Duckdalf
Commissaris van de Koningin levert
restauratie Dirkslandse Sas officieel op
HAG itSLk-B
Koninklijke ondersdieiding voor
jubilerende zondagsschooljuf Troost
Historisch sluizencomplex in oude glorie hersteld
Garden Party
kievit warmte
chr. streekblad op gereformeerde grondslag
voor de zuid-hollandse en zeeuwse eilanden
Ernstig verkeersongeval
eist twee levens
DIRKSLAND - Tijdens een feeste
lijke bijeenkomst op een historische
locatie vond afgelopen vrijdagmid
dag de oplevering plaats van de res
tauratie van het Dirkslandse Sas.
Commissaris van de Koningin de
heer J. Franssen was uitgenodigd om
de ofHciële handeling te verrichten.
Blanken
Oplevering
;^«s«^^ïa«ï||R.
Voorbeeld
Roots
Parel
Jenever
Dinsdag 21 juni 2005
78e jaargang
nr. 7415
OUDE-TONGE - Na een ernstig verkeerson
geval op de N59, nabij tanicstation 'De Tille',
zijn zondagmiddag een 37-jarige motorrijder
uit Hellevoetsluis en een 64-jarige automobi
list uit Oosterland om het leven gekomen.
Het ongeval ontstond toen rond vier uur de
motorrijder, komend uit de richting Oude-
Tonge, inhaalde en door nog onbekende oor
zaak tegen de achterkant reed van een auto,
bestuurd door een 64-jarige automobilist
uit Oosterland, en waarin ook een 18-jarige
zoon meereed. Door deze botsing draaide de
wagen om zijn as en kwam deze op de ande
re weghelft terecht. De bestuurder van een
tegemoetkomende auto, een 45-jarige vrouw
uit Dirksland, kon de tollende auto niet ont
wijken, zodat een tweede botsing volgde. De
auto van de 64-jarige man belandde daarop
naast de weg, tussen de vangrail en het talud
van een viaduct. De 37-jarige motorrijder
overleed ter plaatse aan zijn verwondingen.
De 64-jarige man en zijn zoon zijn allebei met
spoedtransport overgebracht naar het Eras
mus Medisch Centrum in Rotterdam, waar
de 64-jarige man enige tijd later overleed.
De 45-jarige vrouw en haar twee zoontjes,
die met haar meereden, zijn voor onderzoek
overgebracht naar het ziekenhuis in Dirks
land. Personeel van de brandweer, ambu
lance, traumahelikopter, politie en ANWB
kwamen ter plaatse voor hulpverlening en
om het verkeer te regelen. De N59 is lange
tijd in beide richtingen afgesloten geweest,
hetgeen tot lange files leidde. De Technische
Ongevallendienst van de Verkeerspolitie stelt
een nader onderzoek in.
Hypotheken Verzekeringen Onroerend
goed £sf Beleggen ^Advies
Tel. (0187)48 78 49
Industrieweg 44
3241 MA Middelharnis
Tel.: (0187) 483609
E-roail: info@kievitwarmte.nl
www.kiavitwarmte.nl
Zondagschooljuf Troost kreeg zojuist de Koninklijke Onderscheiding opgespeld
door burgemeester Van de Velde. (Foto: Persbuw Flakkee)
STELLENDAM - "U heeft zich ten
volle ingezet voor het werk van de zon
dagsschool in Stellendam. Op paas- en
kerstvieringen van de zondagsschool
heeft u vele malen het Evangehe mogen
verkondigen. Honderden Stellendam-
mertjes hebben het Evangelie uit uw
mond gehoord". Dat zei burgemeester
mevrouw G J. van de Velde-de Wilde
van de gemeente Goedereede, voordat
ze zondagschooljuf Miep Troost-van
Soest een Koninklijke Onderscheiding
opspelde, waarmee ze benoemd was
tot Ud in de Orde van Oranje-Nassau.
door Roeland van Mourik
Dit gebeurde afgelopen zaterdag in het Haeg-
se Huüs in Stellendam, waar tevens het feit
werd herdacht dat juf Miep vijftig jaar bij
het werk van de Hervormde zondagschool
Emanuël in Stellendam is betrokken. Burge
meester Van de Velde is zeer onder de indnik
is van het werk dat mevrouw Troost voor de
zondagschool heeft gedaan, maar het meest
trof haar de uitstraling van juf Miep. "Vanuit
haar geloof straalt ze iets uit. Ze cijfert zich
zelf weg en richt zich op de zorg voor ande
ren. Ze is een bewonderenswaardige vrouw
met verantwoordelijkheidsgevoel".
