Meditatie
Noodhulp Zimbabwe, de eerste 5.000
zijn overhandigd!
Vervolg'
verhaal
RAAD
ÜAMi
itSX
EN U
Vakantie Bijbel
Club
Stellendam
Welkom-Dienst
Koffie voor
buren
Diekhuus
Een kist die preekt!
EllATIDBI-niEIJWS
CD-Presentatie
STELLENDAM - Op
31 mei jL werd in de
Hervormde Kerk te
Dirksland een koor-
en samenzangavond
gehouden met begelei
ding van de bekende
organist Jan Zwanepol.
Van deze avond is een
CD-opname gemaakt,
en afgelopen zaterdag
avond werd de gepre
senteerd. De netto ver
koopopbrengst komt
ten goede aan het Mor
genster Mission Hospi
tal in Zimbabwe.
Hoofdstuk 4
Geboorte
PAGINA 5
VRIJDAG 17 OKTOBER 2008
Blik op kerk
en samenkving
- Doopfeesten
- Overdoop?
Vorige keer harlden we het
over 'doopfeesten'. Vanuit
het hele land worden opa's,
otna's, ooms en tantes, famihe
en vrienden uitgenodigd, de
doopdienst van de baby mee
te maken. De do(jp wo)dt op
deze manier een lamiliegebeu-
len, terwijl het een zaak moest
zijn van de hele gemeente.
Als ik hel goed zie, is er in
onze tijd een probleem bijge
komen. Jonge mensen vragen
aan vader of'moeder, soms aan
opa of oma: "Komt u dan en
dan, want dan word ik over-
gedoopt..." Dat in het bijzon
der ouders daarmee zitten is
volkomen begrijpelijk. Hun
eerste reaktie zal zijn: "Maar
je bent toch gedoopt? Was die
doop als kind dan geen echte
doop"'" Enfin, we kunnen deze
problematiek, die ons allen wel
bekend is, eindeloos uitbrei
den.
Laten we dit vooropstellen,
als jongelui zover zijn dat ze
overgetïoopt zullen worden,
dan is daar al het een en ander
aan voorafgegaan. Die zoge
naamde 'overdoop' komt niet
uit de lucht vallen. Dan is er
meestal een afliaken geweest
van wat hun thuis bijgebracht
is, een onder invloed komen
van vrienden die bij een
bepaalde evangelische groep
behoren, enz. Ouders heb
ben dat natuurlijk wel gezien
en bemerkt, maar hebben die
overdoop toch maar voor zich
uitgeschoven.
Als het dan eenmaal zo ver
komt, dan is Leiden in last!
Maar eigenlijk is het aan de
late kant. In de meeste geval
len is niet met de jongeren
gesproken over de waarde van
de kinderdoop, en over de
eenmaligheid daarvan. Want
nogmaals, het is begrijpelijk
als ouders reageren in de trant
van: "Hebben wij het dan niet
goed gedaan?" Maar de Hee-
re heeft toen al Zijn belofte
gedaan, en die is nooit herroe
pen. Dat is méér dan de belofte
van de ouders.
Ik heb nu geen antwoord
gegeven op de vraag of ouders
en andere familieleden tegen
woordig moeten zijn bij een
overdoop. Eerlijk gezegd durf
ik dat niet zo goed. Ik heb er
begrip voor als dat geweigerd
wordt met het argument: "Nee
hoor, we hebben je eenmaal
laten dopen, en we zien dit
als een verloochening van die
doop". Ik heb er ook begrip
voor wanneer familiebanden
sterk zijn. Maar ook in het laat
ste geval is er vooraf wel over
gepiaat...
