Meditatie
Bouwvakkers krijgen hulp van wethouder, aannemer
en directeur
Vervolg
verhaal
RAAD
DAAD
Visser Visser tekent convenant
'Horizontaal Toezicht'
EN U
Infomiddag
'Veiligheid' bij
55+ club
Politiek debat
Koffieradio Plus
Belijdenis doen
De weg
der kleine
mensen
EIIAnDEü-tllELVS
M^'
PS ROMMELPOT
DEUREN kLEURSN
MEDICIJN ontkhacht
OUWE KNAR
Hoofdstuk 28
De wondere gedachte
PAGINA 6
VRIJDAG 5 FEBRUARI 2010
.H^ivW*'
Dexe cTfliig- tn antttootdmèr^ staat ffAed fe» dienste van de
lesar die er hultnloai gebruik van kan nuiAfn. Ua vra^n ep
vderki gebkd kunt u sturm aan: I^datüe Eibimdm-Nieitaa,
Peutbus S, 3240 AA Abddelhaims, met i» de bnkedavenhoA
Vragenrubriéiverm^. De vra^n worden door éeAundigen
beantwoord en zullai èinivn enkde teéten na de inssending
con^leet met a a twaoid in doe rubridt worden ^pubUceetd.
Zo Tl 40 jaar geleden liepen vrolijk
uitgedoste kinderen met een rom
melpot door ons dorp. Ze belden
dan overal aan, zongen een liedje
en hoopten dan wat te krijgen.
Graag zon ik willen weten hoe het
rommelpotten is ontstaan en of dit
een typische streekgewoonte is.
Antwoord: Het rommelpotten
is geen typisch streekverschijn-
sel. In Nederland en België
was liet in sommige streken
gebruikelijk dat kinderen op
Oudejaarsdag, Driekoningen,
Vastenavond, op Vette donder
dag (de dag voor Vastenavond)
of op Vastenavond zelf, onder
het zingen van liedjes met een
rommelpot als muziekinstru
ment langs de huizen trokken,
en natuurlijk met de achterlig
gende gedachte om de snoep-
voorraad aan te vullen (geld
was uileraard ook welkom). In
weer andere streken gingen de
kinderen met Sint-Maarten (in
november) met een liedje langs
de deuren. Het rommelpotten
is al eeuwen oud, niet beken.d
is hoe het precies is ontstaan.
De rommelpot behoort tot de
volksmuziekinstrumenten die
op de een of andere manier
gebruik maken van de klank
van natuurlijke materialen.
Het geluid van de rommel
pot ontstaat doordat een tril
lend vlies in beweging wordt
gebracht. Het bestaat uit een
met een varkensblaas bespan
nen pot. De blaas werd eerst in
zout water gezet. In het mid
den van de vochtige gemaakte
blaas wordt een rond houtje of
een riet in een uitstulping vast
gebonden. Daarna laat men
het vel door droging strak trek
ken over de pot. Door met een
vochtige hand of doekje langs
het stokje te wrijven gaat het
vel trillen en ontstaat het ron
kende geluid. Soms wordt het
stokje of riet ook wel door een
gat in de varkensblaas gestoken
en langs de kanten geschuurd
met hetzelfde resultaat. In
Oost-Nederland sprak men
van de foekepot en in Zeeland
van de koenkelpot.
Ik had een kleinzoon kleurpotloden
maar nu heeft dat joch
m'n deuren beklad. Hoe krijg ik die
kleuren erap
Antwoord: Neem een lapje met
een paar druppels pure alco
hol van 96%, die bij de drogist
verkrijgbaar is. Daarmee kunt
u die vlekken gemakkelijk van
de glansverf wegwrijven. Wel
gelijk de deuren met schoon
water nazemen.
Hoe komt het toch, dat ik soms wel
baat vind bij bepaalde hoofdpijn
poeders, en dat ze later nauwelijks
of helemaal niet meer helpen? Ik
heb toch wel steeds dezelfde in mijn
medicijnkastje liggen.
