Meditatie
Over die vreselukke kleefvliegevanger
Vervolg
verhaal
RAAD
DAAD
EN U
Activiteiten
Strand-
bibliotheek
Swingend
beiaardconcert
Goereese Toren
Naar het buitenland
EllAnD0l-'1IEUW5
MET
OPRIl VERGROTEN
VIJVERLOPERS
0900-8844
Motorrijder gewond
bij aanrijding
Rijbewijs kwijt
BOOMVOS
Op z'n Flakkees geschreve:
PAGINA 5
VRIJDAG 10 AUGUSTUS 2007
Blik np kerk
en samenleving
- De moslims
- Onmogelijke eisen
De kramen hebben ons er uit
voerig over ingelicht en aan
commentaar ontbral< het niet.
De moslim-gemeenschap in
ons land stond weer eens ter
discussie. Daarom weet ik niet
ol ik er nog iets over kan zeg
gen wat niet allang gezegd
is...
Om een lang verhaal kort te
maken: vele moslim-vrouwen
eisen bij onderzoek in hel
ziekenhuis dat zij door vrou
welijke artsen zullen worden
behandeld. Misschien moet ik
hel anders en betei' zeggen:
hun mannen, vaders, zonen,
eisen dat. En ze eisen dat niet
zómaar, nee, ter plekke en op
hoge toon zeggen ze dat het zó
moet, en anders...
Vanuil de moslim-gemeen
schap is dat wel verklaarbaar
Dat Nederland.se artsen op
deze eisen ingaan en ervoor
zwichten is het eigenlijke
nieuws. Tenminste, het blijkt
gebeurd te zijn dat een beval
lende vrouw alsnog per ambu
lance naar een ander zieken
huis werd vervoerd. Toen dat
bericht eenmaal wereldkundig
was, kwamen er meer nieuwtjes
van deze en dergelijke aard.
Het komt erop neer dat mos
lims zich minder durven ver
zetten tegen artsen dan tegen
het verplegend personeel.
In elk geval: moslims krijgen
hun zin, het gaat zoals zij ei.sen.
En de vraag is: Kan dat? Is dat
niet in strijd met datgene waar
iedereen het vandaag druk
mee heeft: de integratie van
moslims in onze cultuur?
Als u het mij vraagt - maar ik
vlei me niet met de gedachte
dat een lezer om mijn mening
verlegen is! - dan hebben we
hier te doen met een trekje
van de (fanatieke) moslims.
Gehaast verklaren sommige
commentatoren dat lang niet
alle moslims fanatiek zijn en
dat de meerderheid zich best
wil aanpassen. Maar ik weet
nog zo net niet of dat wel waar
is. Als ze de kans krijgen - ook
de zogenaamde gemaUgden
onder hen - dan trekken ze
aan de touwtjes en dan maken
zij de dienst uit. En Nederland
wil, kost wat het kost, niet te
boek staan als een land waar
wordt gediscrimineerd, dus
moslims krijgen hun zin. Ook
al stellen ze, zoals in het geval
hierboven genoemd, onmoge
lijke eisen...
Wam een onmogelijke eis is
het toch wanneer een specia
list wordt gepasseerd, enkel en
alleen om het feit dat hij man
is... En dat er daarom persé
een vrouw moet komen?
Waarnemer
%i'
Deze vraag- en anlxvoordrubriek staat geheel ten dienste van de
kzer die er kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op
velerlei gebied kunt u sturen aan: Redactie Eilanden-Nieuws,
Postbus H, 3240 AA Middelharnis, met in de linkerbovenhoek
'Vragenrubriekvermeld. De vragen worden door deskundigen
beantwoord en zullen binnen enkele roeken na de inzending
compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
MINOER BUNDS DARMBN?
Hoe komt het dot je vroeger veel
vaker dan nu hoorde van hlinde-
dann ontsteking'?
