Maanvis aangespoeld
bij Ouddorp
Twee jongens gewond na ongeval
WckiM
Nieuwjaarsconcert door
jonge musici in Sommelsdijlt
liSliiMiiSiiiii
Jan Vayne en Martin Mans in concert
in de Groote Kerlc van Maassluis
Belangenverstrengeling?
Oud papier 'Ons Koor'
Nieuwe woningen per
1 januari energiezuiniger
Opbrengst Goeree-Overflakkee
kalender 2006 voor Calando
'ifa.icfa.-^rilogi.e vdeel 3
PAGINA 4
DINSDAG 3 JANUARI 2006
ifiiigiiSiaiifliais*»;
OUDDORP - Op het strand van Ouddorp is donderdagmiddag een subtropische maanvis
aangespoeld. Voorbijgangers merkten de vis op, en belden naar Naturalis in Leiden. Deze
schakelden de E.H.B.Z. (Eerste Hulp bij Zeezoogdieren) in, die rond 21.00 uur de maanvis
vonden. De dode maanvis had een omvang van 55 x 78 centimeter. Een maanvis ziet eruit als
een ronde en zijdelings afgeplatte bal, met aan beide zijden een uitstekende vin. Het gevonden
exemplaar ligt in een diepvries van Rijkswaterstaat op de Neeltje Jans en zal onderzocht wor
den door medewerkers van Naturalis. In Nederland spoelden vorig jaar veel meer maanvissen
aan dan anders. Dit exemplaar is de derde in Zuid-west Nederland. In januari 2005 spoelden
aan de hele kust ook al elf maanvissen aan, onder andere bij Zandvoort en op de stranden van
Terschelling en Vlieland. In 1992 spoelden vijf maanvissen aan, tot dan toe het record.
(Foto: Bart Flikweert)
MAASSLUIS - Op zaterdag 18 februari 2006
geven de vermaarde pianovirtuoos Jan Vayne
en de organist Martin Mans een concert in de
Groote Kerk in Maassluis. Dit is het eerste
concert in een 12-delige serie die zij in 2006
hebben geprogrammeerd. Zij bespelen het
geliefde Garrels orgel in combinatie met een
concertvleugel. Het programma bevat, naast
werken voor twee instrumenten, vierhandige
werken. Enkele jaren geleden werden de
contacten tussen beide improvisators gelegd
en geïntensiveerd hetgeen heeft geleid tot
een twaalftal concerten in het land. Zij bren
gen improvisaties ten gehore over geestelijke
en klassieke muziek. Naast het feit dat beide
virtuozen over een groot improvisatietalent
beschikken, mijden zij de klassieke muziek
geenszins en brengen beide genres uitgebreid
ten gehore.
Het concert begint om 20.00 uur. Entreekaar-
ten zijn verkrijgbaar via info@martinmans.
nl, telefonisch te bestellen op 0348-433893
of te verkrijgen bij de Laurenskerk. Op de
concertavond zijn kaarten aan de kerkdeur
te koop, zolang de voorraad strekt. De toe
gang bedraagt 12,50 in de voorverkoop
en 15,- aan de kerk. Kinderen t/m 11 jaar
betalen slechts 7,50.
Jan Vayne
Jan Vayne is woonachtig in Zwolle en speelt
vanaf 5-jarige leeftijd piano. Hij heeft een
opleiding piano en kerkorgel gevolgd aan
het Zwolse conservatorium. Dikwijls tegen
de zin van zijn leraren in, heeft hij een eigen
improvisatiestijl ontwikkeld waarin hij klas
sieke en moderne muziek combineert. Dit
is een grote overeenkomst tussen hem en
de organist Martin Mans die tevens aan zijn
muziek een eigen gezicht heeft gegeven.
Deze gelijkgestemdheid is mede aanleiding
tot het orgel en vleugel concert in de Groote
Kerk in Maassluis die onder andere vanwege
haar beroemde orgel een uitstekende ambi
ance is voor dit muzikale evenement.
Jan Vayne gaat in de muziek zijn eigen weg
en is wars van muzikale dogma's. 'Niets
hoeft, alles mag' is van kinds af zijn motto.
