KtimJczaUev^*
IVAL
LLE b,v.
prettige kerstdagen
gelukkig 2005
L.
i
EIIAIIDBI-tllEUWS
M. D. Bestman-de Korte
De Wurft Kreatief v.o.f.
[ZIl
Klussenbedrijf v. d. Velde CV.
prettige kerstdagen
voorspoedig 2005
IC-Automatisering
Salon Silhouet
Uit de bundel 'Verhalen uut 't land van haogten en billen',
uitgegeven door C. van Koppen
L. van den Doel
gezegende Kerstdagen
en een
Voorspoedig Vlieuwjaar
Mevr. M. Grinwis-Mierop
gezegende Kerstdagen
en een gelukkig Ylieuwiaar
Qezegzmk "K^rstcfagen
en een
^eCu/(^ nieuwjaar
Hobbywinkel en Cursussen
Klussenbedrijf
Tel. (06) 22 66 06 08
wenst u goede feestdagen
en een kreatief 2005 toe
[M![R|][M[R^[l[^©[li[l[5)^0ci]p
iif^/men 'ieüUie^, ist^UeruleTi en ieAe/rulen
Tel. (0187)601411
.liSSÊMBEOSiJif-.
Goede JCerstdagen
en een Voorspoedig 2005
Met dank voor het in ons gestelde vertrouwen
wensen wij u
en een
Watertoren 45°
3247 CL Dirksland
Tel.: (0187)60 90 05
Fax: (0187)60 90 06
Website: www.ic-automatisering.nl
E-mail: info@ic-automatisering.nl
Wenst cliënten, vrienden en bekenden
Goede Kerstdagen en een Voorspoedig 2005
Achterdorp 2a - Dirksland - (0187) 601486
Wij wensen iedereen
en een
PAGINA 17
WOENSDAG 22 DECEMBER 2004
Karel van dikke Piej't weunende in 'n net
huussie an d'n Hofdiekswegt, hier in
Oudurp. Hie was etrouwd mit Miena van
Jan uut 't Waojgat, 'n boerderieje an d'n
Groewnendiek, achter in Westerd.
Karel hao in de twinteger jaeren 'n hort in
Ameerika eweund. Hie was dêêr, nae ze
zégge, behanger eweest in hao dêêr in 'n
korten tied 'n bèrreg geld verdiend. Toch
kon 'n t'r niejt zóó goewd aere. Nae 'n jaer
of wat kwam 'n vromme nae durrep. Hie
hao zóó gezeid z'n schaepies op 't draoge;
hie kon van z'n senten góó zitte leeve. Om
nog wat om haon te hè'ene, was 'n 'n druk-
keriej'ie an huus begonne. Z'n messiene,
wêêr 'n mit drukkende, stieng in 'n klein
schuurtie achter 't huus. Voor diejn in geen-
en dee'n nog alles wat drukke. Kaerties
voor 'n jonk stell'ie dat gieng trouwe of
rouwbriejven, as t'r iejmend uut d'n tied
was. Soms dee 'n aok preeken drukke van
goeje doomenies.
Omdat 'n d'n tied d'r voor hao, in aok 't
geld mö je dienke, gieng 'n nog wel's voor
'n paer maenden vromme nae Ameerika.
Dan gieng 'n bie z'n femilie kieke of bie
mensen, die 'n dêêr hao lêêre kenne. De les
te kêêr, toe 'n vromme kwam mit de 'Nieuw
Amsterdam', 'n stoom.schip van de Holland
Amerikalijn, hao 'n 'n koffer mit huusmid-
delties mee 'ebrocht. 'n Zallefie voor dit in
'n smeerseltie voor dat. Hie hao aok iejte-
wat mee'ebrocht dat kon 'n gebruuke as t'r
iejmend spierpiene hao of z'n voewt ver-
stuukt. Hie hielp aok veinten, die 't in d'r
rik hao van 't wèrrek, of as ze 't lendeschot
hao.
