Overdenking
iMdetalga
uit de
Heilige Schrift
Rabbijn in de kerli
eiiaudbi-hieuws
Wel komstd ienst
in Ouddorp
HET
JjKUkVENSTER
Presentatie 'De schatten
van Toetanchamon'
Themadag Werkgroep
Koffieochtend
Blik op kerk ^^y
en samenleving Cj
- Jaartallen
- Parate kennis
- De canon
KOtKLOiW
ouoiwmninnviMiin
WailftOM IN OE OUE?
N06 mm viimviaQEN
Het behoud van de mens
Nachtelijk gesprek
Ongeloof kwalijk genomen
Mozes en de slang
Dwaas
De Heere Jezus en de slang
Zien
HONDA.
Ultieme
wendbaarheid,
,.ga voor een
Honda!
Autobedrijf Jan van Dijk
DIRKSLAND - Zoals inmiddels
bekend, organiseert de werkgroep
Koffieochtend Dirksland één keer per
seizoen een themadag voor vrouwen.
Zo ook weer dit jaar.
Zo'n themadag draagt vrijwel hetzelfde
karakter als een Koffieochtend, alleen in een
wat uitgebreidere vorm. Het is ook een dag
waarop bijbelstudie en onderlinge ontmoe
ting centraal zullen staan.
De themadag voor dit seizoen staat gepland
op zaterdag 19 maart en zal worden gehou
den in 'De Schakel'. Als spreekster voor
deze dag is Tonneke Bijker uitgenodigd. Zij
zal die dag met de vrouwen nadenken over
het thema 'Gebonden of verbonden in rela
ties".
•i^aiga-^rilogie deel 2,
PAGINA 5
VRIJDAG 18 FEBRUARI 2005
Dat was wel even schrikken toen ik aan het
slot van mijn bijdrage van vorige week las
dat Leiden was ontzet in het jaar 1547, ter
wijl ik toch duidelijk had geschreven dat dit
ontzet in 1574 plaats vond... Ik vermeld dat
maar even omdat ik juist gehoord en gelezen
had dat het in ons land droevig gesteld is met
de kennis van onze vaderlandse geschiede
nis. Misschien zouden jongeren - en zij
helaas niet alléén - geen probleem maken
van nog geen dertig jaar verschil, maar ik
hecht toch aan het juiste jaartal. Het is trou
wens nog kort geleden dat Hare Majesteit
een eredoctoraat kreeg van de oudste Uni
versiteit van Nederiand en daarbij is ver
schillende keren gezegd dat deze Universi
teit van 1575 een geschenk was van Willem
van Oranje voor het moedig doorstane
beleg!
Dit was overigens een geschikt aanloopje
naar het onderwerp waarover ik iets wilde
zeggen: het gemis aan parate kennis van
onze nationale geschiedenis. Ik behoor nog
tot de categorie die op de basisschool - toen
de lagere school! - rijtjes jaartallen erin
moest stampen. De jeugd van vandaag zou
dat misschien niet meer 'pikken', maar wij
deden dat wel! Eerlijkheidshalve moet ik
zeggen dat ook wij daar wel eens onder heb
ben gezucht en het soms leerden zonder er
iets van te begrijpen. Maar achteraf moet ik
zeggen dat ik er dankbaar voor ben dat ik
toen zoveel feiten en jaartallen heb geleerd.
In ieder geval heb ik toen een globaal over
zicht gekregen van onze vaderlandse
geschiedenis.
Daaraan mankeert het bij de huidige genera
tie, maar ik ben bang dat het helemaal niet
als een gemis wordt ervaren! Bij navraag
blijkt het dat er weinig interesse is voor het
verleden, men is veel meer gericht op de toe
komst. Onlangs las ik ergens dat voor vele
Nederlanders de geschiedenis begint bij de
Tweede Wereldoorlog. Dat daarvóór ook het
een en ander is gebeurd, zal hén een zorg
zijn. Misschien is het vanuit die mentaliteit
enigszins verklaarbaar dat Pim Fortuyn
gekozen werd tot de grootste Nederlander
van alle tijden.Later bleek dat Willem van
Oranje tóch meer stemmen had, maar zelfs
academici waren van gedachte dat hij onze
eerste koning is geweest.