Dit vormde zijn spontane creativiteit. Op 10-
jarige leeftijd begeleidt hij de kerkdiensten in
de gereformeerde kerk waar hij zich uitleeft
op het kerkorgel. Ook Martin Mans werd op
jeugdige leeftijd kerkorganist in Melissant en
begeleidde de diensten. Een functie die hij tot
op de dag van vandaag in de Breepleinkerk in
Rotterdam vervult.
Doordat Jan in contact kwam met Emi
Music heeft hij de gelegenheid gekregen zijn
improvisaties op te nemen. Zijn eerste album
'Colours of my mind' is een overweldigend
succes. Zowel zijn eerste als zijn tweede
album zijn platina geworden. De geschiede
nis van Mans vermeldt soortgelijke hoogte
punten. Zijn eerste improvisatie CD werd
met 'goud' bekroond en twee jaar geleden
verkreeg hij een platina plaat voor 50.000
verkochte exemplaren 'Christmas Carols' in
samenwerking met het Holland Boys Choir
uit Elburg.
De muziek van Jan Vayne laat als het ware
een cirkelvormige ontwikkeling zien. Hij
keert telkens terug naar de basis. Van piano
spel ontwikkelt hij naar een brede, orkestrale
uitvoering om later weer terug te keren naar
de basis met één instrument, improviserend
op klassieke muziek. Deze ontwikkeling her
haalt zich in zijn latere carrière.
Op zijn CD 'The Christmas album' werkt hij
samen met het Holland Boys Choir o.l.v. Pie-
ter-Jan Leusink. Tegen dit decor zijn de con
tacten met Martin Mans tot stand gekomen.
De organist nam de orgelpartijen tijdens de
kerstconcerten van het Holland Boys Choir
voor zijn rekening terwijl Jan Vayne het
befaamde jongenskoor op de vleugel bege
leidde. De basis voor een vruchtbare samen
werking was gelegd.
Op het concert in de Groote Kerk zijn de
CD's en DVD's van Jan Vayne en Martin
Mans verkrijgbaar.
Voor nadere informatie kunt u de volgende
websites bezoeken: wwwjanvayne.nl en
www.martinmans.nl of u kunt contact opne
men met Martin Mans Musicus v.o.f. tel.
0348-433893.
In deze rubriek kunnen lezers hun zegje doen of
reageren op hetgeen ze in dit blad gelezen heb
ben. Inzendingen mogen geen grotere omvang
hebben dan ca. 400 woorden. De redactie
behoudt zich het recht voorom ingezonden tekst
in te korten of niet te plaatsen. Tevens draagt
de redactie geen verantwoordelijkheid voor de
inhoud van wat lezers schrijven.
Het morele dilemma van een raadslid: waar
houdt oprecht maatschappelijke bewogen
heid op en wanneer raken belangen ontoe
laatbaar verstrengeld?
Hieraan moesten wij denken na lezing van
het hoofdartikel in een weekblad dat onlangs
verscheen, en waarin een soortgelijke vraag
eveneens aan de orde kwam. Het onderwerp
is bekend: de Kerkenraad van de Ger. Gem.
die haar kerkgebouw annex verenigingsge
bouw aan de Chr. de Vrieslaan aanzienlijk
groter wil herbouwen, en omwonenden die
dat willen voorkomen. Beide partijen gaan
voor hun standpunt in de weer, en beide
trachten ze hun doel te bereiken.
Op zich is daarmee niet zoveel mis, mits men
de "strijd" voert binnen het kader van de wet
telijke regelgeving. Dat laatste is gecompli
ceerder dan men wellicht zou denken, want
er is nog een derde partij in het geding; de
gemeente Middelharnis.
Die moet o.a. beoordelen of een bouwplan
in overeenstemming is met de normen van
een goede planologie, terwijl ook dient te
worden nagegaan of esthetisch gezien het te
bouwen object past in de omgeving van de
bouwlocatie. Ook moet worden bekeken of
het bouwobject in overeensteinming is met
de bestemming van die bouwlocatie.
Dat laatste was in de Christiaan de Vrieslaan
niet het geval, en dus verzocht de Kerkenraad
aan de gemeente aan een vrijstellingsproce
dure voor het te bouwen perceel haar mede
werking te verlenen. En gezien de belang
rijke plaats die een kerkgenootschap in de
samenleving inneemt kan men zich indenken
dat een gemeentebestuur voor een dergelijk
verzoek niet ongevoelig is.