De mensen, die 'n ehoUepe hao woe dichte
wat vromme doewe. 't Was eigelek liejf-
dewèrrek van z'n, mar hie kreeg wel's 'n
zoo'ie van 't vèrreke, 'n stikkie vorse krip
pen, 'n ejn'ie worste of 'n ziej'ie spek. Hie
zei wel's: "Dat hoeft niejt, dat hao je niejt
motte dowe". Mar hie pakkende 't wel an. 't
Was móój mee'enoome. Miena, z'n vrouwe
was aok al zóó deege om mit dat spulle'ie
omme te góó'ne. Kaerel hao ze 't voor'edae
hoe ze 't most gebruuke. Miena gieng zóó
noe in dan aok op pad om iejmend te góó
helpene. 'n Ejn'ie verbie heurhe weunende
'n paer ouwe mènsies, Wullera van Kom
mer in z'n vrouwe Baeltie van Jaop van
Krien van de jonges. Baeltie hao last van 'n
stieve nikke in WuUem hao rimmetiek in
z'n knieje. Miena hao wel's van de buuren
ehóórd dat die mensen dêêrmit zatte te tob-
bene. Ze woe d'r eige niejt anbieje, mar ze
woe ze toch wel graeg van die kwaelen
ofhellepe. Miena wist wel, dat ze zóó'ies
niejt mocht doewe, want dat was 'n bee'ie
kwakzalleve, in dat was verboo. Wie weet
wat 'r zou beure as d'n dokter d'r achter zou
komme. Ze most 't verzichteg mit weeze.
Toe Miena op 'n keer in 't heekie voor 't
huus stieng, kwam Baeltie van WuUem ver
bie. Ze maekende 'n prae'ie mit t'r in ze
vroeg hoe 't mit d'r gieng. "Jaa, mit mien
góót 't wel", zei Baeltie, "'t is gêên over-
vlieger, mar mit Wullem góót 't d'n lesten
tied niejt zóó goewd. Hie kriegt almêêr last
van rimmetiek in z'n knieje. Hie góót 'r aok
nae laope". "Zellef hè'k", gieng ze vaorder,
"dichte last van 'n stieve nikke. Messchien
is 't aok wel rimmetiek, net as bie Wullem".
"Mens, lae m'n d'r 's nae kieke", hao Miena
ezeid, "je weunt duchte bie m'n. 'k Bin zóó
bie je". In zóó zou Miena 's aevens 's
effe'ies ankomme.
Baeltie hao t'r mit Wullem oover ehaod.
"Kunne m'n dat noe wel doewe", hao ze
teen Wullem ezeid. "Binne dat noe gêên
duuvelse diengen!" Ze hao wel's zóóiejs
ehóord. Mensen, die mit d'r haon oover zêêre
plekken op d'r lief dee strieke, in dan gieng
de piene d'r uut, of alêêne mar geweun d'r
haon d'roplegge.
"'k Weet niejt", zei Wullem, "sortmiege
mensen kunnen op die meniere iejmend
geneeze. Da's 'n gaeve. Dêêr mö je van
ofbluuve. Mar of Karel of Miena die gaeve
bezitte, dat betwuufel 'k. 'k Zieje ze d'r
niejt voor an".
"Mar we kunne 't wel'es 'n kêêr perbeere.
Baet 't niejt dan schaedt 't niejt".
"Hei joe je voewten nog ewasse?" zei Bael
tie inêêns.
"Wat!" riejp Wullem, "ze hoeft toch niejt
nae m'n voewten te kiekene. Trouwens, die
hè'k vlee weeke zaeterdag nog ewasse, die
binne niejt vuul".
"Sst, stil'es", zei Baeltie, "'k hóóre de küen-
ke van de achterdeure. Dêêr za je ze hè",
'n Stui'ie laeter stieng Miena op d'n durpel
van 't achterhuus. "Goejenaevend", zei ze,
"hier bin 'k".
"Pak mar 'n stoel", zei Baeltie.
In toe gieng Miena an d'n taefel zitte in zet
tende d'r koffertie naest t'r op de vloer.
"Lae m'n êêrst mar 'n bakkie doewe", zei
Baeltie.
Twint da ze 't zei, haelende ze de kom
me'ies van teeblad, in schonk zé de koffie
in.
