Aanleg riolering buitengebied van start
Jongeren en de tijdgeest
Dammen en schaken in Ouddorp
^evaMgeHeM
iHdetaiga
Viswedstrijd HV
Krammer
Meena project
van Unicef
SGP-jongeren Flakkee bijeen
EIUUMDEII-tllEUWS
TweedeKands kleding
en speelgoedbeurs
Schotejilzwemster
Melanie van Gemert
wint zilver op Nationale
Jaargangwedstrijd 2005
Nieuws van, de elUnden
•3?a.icfa.-frilogie deel
PAGINA 5
DINSDAG 22 FEBRUARI 2005
Dammen
Bij de dammers waren er twee partijen. Arie
de Mik sr. speelde met zwart een stugge par
tij tegen Cees Tanis, die met wit bij Arie het
hele centrum weghaalde. Na veel bouwwerk
wist Arie het centrum terug te winnen en
kwam zelfs twee schijven voor. Maar door
sterk eindspel van Cees en hebzuchtig spel
van Arie kwam er een mooie afruil tot stand
waarbij remise voor beiden het hoogst haal
bare bleek. Henk Floresteijn speelde met wit
een sterk positiespel tegen Adam van Hui
zen. Deze beantwoordde dat op zijn beurt
met ook goede zetten, zodat de stand lang
gelijk bleef. Op een gegeven moment wist
Henk een schijf voorsprong te nemen, maar
Adam bleef goed tegenspelen en kon de par
tij binnen de remisemarge houden. De uit
slagen:
Cees Tanis - Arie de Mik sr1-1
Henk Floresteijn - Adam van Huizen .1-1
Schaken
Bij het schaken komen we langzaamaan in
de belangrijke fase van de huishoudelijke
competitie. Wie aan de top een steek laat
vallen, kan het kampioenschap uit zijn hoofd
zetten. En voor het overige geldt: positiever
betering is mooi meegenomen, dus waarom
niet wat extra risico genomen? Kortom, alle
ingrediënten waren er voor een leuke boei
ende schaakavond. En dat werd het ook.
Peter Derrez heeft niet echt zijn seizoen,
maar deze avond was de oude vertrouwde
Peter weer aan het werk tegen Hans van
Meenen. Een damegambietje waar Peter zijn
stukken op de ideale plaatsen wist neer te
zetten, daarmee verzwakkingen in het zwar
te kamp uitlokkend. De verzwakkingen wer
den steeds groter en Hans kon er niets tegen
over zetten; net voordat hij mat gezet werd,
gaf hij Peter de hand.
Krijn van der Wende bediende zich van zijn
geliefkoosde Schots tegen Jan Verzijden.
Jan wist echter het witte initiatief binnen de
perken te houden en gelijk spel af te dwin
gen. Krijn, zelf niet vies van een remisetje
meer of minder, bood remise aan wat Jan
niet kon afslaan.
Hans van Esveld lijkt in een klein dipje te
zitten. Hij onderschatte duidelijk het Albins
tegengambiet wat Maart Breen hem voor
schotelde en kwam al snel gedrongen te
staan. Maart maakte nog een fout, die door
Hans echter niet werd gezien (hij kon een
stuk winnen); daarna trok Maart de partij in
zijn voordeel naar zich toe.
Willie Tanis-Kooie behaalde een mooie
overwinning op Johan Oomkes. Johan, nog
niet zo lang lid, kwam redelijk uit de ope
ning maar een vergissing zijnerzijds gaf
Willie de kans om beslissend binnen te
komen op de onverdedigde zwarte konings
vleugel. Ondanks hardnekkig verweer moest
Johan uiteindelijk de zwarte koning omleg
gen.
Albert Schaefer ging bijna kopje onder tegen
de nestor van de vereniging, Eeuwit Santi-
fort. Albert kwam wel goed uit de opening
maar vergalopeerde zich gaandeweg door
zijn toren te laten verdwalen. Met veel
kunst- en vliegwerk wist hij af te wikkelen
naar een stelling die net binnen de remise
marge bleek te vallen.
Groot was het drama wat zich afspeelde op
het bord van Peter Klink en Piet Speelman.
