Concert 'Rondom Buxtehude'
Oegandese weeskinderen treden
op in ziekenhuis
Vervolg'
verhaal
RAAD
DAAD
Herdenking van een groot componist
EN U
EIIAnDEr.|l|E|JW5
V venster
MET
AinCOOFNIET?
DMAIENDE WIEKEN
HEI DOORGEZAAGDE
WEESMEISJE
SCHOORSTEEN VEGEN
Buxtehude
Oeuvre
Programma
PAGINA 5
VRIJDAG 2 NOVEMBER 2007
Blik ftp kerk
en samenleving
- Uitvaart geweigerd
- Consequent
Dagenlang is het voorpagina
nieuws geweest in alle kranten.
Zelfs in die bladen die nooit
enige aandacht hebben voor
de kerk, ol nauwelijks weten
wat zich op kerkelijk terrein
afspeelt. Hehalve wanneer
er, naar hun mening althans,
zich één ol ander schandaaltje
voordoet. Dan zijn er ineens
geen woorden genoeg om hun
afschuw' uit (e drukken.
Dat was het gc^val met de wei
gering van een pastoor in het
zuiden des lands, om een uil
vaart te verzorgen. Reden voor
deze weigering was het feil dat
op de overledene euthanasie
was toegepast. De terminale
patiënt was, volgens z'n eigen
beslissing en met goedvin
den van de familie 'uit zijn lij
den verlost'. F.n aangezien de
roomse kerk zich inzet voor het
leven en de zelfgekozen dood
dus afwijst, werd een kerkelijke
uitvaartdienst geweigerd...
De commentaren logen er niet
om! Het was onbarinhartig en
liefdeloos van die pastoor om
deze familie in de kou te laten
staan... Ook al ben je het met
een bepaalde beslissing niet
eens, dan nog gaat het liefdege
bod boven alles uit. En de kerk
predikt immers het gebod der
liefde? Nou dan! Kortom, men
zocht naar woorden om de
betreffende pastoor maar aan
de schandpaal te kunnen zet
ten. En de pastoor had gehan
deld in overleg en zelfs in over
eenstemming met het bisdom.
Kun je nagaan hoe het in de
kerk gesteld is... Hoe con.ser-
vatief daar nog gedacht wordt.
Alsof we leven in het stenen
tijflperkEnzovoorts.
Ik ga hier niet de praktijken
van de roomse kerk verdedi
gen. Trouwens het hele geval
is me slechts bekend vanuit
de berichten in de pers. Maar
voor zover ik het kan bekij
ken, heeft de pastoor conse
quent gehandeld. Het ofTiciële
roomse standpunt is dat we
niet eigenmachtig over leven
en dood hebben te beschik
ken. Dat kan ieder weten die
tot de roomse kerk behoort.
Wanneer dan de plaatselijke
gemeente (de parochie, zeg
gen de roomsen) zich daaraan
houdt, moeten we geen 'ach en
wee' roepen, .\lsof de kerk hier
groot onrecht doet!
-lï -ï-
Ik vraag me zelfs af of we in
de kerken van de Reformatie
niet te tolerant geworden zijn.
Misschien zijn we nog aardig
principieel, maar om mensen
niet voor het hoofd te stoten,
weet u wel, zijn we soms wat
meegaand. Met het zogenaam
de gebod van de liefde kun je
allerlei praktijken \erdedigen.
Maar het 'alzo zegt de Heere',
gaat altijd nog boven de publie
ke opinie.
Deze opmerkingen worden
gemaakt vlak voor Hcri'or-
mingsdag. We kunnen als
reformatorische christenen
in allerlei ethische zaken een
heel eind met R(^me meegaan.
Maar er is altijd nog een diepe
kloof die ons van Rome scheidt.
Door de eeuwen heen is daar
niets aan veranderd. Dat ver
hindert ons overigens niet om
bij Rome ook nog goede din
gen te zien.