"'n Vors bakkie, drienk 't mar lekker wèr-
rem uut".
Wullem vong 't nog 'n bee'ie te hêêt. Hie
goot de koffie uut z'n konmie'ie op 't schut-
teltje, in toe dronk 'n, noe jaa, hie slurpende
z'n koffie nae binne.
'Toe noe Wullem", zei Baeltie, "kan 't niejt
aors?"
"Zu m'n dan mar beginne", zei Miena d'r
ooverheene, in schoof d'r komme'ie 'n
ejn'ie vaorder op d'n taefel.
"Bel jaot", zei Baeltie, "'t Kan mar ebeurd
weeze. Dan doew strakkies nog 'n bakkie".
Miena dee 't koffertje oope, haelende 't
apperao'ie d'r uut, in zettende 't op d'n tae
fel. 't Leeken net 'n klein naojmessiejn'ie,
mit 'n wieltie in 'n draojertie d'r an.
"Kiek, zóó doew'k dat", in Miena lei 't uut
wat 'r gieng beure. "A'je an dat wieltie góót
draoje, woordt'r elektriek op'ewekt in de
straom góót deur deeze twêê drae'ies, die an
't messiejn'ie zitte.
An 't ende van ielek drae'ie zit 'n hand-
vae'ie, in êên dêêrvan mö joe Miena in je
hand vasthouwe. Mit 't aore vrief 'k bie joe
oover de zêêre plekke in je nikke. Wat 't
persies doewt, kan 'k niejt zégge; 't prikkelt
'n bee'ie, in je voeh kleine snokkies".
Tee'n Wullem zei ze: "Hou joe 't mar mit
êêne hand vast op d'n taefel, in mit je aore
hand mö je draoje". "Draoj's", zei ze tee'n
z'n.
In toe Wullem d'r an begon te draojene,
hiew Miena de twee uutenden van de
drae'ies duchte bie mekaore. Kleine vonkies
hóórende je oversprienge.
"Mens, je laet m'n schrikke", zei Baeltie.
A'k 't van te voor eweete hao dat 't zoevel
om 't lief hao, wa'k 'r niejt an begonne".
"Doewt geweun", zei Miena, "d'r is niks an
de hand; doewt geen zeer".
Ze maekende de knaopies van Baeltie d'r
jakkie van achteren los, in toe d'r nikke hêê-
lemaele blóót kwam, zei ze: "Wiest 't noe 's
an wêêr 't zêêr doewt".
Baeltie vreef 's mit d'r hand deur d'r nikke
in zei: "Hier, a 'k m'n hóód draoje, doewt 't
an weerskante zêêr. Piene za 'k niejt zégge,
mar 't is èrreg gevoe'leg".
"We zulle 't 's perbeere", zei Miena, in
gelieke teen Wullem: "In bluuve draoje,
niejt ophouwe voorda'k 't zégge".
In zóó begon 't spil.
Miena gaf 't êêne handvae'ie an Baeltie om
in d'r hand te bouwene in mit 't aore begon
ze bie Miena oover d'r nikspieren te strieke-
ne.
"Bel mènse", zei Baeltie, "doewt prikke in
't is net of 't 'n bee'ie hêêt woordt".
"Dat mot aok", zei Miena, "deur de wèrrem-
te góót de piene d'r uut. As 't goewd is mot
't 'n paer kêêr beure, want in êêne kêêr zal
't niejt oover weeze". Wullem was zóó
benieuwd hoe dat 't in z'n wérrek gieng, dat
'n vergat te draojene.
"Deur draoje", riejp Miena, in gelieke zei
Baeltie d'r overheene: "Wullem, je haon
laete góó, in je hóód d'r bie houwe".
Toe Miena bie Baeltie ophiew zei ze tee 'n
d'r: "Hoe is 't noe?"
"Voe'l ie nog wat?"
Baeltie bewoog d'r hóód 's nae vooren in
nae achteren in toe nae weerskante.
"'k Kan 't niejt zégge", zei ze. 't Lieken wel
dat't 'n iejtewa'ie beeter is".
