A
\>J
STRUuK
Deze herfst eerste paal
voor nieuwe Zweedse woningen
EISTRUUK
Mi
Een beetje moedeloos
Fietser, laat je zienl
■(/Minnaard
Uniek project van Woongoed Flakkee in Oude-Tonge kan binnenkort beginnen,
maar bouw misschien in fasen door gerechtelijke procedure
mmm
üiüMilililIfi
chr. streekblad op gereformeerde grondslag
voor de zuid-hoUandse en zeeuwse eilanden
Raad van State beslist
over vergunning Fleuren
CDA minister A.J. De Geus
bezoekt Goeree-Overflakkee
voor debatavond
t'ST Visser Visser
^9W.
Taxatie nodig? Bel onsl
(0187) 47 02 72
SCHERPE TARIEVEN!
OUDE-TONGE - Waar
schijnlijk nog deze herfst
wordt in Oude-Tonge de eer
ste paal in de grond gedreven
voor een woningbouwpro
ject dat in Nederland zonder
weerga is: de Zweedse wonin
gen in de Julianastraat, na de
watersnood van 1953 geschon
ken door het Zweedse Rode
Kruis, worden vervangen
door nieuwe Zweedse wonin
gen. De woningbouwvereni
ging Woongoed Flakkee wil
op die manier de herinnering
aan de ramp, de slachtof
fers én aan het buitenlandse
cadeau 'levend houden'.
Erfenis
Onkruid
Weigeren
WÊ
nmmmmmntmm
■tMiiii.ii)n...i
■mmmmm
ti^mmmmmmmm'immmi^mmmmmitMfimm
'?r?
Vrijdag 21 oktober 2005
78e jaargang
nr. 7450
Het is eigenlijk om een beetje moedeloos te wor
den. Als je tenminste betrokken bent bij de plaat
selijke politiek. Zoals we allemaal geacht worden
te weten: er gaapt een kloof tussen de kiezer en
'de politiek'. Je kunt het ook anders formuleren.
De kiezer is mondiger dan vroeger Daardoor lijkt
het dat de politiek verder van de kiezer afstaat
dan zo'n 'tig' jaar geleden. Nee dus, de kiezer
vraagt meer. De kiezer is niet alleen mondiger,
hij is ook meer individueel gericht dan toen
grootvader nog jong was. Gelijk denken, leidt
veel makkelijker tot delegatie in groepsverband
van denkbeelden en wensen aan vertegenwoor
digers, dan in een situatie van individualistisch
de eigen mening voorop stellen. Daarom was de
kiesvereniging of de partij vroeger het platform
waar gediscussieerd werd. Daarna trad men met
één stem naar buiten. De vertegenwoordigers
deden de rest. Dat Is nu wel anders. De Individu
alistisch ingestelde kiezer bindt zich niet graag
aan een partij of kiesvereniging, maar wacht af.
Hij wikt en weegt en laat zich soms leiden door
emoties of de persoonlijkheid van de te kiezen
perso{o)n(en). Op het laatst voor de verkiezin
gen maakt hij soms zijn keus, of verandert hij
die keus. Zwevende kiezers noemt men dat. Het
liefst bijt de moderne mens zich vast in eendui
dige onderwerpen. We noemen. Dat is lekker
overzichtelijk. Je bent vóór iets en dus tegen de
rest. In de politiek moet je veel te veel afwegen.
Dat leidt tot vaagheid. En dat wordt ervaren als
een kloof. Maar goed, daar Is wat aan gedaan.
Het plaatselijk bestuur is gesplitst in een bestuur
(het college van burgemeester en wethouders)
en volksvertegenwoordigers (de raad). Niks geen
onderonsjes meer, scheiding van wensen, budget
stellen en controleren enerzijds en uitvoeren bin
nen die kaders anderzijds. Dualisme heet dat.
De burger kan nu makkelijker met zijn wensen
naar de volksvertegenwoordiging. Die op zijn
beurt wordt geacht meer voeling te houden met
de burgerij. Als dat allemaal goed zou gaan, was
het makkelijker taken te decentraliseren. Politiek
en uitvoering moetje beoefenen op een zo'n laag
mogelijk niveau. Daar staan burger en gekozene
het dichtst bij elkaar Dat alles om de kloof te dich
ten. Mooi werk dus. In de gemeenteland heeft dat
proces van verandering diepe voren getrokken.