De vraag dringt zich op: "Hoever wil je en
kun je daarbij gaan?"
Nadat de omwonenden tijdens een inspraak
ronde hun zienswijze aan het college hadden
medegedeeld, werd door het college als inlei
ding tot een vrijstellingprocedure voor de
bouwlocatie een voorbereidingsbesluit gelan
ceerd, dat echter tijdens de raadsvergadering
van 7 oktober 2004 door een raadsmeerder-
heid werd weggestemd. De (voormalige)
commissie Ruimtelijke Ontwikkeling had al
in een eerder stadium negatief geadviseerd.
De bezwaren van de tegenstemmers richt
ten zich vooral tegen het ontbreken van een
goede planologische onderbouwing van het
voorstel. Een aantal van hen had (en heeft)
bovendien moeite met de sloop van de kos
terswoning, een ingreep die naar hun mening
esthetisch niet verantwoord zou zijn.
Tegen de verwachting in werd het raadsbe
sluit niet officieel (schriftelijk) aan de Ker
kenraad medegedeeld. Het kwam, op verzoek
van de Kerkenraad, op 8 april 2005 opnieuw
op de raadsagenda, en het werd, dank zij de
afwezigheid van 2 raadsleden, met 1 stem
meerderheid aangenomen. Geen enkele
fractie was echter van standpunt veranderd.
Bovendien werd de rechtmatigheid van het
raadsbesluit betwist, en zoals nu is gebleken
was dat terecht.
Kerk en overheid behoren hun activiteiten
gescheiden te houden. Dat betekent niet
dat een college aan de bouw van een kerk
geen medewerking zou mogen verlenen. Het
betekent wel dat verantwoordelijkheden en
belangen niet door elkaar mogen lopen. Bud
gettaire argumenten bijv. mogen nooit bij het
beoordelen van een bouwaanvraag worden
meegewogen, en zelfs de schijn van belan
genverstrengeling dient te worden vermeden.
Dat geldt voor raadsleden, dat geldt ook voor
het college.
Tijdens de raadsvergadering van 7 oktober
2004 was al gebleken dat er voor het bouw
plan geen politiek draagvlak was. Dat was
het ultieme moment geweest om de mede
werking te stoppen of, zoals wij al eerder
suggereerden, gezamenlijk naar een andere
oplossing te zoeken.
Door het voorstel wederom in de raad te
brengen heeft het college de mythe in stand
gehouden dat het complex toch in de Christi
aan de Vrieslaan zou kunnen worden gere
aliseerd. Daarmee bewees het college de
kerk geen dienst. Het is een illusie te den
ken dat zo'n gigantisch complex zou kunnen
worden neergezet terwijl niet tegelijkertijd
voldoende parkeerplaatsen kunnen worden
gerealiseerd. De wet verbiedt dat, en zowel
de Commissie voor Bezwaar en Beroeps
schriften als de rechter hebben onlangs wel
duidelijk laten blijken dat de wet dient te
worden nageleefd.
Peter Verhey - Dick Zevenhuizen
Comité Verontruste Bewoners
Cliristiaan de Vrieslaan
MELISSANT - Een 17-jarige jongen uit Alkmaar en een 12-jarige jongen uit Dirksland zijn
in de nacht van donderdag op vrijdag gewond geraakt na een ongeval op de N215. Rond half
twee zag politiepersoneel dat de bestuurder van een auto plotseling hard wegreed. Hierop
werd een stopteken gegeven. De bestuurder ging er echter snel vandoor, maar verloor de
macht over het stuur. De auto vloog uit de bocht, sloeg over de kop en kwam vervolgens tot
stilstand. De I7-jarige bestuurder liep hierbij nekletsel en een zware hersenschudding op. De
12-jarige jongen moest door de brandweer uit de auto geknipt worden en werd vervolgens met
onder meer een gebroken pols en een zware hersenschudding overgebracht naar het Erasmus
Medisch Centrum in Rotterdam. De politie stelt een nader onderzoek in. (Foto: Persburo FiaUcee)
De jonge musici die in Sommelsdijk zuilen optreden
SOMMELSDIJK - Op zaterdag 14
januari 2006 zal in de Herv. Kerk te
Sommelsdijk een nieuwjaarsconcert
worden georganiseerd. Er wordt een
afwisselend programma voorgezet met
trompet, panfluit, dwarsfluit, harp en
orgel, en dat in alle mogelijke combi
naties, uiteraard ook gezamenlijk.