Waarnemer
Deze vraag- en ajihmordrubriek slaat geheel ten dienste van de
lexer die er koslenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op
velerlei gebied kunt u sturen aan: Redactie Eilanden-Nieuius,
Postbus 8, 3240 AA Middelhamis, met in de linkerbovenhoek
'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door deskundigen
beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antivoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
DKUGS 21JN OUDER DAN U
DENKT
As het iiii'l mijt op zeven, om
nu al die figuren op te sporen
die drugs maken en verhande
len'^ Was het niet verstandiger
geweest om de uilvinders ervan
de doodstraf te geven en hun
fnhrieksgelieimen te vernieti
gen.
Antwoord: De uitvinders
van de nieesle verdovende
inidflelen zijn al dood en
begraven, wam het gebruik
van die, door ii bedoelde rocs-
iniddvlcn .stamt uil de lijd van
vele jaren vóór Christus. Pre
cies als de alcohol. Al tientallen
eeuwen geleden schoven Chi
nezen al opium en kauwden
er andeie volkeren op caiina-
bisblaadjcs. Aiabieren, oude
Crieken en Indianen gebruik
ten en verhandelden krui-
denextiacten die bedwelmend
werkten. Ook cocaïne was bij
onze vooioudeis bekend. De
toepassing is toegenomen door
de verwerking in pijnstillende
en verdovende middelen in de
geneeskunde. Anders ligt het
met de chemische verbin
dingen als lyserginezuui-
diëthylmide (LSD), dat in
19;i8 voor heel andere
doeleinden werd samenge
steld door Stoll en Hofman
en waarvan de haliucino-
gene werking pas in 1943
bij toeval werd waargenomen.
En zo zijn er meer preparaten
voor nuttige tt)epassingen, die
nu (en wie weet later) kunnen
worden misbruikt doordat
men ze gaat opsnuiven, of zich
er mee inspuit. De ontdekkers
van industriële stoften kan
men toch niet verantwoorde
lijk stellen voor later misbruik.
weet hoe het met de tabak
gegaan is: de indianen kenden
het genotmiddel al, de Span
jaarden brachten het naar
Europa en hier werden de
tabaksproducten wijd en zijd
verspreid, omdat men er een
heilzame werking aan toe-
.schreef.
SKOMEUA BLOEIDE NIET
Mijn hromelia wilde dit jaar
niet bloeien, al gaf ik nog zoveel
water op aarde en schoteitje. Wal
kan de oorzimk zijn
Antwoord: Deze bromelia
(Vriesea speciosa major) moet
zijn water ook in de bladko
ker ontvangen om te kunnen
bloeien. In de vrije natuur
regent t ook daarin en juist
in die bladkoker moet zich de
bloemstengel gaan ontwik
kelen, 's Winters is het echter
beter daar geen water in te gie
ten teneinde rotting te voor
komen. Voor de jonge plantjes
geld hetzelfde.
SITTEKKOEKJES
Goede hiUerhoehjes zijn zo prijzig
dal ik ze zelf wil bat^ken. Maur
hebt u nog hel oudenvetse recept
met echte amandelspijs?
Antwoord: Probeer eens het
volgende oude recept. Maal 85
g zoete en 40 g bittere gepelde
amandelen met 250 g kristal
suiker en 2 eiwitten tot een
tamelijk fijne spijs. Daarvoor
hebt u wel goecl gedroogde
amandelen nodig, want verse
nemen te weinig eiwit op en
daarin schuilt één van de oor
zaken van mislukking. Zorg er
ook voor dat de massa goed
taai is. Voeg zo veel eiwit bij de
spijs dat het mengsel nog juist
kan worden gespoten. Leg
enkele velletjes ouwel op een
bakplaat en spuit daarop met
gladde spuit kleine bolletjes,
op korte afstand van elkaar.
De herfstvakantie komt er weer
aan en jij wilt je natuurlijk niet
vervelen! Daaiom ben je op
21, 22 en 23 oktober welkom
bij de Vakantie Bijbel Club in
Stellendam. Het thema is 'IT
anders'. Op de club is van alles
te doen en te beleven: luisteren
naar Bijbelverhalen, spelletjes
doen, muziek maken, sketches,
knutselen, pantienkoeken eten
en nog veel meer. Ook komt er
nog een groot springkus.sen.