Waarnemer
DIRKSLAND - Op zaterdag 10 november, aanvang 20.00
uur, geven het Vocaal Ensemble Magnificat o.l.v. Rinus
Verhage, het Blokfluit Ensemble Tibiarum Cantus, blok-
fluidste Elly Bakker en organist Wim Diepenhorst een con
cert in de mooie historische Hervormde kerk van Dirks-
land. Dit ter nagedachtenis aan de 300e sterfdag van Diet
rich Buxtehude (1637-1707), De toegangsprijs bedraagt
8 voor volwassenen en 5 voor scholieren; voor basis
schoolleerlingen en blokfluitleerlingen van Muziekschool
Goeree-Overflakkee geldt een speciaal tarief van 3 per
persoon. Op diverse manieren wordt en werd Buxtehude
in 2007 herdacht. Nadat bovengenoemde musici zeer suc
cesvol meegewerkt hebben aan het Zeeuwse Buxtehude-
festival, was het een voor de hand liggende gedachte om
deze muziek ook nog een keer op Goeree-Overflakkee uit
te voeren.
Hoewel men zijn naam nog
geen eeuw geleden bijna ver
geten was, toont het feit dat in
2007 in talloze concerten en
lezingen Buxtehude mondiaal
herdacht wordt aan dat het
oeuvre van deze componist/
organist uit Lübeck nog steeds
springlevend en aansprekend
is. Het is juist niemand minder
dan de grote |ohann Sebastian
Bach die Dietrich Buxtehude
\oor ons op de kaart gezet
heeft door zijn studiereis naar
hem. Toen Bach twintig jaar
Deze vraag- en aiUiuoordruhriek staal geheel ten dienste van de
lezer die er kostenlnos gebruik van kan maken. Uiu vragen op
velerlei gebied kunt u sturen aan: Redactie Eilanden-Nieuws,
Postbus 8, 3240 AA Middelharnis, met in de linkerbovenhoek
'Vragenrubriekvermeld. De vragen worden door deskundigen
beantwoord en zullen binnen enkele ruehen na de inzending
comfAeet met antwoord in deze rubriek luorden gepubliceerd.
Is liet hiiilfii winiii en is er wei
nig wind dan heb ik veel last
van hronrhilis, benauwdheid en
moeheid. Daarom xoilde ik een
airco aanschaffen. Van anderen
kregen we te horen dal dan de
lucht te droog iverd en het daar
om niet goed zon zijn. Wal is uiv
vienhl.^?
Antwoord: Veel is atT^anktlijk
van de inogelijkhe<len van de
airco, /.o heb je bij duurdere
apparaten, airco's die avilonia-
tisch bij een lagere tempeia-
tiiur dan 18" C verwarmen, bij
een temperatuur tussen 18"
en 25" zodanig ontvochligen
dat de juiste luchtvochtigheid
gehatidhaafd lilijlt. en boven
25" koelen, zodat u wat dat
betreft nergens naar om hoeft
te kijken. Laat u in ieder geval
goecl voorlichten in de winkel.
SCHILDERIJ
SCHOONMAKEN
Ik hen oj) loek naar een itdres
waar ik een o/> doek geschilderd
schilderij kan laten schoonma
ken, liet liefst in de omgeving van
Ternenzen. Weet u een adres"?
Antwoord: Helaas koiulen wij
geen adres inden in de direc
te omgeving van Ternenzen.
Het dichtstbijzijnde adres von
den wij in Middelburg en uel;
Theresia R.M. Verwilligen,
Langevieleweg 72. 4335 AC'.
Middelburg; tel. 0118-(iUi400.
Veider nog een adres in Til
burg; .Xuloou de Jong, Nieuw-
landslraat 21tel.'0Kf-542073l
en in Breda; Schilderijrestau-
latie Post, V, Vinkstraat 43;
tel. 076-57(0489.
