Onthulling gedenksteen
en herdenking vissers OD-1
Foto-expositie Gertjan de Zoete
in gemeenteliuis Goedereede
Het recht struikelt op de straten
I
Uitslag 'Bierkrathangen'
-S^rooxn...
Sing-in te Dirksland
Paasaflevering
'U zij de glorie'
EIIIVI1I1B1-I1IEUW5
Geen titel of uitleg
De fotograaf
Ingezonden:
De catastrofe
Hulpverlening en medeleven
Hans Meijer
Jaap van der Klooster
Jos van Belzen
Wij gedenken...
PAGINA 21
VRIJDAG 14 APRIL 2006
Nanuirfotaf;raaf Gcrljcin de Zt/ele hij enkele
GOEDEREEDE - Het gemeentehuis
van Goedereede blijkt een gewilde
expositieplaats voor diverse liunste-
naars. Donderdagavond was - op uit
nodiging van de Kunststichting Goede
reede - de beurt aan natuurfotograaf
Gertjan de Zoete uit Melissant.
Tekst en foto: Adri van der Laan
De expositie van de natuurfoto's van Gert
jan de Zoete werd geopend door zijn vriend
Peter Muller, een bekend natuurt'otograaf uit
Den Haag. Beiden zijn lid van het Natuur-
fotografengilde, een organisatie die volgens
Muller bestaat uit "een stel kiekjesmakers
die het eigenlijk nooit goed genoeg vinden en
inspiratie putten uit eikaars werk en vooral
uit de natuur".
Muiier prees de 'eerlijke kritiek' die Gertjan
altijd levert binnen het gilde. "Ga zo door
Gertjan", zo was zijn raad. Muller kende
Gertjan ook nog uit de tijd dat hij de Melis-
santse fotograaf in zijn klas had, de Master
class Natuurfotografie. Deze opleiding ging
over het door hen beide zo geliefde 'grote
diaformaat' van 6 bij 7 cm. Deze dia's wer
den gemaakt met een enorme camera "met
een garagedeur als sluiter". Samen met Gert
jan organiseerde hij in het Museon een ten
toonstelling van dia's van 4 bij 9 meter.
Nadat collega-fotograaf Muller de expositie
voor geopend had verklaard, konden de aan
wezigen de geëxposeerde werken bezichti
gen. Het viel op dat er bij de foto's, die zowel
In binnen- als buitenland zijn gemaakt, geen
titel of uitleg wordt gegeven. Als reden geeft
De Zoete op dat de toeschouwer bij fotogra
fie al snel de neiging heeft om te kijken of
de titel en afbeelding wel met elkaar over
eenstemmen. Hij vraagt de toeschouwers
van zijn werken in liet Goereese gemeentehuis.
dan ook om op deze expositie bij de foto's
stil te staan en ze op hen in te laten werken.
"Ik hoop natuurlijk dat de toeschouwer dan
geprikkeld, nieuwsgierig en/of geïnspireerd
zal raken".
In een toelichting op zijn werk geeft Gertjan
aan dat apparatuur voor een fotograaf heel
belangrijk is, maar hij maakt ook gebruik
van het 'allerbelangrijkste' gereedschap:
"de ogen, de blik, de visie van de fotograaf
omringende wereld. Vandaar dat u in deze
expositie vooral beelden ziet van een geor
dende natuur. Ik zoek in mijn fotografie naar
ritme, ordening en een afwezigheid van men
selijke invloeden".
In 1973 begon Gertjan de Zoete met het foto
graferen van vogels, maar al vlug werden ook
andere onderwerpen uit de natuur vastgelegd.
De laatste jaren is het onaangetaste landschap
zijn favoriete onderwerp. Tot in 2004 werd
alleen analoog (op tlhn) gewerkt, daarna is
hij overgestapt op het digitaal fotograferen
omdat daarin meer controle mogelijk is.
Toch aarzelt hij niet om voor het middenfor
maat nog de rolfilm te gebruiken. De getoon
de werken in het gemeentehuis van Goeder
eede zijn niet digitaal bewerkt of gemanipu
leerd. Als er toch bijzondere effecten nodig
zijn, probeert Gertjan deze al bij de opname
te realiseren.