Er is werkelijk wel het een en ander bij te
spijkeren aan de kennis van onze vaderland
se geschiedenis. Niet alleen bij leerlingen
van het middelbaar onderwijs. Maar, zoals
ook enige tijd geleden bleek, eveneens bij de
parlementariërs, die op de meest eenvoudige
vragen het antwoord schuldig bleven, of
totaal verkeerde, zelfs ridicule antwoorden
gaven. Wat moet je van het gewone volk
verwachten als volksvertegenwoordigers
zich niet schamen voor hun volslagen
gebrek aan parate kennis.
We behoren onze geschiedenis te kennen. Te
weten wat onze identiteit is in de multicultu
rele samenleving. Kennelijk wordt er ook
van hogerhand in die geest gedacht, want de
Onderwijsraad heeft onlangs gepleit voor
nieuwe aandacht voor de historie. Er zou een
soort canon moeten komen met daarin de
onderwerpen en de thema's die iedereen
moet weten.
Ik ben wel benieuwd welke onderwerpen en
thema's in die canon zullen worden opgeno
men. Want wat voor de één belangrijk is,
hoeft dat nog niet te zijn voor de ander. Maar
het is in ieder geval een goed teken dat er iets
aan gedaan wordt.
Waarnemer
Deze vraag- en antwoordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer die er
kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu
ren aan: Redactie Ëilanden-Nieuws, Postbus 8, 3240 AA Middelharnis, met
in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door
deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
Vrienden brachten voor ons uit Rusland een
houten pop mee, waarin een andere zat en
daarin weer een kleinere, en zo 12 in totaal.
Er zou een Russische sage aan verbonden
zijn, maar die hadden zij niet verstaan. Kent
u dat bijbehorende verhaal?
Antwoord: Die poppetjes heten 'koeklosj-
ki', dat is het meervoud en verkleinwoord
van 'koekla' (pop). Ze komen oorspronke
lijk uit de Oeral en zijn elk uit één stuk hout
gesneden. Men zet alle miuinetjes naast
elkaar in volgorde van klein tot groot en ver
telt dan het verhaal over de alles ver
slindende beer. Het begint met een vliegje
dat aas eet, maar deze vlieg wordt door een
spin gegrepen. De spin wordt door een pad
opgehapt en die verdwijnt in de maag van
een slang. De slang wordt opgepeuzeld door
een vogel en die vogel wordt door een kat
gevangen. De kat vormt de maaltijd van een
vos. De vos valt ten prooi aan een wild
zwijn. Dat zwijn wordt gegeten door een
mens, maar de mens wordt op zijn beurt ver
slonden door de grotere bruine beer, die in
Rusland als machtigste van alle dieren werd
beschouwd. Al vertellende schuift men de
poppen in elkaar, zodat uiteindelijk de groot
ste overblijft. Wie niet precies tot 12 komt,
kan er een dier bijvoegen. Vroeger waren
alle poppen dierenfiguren, maar in de huidi
ge vorm passen al die gelijke figuren beter in
elkaar.
Kunt u mij uitleggen, waarom juist oudere
mannen last krijgen met hun prostaat? Kan
dat genezen zonder bestraling?
Antwoord: Dit kwaaltje treedt op als bij de
man het hormonenevenwicht in de over
gangsjaren verstoord is en zijn prostaat gro
ter wordt. Dat is de zgn. voorstanderklier die
de blaashals en het begin van de urinebuis
omgrijpt en een deel van de vloeistof levert
waarmee zaadcellen uit de teelballen worden
uitgestuwd. Vergroting van die klier houdt
in dat de urinebuis langzamerhand wordt
toegeknepen, zodat de vochtlozing wordt
verstoord. Daardoor kunnen zich vervelende
afwijkingen voordoen bij het plassen. Wordt
het plassen te moeilijk, dan kan er met een
kleine operatieve ingreep iets aan de binnen
zijde van de prostaat worden afgeschild,
zodat de doorstroming door de urinebuis niet
verder wordt belet. Bestraling is in dergelij
ke gevallen niet nodig.
Als er olie op zee drijft, kost het grote moei
te de zeevogels daaruit te redden. Waarom
gaan die vogels juist op de olievlekken af?