Peter gaat de laatste weken zichtbaar beter
spelen en ook nu had hij een aanhoudend ini
tiatief. Piet zette zich echter schrap en wist
een eindspel te bereiken dat er remiseachtig
uit leek te zien. Peter, zijn teleurstelling ver
bijtend over zoveel gemiste kansen, sloeg tot
drie keer toe het gefundeerde remiseaanbod
van zijn tegenstander van de hand en moest
dit bekopen met een pijnlijke nul op het eind.
Aan de topborden werd ook zwaar strijd
geleverd. Reinier van der Wende, de koplo
per, beleefde een moeilijke avond tegen de
goed in vorm zijnde Frans Troost. Zonder
ontzag ging Frans de strijd aan en kwam
allengs beter te staan. Het beter staan werd
omgezet in pionwinst en alles leek erop dat
Frans voor een stunt zou kunnen zorgen.
Inderdaad; 'zou', want Reinier rechtte zijn
rug en ging voor een actieve verdediging.
Hierdoor raakte Frans het spoor enigszins
bijster en ruilde de lopers, terwijl hij deze
toch echt op het bord had moeten houden.
De witte koning stond zeer actief, maar net
niet actief genoeg. Het overgebleven eind
spel bleek net niet te winnen voor wit, der
halve remise.
De achtervolgers konden echter niet profite
ren: nummer twee op de ranglijst. Jaap San-
tifort, beleefde een moeilijke avond tegen
nummer vier Bonne Faber. Een boeiende
Najdorf in het Sicihaans, waar wit optisch
beter leek te staan. Jaap had echter duidelij
ke compensatie over de c-lijn en er restte
voor Bonne niets anders dan remise aan te
bieden, waar Jaap op zijn beurt ook niet
onderuit kon.
De nummer drie. Kees van den Nieuwen-
dijk, nam het op tegen Gert-Jan Zonneveld.
Kees verdedigde zich met de Drakenvariant
van het Siciliaans. Kees verbeterde zijn spel
ten opzichte van de onderlinge partij van
vorig jaar (waarin hij hardhandig werd ver
slagen) maar door een onnauwkeurigheidje
verloor hij een pion. Het eindspel leek voor
Gert-Jan optisch gewonnen, maar de druk
van zwart over de c-lijn gaf ook hier genoeg
tegenspel, waardoor Gert-Jan enigszins
teleurgesteld in remise moest berusten.
Tot slot wist Arie Baas zijn tegenstander
Willem-Jan Tanis van het bord te drukken.
Arie opende middels 1. Pf3 en 2. b3. Hij
wist een pion buit te maken en dan gaat Arie
er echt voor zitten; met subtiele middelen
werd Willem-Jan langzaam maar zeker vast
gezet en op het moment suprèeme sloeg Arie
toe, en Willem-Jan kon alleen maar toekij
ken.
Uitslagen van de 23 ronde:
Peter Dertez - Hans van Meenen1-0
Krijn van der Wende - Jan Verzijden .rem.
Hans van Esveld - Maart Breen0-1
Willie Tanis-Koole - Johan Oomkes .1-0
Albert Schaefer - Eeuwit Santifort .rem.
Peter Klink - Piet Speelman0-1
Reinier van der Wende - Frans Troost .rem.
Bonne Faber - Jaap Santifortrem.
G.-J. Zonneveld - K. v.d. Nieuwendijk rem.
Arie Baas - Willem-Jan Tanis 1-0
Een stormachtige zaterdag en weinig vis, zo
kan de laatstgehouden wedstrijddag wel
worden getypeerd. Toch zijn er op zulke
dagen van die geluksvogels die juist dan een
geweldige aanval doen op het algemeen
klassement. De jonge deelnemer Marijn won
de wedstrijd met een bot van 29 cm en steeg
in het klassement met maar liefst 66 punten.
(Voor foto's zie website www.vbgo.nl.)
Komende zaterdag, 26 februari, wordt de
volgende wedstrijd gehouden. In overleg zal
zaterdag worden besloten waar precies dat
zal zijn. Waarschijnlijk zal er dan ook weer
een aantal vissers van HV Stellendam mee
doen. Heeft ook zin om ook een dagje
gezellig mee te vissen, dan bent u hartelijk
welkom! Inschrijven van 8.00 tot 8.30 uur in
'De Goede Reede' Zuiderdiepstraatweg 28
te Stellendam (de inschrijfkosten bedragen
2,50). Vissen van 9.30 tot 13.30 uur.