De expositie is tijdens de openingsuren van
het gemeentehuis te bezichtigen: maandag,
woensdag, donderdag van 9.00 tot 12.00 en
van 13.00 tot 16.00 uur, dinsdag en vrijdag
van 9.00 tot 12.00 uur en tijdens de avondo-
pen.stelling op donderdag van 18.00 tot 19.30
uur. De expositie, die tot 2 juni duurt, is ook
op afspraak te bezoeken. Voor vragen of
aankopen van de foto's kan men terecht bij
Gertjan de Zoete, Nieuwewee 69, 3248 BD
Melissant, tel.: 0187-602547" of 603215 e-
mail: info@naturephotolease.nl.
DIRKSLAND - Tijdens de altijd gezellige en ook dit jaar, met ruim 8000 bezoekers weer heel
druk bezochte consumentenbeurs van Mobiliteitscentrum Cor Melissant, werd door entertain-
mentbedenker Fred Warbroek van ZZ Events een wedstrijd bierkrathangen uitgeschreven.
De uitslag van het bierkrathangen is als volgt: er waren in totaal 62 deelnemers, waarvan 58
mannen en 4 vrouwen. De winnaar is Jan Jelier uit Dirksland Met een tijd van 2.17.47. De
beste vrouwelijke prestatie was een 4e plaats met een tijd van 1.53.79 voor Miranda uit Som-
melsdijk. De hoofdprijswinnaar krijgt door Pluto Rentals en ZZ Events een coinpleet diner bij
restaurant Roos Sali voor 2 personen aangeboden.
Onze grondwet bevat grondrechten. Die wor
den uitgewerkt in acht hoofdstukken en 142
artikelen.
De overheid belooft op grond hiervan behal
ve het tegengaan van discriminatie - een arti
kel dat wel heel veel aandacht krijgt - ook
burgers te beschermen. Dat is de taak van
gezagsdragers, politie en justitie.
Maar waar gezag een weifelende houding
aanneemt, draagt ze zelf bij aan het ver
val van de moraal. De weifelende houding
komt vaak voort uit angst voor verzet. Dat
zie je bijvoorbeeld terug in de in Nederland
heersende gedoogcultuur ten aanzien van
drugsgebruik. Zo kon het gebeuren dat cri-
miiialTteit en onveiligheid al jaren bovenaan
de prioriteitenlijst staan. Er zijn inomenten
waarop je je afvraagt: wie zijn er in Neder
land nu eigenlijk de baas? Zijn dat de woon-
wagenbev/oners. Hells Angels, eigenaren
van illegale gokhallen, proslitutiebedrijven.
coffeeshops, organisatoren van houseparty's
en dergelijke'?
Zijn we al niet heel ver afgezakt? Regelma
tig vinden liquidaties plaats, zelfs op klaar
lichte dag. zonder dat ze worden opgelost.
Gemeentebesturen en politie moeten rond de
tafel gaan zitten omdat ze met terroriserende
Marokkanen en Antillianen geen raad weten.
We leven in een tijd dat leerlingen hun lera
ren bedreigen! Zo hier en daar geldt al het
recht van de sterkste.
Het kan toch niet zo zijn dat men het recht in
eigen hand neemt, zo in de trant van: als wij
er niet op slaan, wie doet het dan? De politie
zal met meer gezag moeten gaan optreden.
Gezasz moet afgedwongen worden.
Voor "het handhaven van de orde is politie
toezicht nodig, ook al beseffen we dat deze
mensen maar één lichaam hebben. Toch heb
ben we de indruk dat ze wel eens wat al te
gemakkelijk achter 'gebrek aan mankracht',
"werkdruk' en 'prioriteiten stellen' wegkrui
pen. Als dat niet het geval is. dan kan men
binnen de politiek praten over veiligheid en
nog eens veiligheid, maar dan gaat ons land
regelrecht ten "gronde als er van overheids
wege geen afdoende maatregelen genomen
worden.
De fietsverlichting, het rijden op trottoirs
(ondanks een verkeersdiploma: cum laude
geslaagd), het met z'n drieën of vieren fiet
sen, het verkeerd parkeren van auto's (al of
niet met knipperlichten) krijgt nauwelijks
aandacht.
Burgers willen dat de politie de orde hand
haaft, inaar telkens weer zijn er - ook in het
parlement - die protesteren als er opgetreden
wordt Heeft de politie zich daaidoor niet in
een onderdanigheidspositie laten manoeu
vreren?
