Brandweer Sommelsdijk vierde vorig
jaar 75-jarig jubileum
Foto-expositie
Gebedsmolens
'Het zijn mijn man
nen en het blijven
mijn mannen'
'Abonnement' op de
brandweer
KNRM oefent
met wipperkanon
Motie tegen ontpoldering
Zuiderdieppolders
raadsbreed ondersteund
'Kundige en professionele hulp voorkomt erger'
Knutselmiddag
De Zwaluw
EllAtlDEtl-fllEtJWa
De blusgroep Sommelsdijk van het brandweerkorps
Middelharnis vierde dit jaar het 75-jarig jubileum.
Op initiatief van de jarige blusgroep hebben we
hieraan in een aantal artikelen, verdeeld over het
hele jaar, aandacht gegeven. Thans de laatste bij
drage in deze serie, een tweeluik waarin het hoofd
van de brandwaer aan het woord komt én een echt
paar dat in de achterliggende jaren op meerdere
malen met deze spuitgasten in aanraking is geko
men...
Door Kees van Rixoort
Burgemeester De Vries, hoofd van de brandweer:
Incidenten
Met één mond
Eigen cultuur
Tegen een boom
Eend in de brand
Veiligheidsregio
Gezond verstand
GOEDEREEDE - Tij
dens de laatste vergade
ring van 2007 nam de
gemeenteraad van Goe-
dereede een motie aan
die raadsbreed werd
ondersteund. Met het
aannemen van de motie
nam de gemeenteraad
duidelijk stelling tegen
de plannen \oor de vor
ming van een brak/zout
natuurgebied in de Zui
derdieppolders.
PAGINA 6
VRIJDAG 4 JANUARI 2008
Burgemeester De Vries, hoofd van brandweerkorps Middelharnis.
Als hoofd van de brand
weer moetje soms bij nacht
en ontij je bed uit, ook al
heb je geen directe hulp
verlenende taken. Pas nog
stond ze ver voor het och
tendkrieken in Battenoord,
waar de brandweer een gro
te boerderijbrand probeer
de te blussen. "Het is goed
dat ik er bij ben", zegt bur
gemeester Greet de Vries-
Hommes. "Dat je belang
stelling toont en de man
nen een hart onder de riem
steekt. Maar ook richting de
slachtoffers heb je een rol.
Je kunt niet veel doen, maar
in ieder geval wel luisteren,
meeleven en hulp bieden.
Als er een dodelijk ongeval
is geweest, ga ik altijd naar
de nabestaanden. Je voelt je
machteloos en het is moei
lijk, maar voor de mensen
die je bezoekt is het nog
veel moeilijker. Laat ze hun
verhaal maar vertellen; dat
helpt vaak het beste."
De blusgroep Sommels
dijk, die dit jaar het 75-jarig
bestaan viert, heeft niet alleen
te maken met een bevelvoer
der en een commandant, maar
ook met een 'hoofd'. Dat is de
burgemeester. "Bij de dage
lijkse aansturing kom ik er niet
aan te pas", legt ze uit. "Dat is
een taak van de commandant
en de bevelvoerder. Die hou
den zich bezig met het beheer
van het materieel en de inzet
van de blusploeg. Mijn taken
liggen op een ander vlak. Als
er een besluit nodig is om te
lozen op het oppervlaktewater,
bijvoorbeeld. Dan vraagt de
commandant om toestemming
het waterschap te bellen, en
valt er een besluit. Zou de ver
ontreiniging van het opper
vlaktewater te groot zijn, dan
moet er een andere oplossing
komen. Bij de Adco-brand in
Middelharnis hebben we bij
voorbeeld moeten besluiten
om mestzakken te gebruiken
bij het lozen."
Mevrouw De Vries benadrukt
dat contact met betrokken
instanties en organisaties van
groot belang is tijdens inci
denten als de Adco-brand.
"De hoofdofficier van dienst -
normaal heb je een ofBcier van
dienst, maar dit was een groot
incident - stelde voor om het
pand uit te laten branden en
de belendende percelen te
beschermen. Dan leg je dat
voor aan de verzekeraars. Je
moet vrij veel beslissen, je zit in
een trein en het gaat allemaal
heel vlot. Bij incidenten gaat
het vooral om overleg, maar
in geval van een ramp is mijn
doorzettingsmacht groter."
