Voor de ramp
of nae de ramp?
Verpleegkundige
en aan vakantie toe?
Nieuwe natuurfolders
over de Grevelingen verschenen
Cornells Gleijn van der Sluijs
Unicef^
omBERT-jAN
Kees Struik
Henny Struik-Sok
Koop een Unicef-sweater
en geef twee aidswezen
een toekomst
EIIAIIDEII-niEUWS
COLIEN
1982 2007
'Papierzüaren en Vayal^^ngen
'Dejong
10 jaar!
(0)pa
Cornells Gleijn van der Sluijs
Cees
Opa Cees van der Sluijs
JOHANNA GRADA CRAMER
C. G. (Cees) van der Sluijs
Cees van der Sluijs
Het
Nederlandse Ji Rode Kruis
OUDDORP - Het Natuur- en
Recreatieschap de Grevelingen
heeft samen met Staatsbosbe
heer twee nieuwe natuurfolders
over de Grevelingen uitgege
ven. De ene gaat over de plan
ten die langs dit grootste zout-
watermeer van West-Europa
(oppervlakte 14.000 hectare)
voorkomen, de andere over de
watervogels die er in zomer en
winter hun voedsel en rust vin
den. De folders zijn deze week
in omloop gekomen en verkrijg
baar in het bezoekerscentrum
de Grevelingen, op de Punt bij
Ouddorp.
Rammelen
In memoriam:
(1941-2007)
www.unJcefshop.nl of
070 333 93 00
Op z'n Flakkees geschreve:
PAGINA 3
DINSDAG 30 JANUARI 2007
FAMILIEBERICHTEN
DK HKER EN MEVROWV De HeK-VAN DUK De HEER EN ME\-ROnV STRUIK-SoK
HEBBEN m EER U KENNIS TE GEVEN HEBBEN DE EER f KENNIS TE ÜE\-EN
AN HET V(X)RGENO.MEN HUWELIJK VAN HET \-OORGENüMEN HL-WTÏLIJK
VAN' HUN ZOON VAN HVK DCJCHTER
MET CoLiEN Struik
December 2006
Ekster A,
^'37 JI) Hardin-xveld-Giessendam
MET HUIBERT-JAN ÜE HEK
December 2006
Hortensl^ 1,
3247 DT Dirkslant)
De voltrekking van het huwelijk zal plaatsvintien
OP vrijdag 2 FEBRUARI 2007 OM 13.00 uur in het raadhuis,
Raadhuisstraat I te Middelharnis.
De kerkelijke inzegening van het hl-welijk zal plaatsvinden
DM 14.15 UUR IN DE CHRLSTELIJK GEREFORMEERDE KERK, HOFLAAN 41
TE MlDDELHAUNIS IXX)R DE OOM VAN DE BRUID,
DE WELEERWAARDE HEER DS. H. K. SOK.
GelEGEN-HEJD TOT GELUKWENSEN VAN 21.00 TOT 23.00 UUR IN HET ZaLMHUIS,
SCHAARDIJK 396 TE ROTTERDAM.
ToEKO.MSTIG ADRES;
Ad.miraal de Ruyterstraat 113, 3262 XC Oud-Beijerland.
Tel. (0186)75 16 01
Ken Hem in al uw ^\tegen,
EN Hu ZAL uw PADEN RECHT .1LAKE.N.
Spreuken 3:6
Wij zijn d.ankbaar en blij d.\t we sa.men
■MET onze ouders
.M(WEN HERDEN-KE.\- DAT ZE D.V. Z.\TERDAG
3 FEBRUARI 25 JAAR GETROUWT) .MOGEN ZIJ.N.
We wensen HE.N N(X3 VELE JAREN
Gods zegen toe.
COLIEN Hubert-J,\n
A.XNE
J.\N-JA.4P
Hortensia 1
S247DT Dirksland
bestaat donderdag 1 februari
Hartelijk Gefeliciteerd van
Sija
Kinderen en kleinkinderen
Pimpelmees 32, 3245 TW Sommelsdijk
DANKBETUIGING
Door de vele lieve blijken van meeleven en belang
stelling die wij kregen voor ons 50-jarig huwelijks
jubileum is het ons niet mogelijk iedereen persoon
lijk te bedanken.
