Overdenking
uit de
Heilige Schrift
Nieuwe zorgzame
gemeenschappen inzet
van jeugdzorg
'Wereldreis' voor winnaars
Spaardagen Rabobank
V/uc/ft^ uit
de tai§s
ElUUnDBtl-tllEUWS
HET
r^XIJkVENSTER
VERKOPING
voor Mbuma-zending
VERVOLGVERHAAL
Blik op kerk ^^y
en samenleving Cj
GEEUW
OVERWINTERÊNG VAN VIJVERVISSEN
ORUIVENSNOEI
DESJOUCHET
BRILLENDROGIST
DE TOREN VAN PISA
Tranen over Jeruzalem
"I^aiga-^rilogie <1«
tel 3
JOH. G. VEENHOF
-TSf^
PAGINA 5
VRIJDAG 11 NOVEMBER 2005
- Afrekeningen
- Eigen rechter
- De taak van de politie
Het was wèl raak, vorige week. Drie zoge
naamde afrekeningen in het criminele circuit.
Mensen van rond de 40 jaar werden zomaar
op straat, of in hun kantoor, van het ene op
het andere moment, doodgeschoten. En het
is bepaald niet de eerste keer dat zoiets in ons
land gebeurt. Ik meen dat er de laatste vijf
jaar wel tien of meer soortgelijke moorden
hebben plaats gehad.
Wèl een teken dat het niet 'pluis' zit in de
zogenaamde 'onderwereld'. Daar heerst een
zekere vriendschap die gemakkelijk in haat
en vijandschap kan omslaan. En de broeders
in het kwaad maken er geen enkel probleem
van: wie het niet met hen eens is, of wie
iets tegen iemand anders hééft, die wordt
zonder -vorm van proces, zoals ze dat noe
men, 'omgelegd' of 'koud gemaakt'. Mie
remet, die op de hoogte werd gesteld van
de gewelddadige dood van zijn vroegere
vriend en advocaat, noemde deze zonder
enige bewogenheid 'een stuk vuilnis'. Twee
dagen later was hij zelf het slachtoffer.
Geen wonder dat onder de bevolking een
zekere onrust heerst. Vooral in Amsterdam,
waar tot nog toe de meeste moorden hebben
plaats gehad. Tot heden hebben de kogels
altijd het juiste doel getroffen, maar het kan
evengoed gebeuren dat niets vermoedende
voorbijgangers worden getroffen.Om maar
niet te spreken over kinderen. In het eerste
geval waren er nogal veel kinderen in de
buurt die het voor hun ogen zagen gebeuren,
maar gelukkig niet geraakt werden. Maar het
had ook anders gekund...
Opvallend dat geen van deze moorden nog
opgelost is! Het spreekwoord zegt dat de
dader op het kerkhof ligt. Maar deze daders
liggen heus niet op de begraafplaats. Waar
schijnlijk zijn het huurmoordenaars, buiten
landers die voor de gelegenheid even naar
ons land komen, hun lugubere werk doen en
dan weer vertrekken. Zodoende krijgen poli
tie en justitie geen vat op hen.
De meeste landgenoten liggen echt niet wak
ker van deze moorden. Integendeel, in vele
gevallen is er een stemming te beluisteren
van: 'laat ze elkaar maar afmaken'. Dat is
wel begrijpelijk, maar toch niet helemaal
goed te keuren. Een samenleving kan er geen
vrede mee hebben dat mensen eigen rechter
spelen en zich van overheidsgezag blijkbaar
niets aantrekken. We zijn het er wel over eens
dat de politie er iets aan moet doen. Maar die
klaagt op haar beurt dat de werkdruk toch al
zo hoog is. Als er aandacht gegeven moet
worden aan deze criminaliteit, dan blijven
andere zaken liggen.Bovendien, hoe krijgt
de politie ingang in de 'onderwereld'? Hoe
krijgt de pohtie haar vingers tussen deze
mensen en hoe krijgt ze deze mensen aan
het praten? Het is te vrezen dat er dan aan de
moordpartijen helemaal geen einde komt.
