\>A"
STRUUK
OiSTRUüK
Hulptransporten
naar Roemenië
Watersporters
in moeilijliheden
innaard
Mark Kern uit Middelharnis vangt als één van de weinige koks in Nederland
op de Noordzee zijn eigen vis en serveert die 's avonds meteen in zijn restaurant
l2C?
chr. streekbiad op gereformeerde grondslag
voor de zuid-hollandse en zeeuwse eilanden
Drie christelijke organisaties
helpen getrojfenen overstromingen
Stichting Dorcas Hulp Nederland,
stichting Hulpverlening Christe
nen in Roemenië (HCR) en stich
ting Hulp Oost-Europa (HOE)
hebben besloten gezamenlijk geld
in te zamelen voor de getroffenen
van de watersnoodramp in Roeme
nië. Begin volgende week zullen de
eerste hulptransporten richting de
overstroomde provincie Bacau ver
trekken.
De afgelopen dagen heeft de kust-
wachtpost in de vuurtoren van Oud-
dorp de reddingboten 'Griend' van
Ouddorp en 'Christien' van Stel-
lendam meerdere keren op moe
ten piepen voor watersporters die
zich in moeilijkheden bevonden. Er
kan niet genoeg nadruk op worden
gelegd, zo deelt de KNRM mee, dat
ieder die zich het water op begeeft
zich in de eerste plaats moet ver
gewissen van de weersomstandig
heden en de weersverwachtingen
en in de tweede plaats ervoor moet
zorgen uitsluitend te gaan varen als
er aan boord goede apparatuur en
kaarten aanwezig zijn. En wie het
varen nog niet goed beheerst, moet
niet ver het water op gaan.
Welke jaarmarktbezoeker
heeft DVD speler gewonnen?
actief in beeld en geluid
Knöps rg7SSp\
^V^T Visser Visser
MAKEiAARDIJ
Taxatie nodtg? Bel om.
(0187) 47 02 72 of
(0187)68 45 45
SCHERPE TARIEVEN!
Mark Kern, eigenaar van restaurant 'De Hooge Heerlijkheid' in Mid
delharnis, is een uitzonderlijke chef-kok: hij vangt zijn eigen vis en ser
veert die vervolgens kakelvers aan de klanten. Die vis is bovendien niet
afkomstig uit netten die met een kloeke kotter door de Noordzee vcorden
getrokken. Nee, Mark Kern bevestigt wat aas aan zijn hengel en vist van
uit een boot, die hij ook nog eens zelf heeft gebouwd. Naar eigen zeggen
zijn er weinig van zulke zelfredzame koks in Nederland. De andere is zijn
collega Danny Noiet uit Yerseke. Met hem trekt Mark Kern geregeld de
Noordzee op om, meestal recht boven scheepswrakken en tot op de centi
meter nauwgezet navigerend, op zeebaars te vissen. Waarom doet hij dat
eigenlijk? Is de visgroothandel niet goed genoeg? Een interview met een
broodnuchtere, drukbezette doener.
Kreken
Couverts
Genieten
Nieuwe haat
Michelinster
Vrijdag 22 juli 2005
78e jaargang
nr. 7424
%'^£^^^^^'''^f0^'-
De Roemeense regering heeft vorige week de
NAVO en de Europese Commissie om iiulp
gevraagd. Het ministerie van Buitenlandse
Zaken heeft inmiddels een financiële bijdrage
gegeven via het Internationale Rode Kruis.
De drie Nederlandse stichtingen verlenen
hulp via Asociatia Betania, een werkstichting
van HCR die zich richt op onder andere soci
ale noodhulp, onderwijs, gezondheidszorg
en jeugdzorg in het getroffen gebied, rond
Bacau, de hoofdstad van de provincie.