Terwijl er aan de ene kant op fanatieke wijze
bekeuringen worden uitgedeeld voor (soms
onbenullige) snelheidsovertredingen - de
krant geeft dat van week tot week aan - wordt
de winkelier nauwelijks beschennd tegen een
diefstal die alle perken te buiten gaat; en de
eerzame burger wordt het slachtoffer van de
echte criminaliteit.
Er worden blokken beton van viaducten
gegooid, ijzeren staven op rails gelegd, con
ducteurs en medereizigers in treinen belaagd,
om nog maar niet te spreken over het geweld
op en rond de voetbalvelden. En dan hebben
we het nog niet eens over alcohol (iets waar
vooral op ons eiland wel eens heel veel aan
dacht aan besteed mag worden!), drugs, sex.
en alles wat daarinee samenhangt.
Het lijkt erop dat er maar één overtreding
bestaat: te hard rijden, ook al is het maar een
paar kilometer Dat overkomt heel wat men
sen die zich altijd stipt aan de regels houden,
maar die vanwege het verblind zijn door de
zon of door een gesprekje in de auto een paar
kilometer boven de toegestane snelheid rij
den. Bekeuren bij overtredingen mag, maar
rechtsongelijkheid brengt politie en justitie
in diskrediet. Hoe vaak komt het niet voor
dat een misdadiger de voordeur van het poli
tiebureau wordt binnengebracht en aan de
achterkant wordt uitgelaten? Hoeveel ingrij
pende zaken worden niet geseponeerd? Als
de politie hier niet rigoureus tegen optreedt,
werkt ze zelf mee aan de afbraak van de
inoraal en werkt ze als vanzelf grote over
tredingen, misdrijven, ja zelfs de chaos in de
hand.
vH
Laatst gebeurde het weer. Flakkee zat
zonder stroom. Dat zorgt altijd weer
voor wat ongemakken. Maar veel men
sen worden er wel erg creatief van.
Omdat we in de winkel toch niet veel
konden doen en het buiten wel aardig
weer was, stonden we dus even voor het
raam naar buiten te koekeloeren en daar
gebeurde toch wel het één en ander.
Ook in het Diekhuus zaten ze zonder
stroom. Erg lastig blijkbaar. Ik had al
wat beweging gezien van druk heen en
weer lopende mannen. Bekende man
nen. De één een lange slanke man met
een altijd vrolijk gezicht en een zonnige
rode lange broek, de ander een kortere
man, ook altijd opgewekt, donker haar,
donkere brU en een donkere houtje
touwtje-jas met grote capuchon. De
kortere man kon maar met moeite de
grote stappen van de lange man met de
rode broek bijhouden. En ze hadden het
beiden erg druk. Ze liepen steeds maar
heen en weer van het parkeerterreintje
naast het Diekhuusplein en weer naar
binnen het Diekhuus in.
Op een gegeven moment gingen ze weg
met een auto. Even later keerden ze
weer terug en liepen met iets zwaars te
sjouwen. Omdat ik toch maar iets was
gaan doen, zag ik ze te laat terugkomen
en kon dus niet zien wat ze met zich
mee sjouwden.
Het bleef even rustig op het Diekhuus
plein. Inmiddels hadden wij een tafel en
stoel bij het raam gezet zodat we toch
wat licht hadden; we waren prijskaartjes
aan het schrijven.
Toen kwamen er bij het Diekhuus drie
mannen naar buiten met een kleine jer
rycan en een slangetje. Ze Uepen druk te
discussiëren en gingen het parkeerter
reintje naast het Diekhuusplein weer op.
Wat ik toen zag gebeuren, deed me met
een denken aan de oliecrisis van de jaren
zeventig.
De mannen liepen naar een leuk auto-
tje en de lange man pakte de sleutels
uit zijn jaszak. Maar hij deed de auto
niet open. Nee, hij haalde de dop van de
benzinetank af. De auto van zijn vrouw
nota bene, en hij draaide de benzinetank
open. Toen werd het slangetje in de tank
gestopt en de voorstelling begon. Eerst
werd het slachtoffer gekozen. Dat werd
de lange man. Het was tenslotte de auto
van zijn vrouw. De andere twee mannen,
waaronder de man met de houtje-touw
tje-jas, staan hem bij en zijn zo vriende
lijk om hem vooral veel aanwijzingen te
geven.
