'Nergens wappert Blauwe Vlag op
binnenwaterstrandjes van Goeree'
Bloeddonor iets voor u?
Buxtehude-concert
Paul Kieviet
Vervolg
verhaal
iniiBiH
EVERT
KOOISTRA
EHAfH]EH,filEUW5
Blauwe Vlag in 2007 weer naar dezelfde deelnemers als in 2006, maar coördinator wil
dat alle jachthavens en strandjes op het eiland meedoen
Ontbreken
Binnenwateren
Contributie
Oude muziek
in Toren
Goedereede
Fancy Fair en
Rommelmarkt
Gebruik
Afname
Meer info
PAGINA 6
DINSDAG 19 JUNI 2007
OUDDORP/STELLENDAM - De Blauwe Vlag is op Goe-
ree-Overflakkee uitgereikt aan dezelfde drie jachthavens
en twee stranden als vorig jaar. Toch heeft de Nederland
se coördinator van de internationale campagne, ANWB-
medewerker Alex Ouwehand, kritiek. Hij verbaast zich er
hooglijk over dat niet één van de strandjes langs de étn-
nenwateren van Goeree-Overflakkee (Grevelingen, Kram-
mer-Volkerak en Haringvliet) meedoet. Ook daar hoort de
Blauwe Vlag te wapperen, vindt hij.
Door Gert van Engelen
De Blauwe Vlag, een onder
scheiding die wordt toege
kend aan stranden en jacht
havens die schoon en veilig
zijn, is onlangs weer uitge
deeld. In Nederland waren
het er dit keer 91, zes meer
dan in 2006. Van tie 44 kust-
stranden die de vlag hebben
verworven, bevinden zich er
twee op Goeree-Overflakkee:
het strand Westerduinpad
bij Ouddorp en het strand
De Kous langs de Brouwers-
dam. Van de 47 bekroonde
jachthavens zijn er drie eilan-
delijk: Marina Port Zélande,
Herkingen Marina BV en de
jachthaven Atlantica bij Stad
aan 't Haringvliet.
De Blauwe Vlag is een initia
tief van de FEE (Foundation
for Environmental Educa
tion), die zich in 24 landen
inspant voor de waterkwa
liteit bij de stranden en de
hygiëne in jachthavens. Om
voor een Blauwe Vlag, het
herkenningssymbool en
onderscheidingsteken, in
aanmerking te komen, moe
ten de deelnemende beheer
ders (overheden en particu
liere ondernemers) aan ver
schillende vereisten voldoen.
Elk jaar opnieuw worden
hun stranden en havens op
die criteria gecontroleerd en
gejureerd, zodat de kwaliteit
doorlopend gegarandeerd
blijft.
Het nieuws over Goeree-
Overflakkee was dit jaar dun:
de nieuwe vlaggen gingen
naar dezelfde deelnemers.
Maar het Eilanden-Nieuws
vroeg coördinator Alex
Ouwehand of hij vindt dat er,
bij alle tevredenheid over de
Goereese resultaten, nog iets
ontbreekt? 'Ja", reageerde
hij, "het liefst hebben wij dat
alle stranden en alle havens
op het eiland meedoen aan
de Blauwe Vlag-campagne.
Dat is nu niet het geval."
Gevraagd naar de reden
daarvoor zei hij: "Dat weet ik
niet. Dat moet u vragen aan
het desbetreffende gemeen
tebestuur, of aan het recrea
tieschap."
Op welke jachthavens Ouwe
hand doelt, is niet moeilijk te
raden. De havens die op zijn
lijst ontbreken, zijn zo op te
lepelen: Oude-Tonge, Den
Bommel, Middelharnis, Oolt-
gensplaat, Ouddorp en Stel-
lendam. Zwemgelegenheden
zijn er zoveel te meer op Goe
ree-Overflakkee, maar zijn
die vaak uiterst bescheiden
strandjes allemaal wel Blau
we Vlag-waardig? Ouwehand
licht toe dat hij alleen die
strandjes bedoelt die door de
Provincie Zuid-Holland offici
eel zijn aangemerkt als zwem-
locatie en waarvan hun kwa
liteit regelmatig streng wordt
gecontroleerd. En dat zijn er
nogal wat, blijkt uit de pro
vinciale website. Elf in totaal.
