Nieuws
Overdenking
iMdetaiga
uit de kerken
uit de
Heilige Schrift
Schaakkampioenschap G-O 2005
Geslaagden jeugd E.H.B.O examen
13
HET
rJÖJKVENSTER
Dialezing over
het werk van de MAF
Jaaruitvoering IVIuziel(scltool
Goeree-Overflaidiee
EIIMtDBI-tllEIJWS
Blik op kerk ^^y
en samenleving tj
SPINNS-SASYVOSDSEL
H088Y MET STRE^PJSS
WILD muip
SCHUN-OOM 6 SCHIJN-TANTE
BELEEF DÉ SHOWROOM VAN
IMABO ESSELINK
iESiS'EL liNiK!
Geloofsafhankelijkheid
Ruud van Hooff alleen aan kop
•3fa.icfa.-#rilogie deel Z
PAGINA 5
VRIJDAG 10 JUNI 2009j
- Geloof en wetenschap
- Een tegenstelling?
Het komt tegenwoordig nogal eens voor, dat
ik tot de conclusie kom, dat ik me vroeger
blijkbaar vergist heb. Tenminste, ik moet
mijn mening nogal eens bijstellen.
Neem nu bijvoorbeeld de verhouding tussen
wetenschap en geloof. Als iemand voorheen
ging studeren, dan behoorde het tot de 'bon
ton', dat je, zoals dat gezegd werd, 'ner
gens meer aan deed'. Was een jongeman
arts geworden, of ingenieur, of zelfs maar
onderwijzer, dan ging hij natuurlijk niet meer
naar de kerk. Om van catechisatie maar hele
maal niet te spreken! Dat geloof van vroe
ger, waarbij hij opgevoed en groot gewor
den was, daar was hij bovenuit gegroeid.
Dat waren sprookjes, goed om oude mensen
en kinderen mee zoet te houden! Maar een
wetenschappelijk gevormd mens kon daar
natuurlijk niets mee, en had er ook niets mee.
Je zou jezelf maar compromitteren als je in
je kring blijk gaf nog aan geloof of kerk te
doen!
Daarin - dacht ik - is verandering geko
men. Je hebt allerlei verenigingen gel^egen
waarin studerenden bij elkaar komen en de
verhouding geloof en wetenschap met elkaar
bespreken. En blijkbaar is het helemaal geen
tegenstelling! Je kunt een wetenschappelijke
vorming heel goed combineren met de reli
gie. Voetius heeft dan toch gelijk gehad toen
hij de Utrechtse Universiteit opende met de
beroemd geworden rede over de verbinding
tussen godsvrucht en wetenschap. Je hebt
tegenwoordig dokters, ingenieurs, enz. die
gewoon kerkelijk meelevend zijn, en het
wordt blijkbaar niet als een eigenaardigheid
gezien...
Wel, het is deze opinie die ik kennelijk moet
bijstellen. Althans, onze minister van onder
wijs, Maria van der Hoeven, was nogal geïm
poneerd door de Intelligent Design, afgekort
als ID. Laat ik het voor de gemiddelde lezer
niet te moeiUjk maken en zeggen dat ID een
soort tussenweg is tussen de evolutieleer en
het creationalisme (de leer van de schepping).
De ID wil achter alles een scheppende hand
zien en toch rekenen met de resultaten van de
zogenaamde wetenschap. Enfin, minister Van
der Hoeven deed het voorstel een discussie
aan te zwengelen over dat onderwerp
Nou, dat heeft zij gewetenDe meeste kamer
leden stonden zowat op hun achterste benen.
Dat iemand nog een goed woordje voor een
Schepper wilde doen, zeg... De evolutie
leer staat vast en is nu algemeen aanvaard,
we gaan daar toch niet achter terug? Wil
iemand persé in een Schepper geloven, dat is
natuurlijk zijn of haar goed recht, maar dan
binnenskamers, niet in het openbaar als-t-u-
blieft...