De kleine jerrycan staat op de straat
naast de auto. De lange man met de
rode broek gaat op zijn knieën naast
de jerrycan zitten. Hij haalt diep adem
blaast alles uit en dan stopt hij het
andere uiteinde van het slangetje in zijn
mond, hij zuigt uit alle macht of zijn
leven ervan afhangt en dan.
En dan durf ik niet meer te kijken. Ik
denk dat hij zich voelt als een vuurspu-
wer. Ik denk dat hij licht ontvlambaar
is. Ik denk dat zijn gezicht dezelfde
kleur als zijn broek krijgt. Ik denk dat
hij hoestend en proestend naast de auto
ligt. Ik denk dat zijn maag drie keer
omdraait. Vanuit mijn ooghoeken zie ik
de andere mannen met hun armen in de
lucht. Van bÜjdschap of uit wanhoop?
Ze roepen nog wat aanwijzingen.
Als ik weer durf te kijken zie ik de man
nen met het jerrycannetje nog net het
Diekhuus binnen gaan. Ik kijk of ik
naast de auto een plasje kan zien, maar
benzine verdampt snel.
Julia Campfens,
'Het Binnenhuis'
Zaterdag 22 april van 19.30 tot ongeveer
20.30 uur is er een sing-in in de Hervormde
Kerk te Dirksland. Het thema is 'After Eas
ter' (na pasen). De organisatie en muzikale
begeleiding is in handen van Praiseband
'Image'; De toegang is vrij, wel wordt er een
collecte gehouden.
OUDDORP - Het christelijk verzoekpla
tenprogramma 'U zij de Glorie' van Radio
Goeree Lokaal heeft voor de Paasdagen een
speciale aflevering opgenomen, met onder
andere op Tweede Paasdag tussen 19.00 en
21.00 uur een twee uren lange uitzending
waarin Paasliederen en gezangen kunnen
worden beluisterd, evenals een meditatie,
een aantal gedichten en het Paasverhaal. Tij
dens de uitzending is het niet mogelijk om
verzoekplaten aan te vragen. Voor de daar
opvolgende uitzending van maandag 24 april
kunt u uw verzoeken weer aanvragen via fax
(684091of inleveren in de bus bij de balie
in de Vliedberg of via de post: Radio Goeree
Lokaal, t.a.v. U Zij de Glorie, Postbus 157,
3253 ZJ Ouddorp. Bellen tijdens de uitzen
ding is ook mogelijk (682630). Radio Goeree
Lokaal zendt 24 uur per dag uit via FM 105.6
en op de kabel in de gemeente Goedereede
via 105.9 Mhz.
OUDDORP - Donderdag 6 april was het
precies een jaar geleden dat de Ouddorpse
gemeenschap opgeschrikt werd door het
bericht dat drie opvarenden van de OD-1
door een bomontplofring aan boord om het
leven gekomen waren. De verslagenheid
was groot en tot op de dag van vandaag
staat deze gebeurtenis gegrift in het geheu
gen van de grote familie, die de vissers van
Ouddorp, Goedereede en Stellendam met
elkaar vormen. Om nooit te vergeten! Zeer
zeker niet door de getroffen familieleden,
maar ook niet door allen die de slachtof
fers gekend hebben. Het is daarom goed
om ruim een jaar na deze catastrofe bij
de jaarlijkse dodenherdenking rond 4 mei
stil te staan bij deze drie mannen, die elk
zo'n unieke plaats innamen in de kring
van hun geliefden. Want het is waar wat
gezegd werd: "Zestig jaar na de Tweede
Wereldoorlog zijn er nog oorlogsslachtof
fers gevallen". Het was immers een bom
van een Amerikaans oorlogsvliegtuig,
die zo plotseling een eind maakte aan het
leven van drie betrekkelijk jonge mensen
en de levens van hun geliefden blijvend
veranderde. In overleg met de getroffen
families heeft het gemeentebestuur van de
Gemeente Goedereede naast het bestaande
oorlogsmonument 'Voor hen die vielen' een
gedenksteen aangebracht met de namen
van de drie omgekomen bemanningsleden
van de OD-1 erop.
