EILAni]^.niElJW5
i
PAGINA 36
DINSDAG 18 DECEMBER 2007
om de straten weer veiliger kunnen Hem alleen ontvan- even moeilijk. Keesje zit met slaapt nij nog. Jan Willem serhaal van Keesje en de juf- hij in zijn auto. Al rijdende terdam Fen feestelijke dienst, dedamatie. Voor /i|n gevoe
temaken. gen als we on/e eigen vvijshe- in zijn klas, rnaar bij meester haast zich te zeggen dat ze tnnivv. laat het gevoel van spanning "Hoe zal ik L' ontvangen?' gaat het goed. De avond
Het is nog een heel eind lopen den laten rusten, hel tegen- van Dordt, in de derde. .Maar zich over de klas en over hem Het orgel speelt riog met. .Met - plezierige spanning overi- zingen ze bij de aanvang. Het zal worden besloten met de
naar het huis van Peer Visser. spreken opgeven, onze stoor- hij kent het jongetje zo goed! en de rapporten geen zorgen steelse blikken kijken som- gens - hem langzaam wat los ontroert hem opnieuw. Hij is Kngelenzang: 'Kre zij God
De weinige winkeleialages zenders alzetten. God Wil, Zowel bij de school ais in de hoeft te maken. Meester van migen naar boven, /.al l'eer Hij kan zijn gedachten wat de hele verdere dag wonder- m den Hoge', afwisselend
zijn gezellig verlicht; verdere dat wij Hem ontvangen als huiselijke kring heeft hij het Dordt en hijzelf zullen die \isser er toch zijn.- Nee... ordenen en hij moet zich con- lijk gestemd. uit te voeren met sopraan en
verlichting is er in dit deel Redder, als Verlosser! .'\ls Zijn dappere, blonde mannetje paar dagen haar zaken zo natuurlijk met. Dan klinkt centreren op het verkeer. lan Rubens gaat met Mari- samenzang,
van het stadie nauwelijks, antwoord op onze onmacht! dikwijls ontmoet. En hoewel goed mogelijk waarnemen, er gerucht op de orgelgaan- Ken hartelijke ontvangst 'anne en Vvonne kerkwaarts. Ineens is er enige deining op
Jan Rubens is tie eerste die de Dan kun je altijd pieken met zeker een onderwijzer zijn Na een korte maar vriende- clerij. Meester Zuiderna stapt wacht hem bij de familie Van In hun gezinnetje is er ook de orgelgaanderij. Vele ogen
stilte verbreekt.'Wat kunnen Kerst. De oplossing komt van voorkeuten niet mag laten lijke wederzijdse groet wordt naar het orgel. Kven later Laar. Hen scherp opnier- op deze morgen een wondere wenden zich naar boven. De
schijnbaar grote problemen Bovenaf! Ken menigte van blijken, heeft hij zijn sympa- het gesprek beëindigd. .Mor- komt de muziek. Het stelt ker zou zeker iets bijzonders harmonie. Df oude meester orgeldeur gaal open en weer
ineens klein worden, je tobt Engelen heeft het verkon- thie voor Keesje nooit verbor- genavond mag hij weer bel- toch wat gerust en maakt gezien hebben aan de gezich- Zuideina sjjeelt een lanta- dicht, jan Willem heeft het
ergens over, je piekert je suf, digd. Het Kerstlied is dus ook gen. len. Dan kunnen ze ook over alles wat vertrouwder. .Maar, ten van Anneke en Jan Wil- sie over 'Stille .Nacht'. Dan amper gemerkt. Het gebeurt
je gedachten zitten gevan- niet óns Lied, maar Zijn l.ied. Voorzichtig, op hun tenen, de toestand van Keesje meer de vraag klemt te meer:'hoe lem. .Marianne bijvoorljeeld komt de kerkenraad binnen. allemaal tijdens orgelspel
gen in een vitieuze cirkel. Ik Als hel óm lied was, konden lojx-n ze de slaapkamer van weten. ,ou hel met Keesje zijn? Als zou er gelijk een bloemlezing .Marianne kijkt steels naar de en collecte. Even later loopt
heb dat al zo vaak gemerkt. we wel itijjakkcti, wegwezeti! Keesje binnen. Een klein. Als hij de hrjorn heeft neerge- zijn vader niet op het f)rgel over hebben kunnen hou- kansel als Jan daarop heeft Lies van Duin de kerk door
Dan moet er van buitenaf iels Zó moei ik Hem omvangen, /acht lampje verspreidt wal legd, staat t hij even peinzend kan spelen, is het toch nog den. Als ogen inderdaad de jjlaatsgenornen. Daar is hij! en zomaar de kansel op. Ze
gebeuren. Zoals nu!' Als Jan Zó wil Hij zijn ontmoet!' licht, maar het schijnt niet voor zich uit. De hospita's zien wel ernstig! En de juffrouw? spiegc-l der ziel zijn dan is de Haar Jan! Zeis trots op hem... flui.stert ds. Rubens iets in
Willem blijft zwijgen, ver- Jan Willem is helemaal in op zijn gezichl. Dal gezicht even later een wat minder Hoe zou flat afgelopen zijn?' wederzijdse genegenheid, en en ze'houdt van hem. Soms is zijnoor. Hem zichtbaar een
volgt hij: 'Als sludenl dacht 'vuur geraakt. Ze zijn tiu bij- ligl wil oj) liet kussen, de- bezorgde trek op zijn gezicht. Och, de mensen kennen rneer dan dat, nu wel heel hij nog een groot kind, soms beetje in verwarring achter-
ik dat Kerstfeest voor een na t)ij hel huis van Keesje. Hij ogen stijl gesloten. Het blon- Kent licht hij hen in en vraagt elkaar hier allemaal zo goed. duidelijk. ook een grcjot man. Van bei- latend, gaat ze terug naar het
dominee ook een piachlig vet volgi: "Icxn l'cci doorging de kuifje ligl wat verward in c'c'-n adem toestemming om En 't is C)ok maareen klein Het gaat heel goed met den houdt ze evenveel! (Jp orgel.