Waarnemer
Deze vraag- en antwoordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer die
er kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u
sturen aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8, 3240 AA Middelharnis,
met in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden
door deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzen
ding compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
Kunt u mij vertellen wat geeuwen nu eigen
lijk is. Ik heb hier veel last van, maar mijn
huisarts is er niet duidelijk over.
Antwoord: Er zijn diverse oorzaken voor
het geeuwen: lusteloosheid, te weinig bewe
ging, te weinig zuurstof, opkomende slaap,
•maar ook honger, oorpijn of zulke narigheid,
en ondermeer de reflexwerking als anderen
gapen. Het is een ingewikkeld gebeuren en
daar zijn heel wat spiergroepen bij betrok
ken. De prikkel tot geeuwen komt van ons
bloed. Zodra daar een tekort geconstateerd
wordt, gaat er bijv. in rustsituaties, een sig
naal van het autonome (niet door onze wil
te beïnvloeden) deel van ons zenuwstelsel
naar de hersenen. Die zetten de mondspleten
in werking, zodat die zich wijd opensperren
en extra lucht laten aanzuigen, waarna een
diepgaande uitademing volgt waarmee gelijk
restlucht wordt verwijderd welke anders in de
longen zou achterblijven. Dat iemand bij te
weinig beweging gaat gapen, is logisch want
wie lang stil zit of ligt, haalt meestal min
der diep (dus onvoldoende) adem. Dat moet
dan ineens worden ingehaald in opdracht van
het bloed, dat een zuurstoftekort signaleert.
Indien u ooit aan een middenoorontsteking
leed, weet u wellicht nog wel dat gapen tij
delijke verlichting van de pijn bracht. Als
de hersenen ons op die manier een veelbe
tekenend signaal geven zodra ons lichaam
slaap of voedsel nodig heeft, wordt dit heiaas
niet altijd begrepen. Bij onverstandige dië
ten, waarmee menigeen lukraak gewicht of
omvang wil verliezen, komen sommige men
sen al snel noodzakelijke voedingsstoffen
tekort. Dan ontstaat door de voortdurende
noodsignalen uit het verarmende bloed de (in
vroeger eeuwen zo wijd verbreide) geeuw-
ziekte. De patiënten geeuwen dan letterlijk
van de honger. En waarom werkt het geeu
wen nu zo aanstekelijk op een ander? 'Zien
eten doet eten' luidt het spreekwoord, en als
iemand vertelt over iets lekkers, krijgen veel
toehoorders er ook trek in. Door de waarne
ming van het gapen bij een ander vindt er via
onze ogen en oren in onze hersenen ook een
associatie plaats, die gelijke prikkels doet
uitgaan naar de eigen mondspieren.
Kunnen wij onze goudvissen uit de vijver in
een aquarium laten overwinteren? Waar kan
het aquarium het beste staan? Moeten de vis
sen gevoerd worden
Antwoord: Het is inderdaad mogelijk dat u
uw vissen in een aquarium kunt laten over
winteren. U moet de bak dan uiteraard wel
in een vorstvrije ruimte plaatsen. Een niet al
te donkere kelder is ook goed. Is de ruimte
voldoende licht dan kunt u zuurstofplan
ten plaatsen, anders zult u voor de nodige
zuurstof een zuurstofpompje moeten instal
leren. Ook vissen kunnen van water alleen
niet leven, ze moeten dus gevoerd worden.
Voor informatie over het juiste voedsel kunt
u zich het beste wenden tot een dierenspeci
aalzaak. Wat u wel moet vermijden bij het
plaatsen in en uit het aquarium is een te groot
verschil in watertemperatuur, dit is namelijk
zeer slecht voor uw vissen. Bij het terugplaat
sen in de vijver kunt u daarom de vissen het
beste vangen in een plasticzak, gevuld met
aquariumwater. De afgesloten zak legt u ver
volgens een uurtje in de vijver. Daarna kunt
u de vissen hun vrijheid teruggeven.
De betere woninginrichting sinds 1920
Zandpad 36, Middelharnis, Tel. (0187) 48 27 84
OUDDORP-Donderdag 17 november hoopt
zendingskrans Dorkas haar jaarlijkse verko
ping te houden. Met de opbrengst wordt het
werk van de Mbuma-zending gesteund.