En men is er nog lang niet. Maar we gaan ver
der Jammer dat het eigen belastinggebied van
de gemeente met wijzigingen in de onroerend
zaakbelasting is verkleind, jammer dat de politie
juist weer wat wordt gecentraliseerd, jammer dat
Niet zeuren maar, door-dualiseren.
Volgend jaar mogen we een nieuwe raad kiezen.
Bij leven en welzijn. Partijen zijn hard in de weer
een programma te schrijven, kandidaten te wer
ven, de propagandacommissie wordt weer van stal
gehaald. De beurs wordt getrokken. Uit landelijk
onderzoek blijkt dat zeer veel aanstaande kiezers
zich zullen laten leiden door de landelijke politiek.
Wat daar gebeurt, is maatgevend. Een misser in
Den Haag kost de plaatselijke partij stemmen. Een
glimlach die goed overkomt op de beeldbuis doet
op het grondvlak wonderen. Natuurlijk zeggen al
die politici dat het om de gemeente gaat. Onder
tussen kan het al dan niet slagen van de invoering
van de nieuwe Zorgwet bepalend zijn voor de ver
schuivingen ter plaatse. Kijk, en daar word je dus
een beetje moedeloos van. De gemeente is veel
meer waard. Zeker weten.
DEN HAAG/MIDDELHARNIS - De
Huurdersvereniging Middelharnis en
inwoners van Dirksland, Sommelsdijk
en Middelliarnis hebben de Raad van
State gevraagd in te grijpen in de nieu
we milieuvergunning van compostpro-
ducent Fleuren.
Het bedrijf, dat ernstige stankoverlast veroor
zaakt in de omgeving, kreeg van de provin
cie een nieuwe tien jaar geldende vergunning
omdat de vergunning uit 1994 is verlopen. In
de nieuwe vergunning is, tot ongenoegen van
de omwonenden, een voor Fleuren soepelere
stanknorm opgenomen.
De Raad van State stuurde eerder dit jaar
de Stichting advisering bestuursrechtspraak
(Stab) naar Fleuren toe voor een onderzoek
naar stankoverlast. Dit onderzoeksinstituut
heeft over de nieuwe vergunning een kri
tisch rapport geschreven. Zo constateert de
Stab dat het merendeel van 180 woningen op
het recreatiepark Nieuw Zeeland meer stank
te verduren krijgt dan de provincie zelf als
richtlijn hanteert. De Stab is er overigens niet
zeker van of Reuren de opgelegde norm wel
kan naleven. De onderzoekers van de Stab
pleiten ervoor dat Fleuren in ieder geval zo
snel mogelijk milieumaatregelen treft in de
vorm van natte strofilters. Die zouden de
stankoverlast kunnen beteugelen. De provin
cie heeft deze natte strofilters voorgeschre
ven in de vergunning. Fleuren vroeg gisteren,
tegelijk met de rechtszaak van de omwonen
den, om uitstel van deze milieumaatregel. Dit
omdat het overschakelen op natte strofilters
hoge investeringen en risico's met zich mee
zou brengen.
Het bedrijf produceert wekelijks in tunnels
4.000 ton compost die gemaakt wordt van
aangeleverde paarden- en kippenmest. De
compost is bestemd voor de champignon
teelt. Uitspraak van de Raad van State volgt.
In het afgelopen jaar heeft het kabinet ingrij
pende hervormingen doorgevoerd, met name
in de sfeer van sociale voorzieningen. Dit
heeft bij veel mensen in de samenleving
heel wat los gemaakt. Velen werden hier
door immers in koopkracht en medische
zorg geraakt, alsook in vut- en pensioen
voorzieningen. Ons 'sociale gebouw' leek op
instorten te staan. Er waren dan ook tal van
negatieve reacties op dit beleid, opmerkelijk
genoeg niet alleen van de oppositie. Ook uit
eigen gelederen is veel weerstand gekomen.
Terecht? Zal het koopkrachtplaatje er voor
2006 beter uit zien? Wat gaan wij betalen
aan het nieuwe ziektekostenstelsel? Zullen
de zwakken, zieken, gehandicapten en oude
ren inderdaad worden ontzien? Het houdt ons
allemaal regelmatig bezig. Het CDA organi
seert daarom op 31 oktober a.s. een debat
avond over deze zaken, waarbij minister
De Geus aanwezig zal zijn. Een uitgelezen
moment dus om de minister eens behoorlijk
aan de tand te voelen. Als ook u met vragen
en onzekerheden zit over het sociale- en
zorgbeleid, dan kunt u deze avond met de
minister in debat. De avond wordt gehouden
in De Bommelstee, Schaapsweg 34 te Den
Bommel. Aanvang 19.45 uur.