Dorcas zal maandag 25 juli allereerst een
vrachtwagen met 100 m3 hulpgoederen van
uit Andijk naar door de overstroming getrof
fen gebieden in Roemenië sturen. Het gaat
om dekens, kleren, schoenen, laarzen, keu-
kengerei en toiletartikelen. Om ook structu
reel bij te dragen aan wederopbouw, hebben
de organisaties plannen om tevens financieel
bij te dragen aan renovatie van gebouwen in
het gebied. HCR vertrekt op maandag 25 juli
met een vrachtwagen met 10 ton aardappelen
en 10 ton kleding. Er staat 25 ton conserven
klaar en die zullen in de loop van volgende
week naar Roemenië vertrekken.
Coördinator van Asociatia Betania is de
Nederlander André Muit, die ook zitting
heeft in het plaatselijke coördinatieteam
voor de hulpverlening in Bacau. André Muit
ontving onlangs nog een onderscheiding van
de Roemeense President voor de maatschap
pelijke bijdrage die Asociatia Betania levert
aan het land.
De watersnoodramp in Roemenië van de
afgelopen dagen heeft aan 24 mensen het
leven gekost. Bijna 14.000 huizen zijn onder
water gelopen. Bijna 600 huizen zijn vol
ledig verwoest en bijna 8000 andere zijn
beschadigd. Er zijn 14.000 mensen geëvacu
eerd. Bijna 90.000 ha land is ondergelopen,
waardoor de oogst voor het komende seizoen
verloren is. Er is behoefte aan tenten, regen
kleding en voedsel.
Giften kunnen o.v.v. 'Overstromingen Roe
menië' overgemaakt worden naar stichting
Hulpverlening Christenen in Roemenië,
bankrekeningnummer 43.25.25.491; stich
ting Dorcas, girorekening 222 en stichting
Hulp Oost Europa, gironummer: 8887.
De Griend werd dinsdag 19 juh om 14.30
uur gealarmeerd voor een open zeilboot met
4 personen aan boord, afkomstig uit Hendrik
Ido Ambacht en onderweg van de Archipel
naar Port Marina. Het scheepje kon op eigen
kracht niet tegen de wind in varen. Door de
rondvaartboot Gemini zijn de drie kinderen
van boord gehaald. Vanaf de reddingboot
werd een opstapper op het zeilbootje over
gezet en werd met de kinderen naar Port
Manna gevaren. De kinderen waren nat; en
omdat één kind, een meisje van elf jaar, het
erg koud had, werd voor de zekerheid een
arts ter plaatse geroepen. Maar haar toestand
bleek mee te vallen. Het zeilbootje werd door
de Griend naar Port Marina gebracht. De red
dingboot was om 16.10 uur weer klaar voor
de volgende klus.
Nog bezig met het schoonmaken van de boot
kwam meteen de volgende melding binnen.
Weer voor een open zeilboot, met 6 perso-
In Herkingen werd op 9 juli jl. voor de 21e
keer de Jaarmarkt gehouden. Deze dag was
er één om niet gauw te vergeten. Het weer zat
geweldig mee, hetgeen er toe leidde dat de
markt massaal bezocht werd. Evenals vorig
jaar was het een gezellige dag voor jong en
oud. De Commissie Jaarmarkt wil iedereen
bedanken die deze dag hun steentje hebben
bijgedragen.
Er ligt nog een DVD speler klaar voor de
eigenaar van lotnummer 977. Wie dit num
mer heeft, kan contact opnemen met C.
Robijn, tel.: 0187-669592.
COMBI
r-Wnhtreal 31M, 10117) Ultllfn 6137)4
Ontdek t bij uw G2-dealcr o( (tijk nlvcrst op www.opel(ti«iiwi.nt
Knöps BV - Langeweg 113 - 3245 KG - Sommelsdijk - 0187 476767
AkkcrdoQS BV - Kloosterwcg 2 - 4317 AL - Noofdgouwe - 0111 401347
MAKELAARDIJ
Middelharnis B.V.
Voor de koop of verkoop van uw woning
Doetinchemsestraat 32-34, 3241 AA Middelharnis
Tel. (0187)482606
REGISTERACCOUNTANTS
BARENDRECHT'TEL 0180-642 UI
MIDDELHARNIS'TEL.0187-617300
GOUDA'TEL. 0182-358 235
BARNEVELD* TEL. 0342-405 140
beëdigde/gecertificeerde PM
makelaars/taxateurs
nen aan boord, van de Brusselse scouting.