Nu begrijpt u misschien beter wat ik in het
begin bedoelde... Vroeger 'stond' het om als
wetenschapper nergens meer aan te doen. De
dacht altijd dat we dat stadium gepasseerd
waren. Maar daarin heb ik me vergist. Die
opvattingen, dat wetenschap en geloof elkaar
uitsluiten, zijn nog springlevend. En de zoge
naamde wetenschappers willen dat weten
ook. Dat dit ook een geloof is, verzwijgen ze
voor het gemak.
Waarnemer
Deze vraag- en antwoordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer die
er kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u
sturen aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8, 3240 AA Middelharnis,
met in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden
door deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzen
ding compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
Volwassen spinnen weven webben om voed
sel te vangen, maar waarvan leven jonge
spinnen, die dat nog niet kunnen
Antwoord: Bij de wielspinnen, die zo'n
fraai wielvormig web weven, teren de jon
gen die uit het pakket eitjes kruipen, ruim een
week op het voedsel dat ze bij de geboorte
in hun eigen lichaam hebben meegekregen.
Ze groeien daar al flink van en kunnen een
begin maken met een enkele draad, waaraan
zij een poosje blijven hangen. Als er dan een
flinke wind opsteekt, komen ze met draad
en al door de lucht een eind verder op hun
levenspad. Dat zijn de 'herfstdraden' die wij
aan 't eind van de zomer ontmoeten. De klei
ne wielspinnen gaan dan zelf een web maken
en op hun nieuwe 'stek' de eerste prooien
vangen. Bij de kruisspinnen kunnen alleen
de wijfjes zo mooi weven en leiden de man
netjes een zwervend bestaan. Bepaalde kogel-
spinnen vangen hun prooi met een enkele
draad. Segestria soorten uit de famiUe van de
celspinnen houden zich schuil in een gespon
nen huisje, maar laten hun prooien vallen
over zgn. struikeldraden. De hangmatspin-
nen laten kleine diertjes in een vangnet of
hangmat tuimelen. Er bestaan ook jagende
spinnen die helemaal niets weven, en spring-
spinnen die diverse insecten op de nek sprin
gen, evenals de wolfspinnen die uitsluitend
eiercocons fabriceren of de wanden van hun
schuilplaats met spinsel bedekken. Aardspin-
nen leggen een gesponnen tapijt over hun
hol en grijpen de diertjes die daar argeloos
op trappen. Vogelspinnen achtervolgen en
bespringen zelfs kleine vogels. In alle geval
len zoeken hun jongen snel hun eigen weg en
kunnen zij lang zonder voedsel leven, tot ze
zelf een prooi vangen.
Ik verzamel streepjescodes. De meeste begin
nen met 87, maar waar komen die met begin-
cijfers 30, 40, 50, 54, 84 en 90 vandaan?
Antwoord: De landencode 30 duidt op
Frankrijk, 40 op de Duitse Bondsrepubliek,
50 op Groot-Brittannië, 54 op België, 84 op
Spanje, 87 op Nederland en 90 op Oosten
rijk. Als u de verpakking goed belqjkt, vindt
u op de buitenlandse etiketten wel vermeld
waar het product gemaakt is.
Hoe verdelg ik bijgaand onkruid? Het kruipt
met lange witte wortels onder paden en per
ken door. Schoffelen helpt niet.
Antwoord: Dat is rolklaver, dat met zijn tere
klaverblaadjes en gele bloempjes tot de wil
de kruiden wordt gerekend. Ga het niet met
chemische middelen te lijf, want dan lijden
uw andere planten ook schade, maar haal
het dagelijks met wortel en tak uit de grond.
Niet rukken, want dan blijft een deel achter
en loopt opnieuw uit. In z'n geheel opgraven
dus met een handschopje of iets dergelijks.
En alle restanten zorgvuldig oprapen en in de
vuilniszak deponeren of verbranden.