Het dagprogramma is voor
alle kinderen van groep 1 t/m
7 van de basis.scholen. De VBC
begint op dinsdag en woens
dag om 13.15 uur en duurt tot
ongeveer 16.00 uur Inschrij
ven kan vanaf 13.00 uur in
'De Rank' aan de Bosschieter-
straat, naast de Hervormde
kerk. De toegang is gratis. Op
donderdag wordt om 12.05
uur gestart met pannenkoeken
eten. Inschrijven kan die dag
vanaf 11.45 uur. Voor ouders
en belangstellenden is er don
derdagavond van 19.00-20.30
uur een slotavond in De Rank.
Tijdens deze avond zal worden
getoond wat er deze dagen
allemaal is gedaan.
Voor de tieners uit groep 8 van
de basisscholen en uit de eerste
twee klassen van het voortgezet
onderwijs is er een speciaal tie
nerprogramma. Nieuwsgierig?
Dan ben je op 21 en 22 okto
ber welkom in het clubgebouw
'De Schuur' aan de Bosschie-
terstraat. De avonden worden
gevuld met een stukje Bijbel
studie, sport, spel, ontspan
ning en gezelligheid. De eer
ste avond duurt van 19.00 tot
21.20 uur. De schuur is open
vanaf 18.45 uur. De toegang is
gratis. Op woensdag gaat de
Schuur al open om 17.00 uur,
want dan wordt er patat.gege
ten.
Wie meer wil weten, kan bellen
naar 0187-492722.
Bexochtig dan de oppervlakte
van die deegbollen met een
nat gemaakt kwastje en bak
uw koekjes in een goed voor-
veiwarmde oven bij 180 a 200°
goed gaar. Dat vergt in de regel
zo'n 20 minuten.
OUDDORP - Zondag 19 okto
ber zal, zoals iedere derde
zondag in de maand, weer
een Welkom-Dienst worden
gehouden in de Doopsgezinde
Gemeente. In deze dienst, die
om 18.30 uur aanvangt, zingt
het Gereformeerd Kerkkoor
uit Zwijndrecht o.l.v dirigent
Cor de Haan, Edwin Vooys
begeleidt de zang op het orgel-
Voorganger is ds J. Smink.
MIDDELHARNIS - Het Diek
huus organiseert op vrijdag
24 oktober weer een Buren-
ochtend. De koffie staat vanaf
10.00 uur klaar. Bienefelt's
Bakkerij trakteert op gebak.
Medewerkers en bezoekers
van het Diekhuus waarde
ren de prettige en positieve
manier waarop de omgeving
meeleeft met de activiteiten in
het gebouw en op het plein.
De Nationale Burendag was
de goede aanleiding voor een
gezellige inloop, een initiauef
dat nu een vervolg krijgt. Tij
dens de Burenochtend is er
gelegenheid voor een praatje
en er is weer een fotopresen
tatie van Oud-Middelharnis/
Sommelsdijk, mogelijk met van
de melkfabriek aan de Lan-
geweg en de Weistraatjes. De
ochtend wordt afgesloten met
erwtensoep met brood. Deel
name aan de maaltijd kost 3.
Vooraf aanmelden is gewenst.
Dat kan via tel. 0187 482400.
'Door hel ireloof heeft Jozef bevel gegeven van zijn gebeente'.
(Hebieeën 11:22b)
In de lange rij van geloofs
getuigen uit het Oude Testa
ment, in dat bekende hoofd
stuk 11 van de Hebreeënbrief,
neemt ook jozef een plaats in.
U'e kennen hem wel. Wat heeft
hij allemaal niet meegemaakt.
Door zijn broers verkocht en
in Egypte terechtgekomen.