Waarom draaien de ?nolemvie-
ken van koren- en watermolens
linksom en die van de moderne
leindmolens rechtsom f
Antwoord: IJ kunt beter vra
gen: waarom heeft men onze
uurwerken niet precies als die
wieken Unksoni laten chaai-
en? Want de windmolens zijn
veel ouder dan onze klokken
en horloges, en ook de mens
draait van nature naar links
bij rondjes. Kijk maar eens
naar wielerbanen, schaatsen
en hardloopwedstrijden! 'Tech
nisch bezien was dat wel moge
lijk geweest. Ook kan men
molens zodatiig bouwen dat
de \vieken met de wijzers \an
de klok meedraaien, want elke
constructie kent haar spiegel
beeld. Bij de korentnolen moet
de horizontale as, die met de
wieken meedraait, zijn bewe
ging overbrengen op een verti
cale as waaraan de maalstenen
bevestigd zijn. Die maalstenen
werden gebikt (gebild heet dat)
in een be|)aald patroon, zodat
de bovenste, de draaier, maar
naar één kant kon gaan. Ook
daarom was het nodig dat de
wieken altijd in dezelfde rich
ting draaiden, anders zou
iedere molenaar over twee
soorten iriolenstenen moeten
beschikken. Bij de moderne
energieinolens, waarbij de as
een dynamo kan aandrijven,
maakt de draairichting \an de
wieken eigenlijk niets uit.
Nu heb ik verscheidene malen
oj) de TV een levend mooi meisje
zien doorzagen en laatst zelfs
twee iegelijk en toen xuerden na
afloop de delen veiivisseld, zodat
een negerin met blanke benen
wegliep en het blanke meisje de
zwarte henen kreeg en... gebruik
te. Daar stemt je verstand hij stil,
want het was in een zaal met
levend jmbliek.
Antwoord: Geen haar op het
hoofd van de illusionist denkt
erover, ons dit vakgeheim Ie
vertellen, dat begrijpt u. Toch
zijn er verschillende mogelijk
heden om het publiek in de zaal
en/of de televisiekijkers bij de
neus te nemen met dergelijke
trucs. In de studio's en contro
lekamers kunnen ze namelijk
allerlei optische effecten ver
oorzaken en door eenvoudige
schakelingenbeiverkstelligeii.
De regisseur kan bijvoorbeeld
ongemerkt overstappen \an
scène A naar scène B, mils cUe
er op dal momenl volkomen
gelijk uitzien. In de ene zie
je levende personen op tafel
of in een kist gaan liggen, en
even later zie je op hel andere
toneel een pop, of een lege kist,
doorzagen. Ingelaste close-ups
uit het verlaten taléreel tonen
misschien nog een zwaaiend
handje of bewegende voeten.
Als later de verkeerde delen bij
elkaar gevoegd zin, zie je ;mders
geschminkte mei.sjes heelhuids
herrijzen en dan beeft de
blanke bruin geverfde benen
en de ander blank gemaakte
onderdanen. Maar er zijn ook
andere trucs toegepast. Soms
wordt op het toneel een grote
glasplaat diagonaal opgesteld,
die hoeken van 45" maakt met
twee schermen. Wat achter een
scherm staat, is eerst voor het
publiek in de zaal onzichtbaar,
maar het kan plotseling zicht
baar worden gemaakt doon het
scherp te belichten zodat het
beeld \vordl geprojecteerd op
die glasplaat onder een hoek
die precies gelijk is aan die met
de zaal. Zo kan een goochelaar
aan Jan Publiek beurtelings
scène 1 en scène 2 laten zien.
zonder dat de mensen doorkrij
gen hoe ze bij de neus (eigen
lijk de ogen) worden genomen.
(>ok met spiegels wordt veel
gewerkl als er publiek aanwe
zig is. Verder wordt herhaalde
lijk gebruik gemaakt van aan
elkaar gelaste lilmopnanieii.
die met tussenpozen zijn opge
nomen, of beeldbanden die in
de gewenste volgorde woiden
ingelast tijdens een program
ma. Wie zijn verstand en de
techniek volop laat werken, kan
nog meer foefjes bedenken. Uw
fout was dus, dat u uw verstand
erbij liet stilstaan!