preekfeest zijn moesl. Ik zou mei zijn imj)rovisalie, sjjec'l- gesjneid. Zwijgend gaan ze de anderen even op te bellen, kringetje! Anneke. Wel praat ze erg dit moment weet ze, dat God Dan is daar plotseling het
hel de mensen zeggen. Mei de vooral c:en aiiclei liccl door naar clc- woonkamer terug. Eerst draait hij het nummer .Als c'e kerkeraad binnen- verkouden en met een nog hem een man doet zijn. Jan wonder. Een klare muziek
Kerst heb je wat te bieden! mijn hoofd:',\ii licbl gij niei Dan maken dominee-Rubens van de pastorie. .Marianne komt, zwijgt het cjrgel. Kr wal hese slem, maar ze mag is vol van die blijdschap van bruist uit het orgel, klaterend
De Kerk kan vooral dan een ie vragen, of (iocl wel vrede en Jan Willem aanslalten om neemt het bericht dankbaar valt ineens de stilte, stilte grote delen van cie dag haar Kerst, die alle verstand te en juichend is een mebdie
gebaar maken. Iels tone reels! biedl. In mensen weibeha- ie gaan veilrekkeii, "l is goed aan. Na een hartelijk 'wel- voor een persoonlijk gebed. bed uit. Alleen... het blijft de boven gaat. 'Ziet, Ik verkon- te ontwaren. De mensen zit-
Gewone Zondagen kunnen gen, zó kliiikl hel Engelen- afgesjnoken', zegl l'eer nc)g, lerusten' belt hij Peer Vis- Dan begint de dic-nst zoals vraag of ze tweede Kerstdag dig u grote blijdschap!... 'L ten ademloos. 'Ere zij God!'
.sleur worden. Pasen en Pink- lied.'Ze slaan nu bij hel liiiii- 'vanavond laat koinl de dok- sen Die is óók blij met dat altijd. Ve')ór het grote- gebed wel kan zingen,'t Is niet zeker is heden geboren de Zalig- De muziek klinkt op langs de
stèren lijken vaak zo ongiiji)- hek van de- Vissers. Voor hij u-r nog bij ons. Be-I ons gerust vrij goede bericht. Hij wenst vertelt dominee Rubens met dat ze f>p reis mag en even- maker'. Ze weet waarover gewelven, hoger en hoger,
baar. Maar Kerst...! Met gulle- hel lie-k ojjeiidoe-l, zegl Jan morgen voor de- kerkdienst Peer en de zijnen veel sterkte enkele woorden wal hij w<;et. min dal haar stem voldoende hij preken zal. Het gesprek In den Hoge!' jan Rubens
hand kun je de mensen de Rubens, volkome-i\ ernslig, e-vc-ii. Als e'-e'-n van jullie- bei- en, voor zover mogelijk, een Hij vertelt tevens, dat hij nc)g hersteld is. Ze brengt voor mei jan Willem heeft hem gaat staan op de kansel. De
Blijde Boocise hap aanreiken. met een diepe-glimlaeli: 'dal de-n dan sliakjcs naar hel huis goede-nachtrust. Na nog een geen beslissing heeft ge:no- Jan Willem even een stemge- geïnspireerd... Hij eindigt de mensen in de kerkbanken
De eerslejaie-n had ik er ook was een besie-i)ie-e-k. Jan Wil- van Aniie-ke-be-ll dan hoeven keer koffiedrinken en een men C)ver hel beroep naar luid voort dat zo jammerlijk preek:'Zó wil Hij zijn ontvan- gaan ook staan. Op het
geen moeite mee. Tenininsle, lem, Ik denk, clalik nu weel we niet allemaal die brave uurtje lezen, is deze bewogen elders. Hij besluit de-ze mede- klinkt dat ze allemaal naar gen, zó wil Hij zijn ontmcjet,'t zelfde moment klinkt boven
dat dacht ik zelf.'IcK11 gaf he-l wal ik inc-l mijn Kc-islj)ie-e-k mense-n lastig Ie valle-n. Mis- zaterdag tenc-incle. delingen met de ctpwekking hun C)ren grijpen. Ze is erg Licht dezer wereld is reddend een volle sopraan, nee, twéé
niet de innerlijke volcloe-ning aanmoel.' Dan oj)e-nl hij hel schic-n wil Jan Wille-m he-l wel ,,l deze dingen in de gebe- gelukkig met fiet kerststukje verschenen.' Dan zegt hij er sopranen. AJs in een nevel
die ik er van veiwachl had. Iie-kje c-n eli iikl oj) de-bel. cloc-n?' Hij kijkl he-ni daarbij Het is Zondagmorgen, de den van de gemeente op te; uit de pastorie, met de teke- zomaar spontaan achteraan: ziet Jan Willem boven op het
En nu,cle laalste i)aar we-ken, vrie-iide-lijk-ondeizoekencl laatste zondag van Advent, riemen. ningen van de klas, met de Anneke van Laar sprong in plankier twee gezichten. Lies
eigenlijk bij alle aelveiils|)ie- Even lale-i slaan ze oog in aan. 'Hoor ik hel clan nog?' Voor de mensen rondom Na de dienst komt Jan Willem bloemen en met het boek van het wak, waarin Keesje lag, en Anneke!'t Flitst door hem