Eerst in de gevangenis geze
ten, maar later onderkoning
geworden. De één na machtig
ste man van dat grote wereld
rijk. Hoe wonderlijk kan het
lopen in een leven.
Nu zou men vervsachten dat als
de apostel wat gaat beschrijven
^an het geloofsleven \'an Jozef
hij iets zou weergeven van deze
wonderlijke leiding in het leven
van Jozef. Maar dat noenu hij
niet. Twee dingen worden van
Jozef vermeld. Twee zaken die
te maken hebben met het ein
de van zijn leven. Eerst geeft
de apostel weer dat J(jzef op
zijn sterfbed gesproken heeft
over de uittocht van het volk
Israël uit Egypte. Daar geloof
de dus Jozef stellig in dat dit
zou gebeuren. En in de twee
de plaats zegt hij iets over zijn
beenderen. Daar wil ik in deze
meditatie de vinger bij leg
gen.
Wie over enige bijbelvastheid
beschikt, weet ongetwijfeld
dat Jozef op zijn sterfbed heeft
gezegd dat zijn gebeente niet
bijgezet zou moeten worden in
één of andere grote piramide,
maar in een kist bewaard moest
worden om t.z.t. meegenomen
te worden naar Kanaan als het
volk daar weer naar toe zou
gaan. Aan het einde van het
boek Genesis kun je daarover
lezen. Dat was wel opmerke
lijk van hem. Hij wil dus niet
een staatsbegrafenis met alle
pracht en praal van dien, maar
een een\oudige, sobere begra
fenis in zijn vaderland waar hij
thuis hoort.
Dat is een prachtige trek van
het geloofsleven van Jozef.
Daar wordt hij door de apostel
mee getypeerd. Dat kenmerkt
nu bij uitstek zijn geloof. Daai-
voor wordt hij nu opgenomen
in die lange rij van geloofsge
tuigen. Met dat bevel over zijn
beenderen geeft hij aan dat
zijn thuis niet lag in Egypte,
maar in Kanaan. Niet de rijk
dom van de cultuur bepaalt
zijn leven, maar de rijkdom
van het geloof dat weet van
een ander vaderland.
Die kist met die beenderen
van Jozef heeft lange tijd in
Egypte gestaan. Het duurde
immers nog wel een tijd voor
dat het volk uiteindelijk uit
Egypte vertrok. Er moest heel
wat voor gebeuren voordat de
toenmalige farao toestemming
.gaf voor vertrek. Maar toen
ze dan ten langen leste ver
trokken ging de kist nret het
gebeente van Jozef mee. Al die
tijd is die meegedragen door
de woestijn. Toen ze in Kana
an kwamen is het gebeente van
Jozef bijgezet in een graf en
is het bevel van Jozef, zoveel
jaren daarvoor uitgesproken,
uitgevoerd.
Ondertussen ging er van die
kist een prediking uit. Tel
kens als de Israëlieten de kist
in Egypte zagen staan was het
voor hen een aansporing om te
geloven dat Ciod hen eenmaal
zou veiTossen. Israël, hecht je
niet aan Egypte, maar richt je
op het vaderland wat wenkt.
E[i toen het volk er mee rond-
sjouwde in de woestijn was
deze kist een middel om haar
scherp te houden in de ver-
uachting dat er een eind zou
komen aan de woestijnreis en
dat het beloofde land bereikt
zou worden. Die prediking \'ia
deze kist was nodig. Heel snel
zou de rijkdom van Egypte
meer bekoring ktnnien heb
ben dan de rijkdom van Kana-
aj). Heel snel zou het geloof in
het bereiken van Kanaan kun
nen verzwakken. Vandaar die
kist die preekt!
Kennen wij dat geloof ook?