Twee aan weerszijden van de
Brouwersdam, ter hoogte van
de Kabbelaarsbank. Twee bij
Ouddorp, vlakbij de vuurto
ren. En verder: De Punt, de
Slikken van Flakkee, Stellen-
dam: het recreatieterrein bij
Rijkwaterstaat, Middelhar
nis: bij het havenhoofd. Her
kingen, Ooltgensplaat: aan
het einde van de Steigerdijk,
en het Hellegatsplem: bij
het recreatieterrein. Onoffi
ciële strandjes zijn blijkbaar
die van Stellendam (bij het
havenhoofd), Den Bommel,
Stad en Oude-Tonge.
De grief van Alex Ouwe
hand richt zich niet exclu
sief op Goeree-Overflak
kee. Hij signaleert dat het
met de havens en stranden
Jachten dobberen in de Marina Siellendam. Deze particuliere haven kreeg
tot en met 2005 ook jaarlijks een Blauwe Vlag. Eigenaar Fred Redeker
doel nu echter niet meer mee, omdat de vlag volgens hem geen meerwaarde
meer heeft. Mn: cm van Engelm
Het zomerseizoen is nog niet volop begonnen, maar de eerste recreanten
wagen zich alweer op het strandje van de Slikken van Flakkee.
Dit lokale .strandje is één van de vele zwemgelegenheden langs Goereese
binnenwateren die niet meedoen aan de Blauwe Vlag-campagne.
Foto: Gert van Engelen
langs de Nederlandse kust
de goede kant opgaat. Van
de 109 kuststrSnden heeft
bijvoorbeeld inmiddels bijna
de helft de Blauwe Vlag ver
overd. Maar langs de bin
nenwateren is vrijwel nog
nergens in Nederland een
Blauwe Vlag waarneem
baar, in elk geval niet op de
driehonderd binnenwater-
stranden. Daar valt nog veel
te verbeteren, oordeelt de
ANWB-medewerker. Door
fecale verontreiniging, bac
teriën, algen, wieren, over
bemesting en uitspoeling
naar het oppervlaktewater,
schieten binnenwaterstrand
jes doorgaans ernstig tekort.
Waarom wappert er geen
Blauwe Vlag op de binnen-
strandjes van Goeree? Het
Eilanden-Nieuws heeft enke
le eigenaren en beheerders
benaderd voor commentaar.
Het natuur- en recreatie
schap de Grevelingen en de
Groenservice Zuid-Holland,
beide verantwoordelijk voor
het Grevelingenmeer, kon
den geen helderheid ver
schaffen. Woordvoersters van
deze instanties weten, zelfs na
rondvragen, niet waarom de
strandjes langs dit binnen
meer niet meedingen naar de
Blauwe Vlag.
De gemeente Oostflakkee
had meer te melden. "De
'strandjes' van Oude-Tonge
en Ooltgensplaat", deelde
voorlichtster Mireille Zoet
mee, "worden niet of nauwe
lijks gebruikt, in de verband
met de aanwezigheid van
blauwalgen. Dat is dan ook
de reden dat zij niet meedoen
aan de campagne. Voor Den
Bommel zijn we bezig om het
strand een formele status te
geven. Daarna zal weUicht
overwogen worden om het
strandje deel te laten nemen
aan de campagne."
Onbekend is het bij de woord
voerders datje voor de Blau
we Vlag moet betalen, zo stel
de het Eilanden-Nieuws vast.
De internationale inspecteurs
controleren strancfjes en
havens niet zomaar. Pas als
een deelnemer de (jaarlijk
se) contributie van 450 euro
heeft gestort, komen zij in
actie. De interesse voor hygi
ene en veiligheid is dus nogal
sterk financieel bepaald.
Iemand die hiervan wel op
de hoogte is, is Fred Redeker,
exploitant van de Marina
Stellendam. 'Je moet ervoor
betalen om mee te doen",
zegt hij, havens worden niet
sowieso bekeken. Redeker
voerde tot en met 2005 elk
jaar de Blauwe Vlag, ook
in zijn zusterhaven Regatta
Center Medemblik. Maar
vorig jaar besloot hij zelf om
af te haken, omdat, de Blauwe
Vlag geen meerwaarde heeft.
"Wij vinden dat de vlag voor
jachthavens geen onderschei
dend kwaliteitskeurmerk
meer is."
"Zo'n beetje elke jachthaven
in Nederland", zette hij uit
een, "kan de blauwe vlag krij
gen, ook al hebben ze bijvoor
beeld heel simpel sanitair. In
Stellendam heoben wij geen
batterij douchecabines met
een wand met wastafels, waar
iedereen op een rijtje tanden
staat te poetsen. Wij hebben
dertien aparte badkamers,
met elk een eigen kleedhoek,
wastafel en douche of bad.