Wij laten onze kinderen tegen vrienden en
kennissen "oom" en "tante" zeggen, maar
hoe moet dat later? Moeten ze dan "meneer"
WIK u verzekerd zijn van ioo% tijd en
aandacht? Bel dan voor een afspraak
0187-475 440.
gevdf tenen dakpannen tegels en
sanitair deuren en kozijnen sfeer-
verwarming plafond- en wandpanelen
hout en plaatmateriaal sierbestrating
bouwmaterialen gereedschappen
Midde)t)am{s - {odustrteweg 35
PROTESTANTSE KERK IN NEDERLAND
Beroepen te Groesbeek (prot.gem. i.w.),
ds. J. Ruijs te Groesbeek; te Oudewater
(prot.gem.i.w.), ds. E.H. Zoomers te Rolde;
te Sint Annaland (herv.), ds. E Versluis te
Molenaarsgraaf; te Zoetermeer (wijkgem.
Buytenwegh de Leijens), ds. R.L. Algera te
's-Gravenhage.
Aangenomen naar Amstelveen- Buitenvel-
dert, ds. J.J.A. Doolaard te Zeist; naarLoenen
aan de Vecht, ds. D.M. Elsman te Opijnen en
Tuil; naar Moordrecht (herv.), kandidaat H.
Schipper te Kerkwerve; naar Oud-Avereest-
Balkbrug, ds. G. Holverda te Wanneperveen-
Belt-Schutsloot; naar Terkaple, ds. T. Abee te
Zeevang ca; naar Wekerom (herv.), ds. A.R
Voets te Middelharnis.
Bedankt voor Vriezenveen (herv. wijk 4), ds.
D.M. Elsman te Opijnen en Tuil.
Beroepbaar: kandidaat B. Jongeneel, Van
Lennepstraat 14, 2951 TL Alblasserdam. Tel.
078-6912826.E-mail: fambjongeneel @hetnet.
nl; mw. A.R Kuiper- Oosting, Kosterkamp 42,
7683 W Den Ham; mw. A. Verburg, Stephen-
sonstraat 90,7903 AW Hoogeveen; kandidaat
A.B. Broekman, Kiekendiefstraat 1, 8064 CJ
Zwartsluis.
HERSTELD HERVORMDE KERK
Bedankt voor Urk (Pniëlkerk), ds. N.RJ.
Kleiberg te Veenendaal.
GEREE KERKEN(VRIJG.)
Beroepen te Drogeham, kandidaat C.T.
Basoski te Kampen.
Aangenomen naar Hardenberg-Baalderveld,
ds. R. Tigelaar te Emmeloord.
GEREE GEMEENTEN
Beroepen te Scherpenzeel, kandidaat E.
Adams te Burgessville Canada.
OUD GER. GEMEENTEN IN NED.
Beroepen te Leersum, ds. T. Klok te Urk.
DIRKSLAND - Vrouwenvereniging 'Pris-
ca' van de Gereformeerde Gemeente hoopt
maandag 13 juni a.s. haar laatste vergadering
van het seizoen te houden. Gert-Jan de Blois
zal dan aan de hand van dia's iets vertellen
over het werk van de MAF, dat ook voor de
zending van groot belang is. Belangstellen
den, jong en oud, zijn hartelijk welkom in de
zaal van het kerkgebouw aan de Mozartsin-
gel. De avond begint om 19.45 uur. Er zal een
collecte worden gehouden voor de MAF.
en "mevrouw" gebruiken, of mogen ze hen
bij de voornaam noemen?
Antwoord: Dat lost zich tegen die tijd van
zelf op. Bij goede huisvrienden die als 't ware
bij de familie behoren, blijft het meestal oom
en tante. Sommigen, die 'kind aan huis' zijn,
zeggen op een dag zelf: "We kennen elkaar
al zó lang, noem ons nu maar bij de voor
naam." Anderen laten zich üever vormelijk
met "meneer" en "mevrouw" aanspreken, en
niet alleen door kinderen. Dat is mede afhan
kelijk van het karakter en het leeftijdverschil.