Deze oprechte levensinstelling is de reden
dat juf Miep door Hare Majesteit Koningin
Beatrix werd benoemd tot lid in de Orde
van Oranje-Nassau, gaf de eerste burger
van de gemeente Goedereede aan. "Ik wil u
met respect en waardering de bijbehorende
versierselen opspelden". Voorin de zaal van
Het Haegse Huüs nam mevrouw Troost de
decoraties bewogen in ontvangst. De kinde
ren van de zondagschool boden hun zondag-
schooljuffrouw daarna diverse cadeaus aan
en zongen haar een psalm toe.
Ds. M. B. van den Akker, voorzitter van de
Bond van Hervormde Zondagsscholen op
Gereformeerde Grondslag, wenste juf Miep
namens de landelijke zondagsscholenbond
van harte geluk met haar koninklijke onder
scheiding. "We mogen ons gelukkig prijzen
dat we in een land leven waar de Koningin
het behaagt ook arbeiders in Gods Konink
rijk koninklijk te onderscheiden", zo sprak
deze. "We weten echter dat we als mensen
onderscheidingen onwaardig zijn. Toch
spreekt ook God van genade en eer, die Hij
wil geven. Ik hoop datje in genade in die eer
mag delen, zodat je eens je aardse versier
selen kan teruggeven en tot hoger eer mag
worden bevorderd".
Na deze woorden van Van den Akker spra
ken ook de heer P. Vreeswijk namens de
hervormde zondagsscholen van Goeree-
Overflakkee, ouderling P.J. Troost namens
de Hersteld Hervormde gemeente van Stel
lendam en mevrouw Kievit als oud-leidster
van de zondagsschool. Na een dankwoord
van de jubilerende zondagschooljuf was er
de mogelijkheid om haar te feliciteren tijdens
een receptie die in het verenigingsgebouw
werd gehouden.
Tekst en foto's: Hans Villerius
Het leek er even op, vrijdagmiddag, dat tij
den van weleer herleefden, toen op een plek
langs het havenwater ergens buiten Dirks
land - thans bekend als het Dirkslandse Sas
- met paard en rijtuig een waardig persoon
werd afgeleverd, aan wiens kleding men kon
afzien dat het niet zómaar iemand was die
daar arriveerde, terwijl twee jonge dames -
Arme en Julia, beide ook zo waardig gekleed
- er reeds wachtten alsof ze deze bijzondere
gast al verwachtten.
Het bleek om niemand minder te gaan dan
architect Teunis Blanken. De naam Blanken
kennen we al van het bekende droogdok 'Jan
Blanken' te Hellevoetsluis, dat de naam van
zijn ontwerper draagt. Welnu, Jan Blankens
broer Teunis was het die vrijdagmiddag op
het Dirkslandse Sas arriveerde; en ook hij
bleek een kundig architect te zijn daar dit
waterstaatkundige monument door hém is
ontworpen. En even leek het er vrijdagmid
dag op dat we het jaar onzes Heeren 1791
konden schrijven, toen deze Teunis Blanken
zijn papierrollen meebracht met daarop zijn
ontwerptekeningen voor het sas, om deze tij
delijk in bewaring te geven aan de meisjes
Anne en Julia. Intussen rammelde Blanken
aan de buitendeur van de sluiswachterswo-
ning. Kennelijk moest hij nodig iemand spre
ken, die daar biimen zat. En jawel, er ver
scheen iemand aan de deur die niet minder
een hoogwaardigheidsbekleder bleek te zijn,
maar aan wiens kleding toch viel af te zien
dat we niet in het jaar 1791 verkeerden, maar
gewoon in 2005. Het was niemand minder
dan de Conrnaissaris van de Koningin in de
provincie Zuid-Holland, de heer J. Franssen,
die aan de deur verscheen en daar welkom
werd geheten door onze 'Teunis Blanken',
die noodzakelijkerwijs dan ook een imitator
moest zijn van deze bekwame architect, maar
niettemin zijn rol prachtig speelde. En inder
daad, het was de Ouddorper Pau Heerschap,
die deze functie prima leek te passen en die
aan het Sas de Conmiissaris welkom mocht
heten, evenals de burgemeester van Dirks
land de heer S. Stoop én oud-dijkgraaf van
het voormalige waterschap Goeree-Over-
flakkee de heer D.C. Goekoop én waarne
mend dijkgraaf de heer D. Monster van het
waterschap Hollandse Delta.