Ih heb een allesbrander gekocht.
Kun je dan ook volstaan met
één keer per jadr de schoorsteen
vegen, of moet hel dan vaker
gelmiren
Antwoord: Als u geen last wilt
krijgen met de brandweer en
uw biandverzekering, moet u
bij gebruik \'an een allesbran
der tweemaal per stookseizoen
uw sclioorsteen laten vegen en
daarvan een bewijsje kunneil
overleggen. Lees ook de kleine
lettertjes in uw polis nauwkeurig
door, want het is mogelijk dal uw
maatschappij een vonkenvanger
op hel dak voorschrijft, of dat
zon schoorsteen vooraf gekeurd
dient te worden. Niet elk rookka
naal is namelijk geschikt en vol
doende veilig voor hel gebruik
van een allesbrander.
MODAAL
Wal is jtrecies een 'modale werk
nemer'? Dat begrip duikt telkens'
oj) bij de bezxiinigingen, .sociale
maatregelen en prij.sverliogingen.
Antwoord: Niet een 'gemid
delde arbeider' of 'doorsnee
inkomenstrekker' maar een
werknemer met bvee kinderen
beneden de zestien jaar en een
loon dal juist beneden de pre-
mie-inkomensgrens van de ver
plichte ziekenfondsverzekering
ligt (tol voor kort circa 20.000
per jaar). Men kiest zo'n gezin
vaak als voorbeeld, omdat
hel slalisdsch bezien zo'n \eel
voorkomende situatie weergeeft.
Modus is in de statistiek namelijk
de meest \oorkomcnde waarde
van een variabele grootheid, die
door allerlei toevallige oorzaken
niet gelijk blijft.
was reisde hij te \oet \'an .Ajn-
stadl naar Lübeck, een afstand
van 470 km, om Buxtehude
CU zijn inmiddels beroemde
Aiiendmusiken te horen. Hoe
wel hij maar verlof had \oor 4
weken bleef hij daar toch bijna
3 maanden. Zelfs de wereldbe
roemde Geoig Friedrich Han
del uit Londen vereerde Bux
tehude met een bezoek.
Wie was dan toch deze illus
tere grootheid? Buxtehude
werd geboren in Oldesloe in
hel toenmalige Denemarken.
Wegens de Dertigjarige Oorlog
verhuisde hel gezin twee jaar
na zijn geboorte naar Helsing-
borg en later naar Helsing0r.
Dietiich kreeg ongetwijfeld
muziekles van zijn vader en
olgde hem in 1660 op in Hel-
sing0r. In 1668, toen hij 31
jaar was, werd hij benoemd tot
organist van de Maiiënkirche
te Lübeck, waar hij de overle
den \ermaarde organist Franz
Tunder opvolgde. Voorwaarde
was wel dat hij. volgens de
toenmalige traditie, de doch
ter van zijn voorganger (Anna
Margarethe) trouwde. In zijn
ftinclie aan de Marienkirche
was hij niet alleen organist,
maar ook een soort van kerke
lijk manager Naast de muzika
le organisatie van de kerkdien
sten, was hij ook belast met het
\oorbereiden en leiden van
allerlei concerten (waanmder
de .'\bendmusiken) en met het
opleiden van allerlei jonge
organisten. Deze positie, één
\an de belangrijkste van Duits
land, bekleedde hij tot aan zijn
dood in 1707. Anekdote; in
de lijn van de traditie trachtte
hij tevergeefs zijn eigen doch
ter uit te hu\velijken aan o.a.
Bach...