De stalen vlet kon ter hoogte van boei GB 7
niet meer tegen de wind in naar Brouwersha
ven varen. Ter plaatse werd het scheepje op
sleeptouw genomen en naar de loswal van
Brouwershaven gebracht. Met dit karwei
was de reddingbootbemanning om 17.00 uur
gereed.
Vijf minuten later kwam echter kwam voor
de Griend de derde melding van deze dag
biimen, ook nu weer voor een open zeilboot,
met twee opvarenden uit Krimpen aan den
IJssel. Ook dit bootje kon op eigen kracht
niet meer tegen de wind op tomen. Het huur-
bootje uit Port Marina werd bij boei SP 37
op sleeptouw genomen en naar Port Marina
gebracht.
De volgende dag was de reddingboot 'Chris
tien' uit Stellendam aan de beurt. De beman
ning werd om 6.50 uur opgepiept door de
kustwacht te Ouddorp voor een Duits zeil
jacht met 4 personen aan boord, dat in de
problemen was geraakt, ongeveer 6 mijl ten
westen van Brammetje. Het schip had een
motorstoring en de bemanning was niet in
staat op de zeilen naar binnen te varen. Een
maal ter plekke werd een opstapper van de
reddingboot overgezet op het jacht. Die heeft
de fok gehesen, waarna het jacht op de zei
len het Süjkgat is binnengelopen. Toen daar
de zeegang wat rustiger was kon het Duitse
scheepje op sleeptouw worden genomen naar
Stellendam, waar het werd afgemeerd aan de
drijvende steiger in de buitenhaven.
'Verser kun je het bij mij niet l(rijgen'
Door Gert van Engelen
Aan een tafeltje bij het raam, roerend in zijn
koffie, zit Mark Kern (1971): zwarte krul
len, sportief overhemd. Hij kijkt enigszins
rusteloos uit over de stille Voorstraat, mid
den in de oude dorpskern van Middelhar
nis. Hier, in vijf gerestaureerde panden,
is het restaurant gevestigd dat zijn vader
John Kern in 1969 begon. Vanuit de keuken
klinkt kokslawaai: pannen die te voorschijn
worden gehaald, messen die snijden. Aan
een tafel in het grand café poetst een per
soneelslid het tafelzilver. Het zijn rituelen
die verraden waarom Mark Kern een beetje
gejaagd is: het is bijna vijf uur, hij hoort te
gaan koken. Straks barst de drukte los die
hongerige mensen veroorzaken.
Mark Kern is chef-kok, maar maalt niet zo
om deze gewichtige titel. Hij is te aards om
zich er op voor te laten staan. Chef-kok,
patron-cuisinier? - het mocht wat. Hij is er
"ingerold", door zijn vader bij te staan als
keukenhulp; daar komt het op neer. Dertien
jaar geleden deed hij zo de eerste vakkennis
op. Maar het was niet alleen zijn vader die
hem kneedde in de kookkunst. Mark Kern
volgde, na in Hellevoetsluis het VWO te
hebben doorlopen, diverse horeca-opleidin-
gen en liep stages bij andere restaurantkoks.
Inmiddels heeft hij 'De Hooge Heerlijkheid'
van zijn vader overgenomen, al is deze daar
mee niet uit het zicht verdwenen. "Af en toe
helpt hij nog in de keuken en in de bedie
ning", zegt de zoon.
Maar het gaat in dit verhaal niet over for
nuizen en cuUnaire behoorlijkheden. Hoofd
moot is het vissen; die niet-aflatende passie
die Mark Kern, een geboren Middelhamis-
ser, ertoe brengt om voor zijn restaurant zijn
eigen vis te vangen. Zoiets is exceptioneel,
in elk opzicht.
Kern vertelt dat hij al vist vanaf zijn zeven
de. "Gewoon, met een hengel. In de haven
of de kreek." Zo rond zijn 22e promoveerde
hij zichzelf naar de Noordzee. Hij had een
bootje gekocht, van vijf meter, waarmee
hij het Haringvliet verliet, om op zee eens
andere vissoorten te kunnen vangen. Dat is
uiteindelijk vooral de zeebaars geworden.