Een ramp heeft zich niet voor
gedaan in de periode dat ze
burgemeester van Middelhar
nis is, wel een 'grensoverschrij
dend incident'. Het ging om
de stroomstoring op Goeree-
Overflakkee in de zomer van
2006. "Maar toen was ik met
vakantie. De wethouders heb
ben het uitstekend gedaan."
De taak van het hoofd van de
brandweer bestaat voorname
lijk uit overleg. Met de com
mandant, met de commandant
repressie, met de bevelvoer
ders. 'Je moet weten wat er
speelt", aldus Greet de Vries.
"En je bespreekt de gang van
zaken met elkaar. Denk aan
een plan om de blusploegen
geoefend te houden. Of het
punt dat er veel brandweer
lieden buiten de regio werken.
Hoe ga je daarmee om? Geluk
kig valt dat best mee, het komt
niet voor dat we de brand
weerauto's niet gevuld kunnen
krijgen. Wel is in dit verband
een derde bevelvoerder aan
gesteld, zodat je er altijd een
in de auto hebt."
Volgens de burgemeester van
Middelharnis is er de laatste
tijd veel veranderd. "De ver
anderingen zijn duidelijk in
een stroomversnelling geko
men. De druk op de vrijwillige
brandweer is groter gewor
den", legt ze uit. "Iedereen
moet tegenwoordig een aantal
•uren oefenen. De oefeningen
i
t JS
Vier keer, bij nader inzien vijf keer, heeft de familie Blok
in Sommelsdijk een beroep moeten doen op de hulp van
de brandweer. In twintig jaar tijd is dat niet niks. Je zou
haast gaan denken dat er iets aan de hand is, daar aan de
Voorstraat. Paul en Ans Blok zijn echter nuchtere mensen
en kunnen met een glimlach vertellen over hun weder
waardigheden. Bovendien: de meeste 'incidenten' liepen
met een sisser af. Over de Sommelsdijkse brandweer, die
in 2007 het 75-jarig bestaan viert, zijn deze 'slachtoffers'
uitermate goed te spreken. "Naar mijn zin heb ik wel iets
te vaak met ze te maken", aldus Paul Blok.
"Het eerste incident was een
jaar of zeventien geleden,
denk ik. Het was een oude
jaarsnacht. We lagen allemaal
op bed toen brandweerman
Leen Jordaan voor de deur
stond en ons wakker maakte.
Er was een eend van achter
ons huis naar het kruispunt
gesleept om in brand te ste
ken. We hebben lange tijd een
eend gehad als tweede auto.
Hij zat helemaal onder de
petroleum. Het hele brand
weerkorps stond hierachter.
Ze hebben de schuur leegge
haald en de auto erin gezet",
vertelt Paul Blok. Met andere
woorden: de brandweer red
de de eend van een gewisse
verbrandingsdood in het
vreugdevuur.
Een paar jaar later moesten
de bfusmannen wederom in
actie komen. Twee zoons van
Paul en Ans zagen een vloei
stof liggen in de schuur ach
ter het huis. Ze hielden er een
Paul en Ans Blok, met kkindochtertje Anna.
Foto: Ham llllaiiis
zijn ook realistischer, inclusief
warmtetraining. Als je vroe
ger een keer niet kon oefenen,
dan werd daar niet moeilijk
over gedaan. De geoefend
heid is groter en dat heeft
veel voordelen. Kijk nog eens
naar de Adco-brand. Er waren
brandweerploegen uit zes ver
schillende gemeenten bezig
en iedereen verstond de com
mando's feilloos, want er werd
met één mond gesproken. Dat
komt mede door te oefenen
volgens één leidraad. Heel
belangrijk, zeker als er groot
schalige incidenten zijn."
De geoefendheid heeft een
positieve impuls gekregen,
maar dat geldt ook voor bij
voorbeeld de kleding, de
helmsets, de communicatie,
de administratie en de amb
telijke ondersteuning. En de
uitrusting van de auto's, die
hopelijk binnenkort zal wor
den uitgebreid met automa
tische externe defibrillatoren
(AED's) om mensen met acute
hartproblemen adequater te
kunnen helpen.
"Onze vrijwillige brandweer is
professioneel", vat mevrouw
De Vries samen. "En dat geldt
voor alle vier de blusgroepen
binnen de gemeente. Elke
blusgroep heeft wel zijn eigen
cultuur en identiteit. Ze hou
den alle vier één keer per jaar
eenjaarvergadering en ik pro-
vlammetje bij om te kijken om
wat voor goedje het ging. Het
bleek benzine te zijn. Gevolg:
brand op de schuurvloer. Paul
Blok herinnert zich het inci
dentje als de dag van gisteren.