Er is van alles te koop: zoals handwerk
(schortjes, lakensets, sokken, enz.); kaarten,
leuke kadootjes, cakes, koekjes, schoon
maakartikelen, enz.
Verder is er een boekenkraam met Bijbels,
theologische boeken en leesboeken voor
jong en oud. Er kan boerenkaas gekocht wor
den en appels, (stoof)peren en sinaasappels.
Tevens is er een lappenkraam.
Iedereen is van harte welkom in het vereni
gingsgebouw 'Eben Haëzer', Preekhillaan 3
in Ouddorp, van 's morgen 9.30 tot 's mid
dags 16.00 uur. De koffie staat klaar!
Wanneer kan ik mijn blauwe druif het beste
snoeien De één zegt in december, de ander
zegt eind maart als er geen vorst meer is.
Antwoord: De beste periode is januari, en
als zo uitkomt, juist bij vorst, omdat dan de
sapstromen van de druif minimaal zijn. Snoei
in ieder geval niet meer in maart omdat dan
de sapstromen inmiddels weer op gang zijn
gekomen. Snoeit u dan, dan zou u zelfs in het
ergste geval uw blauwe druif dood kunnen
'bloeden'
Hierbij de foto van een oude prent met een
vreemde figuur, die een soort dolk in de hand
heeft. Eronder staat 'De Sjouchet'. Wat bete
kent dat?
Antwoord: Sjouchet (of sjochet) is in Joodse
gemeenschappen de rituele slachter, die pre
cies volgens de voorschriften van de Joodse
leer en onder rabbinaal toezicht de uitgeko
zen dieren slacht. Wat hij op deze afbeelding
in zijn handen heeft, is een slagersmes. De
man op de prent was de sjouchet van Lop-
persum, bij wie de Joodse bevolking van die
gemeente en omliggende dorpen hun vlees
mochten betrekken. Er is van hem eens een
schilderijtje gemaakt, waarvan dit blijkbaar
een zwart/wit kopie is.
Tegenwoordig kun je bij de drogist ook al
brillen kopen. Hier heb ik mijn twijfels over,
omdat toch eerst de benodigde sterkte opge
meten moet worden?
Antwoord: Meestal zijn de leesbrillen die je
bij een drogist of supermarkt koopt stukken
goedkoper dan die van een opticien. Kwali
teit moet betaald worden. Vaak zijn de gla
zen van de drogistenbril gemaakt van geperst
plastic en vormen ze één geheel met het mon
tuur. Is de sterkte op een gegeven moment
niet meer juist dan moet u het geheel weg
gooien. In het montuur van de opticien kunt
u dan eventueel nog andere glazen plaatsen.
Ook zijn de glazen van de opticien optisch
zuiverder. De opticien zal de benodigde
sterkte van de glazen per oog individueel
opmeten. Ook houdt hij hierbij rekening met
de afstand van de ogen t.o.v. het centrum van
de glazen. Bij de drogistenbril kan hier uiter
aard geen rekening mee worden gehouden.
Als u bedenkt dat ook de benodigde sterkte
per oog meestal verschilt, zult u begrijpen dat
u van de leesbril van de opticien meer draag-
comfort mag verwachten.
Overal vind ik verhalen over de verzakking
van de scheve toren van Pisa, maar nergens
staat iets over de hoogte. Weet u die?
Antwoord: Die Campanile (klokkentoren) is
54,40 meter hoog.
En als Hij nabij de stad kwam
en de stad zag, weende Hij over
haar. (Lukas 19:41)
Als de discipelen iets hadden verwacht, dit
niet. Een huilende Zaligmaker over de stad
die voor hen ligt. Vanaf de Olijfberg moeten
ze een schitterend uitzicht op de oude tem
pelstad hebben gehad. De discipelen zullen
gedacht hebben.dat, nu hun Meester op een
veulen Jeruzalem nadert, terwijl het gezang
van de menigte opklinkt. Hij als Messias
zal worden erkend. Dat de tijden van weleer
herleven. Dat de Romeinen worden verjaagd
en Christus koning zal worden. De aanblik
van de tempelstad zal het verlangen naar dat
moment hebben aangewakkerd. Christus
koning, aards koning. Alsof de Heere Jezus
hen niet gezegd heeft dat Hij naar Jeruzalem
opgaat om te lijden en te sterven, om Zijn
ziel te geven tot een losprijs van velen. De
omstandigheden van het moment bedwel
men hen; een juichende schare, hun Meester
op een veulen en die in het zonlicht blink
ende stad.