Antwoord: Zeevogels zoeken, vooral bij
stormachtig weer, rustig water op om naar
.vis te duiken. Olie op de golven betekent: de
oppervlakte rustig maken. Dat gebeurde
vroeger al bij reddingspogingen in de storm.
De betere woninginrichting sinds 1920
Zandpad 3fi, .Middelharnis, Tel. (0187) 48 27 84
MIDDELHARNIS - Het graf van Toetan-
chamon met zijn adembenemende schatten
heeft, sinds het in 1922 werd ontdekt, altijd
zeer tot ieders verbeelding gesproken. Het
is de grootste grafvondst ooit gedaan. De
geschiedenis van de kindkoning, met
pracht en praal begraven op het hoogtepunt
van de Egyptische beschaving, de vastbera
den speurtocht (financieel gesteund door
Lord Carnarvon) van Howard Carter, naar
zijn graf en de onvermoede schatten die aan
het licht kwamen, al deze gebeurtenissen
zijn ongeëvenaard in de annalen van de
archeologie.
Van de ontdekking van het graf en de daar
in gevonden schatten is een diaserie samen
gesteld, in kleuren deels in originele zwart
wit beelden, die donderdag 24 februari in
de Gemeenschapsbibhotheek aan het Ker
kepad 11 in Middelharnis als powerpoint-
presentatie zal worden getoond. Aanvang
20.00 uur. De entree bedraagt 3, incl. con
sumptie. Toegangskaarten zijn verkrijgbaar
bij de Gemeenschapsbibliotheek in Mid-
deUiamis en bij" de bibliotheken in Oude-
Tonge, Ooltgensplaat en Ouddorp.
Duikende vogels raken dan echter helemaal
besmeurd en kunnen niet meer wegvliegen.
Bevat halfvolle en magere melk ook minder
vitaminen dan de volle melk?
Antwoord: Magere melk bevat geen vet
meer, dus ook niet de vitaminen A en D die
in melkvet voorkomen. Uit halfvolle melk is
(ongeveer) de helft van het vet met een deel
van de vitaminen A en D verwijderd. Half
volle en magere melk bevatten echter even
veel eiwit, calcium en vitamine B als volle
melk.
In Eilanden Nieuws van 4 februari jl. werd in
de rubriek 'Met Raad en Daad' geantwoord
op een vraag over winderigheid. Als aanvul
ling hierop ontvingen we van natuurgenees
kundig arts L.P. Huijsen te Ouddorp onder
staande reactie.
"Ik zou adviseren om erwten en bonen altijd
te serveren met bonenkruid, om de vertering
van erwten en bonen te verbeteren.
Bij spruitjes en koolsoorten is het belangrijk
deze kort te koken. Hoe langer ze gekookt
worden, des te moeilijker ze verteren. Een
goede manier van bereiden is roerhakken tot
ze beetgaar zijn."
En gelijk Mozes de slang in de woestijn
verhoogd heeft, alzo moet de Zoon des
mensen verhoogd worden, opdat een
iegelijk die in hem gelooft, niet verder-
ve, maar het eeuwige leven hebbe...
Johannes 3: 14,15
Wonderlijk, dat gesprek in de nacht. Nico-
demus, die niet overdag met Jezus gezien
wil worden. De druk van de kring waarin hij
leeft, is te groot om met Jezus gezien te kun
nen worden. Het is voor de Heiland geen
bezwaar om dit gesprek midden in de nacht
met hem te voeren. Hij weet wat er in de
mens leeft en is op het eeuwig behoud van de
mens uit. Nicodemus blijft luisteren. Hij
begrijpt niets van de wedergeboorte. De
Heere Jezus neemt hem dit kwalijk. Hij is
immers een leraar van Israël (vers 10). Het
getuigenis van de Heere Jezus neemt hij niet
aan.
Jezus verwijt hem zijn ongeloof (vers 12).
Hij neemt het ongeloof niet in bescherming.
Geen enkel excuus is hier geldend.
Het is wel een heel confronterende vraag,
maar toch stel ik de vraag: "Bent u al weder
geboren?" "Gelooft u, jij in de Heere Jezus
Christus?" U voert allerlei excuses aan? U
zegt immers dat geloof niet voor iedereen is
weggelegd. U zegt dat het zo gemakkelijk
niet gaat! Het gaat helemaal niet. Het is hon
derd procent werk van God, werk van de
Heilige Geest.