Dat geloof dat weet dat het
niet gaat om de dingen van
deze aarde, maar dat we heb
ben te zoeken de dingen die
Boven zijn. Het geloof dat
weet dat het niet gaat om deze
aarde, maar om een Vader
land wat wenkt. Zijn we pel
grims onderweg? Onderweg
naar de Stad die fundamen
ten heeft en Welks BouwTieer
CU:)d is. We hebben immers
hier geen blijvende stad, maar
we zoeken, als het goed is, de
toekomende. Laat dat geloof
ons lexen hier mogen bepalen.
Het beste komt nog. Dat wist
Jozef, maar dat hebben ook wij
te weten.
De kist van Jozef preekte. Zijn
er ook nu zaken die kunnen
preken? In de kerk kennen
we water, brood en wijn waar
een prediking vanuit gaat. Het
doopwater spoort ons aan om
deze wereld te verzaken en in
een nieuw godzalig leven te
wandelen totdat we eindelijk
onder de gemeente van de uit-
\erkorenen onbevlekt gesteld
zullen worden. Het brood en
de wijn van het avondmaal
predikt ons dat we onder
weg zijn. We krijgen teerkost
voor onderweg. We vieren het
avondmaal totdat Hij, dat is
Jezus, komt. Aan het avond
maal hebben we uitzicht op het
avondmaal van de Bruiloft van
het Lam. Het beste komt nog.
Hier nog alles in onvolmaakt
heid, maar straks in storeloze
vreugde.
De kist van Jozef preekte: hier
is het niet, maar het gaat om
wat anders. Wij hebben het
woord der prediking dat ons
zegt: hier beneden is het niet,
maar daarboven is een zalig
oord. Door de nacht van smart
en zorgen gaat er een stoet van
pelgrims voort, zingend lie
deren van de nieuwe dag die
gloort. Bent u, ben jij, ook zo'n
pelgrim?
Ds. R.W. van Mourik,
Sommelsdijk
Zimbabwe is een land in ver
val. Met dat nieuws worden
we met regelmaat in de media
geconfronteerd. Economisch
zit het land aan de grond.
Hieiaan lijden de Zimbabwa-
nen. Zo ook het Morgenster
Mission Hospital. Er is veel te
weinig geld en er zijn veel te
weinig middelen om het zie
kenhuis functionerend te hou
den. Met veel inzet en impro
visatie weten ondermeer de
Nederlandse zendingsartsen
Herman ten Hove en Arian
Paul de nodige ingrepen te
verrichten. Hierbij worden ze
ondersteund door een grote
staf (circa 135 medewerkers)
aan lokaal personeel. Om dit
in stand te houden is hulp
dringend nodig. Het salaris
dat aan deze mensen kan wor
den betaald is verre van vol
doende om in hun onderhoud
te kruinen voorzien. Veel staf
leden vragen zich inmiddels af
waarom ze nog zullen blijven
werken, ze schieten er immers
zelf weinig mee op! Het func
tioneren van het ziekenhuis
loopt hierdoor gevaar, en dat
zoekt men te voorkomen.
Door het houden van deze
koor- en samenzangavond
en de verkoop van de CD's
wordt geld ingezameld wat
ten goede komt aan het Mor
genster Mission Hospital.
Aan de CD werkten mee: Jan
Zwanepol (orgel), Sander van
den Houten (piano), Ricardo
Redert (trompet), Jurgen van
Oostenbrugge (trombone),
Chr. Mannenkoor 'Door Een
dracht Verbonden' uit Stel
lendam o.l.v. Corné de Geus,
Chr. Kinderkoor 'Tot Zijn eer'
uit Sommelsdijk o.l.v. Sander
van den Houten, Samenge
steld gemengd koor bestaande
uit Chr. Gem. Zangvereniging
'Soli Deo Gloria' uit Stad a/h
Haringvliet o.l.v. Corné de
Geus, Chr. Gem. Zangver
eniging 'Sursum Corda' uit
Dirksland en Chr. Stadskoor
'Goeree' uit Goedereede beide
o.l.v. Jaap de Geus.