ken, voel ik nu-, hoe zal ik hel oog mei de vader van Kees- Zo gaan ze-uil elkaar. Mei een Keesje Visser en Anneke van araag even koffiedrinken. Op Jan Willem. Wel zijn ze weer God sprong met Kerst in heen: 'wie speelt er dan op
zeggen, een ge-s|)lelen mens.' je: Pe-er Visser! Een sleiere koile, hartelijke groet. 'Veel Laar een vreemde zondag! fiet verzoek van Marianne met het tutoyeren gestopt en het wak waarin wij liggen. het orgel? Dat moet Peer Vis-
Jan Willem ondeibieekl hem gestalte, een fiis en ojx-n ste-rkte', zegl Jan Rubens,'we De spanningen van gisteren ook te blijven eten schudt tot dusverre is het u'. Na de .-Xmen...' Staande zingen ze ser zijn. Maar dan, dan gaat
nu. '(k-k is dal. Jan, bij het gezicht. Zachie griis-blaiiwe- vergele-n jullie-nic-t'. En dat is zijn er nog bij het ontwa- hij zijn hoofd: de hospita's koffie zegt Anneke:'zullen we aan het slot:'Ere zij Gfjd...' het dus beter met Keesje!'
lopen naar jullie loc kwam ogen waarin vrieiKlc-lijkheicl eluidelijk, ze-ke-r uil de- mond ken. Jan Rubens is er al vrij hebben op hem gerekend, even naar mijn kamer gaan? Hij kan zijn gedachten niet
ik de kerk voorbij. Peer wa.s en zorg weerspiegelc-n.'Kom van deze-doininc-e. vroeg uit. Hij laat .Marianne De komende fc:estdagen en Ik ben vcxjral ook benieuwd Op de avond van de tweede afmaken. Helder en klaar
aan hel sjjclen. En je-weel, hij gauw binnen', zegl hij,'is me Me-1 een hoofcl vol gedachten en 'V'vonne nog even rustig zondagen is hij ook al weg en hoe het met de rapporten is Kerstdag rijdt .Anneke met zingen de sopranen mee met
kan hel! Ik voelde me op dat clal een weer. En de we-g is aanvaarden ze de lei ugloc lit. slapen. In de stilte van zijn bovendien wil hij een paar verlopen En... hoe morgen haar ouders mee naar de het jubelende orgel, het eeu-
monient - Irouwens al et;n ooksleehl!' Vooi ze er erg in hebben, zijn studeerkamer knielt hij bij zieke kinderen opzoeken. En de laatste schc)oldag zal zijn.' kerk in Meerstadt. Jan Wil- wenoude lied. Het is alsof de
hele lijtl bij nader inzien - in Zwijgend geven ze elkaai een ze bij de |)astc)rie aangeko- zijn slt)el en vraagt een goede ook nog even naar Keesje! 's P>en krijgt Jan Willem weer lem is er al op tijd. Aan het Engelenzang uit Efratha's vel-
alle ojjzichlen wat in de mist. hand. Lussen Jan Rubens en men. 'Ie- gaal loc h nog mee zondag voor zijn gemeente, .Avonds zal hij-met de ouders dat rode hcxjfd! Lastig texh! eind van de dienst moet hij den hier tastbare werkelijk-
'Hoe zal ik l! ontvangen?' Peer Visset is een band onl- naar binneti?' vraagt Jan. zijn gezin, vcx)r Keesje en van Anneke bellen. Hij Zelf denkt hij minstens dat de declameren. Verder wil hij heid wordt. Feilloos voegt
Dal was lu-l ihenia, waaroj) staan. Niet alleen de band 'Eventjes', antwex)icll Jan voor Anneke. En nog breder, belooft de pastc)riebewoners vlammen er uit slaan. 7bch het liefst gewoon luisteraar de samenzang zich in op het
hij aan hel iminoviseren was. van een dominee mei zijn Willem, 'ik ga straks gauw wereldomvattend kan een hen op de hoogte te houden. zegt hij, zo argelrxxs mogelijk: zijn. Hij is vreemd, span- juiste moment. Na het'amen'
Het i)akle me!' 'En wéét je organist; maar een verbin- naar huis om Ie bellen, zoals eenling bidden: 'wil in deze Dan vertrekt hij. 'natuurlijk, ik zal graag alle ningsvol gestemd! Een warre- is het doodstil in het kerkge-
het nu?!'\alt Jan Rubens hem ding ook van een diepere' je weet. Maar we zullen eerst werelcL ook door vandaag, s Avonds krijgt hij eerst de vragen beantwoorden.'.Als ze ling van gedachten gaat door bouw. Merkbaar ontrejerd,
een be.-et je bruusk in de rede. betekenis. Beiden veilolken even Marianne en Yvonne Uw Rijk dcx-n naderen!' Hij bekende ru.stige stem van in haar gezellige kamer zitten zijn hoofd. Bovenal is daar maar met vaste stem zegt Jan
Jan Willt'in kijkt cm naar zijn op hun manier (iocis Muziek! op de hoogte brengen.' Mari- staat op en kijkt op zijn hor- vader Van Laar aan de tele- nemen ze eerst de vragen van .Anneke; haar ^ezicht duikt in Rubens: Bij al de grote Blijd-