Antwoord: Die appendicitis is
een ontsteking van 't worm-
vormig aanhangsel van de
dikke darm. Dil orgaan, ook
wel de 'buiktonsil' genoemd,
bestaat evenals onze keel- en
neusamandelen uit lymfatisch
weefsel, dal lot functie heelt
bacteriën aan te vallen. Deze
si rijd gaal gepaard met een
pijnlijke reactie die in de wan
deling blindedarmomsteking
wordt genoemd. Vroeger was
men huiverig voor buikvhes-
ontsteking, die als complicatie
kou optreden en daarom was
men er heel snel bij om het
wormvormig aanhangsel te
verwijderen. Vaak gebeurde
dit al bij hel eerste vermoeden,
zonder dal de diagno.se hele
maal duidelijk was. Daarom
werd wel eens van een 'verle-
genheidsdiagnose' gesproken.
Door de verbeterde antibioti
sche therapie kan men wat lan
ger wachten en is gebleken dat
een operatie niet altijd noodza
kelijk is.
Hoe zit hel met de eigendomsrech
ten van de gangetjes, die lus.sen
de huizenblokken doorlopen om
de achterkanten x>an de huizen te
bereiken"? Ik wil de oprit naar de
garage ermee verbreden.
Antwoord: Dat zijn brandgan
gen, omdal die patlen bedoeld
zijn om bij brand de achterin
gangen Ie knmien beieiken. Bij
goedkeuring van bouwplannen
wordt streng gelet op aantal,
loop en breedte. Bij humhui-
zen is de grond eigendom van
de inslelling di<- deze huizen
bouwde, zoals de gemeente of
de woningbouwvereniging. U
mag dus niet zomaar een deel
van zo'n pad bij uw tuin of oprit
trekken, zelfs al gaat het in fei
te slechts om verwijdering van
een heg, een hekje of wat paal
tjes. U moet dus toestemming
vragen aan de eigenaar en als
die ooit toestemming geeft, zal
dat deel toch openbaar moeten
blijven, zodat iedereen er mag
(blijven) lopen en/of rijden.
Ik zag insecten over het water
van mijn vijver lopen. Wat zijn
dat voor beestjes en waar leven
ze van?
Antwoord: Dat zijn leden van
de familie der waïerlopers, die
door de waterspiegel heen hun
prooi vangen. Ze leven meestal
van watervlooien, muggen-
larven en andere kleine(re)
diertjes, maar sommige llinke
soorten als de Hydrometa
stagnorum of vijverloper kan
zelfs kleine visjes pakken en uit
zuigen. Hun waterafstotende
haren houden hen boven het
wateroppervlak.
STERIUSATÊEfANTASIEËN
Ik las in een artikeltje over .steri
lisatie van de man, dat daardoor
een verhoogde kans zou beslaan
op hart- en vaatziekten. Kunt u
mij zeggen of dit inderdaad zo is?
Of is er inmiddels alweer iemand
gepromoveerd op het tegenover
gestelde? En zijn er nog andere
negatieve effecten bekend?
Antwoord: Het artikeltje dat u
las, was Ijüjkbaar niet do(5r een
medicus geschreven. Bij de ste
rilisatie van de man wordt aan
beide kanten de zaadstreng
onderbonden (vasectomie).
Dit is een zeer geringe ingreep
Rotterdam-Rijnmond
Wijkteam Goeree-Overflakkee
OUDDORP - Op de rijksweg
N57 ontstond maandagavond
een aanrijding tussen een
motor en een auto, waarbij de
motorrijder ernstig gewond
raakte. Rond half elf wilde
een 59-jarige automobiliste uit
Middelburg keren om weer
richting Rotterdam te rijden.
Een 49-jarige motorrijder
uit Zierikzee kwam vanaf de
richting Rotterdam en botste
op de kerende auto. Achter
de motorrijder reed een 59-
jarige automobilist uit Burgh
Haamstede, die de motorrij
der niet meer kon ontwijken.