Tot a.s. vrijdagavond 21.00 uur kunt u bij
MIDDELHARNIS - In het verenigingsge
bouw van de Gereformeerde Gemeente aan
de Christiaan de Vrieslaan wordt zaterdag
12 maart een tweedehands (kinder)ldeding
en speelgoedbeurs gehouden, met in het
assortiment onder andere: heel veel kinder
kleding (van klein tot groot), speelgoed
(knuffels, fietsen, etc), babybenodigdheden,
nieuwe (kinder, dames of heren) sokken,
porseleinen servies, nestkastjes, walnoten
(rechtstreeks uit Roemenië), bonbons,
bolussen, roombroodjes, broodje kroket of
frikadel, groente en fruit, en natuurlijk staat
de koffie klaar! Van 9.30 tot 13.00 uur bent
u welkom in het verenigingsgebouw, het is
beslist een bezoekje waard!
onderstaand telefoonnummer aas bestellen.
Ook voor inlichtingen of andere vragen
(geen vervoer misschien?) belt u naar 0187-
603051U kunt ook mailen;
hvkranmier@hotmail.com.
De kinderen van groep 1 t/m 4 van Christe
lijke Nationale School 'Zomerland' in Stel
lendam hebben de afgelopen twee weken
gewerkt aan het project van Meena. Centraal
in dit project staat het onderscheid dat in
Centraal Azië wordt gemaakt in de opvoe
ding van jongens en meisjes. 'Geef meisjes
ook de kans', is het thema; dat thema geldt
ook Meena, een meisje dat intelligent is
maar niet mag leren. Ze moet voor het huis
houden leren en al haar tijd besteden. Door
middel van 4 videopresentaties wordt aan de
kinderen duidelijk gemaakt dat je zonder
leren niet veel verder komt. Verder komt
voeding en gezondheid aan de orde. Wan
neer je als meisje verder leert, kun je de ken
nis gebruiken in het dagelijkse leven. De
kinderen kregen uitleg van een vrijwilligster
van Unicef uit Stad aan 't Haringvliet en
maakten een eigen boekje over Meena.
Daarin stond kort haar dagindeling. Daarna
werd een dorpje uit deze cultuur nagemaakt,
het voedsel daar werd vergeleken we met
ons dagelijks eten en er werd stilgestaan bij
hoe WIJ onze tijd doorbrengen en wat wij
leren. De presentatie aan de ouders was
geheel in stijl. Er werd muziek gemaakt op
panfluit en gitaar, terwijl verschillende
ouders hapjes hadden gemaakt, zoals bara,
visballetjes, maïzenakoekjes en somosa;
allemaal gerechten die de ouders konden
kopen voor het goede doel: 'Geef Meena een
kans'. De opbrengst bedroeg ruim 60 euro.
Twee zwemsters van zwemclub 'de Schote-
jil' uit Middelhamis hebben afgelopen zater
dag in Leiden meegedaan aan de Nationale
Jaargangwedstrijden korte baan 2005. Op de
lOOm schoolslag zwom Melanie van Gemert
(1993) met een tijd van 1.24.66 naar de 2e
plaats, slechts 4 honderdsten van een secon
de langzamer dan de winnares, die in een
eerdere serie was gestart. Danica Koedoot
(1993) was eveneens startgerechtigd voor
deze (officieuze) nationale winterkampioen
schappen voor zwemmers tot 12 jaar. Zij
werd lOe op de lOOm vrije slag in een tijd
van 1.08.45. De beide Schotejil-zwemsters
zwommen behalve een persoonlijk record
bovendien reeds nu al een NJK limiet voor
het volgend seizoen (2005-2006). Overigens
zwom Melanie van Gemert vorige week ook
al een vermeldenswaardige lOOm schoolslag
tijdens de Meerkringen Ontmoeting in
Veenendaal. Toen werd ze Ie in een tijd van
1.25.23 opde50mbaan.