En als Hij nabij de stad kwam en de stad zag,
weende Hij over haan
Nee, dit is niet de eerste keer dat we lezen dat
de Heere Jezus weende. Bij het graf van zijn
vriend Lazarus had Hij ook gehuild. Toen
was het vanwege het verdriet om Zijn vriend
die gestorven was, verdriet over de macht
van de dood, verdriet over het feit dat mensen
de dood hadden verkozen boven het leven.
Hier heeft Hij verdriet over een stad; de stad
van de grote Koning.
Nadat de Joden weer waren teruggekeerd uit
de ballingschap was de tempel herbouwd, de
tempeldienst hersteld. Dagelijks werden de
offers gebracht. Ondanks de Romeinse over
heersing kon de tempeldienst zijn voortgang
vinden. Maar toch, ondanks dat, zien de dis
cipelen tranen in de ogen van de Zaligmaker.
We vragen ons af; waarom? Waarom huilt de
Zaligmaker bij het zien van de stad? Waarom
is Hij bedroefd over Jeruzalem? Zal het niet
hierom zijn, dat de stad ondanks haar godsdi
enstigheid niet was wat zij zijn moest. Nee,
dan gaat het de Zaligmaker niet allereerst om
het schrikbeeld van de verwoesting, waar
bij geen één steen op de andere zal worden
gelaten. Het gaat om dat wat oorzaak is van
de verwoesting. De stad was niet wat zij zijn
moest. Uiterlijk gezien was alles in orde. De
wetten van Mozes werden strikt nageleefd.
Maar het hart van het volk hield zich ver van
de Heere. Terwijl het daar om gaat. Om het
hart. Jeruzalem ging daar aan voorbij. En
wij? Gaan wij daar ook niet o /o gemakkelijk
aan voorbij? Kunnen we tevreden zijn met
onszelf? We gaan naar de kerk, we doen dit
en we doen dat. Terwijl we missen wat nodig
is om voor God te kunnen bestaan. Wat we
nodig hebben? Bekering van ons hart, dat
eerst, en daarop volgend direct ook bekering
van ons leven. Hoe kwam het dat de inwoners
van Jeruzalem daaraan voorbij gingen? Hoe
komt het dat wij daar o zo gemakkelijk aan
voorbij gaan? Zou het niet zijn omdat we niet
zien, dat we niet willen zien dat we door te
zondigen ongeschikt zijn geworden om God
te dienen. Ongeschikt. Wat een wonder als
we het zien, als we het erkennen en belijden.
Heere, U wilt de Eerste zijn in mijn leven.
Maar mijn hart houdt zich ver bij U vandaan.
Wat een wonder als het gezegd wordt; Heere,
ik heb gezondigd, ik heb gedaan wat kwaad
is in Uw ogen. Ik heb niet U, maar ik heb
mezelf op het oog gehad. Zelfs ook in al mijn
godsdienstigheid en vroomheid. En dat was
het nu waarover de Zaligmaker huilde. De
godsdienstigheid en vroomheid van de stad
vormde één grote belemmering om het evan
gelie te geloven.
Nee, we zouden dat kunnen denken, de Heere
Jezus huilt hier niet over dat wat Hem te
wachten staat. Straks in de hof Gethsémané
zal Hij het zeggen; Mijn ziel is geheel bed
roefd tot de dood toe. Hier in onze tekst is het
droefheid over anderen, over Jeruzalerh en
haar inwoners. Droefheid omdat ze ondanks
Zijn prediking, ondanks Zijn wonderen en
Zijn tekenen niet in Hem hebben geloofd.
Jeruzalem kon beter weten. En wij? Horen
wij ook niet zondag aan zondag Wie Chris
tus is? Van Wie Hij zijn wil voor zon-daren.
Maar wat heeft het ons gedaan? Zijn wij er
nog dezelfde onder gebleven?
En ja, als je dan zeggen mag dat het Woord
doel trof in je leven, dan moet je bekennen,
dat heb ik enkel en alleen te danken aan Gods
ontfermende liefde. Zijn genade voor zondar
en. Dan worden Christus' tranen je tot schuld.