Laatstgenoemde brak beide
bovenbenen en een enkel en
is door ambulancepersoneel
naar een ziekenhuis vervoerd.
De weg is enige tijd afgesloten
geweest.
STELLEN DAM - Politiemen
sen vorderden dinsdagavond
het rijbewijs in van een 52-jari-
ge Rotterdamse automobilist.
Hij reed 192 km/u op de N57,
waar 100 km de maximaal toe
gestane snelheid is.
die poliklinisch kan worden
verricht en waarbij vrijwel
geen complicaties optreden.
Desondanks zijn er veel fanta
sieën in omloop over dit sim
pele gebeuren. U behoeft zich
gelukkig geen zorgen te maken
over hart- en vaatziekten en
evenmin over een afnemende
potentie.
Een jager vertelde me, dat hij een
vos in een boom zag klimmen.
Daar geloof ik niets van. Kunt u
mij uit de droom helpen?
Antwoord: De grijze vos klimt
werkelijk in bomen, maar de
rode niet.
OUDDORP - Bij de Strandbi-
bliotheek aan de Brouwersdam
staat weer een aantal activitei
ten op het programma.
- Vrijdag 17 augustus van 13.30-
16.00 uur: Strandavontuurmet
Anoek. Een ontdekkingstocht
over het strand en langs de
vloedlijn. Wat leeft er allemaal
op het strand en in de zee.'
- Op woensdag 22 augustus is
er een Piratenfeest voor kin
deren van 4 tot 10 jaar. Er valt
veel te beleven voor de kleine
piraten: zeerovertje spelen,
scheepsbeschuitjes eten, schat
zoeketi. De kinderen verande
ren in een echte zeerover en
kruipen in de huid van Woeste
Willem. Aanvang 13.30 uur.
In de strandbibliotheek Brou
wersdam kunt u gratis boeken
lenen, tijdschriften en de krant
lezen, luisteren naar luisterboe-
ken en boeken lezen met een
E-book. En u kunt meedoen
aan één van de activiteiten die
er georganiseerd worden.
Strandbibliotheek Brouwers-
dam is (op zonnige dagen)
dagelijks open van 11.00 tot
17.00 uur, behalve op zondag.
De bibliotheek is te vinden aan
het Noordzeestrand Brou
wersdam, ter hoogte van Port
Zélande naast Strandpaviljoen
De Kous. Zie voor meer infor
matie website www.strandbibli-
fjtheek.nl en www.bibliotheek-
zuidhollandsedelta.nl.
De organisatoren van de serie
Beiaardconcerten Goedereede
2007 schuwen stevige contras
ten in de programmering van
de concerten niet. Speelde de
Haagse beiaardier Heleen van
der Weel afgelopen zaterdag
een programma van verfijnde
muziek van Haagse musici uit
de 17", 18'en 19" eeuw, komen
de zaterdag 11 augustus tussen
16.00 en 17.00 uur wordt een
uitgesproken populair, swin
gend geprogrammeerd con
cert gegeven door organist-bei
aardier Martien van der Knijft
uit Heerde.
Vanaf zijn jeugd maakt Mar
tien van der KnijfT (geb. 1963)
al muziek. Later studeerde hij
hoofdvak Orgel aan het Rotter
dams Conservatorium en Bei
aard aan de Nederlandse Bei
aardschool te Amersfoort. Hij
is als organist verbonden aan
de PKN Gemeente te Heerde.
Als beiaardier speelt hij op de
beiaarden van de Hanzesteden
Hattem, Hasselt en Elburg, aan
de kust Katwijk aan zee. Mar
tien van der Knijff speelt een
uitgesproken luchtig program
ma, met eigen arrangementen
van muziek van The Beatles,
Zuid-Ainerikaanse cha-cha-
cha, tango en ragtime, Disney
Songs en muziek uit de muscal
Anatevka.