Maar de onderdanige beleefdheidsvormen
raken steeds meer uit de mode!
Op zaterdag 18 juni 2005, aanvang
19.30 uur, presenteren de leerlingen van
Muziekschool Goeree-Overflakkee zich
tijdens de grote jaarlijkse uitvoering. Deze
uitvoering vindt plaats in de Aula van de
Technische School, schoolstraat 11 te Mid
delharnis. De toegang is gratis en ledereen
is meer dan welkom!
Dit grote concert - dat het schooljaar afsluit
- biedt een zeer uitoodigend en veelkleurig
'visitekaartje' van de Muziekschool. EUce
docent verzorgt met zijn of haar leerlingen
een programmaonderdeel met zowel solisti
sche optredens als veel samenspel. Op deze
manier ontstaat er een prachtige representa
tieve doorsnede van de vele facetten van het
onderwijs aan de Muziekschool. Het komt
erop neer dat leerlingen van allerlei leeftijden
en musiceemiveaus een bonte hoeveelheid
instrumenten bespelen en u laten genieten
van kleine muziekstukjes tot grote composi
ties. Met name de allerkleinsten - die eenjaar
lang lessen Algemene Muzikale Vorming van
docent Peter van Deerse hebben gekregen -
vertederen elke keer weer het talrijke publiek
met hun leuke liedjes en begeleidingen.
De Muziekschool heeft - naast het geven van
goede instrumentale en vocale lessen - ook
een belangrijke taak op het gebied van het
samenspel. Om zoveel mogelijk leerlingen
te laten spelen op de jaaruitvoering treden
op deze avond vooral de ensembles voor
het voetlicht. Onder andere de blokfluiten
sembles o.l.v. docente EUy Bakker (die deze
keer ook samenwerken met het fanfare-leer-
lingenorkest), de zangleerlingen van docente
Marijke Nieuwenweg, het dwarsfluitenkoor
o.l.v. Cecilia Mc.CoU, het gitaarensemble
o.l.v. docente Julia Bognar en de bijdrage van
de Harmonie/Fanfare afdeling die samenge-
bald is in een optreden van het leerlingenor-
kest van Sempre Crescendo o.l.v. Ivo Kou-
wenhoven. Naast al dit samenspel verdient
ook deze keer het solo optreden een aparte
vermelding. Op het hoogste niveau (het D-
examen) van de muziekschool kunt u luiste
ren naar een bijzondere presentatie van een
aantal dwarsfluit- en viooUeerlingen.
Een feestelijke afsluiting en hoogtepunt van
het programma is elke keer weer het optreden
van het grote Muziekschoolorkest o.l.v. docent
Piet Westhoeve. Dit orkest - waarin zo'n 75
muzikanten spelen - heeft een overweldigen
de 'sound' en zal zich laten horen in de 'Hon
gaarse Dans' van Brahms, de 'Irish Potpourri'
en de 'West Side Story' van L. Bemstein.
Leerlingen, docenten, directie en bestuur van
de Muziekschool Goeree-Overflakkee hopen
dat u net zo enthousiast bent over muziek als
ze dat zelf zijn. Een enthousiasme dat aanste
kelijk is en dat ze graag met u willen delen.
Naast alle leerlingen met ouders, opa's, oma's
en alle belangstellenden zijn vooral ook toe
komstige leerUngen welkom. Juist iedereen
die (weer) wil begiimen met muzieklessen kan
zich deze avond uitstekend oriënteren op het
aanbod van de Muziekschool. Programma's
zijn aan de zaal verkrijgbaar; de zaal is open
vanaf 19.00 uur.