De medewerkenden op deze avond zijn Len-
nert en Maria Knops. Zij zijn geen onbeken
den op Goeree-Overflakkee. Lennert, geboren
in Herkingen, en opgegroeid in Nieuwe-Ton-
ge heeft de leiding over het Chr. Jongeren
koor Con Amore uit Melissant en over het
recent opgestarte jongerenkoor Chaverim uit
Alblasserdam. Beide koren hebben samenge
werkt op het kerstconcert van 10 december in
de Herv. Kerk te Dirksland. Hij bespeelt deze
avond het Meere-orgel. Ook Maria heeft aan
het concert op 10 december meegewerkt als
harpiste, evenals dwarsfluitiste Martha de
Lange. Ook zij zal te beluisteren zijn op 14
januari. Daarnaast werken Corné vd Giessen
en Wilhelm Groenendijk mee. Zij bespelen
de panfluit en de trompet.
Het idee om op Goeree-Overflakkee met
muzikale vrienden een concert te geven
kwam naar voren tijdens de concerten in
2005 waaraan de musici meewerkten o.a.
in Nunspeet, Nieuwpoort, Alblasserdam
e.v.a. plaatsen waar ze elkaar ontmoetten en
enthousiast gereageerd werd op het geboden
programma. Dit gaf de zet in de rug op om
Goeree iets te organiseren. Wij hopen vele
bezoekers te mogen verwelkomen.
De avond begint om 20.00 uur. Om 19.30 uur
zullen de deuren open gaan voor publiek. De
entreeprijs is 3 euro per persoon.
Zaterdag 7 januari is de eerste zaterdag in
2006 en dus ook de eerste zaterdag van de
nieuwe maand. De mannen van Mannenkoor
'Ons Koor' trekken er dan weer op uit om
het oud papier op te halen in Sommelsdijk,
Ze komen in het hele dorp, echter niet in de
Westplaat. Ze komen langs tussen 9 en 12
uur 's morgens. Papier goed veipakt en met
een stukje touw of plakband gefixeerd, op
een goed zichtbare plaats aan de weg zetten.
Ook kartonnen verpakkingsmateiialen kunt
u aan de mannen meegeven. Ook die goed
gebundeld aanbieden!
Heeft u vragen, dan kunt u die aan de mannen
stellen, die bij u langskomen. Voor contact
adressen zie www.mannenkoorons-koor.nl
De verkoop van de Goeree-Overflak
kee kalender voor 2006 is opnieuw
succesvol verlopen. Als gevolg van de
grote belangstelling kon een bedrag
van 3.475,- worden overgemaakt
naar Hospice Calando in Dirksland.
Het genoemde bedrag is inclusief de giften
van gulle gevers die het werk van Calando
een warm hart toedragen. Het bedrag zal
worden aangewend voor de gedeeltelijke
vernieuwing van het interieur, o.a. kasten,
die als gevolg van het intensieve gebruik,
aan vervanging toe zijn. Mede namens direc
tie en bestuur van Hospice Calando willen
de samenstellers van de kalender u hartelijk
bedanken voor deze financiële ondersteuning.
Zij hopen tevens dat u in goede gezondheid
eenjaar lang van de mooie Goeree-Overflak
kee kalender zult genieten
Een woning waarvoor vanaf 1 janu
ari 2006 een bouwvergunning wordt
aangevraagd, moet energiezuiniger
worden. De zogenoemde energiepres
tatiecoëfficiënt (EPC) voor nieuw
te bouwen woningen wordt op dat
moment aangescherpt van 1.0 naar
0.8. De aanscherping van de EPC past
binnen het streven van het kabinet om
de C02-uitstoot te veminderen en zo
klimaatverandering tegen te gaan. Het
besluit tot aanscherping van de EPC
is op 27 oktober 2005 gepubliceerd in
het Staatsblad.
De kosten van de energiezuiniger woningen
weegt voor minister Dekker en staatssecre
taris Van Geel (VROM) op tegen de baten.