Vanaf 16.00 uur kunt u het
concert beluisteren aan de voet
van de toren of in de daarbij
gelegen kruidentuin. Program
ma's zijn gratis te verkrijgen bij
de kassa van het Torenmuseum
onder in.de toren.
U kunt natuurlijk ook de bei
aardier aan het werk zien en
horen als u de toren beklimt
en u op de tweede verdieping
bij de speeltafel komt.
En Jezus -van daar gaande, vertrok ymar de delen van Tyrus en Sidon.
(Matth. 15:21)
De Heere Jezus blijft tijdens
'^yn omwandeling op aarde
niet alleen in eigen land, maar
gaat met zijn discipelen ook
naar het buitenland. Zoals hier
in Matthéüs 15. Hij trekt Zich
terug uit Israël en gaat naar
de heidenen in Libanon, naar
hen die het Woord van God
iiog moeten rnissen. Daar heeft
Hij een bijzondere ontmoedng
met een Kananese vrouw.
je \'raagt je af waarom steekt
Jezus de grens over naar het
buitenland? Wat is de reden
hiervan? Als we horen hoe Hij
in eerste instantie met die Kana
nese vrouw omgaat, zou je bij
na zeggen, datjezus op vakan
tie is. Ik ben niet gezonden dan
tot de verloren schapen van
Mijn eigen volk. Ik wil met u
heidin, niets van doen hebben,
ivant Ik ben er alleen voor Mijn
eigen volk. En daarnaast ben
Ik nu lijdelijk de grens overge-
trokken om Zelf ook even rust
te hebben. Ik wil er even niet
zijn voor mijn volk, nu tijde
lijk niet bereikbaar. Want ook
Ik heb mijn rust nodig. In de
bijbel lezen we vaker dat Jezus
de stilte opzoekt. Zich terug
trekt op een berg, om alleen te
zijn. Alleen met Zijn hemelse
Vader, om samen de gemeen
schap te proeven en te onder
houden. Vader en Zoon. Nee,
geen vakantie, geen vrijstelling
van iets, maar de Zoon staat
voortdurend in nauw contact
met de hemelse Vader. Want
Vader en Zoon zijn één, samen
met de Heilige Geest. Het is
het wonderlijke geheim van de
Drieënige God.
Zou de Heere Jezus Zich ook
niet in stilte hebben terug
getrokken om Zijn discipelen
hemels onderwijs te geven?
Om hen voor te bereiden op
het komende Koninkrijk?
Niet even een hele schare van
mensen om zich heen, maar in
alle rust van de kleine discipel
kring, om hen te leren en te
onderwijzen aan Zijn voeten.
Dat zal zeer zeker. Dat heeft
Hij vaker gedaan. Dat geldt
trouwens ook ons. Willen we
de Heere ontmoeten en Hem
leren kennen, dan hebben ook
wij de stilte op te zoeken. Onze
binnenkamer thuis, de kerk
diensten 's zondags in eigen
gemeente. Daar komen we tot
rust, daar worden we gevoed
en toegerust voor de tijd die
voor ons Hgt. Bidden en bijbel
lezen, dat kan alleen maar als
we rusten van onze dagelijkse
bezigheden. Gevouwen han
den, die even met niets anders
bezig zijn en gesloten ogen,
die niet afgeleid kunnen wor
den. Zo geleid door de Geest
worden we toegerust door het
Woord van God. juist ook op
\akantie hebben we die stille
tijd zo hard nodig. Hier of in
het buitenland, we worden zo
vaak geleefd. Als het goed is,
kunnen we toch niet zonder
die innige relade met de Heere
zelf, in Woord en gebed? Heb
ben we tijd, maken we daar in
onze vakantie tijd \'oor?
Een derde argument van het
waarom datjezus naar het bui
tenland gaat, is dat er niets bui
ten geval gebeurt, en dat Jeztis
ook juist voor deze heidense
vrouw naar het buitenland
moest. Om zo te laten zien, dat
Hij Heere is. Heer en Meester,
zowel in Israël als erbuiten.