Per jaar is op dit moment circa
25.000 aan extra inkomsten
nodig om de nood onder de
stafleden iets te verlichten.
Daarnaast is er geld nodig
om middelen en medicijnen
te kunnen aanschaften voor
de zo nodige ingrepen en
behandelingen. Tijdens de
presentatie kon al een deel
van de beoogde opbrengst
5.000) worden overhandigd
aan de thuisfrontcominissie
van de familie Paul. De totale
opbrengst wordt geschat op
circa 10.000.
De CD is vanaf nu verkrijg
baar en kan op verschillende
manieren worden gekocht. Als
u een koorlid kent van één van
de meewerkende koren kunt u
bij hem oThaar een CD kopen/
bestellen. U kunt ook bestel
len per e-mail: johndegeus(5)
kliksafe.nl. of telefonisch via
de nummers (0187) 487756
of 481561. Daarnaast is de CD
ook te koop bij Van der Boom
boeken en muziek te Sommels
dijk en boekhandel Akershoek
te Ouddorp. De prijs is 15.
^4
Ze legt het touw om de bolder en
hotidt de schuit als ze meren moeten;
ze neemt de vaarboom, plant de knop
onder haar rechterschouder als altijd
en duwt de schuit af met haar voeten
schoor tegen de klap en haar handen
aan het want. Ze wil niet, dat Willem
de boom van haar overneemt en mop
perend laat hij haar begaan. Ze wil
ook niet, dat Willem 't neergooit, als
ze bij vriezend weer af komen klap
pen en 't overkomende buiswater ijs
wordt op de plecht.
Vaak is er bezorgdheid in zijn blik,
in zijn stem, als hij 't van haar over
nemen wil. Zij kan aan 't roer gaan
staan. Ze vaart de schuit immers even
veilig als hij. Dan zal hij op de gladde
voorplecht de tok bedienen.
Ze heeft het steeds geweigerd met een
glimlach op haar bruin gelaat en een
vastberaden blik in haar ogen. Wat ze
wil, zal ze volbrengen. Ze is immers
gezond.
T)e schippers schertsen erom en zeg
gen, dat de broek sterk is. De schip-
persvrouwen ■neggen verontwaar
digd, dat Willem zijn wijf naar de wal
moet sturen, .Vnnemie draagt zwaar.
Maar Willem haalt zijn schotideis op
en pruimt stratTer. Aiiiiemie zal die
wijven laten zien, wat een schippers-
vrouw moet kunnen.
Op 't dek blijft ze de flinke knecht. Ms
ze op gaan zeilen voor de wind, neemt
ze het roer van hem over, opdat hij
kan gaan eten. Dan vaart ze met vaste
hand kort langs de zandbanken, die
ver in 't water liggen even buiten de
stroom. Dan beheerst ze de schuil, de
wind en het water.
Willem kan rustig eten. Annemie bezit
zijn Vertrouwen.
Maar 's avonds als de stilte over de
rivier vroeg komt en groot is; als
vlugge golfjes hun lichte coinposi-
ties uitvoeren tegen de kop van de
schuit, dan kan ze vermoeid rus
ten in zijn armen in het vooronder,
zoals een kind, moegespeeld, voldaan
rusten kan bij vader. Dan zingt het
water in de ronde ketel op de kachel
zijn lijzig-bewogen fijn-ijle lied. Dan
is er het woordeloze geluk van hun
beider innige verwachting Dan kan
er soms iets van vrees zijn in Anne
mie om het onbekende, smartelijke,
dat onafwendbaar komen gaat. Dan
kan er weemoed zijn in haar hart, om
wat straks onherroepelijk voorbij zal
zijti. Maar die vrees en die weemoed
worden overstemd door de vreugde
om het geschenk, het geschenk dat ze
Willem geven zal...