Op vrijdagmiddag 21 april zal in aanwezig
heid van vele genodigden deze gedenksteen
door twee naaste familieleden onthuld wor
den. Vervolgens zal ter gedachtenis een krans
door bemanningsleden gelegd worden. Daarna
zal eveneens een krans gelegd worden door de
leeriingen van de groepen 7 en 8 van de beide
basisscholen. Dit in het kader van het al jaren
lopende project "Adopteer een monument'"
van het Nationaal Comité 4 en 5 mei. Jaarlijks
wordt op beide scholen rond 4 mei aandacht
besteed aan één of meerdere gevallenen, wier
namen vermeld staan op het oorlogsmonument
aan de Dorpsweg. Dit jaar wordt dus in het bij
zonder stilgestaan bij de drie omgekomen vis
sers en is de herdenking ingebed in het geheel
van de plechtigheid rond de herdenking en ont
hulling van de uitbreiding van het monument
met de gedenksteen. Ook door vertegenwoor
digers van het gemeentebestuur zal een krans
worden gelegd.
Door welwillende inedewerking van de fami
lies zijn we in staat enigszins weer te geven
hoe een en ander is gebeurd en wie de omge
komenen waren.
Op maandag 4 april 2005 vertrok uit de haven
van IJmuiden de Maarten Jacob OD-1 met aan
boord: Schipper K. van der Klooster, stuurman
J. van der Klooster, Ie machinist A. Haas
noot, 2e machinist J. Meijer en de matrozen
J. van Belzen en H. Ouwehand. Het doel van
de vaart was de visgronden in de Noordzee.
Daar aangekomen begon het steeds terugke
rend refrein van netten overboord en na een
paar uur weer inhalen van de netten. Zo ook
op die 6e april. Om 12 uur was er gehaald,
waarna eerst gegeten werd en om 14.00 uur
zou er weer worden gehaald. Deze wacht was
voor Jaap van der Klooster, de stuurman en
zoon van de schipper Om 14.00 uur werden
de kuilen boven en aan boord gedraaid, een
werk dat door deze ervaren vissers al duizen
den keren gedaan was. Maar.op het moment
dat de bemanning de kuilen opentrok was er
plotseling een enorme explosie, die iedereen
aan boord wegsloeg. Toen de schipper van het
geweld bijkwam zag hij een gapend gat op de
plaats waar de kuilen binnengedraaid waren
en zijn zoon Jaap lag aan dek, op slag gedood.
Twee andere bemanningsleden, Hans Meijer
en Jos van Belzen waren overboord geslagen.
Hun dode lichamen dreven in zee tussen de
uitstaande vistuigen en het schip. Direct wer
den pogingen ondernomen om hen aan boord
Ie krijgen, maar dat lukte niet vanwege de uit
staande vistuigen.
De explosie was niet onopgemerkt gebleven.
In de buurt van de OD-1 visten de GO-31
en de GO-4. Daar werd onmiddellijk alarm
geslagen en kwam men de getroffen colle
ga's dadelijk te hulp. Via de GO-31 werd de
kustwacht gewaarschuwd, waarna de hulp
verlening snel op gang kwam. De GO-31 nam
de leiding van het bergingswerk op zich. De
bemanning van deze kotter slaagde erin het
lichaam van matroos Jos van Belzen te bergen
en die van de GO-4 haalde het nog drijvende
lichaam van Hans Meijer aan boord. Na deze
hulpverlening door vele collega-vissers en
het inmiddels gearriveerde marinepersoneel
werd de terugtocht naar IJmuiden aanvaard.
De zwaarste tocht in het leven van schipper
Van der Klooster en zijn overgebleven beman
ning!
Vermoedelijk was de bom een Amerikaanse
vliegtuigbom van het kaliber 500 ponden Bij
het openen van de kuil is de bom waarschijn
lijk met de neusontsteker op de bodem van de
visstortbak aan bakboord terechtgekomen en
daar gedeeltelijk gedeflageerd. Dit deflageren
is een gedeeltelijke explosieve verbranding.
Als de bom in zijn geheel was geëxplodeerd,
waren de gevolgen voor de OD-1 en zijn
bemanning waarschijnlijk geheel desastreus
geweest.
Ondertussen was op de wal de jobstijding ver
nomen en werden de familieleden in kennis
gesteld. Hierbij werd grote steun ondervonden
van de zijde van het gemeentebestuur, waar
bij met name de persoon van de nog maar
kort tevoren geïnstalleerde burgemeester,
mevrouw G.J. van de Velde-de Wilde, res
pect afdwong door haar gevoelvolle medele
ven en discrete maar adequate hulpverlening
en ondersteuning. Ook predikanten en over
heidsfunctionarissen, waaronder de ministers
dr. C.P. Veerman en mevrouw drs. K.M.H.