Denk eens aan het Verbond van God, geslo
ten met Abraham. Hierin beloofde de
HEERE, dat Hij voor zondaren een God en
Vader wilde zijn! Dat in de beloofde Mes
sias, alle volken gezegend zouden worden.
De doop is een teken van dit Verbond. Bij de
doop werd beloofd dat de Heilige Geest in u,
zondaar wilde wonen. Trouwens, tegen hen
die niet gedoopt zijn, luidt de belofte van
God: "Wend u naar Mij toe, wordt behouden,
alle gij einden der aarde! Want Ik ben God,
en niemand meer!"
De Heiland grijpt terug op de geschiedenis in
Numeri 21. Voor deze leraar van de wet een
overbekende geschiedenis. Het volk morde
daar weer omdat er geen water was. Ze waren
ontevreden over het manna. Gods zegenin
gen werden versmaad. God zond slangen in
het tentenkamp, die de mensen beten, zodat
ze ziek werden en stierven. Overal dreigde de
dood. Mozes moet bidden om deze plaag te
doen ophouden. Mozes moet een koperen
slang maken en die op een stang zetten. Wie
gebeten is en naar de slang ziet, zou genezen
worden. Nu kwam het op geloof aan, geloof
in wat de HEERE gezegd had.
Naar de mens gesproken was het een won
derlijk, dwaas advies. Wie wordt nu genezen
door te kijken? Wij zouden zeggen...: een
antiserum moetje inspuiten. Vandaag.112
bellen! Alarm slaan!
Naar de mens gesproken was het een dwaas
advies.
Het kwam op geloof aan. Vertrouwen in het
advies van God, dat via Mozes tot het volk
kwam. Alle mensen die hun ogen opsloegen
naar de slang stierven niet, maar werden
gezond. Maar wie ongelovig was, kwam om
door de slangenbeet. Nee..., de koperen
slang genas niet. Die koperen slang was een
teken dat God het verderf, dat ze verdiend
hadden, weg wilde nemen.
Nicodemus kende de geschiedenis van
Numeri 21Nu zegt de Heere Jezus dat het zo
met Hem zal gaan. Hij zal verhoogd worden.
Deze verhoging is een typerend woord in het
evangelie van Johannes. Het laat het diepte
punt van Jezus lijden zien. Het is Zijn plaats
aan het kruishout van Golgotha. In Johannes
12 32 en 33 staat: "en Ik. zo wanneer Ik van
de aarde zal verhoogd zijn, zal ze allen tot
Mij trekken en dit zei Hij, betekenende hoe-
danige dood Hij sterven zou". Het is de
gerichtsplaats, waar Hij de straf draagt voor
zondaren, waar Hij de toom van God ervaart.
O, dodelijk uur! Daar hangt Hij voor mij,
daar ik anders de eeuwige dood moest ster
ven.
Het is de kruLsheuvel waar Jezus hangt. Hij
hangt daar tussen hemel en aarde. Nico
demus heeft Hem daar gezien. Nicodemus
ziet op naar Hem. Zien is geloven. Nicod
emus gelooft dat daar Zijn Redder, Zijn
Zaligmaker hangt. Hij is tot geloof gekomen
op die Goede Vrijdag. Johannes 19 39 ver
meldt dat Nicodemus tegen het eind van die
middag op Golgotha wordt gezien en Zijn
geloof belijdt. Hij neemt samen met Jozef
van Arimathea het lichaam van Jezus van het
kruis. Zijn Verlosser hangt aan het kruis. Van
de vloek maakt Hij vrij. Zijn sterven zaligt
Nicodemus. Hij is wedergeboren tot een
levende hoop.
Nogmaals..., dwaas
We zijn getekend door de slang. Deze wereld
is een in zonde gevallen wereld... We zijn
door het gif van de slang, de duivel gebeten.
Er is één middel.opzien naar de Verlosser.
Zien naar de Gekruisigde, Die verhoogd
werd. Het is voor de mens een dwaas advies.
Het is zo heilzaam. Uw Verlosser hangt aan
het Kruis. De Gekruisigde en Opgestane is
onze enige hoop. Opdat een ieder die in Hem
gelooft, niet verderve, maar het eeuwige
leven hebbe.Opdat een ieder.Hoort u het
goed?