VVij hebben geen plastic schei
dingswandjes, maar matglas,
roestvrij staal en hardhout.
Met vloerverwarming voor
een aangename en droge
vloer en verwarmde spiegels
die niet beslaan. Met een UV-
systeem, dus gegarandeerd
vrij van legionella, en met
een ontkalkingsinstallatie,
dus geen lelijke Kalkvlekken
op de wanden."
"Ook", vervolgt Frede Rede
ker, "kent de Marina Stellen
dam geen voorgemixed water
dat of te koud of te warm is.
En evenmin een muntauto-
maat die niet werkt als je niet
de goede muntjes hebt en
waarbij het water steeds op is
als je net ingezeept bent. Nee,
wij hebben gewoon een ther
mostaatkraan: kraan open en
kraan pas weer dicht als je
klaar bent. En zelf je tempe
ratuur regelen. Net als thuis.
Dat wordt zeer gewaardeerd
door onze klanten en het
blijkt dat zij daar heel netjes
mee omgaan: niemand blijft
te lang clouchen als het druk
is."
"Kortom", besluit hij, "bij ons
is het veel beter voor elkaar
dan bij veel collega's. Maar dat
wordt door de Blauwe Vlag
niet apart gewaardeerd. Dus
zien wij het nut er niet meer
van in."
De betere woninginrichting sinds 1920
(,(.,ltmpi Kanaal 105, Middclliarnis, (0187) 48 27 84
Zaterdag 23 juni zal er
een concert worden gege
ven door het oude muziek
ensemble 'Ad hoc' in de
Toren van Goedereede. Tij
dens het concert wordt er
muziek uitgevoerd uit twee
verschillende periodes: de
Renaissance en de Barok.
Het oude muziek ensemble 'Ad
hoc' bestaat uit Nadine Stolk
(blokfluit). Kim Stockx (blok
fluit), Alexandra Roedder (cel
lo) en Agnieszka Trawczynska
(klavecimbel). Alle vier zijn zij
studenten van het Koninklijk
Conservatorium te Den Haag.
rijdens hun studie hebben zij
elkaar ontmoet en zij spelen
regelmatig samen in wisselen
de samenstelling. Als ensemble
volgden zij lessen bij o.a. Rei
ne-Marie Verhagen, Dorothea
Winter en Jacques Ogg.
De twee thema's in het program
ma zijn Renaissance en Barok,
de twee belangrijkste periodes
voor de blokfluit en dé oude
muziek. De muziek voor de
pauze zal alleen uit de Renais
sance zijn. Het accent wordt
vooral gelegd op muziek uit de
Nederlanden en Italië. Zo zal
er muziek gespeeld worden van
C^astello, Bassano en van Eyck.
In het tweede gedeelte van het
concert zal er Barokmuziek
gespeeld worden. Als één van
de belangrijkste componisten
uit deze periode staat Johann
Sebastian Bach centraal en
zal er een sonate van Handel
gespeeld worden.
Het ensemble zal tijdens het
concert in wisselende bezetung
te horen zijn en de leden van
het ensemble zullen ook solis
tisch optreden.
Tijdens het concert zal één van
de klavecimbels van Matthijs
Mijnders bespeeld worden.
De aanvang van het concert
is om 20.00 uvir. De toegangs
prijs bedraagt 5; kaarten zijn
uitsluitend verkrijgbaar voor
aanvang van het concert in de
Toren.
DEN BOMMEL - Op zaterdag
23 juni organiseert o.b.s. 'Ollie
B. Bommel' uit Den Bommel
van 9.30-15.30 uur een Fancy
Fair met rommelmarkt op het
schoolplein. Alle schoolkinde
ren hebben mooie werkstuk
ken gemaakt, die verkocht zul
len worden. Kinderen kunnen
tegen een kleine vergoeding
aan allerlei spelletjes meedoen,
kunnen zich laten schminken
of in de knutselhoek iets leuks
maken, en er is een spring-
kussen aanwezig. Verder zijn
er cadeau artikelen, kaarten,
tuindecoraties, plantenbakjes,
e.d., te koop en is er een gezel
lig terras ingericht voor een
kopje koffie en/of een broodje.
De Ollie B. Bommelschool is te
vinden aan Nassaustraat 22.