Voor Zijn eigen volk én voor
de heidenen. Hij is gekomen
tot de verloren schapen van de
kudde van Israël, maar Jezus is
ook het Licht der wereld, het
Licht der heidenen! Zij mogen
ook delen in het Licht, in het
heil dat vanuit Israël de wereld
zal ingaan. De gang van Chris
tus naar de omgeving van Tyrus
en Sidon is daar het grote begin
van. Deze grensovergang, deze
reis naar het buitenland is dus
evangelie, juist ook voor de
heidenen, zo zal blijken uit dat
wat die vrouw tenslotte belijdt
en gelooft.
Een laatste argument is tot
beschaming van Zijn eigen volk
Israël, als we tenslotte zien op
de reactie \'an die Kananese
vrouw: 'O vrouw, groot is uw
geloof'. Een heidense moeder
die als een moeder in nood,
haar toexlucht neemt tot de
Heere Jezus. Zij wijst ons de eni
ge weg, zij vlucht naar de Heere
toe. 't Zal je maar gebeuren op
vakantie, dat anderen je voor
gaan in de dienst des Heeren.
Niet verw-acht, zo \er van huis.
Toch beschaamd, 't Kan gebeu
ren, Jezus is ook Heere van het
buitenland! Om heidenen het
evangelie te brengen, mensen
zoals u en ik. Een gewetens
vraag: Waar gaat u heen? Waar
vliegt (vlucht) u heen? Naar ver
re oorden, op vakantie? In de
zonden? Om aan verre stran
den uit te rusten? Of gaat u naar
Jezus toe? Komt allen tot Mij,
die vermoeid en belast zijt, en
Ik zal u rust geven. Hij schenkt
ons de echte rust hier op aarde,
of u nu ver weg bent of dichtbij,
ga naar de Heere toe. Hij roept
ons. Hij heeft recht op u en jou,
omdat Hij God is.
Ds. C. Doorneweerd,
Den Bommel
Noe was ik toch vlee weke
aarges, 't was an de over-
kante oor, want aorus
zou ik tur niet over wille
schrieve, mar ik weet zeker
dat tie maansen ut Eilan
den-Nieuws nie leze, dus ik
waege 't ur mar op. Mar ik
mos bie die maansen even
wat ofgeve in even naer
binnen. Toen zag ik ze ban
ge...3 van die vrease-
lukke kleefdiengers an de
lampe. Je weet wel, net as
te maansen vroeger hadde.
Van die bruunugge klee-
fapperaten, die je uut mos
trekke, in dan an de lampe
mos bange. As tur dan un
vliege op gieng zitte, kon'n
dur nie mear ofkomme.
As kind hao 'k t'r aoltied al un
oflcear van gehad. Je zag die
diengers toen tur tied haest in
aalk huus bange, in ik zat tur
aoltied mit groate schrikoa-
gen naer te kieken. Ik voend
dat zo zielug. Wiele hadde dur
tuus gean, want mien vaoder
in moeder moste daer oak
niks van hao. Mar as je dan
aargus kwam waer zoan dieng
an de lampe hieng, wiere mun
oagen dur steeds naer toege-
trokke. Je zag tie vliegen wor-
stele in spartele, aarme beas-
ten, wat un doadstried modde
die gehad hao! Soms viel dur
wellus eantje of, mar die kon
dan oak nie mear vliege in
was tun doaie opgeschreve. Je
mos tan oak nog mar ofwachte
offun niet in de soep viel of zo!
Brr...!
Wat laeter binne die dien
gers aolsmar mear verdwene,
in toen kwamme die Vapona
strippen. Dat wazze gele dien
gers die un soort gas ver-
spreiende, waer de vliegen in
de moggen van doadgienge.