Ds. T.W. van Bennekom, Sommelsdijk
MIDDELHARNIS - Het is al bijzonder
als een rabbijn in een kerk spreekt. Nog
meer bijzonder wordt het als het een
rabbijn is. die zich een volgeling noemt
van Jezus de Messias. Een ontmoeting
met zo'n rabbijn wordt geboden door
de commissie Kerk en Israël van de
PKN (Gereformeerd) te Middelharnis.
In de Gereformeerde kerk aldaar zal hij
spreken over 'introductie tot messiasbe-
lijdend Jodendom'.
Voor wie het nog niet wist: er zijn ook Joden
die Jezus als de Messias erkennen. Het zijn
er niet veel. maar toch... In Am.sterdam is
esn gemeente die daar vorm aan geeft: Beth
'^shua (Huis van Jezus). Daar komen zo'n
300 mensen samen, waarvan 40% Joods is.
Hun leider is Rabbijn drs. Lion S. Erwte
raan.
Rabbijn drs. Lion S. Erwteman werd in 1949
The Power of Dreams
www.ianvandijk.nl
Slagveld 19. 3231 AN BRIELLE
Telefoon 0181 - 41 37 77
geboren uit twee joodse ouders, die - als
weinigen uit hun beide families - de tweede
wereldoorlog hebben overleefd. Hij groeide
op in een liberaal Joods gezin en werd Bar
Mitswa (zoon van de wet). Hij behaalde na
het diploma gymnasium B het doctoraalexa
men biologie aan de Universiteit van
Amsterdam. Hij is getrouwd en heeft drie
kinderen. Als immigrant werd hij in Israël
geweigerd vanwege zijn geloof in de Mes
sias. In 1980 verhuisde het gezin tijdelijk
naar Amerika, waar Erwteman theologie
studeerde naast shidies in de Joodse Tal
moed (Rabbijnse traditie). Intussen werkte
hij als afdehngshoofd in een groot instituut
voor drugs- en alcoholverslaafden in de bin
nenstad van Los Angelos.
In 1991 hebben hij en zijn vrouw een nieuw
Nederlands-Israëhtisch Kerkgenootschap
opgericht door de Messiasbelijdende Joodse
gemeente Beth Yeshua, te beginnen in
Amsterdam. In januari 1995 werd hij daar
officieel tot rabbijn beëdigd. Deze gemeente
komt op Sabbat bij elkaar, volgt de Joodse
feesten, leeft volgens de spijswetten, maar
leest ook uit het Nieuwe Testament. De
diensten hebben enerzijds veel trekken van
een synagogebijeenkomst, ook qua kledij,
terwijl anderzijds een duidelijke christelijke
invulling niet ontbreekt. Naast lezingen uit
de Thora, Profeten, Geschriften en het Nieu
we Verbond is met de bijzondere zang ook
de zogenaamde Davidische Dans een onder
deel.
Verder staat hij ook bekend als een virtuoos
vioUst in een Klezmerband (Joodse muziek)
en is hij een gedreven spreker op conferen
ties in Nederland en in het buitenland.
De echtgenote van de Rabbijn heeft ook een
functie: zij noemt zich 'rebbetsen'.
In Middelharnis zal Rabbijn Erwteman
trachten uit te leggen waar de Messiaanse
Joden voor staan, hoe men leeft, wie Jezus is
voor deze Joodse gelovigen en waarom hij
en zijn gemeente de spijswetten en Joodse
feestdagen houden, terwijl men leeft vanuit
het Nieuwe Verbond.
U bent hartelijk welkom op dinsdag 1 maart
om 20.00 in de Gereformeerde kerk. Konin
gin Julianalaan 64 te Middelharnis. Voor
meer informatie kunt u bellen naar ds. L.J.
Lingen, tel.: 0187-482944, of de heer R. van
Papeveld, tel.: 0187 652196.
Ook kunt u kijken op website
De dag start om 10.00 uur en wordt rond
15.45 uur afgesloten. Evenals vorige jaren
zal tijdens de middagpauze met elkaar
gebruik worden gemaakt van een volledig
verzorgde lunch.
De werkgroep hoopt dat u zich zaterdag 19
maart vrij kunt maken om elkaar te ontmoe
ten, te bemoedigen en te groeien in geloof.