De betere woninginrichtmg sinds 1920
Zandpad 36, Middelharnis, Tel. (0187) 48 27 84
HEERE, leer mij de weg Uwer
inzettingen, en ik zal hem houden
ten einde toe. (Psalm 119:33)
Augustinus zegt ergens: "Heere, geef wat
Gij beveelt, en beveel dan wat Gij wilt". Dat
sluit naadloos ata bij de tekst die boven deze
meditatie staat. Want God moet het doen.
Daarom drijft het gebod uit tot het gebed.
Nee, denk nu niet dat hier dodeüjke lijde
lijkheid bedoeld zou zijn. Die heeft niets
met God en met Gods Woord te maken. Wat
hier wél wordt bedoeld, is het bijbelse besef:
"Zonder Hem kan ik niets doen".
Niet eerst de handen uit de mouwen, maar
eerst de handen vouwen! Gods Geest moet
ons heel wat afleren om ons dat te leren.
Ondertussen doortrekt die biddende afhan
kelijkheid het ware geloof van het begin tot
het einde.
Maar: Afhankelijkheid is iets heel anders dan
passiviteit. Want hier gaan de handen wel uit
de mouwen! Het ware gebed kweekt geen
luie christenen. Het gebed spoort aan tot het
gebod. Om Christus Die de Weg is metter
daad te volgen. Om de weg van Gods gebo
den te bewandelen. Niet de brede, maar de
smalle weg.
En üt zal hem houden ten einde toe".
Want waar het geloof niets meer van zichzelf
verwacht, verwacht het alles van de overste
Leidsman en de Voleinder des geloofs. Als
verhoring van de Hoorder van het gebed.
Wapenveld, ds. J.B. ten Hove v.d.m.
Op advies van de arbiter werd afgelopen
maandagavond om acht uur de klok in wer
king gesteld voor de op één na laatste ronde
voor het Schaakkampioenschap 2005, die
ditmaal gehouden werd in m.f.g. Dorpstien-
den te Ouddorp.
Bram Mourik zat al geduldig te wachten tot
dat Ruud van Hooff zou arriveren. Dit was
de partij waarom het draait. Ruud van Hooff
was de favoriet en stond ook aan kop. Bram
Mourik had zich na een nederlaag in de 2
ronde uitstekend terug geknokt naar de kop
van de ranglijst. Van Bram was bekend dat
hij op winst zou spelen. En ook Ruud had
wat recht te zetten na zijn korte remise van
vorige week. Gelukkig kwam hij rond tien
over acht de zaal biimen wandelen. De spe
lers gaven elkaar een hand en de wedstrijd
kon begiimen.
Inrtussen waren er op de andere borden al
heel leuke stellingen ontstaan. Zo werd Jan
van Genderen overspeeld door zijn tegen
stander. Jan Moedt. Na nog wat tegenstribbe
len kon Van Genderen zijn koning omleggen
en zijn tegenstander feliciteren. In schaakter-
men heet zo'n partij een miniatuurtje.
Ook in de partij tussen Jaap Santifort en Mar
tin Verolme ging het in het begin erg snel.
Birmen 10 minuten hadden ze al 15 zetten
gedaan. Maar hier zat een klein verhaal aan
vast. De stelling op het bord was bekend bij
beide spelers. In 2002 hadden ze namelijk
dezelfde beginzetten gedaan. Hoewel het
voor een omstander misschien een vreemde
stelling leek, was het allemaal nog theorie.
Het Wolgagambiet stond op het bord. Martin
Verolme had een verbetering gevonden in de
partij die destijds gespeeld was. En het was
een verbetering, zodat opponent Jaap Santi
fort aan het denken werd gezet. Na voorzich
tig gemanoeuvreer kon Santifort met moeite
de remisehaven bereiken. Wim van der Staaij
had een moeilijke avond tegen Lendert van
den Ouden. Na lang zwoegen door Van
der Staaij wist hij zich genoodzaakt om de
koning om te leggen. Van den Ouden blijft
met dit resultaat goed mee doen met de strijd
om het kampioenschap.