Laeter binne die weer verboje
geloaf ik, want die wazze oak
schaedeluk voor maansen in
beasten. Ik hao wellus geho-
ard dadde de kenaries tur oak
doad van gienge. Affijn, wiele
hadde noait van dat soort
gesnor in huus, want mien
vaoder in moeder wazze vre-
seluk getraind om vliegen in
moggen uut 't huus te hou
wen. Wiele hadde un vHege-
deure. Die noemende mun
toen de 'tochtdeure'. Die had
m'n vaoder zaalf gemaekt.
Un stevugge houte deure mit
horregaes tur voor. Dur zat
oak un strekke veere an, dus
de deure viel vanzaalf mit un
klap achter je toe. In de win
ter stieng de tochtdeure op de
vherieng, netjes ingepakt in
bruun pepier of un oud ger-
dien dur overheen. Vaarder
hadde mun oak overal hor
ren voor de moggen. Mar...,
haelemaele voorkomme koje
't netuurluk niet. Dur zat wel
lus un vliege in huus, mar dan
gieng mun moeder ghek op
jacht, in ze jaegende net zo
lange tot ze de boasdoener
gevange had. Dur was nog
verschil in vhegen oak; soms
zei mun moeder: "Bah, weer
zoan maeneschieter in huus".
Of as ut onweersachtug weer
was, zeije de maansen: 'de
vliegen binne kwaed, dur
komt onweer oor'. Dan slakke
ze! Un vliegeklapper hao wiele
oak nooijt in huus gehad, dat
voend mun moeder vies. Ze
sloeg mit un krante, of as de
vliege op un strategies plekje
zat, dan zette ze dur un oud
deurzichtug plestiek bekertje
(speciaal voor dit doel) over
heen, schoof tur dan un dun
kartonnetje oender, in dan
had ze de vliege gevange in ut
bekertje in ko'j'um zo buuten
brienge.
Zo gieng dat bie oens vroe
ger. Ik mot zaage, je neemt
zukke diengen toch mee van
je ouwers ee, want wiele binne
net zo. Un goeije vliegedeure,
niks van die slierten of zo, nee
dus, un stevugge tochtdeure
is ut beste. Vervolgens hor
ren voor de moggen. Noe hao
wiele wèl un vliegemepper,
want ik schreef al, healemaele
voorkomme kè je t'nie. Mar
dadde die vresulukke kleef
diengers nog in de handel
wazze wist ik niet oor Wat un
gemartel voor die beasten. As
je ongedierte te lief gaet, moj
't oak goed doewe in ut beast
niet uren of langer laete wor-
stele om los te kommen van
die ofschuwelukke kleefstrip.
Die diengers moste verboje
worre. Vliegen in huus is vre-
aseluk vies, buuten zitte ze op
aolerlei viezigheid in binnen
zitte ze op joe broad, bah! Nee
't is ut waerd um vliegen uut
te roeien, mar dan wel op un
verantwoorde menier ee!
Oait, ut is al lange geleje oor,
toen was ik op vesite op un
boerderieje, dan weet j'ut wel:
veul vliegen! Mar die boerin
was bedreve om mit tur han
den vliegen te vangen. As tur
eau in de buurt kwam, stak ze
dur hand uut, ze benaederde
de vliege van de achtur kante,
in vieng'n. Vervolgens neep
ze'm doad, in lei de vliege op
tur theeschutteltje. Ze verblik
kende of verblozende dur nie
van, in ze docht tur nie over
om dur handen te gae was
sen. Toeng'k weggieng lagge
dur un stik of /.esse neffen dur
kopje! Da'zak oak noait mear
vergete! Toeng'k tuus kwam,
haok ekstra goed mun handen
gewasse!
Noe hoop ik niet dadde dur
hier op Flakkee oak nog maan
sen binne die zo'an kleefdieng
hao, dan bin die meschien
wel kwaed op mien, want die
diengke dur wellicht oarus
over. Nou jae, dat mot dan
mar.
Vaarder hao'k nog nog un
pair leuke rejakties gekrege
van lezers. Dank je wel oor!