vrieiid. Er ligt geliJK weereen Vóór de mensen! Ze bieiigen anne's gezicht vertoont een loge. Bijna half negen. Nog totm. Dan, tot zijn blijde ver- school door. zijngeeststeecïs voor hemop. schap van clit feest voegt God
peinzende bjik in diens ogen. ook beiden het antwoord, de vraagteken. Yvonne kijkt wel iets te vrcx-g om ele familie rassing en schrik, hoort hij; Dan is het haar beurt om een Maar daar is ook het beeld van voor ons nóg een blijdschap.
Is hij geïrriteerd.'' Een der- menselijke 'muziek', klagend wal bedrukt. Jan vertelt in het Vis.ser te bellen. Ineens schiet hier is mijn dochter zelf; ze rood hoofd te krijgen. Plotse- de zieke Keesje, van de fami- De ziekte van Keesje Visser
gelijke reactie is hij van Jan of juichend, aan God. De één koil hun wedervaren en de hem te binnen, dat hij niet is er even uit; ze zit te pope- ling valt iets van haar zeker- lie Visser. Zo zit hij stilletjes in heeft volgens de dokter 'aan
niet gewend. Is hij iiinerlijk op de kansel en in het jiasto- spanning ebt een beetje weg. weet of er wel een organist is len.'Verbeeldt hij het zich of heid weg. Ze aarzelt, maar zijn hoekje van de kerkbank, het begin van de avond een
nog steeds onrustig? Och, rale werk, de ander op het 'Nu maar wachten op gunsli- gevraagd om deze zondag in zit er ergens iets plagerigs in begint dan: 'ik... ik heb een Hij is erg vroeg, merkt hij gunsdge wending genornen.
natuurlijk, een predikant orgel en met de koorzang. ge berichten en telefoontjes' te vallen. Als Peer niet speelt, die stem? Flij heeft geen tijd brief verstuurd, een sollici- nu. Langzaam loopt de kerk Toen kon onze vriend Peer,
kan toch ook niet altijd op de Peer houdt zich verder niet besluit dominee Rubens zijn valt Anneke van Laar nog wel om daarover na te denken. tatie.' Deze .Anneke kent hij toch voL Er is veel geroeze- onze eigen organist, het niet
bergtoppen van zijn geloof bezig met plichtplegingen verhaal. Bij dat laatste kijkt eens in, die, hoewel nog niet Ineens is daar de zo ver- nog niet zo goed. Hij heft moes, vcxjral van de jeugd, langer houden en is hierheen
leven, al denken de mensen als waren zij belangstellen- hij Jan Willem- wat plagend zo bedreven, toch vrij aardig trouwde stem, wel wat hees: bezwerend zijn hand op en die een deel van de dienst zal gesneld. Zo kon hij ons laat-
dat wel eens. Jan Rubens de bezoekers, maar hij zegt aan! 'Horen we van jou? Ik de gemeentezang kan bege- Hallo, meneer Boomsma! Zit vervalt, zonder het te besef- verzorgen. W'at ongedurig ste lied begeleiden.'
herstelt zich direct. 'Sorry, eenvoudig: "fijn, dat jullie er bel morgenochtend de fami- leiden. Maar wie moet dat over mij maar niet in, hoor. fen, in de vertrouwelijke kijkt hij zo nu en dan naar Dan, en het is net of hij Mari-
Jan Willem, maar ik bedoel zijn. Margot en ik hebben lie Visser.''Nou,'t was me de nu doen? Zou Peer daaraan Ik voel me al een stuk beter. toon:'daarover hoefje niet in boven, naar de orgelgaan- anne zoekt en haar blik pro-
het toch wel serieus met die het er mcjeilijk mee!' Biiinen zaterdag wel', zegt Jan Wil- gedacht hebben? Hij zal het Maar htje is het met Keesje? te zitten. Bovendien, je bent derij. Daar moet toch straks beert vast te houden, dan
«raag. Dat is wat mij de laat- drukken ze, wat schutterig, lem. Dan nemen ze hartelijk hem straks gewoon vragen-En met uzelf?' Nu -kan. bij -toch een vrij mens! Maar een een glimp van .Anneke te zien vervoJg^t hij: 'Ik meen bet
ste weken bezig houdt. Exact mevrouw Visser, die net even afscheid. Misschien is de vroegere er even tussenkomen. Hij heleboel mensen kunnen je zijn. Haar ouders heeft hij al beroejp naar elders niet te
dat! Hóe moeten wij Hem uit Keesjes' kamer komt, organist, de oude meester vertelt wat hij weet en drukt eigenlijk niet missen. Yvon- opgemerkt in het midden- rnoelen aannemen. Als ik op
ontvangen? En hoe wórdt de hand. 'We zijn geweldig De ineester stapt nu op huis Zuidema, nog wel een keer haar op het hart geen zorg ne niet. Keesje niet, de klas schip van de kerk. Lies van dit moment aan u allen denk.