De pohtie Rotterdam-Rijmnond gaat con
troleren op het juiste gebruik van de verlich
ting van fietsen, brom- en snorfietsen. In de
periode tussen zonsop- en ondergang, maar
ook tijdens slecht weer en slecht zicht, is het
van groot belang dat alle verkeersdeelnemers
goed zichtbaar zijn. Een regelmatig voorko
mende oorzaak bij ongelukken is het feit dat
men geen verlichting voert. Daarom wordt de
komende maanden tussen zonsopkomst en -
ondergang door de politie streng gecontro
leerd. In het donker en bij slecht zicht moet
het licht op de (broni/snor)fiets aan. Een wit
of geel licht voor en rood achter. De verlich
ting mag niet knipperen. Ook reflectie achter
op de fiets, op de trappers en aan de zijkant
van de wielen is verplicht.
Indien men geen of onjuiste verlichting voert,
wordt direct een bekeuring uitgeschreven.
De hoogte daarvan bedraagt:
- geen voor of achterlicht fiets: 15 euro;
- geen voor én achterlicht fiets: 25 euro;
- geen voorlicht bij de bromfiets: 25 euro
- geen achterlicht bij de bromfiets: 25 euro
- geen reflectie op achterkant, trappers of de
wielen: 20 euro.
REGISTER ACCOUNTANTS
BARENDRECHT'TEL 0180-642 111
MIDDELHARNIS'TEL0187-617300
GOUDA «TEL. 0182-358 235
BARNEVELD*TEL0342-405140
MAKELAARDIJ
Middelharnis B.V.
Voor de koop of verkoop van uw v/oning
Doetinchemsestraat 32-34, 3241 AA Middelharnis
Tel. (0187)482606
;.V iff*
i Ontdek 't bï; uw G2-<leo!ei of Kiik aivost op \y ww.ope!nteuws.fit
Pt HWHVt <<«l.^««'< f" $«*>«iWt
KnÖps BV - Langeweg 113 - 3245 KG - Sommelsdijk - 0t«7 476767
Akkerdaos BV - Kloosterweg 2 - 4317 AL - Noordgouwe - 0H1 401347
^S^ 2 beëdigde/gecertificeerde
FR A makelaars/taxateurs
NVM
door Gert van Engelen
Oude-Tonge werd in het rampjaar 1953 het
zwaarst getroff'en. Er verdronken 304 men
sen, van wie in de Juhanastraat alleen al 65.
Destijds lag deze vrij rustige straat aan de
rand van het dorp. Zij moest, in de woorden
van streekarchivaris Jan Both, "de eerste
klap van het aanstormende water opvan
gen". Daardoor verdween de even zijde van
de Julianastraat "bijna geheel van de aard
bodem".
In de eerste wederopbouwjaren na de
watersnoodramp verrezen op die kant 24
houten Zweedse woningen, waarvan (toen
tertijd) acht koopwoningen. De huurwonin
gen zijn nu, meer dan vijftig jaar later, ver
sleten. Hun uiterste houdbaarheidsdatum
is verstreken, de afljraak is in volle gang.
Volgend jaar zullen op dezelfde locatie 28
fonkelnieuwe woningen in Zweedse stijl
worden teruggebouwd: achttien huur- en
tien koopwoningen. Na de zomer van 2006
moet het project zijn voltooid. De woning
bouwvereniging had zich er makkelijk
vanaf kunnen maken. Het had kunnen rede
neren dat de Zweedse woningen hun tijd
hebben gehad, versleten en volledig opge
bruikt waren, en het had het hele complex
rücksichtslos kunnen slopen. Om er Neder
landse rijtjeshuizen voor in de plaats te zet
ten. Dat zulks in Oude-Tonge niet gebeurt
- en elders in Nederland wel - is opzien
barend en maakt het project uniek. Maar
het had weinig gescheeld, vertelt directeur
Simon van Nieuwaal (1953, Melissant) van
Woongoed Flakkee, of het was er helemaal
niet van gekomen.