U kunt zich, liefst schriftelijk en graag vóór
9 maart a.s., voor deze themadag opgeven
bij Francien van Strien, Boezemweg 24,
3247 BB Dirksland, of per email:
francienvanstrien@hetnet.nl.
De deelnamekosten bedragen 16.
Na opgave ontvangt u rond 12 maart een
bevestiging waarin alle wetenswaardighe
den voor de themadag zijn opgenomen.
In de Doopsgezinde kerk aan de Dorp-
stienden wordt zondag 20 februari een
welkomstdienst gehouden waarin ds. J.
Smink hoopt voor te gaan. Medewerking
wordt verleend door het gospelkoor en het
koperensemble, terwijl het orgel bespeeld
wordt door Jan Teeuw. Aanvang 18.30 uur.
-33-
Na geklopt te hebben stapt hij naar binnen en komt
dadelijk daarop weer naar buiten.
■Jij kan naar kolonel gaan.'
'Dank u luitenant.'
'Laat maar eens kijken." De kolonel doet ongeïnteres
seerd, hoewel zijn ogen het tegendeel vertellen.
Een ogenblik staart hij sprakeloos als hij de hartjes met
de namen erop ziet. Zijn gevoelige Russische ziel
wordt daardoor diep geroerd. Even werpt hij een blik
op de Duitser, die stram in de houding afwacht. Voor
zichtig opent hij het doosje en gedurende enkele ogen
blikken staart de man ernaar, zonder een woord te zeg
gen. Dan pakt hij het sieraad eruit en bewondert het.
Lang kijkt hij ernaar. Eindelijk legt hij het weer in het
doosje en sluit dat voorzichtig.
Terwijl de kolonel opstaat om het in de kast te bergen,
zegt hij zonder enig commentaar te geven: 'Het is
goed, je kunt gaan." Heel even ontmoeten hun ogen
elkaar en duidelijk ziet Hans een diepe menselijke
gloed in die van de Rus.
'Jawel kolonel."
Hij groet en verlaat de commandantura.
Nauwelijks is hij buiten of de kolonel staat weer op om
hel doosje met de roos te pakken. Terwijl hij het open
doet en de roos eruit neemt, dwalen zijn gedachten ver
weg naar het kleine stadje, niet ver van de Pools-Rus-
sische grens.
De zon schijnt onbarmhartig op de vlakte waar boven
de lucht trilt in de hete zomermiddag. De kleine gerief
lijke houten huisjes waarin de gezinnen van de officie
ren zijn ondergebracht, lijken op en neer te gaan en
soms zweven ze als een spookbeeld in de oneindig
heid. De soldaten die de hele dag geoefend hebben.
maken zich gereed om naai de kazerne terug te gaan.
Bevelen klinken, en dan komt een luitenant melden:
'Kapitein, de troep is gereed om af te marcheren."
'Je kunt gaan, luitenant.'
Even later strompelen de afgestompte mannen terug
naar het kamp waar ze na een dag zware dienst einde
lijk rust zullen vinden.
Kapitein Iwan Sokorsky verlaat als laatste het oefen
terrein. Nog voor het kamp bereikt is, komt een ordon
nans hem tegemoet met de mededeling dat hij zich
dadelijk op het bataljonsbureau moet melden.
'Wat is er aan de hand?" vraagt hij geërgerd aan de man
die hem de boodschap komt brengen.
'Weet ik niet, kapitein, maar het schijnt nogal ernstig
te zijn.'
'Kapitein, de situatie is zeer zorgwekkend. De grens
posten melden ons dat daar grote Duitse troepen con
centraties worden samengetrokken."
Met deze woorden wordt de kapitein op het bataljons
bureau welkom geheten.
'Er is nog geen enkel bevel van het hoofdkwartier
gekomen, maar verwacht mag worden, dat elk
moment groot alarm zal worden gegeven. We zullen
ons gereed moeten houden om elk moment nadat
daartoe bevel is gegeven, in actie te kunnen komen",
zegt de bataljonscommandant, die een aantal kaarten
pakt en die op de tafel uitspreidt. De aanwezige offi
cieren buigen zich erover en dan legt de commandant
uit wat er zal gaan gebeuren, als de verwachte bevelen
komen.