Op dezelfde dag zwom de rest van de Scho-
tejil-ploeg een driekamp met De Lansingh
en DWF in Krimpen aan den IJssel. Ook hier
werd door de Schotejil goed gepresteerd. Er
werden vele ereplaatsen bereikt. Mico
Pavlovic (1996) won zowel de 50m school
slag (50.51) als de lOOm vrij (1.32.65). Bei
de tijden bleken tevens clubrecords. Vertas-
send was ook de tijd van Dion Tamerius
(1995), die op de lOOm vrij zijn tijd met 6
seconden scherper stelde op 1.35.76. Op de
lOOm wisselslag was Timo Lambregts
(1993) de snelste in een p.r. van 1.32.74. Een
forse tijdwinst was er verder nog voor Sop
hie Tillema (1994), die op de lOOm school
slag maar liefst 9 seconden van haar tijd
afzwom met 1.50.56. Ook Elene van Zoest
(1992) verbeterde op de lOOm wisselslag
haar tijd fors met 17 seconden naar 1.33.26.
Tenslotte zwom een aantal zwemmers ook
nog op het Lange Afstand Circuit te Baren-
drecht. Hier was met name Esmee Koedoot
(1992) in erg goede doen. Zij zwom de
1500m vrije slag in een tijd van 20.17.08,
goed voor een clubrecord en een zeer scher
pe tijd in haar categorie. Ook haar tussentijd
(10.48.31op de 800m vrij bleek een clubre
cord. Verder zwommen ook William Weeda
1990) en Danielle Roodnat 1988) op prima
wijze de 2 km in resp. 27.36.72 en 28.04.51,
waarmede ze beiden eveneens clubrecords
wisten te realiseren. Bij de heren zwom
Leander Noordijk op de 2000m vrij een
clubrecord in 26.19.57.
GOEDEREEDE - In het gemeentehuis van Goedereede
werden afgelopen vrijdag officieel de contracten onderte
kend voor de aanleg van de drukriolering in het buitenge
bied van Ouddorp. De afgelopen tien jaar heeft tussen de
diverse overheden veel overleg plaatsgevonden over het
aansluiten van de panden die nog niet over een rioolafvoer
beschikken binnen de gemeenten.
In 2004 is door de Goereese gemeenteraad besloten om in de jaren
2005 tot en met 2007 een groot aantal van die aansluitingen te reali
seren. De Wet Milieubeheer verplicht de gemeenten namelijk het
aantal niet aangesloten panden terug te brengen. De gemeente Goe
dereede voldoet ruimschoots aan die verplichting.
De ondertekening van vrijdag betreft met name het aansluiting van de
bebouwing aan het Westeinde, Klingendaal, Groenendijk, Langedijk
en Westduinweg en omgeving te Ouddorp.
Het ingenieursbureau Grontmij te Middelburg heeft in samenspraak
met de gemeente een bestek opgesteld, dat op 9 februari is aanbe
steed. De voor de gemeente meest gunstige aanbieding werd gedaan
door Aannemingsbedrijf Van Gelder te Zierikzee. Door de gemeente
De ondertekening van de contracten door de heer Beumer van Aanne
mingsbedrijf Van Gelder uit Zierilizee wethouder Loklier (m.) en de
heer Visser (r.) van Robot Pumps uit Alphen aan de Rijn
(Foto Adri van der Laan).
worden pompgemalen ter beschikking gesteld die door de aannemer
moeten worden geplaatst. Robot Pumps te Alphen aan de Rijn heeft
voor dit project en alle andere werkzaamheden die dat bedrijf voor de
gemeente verricht een driejarig contract afgesloten.
Naast dit grote project is er binnen de gemeente nog een aantal wegen
waar nog riolering moet worden aangebracht. Hiermee zal binnen
kort een aanvang worden gemaakt. Ook in de jaren 2006 en 2007
worden deze werkzaamheden voortgezet.
Met alle bewoners van de betreffende panden heeft reeds overleg
plaatsgehad. Nu de aannemer bekend is, zullen de bewoners worden
benaderd over de periode waarin de werken zullen worden uitge
voerd.
Na de ondertekening verklaarde wethouder A.C. Lokker van de
gemeente Goedereede dat het college verwacht dat de uitvoerders er
alles aan zullen doen om de goede contacten met de betreffende
bewoners in stand te houden. En hij wees erop dat de gemeenteraad
heel alert is als er iets verkeerds gaat.
MIDDELHARNIS - "Wij geven aan
hoe de tijd is", en: "Hebben wij de
Heere nodig?" Twee grepen uit de
lezingen van ds. G.J. van Aalst uit
Klaaswaal en van SGP-wethouder
van de gemeente Middelharnis de
heer G. Slootweg op een drukbezoch
te SGP-jongerenavond op vrijdag 18
februari jl.