Antwoord: Maar hoe lang hebt
u die al in huis? Na een maand
is van veel medicijnen een goed
deel van de kracht verloren
gegaan, na twee maanden vaak
meer dan de helft en na drie
maanden zijn tal van poeders,
diverse pillen en drankjes hun
gunstige uitwerking vrijwel vol
ledig kwijt. En wat erger is: als
de kracht van de heilzame wer
king afzwakt, neemt de mate
van giftigheid voor het mense
lijk lichaam soms toe. Er zijn al
mensen door het gebruik van
oude hoofdpijnpoedertjes of
dgl. in het ziekenhuis beland.
Haal daarom hoogstens voor
een maand tegelijk, en vergeet
nooit de oude voorraadjes uit
uw medicijnkast terug te geven
aan uw apotheker.
Hoe komen ze toch aan 'ouwe knar'
voor een oudere man
Antwoord: Dat woord knar
stamt waarschijnlijk af van
knorrig en knorrepot.
De lieer S. Viss<^(r) en de Belastingdienst ondertekenen het convenant.
Visser Visser heeft op
26 januari 2010 een con
venant Horizontaal Toe
zicht afgesloten met de
Belastingdienst. Hiermee
is het kantoor één van de
eerste middelgrote kanto
ren in Nederland dat een
dergelijk convenant sluit.
In het convenant zijn afspraken
gemaakt over de afhandeling
van de door Visser Sc Visser in
te dienen aangiften. Uitgangs
punt daarbij vormt het kwali
teitssysteem dat door Visser
Visser wordt gehanteerd. Aan
giften die volgens dit kwaliteits
systeem worden ingediend,
worden zonder nadere con
trole door de Belastingdienst
versneld afgewerkt. Daarnaast
zijn afspraken gemaakt over
de mogelijkheid van voorover
leg. "Deze rechtszekerheid en
het werken in de actualiteit, is
een aantal van de te noemen
voordelen", aldus de directie.
"Op deze wijze kunnen onze
cliënten optimaal profiteren
van het door ons ontwikkelde
kwaliteitssysteem."
Kernwoorden van het Hori
zontale Toezicht zijn professi
onaliteit, transparantie, weder
zijds begrip en vertrouwen.
Professionaliteitomdat hoge
eisen worden gesteld aan de
in te dienen aangiften. Trans
parant, door inzage te geven in
het proces van totstandkoming
van een aangifte en het zoe
ken van vooroverleg bij fiscale
discussiepunten. Wederzijds
begrip voor eikaars positie en
vertrouwen in de positieve
grondhouding van partijen
om te komen tot een correcte
belastingheffing.
"Bij dit geheel is van belang op
te merken dat wij onze cliënten
optimaal kunnen blijven advi
seren. Niets belet ons het zoe
ken en realiseren van de fiscaal
optimale positie voor onze cli
ënt. Wel hebben we afgespro
ken om als we in een convenan-
taangifte een standpunt inne
men waarvan bekend is dat de
Belastingdienst daar mogelijk
anders over denkt, dit wordt
voorgelegd aan de bevoegde
inspecteur Intentie is om in
het vooroverleg te komen tot
een voor alle partijen bevredi
gende oplossing. Uukt dat niet,
dan kan desgewenst op de nor
male wijze geprocedeerd wor
den".
Tenslotte is het van belang
om op te merken dat het con
venant niet alleen een zaak is
tussen Visser Sc Visser en de
Belastingdienst. "Cliënten die
in aanmerking willen komen
voor de voordelen van het con
venant, zullen daar ook zelf
voor tekenen en daarmee ook
zelf partij worden. Cliënten die
daar geen behoefte aan heb
ben, of bijvoorbeeld vanwege
de omvang de vereiste inter
ne procedures niet hebben,
behoeven zich niet aan te slui
ten. Het is en blijft een keuze
van elke cliënt afzonderlijk.
Met dit convenant hebben we
als kantoor voor onze cliënten
weer een mooie stap verder
gezet."
Visser Visser Accountants-
Belastingadviseurs werkt met
ruim 200 medewerkers vanuit
vestigingen in Barendrecht,
Barneveld, Dordrecht, Gouda,
Middelharnis en Oud-Beijer-
land. Vanaf voorjaar 2010
opent de vestiging Apeldoorn.
