»'f\ ivtode :iiM?riijwinri^ Een week uit het leven 1 redacteur r Restaurant Café Snackbar Catering Partyservice A la Carte Lunch Intieme feestjes Exiusieve bedrijfsevenementen Stijlvolle recepties Romantische bruiloften Beurzen Uw feest wordt een feest! Veel keuze in de nieuwe herfst/wintercollectie Nieuwe Aanhangwag I Verhuur V/z paards trailer -. i U kunt ai zelf verhuizen Jubileumuitgave 7 oktober 2008 29 vervolg van pagina 27 m'n pieper? 'Hulpverlening voertuig personen'. Dat betel<ent vviaarschijnlijk een ongeval met beknelling, 't Is op de N59, het hedometerpaaltje staat er ook bij, 't moet ergens tussen Oude- Tonge en Schaapsweg zijn. Ik kijk nog even op de website waarop ook alle meldingen te zien zijn. M'n pieper staat alleen ingesteld op meldingen van de brandweer, en misschien wordt ik van de website nog wat wijzer. En jawel, twee ambulances moeten erheen en de traumaheli ook. Nou...? Ook ik vlieg de deur uit. Hoe eerder je bij zulke meldingen op pad bent, des te beter 't is. Tien tegen één dat, als je later gaat, er een kilometerslange file is ontstaan waar geen doorkomen meer aan is. Ik probeer flink door te jakkeren, maar altijd als je de grootste haast hebt, wordt je 't meeste opgehouden. Auto's voor je die niet doorrijden en vooral nu toch wel erg langzaam gaan, nauwelijks 70 km/u op de N215. En passeren gaat ook niet door de tegenliggers. Intussen houd ik steeds m'n achteruitkijkspiegel in de gaten, want de kans is groot dat er blauwe zwaailichten vanuit de richting Dirksland komen, en die moet je de ruimte geven, 'n Paar tellen later is 't zover Dat blauwe gewakker van die panieklichten valt altijd meteen op. En iedere keer opnieuw sta ik er versteld van hoe gauw die jongens dan bij je zijn en met hun voertuig voorbij janken. En ook hoe gauw ze weer verdwenen zijn. Soms drie auto's naast elkaar gaat 't als de ambu zich 'n weg baant tussen de beide rijrichtingen door 'Prachtig werk toch', denk ik bij mezelf, 'door dik en dun heen gaan voor dat ene leven wat daar misschien op 't spel staat'. Voor de volgende kruising kan ik niet verder Een politieauto met blauwe zwaailichten heeft de zaak afgezet en dwingt het verkeer een andere kant op. Een agent met een verbeten gezicht houdt er de wacht en geeft het naderende verkeer de nodige aanwijzingen. Toch zou ik erdoor moeten. Gelukkig heb ik voor zulke situaties 'n politieperskaart op zak. Al wil dat nog niet zeggen dat iedere agent daar altijd even lieflijk mee omgaat. Vooral agenten die van de overkant komen, willen daar nogal eens 'n handje van hebben. Daar heb ik laatst nog 'n staaltje van meegemaakt, daar zal ik niet teveel over uitweiden. Maar ik werd werkelijk als 'n hond weggepoetst, politieperskaart ten spijt. Sommige agenten doen alsof je als pers voor 'n feestje denkt ook aanwezig te moeten zijn, terwijl je daar gewoon - net als henzelf - puur voor je werkt komt. Niks meer, maar ook niks minder 't Scheelt trouwens altijd wel als je agenten treft die zelf ook van 'teiland komen. Dan gaat't altijd goed. Zij weten dat jij je plekje weet en bieden je de ruimte om even je werk te komen doen. Ook brandweermensen begroeten je altijd hartelijk als je elkaar weer ontmoet op een onheilsplek. Als ik na zeven minuten ook arriveer, is net de traumaheli aan 't landen. Twee auto's zitten op elkaar en één hangt scheef in de berm. Gelukkig blijkt 't met de gewonden toch mee te vallen. De airbags hebben hun werk goed gedaan en hangen nu als lege witte zakken naar beneden over stuur en dashboard en langs de zijramen. Als die niet in deze auto's hadden gezeten, had 't waarschijnlijk minder goed afgelopen. Maar de matehële schade is niet gering. Ik probeer gauw m'n plaatjes te maken. De informatie krijg ik naderhand wel van de politiepersvoorlichting. En al gauw ben ik weer vertrokken. Ik zou veel langer werk gehad hebben als er slachtoffers werkelijk door de brandweer uit hun voertuig moesten worden bevrijd. Dan is het een beetje ongeschreven regel datje geen foto's maakt waarop de slachtoffers in beeld komen. Op het NOS journaal doen ze weliswaar niet anders, maar goed, wij zijn Eilanden-Nieuws. Als ik terugrijd en de agent passeer die me op vertoon van m'n perskaart doorliet, steken we even de hand naar elkaar op. 