Ik vinde 't leuk as ik maarke
dat ur maansen binne die mun
geschrief leze, in dadde ze dan
oak gliek weer terug binne in
dun tied van toen. Aok Cor
nelia bedankt voor de mooije
foto van ut Sasdiekje. Ik bin
dur weze kieke, je ken ut nie
mear vrom ee?
Janna, je schreef un mooije
anvuUieng op de mandemae-
ker, ik hope dur messchien
nog wellus op trug te kommen
oor Oak de lezeres die ingieng
op ut stikje over de houte klos-
se, leuk oor! Dank je wel oale-
maele!
Vaorders de gioet'n van
Hanna
-9-
In zijn gedachten groepeert hij ze
snel en veilig recht boven zich, en
isoleert de onveilige gebieden op de
achtergrond \an zijn bewustzijn. Op
het ogenblik is hij trouwens meer
geïnteresseerd in de herkomst van
de sneeuw. Het is eigenlijk merk
waardig dat hij nooit bij deze kwestie
stilgestaan heeft als 't regende. Maar
de sneeuw is zo'n totaal nieuw feno
meen, dat hij nimmer bewust meege
maakt heeft, dat de vragen voor de
hand liggen.
Wien goait aal die snièuw nae be
neen?
Gin mens. Den lère laet et snièuwen.
Die laet et ok regenen, en Die laet ok
de zunne schienen. Dan zeit 'n lère
tegen de wolken: Regent! en dan gaet
et regenen. Dan kunnen de mensen
en bièsten drienken, en 't gos en de
blommen ok. Zo zuigt den lère voe
ales. Aars zouen me sturven van den
onger en den dost.
Nu keert Fransje zich om, en vraagt:
Waerom mot et dan snièuwen?
Dat wilt 'n lère.
|a, mae wat motten de mensen en biè
sten mie de snièuw doen?
Daar kan Moeder zo gauw geen ant
woord op geven, tenminste geen ant
woord dat hij begrijpen kan en dat
hem tevens bevredigen zal. Daarom
zegt ze maar: O, voe de gunst, om
in te spelen. Dan kunnen ze sleetje
rien, en snièuwballen goaien. En om
ales moai wit te maeken. Dat vindt 'n
lère moai, en de mensen vinnen 't ok
moai.
Ja, mooi vindt Fransje het zeker. Hij
keert zich weer naar het raam. Het
heeft nu opgehouden met sneeuwen.
Hij zou er ook wel eens graag in spe
len.
Na het eten mag hij met Kees en
Arjaan mee naar buiten. Moeder
trekt hem een wollen muts tot over
de oren en bindt hem een oude
omslagdoek kruiselings om borst en
rug. De jongens hebben een trekslee
uit het schuurtje opgediept en daar
mag Fransje op zitten. Ze spannen
er zich als paarden voor, en ju! daar
gaat het voort over de zachte witte
vloer. De slee glijdt geluidloos over
de donzige vacht. Zelfs de voetstap
pen der jongens zijn nauwelijks te
horen. Dat is nog eens paardje spe
len! De bomen aan weerskanten van
de weg jagen langs hem heen. Zijn
wangen beginnen te gloeien van
opwinding en van de koude lucht
die er langs strijkt. Als ze voorbij
hun raam vliegen, schreeuwt hij:
Poete! maar hij kan niet nagaan of
ze het gordijn wegschuift om naar
hem te kijken. Hij heeft al zijn aan
dacht nodig om niet van de slee te
slingeren. Even later komt Wantje
ook naar buiten. De paarden hou
den stil, en ze mag ook meerijden,
Wantje achter Fransje, en hij tus
sen haar benen. Vooruit maar weer,
telkens uto en arom, heen en weer
voorbij hun raam.
Ginds komen de guust uit de Honte-
nissepolder aan, op weg naar school.