Buxtehude schiep in de bijna
40 jaar die hij in Lübeck werk
te een omvangrijk oeuvre. Het
vocale werk in de vorm van
\eel cantates maakt hierxan
het grootste deel uit, waarbij
met name zeker ook de impo
sante orgehverken niet ver
geten mogen worden. Vooral
beroemd werden zijn Abend-
musiken. Zijn voorganger Tun
der was daar al mee begonnen
en organiseerde muziekuitvoe
ringen die niet uitgii^gen van
de kerkelijke gemeente, maar
\an plaatselijk ondernemers
die deze evenementen spon
sorden. Aanvankelijk begon
Tunder met alleen orgelbespe-
linuen, maar al snel breidde hij
dat uit met strijkinstrumenten
en zang. Buxtehude ging veel
verder en Het hele koren en
orkesten deelnemen aan de
-Abendmusiken en liet daarvoor
aparte balkons in de kerk aan
brengen. Ook componeerde
liij veel muziek, oratoriumach-
tiii-e composities, speciaal voor
deze concerten. Bijna al deze
muziek is verloren gegaan.
Weinig muziek is er tijdens
zijn leven in druk verschenen.
Dankzij kopieën, die zijn tijd
genoten hebben gemaakt, zijn
er ongeveer nog 275 werken
\an hem bekend.
\'oor hel concert in Dirksland
is een programma gekozen
met als thema 'Rondom Bux
tehude', een progrannna dat
de componist in zijn omgeving
te beluisteren zet.
Het concert begint met de
prachtige cantate Hilf dei-
nem Volk, Herr Jesu Christ
van Vincent Lübeck, een tijd
genoot van Buxtehude. Nor
maal gesproken worden der
gelijke cantates uitgevoerd
met koor en strijkers, maar
voor dit optreden is gekozen
voor het uitstekend spelende
blokfluiten.semble van Muziek
school t'Toeree-Overflakkee. Dit
bloktluitorkest, dat prachtige
kleurnuances ten toon spreidt,
zal samen met het kislorgel
de instrumentale kant van de
muziek fraai realiseren.
\'an de generatie na Buxtehu
de is muziek gekozen \an com
ponisten die direct met hem te
maken hebben gehad. Bach en
Handel mogen dan niet gepas
seerd worden. \'an J.S. Bach
klinkt (voor vijfstemmig koor)
het beroemde motet Jesu, mei-
ne Freude en uit het oeuvre van
G.F. Handel is gekozen voor
de zeer feestelijke Sonate nr. 3
in C, die gespeeld zal worden
door EUv Bakker (blokfluit) en
Wim Diepetdiorst (kistorgel).
Magnificat prijst zich gelukkig
dat deze twee gerenommeer
de musici mee\\erken aan dit
concert. Hel is zeker vermel
denswaardig dat EIK Bakker,
die als bloklluitdocente aan de
muziekschool werkt, mei Tibia
rum Cantus alle muziek heeh
ingestudeerd en dal Wim Die
penhorst niet alleen alles zal
begeleiden op het kislorgel.
maar dat hij ook op hel grote
orgel van de kerk de Ciaconna
in c van Buxtehude zal spelen.
Tenslotte zullen centraal in het
concert en als afsluiting van
het geheel twee hoofdwerken
van Buxtehude gespeeld en
gezongen worden. Het betreft
de Yr'ij eenxoudige maar heel
bekende cantate Nicht soil uns
scheiden von der Liebe Gottes
en als absoluut meesterwerk
de grote en complexe koraal
cantate Herzlich lieb hab ich
dich. o Herr. Deze composi-
(ie, \;m wel twintig minuten,
is geschreven voor vijfstemmig
koor en vijfstemmig orkest met
als uitgangspiuu de diverse
strophes van het indrukwek
kende lied Herzlich lieb!
Toegangskaarten \'Oor 10
november zijn verkrijgbaar aan
de ingang van de kerk, maar
kunnen ook gereserveerd wor
den \ia het e-mailadres magni-
licatfatele2.nl.
DIRKSLAND - In het restau
rant \an het Van Weel-Bethes-
daziekenhuis heeft onlangs een
Oegandees kinderkoor opge
treden. Het koor, dat bestaat uit
weeskinderen in de leeftijd van
8 tot 14 jaar, was in Nederland
otn door middel van optredens
en CD-verkoop financiën bij
elkaar te krijgen voor hun wees
huis in Oeganda. Ook kwamen
ze naar Tandartsenpraktijk
Buth te Dirksland, waai' twee
tandartsen de dertig kinderen
belangeloos een complete tand
heelkundige behandeling gaf en
waar op hun beurt de kinderen
graag een optreden verzorgde.