Het was inmiddels ook gezellig geworden in
de zaal. Enkele toeschouwers waren aanwe
zig die in vroegere jaren hun partijtje mee-
bliezen maar nu vanwege hun leeftijd het iets
rustiger aan doen, zoals de 85-jarige Joost
Boeter en de bijna 80-jarige Eeuwit Santifort
die zijn zoon kwam aanmoedigen. Met een
bakje koffie of glas bier was het goed toeven
achter het bord. Buiten was het volgens de
weerman nog geen zomer. En dan is schaken
toch een ideaie sport!
De toeschouwers en de spelers die ondertus
sen klaar waren, dromden om het bord van
Mourik en Van Hooff. Er stond een interes
sante stelling op het bord waarbij Mourik
ogenschijnlijk in het voordeel kwam door
zijn toren in het vijandelijke kamp van de
tegenstander te zetten. Maar het ging wel
ten koste van een pion. Van Hooff pareerde
fraai en kwam zelfs in het voordeel vanwege
zijn gewonnen pion. Nu was het Moiuik die
op moest passen. Hij bood zijn tegenstander
remise aan omdat die minder tijd had. Maar
Van Hooff weigerde beleefd en speelde om
te winnen. Met een fraai gespeeld toreneind-
spel wist hij Mourik tot overgave te dwingen.
Hiermee staat Van Hooff aan de leiding in het
klassement.
Een klein drama viel nog te noteren aan het
bord van Van der Wende tegen Struik. Laatst
genoemde stond straalgewonnen en zat te
wachten op de hand van zijn tegenstander
ten teken van overgave. Maar Van der Wen
de speelde door op tijd. Struik had name
lijk nog maar enkele minuten op de klok en
moest nog een tiental zetten doen. Met wat
simpele heen-en-weer zetjes had Struik de
tijdcontrole kunnen halen. Maar die zetten
kwamen maar moeizaam. Struik wilde het te
mooi doen. Zijn blik ging van het bord naar
de klok en omgekeerd zonder te zetten. De
spanning bouwde zich op. Zou hij het halen?
Maar ineens: Tik! Daar viel de metalen vlag.
Struik beende gelijk de zaal uit, balend van
dit onnodige verlies. Gelukkig kwam hij
even later terug om zijn tegenstander alsnog
te feliciteren. Van der Wende voelde zich
wat ongemakkeüjk maar hij had uiteraard
de spelregels aan zijn kant. Nu heeft Van der
Wende, kampioen van Ouddorp, er weer een
puntje bij en is hij na een dramatische start
weer terug in middeimioot van de ranglijst.
Na zes rondes is het ongemeen spannend!
Maar liefst 8 spelers maken nog kans op de
begeerde schaaktitel. Ruud van Hooff heeft
uiteraard de beste papieren. Hij zal er voor
gaan want zijn laatste titel dateert al weer van
1998.
De laatste ronde wordt op 13 juni in Som-
melsdijk gehouden.
Voor meer informatie kunt u kijken op web
site http://www.flakkee.net/~schakenykgo.
SOMMELSDIJK - Onlangs hebben de kinderen van groep 8 van de School met de Bijbel te
Sommelsdijk het jeugd E.H.B.O.-A examen gedaan. De cursus werd gedurende de periode
oktober tot april gegeven door de kaderinstructeur Atie Hollaar, die daarbij geassisteerd werd
door Tiny Blok. Het examen werd afgenomen door mevrouw M. Lokker. Alle kinderen zijn
geslaagd. Dat zijn: Maaike Bechthum, Ilse van den Boogert, Bas den Breejen, Liaime Broere,
Marinus Buskoop, Jonathan Drooger, Jedidja Faro, Jonathan de Geus, Carlijn Hoek, Jonathan
van den Hoek, Martijn Hout, Harm Huisman, Coen de Jong, Martijn Joppe, Eline Keijzer,
Anne de Krey, Heleen van der Laan, Joaime van Loon, Michael Mackloet, Jamilla NeUs,
Coen van Nieuwenhuijzen, Joanne Oost, Geert-Jan de Ruiter, Linda Schellevis, Mariëlle van
Seters, Willianne van der Valk, Woudiaime van der Valk, Lennard Vink, Arend van der Vlugt,
Bemd-Jan Vogelaar en Anja Wittekoek.