't Loopt al tegen twaalven. Ik besluit meteen maar door te rijden naar huis voor de lunch. Daar kan ik dan meteen de foto's digitaal afwerken. Dat gaat thuis beter als op de redactie, 'n Bevriende fotograaf heeft me intussen gebeld of ik ook naar dat ongeluk van daarnet ben geweest en daar foto's van heb. En of hij die dan mag gebruiken voor media waar hij ook nogal eens fotowerk aan levert. Dat zeg ik 'm toe, dan verdient hij voor z'n kindertjes ook weer wat beleg op hun brood... Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik de mooiste foto's toch voor mezelf houd... Woensdagmiddag op de redactie. Dan maak ik meestal de lijst van preekbeurten in orde voor de komende vrijdagkrant, tenminste, een deel daarvan; de andere helft wordt op de dtp-afdeling van de drukkerij in orde gemaakt. Zojuist belde nog een mevrouw de preekbeurten voor a.s. zondag door "Wel bij de Gereformeerde Kerk zetten hé", vermaant ze lachend, "en niet bij de Gereformeerde Gemeenten, net als de vorige keer...!" Ik beloof m'n best te zullen doen. Toch kijk ik eerst even wat er tot nu toe aan kopij allemaal is aangeleverd, want daar heb ik me de hele ochtend niet mee bezig kunnen houden, 'n Karrenvracht ligt er weer om aandacht te schreeuwen. Berichten, aankondigingen, uitnodigingen van allerlei aard. M'n collega is er niet, die is ook nieuws halen. En in zijn postbus ligt ook nog het nodige. Met spoed ga ik aan de slag. 'k Wil 't er zo gauw mogelijk doorheen hebben. Dan hoor ik de treden kraken van de trap die naar de redactiekamer voert. Nee toch? Niet wéér aanloop? Je doet geen steek werk hier! Toch blijkt 't onontkoombaar De deur gaat zachtjes open en opnieuw strijkt iemand neer op één van de stoelen die er staan. Allerlei praat volgt, over van alles behalve redactionele zaken. Grappen, eigen succesverhalen, enz. Ik reageer nauwelijks, typ onverdroten door, proberend aan 't werk te blijven. Sommige mensen lijken 't heerlijk te vinden om zich op de redactie van 'n streekkrant te verpozen, 'n Zoete inval waar je gerust binnen kunt waaien als je daar zin in hebt, want ze hoeven daar toch niette werken, 'n Soort publiek bezit, 'n Soos... Als m'n bezoeker na dne kwartier eindelijk vertrokken is, besluit ik weg te gaan. Thuis te gaan werken. Dat schiet veel meer op. De map met preekbeurten neem ik ook maar mee, want dat is ook nog niet gebeurd. Voor 's avonds staan er ook nog wel dingen op de agenda, maar daar heb ik gelukkig freelancers op kunnen zetten. Die mensen zijn goud waard, net als m'n collega. Deze avond heb ik niet zo heel veel werk meer Heedijk. DONDERDAG Donderdag is de dag waarop de vrijdagkrant wordt klaargemaakt. Voor de voorpagina hebben we de nodige dingen al gereedliggen. Verder komt deze morgen nog kopij binnen voor enkele vaste rubriekjes in de vrijdageditie. En van lieverlee wordt op de dtp-afdeling op de drukkerij de krant volgebouwd. Zo'n dag is echteen 'binnendag'. Al komt 't ook wel eens voor dat er juist dan heel veel op de agenda staat waar je voor verslaggeving naartoe moet. Dan is zo'n dag nog heftiger als de maandag.Maar deze keer gaat 't ontspannen. Geruisloos verloopt het opmaken van de krant. En verder staat er alleen 's avonds nog een gemeenteraadsvergadering op de agenda. Normaal gesproken gaat daar één van de Vervolg pag 30 Desgewenst incl. aankleding, band, fotograaf en artiesten! Voor meer informatie, ga naar: www.wapenvanstellendam.nl Voorstraat 2 3251 BD Stellendam 1:0187-491376 F: 0187 - 492341 E: info@wapenvanstellendam.nl 't Wapen van Stellendam voor kinderen Once merken zijn o.a.; Bram's Paris AffWIOIIUMI Afmeting: 125 x 200 cm. meeneemprijs j v\/eekend t 50. vanaf 25.°° per weekend Langeweg 27, Sommelsdijk, (0187) 48 65 90 Verhuur van autotransporter 3000 kg Ook verkoop van diverse onderdelen, zoals aluminium oprijplaten, SCM gekeurde koppeling- sloten, diverse verlichtingen, remonderdelèn, etc, Omferfioutf en reparatie al/e meiden aanhangvtagens. Deeper van OM.: Saris, Hapert, Anssems, Huloo, Hotra, Weytens.

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 2008 | | pagina 37