Woongoed Flakkee, zegt hij ter inleiding, is
op 1 januari 2002 ontstaan uit de fusie tus
sen de woningbouwvereniging Samenwer
king in Oude-Tonge en de woningbouwver
eniging Middelharnis. De 'oude' woning
bouwvereniging voelde er niet langer voor
om de Zweedse huurwoningen aan de Juli
anastraat nog op te knappen. "Ze waren
Deze luchtfoto, met daarin gemonteerd de nieuwe Zweedse woningen, laat zien hoe de
nieuwbouw met veel groen, en aan het einde de originele Zweedse woningen.
verouderd, klein en in slechte staat: al jaren
was er geen onderhoud aan gepleegd. Niet
meer de moeite waard om er geld in te stop
pen. Samenwerking wilde ze afbreken en er
iets voor terug laten komen. Oh, nee, beslist
geen Zweedse woningen, gewone nieuw
bouw was de bedoeling. Maar dat plan was
nog niet uitgewerkt en zo erfden wij het van
onze fusiepartner."
Woongoed Flakkee was het ermee eens:
de Zweedse woningen konden niet langer
gehandhaafd worden. "De zaak terugdraaien
kon niet meer. Wilden we ook niet", zegt Van
Nieuwaal. Maar 2003 naderde, het vijftigste
herdenkingsjaar van de watersnoodramp.
Tahijke activiteiten zouden worden opge
zet, tientallen boeken geschreven. Konin
gin Beatrix zou Oude-Tonge bezoeken;
heel Nederland zou, misschien wel voor het
laatst, op grote schaal worden herinnerd aan
en stilstaan bij het drama van 1953. Woon
goed Flakkee wilde die geschiedenis, al dat
leed, niet veronachtzamen.
"De herdenking zat eraan te komen", vertelt
Van Nieuwaal. "Je besefte weer dat Oude-
Tonge zwaar getroffen is, en dat uitgerekend
de Julianastraat, met die geschonken hui
zen, een emotionele, symbolische waarde
vertegenwoordigt. Het was in die sfeer dat
we besloten om nieuwe Zweedse woningen
terug te bouwen. Om de herinnering aan die
tragische gebeurtenis en aan het geschenk
van het Zweedse Rode Kruis levend te hou
den. Het project zou ónze bijdrage zijn aan
de herdenking."
Nog in november 2002 stelde de woning-
Simon van Nieuwaal, directeur van Woongoed Flakkee, met op de achtergrond enkele van de Zweedse
woningen die blijven staan. Dit zijn koopwoningen waarover de woningbouwvereniging
niets te zeggen heeft. (Foto: Woongoed Flakkee)
bouwvereniging bewoners en omwonenden
op de hoogte van haar prille voornemen.
"Op die bijeenkomst hebben we het idee
gelanceerd." Te tonen viel er nog niets;
geen maquette, geen bouwtekeningen. "Er
was nog geen architect mee aan de slag
geweest."
Een jaar later, in december 2003, volgde
een tweede bijeenkomst en bleek hoe seri
eus Woongoed Flakkee haar plan opvatte.
Zij overhandigde (oud)bewoners, belang
stellenden en de Zweedse ambassadeur in
de Grutterswei een informatief boekje dat
zij Jan Both had laten schrijven. Het schetst
de historie van de Zweedse woningen in de
Julianastraat, die inmiddels "het einde van
hun levensduur" waren genaderd. Volledig
heidshalve gaat het ook kort in op de andere
"geschenkwoningen" die Goeree-Overflak
kee heeft gekregen. Tientallen waren het,
verspreid over het hele eiland, en behalve
uit Zweden afkomstig uit Finland, Oosten
rijk en Noorwegen.
Bijna twee jaar zijn sindsdien verstreken.
Hoe staat het project er intussen voor?
Simon van Nieuwaal vertelt dat Woongoed
Flakkee één woning heeft moeten kopen.
'Die stond tussen de andere achttien huur
woningen. Om het project aaneengesloten
te kunnen uitvoeren, moesten we het ver
werven." Van de achttien woningen zijn de
meeste al gesloopt. Onkruid groeit er welig
en de aanblik is nogal rommelig. Vier hui
zen staan nog overeind, maar zodra die leeg
komen, worden ze ook resoluut afgebroken.
Niet alle Zweedse woningen in de Juliana
straat gaan trouwens tegen de vlakte. De zes
koopwoningen aan het begin blijven intact.
"Ze zien er precies hetzelfde uit, maar ze
zijn niet ons eigendom. Dus blijven ze."