-62-
Er worden uitgebreide onderzoeken ingesteld. Het
is duidelijk: de kogel is vanaf het prikkeldraad of in
ieder geval vanuit die richting afgevuurd.
Dat geen enkele verdenking op de plennies valt
is van stonde aan wel duidelijk. De plaats waar de
kogel vandaan komt, wordt nooit door een gevange
ne betreden. Vanaf de wachttorens blijkt ook al niet
mogelijk, want geen enkele toren heeft schootsveld
in die richting.
Alle wachtlokalen worden bijeengedreven. Er vul
den verhoren plaats en wel op een manier die een
eventuele dader spoedig door de mand zou laten
vallen.
Maar de soldaten die op wacht hebben gestaan,
kunnen het niet gedaan hebben. Ibch kan slechts
een Rus de aanslag gepleegd hebben.
In het kamp heerst opgewektheid als men verneemt
wal er gebeurd is. Zelfs de officieren zijn in stilte
verheugd over het voorval, al merkt niemand daar
iets van.
Maar het betreft hier duidelijk een moordaanslag
en wel op een commissaris en dat is niet iets wat
men gewoon kan afdoen. Men zal de kampleiding
rekenschap vragen voor dit droeve voorval, zodat
alle Russen, zelfs de officieren, stevig door de molen
gedraaid zullen worden.
Helaas, alle onderzoeken blijven zonder resul
taat.
Het praatje gaat weldra, dat waarschijnlijk weleens
een officier de vinger gekromd zou kunnen hebben.
Maar ook dat valt niet te bewijzen.
De zaak van commissaris Anatoli Kuzkin zal nooit
opgelost worden.
Hij wordt verpleegd in het lazaret waar men eerst
verwacht dat hij een lamme arm zal overhouden,
wat gelukkig meevalt.
Er komen commissarissen van het districtsbureau.
Ook die kunnen geen dader vinden. En een verhoor
afnemen kunnen deze kameraden; het is hun spe
cialiteit om moeilijke gevallen op te lossen. Alles
echter zonder resultaat.
Wel komen ze erachter hoe de commissaris in het
kamp heeft huisgehouden. Dat stemt tot nadenken.
Uit kamp 22-12 zijn voorheen nooit anders dan
goede berichten gekomen.
Kameraden, goed beschouwd heeft de commissaris
het aan zichzelf te danken dat hij is neergeschoten.
Er wordt zelfs al over sabotage gefluisterd.
Als er geen enkel licht op de zaak geworpen kan
worden, lopen de districtscommissarissen op een
middag over het kampplein in de richting van het
lazaret. Dat doet nogal gewichtig aan, vijf mannen
met doodgraversgezichten. Dat wekt ontzag. Er is
dan ook op het hele plein geen mens te zien. Inder
daad, het lijkt erop, of de dood er in eigen persoon
rondwaart.
Wat er besproken is met de zwaar gewonde com
missaris, is men nooit aan de weet gekomen. Hij
wordt met onbekende bestemming afgevoerd.
Weer worden er verhoren afgenomen. Zelfs enkele
plennies moeten zich bij de hoge heren melden. Die
willen weten hoe de commissaris zich ten opzichte
van hen had gedragen. Franz kan met bewijzen
aantonen dat het gedrag van de man belemmerend
heeft gewerkt op het uitvoeren van zijn projecten.
'Sabotage tegen de Russische staat', luidt het rap
port dat kolonel Iwan Sokorsky over deze zaak ont
vangt.