Maar \'anwege het beperkte
publiek in een tandartsenprak
tijk, stelden de tandartsen voor
om dit te doen voor een breder
publiek en daarbij viel de keus
op het ziekenhuis. Daar heb
ben ze gezongen, gedanst en
getrommeld, en zowel de kin
deren als hun toehoorders heb
ben ei-van genoten.
-33-
Bèzoa, ei jie zovee centen ehad? En oe
moeë bi je noe toch wè iiie?
Vader zegt: Zoa, groate knecht! Ei je't
nae je zin ehad? En ei je varre elöpen?
Hij gedoogt anders geen laatkomers
aan tafel, maar voor deze keer ziet hij
het door de vingers.
Wantje en Kees zijn ondertussen ook
binnen gekomen, en die zijn al even
luidruchtig als Fransje. Maar moeder
zegt; julder motten dakent ales mae es
vertellen, oor. Noe ièst jen anden was
sen en gaen eten. Toe, Meria, gae jie
es even mee naer achter mie Fransje,
en was 'ii es goed. Maar Fransje moet
eerst nog eens vertellen dat hij een
grote dubbel \An de vrouwe van Kees
de Visser gekregen heeft. Niemand
.schijnt hein echter te begrijpen, behal
ve Wantje. Die zegt; Toe, joan, dat is
gin dubbellje. dat is een kwartje! En
tegen de anderen; Ie alllènig ei een
kwartje van dat wuuf ehad. Er spreekt
jaloezie uit baar stem. Maar moeder
korrigeert haar en zegt; .Allee, wat is
dal noe! Kun jie gin vrouwe zaen?
Toch moeten de anderen lachen om
zijn eigenge^■onden naam voor een
hem onbekend geldstuk.
Na het et.eü-gieten de kinderen hun
busjes leeg np de tafel. Kees en Wantje
tellen hun eigen geld. Bram helpt
Fransje de centen in hoopjes van vijf
leggen. Kees, die het eerste klaar is,
roept; Ik ae een gullen en drie cent!
Wantje heeft om de een of andere
reden twee cent minder dan Kees,
en Bram kondigt aan dat Fransje één
gulden en twintig cent heeft. Kees
probeert uit te kienen hoeveel hij en
VVantje eigenlijk zouden moeten heb
ben, daar hij weet dat Fransje vijf en
twintig cent meer gekregeii heeft dan
zij, maar daar dit noch met zijn, noch
met Wantje's bedrag klopt, geeft hij
het op.
Poete, mag ik aal die centen in ni'ii
keu doen? vraagt Fransje. Maar moe
der zegt; julder meugen ale drie 'n
stuver aen. Dae mag je wat lekkers voe
kopen in de wieikel. En Fransje, jie
mag dat moaie kivartje in je spaespot
doen. Mae amine dat are geld noe
es bie mekaren deeën, en me lieten
Mei'ia es nae de wienkel gaen om
blom en gist en vet en rezienen, dan
konnen me dae lekker smoutebollen
van bakken!
Ja. ja.ja! roepen Kees en Wantje. Maar
Fransje is niet zo uitbundig. Hij had
zich de vreugde tl \'oorgesteld om al
die munten een vcor een door de gleuf
van zijn varken te'aten glijden, en dat
langdurige spel wordt door moeders
voorstel drastisch ingekort tot slechts
één enkele handeling. Maar dan stelt
hij zich de feestelijk, vreugde voor van
hel heerlijke gerecht, en ook hij zegt;
ja, ja. Meria, mag ik dan mie je mee
nae de wienkel?
Maria vindt het goed, maar moeder
protesteert; Dat kind is a zo moeë.