"Het brandje was te klein om
de slang uit te rollen. Boven
dien had ik het vuur zelf al
uitgemaakt met een grote teil
water, die er toevallig stond,
voordat de brandweer hier
was. De vlammen doofden
in één keer." Ans Blok: "Het
was wel een komisch gezicht,
al die rennende brandweer-
De derde keer was er meer
werk aan de winkel voor de
brandweer. "De jongens gin
gen stro halen voor de konij
nen, met de eend", blikt Paiil
Blok terug. Hij voegt eraan toe
dat het om een andere eend
e ing. "Het was eind novem-
er. Ze moesten de polder in,
waar de boeren met bieten aan
het rijden waren geweest. Het
was glad en de eend gleed zo
van de dijk, tegen een boom.
De oudste had een open bot
breuk en was zo goed als zo
kwaad uit de auto gekropen.
De jongste zat bekneld in de
auto. De brandweer is op zeer
professionele wijze te werk
gegaan. Het was een kundige
bevrijdingsactie, waardoor
extra schade of letsel kon wor
den voorkomen."
Ook het vierde incident had
grotere gevolgen kunnen
hebben. Paul Blok: "Het was
vorig jaar januari. Mijn vrouw
en ik waren een paar dagen
weg en de jongens waren
thuis. De kachel brandde in
de achterkamer. Niks mis
mee, zou je zeggen. We had
den al twintig jaar gestookt
door die pijp en er was nooit
wat aan de hand geweest. Tot
het een beetje begon te stin
ken en te roken. Vuur was
er niet. De jongens sloegen
alarm. De brandweer was hier
weer heel snel. Wat bleek? De
pijp, die toch dubbelwandig
was, had zoveel warmte uitge
straald dat de houten delen in
Foto: Hcnis Vdleriiis
beer er altijd bij te zijn. Dan
merk je de eigen invulling en
de eigen cultuur. Ik vind het
kostelijk om er te zijn. In Som
melsdijk zijn er altijd poters en
wordt er op een humoristische
manier verslag gedaan van de
werkzaamheden in het afgelo
pen jaar. Ik reik de diploma's
uit en ik hou een toespraak
met een terugblik en een voor
uitblik."
'De blusgroep van Som
melsdijk verandert van een
enthousiaste ploeg vrijwil
ligers naar een enthousiaste
professionele ploeg vrijwil
ligers, waar het nog steeds
gèzelHg is. Hel is ab.soluut niet
zo dat het vroeger niet goed
ging; de brandweer heeft het
altijd hartstikke goed gedaan.
De inzet is voorbeeldig. De
taken zijn altijd met veel con
sequentheid en enthousiasme
uitgevoerd en daar heb ik veel
respect en bewondering voor.
Het ging om een brand blus
sen, een koe uit de sloot tillen
of een kat uit de boom halen,
maar daar is de laatste tijd veel
meer bij gekomen. Denkalleen
maar aan de hulpverlening bij
ongevallen. Als ik zie waar die
mannen soms voor komen te
staan, dan is dat heel zwaar.
Vaak gaat het ook nog om
mensen die ze kennen uit het
dorp. Het is goed dat er veel
aandacht is voor de verwer
king daarvan. Vroeger kwam
je thuis, zat je een poosje op
de buurt waren gaan gloeien.
Het ging om de ruimte tus
sen het plafond van de ach
terkamer en de vloer van de
eerste verdieping. De brand
weer heeft de spuit niet uit de
auto hoeven te halen en kon
volstaan met het verwijderen
van een stukje balk. Ze waren
er op tijd bij, een echte brand
is het niet geweest."
Ook in dit geval prijst Paul
Blok de kundigheid van de
brandweermannen. "Ze heb
ben heel doortastend opge
treden. Met de hittecamera,
een fantastisch wapen, kon
den ze precies zien waar de
problemen zaten. Van verde
re schade was geen sprake."
Later bleek dat de kachelpijp
asbesthoudend was en moest
worden verwijderd. Jammer
voor het behang dat net een
paar dagen op de muren zat,
en dus ook op de schoorsteen.
"We hebben nu een roestvrij
stalen pijp."
Vier incidenten in twintigjaar
tijd. Totaal verschillende inci
denten, dat wel. Is het toeval?