Diverse partijen hebben de Tweede Kamer
ingelicht over hun visie op de aanscherping.
Op 15 december zijn de betrokken partijen
bevraagd door de Tweede Kamer. Minister
Dekker en staatssecretaris Van Geel zien
ondanks de gesprekken in' de Kamer geen
aanleiding de aanscherping uit te stellen.
Vandaag is daarom het inwerkingtredings-
besluit in het Staatsblad gepubliceerd.
Per 1 januari 2006 zal ook de herziene ener
gieprestatienorm (EPN) voor de woning
bouw (NEN 5128:2004) gelden. In deze
nieuwe methode is het zomercomfort mee
genomen, zodat oververhitting in de zomer
in het ontwerp al voorkomen kan worden
en het achteraf installeren van airco's wordt
beperkt.
VROM heeft deze berekeningsmethode aan
gewezen in de bouwregelgeving als goede
methode om de energieprestatie van een
woning te berekenen.
-36-
'Ze ruiken ons en dat is voorlopig een waarborg voor
het leven", wist Njoera, die zekerheid.shalve haar
geweer schietklaar hield.
Plotseling bleven ze geschrokken staan. Duidelijk
hoorden ze iets op een honderd meter bij hen van
daan door de sneeuw ploeteren.
'Daar heb Je ze", siste Kar! en gooide zijn geweer aan
de schouder.
Zijn ogen trachtten de grauwe duisternis te doorbo
ren om te zien waar hel gevaar zich bevond.
In de verte huilden de wolven.
'Vreemd", zei Njoera, 'wat we hier horen, zijn geen
wolven. Het zijn één of misschien twee grote dieren;
hoor maar. hoe regelmatig het zich beweegt.
Inderdaad horden ze het zachte ruisen van iets dat
door de sneeuw ging.
'Het zal toch die beer niet zijn?' veronderstelde Kar!
en huiverde bij die gedachte aan de ontmoeting, nog
maar zo kort geleden.
'Dat geloof ik niet, hij zal zich niet zo vlug meer in de
buurt van mensen wagen. Nee, het moet iets anders
zijn. Wolven zijn het ook niet.'
Het geluid ging op gelijke hoogte met hen mee.
'Hij blijft bij ons. Het zullen toch geen mensen zijn
die naar ons op zoek zijn?" opperde Karl
'Nee, want ze kunnen ons horen praten.'
'Maar dan heeft, wat zich daar ook mag bevinden,
geen angst voor ons, want als het een dier zou zijn,
zeker hel geval is."
'Ik weet het niet, het kan ook een dier zijn, dat net als
wij door de wolven is ingesloten. De wolven, die hui
verig zijn van mensenlucht, blijven op een afstand,
daarvan maakt dal beest gebruik, omdat hij geen
andere keus heeft.'
Het vermoeden van het meisje werd bewaarheid.
Even later zagen ze vaag het silhouet van twee elan
den, die op korte afstand van hen door de taiga bag
gerden.
'Dat is hetgeen de wolven zoeken. Ze hebben deze
twee elanden ingesloten en slechts de aanwezigheid
van ons houdt ze op een afstand. Dit kan een bewijs
zijn dat hun honger niet al te groot is; op ons hebben
ze het in ieder geval niet voorzien", zuchtte Njoera
opgelucht.
'Maar hel is in ieder geval wel zo, dal rondom ons
wolven zitten en dat wij net als die elanden moeten
zien dal we door hun omsingeling heen komen.'
'Nee, de wolven zullen ver genoeg uil de buurt blij
ven; hun angst is vele malen grote dan hun honger.'
'Laten we één van de elanden neerschieten. De wol
ven zullen dat meteen in de galen hebben en zich op
dal dier storten. Hun aandacht is dan beslist van ons
afgewend. Hel is in ieder geval een zekerheid dat we
heelhuids in Lovsk komen.'
Njoera keek hem van terzijde aan. haar gezicht stond
heel ernstig.
'Dat zullen wij niet doen. Deze dieren zoeken bescher
ming bij ons en moeten wij ze dan neerschieten? Dal
nooit, of het zou zeker moeten zijn dat we daarmee
ons leven konden redden. Dan pas zullen we één van
hen opofferen.'