OUDDORP - Op woensdag 10
februari heeft de SWO buurt-
agent de heer Van Heemst van
het wijkteam Goeree-Overflak-
keè uitgenodigd bij de 55
club in Ouddorp. Hij zal iets
vertellen over hoe veilig Oud
dorp is en wat u zelf kunt doen
om zich veiliger te voelen. U
bent om 14.00 uur welkom in
m.f g. Dorpstienden. De entree
bedraagt 1 euro p.p.
Op woensdag 17 februari is er
de jaarlijkse Poteravond.
MIDDELHARNIS - Zatej-dag 6
februari komt bij Radio Super
star het jongste raadslid van de
gemeente Middelharnis aan
het woord. Nadat afgelopen
zaterdag doorgewinterde poli
tieke figuren aan het woord
kwamen, gaat Simon van Mau-
rik (VVD) in debat met Robert
van Papenveld (CDA) over zijn
kijk op de gemeente. Presen
tator Berend Jan Bruggeman
praat met beide heren over de
opgedane ervaringen en kijkt
vooruit aan de hand van de
verkiezingsprogramma. Het
programma wordt uitgezon
den in het tweede uur van het
programma Koffieradio Plus,
tussen 11.00 en 12,00 uur.
...Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God. (Matth. 16:I6b)
De Heere Jezus heeft een
vraag voor Zijn discipelen. Hij
wil graag van hen weten, hoe
de mensen tegen Hem aankij
ken. 'Wie zeggen de mensen,
dat Ik, de Zoon des mensen
ben?' Jezus vraagt dus niet wat
de mensen van Hem vinden.
Zoals wij dat vaak belangrijk
vinden, wat andere mensen
van ons vinden. Nee, Hij wil
graag weten of de mensen zich
wel bewust zijn wie Hij is! Of ze
Hem herkennen en erkennen
als de Zoon des mensen, dat wil
zeggen de beloofde Messias.
Er komen verschillende ant
woorden op die vraag. Grote
namen weliswaar. Namen van
profeten. Daaruit blijkt wel een
hoge achting voor Jezus. Maar
(nog) niet de hoogste achting!
Hij wordt gezien als een pro
feet, maar niet als de hoogste
Profeet.
Vele antwoorden... Wat dat
betreft is er nog niet veel ver
anderd. Als Jezus nu die vraag
opnieuw zou stellen, komen
er ook verschillende antwoor
den. Voor velen heeft Hij nooit
bestaan en betekent Hij niets.
Anderen noemen Hem het
grote Voorbeeld. Een voor
beeldig mens, die qua levens
houding navolging verdient.
Volgens de moderne theolo
gie is Hij de zoon van Jozef en
Maria, die aan zijn eigen idea
len ten onder is gegaan.
Maar dan komt de Heere Jezus
dichterbij en stelt Hij een twee
de vraag: 'Maar Gij, wie zegt
Gij dat Ik ben?' Wat anderen
van Hem vinden, daar kunnen
we onze mening over hebben.
Maar wie is Hij voor ons?! Dat
is de vraag waar het op aan
komt in ons leven. Hebben
wij in Hem de ware Christus,
de Zaligmaker van zondaren
mogen ontdekken? Want het
gaat niet om een mening of
een discussie over Jezus, maar
om een belijdenis vanuit het
hart.
Ja, en dan is het Petrus - hoe
kan het ook anders zou je bijna
zeggen, die namens de andere
discipelen het woord neemt
en die heerlijke belijdenis uit
spreekt: 'Gij zijt de Christus!'
Let op dat woordje 'de'. Petrus
wil ermee zeggen dat er geen
andere Christus is, maar in
Jezus DE Christus te hebben
gevonden.
Wat is dat heerlijk, als de Geest
ons brengt tot dat belijden.
Als Hij de eerste plaats in ons
leven krijgt. Als we in Hem,
Die tot ons komt vanuit het
Woord, onze Redder en Zalig
maker mogen vinden. Door
Hem als zodanig te erkennen.