Ie kon vee beter een steut nae baede
gaen. Maar daar maakt Fransje he\'ig
bezwaar tegen, en moeder begrijpt
dat hij niet tot rust zal komen aleer
hij zijn stuiver versnoept heeft.
Fransje heeft lang met zijn neus boven
de potten en pannen gehangen toen
moeder en Maria het deeg klaar
maakten, maar dat duurde zo lang dat
Fransje ongeduldig begon te worden.
En toen moeder op zijn vraag wan
neer ze nu eindelijk de smoutebollen
eens gingen bakken antwoordde, dat
bet deeg eerst een paar uren moest
rijzen, is hij met zijn hoofd op zijn
armen achter de kachel gaan liggen.
En hij heeft er niets van gemerkt dat
Maria hem opgetild heeft en in haar
bedstee gelegd heeft, waar hij net zo
lang geslapen heeft tot al de oliebol
len gebakken waren.
Het is heel stil in den uze. Fransje zit
op de banke achter de tafel op een
lei te krassen. Moeder zit op haar
eigen plaats een preek van een oude
schrijver te lezen. De poes ligt onder
de kachel te slapen. ."Alleen het tikken
van de hangklok en het krassen van
Fransje's griffel verbreken de vredige
stilte.
De anderen zijn allemaal naat de kerk.
Ook Wantje, hoewel moeder haar
aangeraden had thuis te blij\en. daar
ook zij een vermoeiende clag achter
de rug had. Maar Wantje heeft net zo
lang gezeurd tot ze mee mocht. Welis
waar was ze daarbij niet gemotiveerd
door een hijgend verlangen naar de
voorhoven des Heeren en een gele
zen oudejaarspreek, maar door de
niet minder sterke begeerte oin naast
Maria te mogen zitten in de kerk.
Opeens begint de pit van de zware
hanglamp te walmen, en moeder
moet de vlaro wat omlaag draaien.
Fransje heeft genoeg van de lei. Hij
heeft geprobeerd een koenkelpot te
tekenen, maar het gelukt hem niet.
Onderwijl hebben zijn gedachten zich
bezig gehouden met de ervaringen
van vandaag, en opeens vraagt hij;
Poete. niagge'k in dat plaeteboek van
'n biebel kieken?
Moeder staat op en haalt het voor
hem van het kammenet. Hij begint
er meteen doelbewust in te blade
ren. Hij herinnert zich ergens een
plaatje gezien te hebben van Jezus
aan het kruis. Hij kan het echter niet
vinden zonder moeders hulp. .Ais ze
het gevonden heeft, kijkt hij er een
lange tijd naar. Hier zijn echter diie
kruisen, en Jezus, aan het middelste,
ziet er lang zo afschrikwekkend niet
uit als het beeld dat hij vanmorgen
bij die oude kluizenaar gezien heeft.
In de eerste plaats is het plaatje niet
gekleurd, en in de tweetle plaats is
alles op zo'n kleine schaal getekend,
dat de lugubere bijzonderheden niet
uitkomen. Toch stroomt zijn hart vol
medelijden, vooral als hij naar de
gezichten der treurende vrouwen
op de voorgrond kijkt. Moeder heeft
hem al eens iets over de kruisiging
verteld, maar hij kan zich het verhaal
niet goed meer herinneren. Hij zegt;
Poete, vanochend wazzen me bie een
ouwe man in uus, en die a een groat
dienk an de .schouwe, net as dit. Hij
schuift het boek schuin naar moeder
en wijst de middelste Kruiseling aan.
O, die man was zeker roms, veronder
stelt Moeder.
Ja, Pier zei at 'n een romse poep was.
Allee, dat mag je nie zaen, berispt
moeder hem.
Waeroni aal die man zó'n dienk an de
schouwe?
O, dat doen ale romse mensen. Die
maeken beelden van den lère Jezus,
en \an Z'n moeder, en van brave men
sen die an vroeger eleefd aen.
Waerom doen ze dat, en waerom aen
oans der ok gin?
(wordt venmlgd)