SOMMELSDIJK - Elke
minuut heeft iemand in ons
land bloed nodig. Bijvoor
beeld verkeersslachtoffers
of patiënten die een zware
operatie ondergaan, zij zijn
afhankelijk van bloed dat
vrijwillig wordt afgestaan.
Sanquin Bloedbank is altijd
op zoek naar nieuwe bloed
donors.
Door Irene Bouwer
Hebt u er wel eens aan gedacht
om donor te worden en één of
meer keren per jaar een kleine
hoeveelheid bloed af te staan
om patiënten te helpen? Bloed
geven is een eenvoudige en
absoluut ongevaarlijke manier
om het leven van een ander te
redden.
Wat gebeurt er met het bloed
dat u afstaat? Patiënten heb
ben voornamelijk behoefte aan
één bepaald bestanddeel van
het bloed. Bijvoorbeeld alleen
rode bloedcellen of bloedplaat-
jes. Zo kan uw bloed ten goede
komen aan meer patiënten.
Na de afname wordt het bloed
in een centrifuge gescheiden
in drie componenten: rode
bloedcellen, plasma en bloed-
plaatjes. De bloedplaatjes en
witte bloedcellen vormen een
laagje tussen de rode bloedcel
len en het plasma.
Rode bloedcellen gaan naar
patiënten die veel bloed heb
ben verloren. De bloedplaatjes
kunnen gaan naar patiënten
met een kwaadaardige bloed
ziekte zoals leukemie. Het
grootst gedeelte van het inge
zamelde plasma wordt door
Sanquin verwerkt tot plasma
producten of geneesmidde
len.
Het belangrijkste geneesmid
del dat uit plasma wordt bereid
is het stolhngsfactor VIII.
Dankzij transfusie met factor
VIII kunnen hemofiliepatiën-
ten weer een normaal leven
leiden.
U kunt bloed geven als u tus
sen de 18 en 65 jaar bent en
een gewicht heeft boven de
50 kilo. Elke keer als u komt,
wordt u medisch gekeurd. Tij
dens elke keuring wordt de
bloeddruk en het hemoglobi-
negehalte in uw bloed bepaald.
Bij de afname worden een
paar buisjes bloed afgenomen
voor tests. U geeft tijdens een
donatie een halve liter bloed.
Voor een gezond persoon is
een halve liter afstaan geen
bezwaar. Uw lichaam vult het
vanzelf weer aan. Er wordt uit
sluitend gewerkt met steriele
materialen die na eenmalig
gebruik worden vernietigd.
Na de afname krijgt u iets te
drinken aangeboden en kunt
u kiezen uit verschillende ver
snaperingen.
Het personeel op het donor
centrum in Sommelsdijk is spe
ciaal opgeleid voor een veilige
afname en het verzamelen van
een veilig bloedproduct. Het
personeel begeleidt u door de
afname en u kunt altijd met
vragen bij hen terecht.
Wilt u graag bloed doneren
of meer informatie over het
donorschap, dan kunt u con
tact opnemen met Sanquin
Bloedbank, tel. 0800-0223699,
of kijken op website www.san-
quin.nl. U kunt zich natuurlijk
ook opgeven bij Donorcentrum
Goeree-Overflakkee, Isaac da
Ciostastraat 6 in Sommelsdijk;
openingstijden: maandag en
donderdag van 14.00 tot 20.00
uur.
Het jaar 2007 is uitge
roepen tot Buxtehude-
jaar omdat het 300 jaar
geleden is dat deze grote
Noord-Duitse compo
nist en organist, Dietrich
Buxtehude, overleed. Hij
leefde van 1637 tot 1707
en zijn werken vormen
het hoogtepunt van de
Noord-Duitse orgelkunst.
Buxtehude schreef een groot
aantal composities van een
uitzonderlijke zeggingskracht.
Zijn werk hangt samen met
een hoge vlucht van de orgel
bouwkunst en de kunst van
het orgelspel.
Buxtehude was niet de enige
grote orgelcomponist van zijn
tijd en in zijn regio: organisten
als Samuel Scheidt, Heinrich
Scheidemann, Jacob Praetori-
us en Melchior Schildt zetten
de orgelkunst van 'onze' Hol
landse Jan Pieterszoon Swee-
linck (1562-1621) - wellicht
de belangrijkste Nederland
se componist van alle tijden
- op Duitse bodem voort. Hun
geweldige muzikale nalaten
schap werd beheerd en ver
rijkt door de componisten van
de volgende generatie: Franz
Tunder, Matthias Wecl^mann,
Johann Adam Reinken.