En dat is de vrucht van het
werk van de Heilige Geest,
Die Christus verheerlijkt in
het hart en het geloofsoog op
Hem richt. Dat blijkt ook wel
uit het vervolg. Als Petrus die
heerlijke belijdenis heeft uit
gesproken spreekt Jezus hem
zalig en zegt dan: '...vlees en
bloed heeft u dat niet geopen
baard, maar Mijn Vader, Die
in de hemelen is'. Christus
moet geopenbaard worden
in het hart. Zeker, Hij wordt
aangewezen in de Schriften en
aangeboden in de evangelie
verkondiging. We kunnen veel
over Hem gehoord en gelezen
hebben. Maar het moet komen
tot een persoonlijke overgave
in geloof. Zo werkte de Geest
dat bij Petrus. En zo werkf de
Geest dat gelukkig in onze
tijd nog net zo. Ook nu wil de
Geest ons brengen tot het belij
den van de Christus! Wie Hem
nederig valt te voet, zal van
Hem Zijn wegen leren. En in
Hem steeds meer heerlijkheid
en waarde gaan zien. Ja, steeds
meer, want niet alles wordt op
één dag geleerd. Ook Petrus
heeft de volle betekenis en
diepte van zijn belijdenis hier
nog niet gepeild. Hij moest
nog veel leren, en misschien
nog wel veel meer afleren. Is
dat niet de ervaring van allen
die tot deze belijdenis mochten
komen?
Wie zegt gij dat Ik ben...?
Christus stelt deze vraag ook
aan ons. Aan u en jou die dit
leest. Wie en wat is Christus
voor u en voor jou? Petrus
mocht het door genade belij
den: Gij zijt de Christus, de
Zoon van de levende God.
Jezus sprak hem vervolgens
zalig. En zalig hij en zij, die
hem die belijdenis van harte
mogen nazeggen. Al is het mis
schien nog aarzelend en gaat
het gepaard met veel strijd.
Kwam het er nog niet van?
Schuiven we het misschien
nog voor ons uit, als iets voor
'later'? De Heere is het zo
waard, om beleden te worden.
Voelt u/jij zich nog veel te zwak
in het geloof? Petrus was ook
niet zo'n man van stavast, maar
moest ook vastgehouden wor
den. De Heere belooft het ook:
al wat u ontbreekt, dat schenk
Ik, zo gij het smeekt, mild en
overvloedig! Wie zich vast
klampt aan Hem, die laat Hij
nooit mfeer los!
Ds. H.G. van der Ziel,
Ooltgensplaat
OUDE-TONGE - In
opdracht van Woongoed
Flakkee wordt momen
teel hard gewerkt aan de
realisatie van een drie
tal appartementen. Dit
gebeurt op de plaats van
het voormalige kantoor
van de woningbouwver
eniging aan de Kenne-
dystraat. Niet zomaar een
bouwwerk, maar een met
het nieuwste snu^e op dit
gebied. De buitenmuur
wordt namelijk vervaar
digd met zogenaamde
clickbricks. Stenen, die
niet worden gemetseld,
maar in elkaar worden
geklikt. Afgelopen dins
dag was het aan wethou
der Van der Valk, aanne
mer Cor Kroon en Woon
goed directeur Simon van
Nieuwaal om ook wat ste
nen in elkaar te 'clicken'.
Door Mirjam Terhoeve
De ClickBrick is een kerami
sche steen, die wordt gestapeld
en met een rubberhamer wordt
vastgezet. De stenen hebben
zowel boven als onder groeven
waarmee ze, door middel van
bijbehorende clips van roest-
vrij staal, verbonden worden.
Alle horizontale gevelbeëindi
gingen worden verlijmd met
speciale lijm met een voegdikte
van 0,5 mm. Het aantal en de
plaats van de speciale spouw-
ankers wijkt niet af van die van
traditioneel metselwerk. De
kosten voor materiaalgebruik,
verwerking, duurzaamheid en
onderhoud zijn beperkt. De
Wethouder Van der Valk (r.) als volleerd Brick clicker aan de slag
kijken geamuseerd toe.
t de rubber hamer. Aannemer Cor Kroon (l.en Woongoed directeur Simon van Nieuwaal
Foto: Wim van Vossen Fotografie
gevelbekleding is onderhouds
arm door het ontbreken van
voegen. Het gebruik van de
clickbrickstenen levert boven
dien een groot voordeel op
ten opzichte van metselen of
verlijmen, gezien de schaarste
aan vakmensen. Ook het aan
brengen van dilatatievoegen,
kozijnaansluitingen en hoek
oplossingen is geen probleem.