Die alle waren vrijdagmiddag in Dirksland
in het bijzonder te gast om de officiële ople-
De Commisaris van de Koningin verrichtte de officiële handeling,
ter oplevering van het Sas. Daartoe draaide hij - steunend van inspanning,
maar mét plezier - handmatig één van de sluisdeuren dicht.
Vlak voor de officiële handeling werpen 'Blankenen de Commissaris nog een kritische blik
over de bouwtekeningen.
Na per koets te zijn aangekomen voor de 'inwijdingvan het Sas, stelde de architect van het sluizencomplex, Teunis Blanken - doch op de foto in de persoon
van Pau Heerschap - de meegebrachte bouwtekeningen in bewaring aan de meisjes Anne en Julia (geheel links), om daarna in dichtvorm - verwoord
door Cathy Westdorp -plechtig uit te wijden over de waardigheid van het Dirkslandse Sas en het waardevolle van de restauratie ervan.
Geheel rechts luisteren Commissaris Franssen, burgemeester Stoop, oud-dijkgraaf Goekoop en waarnemend dijkgraaf Monster belangstellend toe.
vering bij te wonen van het Dirkslandse Sas,
dat na een grootscheepse restauratie, die
ruim een jaar heeft geduurd, in oude luister is
hersteld. De officiële handeling als voltooi
ing van dit project was voorbehouden aan de
Commissaris van de Koningin, wiens voor
geslacht als sluiswachters op dit roemruchte
sluizencomplex heeft gediend. Voor de Com
missaris was het dan ook een extra bijzon
dere daad die hij deze middag op Goeree-
Overflakkee mocht stellen, het eiland waarin
Franssens wortels liggen en waaraan hij zich
op speciale wijze verbonden weet.
Vóórdat hij die daad mocht stellen, gunde
'architect Teunis Blanken' de Commissaris
eerst nog inzage in de papierrollen en de
ontwerptekeningen van het Sas. De meisjes
Anne en Julia mochten deze documenten aan
de Commissaris overhandigen en nog één
maal werd een kritische bUk over de teke
ningen geworpen, ten einde er een algehele
goedkeuring aan te geven. En meteen daarna
was er ook het moment waarop Franssen de
officiële oplevering tot feit mocht maken, dit
door handmatig één van de sluisdeuren dicht
te draaien, hetgeen besUst de nodige man
kracht vergt, getuige de steunende ademha
ling die de Conmiissaris horen deed.
Na deze officiële
handeling heette
ook burgemeester
Stoop de Com
missaris hartelijk
welkom in 'zijn'
gemeente. Trots zei
Stoop erop te zijn
"dat het gerestau
reerde Sas nu weer
aan de Dirkslandse
gemeenschap en
aan de streek kon
worden teruggege
ven" en hij noemde
de wijze waarop
dit resultaat tot
stand is gekomen
een voorbeeld, niet
alleen vanwege de
samenwerking tot
realisering van dit
project, maar ook
vanwege "de crea
tieve manier waar
op hier een verbin
ding is gelegd tus
sen verleden, heden
en toekomst".