Tijd en geest
"De tijdgeest, wat betekent dat nu eigen
lijk?", vroeg ds. Van Aalst. "Tijd is de tijd
waarin wij leven en geest wijst op het
ongrijpbare. Tijd tegenover eeuwigheid en
Gods Geest tegenover de ongrijpbare geest
van onze tijd. Gods Geest leert ons de tijd
uitkopen, maar de tijdgeest laat ons leeg. Als
een seismogram geven wij aan hoe de tijd
is." Als dienaar van Gods Woord wees ds.
Van Aalst op enkele toepasselijke schriftge
deelten, zoals Mattheüs 24 dat handelt over
een tijd van verleiding: 'want velen zullen
verleid worden'. "Een tijd ook van ver
schrikking: denk aan de zeebeving, aids en
oorlogen. Een tijd van verdrukking: de kerk
wordt weggedrukt uit de samenleving. En
als laatste ook een tijd van verkilling: ieder
leeft voor zichzelf. Dit is niet nieuw. Paulus
zegt dat de wetteloosheid van de mens meer
en meer zal openbaar komen. Dit is ook dui
delijk zichtbaar in onze tijd. De tijdgeest zit
binnen in ons."
En wij?
"Maar hoe is het met óns? Laten wij ons nog
gezeggen en weerhouden door ouders en
anderen die over ons gesteld zijn? Of gaan
we mee met de genotcultuur en leggen we
ons geweten het zwijgen op? In Openbaring
13 lezen we over het beest dat uit de aarde
opkomt en maakt dat wij het beest dat uit de
zee opkwam, aanbidden zouden. In het beeld
van dit beest zien wij de huidige cultuur
getekend. Indien we het beest maar aanbid
den, dus meegaan met de wereld, dan kun
nen we mee in onze samenleving. Doen we
dat niet, dan horen we er niet meer bij. Die
het merkteken aan voorhoofd en rechterhand
niet heeft, die zal gedood worden. Maar
Gods woord geeft ook perspectief; de drie
jongelingen in het boek Daniël bleven staan
de door Gods genade en aanbaden het beeld
niet.
Franse Revolutie
De heer Slootweg noemde Groen van Prin-
sterer als een man met genade en inzicht. Hij
verstond zijn tijd. Hij noemde geschiedenis
'het vlammend schrift van de Heere in de
tijd'. "Er staat geschreven en er is geschied."
Van Prinsters boek 'Ongeloof en revolutie',
geschreven omstreeks 1840, heeft nog
steeds grote waarde in onze tijd. Met de
Franse Revolutie kregen de bijbelse woor
den 'vrijheid, gelijkheid en broederschap',
die veel in Gods Woord voorkomen, een
totaal andere betekenis. Die andere invulling
van deze woorden zien we duidelijk in onze
tijd tot uiting komen. Voltaire zei: "Ik heb
God nodig, omdat ik nog niet alles uit kan
leggen." Dit zijn vreselijke woorden, maar
hebben wij de Heere werkelijk nodig?
Oppervlakkig
Onze tijd kenmerkt zich door ik-gerichtheid.
Ik mag gaan zover ik wil. En wie of wat zal
de maat aangeven? Door de toenemende
wetenschap zien wij steeds minder de hand
van de Heeren in ons leven en in het wereld
gebeuren. Wie behoudt ons in het leven. God
of de medische apparatuur? Door middel
van de moderne media komt alles als een
stortvloed over ons heen. Daarbij zoeken we
steeds naar nieuwe dingen. Het is alsof de
tijd sneller gaat dan vroeger. Veel dingen
raken ons niet meer. We worden oppervlak
kig en in onze beeldcultuur wordt luisteren
naar het gesproken woord steeds moeilijker.
Uiteindelijk laten DVD's en video's ons
leeg, omdat het niet over wezenlijke dingen
gaat.
God heeft ons echter in deze tijd geplaatst en
hij geeft ons Zijn Woord nog. Laten we er
dan ook in lezen en er naar leven, en niet toe
geven en loslaten. Want alleen het Woord
van God houdt stand in eeuwigheid.
Van deze avond is een opname beschikbaar.