'Dal is oudewijfenfilosofie', gromde Karl.
'Njet: dal is respect voor hel leven. Jij begrijpt dat
niet, maar wij hier in de taiga zijn geen wilde, alles
verscheurende monsters. Vraag daar maar eens naar
bij vadertje Michajlovna; die zal je wel uitleggen, hoe
wij tegenover deze dingen slaan.'
'Als jij maar niet denkt dat ik mij door een stel bloed
dorstige monsters laat verscheuren. Er is maar één
Karl-Heinz Stiermann, juffie; en onthoud nu voor
eens en altijd, dat deze jongen daar heel veel van
houdt.'
Ze lachte begrip vol en antwoordde: 'Je zult dit nog
wel leren begrijpen.'
Ze stapten door. Hun dorpje kon niet verder meer weg
zijn dan vijf minuten lopen. De Iwee elanden liepen
nog steeds met hen mee, ze snoven onrustig en hiel
den hun koppen waarop het enorme gewei pronkte,
in de wind. De geur van wolven was onmiskenbaar en
kwam steeds sterker lot hen over. Langzaam begon
nen de hongerige wolven de ring rondom de dieren en
mensen te sluiten. Overal klonk hun gehuil.
'We komen er niet doorheen', meende Kari, die zowel
voor hen, waar hel dorp lag, als achter en opzij de
wolven hoorde.
Njoera zweeg en had er ook een zwaar hoofd in. Als
er geen andere mogelijkheid bestond, moesten ze
toch maar één van de elanden neerschieten, dat kon
hun levensbehoud zijn.
De twee elanden snoven angstig en waren nog iels
dichter op de mensen aan gekomen. Op deze afstand
waren ze goed Ie onderscheiden en presenteerden ze
zich als twee koeien; heel groot slaken ze tegen de
sneeuw af.
De slem van de wolvenleider liet zich horen. Angstig
klonk het en heel dichtbij.
'Laten we toch één van die dieren afschieten', snauw
de Karl, die hel gevaar dreigend naderbij voelde
komen.
Njoera zuchtte, ze begreep dal hun geen andere
mogelijkheid zou overblijven.
Juist wilde ze haar geweer aan de schouder brengen
om hel voorstel van Karl uil te voeren, loen er achter
elkaar een serie scholen klonken, gevolgd door een
afgrijselijk gehuil.
In hel dorp had men de wolven allang gehoord en
men was in de slolowaja samengekomen om dal te
bespreken. Twee van hun mensen waren in de taiga
en die konden wel in leven.sgevaar verkeren.
Pope Larrentij Michajlovna bulderde tegen de rumoe
rige mensen uit: 'Stille!'
'Maakt fakkels gereed en haalt wapens. Als over een
kwartier de twee mensen nog niet terug zijn, is het
donker. Dan moeten ze thuis zijn. anders gaan we
hen zoeken. Eerder gaan heeft geen zin. Je weet maar
nooit wal ze hebben te bepraten, vandaar dal we hen
zolang mogelijk alleen laten.'
Er ontstond een onderdrukt gelach, want allen begre
pen wal de pope bedoelde.
'Njoera is in staal om aan de gevaren in de taiga hel
hoofd te bieden, zodat we ons niet al te veel zorgen
hoeven te maken. Maar als het donker is, dan doen
we er goed aan toch maar eens te gaan kijken wat
er gaande is. Hoor maar eens hoe de wolven huilen.
Hel kan niet anders of de twee zitten er kort bij, of
minstens in de buurt ervan.'
Toen de schemering over de taiga daalde, waren
Njoera en Kari-Heinz nog niet in het dorp terug. En
achter hel dorp, waar de taiga als een donkere muur
uil de sneeuw oprees, huilden onafgebroken de wol
ven.
'Fakkels aansteken; we gaan', riep de pope.
De fakkels, die gemaakt waren van harsig dennehout,
gedrenkt m teer en traan, werden aangestoken Met
spetterende en sissende fakkels ging de groep even
later hel dorp uil en dook onder in hel oerwoud
'In Unie!' nep vader Michajlovna. De mannen van
Lovsk verspreidden zich en trokken in een brede rij
de taiga in.
(wordt vervolgd)