Peijs, betuigden hun medeleven aan de getrof
fen families. Onder zeer grote belangstelling
werden enkele dagen later de stoffelijke over
schotten van de drie vissers te Ouddorp en
Arnemuiden begraven.
Johannes Meijer (Hans) werd geboren te
Ouddorp op 4 januari 1945 als zoon van
Thijs Meijer en Johanna Moerkerk. Het had
niet veel gescheeld of
vader Meijer was niet
aanwezig geweest
bij de geboorte van
zijn tweede zoon. In
december 1944 had
hij een oproep gekre
gen van de Duitse
bezetters om in Duits
land tewerk gesteld
te worden. Net voor
de kerstdagen was
hij vertrokken, maar
kreeg in Kampen vrijstelling, zodat hij met
oudejaarsavond weer in zijn gezin mocht
zijn.
Hans groeide op in een landbouwersgezin. Ze
hadden thuis een behoorlijk stuk grond, waar
op van alles verbouwd werd. Er moest dan
ook flink aangepakt worden als de jongens
uit school kwamen. Al gauw bleek dat Hans
niets voor het landwerk voelde. Hij was meer
te vinden op de Ouddoipse haven, waar in die
tijd, zo vlak na de oorlog altijd wel wat te bele
ven viel, zeker als de vissersvloot binnenvoer
Het vissersbloed in Hans verloochende zich
niet, hoewel hij de enige was en bleef van de
vijf broers, die visser werd. Het vissersbloed
kwam van moederszijde. Hans' opa, Hans van
Sjors Moerkerk, was ook vissen
Als 14-jarige jongen kwam Hans aan boord
van de 'Springensdiep' OD-14 van Aren
Bezuijen. Men viste op mossels en ook op
garnalen. Later kwam hij aan boord van de
'Johanna' OD-18, bijgenaamd 'De Kraak',
eigenaar was Hans Bezuijen. Verder voer hij
als machinist op 'De Hoop op welvaart' OD-
1. Februari 1989 kwam de Jacob Maarten in
de vaart. Dit heeft vader Van der Klooster nog
meegemaakt. Sinds oktober 2001 (bouwjaar)
tot op die fatale 6e apiil 2005 op de tweede
'Maarten Jacob' OD-1 van K. van der Kloos
ter Al met al heeft Hans zo'n 35 jaar bij de
fam. Van der Klooster gevist. Hij trouwde
met een zus van schipper K. van der Kloos
ter, mevrouw E. Meijer-van der Klooster Het
echtpaar kreeg vier kinderen. De 60-jarige
Hans wilde nog een paar jaar doorvissen om
daarna zich aan zijn gezin en hobby's te wij
den. Hij kon van zijn 'thuis' genieten. Col
lega-visser Dirk Schaap uit Katwijk zei tegen
de familie: "Hans was net als ik, hij ging 's
maandags graag naar zee. maar vrijdags ook
graag naar huis, naar moeder de vrouw." Op
die woensdagmiddag in 2005 kwam echter
plotseling een eind aan een arbeidzaam leven
en werd alles anders, ook voor de nabestaan
den van Hans Meijer Veel kwam er dit eerste
jaar op hen af. Bijzonder was dat vorig ja;ir:
Hemelvaartsdag viel gelijk met 5 mei, Neder
land 60 jaar bevrijd, 60 jaar vrede. Eens zal het
werkelijk vrede zijn!
Jaap werd geboren te Ouddorp op 4 septem
ber 1976 als jongste van de drie kinderen van
Krijn van der Klooster en Grietje Cornelia
Tanis.
Na de School met de Bijbel in Ouddorp te heb
ben doorlopen, ging hij naar de LTS. Nadat
hij deze met goed gevolg had doorlopen, ging
hij naar de visserijschool, waar hij zijn stuur
mansdiploma voor de visserij behaalde. Jaap
wilde niets liever dan in het visserijbedrijf OD-
1 van zijn vader werken om t.z.t. dit bedrijf
over te nemen en voort te zetten. Jaaps vader.