Ten eerste omdat hij er op mag vissen, maar
bovenal omdat het "de lekkerste vis is die
er is", samen met de tarbot. "Het zijn luxe,
heerlijke vissen."
Hij is iruniddels in de dertig. Hij is
getrouwd, de verantwoordelijkheden zijn
zwaarder geworden, vijf man personeel
loopt rond in 'De Hooge Heerlijkheid'.
Maar het vissen begeestert Mark Kern nog
altijd in dezelfde mate. Ouder worden heeft
de passie niet verflauwd. Wat trekt hem
toch in het vissen? En waarom de zee? Kern
haalt de schouders op. Hij houdt niet zo
van uitweiden. Hij houdt zijn antwoorden
bij voorkeur kort, in staccato. "Omdat ik
het leuk vind", reageert hij. "Vissen is mijn
hobby. U zult uw eigen hobby ook interes
sant vinden. Ik vind vissen fantastisch."
Probeer het eens béter te verwoorden.
"Het is zo moeilijk te zeggen. Het is de rust
op zee, die kale, wijde vlakte om je heen. En
het is de spanning, het zoeken van de vis, de
jacht erop. Het gebeurt wel eens dat ik 120
miles moet varen om zeebaars te vinden."
Normaal gaat Mark Kern er eenmaal per
week op uit, en enkele keer vaker. Eerste
voorwaarde is dat het gunstig weer is, twee
derat hij zich vrij kan maken. Zit dit alle
maal mee, dan start hij bij het eerste Hcht,
om een uur of vier, vijf, de boot en vaart hij
verwachtingsvol de Noordzee op. Halver
wege de middag moet hij alweer terugkeren.
"Om te badderen", waarmee hij douchen
bedoelt, en om tegen vier, vijf uur voor het
fornuis te gaan staan, voor de tientallen
couverts die moeten worden klaargemaakt.
Meer vaartochten zitten er niet in, althans
niet elke dag, want de visdagen zijn lang en
hchamelijk slopend. "Als je zoiets elke dag
zou doen, houd je het niet vol."
Hij vangt "geen bergen vis". Maar het gaat
hem ook niet om de hoeveelheden. Eerst en
vooral wil hij zijn gasten "superverse" vis
voor kunnen zetten. Vis die lang goed blijft,
en niet meteen in de diepvries hoeft te wor
den gelegd - altijd een veeg teken. "Verser
kun je het bij mij niet krijgen."
Het zit hem ook niet altijd mee. Hij trekt
wehswaar de Noordzee op met de opzet vis
te vangen, maar "het komt voor dat ik niets
vang, dat gebeurt ook". "Ze moeten maar
willen bijten. Als ze er geen zin in hebben,
lukt het echt niet." Hij vist met een ordinaire
hengel; dat verkleint de vangsten ook al.
"Netten? Dat doet de beroepsvaart." En hij
vist hoofdzakelijk op zeebaars. De zeebaars
is een roofvis, "een slimme, schuwe vis"
volgens Mark Kern, die zich in tegensteUing
tot bijvoorbeeld de kabeljauw "niet makke
lijk laat vangen". Kabeljauw is dom.
"Je vangt dus niet zomaar zeebaars", wil hij
maar zeggen. "Het is niet zo, dat als je een
bootje koopt en erop uit gaat, de zeebaars
jou tegemoet zwemt. Op zeebaars vissen
vergt enige jaren van oefenen." Zeebaars,
hcht hij toe, bevindt zich meestal in de
buurt van obstakels, scheepswrakken bij
voorbeeld. Mark Kern heeft die plekken in
zijn hoofd zitten. Maar het irritante is dat de
zeebaars daar niet voortdurend is te vinden.
"Soms zitten ze er niet. Het is continue zoe
ken."