Dat betekent het einde van de pret,
want de jongens en Wantje moe
ten nu ook naar school. Ze roepen
gedag tegen moeder en voegen zich
bij de andere schoolguust. Ze trekken
Fransje nog een eindje mee, maar dan
moet hij alleen terug en de slee mee
nemen. Dat kan hij best, voel maar, de
slee glijdt haast vanzelf
Maar Fransje gaat nog niet dadelijk
naar huis. Eerst moeten zijn handen
eens in dat geheimzinnige witte goed
je graaien. Hij schept ze beide vol en
drukt zijn neus erin. Dan werpt hij de
sneeuw naar boven. Nu laat hij het
ook sneeuwen!
Door dat gescharrel in de verse sneeuw
beginnen zijn klompen aan te laden.
Eerst heeft hij er geen erg in, maar
spoedig zwikken zijn voeten over. Hij
kan nauwelijks meer weg komen. Hij
begint het ook koud te krijgen, en zijn
vingers gaan zeer doen. Het is net of
er met spelden in gestoken wordt.
Hij kijkt eens naar zijn handen om te
zien of ze ook bloeden. Neen, ze zien
alleen maar paarsig rood.
Zijn opgetogenheid is aanmerkelijk
aan het dalen. Hij gaat lekker naar
Poete toe, bij de warme kachel. Hij
strompelt naar de slee en bukt zich
om het touw op te nemen. Maar zijn
ene voet zwikt zijwaarts vanwege
de grote bonk sneeuw die zich aan
zijn klomp gehecht heeft, en hij valt
tegen de grond. Hij bezeert zijn arm
geducht zodat de tranen in zijn ogen
springen. Maar hij wil niet huilen.
Geërgerd staat hij op, met het touw
in zijn hand. Meteen wankelt hij
weer door de oneven lengte van zijn
benen. Instinktief zoekt hij steun aan
het touw om zich overeind te hou
den. Daardoor trekt hij de slee met
een vaart naar zich toe, en die botst
met een scherpe rand tegen zijn
schenen. Nu verliest hij helemaal
zijn evenwicht. Met een plof smakt
hij op de kop van de slee. Die wipt
voorover, en daar ligt Fransje lang
uit in de sneeuw. Hij heeft zich lelijk
bezeerd en kan de tranen niet meer
bedwingen. Huilend van pijn en ver
nedering blijft hij een ogenblik lig
gen. Zijn zwarte omslagdoek is hele
maal wit geworden.
Fransje heeft van zijn vader een
flinke dosis drift geërfd. Die is
uiteraard nog in ontwikkeling,
maar ervaringen zoals deze bevor
deren de ontwikkeling grotelijks.
Hij heeft het ongemotiveerde idee
dal de een of andere onzichtbare
macht hem aan het judassen is. Hij
rukt zich met geweld overeind, en
gierend van woede en pijn geeft hij
de slee een harde trap. Voor Fransje
is wel alles bezield, maar hij weet
best dat de slee hem deze gemene
laag niet gelegd heeft. Toch moet
hij op de een of andere manier zijn
opgehoopt verdriet ontlasten. En het
helpt inderdaad. Maar niet alleen
zijn gemoed, ook zijn klomp wordt
ontlast. Daarmee doet Fransje een
ontdekking. Hij staakt zijn gehuil en
dient de slee ook met de andere voet
een geduchte schop toe. Nu staat hij
weer stevig op beide benen en hij
besluit dadelijk naar huis te gaan.
Bij de achterdeur gekomen - een
voordeur heeft hun huis niet - over
mant het verdriet hem opnieuw. Uit
een diepe behoefte aan troost zet
hij het opnieuw op een schreeuwen.
Trouwens, zijn geschaafde benen en
tintelende vingers rechtvaardigen
zo'n ontboezeming nog alleszins. Poe
te opent de deur, en reeds haar ver
schijning verschaft zoveel troost, dat
hij nu pas goed uithalen kan.
(wordt vervolgd)