Dan zet je jezelf niet boven de inwoners van
Jeruzalem, dan zeg je, zo ben ik nu ook. Ik.
Dan ga je jezelf zien, zoals God je ziet. Hebt
u zichzelf zo al gezien?
Nee, dan is Jeruzalem niet de enige stad,
waarover de Zaligmaker tranen vergiet. Dan
zie je Hem huilen over al die plaatsen, al die
gemeenten, al die gezinnen, waar nog voor
bij wordt gegaan aan Zijn Woord. Mensen die
genoegen nemen wat buitenkant geloof.
Hoe is dat nu in uw en in mijn leven? Hoelang
hebben wij God al verdriet gedaan, zonder
dat we verdriet kregen over onze zonden.
Nee, dat wil niet zeggen dat onze tranen en
ons verdriet iets toedoen aan onze zaligheid.
Maar het wil wel dit zeggen, dat als de Geest
droefheid over de zonden wekt. Hij een
onberouwelijke bekering tot Zaligheid werkt.
Dan zien we de Zaligmaker, in Zijn vernede
ring. Dan zien we Hem in Zijn verhoging.
Hier onvolkomen, straks volmaakt. Dan zul
len er geen tranen meer worden geschreid.
Dan zal God alle tranen van al Zijn kinderen
afwissen.
Daarom; och, of gij bekende, ook op deze uw
dag, hetgeen tot uw vrede dient.
Ds. P. Vernooij
DEN HAAG - De SGP/Christen-
Unie in Zuid-Holland heeft aan
dacht gevraagd voor de aanpak van
de jeugdzorg. Ondanks veel extra
inspanningen en middelen, blijft
de jeugdzorg dweilen met de kraan
open. Volgens fractievoorzitter Joop
Evertse moet onze samenleving toe
naar nieuwe zorgzame gemeenschap
pen. De preventieve jeugdzorg moet
daarbij leidend zijn, zoals bijvoor
beeld in de Comunity that care (etc),
wijkgerichte preventieve opvoe
dingsondersteuning, die in verschil
lende gemeenten ontwikkeld wordt.
Evertse sprak over de jeugdzorg tijdens de
behandeling van de provinciale begroting
2006. Hij verwees naar de verdergaande
individualisering in de samenleving, waar
door sociale en gezinsverbanden sterk onder
druk zijn komen te staan. "Kennelijk zijn de
maatschappelijke problemen zo groot gewor
den dat ze ons boven het hoofd dreigen te
groeien", aldus Evertse. "Kinderen dreigen
maatschappelijk te verongelukken en we
staan machteloos. Graag zien we dat wij als
Staten, met als uitgangspunt onze taken in de
jeugdzorg, deze problematiek nog eens door
spreken, ons erin verdiepen en samen naar
oplossingen zoeken. Zo niet, dan dreigt een
toenemend aantal jongeren maatschappelijk
te verdrinken. Als een schip dreigt te vergaan
is het adagium: Vrouwen en kinderen eerst!
Laten wij er samen iets aan doen om zoveel
mogelijk kinderen een reddende hand toe te
steken."
De fractievoorzitter verwees naar de recente
uitspraak van Freek de Jonge, die benadrukte
dat respect niet voldoende is, maar dat het
gaat om liefde voor de medemens.
Op woensdag 2 november was het zover, de
winnaars van de Spaardagen-prijsvraag van
de Rabobank werden in het zonnetje gezet.
Linda Schouw van Rabobank West-Flakkee,
Linda Smit van Rabobank Middelharnis en
Ariëtte Peeman van Rabobank Flakkee Oost
overhandigden mooie prijzen aan Cherida
Meijer (11) uit Goedereede, Jan van Dam
(11) uit Middelharnis en Fabienne Stoop (4)
uit Oude-Tonge. Alledrie gaven ze een origi
neel antwoord op de prijsvraag 'Een wereld
reis om nooit te vergeten is voor mij...' Zo
wilde Cherida graag een dagje skieën en mag
ze daarom met haar familie naar Snowworld
in Zoetermeer, Jan wilde graag alle dieren
van de wereld bekijken en gaat naar Safa
ripark De Beekse Bergen en Fabienne, die
graag thee wilde gaan drinken met sprook
jesfiguren zoals Assepoester, geniet straks in
De Efteling van de Fatamorgana.