En het was daar
na Commissaris
Franssen zelf die
nog eens aangaf
hoe zijn 'roots' op
Goeree-Overflak-
kee liggen: van
Dirksland, Mid
delharnis (waar
Franssens moeder
is geboren), Bat-
tenoord en Nieu-
we-Tonge naar Rotterdam en verder. Heel
bijzonder zei hij het te vinden deze middag
voor het eerst in het sluiswachtershuis te zijn
geweest waarin voorheen zijn voorouders
hebben gewoond en gewerkt, "en dat ik zelfs
in de slaapkamer heb mogen kijken, waar
vroeger bepaalde handelingen zijn verricht
waardoor ik hier vanmiddag aanwezig kan
zijn... en dat ik hier nu zelfs een officiële
handeling mag verrichten".
Overigens kon Franssen het niet laten om
het zo krachtig tegen de Europese grondwet
gestemd hebbende Dirksland erop te wijzen
dat, als er geen Europese subsidie aan te pas
had gekomen, de hele restauratie van het Sas
niets had geworden. "Ik denk dus dat we
hierover in de toekomst nog maar eens met
elkaar moeten praten...", zo klonk zijn sug
gestie.
De provincie Zuid-Holland, zo vervolgde hij,
doet er veel aan om monumenten als het Sas
in stand te houden en om deze op een goede
manier voor het nageslacht te bewaren, dit
vanuit cultuurhistorisch besef en omdat het
in de omgeving waardevol is voor de ruim
telijke kwaliteit. "Het Rijk heeft hier echter
maar bitterweinig geld voor en daarom zijn
het vooral gemeenten en particuhere stichtin
gen die dit zullen moeten dragen."
Oud-dijkgraaf Goekoop ging aansluitend
in op de (ontstaans)geschiedenis van het
Dirkslandse Sas, "dat vroeger overal op de
kaart stond, maar nu moet je ernaar zoeken".
Hij omschrijft het monument na de restau
ratie als een 'Parel aan de Delta'. "Alleen
jammer dat er nog geen schepen doorheen
varen. Maar misschien wordt dat straks nog
een keer mogelijk, met de veranderingen in
het Haringvliet en met Deltanatuur, zodat de
onbezoldigd sluiswachter die hier nu woont
z'n werk nog eens kan gaan doen.zo fan
taseerde hij voor zich heen. Bovendien riep
hij het nieuwe waterschap Hollandse Delta
op om niet alleen het onderhoud van het
Dirkslandse Sas voor zijn rekening te nemen,
maar ook om de restauratie van de overige
kleine historische waterstaatkundige objec
ten op het eiland in zijn begroting mee te
nemen, zo daagde Goekoop zijn 'opvolger',
de heer Monster, uit.
Maar deze kaatste de bal meteen terug, 't Was
immers de heer Goekoop geweest die vorig
jaar bij zijn afscheid van het waterschap óók
al een appèl op de financiën van het nieuwe
waterschap deed om vooral de lasten voor de
inwoners toch laag te houden. "En om met
die lage lasten én met nóg vijf andere eilan
den in het verzorgingsgebied nu óók nog
eens voor cultuurhistorie op te draaien, dét
zou wel héél erg veel van het goede zijn...,
zo verdedigde Monster zich.
Ter gelegenheid van de voltooiing van de
restauratie van het Sas had hij voor zowel
Goekoop als Franssen nog een aardig pre
sentje meegebracht. Want ook Monster had
zich in de geschiedenis van het Dirkslandse
sluizencomplex verdiept en was er daarbij
achter gekomen dat - zowel in de Franse tijd
als tijdens de Duitse bezetting - men aan de
sluis wel eens wist te sjoemelen met bepaal
de waren die men binnen wilde varen; het
zou vooral om jenever hebben gegaan...
Dus kregen Goekoop en Franssen vrijdag
middag ieder een kruik jenever in handen
gestopt.
Overigens kreeg Franssen al eerder die mid
dag van de familie De Graaff, die thans het
sluiswachtershuis bewoont, een prachtige
doos aangeboden met daarop afgebeeld het
Dirkslandse Sas, en waarin een heerlijk
assortiment ouderwetse koekjes de Commis
saris wachtten.
Vervolg op pagina 4