Hij dikwijls ontvangen? Je geschrokken,' zegt ze, 'en we aan. Hij ziet in gedachten bereid om waar te nemen, te hebben over haar werk. niet...' Haar ogen worden Duin heeft hij exjk nog niet geloof ik dat wij elkaar hier
weet dat sommige collega's hebben eigenlijk nog geen tijd weer de brief van zijn col- Dan hoort hij geluiden in het Meester van Dordt en hij zul- vochtig. Nu wordt hij wat ontdekt. Het prtpgramma dat in Meerstadt nog heel hard
van inij met Kerst niet meer gehad om de ernst te besef- lega: een verzoek om inlich- huis; vrouw en dexhter zijn len... Ja, ja, dat weet ik al van minder zeker, maar gaat tcjch voor hem ligt. is inderhaast nodig hebben. Laat ons dan-
kunnen preken. De Bood- fen.' En dan... in een plotse- tingen over mejuffrouw A. ook wakker Hij hoort ïiet vader, maar Kees en ik heb- verder 'en er is nog iemand, aangepast. Oorspronkelijk ken en bidden...'
schap van Liefde en Vrede is linge behoefte om zich leeg te vaii Laar. Voor het eerst van- vrolijke snip-snap-gepraat ben de boel aardig in de war die je niet kan missen'. Hij stond er: 'Peer \isser, orgel; Na afloop gaat Jan Willem
zozeer in strijd met de wereld praten, vertelt ze aan één stuk avond grijnst hij weer wat van Yvoniie en de vriende- gest;uurd!' Dat is weer haar blijft er in steken. Maar zij .Anneke van Laar, sopraan.' spontaan naar boven, naar
en de werkelijkheid om ons door het hele verhaal:'Hij is kwajongensachtig. Dan is hij lijke, opgewekte stem van luchtige toon. Dat mag je zo is de situatie weer meester Ds. J. Rubens zal de meditatie het orgel. Hij zegt niets, maar
heen, dat je je zou gaan scha- hard ziek, de arme jongen, en thuis. In de winkel van zijn Marianne. Een gevoel van niet zeggen...' Hij wil verder en zegt: "en die ncig iemand verzorgen... hij geeft Anneke zomaar een
men. En wat mejeten de bui- ik kan hem niet bereiken. Ik hospita's komt de jongste van dankbaarheid doorstroomt gaan. Vedenkt dan ineens, dat ben jij. Niet 'u'. voegt ze Helemaal aan de overkant, zoen. Dan grijpt hij de hand
tenkerkelijken er van den- kan tx)k praktisch niets voor de dames Blcx-mers hem al hem! Wat een rijkelom! dat hij geen'u'maar'je'heeft er schalks aan toe. Ineens is achterin de kerk. ziet hij Mari- van Peer N'isser. Wexirden zijn
ken? En de hongerlijders in hem doen op dit inoment. tegemoet; hij leest spanning Hij roept naar boven: 'als gezegd". Het was eruit vchh" er geen plaats meer voor een anne zitten. Yvonne hoort bij ook nu niet nodig. Hij maakt
andere landen? De zieken. Vannacht zal hij weer bij ken- op haar gezicht. Hij lcx)dst jullie even wachten, is de Itij tn- erg in had. Ze vangt gesprek. Met enkele woorden het kinderkoor. Lies een compliment. Zonder
de paria's, de ontheemden? nis moeten komen volgens haar mee naar de zitkamer, thee klaar.' Maar Marianne het keurig op en pareert: 'dat vinden ze elkaar zoals dat alle Dan is er boven gerucht bij dat iemand het heeft gemerkt
Wat is er geloofwaardig aan dokter Donkers.' Hiermee daar zit ex)k de oudste van de rcx'pt terug dat zij daarop klinkt ne')gal schoolmeester- eeuwen door geweest is en zal de orgeldeur. .Anneke en Lies is cxik Jan Rubens naar boven
onze Boodschap? Lekker besluit ze voorlopig haar ver- gezusters en samen luisteien niet zal wacliten; zij is veel te achtig, maar jij en jou doet blijven. Woorden zijn daarna stappen samen binnen. .AI gekomen. Ook bij hein schie-
eten met Kerst, dat kun- haal. FLn het is even stil. Dan ze naar zijn verhaal, waarvan benieuwd naar de tex'staud aardiger aan dan u.'Hij krijgt overbcxiig. gauw daarna begint het orgel ten woorden tekort. Wél
nen we. Zondagsschoolfeest begint ze zacht te snikken.'Ik overigens inmiddels al een van Kee\sje. Samen met \von- een vuurrocxl hoofd:'geliik- Later op de avond gaan ze zacht te spelen. 'Komt allen vraagt hij hartelijk of Lies (;n
met boekjes en sinaasappels. moet er niet aan denken...' aantal details lot de kleine ne komt ze de keuken in. Een kig kan ze dat niet zien. Ze weer terug naar de huiska- tezamen, komt verheugd .Anneke ei> meester Jan Wil-
Chocolademelk, anijsmelk begint ze, maar dan bedenkt gemeenschap is doorgedron- ochtendgrcx-teneeiuxhtend- ut-emt dus gelijk de vertrou- mer. Ze proberen de ande- van harte...'De melodie pakt lem - even de vertrouwelijk-