Belangstellenden kunnen bandjes bestellen
bij SGP-jongeren Flakkee, via telefoonnum
mer (0187) 486598, of via e-mail:
j.ldeviet@kliksafe.nl.
-34-
Tegen de morgenstond is het geluid al zo dicht gena
derd, dat ze de inslagen van bommen en artilleriegra
naten kunnen onderscheiden. Tweemaal worden ze
door vliegtuigen aangevallen, waarbij de nodige ver
liezen worden geleden. En eer het middag is, spuiten
overal rondom hen fonteinen zand omhoog van de in
slaande granaten. De vijand nadert. Dan zien ze de
tanks. Zover het oog reikt zijn ze er, als grote insecten
die grommend naderbij kruipen en als een vuurspu
wende wals alles wat op hun weg komt vermalen.
Het gevecht ontbrandt. Tanks daveren over de Russi
sche Unies. Achter de tanks de infanterie. Gebogen
figuren zwaar bewapend en ondersteund door lichte
gevechtswagens, die met hun mitrailleurs de stellingen
besproeien.
Langzaam maar zeker worden ze na een zware strijd
teruggedreven. Het wordt een terugtocht vol ontberin
gen. Telkens moeten de overgebleven mannen zich
verschuilen voor de Duitsers die overal opduiken. De
tankspitsen zijn al tientallen kilometers verder doorge
drongen dan de infanterie, die zich nog bezighoudt met
zuiveringsacties.
Terwijl kapitein Iwan Sokorsky zich naar de Russische
linies haast, vergezeld van een klein aantal mannen die
de strijd hebben overleefd, denkt hij angstig aan zijn
vrouw en zoon, die ook door de oprukkende Duitsers
zijn vertast.
Het antwoord hierop krijgt hij pas na de oorlog via het
Rode Kruis. Zijn vrouw en enige kind zijn in Duitsland
in een kamp omgekomen. Toen Duitsland de oorlog
verloren had, is hij in dat kamp gaan kijken. Daar hoort
hij van de gevangenen, hoe de Duitsers tekeer zijn
gegaan. Verbitterd en vol haatgevoelens voor hen, die
zovele Russen leed hebben aangedaan, besluit hij om
overplaatsing te vragen naar een gevangenkamp, waar
hij zijn gevoelens wil botvieren op de Duitsers die hem
het liefste wat hij bezat hebben ontnomen. Hij krijgt
zijn overplaatsing en wordt commandant van het
krijgsgevangenkamp 22-12 dat ver van de bewoonde
wereld in de taiga ligt. De eerste tijd treedt hij barbaars
op tegen de plennies, totdat hij er achter komt, dat er
onder hen bijna net zoveel slachtoffers van het Hitler-
regiem zijn als onder de Russen.
Zijn eerste verlof brengt hij door in een stadje ergens
aan de rand van de Oeral. Daar ontmoet hij Alja, een
jonge vrouw, met wie hij vroeger al contact heeft
gehad. Ook zij heeft in de oorlog alles verloren. De
dagen van zijn verlof brengen ze samen door. Daarna
volgt een hartelijke briefwisseling. Het voorlaatste
verlof zijn ze verloofd en nu, als de sneeuw van de tai
ga verdwenen is, gaan ze trouwen. En eens zullen de
kampen waar de gevangenen nu nog zuchten onder de
tucht van de Russen worden opgeheven. Dan zal hij
samen met Alja een huisje betrekken ergens in het rui
me land voor de Oeral.
Kolonel Iwan Sokorsky keert tot de werkelijkheid
terug. Voor hem op zijn bureau ligt de zilveren roos.
Met liefde is deze hersteld en verfraaid door een Duit
ser. Hij glimlacht. Het is maar goed dat men niet kan
blijven haten. Tenslotte kan niemand van hen, die hier
in gevangenschap zitten, iets doen aan wat hem en vele
anderen is overkomen. Haat leidt tot niets; slechts in
het elkaar wederzijds waarderen en respecteren ligt het
leven. Maar of dat ooit zal gebeuren? De kolonel
schudt nadenkend zijn hoofd, terwijl hij het zwartleren
doosje in de kast bergt.
Een paar dagen later, als Hans Pinter zijn gereed
schapskist opent, valt zijn mond open van verbazing.
'Hier en gunder en nog veel verder', stottert hij: 'Moet
je nou eens kijken, de kerstman is op bezoek geweest.'