Is er meer aan de hand? Paul
Blok weet het niet en maakt
zich er ogenschijnlijk ook niet
druk over. Een vijfde incident
is zelfs min of meer uit zijn
herinnering verdwenen. Ans
Blok: "Er is ook nog een keer
eend in de brand gevlogen, bij
Stellendarh. Ik heb hem langs
de kant gezet en er kwain net
een politiewagen aanrijden.
Even later was de brandweer
van Stellendam er om de
brand te blussen. Het gekke
was dat de motor gewoon
bleef lopen; de auto reed zelfs
zachtjes door. De eend is niet
uitgebrand en Paul heeft hem
later weer opgeknapt."
Het lijkt wel of Paul en Ans
Blok een abonnement heb
ben op de dienstverlening
van de Wandweer. Die dienst
verlening omschrijven ze als
zeer adequaat en professio
neel. Vrijwel steeds kon de
brandweer erger voorkomen.
De dankbaarheid is dan ook
gioot. Paul Blok: "We hebben
de rand van je bed, vertelde je
aan je vrouw wat je gezien had
en ging je slapen. Nu is daar
extra ondersteuning bij geko
men."
Momenteel is net aansluiten
van de eilandelijke brand
weerkorpsen bij de Veilig
heidsregio Rijnmond een hot
ilem. (ireet de Vries-Hommes
is druk bezig een en ander
voor te bereiden. Ze ziet veel
voordelen in de aanstaande
verandering. Een voorbeeld:
"je bent onderdeel van een
groter geheel en kunt altijd
lenen." Ander voorbeeld: "De
auto's worden uniform inge
richt, zodat de uitwisseling
van materieel veel makkelij
ker zal zijn. De organisatie zal
strakker zijn. Alle blusgroepen
worden professioneler, maar
de aansturing gebeurt door
dezelfde mensen, en de eigen
cultuur en identiteit blijven
gewoon bestaan. Kijk, vrijwil
ligers doen hun werk met hart
en ziel. Dat hou je alleen vol als
er gezelligheid is en aandacht
voor het wel en wee. Samen
deel je Hef en leed, zo hou je
eenheid en eensgezindheid in
de groep. Door aan te sluiten
bij de veiligheidsregio worden
de blusgroepen nog professio
neler. Dat is niet verkeerd."
De viering van het 75-jarig
bestaan van de Sommelsdijkse
brandweerheeft deburgemees-
ter van nabij meegemaakt. "Ze
hebben goed laten zien wat ze
allemaal in huis hebben", blikt
ze terug op het jubileumjaar.
"Die grote brandweerdag op
het terrein van De Staver was
geweldig. Iedereen heeft kun
nen zien dat de brandweer
veel meer doet dan branden
blussen."
Mevrouw de Vries roemt de
eensgezindheid in de jarige
blusgroep. "Een goede onder
linge verstandhouding is van
groot belang. Je moet op
elkaar kunnen vertrouwen,
de een kan niet zonder de
ander. Bij de blusgroep Som
melsdijk is dat besef duidelijk
aanwezig." Ook belangrijk: "Je
kunt oefenen wat je wil, maar
het komt uiteindelijk aan op
gezond verstand en inventivi
teit. De blusgroep Sommels
dijk geeft er blijk van daarover
te beschikken. Ik ben trots op
ze. Ook binnen de veiligheids
regio blijf ik hun 'opperhoofd'.
Het zijn mijn mannen en het
blijven mijn mannen."
Steeds een grote taart naar de
brandweerkazerne gebracht,
als dank. Ik bedenk daarbij
ook altijd maar dat het alle
maal vrijwilligerswerk is. We
zijn steeds prima geholpen."
Desondanks zouden Paul en
Ans er niet om treuren als het
abonnement beëindigd kan
worden...
SOMMELSDIJK - In de
Remonstrantse kerk aan de
\<)()rstraat 35 in Sommelsdijk
zijn van 5 januari t/m 20 maart
mooie foto's te bewonderen
van gebedsmolens. De foto's
zijn gemaakt door de amateur
fotograaf Wilma Schrier.
Wilma Schrier is lid van loto-
chib "de Rarekiek". Zij maakt
vaak reisrapportages. Ze wil
met die foto's de schoonheid
van de bezochte landen laten
zien, maar wat voor haar min
stens zo belangrijk is, zijn de
ontmoetingen met de mensen
daar. De foto's zijn gemaakt
in Tibet, Nepal en Mongolië.