Krijn van der Klooster, had ook diezelfde
gang gemaakt. Voordat Jaap stuurman bij zijn
vader op de OD-1 werd, had hij al een aantal
jaren op allerlei schepen gevaren. Een goed
gebruik, zodat hij niet eenzijdig was opgeleid.
Allen die Jaap gekend hebben, getuigen van
hem dat hij een gezelligheidsmens was. Hij
hield van mensen om zich heen. Als hij aan de
wal was, zocht hij zijn makkers van de voet
balvereniging op om ook, sportief als hij was,
actief deel te nemen aan de voetbal. Ook hield
Jaap van reizen, waarbij hij ook het contact
zocht met mensen, de laatste JLU'en samen met
zijn vriendin Annemarie. die een grote plaats
in Jaaps hart innam. Zij woonden geruime
tijd in Goedereede. Jaap laat een grote lege
plaats achter in het gezin van schipper Van der
Klooster en zijn vrouw met hun zoon Johan
en dochter Carla, alsinede Anne-marie. Er
wordt vanuit de Ouddoipse gemeenschap in
het algemeen en vanuit de visserijwereld en
de Doopsgezinde Gemeente in het bijzonder,
intensief meegeleefd met de diepgetroffen
familie.
Het derde slachtoffer, matroos Jos van Belzen
uit Arnemuiden, werd op 1 augustus 1966 te
Vlissingen geboren. Hij was het enige kind
van het echtpaar van Belzen, waarvan de man
en vader enkele jaren geleden is overieden. Jos
groeide op in de geboorteplaats van de grote
Michiel de Ruijter Evenals bij deze latere zee
held kroop het vissersbloed van Jos waar het
niet gaan kon. Hij was als kleine jongen al heel
vaak te vinden bij de kaai in Vlissingen om te
kijken en. als het mocht, mee te helpen op de
(vissers)schepen. Zijn ouders keken er dan ook
niet verwonderd van op toen hij na de lagere
school en de VGLO voor de visserijschool in
Vlissingen koos. Na een 2-jarige opleiding
aan deze school bereikte Jos zijn ideaal: varen
op een vissersschip. Hij voer op verschillende
vaartuigen voor Belgische maatschappijen en
op Vlissinger kotters. Aan wal werd bij een
brommerongeluk zijn onderbeen verbrijzeld.
Gelukkig genas hij redelijk voorspoedig, hoe
wel hij hiervan wel anderhalfjaar last heeft
gehad. In 1987 trouwde hij inet een Arne-
muidens mei.sje, Els Kerkhove. Zij gingen in
Arnemuiden wonen. Het echtpaar kreeg drie
kinderen, Jos (17), William (14) en Maiina
(9). Evenals van de beide andere slachtoffers
van de OD-1 gold ook voor Jos dat hij vissers-
man was in hart en nieren. Enkele maanden
voor het noodlottige ongeluk op de Noordzee
had hij nog het diploma Marcom-A gehaald,
waar hij heel trots op was. Jos van Belzen laat
in Arnemuiden een vrouw en drie kinderen
achten In Vlissingen treurt een moeder, nog
geen zestig jaar oud en tevens al weduwe om
het verlies van haar enig kind!
Het protocol onthulling gedenksteen en her
denking/overdracht oorlogsmonument op
vrijdag 21 april a.s. luidt als volgt:
13.15 uur: Ontvangst genodigden in het kerk
gebouw van de Doopsgezinde Gemeente te
Ouddorp, Dorpstienden 3;
13.30 uur: Aanvang bijeenkomst in Doops
gezinde Kerk;
13.45 uur: Vertrek naar monument;
13.55 uur: Opstelling bij monument Dorps
weg/ Hazersweg;
14.00 uur:
- Vlaggen halfstok hijsen door een brand
weerman en een lid marine beveiligings
korps;
- Hoomblazer speelt taptoe;
- Onthulling gedenksteen;
- Kranslegging door vissersbemanning;
- Kranslegging door schoolkinderen;
- Kranslegging door vertegenwoordigers
Gemeente Goedereede;
- 1 minuut stilte;
- Hoomblazer speelt reveil;
- Toespraak burgemeester;
- Einde.
Na afloop gaan de genodigden weer terug naar
het kerkgebouw en de schoolkinderen naar
school. Leden van de vrijwillige Brandweer
Ouddorp en het Marine Beveiligingskorps