voor de kinderen. En wij? ze zich, alsof haar ineens iets gen. Hij vertelt het kort en zoen en dan is er de stem au welijke gespi'èkstrant over. ren onbevangen tegemoet te hem direct. Daar gaat de spottende ttx)n - de pastorie
Een goed glas wijn. En in heel anders te binnen schiet, sober. Als hij het aandeel Yvonne:'belt u gainvmet de 'En de lapporten dan? En treden. Ze praten nog even deur van de consistorie open; nog met een bezoek willen
die tussentijd crepeert een 'Als Keesje het haalt en weer van Anneke \erhaalt, raakt pappa \an Kees?' Ze zegt het alle beesten in mijn lokaal? o\er tweecie Kerstdag en een groepje van ze\eii men- \ereren. Lies moet evenwel
stuk van de mensheid, ver beter wcjrdt hebben we dat hij texh, ongewild, in vuur stoer en parmantig. En alsof En wat moet dat Iweede de zanguitvoering. Peer zal sen schrijdt door de kerk. Jan direct weg en bedankt vrien-
weg en dichtbij. Hoeveel aan Anneke te danken. Naast Hij merkt hel niet, maar dat vanzelfsprekend bij de/e Kerstdag worden? Ik moet's niet kunnen spelen. .Ainieke Rubens met ee;n paar kerken- delijk voorde uitnodigiiig.
opgroeiende kinderen gaan God aan haar,' verbetert zij de dames kijken elkaar een gelegenheid hoort, zegt /e avonds imuK-rs /ingen in de zal. als ze niet kan zingen, raadsleden, in gezelschap De ouders van .Anneke zijn
er'nu kapot aan drugs? En zichzelf Jan Rubens kijkt Jan ondeelbaar e)genblik veclbe- nu'Kees'en niet, zoals altijd, kerk? Enhu. misschien ben ik proberen Peer op het orgel van vier jongelui. Even later ook welkom, maar haar moe-
in de ontwikkeUngslanden? Willem aan. En Peer vangt tekenend aan.'Zo'n juf texh', 'Keesje'. Jan en Marianne dan weer helemaal beter. Ik te vervangen. Ze is niet zo zwijgt het orgel. Jan Rubens der voelt zich erg moe en gaat
Enfin, noem maar op. Neem die blik op! Zou hij ook iets zucht de jongste hardop, 'en glimlachen er even om. Dan beu nu in elk geval Hink hees. geroutineerd maar durft het gaat de kansel op. Hij kijkt liever nu naar huis. Jan Wil-
me niet kwalijk. Jan Willem, meer begrijpen? Jan Willem clan die arme Kee.sje' vult pakt hij de teleftxiu eu belt, /oals je hoort. Zou Lies van toch wel aan. Lies van Duin, niet zorgelijk, zoals Jan Wil- lem en .Anneke gaan graag
maar soms knijpt me dat alles krijgt een icx)d hoofd als hij haar zuster aan, 'als clat nou Snanni'ng o() drie ge/ichleu. Duin kunnen invallen?' Zo de kleuterleidster, kan dan in lem half en half had ver- mee. Haar vader en moeder
de keel dicht! Maar nu... nu zegt: 'dat ze het durfde; wal maar goed afloopt.' .Als hij contact heeft met \aelci babbelt /e dexir. Op de ach- haar plaats zingen. Zó wordt wacht. Het is of er een rusüge gaan samen terug. Jan Wil-
zijn er ineens directe proble- een moed!' Verbeeldt hij hel 'Ik wou de oueters van juf- Visser blijh /iju ge/ichl toch tergrond luxirt hij haar vader besloten. Zaterdagavond zul- blijdschap van hem afstraalt. lem zorgt wel voor vervoer
men. Mijn preek voor Ker.st zich of kwam er een ve'elbe- Irouw Van Laar straks even ernstig. Wel is Keesje geluk- goedmoedig brommen. \'er- len ze nog even met elkaar Hij heet alle mensen hartelijk van de juf', grapt Marianne,
is nog ver weg. Dat beroep tekenende gUmlach e)p het bellen', deelt Jan Willem kig bij kennis gekomen', maar 'nux-delijk i.s hij bang, dat het bellen, om dan definitief af te welkom. Straks zal hij. vcx>r Na een hartelijk afscheid gaat
van 'die andere gemeente gezicht van Peer? Dan neemt schuchter mee, Ms dal goed? verder is de loeslauel weinig gesprek haar teveel zal ver- spreken. een grex)t deel van het pro- ook Peer naar huis terug,
heeft nog wel even tijd, Jan Rubens het gesprek even En morgenexhlend mag ik verbeterd. Hoge koortsen; moeien. Jan Willem belcxift \'anuit Rotterdam beh hij gramma, graag het wex)rd
maar 't gaat nu om Keesje, over. 'Mag ik morgenexh- dominee Rubens bellen.'Die straks koml de dokier nog haar alles te regelen wal moet zaterdagsavonds nog even aan de jeugd geven. Dan zegt .Als hij haar 's avonds thuis
om zijn ouders, om .Anneke tend, vcx)r de kerk begint, heeft clan ele laatste berichten e\en. Ze wi.s.seleu nog een gebeuren. Ze spreken af dat met de familie \'isser en met hij:'Lieve mensen, u ziet dat heeft gebracht, om daarna
en haar familie! Jij zat in de even bellen hoe de nacht is van de familie Visser.' Dan paar woorden en dan viaagi hij wex-nsdagavond bij haar .Anneke, die direct zelf aan de \anavond niet onze organist, naar Rotterdam terug te rij-