Met ogen waarin het ongeloof duidelijk staat te lezen
kijkt hij in de kist. Daar ligt het grootste wonder dat hij
sinds enkele jaren niet meer gezien heeft. Twee pakjes
sigaretten en een grote baal tabak van een kwaliteit die
hij zich nauwelijks kan herinneren, dat die ooit eens,
ver voor de oorlog, in de winkels te krijgen is geweest.
Meer dan een minuut staart hij naar het wonder. Dan
steekt hij heel voorzichtig zijn wijsvinger uit om te
voelen of het wel echt is. En werkelijk, het papier
kraakt zacht en een kruidige geur stijgt uit de kist
omhoog.
Hans snuffelt als een speurhond en sluit daarbij zelfs
zijn ogen.
'Drommels, wat een mens toch mee kan maken.' Hij
fluistert het plechtig, terwijl zijn ogen onafgebroken op
het wonder gericht blijven. Het mocht anders weer
eens weggaan.
Hij zucht heel diep. Dan pakt hij de sigaretten en de
tabak uit de gereedschapsldst. Hij duwt eraan. Speek
sel loopt hem in de mond bij de gedachte dadelijk dat
heerlijks te kunnen genieten.
Amerikaanse sigaretten en tabak uit Holland.
'Hoe in vredesnaam is zoiets mogelijk.' Hij zegt het
hardop. Dan neemt hij er een sigaret uit, bekijkt die aan
alle kanten en steekt hem in zijn mond. Hij zucht van
genot. Vuur moet hij eerst maken door met een aanste
ker waarin een vuursteentje zit, het gasvlammetje van
zijn soldeerpit te ontsteken. Dan houdt hij de sigaret
erbij en trekt de rook diep in z'n longen. Wijd gaan z'n
ogen open als de tabaksrook zijn longen prikkelt en
meteen lijkt het of duizenden fijne naalden zich in zijn
hersenen boren.
'Wel, da's goed spul', weet hij nog juist uit te brengen
alvorens in een benauwde hoestbui uit te barsten.
Dan legt hij z'n voeten op de werktafel en leunt daar
bij behaaglijk achterover. Met intens genoegen rookt
hij zijn sigaret, maar heeft nadien een gevoel alsof hij
dronken is. De omgeving lijkt wazig te worden en
onder zijn schedel zit helemaal niets meer, alles is leeg.
De rijkdom, zomaar gekregen, is hem letterlijk en
figuurlijk naar het hoofd gestegen.
Hans denkt na wie de goede gever wel kan zijn: al heeft
hij een sterk vermoeden dat de kampcommandant er
wel meer van zal weten. Zekerheidshalve zoekt hij een
beter plaatsje voor de tabak en sigaretten, want als er
iemand bij hem zou binnen lopen, en dat gebeurt nog
al eens, dan is het met zijn rijkdom gedaan. Een Rus
zou zich de kans niet laten ontgaan om zich van zo'n
hoeveelheid rookwaren meester te maken. De sigaret
ten stopt hij weg in een kast, maar met de tabak gaat dat
moeilijker. Tenslotte vindt die een plaatsje onder het
tafelblad waar het met een stukje draad wordt vastge
maakt. Later haalt hij de tabak weer te voorschijn en
draait een sigaret. Ook de kwaliteit hiervan is beter,
dan hij in Duitsland ooit heeft gekend. Hans berekent
hoeveel sigaretten er uit de baal tabak gedraaid kunnen
worden. Dat moeten er heel wat zijn. Met een beetje
zuinig aan doen, kunnen er vijftig uit een half ons
gemaakt worden. Dat is veel. Voor een plenny een ver
mogen. En hij, Hans Pinter, heeft minstens een half
pond tabak. Dat betekent tweehonderdvijftig sigaret
ten.
'Da's niet niks', mompeh hij.
En eerlijk gezegd, Hans denkt daarbij ook aan z'n
maats in de barak. Dat zijn honderd man. Als hij die
allemaal een sigaret laat rollen, kost hem dat een ons
tabak. Er blijft nog genoeg over voor hemzelf. Je bent
tenslotte niet alleen voor jezelf op de wereld gekomen.
Dat men zijn naaste lief moet hebben, heeft hij van
kindsbeen af van huis meegekregen.
(wordt vervolgd)