Daarom zeggen wij, namens onze kinderen en klein
kinderen, u allen 'onze oprechte dank'.
Emy en Rien Verolme
Zijn leven was gevuld
met onvermoed' talenten,
maar hoe snel een leven
eindig is
dat kan men niet bedenken.
Het kon niet lang meer duren
om zijn handen goed
te sturen.
Een bescheiden mens
die des te meer beschreef,
is nu niet meer.
Z'n handen bleven leeg,
zijn pen ligt nu terneer.
Mijn innig geliefde man, vader, schoonvader
en opa, maar vooral de pater familias en vader
voor zijn vrouw en vijf kinderen die hij meenam
in het diepst van zijn hart,
echtgenoot van
Hester Wilhelmina Noteboom
is in de leeftijd van 65 jaar overleden.
Sommelsdijk: H.W. van der Sluijs-Noteboom
Oude Tonge: C. M. van den Boogert-
van der Sluijs
J. G. van den Boogert
Niels
Corné
Wil bert
27 januari 2007
Enkele Ring 79-83, 3245 AH Sommelsdijk
Er is gelegenheid tot condoleren woensdag 31
januari van 20.30 tot 21.30 uur in de grote zaal
van 'De Samaritaan', Kon. Julianaweg 59 te
Sommelsdijk.
De samenkomst, waarvoor u wordt uitge
nodigd, zal gehouden worden donderdag 1
februari om 10.15 uur in de Lukaskapel van
'De Samaritaan'.
Aansluitend zal de begrafenis plaatsvinden
om 11.00 uur op de algemene begraafplaats
te Sommelsdijk.
Na de begrafenis is er alsnog gelegenheid tot
condoleren in bovengenoemde zaal.
Liever geen bezoek aan huis
Zij die geen rouwbrief hebben ontvangen kun
nen deze advertentie als zodanig beschouwen.
En toch telkens weer
Zullen wij je tegenkomen
Zeg nooit het is voorbij
Slechts je lichaam werd ons ontnomen
Niet wie je was en ook niet wat je zei
Rust zacht lieve opa, we zullen je missen
Niels, Corné en Wilbert
Oude Tonge, 27 januari 2007
Met diepe droefheid geven wij kennis van het over
lijden van mijn lieve en zorgzame vrouw, onze
moeder, grootmoeder en overgrootmoeder
echtgenote van Jannis D'Hont
in de leeftijd van 87 jaar.
Tijdens haar leven sprak ze de hoop uit dat de
Schepper haar tot Zich zal willen nemen.
J. D'Hont
Kinderen
Kleinkinderen
Achterkleinkinderen
3241 XD Middelharnis, 27 januari 2007
Rottenburgseweg 102
Annie is thuis opgebaard.
Gelegenheid tot condoleren op dinsdagavond van
19.00 tot 21.00 uur.
De begrafenis zal plaatsvinden woensdagmiddag
om 14.00 uur op de algemene begraafplaats 'Vre
derust', gelegen aan de Rottenburgseweg te Mid
delharnis. Vertrek vanaf het woonhuis om 13.45
Na een moedige, maar al bij voorbaat verloren
strijd, nemen wij bedroefd afscheid van onze,
op 27 januari 2007 overleden, neef
Wij zullen zijn verhalen missen.
Wij wensen Hes, kinderen en kleinkinderen
veel sterkte.
Zoetermeer: H. Verbiest-Noteboom
C. Verbiest
Middelharnis: H. Noteboom
1. M. Noteboom-Zweerus
en kinderen
Ons bereikte het droeve bericht van het over
lijden op 27 januari van
In dankbare herinnering gedenken wij zijn
jarenlange vriendschap met gevoelens van
hoogachting en respect.