Negen kilo kan een volwassen zeebaars
Mark Kern in de keuken van 'De Hooge Heerlijkheid':
"ik zou wel een Michelinster willen hebben, ja". (Foto: Gen van Engelen)
Mark Kern tijdens een vistocht, met dit keer niet een zeebaars, maar een kabeljauw. Binnenkort hoopt
hij zijn vistochten te hervatten. (Fnla „it privé-bezil familie Kern]
wegen, soms meer. Kern fileert de vis in zijn
restaurant en serveert haar aan de klanten.
Die versheid wordt zeer gewaardeerd. Op
een website voor restaurants heeft ene 'MJ'
op 23 april 2002 over Mark Kern genoteerd:
"De chef-kok is een fanatieke sportvisser
en bood ons de keuze uit de vangst van
gisteren. Zelden van zo'n zuivere en verse
kabeljauwsmaak mogen genieten. Helemaal
zoals ik het me voorstelde, vulde hij de
'carte blanche' in. Eenvoudig gepocheerd,
een beurre blanc op basis van het vocht van
de reuzemoot kabeljauw, wat lamsoren en
asperges."
Kern beaamt het desgevraagd: het is inder
daad uitzonderlijk dat een kok de eigen vis
vangt en zijn gasten laat meegenieten van
zijn passie. "Ik ken er niet meer die dat
doen", zegt hij, een uitzondering makend
voor collega Danny NoIet uit Yerseke. Die
vergezelt hem wel eens op de vaartochten,
zoals Kern ook soms andere coUega-koks
uitnodigt om mee te varen, zoals Cas Spij
kers. Maar er een gewoonte van maken
om als kok de zee op te trekken - dat doen
alleen Kern en Nolet.
Het gaat bij Mark Kern nog verder. Zozeer
waren klanten geïmponeerd door de vers
heid van zijn vis, dat zij hem aan tafel of
door de telefoon vroegen of zij stukken ver
se vis bij hem konden kopen voor hun eigen
maaltijden. "Toen heb ik maar besloten om
visboer te worden. Ik redeneerde: ik heb de
ruimte, de koelcellen en de mensen om vis
te snijden, ik begin gewoon een winkel." Zo
opende hij enkele jaren geleden aan de ach
terkant van zijn restaurant die bescheiden
viswinkel, waar klanten stukjes paling, zalm
of sliptongetjes of tarbot kunnen kopen.
Het was een succes, en dat is het nog steeds.
"Eerst was ik maar één dag per week open,
nu drie dagen per week."
Hem moet nu iets van het hart. Hij heeft al
eenjaar niet gevaren. In die periode bouwde
hij een boot, die nu bijna klaar is. Er bleef
eenvoudigweg geen tijd over om te vissen.
Zoals hij verzucht: "De kan moeilijk een boot
bouwen, een restaurant runnen en ook nog
eens lekker gaan vissen. Ik maak toch al gauw
weken van tachtig uur." Binnenkort neemt hij
de boot, die nog naamloos is, in gebmik en
kan hij weer naar zeebaars speuren.
Je vangt eigen vis en je bouw ook je
eigen boot, moeten we begrijpen? Hoe
kom je aan die kennis?
Mark Kern glimlacht minzaam, alsof hij wil
uitdrukken dat het zo bijzonder nu ook niet
is om een eigen boot te maken. "Als ik iets
wil", luidt zijn nuchtere verklaring, "doe ik
dat. Misschien is dit wel heel direct gezegd,
maar ik vind: Bijna iedereen kan bijna alles.
Je moet er alleen aan beginnen. Ik heb,"
vult hij verrassend aan, "ook surfplanken
gemaaJct. Al toen ik veertien was. De kocht
een naaimachine, en toen kon ik surfzeilen
maken. De denk dat ik zo'n veertig surfplan
ken heb gemaakt. Ja, ik ben heel divers.
De kan koken, surfzeilen maken en bootjes
bouwen."
Kern werd min of meer gedwongen zelf
een boot te vervaardigen. Zijn vorige boot,
kant en klaar gekocht, kreeg midden op zee
een grote scheur. "De dacht: 'Dat wil ik niet
meer hebben.' De wil geen onbetrouwbare
boot meet, ik ga er zelf een bouwen. Dan
weet ik waar ik in vaar."