Tweemaal bezocht zij de schil
derachtige stad Lhasa, met
het prachtige Potala paleis en
de zeer indrukwekkende Jok-
hang tempel waarin het voor
de "libetanen belangrijkste
Boeddha beeld staat. De vele
pelgrims die de stad bezoeken
lopen rondjes rond deze tem
pel met de richting van de klok
mee.
rij.dens de pelgrimstocht laten
zij gebedsmolens draaien. Er
bestaan verschillende soorten
gebedsmolens: de kleine voor
de hand, voorzien van een
handvat en bestemd voor per
soonlijk gebruik, tot hele grote
en zware cilinders, aangebracht
op vaste assen. Meestal wor
den ze door mensen gedraaid,
maar er zijn ook gebedsmolens
die door het water of de wind
worden aangedreven. Wat de
grootte of de plaatsing van een
gebedsmolen ook is, het prin
cipe blijft altijd hetzelfde. De
cilinder is slechts een omhulsel.
Het belangrijkste schuilt in het
binnenste ervan, in de vorm
van met mantra's bedrukt
papier. Veel van deze mantra's
zijn de bekende mani-mantra
OM MANI PADME HLM.
Deze mantra bevat, zo wordt
gezegd, de totale leer van de
Boeddha. Daarom is het moei
lijk om er een vertaling van te
geven. Het woord Boeddha
betekent zoiets 'als, verlichter.
Daarom heeft Wilma één van
haar foto's: 'Op weg naar ver
lichting' genoemd. L ziet daar
op een vrouw lopen langs mooi
beschilderde gebedsmolens op
een door het zonlicht verlicht
pad.
U bent van harte welkom op
deze expositie. Hiervoor kunt
u aanbellen bij de fam. Schrier,
die boven de kerk woont.
Ook kunt u er terecht tijdens
de uren dat het stiltecentrum
open is: iedere eerste woens
dag van de maand, 's morgens
van 9.00-12.00 uur. Meestal is
de kerk ook op andere woens
dagochtenden open.
Vorig jaar vroeg de provincie
Zuid'-Holland de medewerking
van de gemeenteraden van
Goedereede en Dirksland om
400 hectare in de Zuiderdiep
polders op Goeree-Overflak-
kee te ontwikkelen tot natuur
gebied. De polders moeten een
zogenaamd brak tot zout inter-
ge'tijdengebied worden. De
gemeenteraad van Cloeder-
eede nam met een raadsbrede
motie duidelijk stelling tegen
het voornemen van de provin
cie.
Tijdens de raadsvergadering
spraken de raadsleden licht
ten de raadsfracties hun hou
ding tegenover de plannen
toe.'Hoewel de motie door de
CDA-fractie namens de gehe
le raad werd gepresenteerd
gaf Tennis Human van de
SC;P aan dat wat betreft zijn
partij betieft het standpunt al
heel lang bekend is. "Wij zijn
tegen ontpolderen" omdat
het om heel vruchtbare grond
gaat.
Ook de andere fracties lieten
weten het met de motie eens
te zijn. In de motie worden
het ministerie en de provincie
opgeroepen om de plannen te
heroverwegen en dat in aiwach-
ting daarvan de procedure tot
het komen tot een ontwerp-
bestemmingsplan voor de Zui
derdieppolders moet worden
opgeschort.
SOMMELSDIJK - Woensdag
middag 9 januari van 14.00-
15.30 uur is er een knutsel
middag voor de jeugd van 4
t/m 12 jaar bij Wijkvereniging
De Zwaluw in Sommelsdijk.
Deelname kost 1 voor leden
van de wijkvereniging en
1,20 voor niet-leden, dit is
incl. limonade en een snoepje.
Hulp van ouders is welkom.
WMM/SfWBtV,
OUDDORP-Vrijdag28decem-
ber werd door de bemanning
van KNRM Station Ouddorp
een oefening gehouden met
het wipperkanon. Vuurleider
hiervan is Willy Flohil. Dit
kanon is een van de weinige in
gebruik zijnde oudei wcol wip-
perkanonnen langs de Neder
landse kust, en werd vroeger
gebruikt om een lijn over te
schieten vanaf de wal naar bij
voorbeeld een gestrand schip,
om zodoende een verbinding
te maken tussen de wal en het
schip. De KNRM Ouddorp
oefent ongeveer 4 keer per jaar
de eerste keer van het nieuwe
jaar was bij de dinsdag gehou
den nieuwjaarsduik.
Foto: Wilh Flollil