Wij wensen Hester met haar kinderen en klein
kinderen veel sterkte om dit verlies te kunnen
dragen.
Dr. PieterVis
Paul Knops
Henk Knöps
Ga mee op vakantie als verpleegkundige vrijwilliger.
Bezorg onze ruim 6.000 gasten een onvergetelijke
week in één van onze hotels of op ons vakantieschip
de J. Henry Dunant.
Bel voor meer informatie 070 44 55 888
of e-mail naar vakanties@redcross.nl
www.rodekruis.nl
+C pa''^ international Red Cross and Red Crescent Movement
De kleurrijke, handzame folders hebben
nadrukkelijk een educatieve bedoeling,
laten de beide instanties weten. Zij wil
len belangstellenden, zoals natuurlief
hebbers, wandelaars, scholieren
en leden van natuurverenigingen, ermee
te stimuleren "om kennis te nemen" van
de planten en vogels. Ook hopen zij met
de verspreiding van de folders "interesse
te wekken voor al het moois dat de Gre
velingen te bieden heeft".
Want "herkenning van planten en vogels
kan leiden tot meer aandacht voor de bij
zondere flora en fauna en is misschien
aanleiding om bewuster met het gebied
om te gaan", aldus het recreatieschap en
Staatsbosbeheer. En misschien zetten de
folders mensen ertoe aan om de Greve
lingen ook eens in een ander jaargetijde
te bezoeken of om deel te nemen aan een
natuurexcursie.
In beide folders staan 32 soorten plan
ten en vogels. Van de planten wordt
beschreven wanneer ze bloeien, waar
ze groeien, wat hun nut is en wat hun
opvallende kenmerken zijn. Zo wordt de
Rood guigelheil ook wel de "armelui's
barometer" genoemd en als de zaden
van de Ratelaar rijp zijn, "rammelen ze
hoorbaar in de vruchten". De planten
mogen volop gefotografeerd en beke
ken worden, maar "pluk ze niet", vraagt
de folder, want sommige zijn wettelijk
beschermd.
Ook de vogels worden beschreven. Er
valt te lezen wanneer ze in of bij de
Grevelingen opduiken, hoe ze herkend
kunnen worden en wat de typische
trekken van de soort zijn. De manne
lijke Grote stern bijvoorbeeld biedt het
vrouwtje bij het baltsen een vis aan, de
Nijlgans is luidruchtig en de Zilverple
vier broedt normaal op Arctische toen
dra's. Vogelliefhebbers kunnen vogels
ongestoord bestuderen vanuit verschil
lende kijkhutten, op de Punt van Goe-
ree, de Kabbelaarsbank en de Slikken
van Flakkee.
Verreweg de meeste foto's in de folders
zijn gemaakt door Jan Baks uit Goeder-
eede. Deze natuurfotograaf, die huisarts
in Sommelsdijk is, won eind vorig jaar
een internationale prijs in de Wild Pho
tographer of the Year Competition. De
overige foto's zijn van Henk Harmsen
en Christina van Schie.
Van de folders zijn overigens twee ten
toonstellingspanelen gemaakt, die in het
bezoekerscentrum bekeken kunnen wor
den.
In het dorp waarin hij het
levenslicht aanschouwde en
waaraan hij zeker ook z'n
hart verpand had, was Cees
van der Sluijs bij velen goed
bekend, fluitend op de fiets
en met de onafscheidelijke
cap op de dunne haardos.
Cees, met z'n liefde voor
natuur. Cees, met z'n liefde
voor de schilderkunst. Cees,
met z'n liefde voor muziek.