Dat het in elkaar klikken van
de stenen niet zo moeilijk was,
werd bewezen door de heren
Van der Valk, Van Nieuwaal
en Kroon. Ze hadden er zelfs
plezier in om met de rubber
hamer aan de slag te gaan. De
bouwopzichter hoefde slechts
een kleine beetje te corrigeren.
Bestuursleden van woongoed
Flakkee, leden van de huur
dersvereniging en omwonen
den keken nieuwsgierig toe.
Sommigen vroegen zich af of
dit nu toch echt wel stevig was.
"Ik zou er eerst maar een paar
jaar een ander in laten wonen",
zei een man. "Als het dan nog
goed is, durf ik het ook wel
aan". De mensen van het aan
nemingsbedrijf en Woongoed,
verzekerden een ieder er ech
ter van dat het echt heel erg
stevig was. "Anders zouden we
er niet mee zijn begonnen".
Het complex omvat drie seni
orenappartementen met trap
penhuis en lift en een nieuwe
gemeenschappelijke berging,
die wordt aangebouwd aan
de al bestaande seniorenwo
ningen. Daarnaast wordt er
een losse berging gerealiseerd.
Deze is voorzien van een aantal
oplaadpunten voor scootmo-
bielen en elektrische fietsen.
Er zijn diverse duurzame maat
regelen genomen, zoals een
HR ketel, die naast warmte
ook stroom opwekt. Daarnaast
worden er PV zonnepanelen
geplaatst, die eveneens stroom
opwekken, en de warmwater
voorziening wordt gerealiseerd
door zonnepanelen op het dak.
Als alles volgens planning ver
loopt, zullen de appartement
eind mei, begin juni worden
opgeleverd.
-69-
P.A. de Rover
Het is rustig geworden in de Kerk
straat. De ouderen zijn naar huis.
Het jongere volk heeft stiller wegen
gezocht.
Annemie staat voor de kroeg van De
Grok. Ze aarzelt. Ze moet een sterke
tegenzin overwinnen. Dan opent ze de
deur. Ze zal Dirk redden.
Een zware walm van tabak en alcohol
slaat haar tegen. Geroes van stemmen
verstomt. Verwonderde blikken zien
haar aan. Haar ogen zoeken langs de
tafeltjes, waarop bier- en jenevergla
zen staan.
De Grok in de tapkast heeft haar
gezien, heeft haar begrepen. Een tri
omf licht in zijn ogen. Ha! Zij heeft
hem eens, het is lang geleden, maar
vergeten is hij het niet, de oude Grok,
zij heeft hem eens een goede klant
ontfutseld. Ditmaal gelukt dit niet, hij
weet het.
"Dirk..." zegt ze met een stem, die
hoog klinkt door emotie.
"Allang weg", lacht De Grok. "Die is op
't vrijerspad."
Annemie krimpt even als in pijn. Ver
loren weet ze, o God, verloren.
Een dronken kerel dicht bij haar wan
kelt op. Hij doet als wil hij haar in zijn
armen sluiten en begint te zingen:
"Annemietje, zing een liedje."
Wild duwt ze de kerel weg. Die belandt
naast zijn stoel op de vloer.
Een schaterend gelach klinkt haar na,
als ze de deur met een ruk achter zich
dichtslaat: satanisch hoongelach.
Ze gaat terug naar haar vooronder,
Annemie en weent en bidt, lang, heel
lang...
Door de stille zomeravond gaan ze,
Dirk en Gilia, het smalle weggetje tus
sen de weilanden. Het gras is gemaaid.
Hooioppers geuren, zwaar en zwoel.
Tegen één dier oppers vallen ze neer.
"Hier maken we een nestje, hè Dirk",
zegt Gilia...
.en zij greep hem aan en kuste hem
en zeide tot hem: Kom, laat ons dron
ken worden van minnen tot de mor
gen toe; laat ons ons vrolijk maken in
grote liefde."
.want de lippen der vreemde vrouw
druppen honigzeem en haar gehemel
te is gladder dan olie.
"...maar het laatste van haar is bitter
als alsem, scherp als een tweesnijdend
zwaard; haar voeten dalen naar de
dood; haar treden houden de hel vast.
"...gelijk een os ter slachting gaat, zo
ging hij haar achterna".