maag met die sollicitatie van geweest? En weten jullie iets drinken ze samen ke)l1ie. jan voorzichtig wie er oj) hei oj) /iekenbezoek zal komen. telefoon komt en hem weer Peer \isser, zal spelen. De den, gaatjan Willem nog even
Annekeenjeliefde voor haar van Anneke van Laar? Wij Spoedig na negen uur kan 'orgel zal sj)eleu. De liouwe Dan kunnen/e gelijk een aan- even in verwarring brengt. meesten van u kennen de langs zijn kosthuis. Inmiddels
en kijk, ineens komt er een weten alleen dat ze naar huis hij de spanning niet meer Peer blijkt clat, ondanks alle tal dingen bepraten. .Aan het Bij Peer Visser thuis is de omstandigheden. Hoe graag is het dan nacht geworden,
doorbraak! Plotseling is onze mocht, naar haar ouders.' verdragen. Hij vraagt om in narigheid, toch nog ie heb- slot laat ze hem weer blozen: situatie texh nog zo span- zou ik u nu zeggen dat het De dames Bloemers zijn nog
gedachtenstrcxmi in een heel 'Veel meer weten wij ex)k het kanlexmje, naa.st de win- beu'geregeld. Inde'rchud wil Tot wtx-nsdag elan. bent nend dat hij zeer waarschijn- toch TOed gaat met Keesje, op. Samen praten ze dan nog
andere richting geleid. Voor niet', zegt Margot, 'maar we kei, even té mogen bellen. de oude' meester Zuidema mc-ér welkom dan Pats! De lijk maandagavond niet zal Maar het is volgens de dokter wat na en dan vertelt hij hun
mij was de grof)tste vraag niet hebben door de telefexm mei Natuurlijk mag dat. Hij krijgt vandaag nog wel een keer verbinding is dan verbroken! spelen. Definitief luidt nu nog zorgelijk. .Nu. vanavcmd. zonder enige voorbereiding
eens: moet ik hier blijven of haar vader afgespioken dat .Annekesvaderaaiulelijn. Een invallen. Hij hangt de hoorn En hij staat nog wat klunge- ele afspraak dat .Anneke, die verwacht hij ee;n kentering, dat hij en Anneke voortaan
het beroep aannemen, maar: we strakjes na negen uur rustige, beheerste slem!'Fijn, weer oj) en vertelt het sch.iai- lig met de hoorn in zijn hand. overigens haar stem al bijna ten goede of Hij spreekt samen zullen gaan. De dames
moet ik wel dejminee blij- mogen belten. Dan is hun dat il belt, meneer Boomsma. .se nieuws aan vrouw en doch- Dan kletst hij het ding op de geheel weer terug heeft. Peer niet verder. Dan herneemt kijken elkaar veelbetekenend
ven? Wat is een dominee die huisdokter wel geweest. O, Ja, mijn dcKhter maakt het zo ter. Marianne heeli inmiddels h.iak en danst een paar pas- op het orgel zal vervangen - hij: 'dankbaar zijn wij, dat aan, zo in de trant van:'alsof
met Kerst niet kan preken?' ik hoop texh zo...' Opnieuw "te zieiT niet slecht. De dokter de theezetteiij tol een goed sen in hel rond. Lies van Duin zal zingen. mejutliouw \'an Laar voor wij dat niet altijd al gedacht
Begrijp je wat ik bedoel?' komen de waterlanders. Peer is net geweest. Hij was e\en einde gebiachl en de lalel hem wil invallen. En vexiral hadden'en ze feliciteren hem
Jan Willem begrijpt het maar legt troostend zijn arm om bang voor longontsteking, gedekt.' jan Rubens belt hel Eindelijk is het dan woens- Dan is het Kerstfeest. Zon- dankbaar, dat zij, na de ang- hartelijk,
al te gcsed. 'Ik heb je vraag haar schouder. Dan kijken maar volgens hem is dat lexMi txnicht 'nog even door aan dagaveind. Over Keesje Vis- dagmorgen, eerste Kerstdag! stige situatie van vorige week, Nog even gaat hij naar zijn
van daarnet nog niet beant- die twee elkaar aan. Het is niet het 'geval. Vermoedelijk Jan Willem; hij vraagt gelijk ser kan hij helaas nog geen Anneke mag voor het eerst zover hersteld is dat ze kan kamer! Op zijn bureau ligt
woord' zegt hij.' Je vroeg of voelbaar hoezeer die twee alleen etm zware kou! We of die na de dieus'l kotljc betere berichten meenemen, de deur weer uit en gaat met spelen! t^venzeer gaat onze de bruine enveloppe... Een
ik het nu weet. Het klinkt je verbonden zijn. "VVaar liefde moeten de nacht en de zon- komt drinken. s Middags is hij nog even bij haar ouders naar de kerk. clank uit naar mejuffrouw verzoek om inlichtingen over
misschien wat vreemd spon- woont, gebiedt de Heer Zijn dag maar even afwachten!' Als ze goed en wel klaar zijn de pastorie binnengewipt. Hij Bij Peer Visser blijft moeder Van Duin, die vanavond voor mejuffrouw .A. van Laar...