Twaalf meter lang is zijn nieuwe aanwinst
en opgebouwd uit cederhout en epoxy, een
kunsthars. Kern, in vaktermen sprekend:
"De manier van bouwen die ik heb toege
past, heet wood-core. Ik heb de boot, samen
met vriend en interieurbouwer Rik Verlaat,
nagebouwd van een tekening; dat scheelde
in de kosten. Het is een Van der Stadt-
model, genoemd naar een gerenommeerd
bedrijf dat bootjes ontwerpt." Trots voegt hij
toe: "Wat ik heb gemaakt, is niet te koop."
Hij is de schroeven aan het testen. Zodra dat
is afgerond, vaart hij "zo gauw mogelijk"
uit, om weer te kunnen vissen.
U zet uw klanten graag hyperverse vis
voor, maar u heeft eenjaar niet gevist, zo
blijkt. Waar heeft u dan al die tijd de vis
vandaan gehaald?
Oh, maar dat is makkelijk te verklaren,
beduidt Kern. "In Stellendam, bij vishandel
Matthijs Jansen."
Eén kwestie wordt nog aangeraakt: de
Michelinster die 'De Hooge Heerlijkheid'
nog had in de tijd dat de vader van Mark
Kern het restaurant bestierde. Michelin-
sterren zeg maar een ridderorde voor
koks, de hoogste eer die hen kan toevallen
- worden op Goeree-Overflakkee niet vlot
uitgereikt. Klaarblijkelijk weten de koks
op het eiland de Michelinspecteurs niet
afdoende te behagen met hun vakmanschap.
Des te opmerkelijker is het dat 'De Hooge
Heerlijkheid' bijna twintig jaar geleden
zo'n felbegeerde ster won, de enige ooit op
Goeree-Overvlakkee. Maar ook al weer lang
heeft het restaurant er geen meer. Wat is er
gebeurd?
Mark Kern proeft zijn woorden. Onlangs is
een Michelinspecteur op bezoek geweest.
Hij wil deze man niet nodeloos ontregelen.
"Op de een of andere manier zijn we des
tijds die ster kwijtgeraakt. Hoe - daar heb
ben wij zo onze gedachten over; ik laat me
er niet over uit. Wat telt is dat we de ster na
twee jaar weer terugkregen en dat ze 'm na
twee jaar wéér afnamen. Dat kunnen ze niet
maken. Dan maak je iemand kapot. Maar
we zijn er overheen gekomen en we hebben
het nu heerlijk druk in het restaurant."
Een Michelinster kan tegen een restaurant
werken, weet Kern. "Een ster kan drem
pelvrees veroorzaken. Dan durven mensen
niet binnen te komen, omdat ze denken dat
je duurt bent." Het is 'De Hooge Heerlijk
heid' ook overkomen. "Het praatje gaat dat
wij erg duur zijn. Maar dat klopt niet. Dat
is de nasleep van die ster. Jarenlang zijn
onze prijzen vrijwel gelijk gebleven, terwijl
de prijzen elders in eetcafés en brasserieën
omhoogschoten. Onze prijzen zijn bewust
lager gehouden en toch hebben we constant
superkwaliteit geboden. Daar hebben we
niet op beknibbelt. Want wij weten: kwali
teit wint altijd."
Maar de hamvraag is, meneer Kern: wilt
u nu een Michelinster of niet?
Hij knikt. "De zou 'm wel willen hebben,
ja. De weet dat ik het (koken op Michelin-
niveau) makkelijk kan. Ik zou er wel voor
willen gaan. Maar door wat er is gebeurd,
heb ik er gemengde gevoelens over. Dat
weet die meneer van Michelin; dat heb ik
hem verteld."
Als u een ster krijgt toegewezen,
veroorzaakt dat weer drempelvrees.
Daar is Mark Kern niet bang voor. "Ik
denk dat de mensen al gewend zijn, dat ze
ondanks de ster zullen blijven komen."