Niet alleen voor de prijswinnaars waren de
Spaardagen een succes. Honderden kinderen
kwamen hun spaarpot legen en kregen een
leuk cadeautje. Er werd enthousiast gebruik
gemaakt van de aanwezige springkussens en
ook de televisiehoek was druk bezet. "We
kijken terug op heel gezellige dagen waar
behalve de kinderen ook wijzelf erg van heb
ben genoten.
Dit soort dagen benadrukt nog eens hoe
belangrijk het is om betrokken en dichtbij
te blijven. Reden genoeg om dit soort acti
viteiten ook in de toekomst te blijven organi
seren.", zeiden de dames van de Rabobank.
En daar waren de prijswinnaars het helemaal
mee eens.
^ÊÊk
-23-
Larrentij Michajlovna hief het glas.
'Mir! Vrede en geluk, toostten alle aanwezigen.
Er hing een gespannen sfeer in kamp 22-12.
Uit Olekminsk waren twee districtscommis
sarissen gekomen: Amoldijtsj Tjeljegin en
Sjova Nikisjkin. Dit tweetal, dat vermaard was om
het verhoren van mensen die tegen de wetten van
de staat hadden gezondigd, moest een onderzoek
instellen naar het verdwijnen van drie mensen uit
hettaigakamp22-12.
Daar deze mannen hun werk altijd grondig deden,
zou het wel de nodige tijd duren, eer ze het kamp
weer zouden verlaten.
Een stille dreiging hing boven de mensen; en in stilte
vroeg iedereen zich af, in hoe verre men te maken had
met één van de vermisten. Want dat de drie vermist
waren stond meer dan vast. Niettemin had commis
saris Boetiloff ingenieur Leonid Prano Dargushes
gevangen gezet, maar de mannen uit Olekminsk
waren daar niet mee tevreden. Eerst moesten ze zich
zelf volkomen overtuigd hebben, voordat ze met het
rapport van commissaris Boetiloff akkoord konden
gaan.
Daarom werden er verhoren afgenomen, zelfs kame
raad Boetiloff zelf ontkwam daaraan niet.
Arnoldijtsj Tjeljegin en Sjova Nikisjkin deden hun
werk grondig, dat moet gezegd worden. Ingenieur
Leofiid Dargushes was na een paar dagen al zover,
dat hij begon te kermen als de wachtsoldaten in de
buurt van zijn cel kwamen.
'Vertel ons nog eens hoe het viertal uw kamp verliet',
vroeg Amoldijtsj Tjeljegin vnendelijk.
'Kameraad commissaris, ik heb dat al zoveel keren
gezegd', jammerde de ingenieur.
'Dan doe je het nog maar eens.'
En misschien wel voor de twintigste keer herhaalde
de man wat hij al die vorige keren had gezegd.
Ze hadden hem op een stoel gezet voor een tafel
waarop een paar lampen stonden, die hem fel in
de ogen schenen. En van achter dat verblindende
licht werden de vragen achter elkaar op hem afge
vuurd.
Leonid Dargushes had al wel begrepen dat er voor
hem geen enkele redding meer was, maar nog pro
beerden de commissarissen hem tot een bekentenis
te dwingen dat het hier een lucht betrof.
'Gelooft mij kameraden, ik zou zoiets dadelijk gemeld
hebben. Ik ben altijd een goede communist geweest.
Kijk er mijn papieren maar op na. Men heeft mij zelfs
met een aanbeveling van het partijbestuur hierheen
gestuurd.'
'Jij hebt de eer van de partij bezoedeld. Maak schoon
schip, dan zullen wij van onze kant voor je doen wat
in ons vermogen ligt.'
'Kameraden, ik heb alles voor de partij gedaan. Dit
hier is een misverstand, gelooft dat toch.'
Hij wrong wanhopig zijn handen in elkaar en snikte
van ellende.
'Je beweert dat de Duitser niet te vertrouwen was,
waarom heb je dan direct geen melding gemaakt van
zijn vermissing?'