taan in de oren, maar het Zegen', denkt Jan Rubens bij- jan Willem zucht opgelucht met hel ontbijt, is het tijd /ou het kerstbakje van Yvon- Margot thuis, om samen met ons wil zingen. En nu is het Om zijn mond trekt een jon-
antwex)rd is tóch: Ja!' Jan na hardop,'het is dus moge- en stottert dat hij buf is met voor de kerk. Bij de hoofcl- ne immers meenemen. Het is haar oudste dochter op Kees- wcx^rd eerst aan het grote gensachtige grijns.'Het nest',
Rubens kijkt even opzij naar lijk aan Zegen te denken, dit bericht. Gelukkig kan deur scheiden hun wenen, een prachtig stuk geworden je te passen. Het kind is nog kexir! Een moment daarna mompelt hij. Dan steekt hij
zijn vriend. Dan kijken ze zelfs onder zulke omstandig- meneer van Laar zijn kleur Jan gaat naar de consistorie en \vonne is er dan ook erg steeds zwaar ziek. Peer zelf klinkt het door de kerk: de enxeloppe in zijn zak. In
elkaar aan. De dominee ziet heden! Of, juist onder zulke niet zien! Of toch... 'Ze heeft 'en Marianne gaat met haar trots op. Hij heeft de aller- gaat met zijn jongste dexhter Vol van pracht, vol van pracht, de Kerstvakantie zal hij het
de ernst in de ogen van de omstandigheden?' nog naar u «bevraagd', klonk dochter hel gi'ote portaal in. harteliJKSte groeten uit de naar de kerk. Orgelspelen schijnt een Ster in d'Oosternacht. antwoord'dichten". Hij'groet
ander Ernst, met een groot Zijn filosofie wordt onderbro- de'stem aan^de andere kant, om daarna binnen een jilekjè pastorie meegekregen. Zelf wil hij nu ook liever niet. Hij 'Kerstfeest moog' ons -vrolijk zijn huisgenoten en stapt in
stuk blijdschap gemengd. ken door de stem van Peer 'en hoe het nu moest met haar te zoeken. Marianne meein heeft hij een mooi boek voor heeft meester Zuidema nog maken,''s Hecren vriendelijkheid zijn auto. Richting Rotter-
'Dat antwoord', vervolgt Jan 'We gaan heel voorzichtig bij klas en dat nog wel vlak vex)r te bespeuren, dat ex)k in Anneke gekocht. De klas heeft een keer gevraagd. Gevoels- e/ora .«««Ae-H.' Lies van Duin dam. In hem is iets van die
Willem,'gafPeer Visserm zijn Keesje kijken. Komen jullie de kerstvakantie. Ze maakt het kerkgebouw een zekere een tekenwedstrijd voor haar mens als hij is, komt het orga- zingt niet onverdienstelijk Grote Blijdschap van Kerst,
spel en daarbij ook de dichter ook'even mee?' En bij'bun zich ongerust over de rap- spanning'merkbaar aanwezi"- gehouden en hij heeft ze alle- nist zijn hem nu als iets onwe- haar solopartij en de je^ugd En de blijdschap om .Anneke!
van dat gezang, maar ik denk aarzeling 'doe het maan Jul- porten èn zo. En vooral over is. Och, hoe gaat het in zo'n maal bij zich. Zijn hospita's zenlijks voon doet actief mee aan schriftle- Hij neuriet zachtjes: 'In men-
dat eigenlijk alleen God Zelf lie houden texh ook van dat Keesje! Maar direct daarop kleine gemeenschap. Ieder- hebben een grote bos chry- Jan Willem gaat met de hele zing en voordrachten. Nu is sen welbehagen, zó klinkt het
zulke antwoorden geeft. W^e kereltje?' Jan Willem slikt is ze in slaap gevallen en ze een keiit nu inmiddels het santen meegegeven. Zo stapt familie naar de kerk in Rot- het Jan Willems beurt vcx)r de Engelenlied!