Kamp 22-12 zal opnieuw een andere commissaris
krijgen.
Veertien dagen later komt hij, een oude bekende:
Vassili Boetiloff!
Er gaat wat gebeuren, dat is aan alles te mer
ken. De plennies gissen ernaar; ze vragen het
aan hen die met de Russen in contact komen.
Maar ook zij, die regelmatig met de kampleiding
verkeren, weten het juiste niet.
In de commandantura vergadert regelmatig de staf,
met uitzondering van de bij het taigaproject betrok
kenen. Daaronder zijn Valeria Zaitsev en kapitein
Bernerian. Terloops hebben die wel het één en
ander vernomen, maar ze zwijgen en dat heeft zijn
reden. Ze weten, dat er enkele personen zijn, die
door het nieuwe systeem, dat binnenkort in werking
zal treden, de terugkeer uit Rusland onmogelijk
gemaakt zal worden.
Franz is er één van. Ze hebben de blonde, hard
werkende Duitser leren kennen en waarderen. De
tijd dat de plennies nu in Rusland zijn, is voldoende
geweest om banden te laten ontstaan. Hoewel Ber
nerian niet kan wat hij zou willen, is zijn sympathie
voor Franz van dien aard, dat hij hem als een goede
vriend is gaan beschouwen. Natuurlijk laat hij dat
niet openlijk blijken, maar Franz kan wel aanvoe
len, dat er sinds zijn gevangenneming heel veel is
veranderd. Valeria heeft er minder moeite mee. De
gedachte dat Franz in Rusland moet blijven, houdt
in, dat ze waarschijnlijk toch zijn vrouw kan worden.
Ze houdt van de Duitser op een manier die ze nooit
voor mogelijk had gehouden.
Franz behandelt haar met respect, maar verder is het
na die bewuste avond niet gekomen. Ze hebben een
lange gesprek gehad, waarbij hij haar heeft verteld
van Elsa, het huis dat ze samen hebben gebouwd en
van zijn werk in de bossen. Niets heeft hij voor haar
verzwegen. Valeria was verdrietig, maar begrijpt dat
het enige houvast dat Franz had, om door te zetten,
datgene was, wat hij lang geleden heeft achtergela
ten. Daaraan hield hij zich staande.
Valeria is totaal veranderd. Van een hatende furie
is ze omgedraaid tot een lief zacht meisje, dat haar
liefde niet beantwoord ziet. Franz, die na al die jaren
nog het mooie beeld voor zich heeft, moet er toch
vaak aan denken, hoe zijn Elsa nu zal zijn. En dan
verkeert hij in een zware tweestrijd. Het kost hem
alle moeite om Valeria niet in zijn armen te sluiten.
Maar de gedachte in Rusland te moeten blijven, als
een verdoemde in de taiga, is juist nog voldoend om
hem van deze liefde te weerhouden. Ze praten veel
samen en door haar gesprekken met Franz is Vale
ria gaan beseffen, dat het systeem dat ze altijd heeft
aanbeden, toch niet is, wat het hoort te zijn.
Van haar prilste jeugd af heeft men haar beelden
voorgespiegeld van een kapitalistische wereld, waar
men niets anders doet dan de werkende klasse
uitbuiten. En zij, de Russen, hebben de taak deze
arbeiders van dat juk te verlossen.
Uren heeft ze daarover met Franz gepraat. In het
begin is ze weleens opgestoven en heeft hem fel
aangevallen. Franz heeft dat glimlachend aange
hoord, maar kan aan de hand van feiten het tegen
deel bewijzen.
Valeria Zaitsev is nog maar een schaduw van wat ze
is geweest. Hun verhouding, die naar buiten nogal
koel aandoet, wordt door bepaalde mensen in de
gaten gehouden. Eén van hen is commissaris Boe-
tUoff.
(wordt vervolgd)