'De Russische ingenieur was bij hem en met haar ver
keerde ik op heel goede voet. Ik had zelfs het voor
nemen haar ten huwelijk te vragen. Ik heb al eens
voorzichtig die kant opgepraat met haar en uit de
gesprekken die ik met kameraadske Zaitsev daarover
heb gehad, bleek dat ik beslist een kans zou hebben."
'Heb jij dus tot ingenieur Zaitsev in een intieme ver
houding staan?'
Absoluut. De avond voordat ze naar buiten zou gaan
en de volgende morgen toen de Duitser een werkbe
spreking hield, heb ik haar die vraag oppervlakkig
gesteld en ze gaf daarop een bijna bevestigend ant
woord.'
Toen daarna commissaris Boetiloff verhoord werd,
stelde men hem ongeveer dezelfde vragen.
'M'n waarde Boetiloff, is het jou bekend dat ingeni
eur Dargushes plannen had ten opzichte van collega
Zaitsev?'
'Van die plannen is mij niets bekend, maar ik kan mij
voorstellen dat een man verkikkerd op haar wordt.
Kameraadske Zaitsev is een schoonheid, zoals er in
ons land maar weinig gezien worden.'
'Zijn er andere mannen die eventueel in aanmerking
komen om die in verhouding tot Zaitsev te brengen?
Ik denk hierbij vooral aan de Duitser, met wie ze
dagelijks omging.'
'Kameraad, deze veronderstelling moet als absoluut
onmogelijk van de hand worden gewezen. Het zal u
waarschijnlijk bekend zijn dat er een bevel uit Mos
kou is geweest, dat in zeer duidelijke termen uit
drukking gaf, dat waar het de Duitser betrof, niets
gedaan mocht worden dat een verhouding tussen
het meisje en hem in de weg kon staan. Later werd
dat benadrukt en dat wij alles in het werk moesten
stellen om die twee, eh... hoe zal ik het zeggen...
aan elkaar te koppelen. Ikzelf heb mij daarvoor
ingespannen, maar met een negatief resultaat. Het
meisje heeft een duidelijke afkeer getoond van alles
wat Duits is. Vergeet niet dat ze als partizane wel het
één en ander heeft meegemaakt tijdens de bezet
ting en de strijd tegen de Duitsers. Veeleer heb ik de
Duitser tegen haar in bescherming moeten nemen.
Want kameraden, Zaitsev is een heel mooi vogeltje,
maar heeft temperament. De man mocht haar zelfs
niet met collega, laat staan bij haar naam aanspre
ken. Nee, ik heb die twee zeer nauwlettend in de
gaten gehouden en hoe heb ik gehoopt te kunnen
melden dat die twee het samen eens zouden zijn
geworden! Het is tot op de dag van hun verdwijning
absoluut een onmogelijkheid geweest.'
'Was de Duitser iemand die veel vrienden had of
vertrouwende men hem niet?'
'De man was bij zijn kameraden heel erg geliefd en
heeft alles gedaan wat in zijn vermogen lag, om hun
lot te verzachten. Echter was het wel zo dat hij het
uiterste van hen vergde, waar het zijn project hier in
de taiga betrof. Wij hadden het volste vertrouwen
in hem, wat overigens door Moskou beaamd werd.'
Het verhoor van commissaris Boetiloff wees uit dat
er geen verhouding kon hebben bestaan tussen de
ingenieurs Fischer en Zaitsev.
'Zo, jij hebt het dus mogelijk gemaakt, dat er uit het
kamp drie mensen konden ontsnappen.'
Daarmee begon het verhoor van Georgië Zwalba,
die zich in alle bochten wringend, van zijn onschuld
betuigde. Het werd hem zeer kwalijk genomen dat
hij vriendschap had gesloten met de Duitser Karl-
Heinz Stiermann.
Toen men hem na urenlange ondervragingen niets
bewijzen kon, werd hij beticht van een onvriende
lijke houding tegenover zijn land, dat door de Duit
sers verwoest was,
'Hier, in dit kamp heb jij je onmogelijk gemaakt,
vandaar dat we je zullen over plaatsen naar een
plaats waar zich zulke dingen niet herhalen kun
nen.' (wordt vervolgd)