De generatie die daarna
kwam, vond haar grootste en
meest vooraanstaande ver
tegenwoordiger in Dietrich
Buxtehude. De grote Johann
Sebastian Bach is zonder de
beïnvloeding door Buxtehude
niet te denken.
Het is echter wèl belangrijk
om Buxtehude op zichzélf
te zien, niet alleen maar als
voorloper van Bach. Dat zou
dan betekenen dat zijn grote
betekenis door Bach wordt
overschaduwd, en daarmee
zouden we hem groot onrecht
aandoen.
Op zaterdag 23 juni aan
staande, om 20.00 uur, hoopt
musicus Paul Kieviet in een
concert aandaclit aan de grote
zeventiende eeuwse meester
te schenken. Dit concert zal
plaatsvinden in de Hervorm
de Kerk te Middelharnis. Het
concert geeft een dwarsdoor
snede van Buxtehudes orgel
muziek.
In het 'Eilanden-Nieuws' van
jongstleden vrijdag stond een
artikel waarin een toelichting
op het uit te voeren program
ma gegeven werd. Dit stukje
dient slechts als hartelijke uit
nodiging.
Buxtehudes muziek is beslist
geen muziek van dertien in
een dozijn, die je met een
standaard aanpak tegemoet
kunt treden. Daarvoor is ze
te grillig, improvisatie-achtig.
Eén ding is zeker: deze muziek
is zeer creatief van inhoud en
geeft uitermate veel voldoe
ning voor de luisteraar èn
voor de speler!
■82-
JOH.VREUGÜEmiL
%ll
Dikwijls legde Evert zijn noden voor
Hem neer, nu niet langer als een
rechthebbend mens, maar in onder
worpenheid aan Gods wil. En soms
was het net, of dat overgenomen
werd. Dan ging het zo gemakkelijk,
dan kwam er ruimte, verademing.
Innerlijk groeide de hoop, dat de
Heere op Zijn tijd helpen zou. Hóé
Hij dat zou doen en van welke kant
die redding komen moest, wist hij
niet, doch toen hij op een avond in
januari het onvoorwaardelijk aan de
Almachtige overgeven mocht, daalde
er een wonderlijke rust en kalmte in
zijn ziel. Sinds die tijd was het, of hij er
niet zo goed meer om vragen kon. Hij
kon er niet meer inkomen. Het was
niet langer zijn zaak, iriaar het was
Gods zaak geworden. Zolang hij nog
leefde in de blijdschap van de ontslui
ting van de weg, was dat óók makke
lijk. Doch toen dat afzakte, werd de
rustige zekerheid, dat God in zijn tij
delijke noden eveneens voorzien zou,
ook weer bestreden.
Die blijdschap, waar hij enkele weken
in geleefd had, dat het nog mogelijk
was, dat er iemand zalig kon wor
den met behoud van Gods deugden,
week zachtjesaan. En toen waren op
een avond de bestrijdingen gekomen:
"Zalig worden is wel mogelijk voor
anderen, maar niet meer voor u, ge
hebt tè lang tegen God getwist. Gij
hebt de genade verbeurd en verzon-
digd. Er is nog nooit iemand geweest,
die zó goddeloos was als gij. Voor
zulke zonden bewaart de Heere Zijn
volk. Gë hebt de zonde tegen de Hei
lige Geest gedaan."
Daar kon Evert niets tegen zeggen.
Helderder kwamen in zijn herinne
ring terug de lelijke, boze en godont-
erende gedachten en opwellingen,
die hij toegestemd, gevoed en aange
kweekt had in die tijd, toen hij in brie
sende vijandschap tegen God leefde.
Dan werd het hem zo bang, dan wist
hij geen raad. Wat baatte het hem, al
werden alle mensen zalig en hij niet.
"O God, is het ook voor mij nog moge
lijk?" kermde hij dan. "Geef het maar
op," ried de leugenaar hem aan, "de
tijd der genade is voor u voorbij. Ge
hebt tè lang God getergd en gesmaad.
De zonde tegen de Heilige Geest is
onvergeeflijk."