Cees, met z'n liefde voor 'n
gedegen stuk ambachtelijk
werk. Maar ook Cees, met z'n
gevoel voor gezelligheid, sfeer
en een genoeglijk gesprek,
behulpzaam en joviaal. Een
veelzijdig mens, die in het
leven van z'n vrouw, kinderen
en kleinkinderen een bijzondere
en grote plaats innam, maar
aan wiens eigen leven thans
een einde is gekomen. Al wisten ze dat 't afscheid komen zou, toen na een
periode van leven tussen hoop en vrees, een ernstige ziekte de overhand bleek
te hebben. En zaterdag was het einde daar. Hij was een markant persoon met
velerlei talent, waarvan hij zelf merkbaar kon genieten, zeker als ook anderen
dat deden. En heel bijzónder genoot hij als hij samen met Corné en Wilbert
- de kleinzonen met wie hij het trio WiCoJazz vormde - een spraakmakend
resultaat had neergezet op één van Neêrlands podiums. Wat zullen ook zij hun
opa missen.
Met nimmer aflatende toewijding heeft Cees in deze krant met zekere
regelmaat, en dat al jarenlang, in paginagrote artikelen grootmeesters uit
de Hollandse schilderkunst geportretteerd. Om hen postuum recht te doen,
wegens het waardevolle werk dat zij nalieten. In deze zelfde krant, waarin
hij zo menig schilder voor het voetlicht heeft geplaatst, werd recentelijk het
leven van Cees zelf in twee omvangrijke artikelen belicht. Dat heeft Cees
nog net mee mogen maken, evenals zijn 65e verjaardag eind vorig jaar. Nu is
hij niet meer. Dat zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen veel sterkte mogen
ontvangen in het dragen van dit zware verlies. (Tekst en foto: Hans Vülerius)
Met kaarten en cadeaus van Unicef
nnaakt u het verschil. Bestel via
(ook voor verkooppunten)
Giro 121
;H^^^ UNITE FOR CHSLÜRtw UNITE AGAINST
Hoe dikkels zaage mun dat nog...? Ut
was voor de ramp. of ut was nae de ramp!
Wiele zaage dit nog veule kearen. Dan
gebruuke mun de ramp dus as tiedsan-
duujieng. Ut is noe al zQvel jaeren gele-
je, mar as je de ramp an den lieve heit
oendervoende, kom je dur nooijt maar
van los oor.
Noe'k dit stikje schrieve is ut 12 jan-
newaorie, gistere sturmde ut zo, in toen
was oens kleinzeuntje jaemg. Ut sturm
de vreaseluk, in opeens kwam ut gesprek
over de ramp. Oenze kinders hao die ver-
haelen al zo dikkels gehoard, mar voor
oenze kleinkinders is ut toch nog nieuw.
Die worre groater, in gaen luustere naer
zukke verhaelen.
Wiele binne an ut vertellen gegaen, ze
hienge an oenze lippen, dat kè 'je begrie-
pe. Je eige opa en oma, die zoiets span-
nens ?.aalf meegemaekt hao, da's wel
héél interessant.
Ut was jammer da mun ut boek 'Gebro
ken dijken' niet bie oens hadde. Vertelle
mit foto's tur bie, dat spreekt voor kin
ders nog veul mear. Mar zo gauw az'ze
mun weer bie mekaore komme, za 'mun
ze ut laete zieje.
Wiele binne dus an ut vertaale gegaen
over oenze belevenissen. Bel bel, wat
worre mun dan oud. Of liever gezeit wat
binne mun dan oud. Wiele wazze allebe-
ije nog klein, mar we wete ut nog as de
dag van gistere. Ik hao nog net wat mear
meegemaekt as mun man. Ikke vertaale
dus. Hoe ut waeter die zoendagaevend
oenze straete instroamende. Dat vaoder
buuten was weze kieke, in toen 'n in
huus kwam en zei: "Lae mun nóe mar
naer boven gaen!" Dat even laeter de
kelder vol liep, in da 'k toen vreaseluk
hard gegild hao. Mien vaoder gieng elke
kear mit un kaersje bie dun trap kieke,
hie kwam dan weer naer oens toe in zei
mit un benepe stemme: "Ut is weer un
tree hoager gekomme". Wiele zatte mit
zun aoUen op ut twee persoonsbed van
mun vaoder in moeder. Bibberend van
ellende. Toen ut waeter nie mear hoager
kwam, binne wiele as kinders in bed
geleid, diep oender de dekens. We hao
nog geslaepe oak; daer bei'je ommers
kind voor. Dun aoren ochend toen ut licht
wier, konnen mun pas zieje hoe aarg ut
was, vreeseluk... Heal de straete stoeng
oender waeter in dun tuun oak.