Des morgens laat ze toe, dat hij eerst
de kooi uitstapt, de kachel aanmaakt
en kofïie zet.
"Hier, moeder van mijn zoon, koffie
op bed", schertst hij en ze hoort het
geluk in zijn woorden, die niet vele
zijn.
"Afwachten", Willem, 't wordt een
dochter", plaagt ze.
"Als dat waar is, zet ik je allebei aan
de wal."
Op een stille winterdag, als de lucht
hoog is en fijn-koud, gaan ze voor
Tiel ten anker.
"Hier gaan we wat inkopen doen,
Willem", zegt Annemie,
Willem begrijpt haar. Maar toch...
"Dat is wijvenwerk", bromt hij, "dat
kan je best alleen."
"Oja, heel best", zegt ze luchtig, "maar
toch wou ik graag datje meeging."
"As ik niet oppas, maak je een wijf van
me", mompelt hij. Maar, vooruit, hij
zal meegaan. Weiger zo'n vrouw nou
es wat!
"Een wijf maak ik nooit van je. Ik zou
een kerel van je maken, as je 't nog
niet was." En ze deiikt aan zijn felle
strijd om haar, een jaar of drie gele
den, toen hij op een zaterdagax-ond
in een kroeg Giel Kloot zo toegeta
keld heeft, dat die haar niet meer aan
heeft durven kijken. De ogen van die
kerel zaten dicht en zijn gebit was niet
gaaf meer en hij lag laveloos voor de
wereld. Zo deed Willem Tiomp. Toen
men 't haar vertelde, was er trots en
vreugde in haar. Die Giel deugde niet
en van Willem hield ze.
"Vooruit", zegt Willem "stap in." De
roeiboot schiet naar de wal.
Maar in het winkeltje staat hij er wat
schutterig bij. Wat heeft hij voor ver
stand van doeken en prutskleertjes,
van mutsjes, kantjes en strikjes, van
lintjes en bakerspelden? 's Avonds in
't vooronder leert ze hem, hoe je met
dat fijne spul om moet gaan. Je kunt
nooit weten, oT't niet es nodig is- Hij
knort wat; wijvenwerk. En iii Anne
mie is een grote tevredenheid.
Des avonds werkt ze met oneindige
tederheid aan de kleertjes voor de
nieuwe wereldburger.
Des morgens staat ze weer op de
plecht, ombruist van wind, ombriest
van buiswater, in haar zware laarzen,
haar glimmende oliejas, haar drui
pende zuidwester.
Een vrouw is een wonder wezen. En
een schippersx'rouw is een dubbel
wezen, een man en een vrou*\ tege
lijk, een knecht met lang haar.
Zo varen ze door de winter, die niet
streng is. Een enkele maal probeert
de vorst de rivier in boeien te slaan,
maar de rivier ontspringt de dans,
doordat milder luchten de vorst op
de vlucht drijven, nadat hij een week
latig zijn ijzige dreiging heeft doen
gevoelen. De wind is als een kip, die
d'r ei niet kwijt kan. Dan zit hij in de
ene hoek, dan in de andere.
Nu zendt de lente haar herauten door
de lucht. Er waait een kalme bries vlak
uit het Zuiden.
Het gras op de uiterwaarden wordt
blij-groen.
De duizenden boterbloemen, de blij-
hartige kindertjes van de lente, ont
sluieren hun gouden gezichtjes.
De knoppen der knotwilgen aan de
oever zwellen en springen open tot
zilveren dotjes.
De verre roep van de koekoek klinkt
over het water: de ongeduldige roep
om nieuw leven, dat zich openbaren
moet.
De spichtige, teer-gele punten van
het riet boren zich boven water.
Op iedere plek in de velden is de
geboorte.
Onder de rustige bries uit het Zuiden
rilt de rivier van verrukking.
De Vertrouwen komt leeg aflopen. De
vracht riet is in Nijmegen gelost.
{wordt vervolgd)