Nergens had hij houvast meer aan,
alle troost en blijdschap was er uit
weg. Vergeten kon hij het wel niet. En
wat hem nog het meest vertmtrustte
was, dat de zonde weer terug kwam,
veel heviger dan vroeger. Zonden,
die hij meende reeds tamelijk onder
de knie te hebben, staken opnieuw
hun giftige koppen op, benauwden
en beangstigden hem. Hij vocht er
wel tegen, bad en smeekte om ver
lossing daarvan, doch het baatte zo
weinig. Bovendien gevoelde hij de
macht der zonde. Hij leerde zich ken
nen, geboeid en gebonden, verkocht
onder de macht der zonde. Als een
voortgejaagde leefde hij in die weken.
Dan kon hij soms zo moe, zo dood
moe worden van die vreselijke strijd.
Op een avond in februari bereikte
het een hoogtepunt. Het leven werd
voor hem ondragelijk, hij wilde de
zonde niet meer doen en ze overwel
digden hem. Niet in uiterlijke, god
deloze daden, o neen, maar innerlijk.
Hij was verdrietig, moedeloos, wan
hoopte er aan, of dat wel óóit anders
worden zou,
En op dat ogenblik, toen hij zelfs geen
woorden meer durfde te gebruiken
in zijn gebed, doch slechts een bange
zucht uit zijn geprangde ziel omhoog
steeg, klonk het niet kracht in zijn ziel:
"Gij verdrukte, door onweder voort-
gedrevene, ongetrooste, zie, Ik zal uw
stenen gans sierlijk leggen en Ik zal u
op saffieren grondvesten."
Dat ging zó krachtig en was zó dui
delijk, dat het alles overheerste. Alle
twijfel, alle vrees was op dat ogen
blik verdwenen. Als zo'n voortgedre-
vene gevoelde hij zich en nu werd
dat tot hèm gezegd. Niet meer in
het algemeen, maar het persoonlijke.
kwam op de voorgrond. En op dat
moment geloofde 'hij vast en zeker,
dat de Heere op Zijn tijd ook hèm
genade zou bewijzen en die belofte
waar zou maken. De blijdschap en
de zalige vreugde, die toen zijn hart
doorstroomde, was niet te beschrij
ven, was alleen maar te genieten. Die
avond was hij een gewaterde hof De
volgende avond vertelde hij het aan
Van Vliet, want die was zijn boezem
vriend geworden, waar hij nog meer
aan meedeelde dan aan zijn moeden
Het werd maart en de uitwendige
omstandigheden, waarin hij leefde,
bleven dezelfde. Doch Evert kon geen
harde gedachten van de Heere krij
gen. God was goed en daaraan had
hij genoeg.
Het geld minderde zienderogen.
De koude, strenge winter had ook
hen op extra kosten gejaagd. Nog een
week of zes en dan zou alles op zijn.
Bange zorg vervulde het hart van
mevrouw Kooistra. Dat rustige,
overgegevene leven van Evert miste
zij in ciie tijd. Wat moesten ze toch
beginnen? Ja, veranderde het niet
heel spoedig, dan was er maar één
uitweg: de diakonie. En dat was wel
geen schande, integendeel, het was
een instelling van God, maar het zou
haar toch zo hard vallen, als dat moest
gebeuren. Nergens kwam nu eens een
gaatje open, dat iets voor haar Evert
was. Alles was voor haar zo donker en
gesloten, ze kon er niet meer om vra
gen, geen licht, geen doorgang, geen
opening, niets.
Ieder tientje, dat uit de enveloppe
genomen werd, was er één. Het min
derde zo onrustbarend snel.
"Hé, wat is dat nu?"
Everts gelaat toonde een en al verba
zing, toen hij op zekere middag voor
de deur van hun woning een mooie,
blauwglanzende auto zag staan.
Onwillekeurig versnelde hij zijn pas.
Van wie zou die zijn? Wat moest die
bij hen? Met gezwinde tred trad hij
het hekje binnen, zeer nieuwsgierig
wie die vreemde bezoeker zou zijn.
Haastig betrad hij de kamer, doch op
hetzelfde ogenblik golfde het bloed
naar zijn hoofd, want daar zat, rustig
met zijn moeder sprekend, zijn vroe
gere patroon, mijnheer Andijk.
Deze bemerkte zijn verwarring en
verlegenheid, glimlachte.
"U had mij hier niet verwacht, niet
waar mijnheer Kooistra?" en stevig
drukte hij Evert de hand.
"Neen, daar heb ik in het geheel niet
op gerekend," bekende deze eerlijk.
Hij ging gepast zitten. Allerlei vragen
kwamen in hem op.
(wordt veniolgd)