Doet dat geen afbreuk aan het aanzien van
de Julianastraat straks? Oude huizen naast
nieuwe? Van Nieuwaal haalt de schouders
op. "Dat is meer een zaak van de bewoners
en de gemeente dan van ons", luidt zijn ver
weer, afhoudend eindigend: "Maar zoals
het nu wordt, wordt het ook erg mooi. We
hebben ook geen pogingen gedaan om ze te
kopen."
Waarom eigenlijk niet? Nu wordt de een
heid van de Julianastraat architectonisch
behoorlijk verstoord.
"Daar zit een kostenplaatje aan. Voor die ene
woning hebben we het volle pond moeten
betalen. Zo'n woning breek je vervolgens af
en vervang je door nieuwbouw. Dat moet je
allemaal maar zien terug te verdienen. Alle
Zweedse woningen kopen, zou te kostbaar
worden. Dan wordt het project onbetaalbaar,
en het moet uit de breedte of uit de lengte
komen. Het is overigens maar de vraag of de
betrokken bewoners hun woning überhaupt
willen verkopen."
De bouwvergunning is aangevraagd, ver
volgt Van Nieuwaal, het wachten is nu totdat
Julianastraat volgend jaar oogt:
(Fotomontage: InterLynx)
die lange, gebruikelijke procedure is door
lopen waarin belanghebbenden bezwaren en
of zienswijzen kenbaar kunnen maken. Dat
is gebeurd, door meerdere mensen zelfs.
Van Nieuwaal heeft er geen kopzorg van.
SonMtiigen, zegt hij, zijn bang dat het heien
schade aan hun woningen zal veroorzaken,
en zijn daarom in het geweer gekomen.
Maar hij denkt dat Woongoed Flakkee deze
bewoners gerust kan stellen. "Er is namelijk
geen reden voor ongerustheid. Deskundigen
hebben onze opvatting bevestigd dat er geen
risico wordt gelopen. Een expert komt drie
weken tevoren de staat van de woningen
vastleggen en mocht er onverhoopt schade
ontstaan, dan wordt zij gerepareerd en ver
goed."
Een ander bezwaarschrift is ingediend door
een huidige bewoner van een Zweedse
woning. "Het is meer een zienswijze dan een
bezwaarschrift," zegt Van Nieuwaal erover.
"We zijn in gesprek gegaan en dat heeft er
in geresulteerd dat we nader tot elkaar zijn
gekomen en de kwestie gelukkig hebben
kunnen oplossen." Moeilijker ligt dat in het
geval van die ene familie, die vooralsnog
weigert haar Zweedse woning te verlaten.
Een "uitverhuizing" heet dat eufemistisch in
woningbouwjargon. Alle bewoners hebben
ermee ingestemd "uit te verhuizen" naar een
vervangende woning, op één familie na, die
nu misschien een uitzetting wacht.
Van Nieuwaal verbloemt de kwestie niet.
"Met iedereen hebben we een deal kunnen
sluiten, maar deze ene familie meent de
aangeboden woning niet te kunnen accep
teren. Er moest jammer genoeg een juridi
sche procedure aanhangig worden gemaakt
bij de kantonrechter, met als doel te komen
tot ontbinding van de huurovereenkomst en
ontruiming van de woning." Van Nieuwaal
heeft echter nog steeds hoop op dat dit niet
nodig zal zijn. "We proberen tot een verge
lijk te komen dat voor alle partijen bevredi
gend is."
De uitkomst van deze zaak bepaalt het
bouwtempo. "Zodra we de bouwvergun
ning krijgen, gaan we beginnen", meldt Van
Nieuwaal stellig. "Is die ene woning dan nog
niet weg, dan moeten we noodgedwongen
in fasen bouwen, ook al is dat kostenverho
gend. Ga maar na: normaal gesproken hei je
wat er te heien valt, maar misschien moeten
wij de heimachine een paar maanden later
laten terugkomen. Dat kost geld."
Nee, reageert hij, het is niet mogelijk
te wachten totdat het allerlaatste huis is
gesloopt. "Dat kan niet, zo werkt dat niet.
Je hebt je voorbereidingen gedaan, er is een
aanbesteding geweest, je hebt een aannemer
en er is een prijs gemaakt - alles is rond. Je
bent klaar, je wilt beginnen. Als jij je bouw
vergunning krijgt, ga je onmiddellijk aan de
slag."
(vervolg op pagina 7)