Hun taak zal zijn om een gordel te leggen direct achter
de troepen in de voorste linies.
Helaas gaan de gebeurtenissen aan de bevelen vooruit.
Als de volgende dag, de tweeëntwintigste juni van het
jaar negentienhonderdeenenveertig, kapitein Iwan
Sokorsky zijn compagnie toespreekt, trekken de Duit
se troepen over de Russische grens als een vloedgolf
die niet is tegen te houden.
Als een grauwe colonne zwarte monsters daveren de
tanks, gevechtswagens en gemechaniseerd geschut
over de Russische velden. Een gordijn van vuur en
staal wordt voor de troepen uitgelegd en men zou den
ken dat er geen mens meer in leven kon blijven bij
zoveel geweld. Mensen worden afgeslacht door in
slaande tankgranaten. Dan volgt de infanterie, die met
de bajonet op het geweer alles neervelt.
De eerste klap is overrompelend. Maar langzaam
beginnen de Russen zich na de zware schok te herstel
len. De Sowjetsoldaten vechten vaak tot de laatste
man, maar de overweldigende meerderheid is niet te
stuiten.
Noodkreten worden naar Moskou gezonden, maar des
ondanks komt er geen bevel tot een tegenaanval. Men
hoopt tijd te krijgen om het oorlogspotentieel beter op
poten te zetten. Helaas tevergeefs. Als de Duitsers
reeds ver in Rusland zijn doorgedrongen, komt het
bevel dat de Duitsers teruggeworpen moeten worden
en nagezeten tot in Berlijn.
Het zijn hopeloze woorden. Troepen staan klaar om
naar het strijdtoneel te gaan, maar als het bevel komt
om tot actie over te gaan, hebben de Duitsers reeds gro
te delen van de Russische grensstrook onder de voet
gelopen.
'Mannen van het rode leger, het is niet onwaarschijn
lijk dat wij zeer spoedig de vaderlandse bodem moeten
verdedigen tegen horden die ons willen overweldigen."
Dat zijn de woorden waarmee de kapitein zijn mannen
toespreekt. Hij is op dat moment nog onbekend met het
feit dat hetgeen hij zojuist vertelde aan zijn manschap
pen, reeds volop werkelijkheid is geworden.
Hoewel ook geen ook geen nadere bevelen zijn geko
men omtrent de vrouwen en kinderen, heeft bataljons
commandant maatregelen genomen om hen te eva
cueren. Vrachtwagens staan klaar om hen naar het sta
tion te brengen dat echter meer dan twintig kilometer
bij het kamp vandaan ligt.
De mannen wachten in spanning. De bemanningen
staan of zitten bij hun gevechtswagens; allen zijn in
ruime mate van munitie voorzien.
Dan klinkt er een dof gebrom in de lucht, een geluid
dat duidelijk venaadt dat het vliegtuigen zijn. Zware
silhouetten steken af tegen de heldere zomerhemel.
De soldaten kijken verbaasd, want Russische toestel
len zijn het niet. Een tiental machines maakt zich los
uit een grote groep en draait in de richting van het
kamp. Dan draaien de vliegtuigen opzij. Motoren gil
len en voor de Russen begrijpen wat er gebeurt, scheurt
de aarde en slaan de vlammen hoog op tegen de wol-
keloze hemel. Gewonden kermen, munitie ontploft en
daar boven uit klinkt het huilen van vliegtuigen, die
opnieuw hun bommen op het kamp laten vallen.
Er begint een mitrailleur te ratelen, terwijl in het lawaai
van de inslaande bommen een officier zijn bevelen
schreeuwt die door niemand verstaan worden.
Na vijf minuten zijn de vliegtuigen verdwenen en is
het kamp veranderd in een laaiende vuurzee waartus
sen de lijken liggen van het merendeel van de soldaten
die er gehuisvest waren.
Tegen de avond trekt het gehavende bataljon, met wat
er nog aan materiaal is overgebleven naar het front, dat
reeds heel dichtbij is gekomen.
Met andere afdelingen gaan ze die avond in een heu
velachtig terrein in stelling. Aan de horizon zien ze
onafgebroken lichtflitsen tegen de hemel oplichten.
Een zacht gerommel als van een ver onweer drijft op
de adem van de wind op hen aan.
(wordt vervolgd)