Wiele hadde nog wel eten mee naer
boven kenne neme, mar gean maans had
zin in eten. We hadde al roepend kon-
takt mit de buren an weerskante. Die
zatte oak boven. Zo oak de buren in de
hunzen tegenover oens. Ik weet nog, da
'mun as kinders voor ut raem zatte te
kieken in da 'mun an mekaore zwaoi-
ende. Meneerse was niet overvalle deur
ut waeter; alleen in de polder wazze ze
in de nacht oender gestroamd, in daer
wazze oak maansen verdoengke. Mar
toen wazze wiele gewaerschoewd, dus
hadde mun nog maetregeis kenne neme
in eten in driengken naer boven kenne
brienge. Oak hadde mun vaoder in moe
der nog wat belangrieke diengen boven
gezet. Oak ut dressoir hadde ze boven
op de taefel gezet. Mar Ik geloave dat tat
vanoendere nog nat geworre is.
Of in toe kwam dur un roeiboatje deur
de straete vaere. Dan gienge aole rae-
men ope om nieuws te hoaren. Je mot
bediengke, je had niks gean informasie.
De telefoons dee'je ut nie mear. Radioos
dee'je ut oak nie mear. Je was overal
van verstoke. Gean maans wist hoe-
lange dat aollemaele zou gae duure. Ut
was un benarde situasie waerin iederean
verkearende. Geen maans wist oak hoe-
veul maansen dur al verdroengke wazze.
Soms kwam dur un boatje waer iemand
in zat, die riep: "Heal Ouwe-Toenge is
van de kaerte". Pasjes laeter kwam dur
weer un aor boatje langs, die man riep:
"Heal Nieuwe-Toenge is van de kaerte".
Zo wazze mun in un zear onzekere toe
stand terecht gekomme. Gean maans
wist hoe of wat. Gean maans wist oak
wat tun precies mos doewe.
Tot diensdag's toe. Toen wier dur roend
geroepe, da 'mun oens klaer moste mae-
ke, want da 'mun op un vlot of mit un
rubberboat opgehaeld zouwe worre. We
mozze earst naer dun diek. in van daer
uut mozze mun geëvakkueerd worre. We
mochte niks meeneme. maansen gienge
voor. Da's netuurluk te begriepen. Mun
moeder dee oens aoleniaele extra klearen
an. Ze zei: "Dan hao mun teminsten nog
wat bie oens". In de loap van de middug
kwam ut vlot. Dat wazze an mekaore
getammerde plangken, mit groate blikke
vaeten dur oender, zodat ut vlot bleef
drieve. Ze preberende mit ut vlot vlak
bie de voordeure te kommen, mar dat
gieng niet, de hegge stoeng in de weg.
Toen langs ut huus van de buren. Ik kan
ut aolemaele niet uutlaage. Mar ut waz
ze halsbrekende toeren om oens op dat
vlot te kriegen. Deur 't raem, dan op ut
schuurtje in te lange leste belandde mun
op ut vlot. De kinders gieng nog wel,
wiele wiere geweun angegeve. Ik hoar
nog un man zaage: "Geef dat meisje mar
hier". In zo kwam ik op dat vlot terecht.
Mun vaoder gieng oak nog wel. mar mun
moeder was vreeseluk benauwd dat ze
in ut waeter zou valle. Ut is aollemaele
goed uutgekomme gelokkug.
De vaertocht begon. De twee mannen
douwende mit stokken ut vlot vooruut,
wiele as gezinnetje zatte op veilieng-
kistjes. We konne dur net mit zun aol-
len op. We moste un paer straeten deur.
Toen kwamme mun op de Voorstraete.