In de roerloze, prille morgen, stijf en
vochtig van dauw, rijzen ze op. Dirk
zoekt zijn weg naar het vooronder,
waar Annemie wakend ligt...
Het is enkele maanden later.
Op een avond midden in de week, als
ze een poos zwijgend in het vooronder
hebben gezeten, zegt Dirk:
"Moeder ik wil gaan trouwen." Hij
zegt het zo onverschillig mogelijk, zo
als de gewoonste zaak van de wereld.
Annemie schrikt van die mededeling.
Maar ze laat het hem niet merken. Hij
merkt het ook niet, want hij kijkt haar
niet aan. Wel hoort hij verwondering
in haar stem, als ze vraagt: "Zo? En
met wie?"
"Doe nou maar niet zo onnozel", zegt
hij geprikkeld. 'Je weet best met wie."
Inderdaad, Annemie weet met wie.
Ze wist het allang. Ze heeft er onder
geleden. Ze heeft geworsteld om haar
jongen. Ze is stil geweest en heeft ver
dragen. Ze heeft hem gewezen op het
grote gevaar, daar in die kroeg van
De Grok. Ze heeft hem verteld van
vader,'die ook dreigde uit te glijden
op die heilloze weg vroeger. Ze heeft
het gedaan met de stille, overredende
stem van heiar liefdevolle moederhart.
Het heeft niet mogen baten. Nu komt
het dan, waarvoor ze zolang heeft
gevreesd.
Nog even tracht ze zich te beheersen.
"Dirk...", zegt ze slechts. En er is een
diepe klacht in dit ene woord. Dan
vlamt de toorn in haar op. En kort,
striemend fel, zoals ze eens Wulfert,
de laaghartige, striemde, zegt ze: "Ik
weet het, jó. Het is met die meid, die
kroegmeid. Die heeft jou ingepalmd.
Die heeft jou verleid. Die.
Haar stem wordt heftiger, hoger. Haar
moederhart is gewond, fel gewond.
Wat ze maandenlang opgekropt heeft:,
moet ze uiten, opeens, in rechtvaar
dige toorn. Een gewond hart toornt...
'Jij sleept onze naam deur de mod
der. Al een jaar lang heb je achter die
meid aangelopen. Ik heb je gewaar-
schouwd. Je heb niet willen luisteren.
Hebben we je daarveur groot gebrocht
en altijd het goeie veurgehouwen! D'r
kan geen zegen op rusten. O, als je
vader dat wist...!"
Haar donkere ogen schieten vuur. En
Dirk, de grote, forse kerel, met gebo
gen hoofd zit hij op de bank tegenover
haar. Hij voelt, hoe diep haar moeder
hart gewond is.
Annemie zwijgt plotseling.
Een grote weemoed wordt wijd in haar
hart. Heeft iemand niet gezegd, dat
het weduwkleed lang is en dat er vaak
op getrapt wordt? Maar nee, zichzelf
beklagen mag ze niet en wil ze niet
ook. Ze beklaagt hem, haar jongen,
haar oudste, die daar zit met schuld
gebogen hoofd.
"Dirk", klaagt ze en haar stem weent.
"Dirk, hoe moet het nou..."
"Ik ga naar de kooi", zegt hij schor.
"Ik ga in het achteronder slapen.
Genacht."
"Genacht, jongen, en ik zei veur je bid
den."
Als hij weggegaan is, stort ze de ganse
weemoed van haar bedroefde ziel voor
de Heere, Die een Man der weduwen
is. Dan slaat ze haar Bijbel op en leest
uit het machtige, achtste hoofdstuk
van de brief aan de Romeinen: "En
wij weten, dat dengenen, die God lief
hebben, alle dingen medewerken ten
goede; dengenen die naar Zijn voor
nemen geroepen zijn..."
Medewerken ten goede. Ook dit?
Heere, Uw weg is in het heiligdom.
Die nacht is Annemie veel bezig met
Dirken... Willem.
En als de grijze moi^en gloort door
de koekoek, is haar besluit genomen.
Dokter Weyland, was hij niet altijd
hun vriend...?
Een paar weken later staat ze op
de hoge stoep voor het huis van
dokter Weyland. De koopper
valt op de deur. De holle toon galmt
door de gang. (wordt vervolgd)