De iezere tonnen schurende over de
straetsteanen. Daer stoenge mannen
klaer, mit lieslaerzen, in die droege de
graote maansen op tur rik naer dun diek,
naer ut droage! De man die mien droeg,
hiew mun net zo vast as un héél klein
kind. Geweun in zun aarmen. Ik was nog
te klein om zomar op die man zun rik te
klimmen. Op tun diek wiere mun opge-
vange bie maansen in huus, waer mun
wat te driengken krege. We hao daer
oak nog un nachje geslaepe. Geweun op
de vloere, mit nog mear maansen, aol
lemaele op een rijtje. Mun vaoder zat
geweun in un stoel, dat wee'k nog. Dun
aorun dag gienge mun naer Rotterdam.
Ik weet nie mear precies hoe of wat. Mar
daer angekomme, kregen mun waarme
soep. Da vergeet ik noait mear.
Ik zou nog lange verhaelen kenne schrie
ve, over de maansen waer mun in huus
geweest binne. Dat was goed oor, die
maansen wazze heal goed voor oens.
Mun vaoder in moeder hao dur nog
lange contact mee gehouwe. Mar mun
moeder wouw zo graeg naer huus. Ze
had geweun heimwee. Mar ze wazze
oak vreseluk dankbaer, want van oenze
femielie was tur gean maans verdroeng
ke. Och och wat un leed is tur geweest, in
nog...! Tonealen binne dur ofgespeuld.
Daer kan ik niet op in gaen. Un ieder die
dit leest in die de ramp meegemaekt heit,
ken zun verhael doewe. Boeken in boe
ken vol zouwe dur nog over geschreve
kenne worre.
Toen wiele weer tuus kwamme, had pa
de slik al uut oens huus geschept. Ut
schoanmaeken kon geliek beginne. Wie
le moste toen oak weer naer schole. Ik
weet nog goed da 'mun geld mee moste
brienge om grafsteentjes te koapen voor
de kinders Van Vis die verdroengke
wazze. Ik kon die kinders niet, mar ut
maekende wei diepe indruk op oens, dat
wee'k nog wel. Oak kreege mun nog un
doasje mit schoolspulletjes, uut un aor
land. Daer was je blieje mee oor, want je
had geweun nie veul. Aol deze diengen
hao mun gistere an oenze kleinkinders
zitte vertaale. Je kan wel begriepe dazze
luusterende as viengken.
Mar toen kwa'mun bie ut einde van oens
verhael. Toen vroege ze: "Ken dat noe
nog wellus gebeure, oma?" Daer hoe
vende ik gean antwoord op te geven.
Dat dee mun man. Hie zeit: "Kinders
de maansen hao gedaen wazze konne.
Staarke dieken gemaekt, grote sluuzen.
Heal knap aollemaele, mar juule modde
ean dieng onthouwe van opa: de maan
sen binne knap, mar we bluuve ofhang-
kelukke maansen. Oak mit staarke die
ken, modde mun deur de Heere worre
bewaerd. We kenne nooijt zaage: Dat
ken noe nooijt mear gebeure!" Mit gro
ate oagen keeke ze oens an. De verhae
len hadde toch wel indruk gemaekt, dat
ko'je wel maarke.
Jae maansen ut is al lange geleeje, mar as
je dur over begint, kom je niet gauw an
un einde, züvel is tur over te zaagen. Mar
ut is waer, we bluuve, ondanks aole Del-
tawaarken, ofhangkeluk van de Almach
tige God, van Wie geschreve staet: 'Gij
temt de woeste zee, zij luistert naar Uw
wil; Hoe hoog zij zich verheff. Gij wenkt
en zij is stil." Dan is er ook geschreven
over de nieuwe hemel en de nieuwe aar
de. Daar zal geen angst en rumoer meer
zijn. 'En de zee was niet meer!" Johannes
heeft het gezien en aan ons door mogen
geven. Dan zullen alle tranen zijn afge
wist, ook die geschreid zijn over al het
leed van de ramp in 1953.
Hartelijke groeten van Hanna