"Kwa", zei Miena, "dan za'k noe's nae
Wullem z'n knieje kieke".
Wullem hao ongertussen z'n broekspuupe al
"n ejn'ie op'etrokke. Hie hao "n piloowsen
broek an. Veels te dikke om die toet oover
z'n kniejen op te kunne straopene.
Op'erold kwam 'n net booven z'n kiete.
"Dat woordt niks zóó", zei Baeltie, "trekje
boovebroek mar uut".
"'k Zal wel wiesder weeze", zei Wullem,
"m'n broek uut doewe wêêr Miena bie is.
'k Dienk'r niejt an". "Doew niejt zóó kin-
derachteg, 't is Miena mar", zei Baeltie.
"Juust dêêrom", zei Wullem. "Miena bei joe
niejt".
"Mar zóó kan'k niejt nae je knieje kieke",
begon Miena, "zóó komt'r niks van terechte".
Wullem was even'ies stille; hie docht'r 's
oover nae, in toe zei 'n: "Noe vooruit dan;
Eêne puupe dan mar". Gelieke steppende 'n
uut z'n êêne broekspuupe in straopende de
puppe van z'n ongerbroek toet boove z'n
knieje op.
"As ze 't zóó niejt kan, dan mot ze 't mar
laete".
"Zóó, da's beeter", zei Miena. "Lei noe je
bêên mar op 'n stoel, dan za'k 's nae je
knieje kieke". Ze voe'lende an alle kanten
an Wullem z'n knieje. Wullem trok inêêns
z'n bêên op.
"Wa's dat noe", zei Miena, "wat doew t'r
op?"
"Ik kan dat gefriemel an m'n bêên niejt hè",
zei'n.
"Afein, doew niejt zóó raor", zei Baeltie,
"Miena mot'r toch nae kieke.
Miene tassende gelieke deur. Pakkende de
drae'ies in der hand, in zei tee'n Wullem:
"Hier, pak an, dit ende mö joe in je hand
houwe".
Eerst woe Wullem 't nog mit z'n hand
ofweere.
"Bei joe 'n vent", zei Miena. "Lae nae je
kieke".
In toe begon Miena oovet Wullem z'n knie
je te striekene. Baeltie most noe an 't appe
rao'ie draoje. Ze docht bie d'r eige, 'k zal'n
's kriege. Ze zou's kitteg deurdraoje, dan
voe'lende'n 't 's goewd, flauwe vent dat'n
is.
Wullem vong't noe toch wel kitteg toe Mie
na zóó mit dat diengesie oover z'n knieje
zat te striekene. 't Gaf toch nog wel 'n lek
ker gevoel vong'n. "'k Dienke wel dat't hei-
lept", zei'n 'k voele niks mêêr. Hou noe mar
op. 't Is welle'ies eweest".
Mar Miena docht'r aors oover. Toe ze Wul
lem z'n knieje 'n paer kêêr op in neer liejt
trekke, hóórende ze z'n knieje kraeke.
"Joe heit 'n versleete knieje", zei ze teen
z'n.
"Hoe kan dat noe", zei Wullem, "'n verslee
te knieje. Diejen", in to wees'n nae z'n aore
knieje, "die is net zóó oud, in die mekeert
niks".
Miena schoot in de lache.
"Joew knieje zou esmoute motte woore", zei
ze. "Mar d'r zit gêên gae'ie in om'n mit 'n
ooliespui'ie 'n bee'ie te smoutene. 'k Zal je
'n goeie raed geeve. Je mot je knieje 's
aevens a je nae bedde góót, 's goewd invrie-
ve mit 'n bee'ie Haerlemsen oohe. 'k Dien
ke wel dat't zal hellepe. Dat spul is vettig, in
dat trekt in je knieje mö je dienke. 't Glao
da je d'r dan wel van of kan komme".
Miena is nog 'n paer kêêr mit d'r koffertie
bie Baeltie eweest. Of 't ehollepe heit?
'k Weet 't niejt. Bie Wullem in gêên geval,
'n Paer weeken laeter zag Miena 'n mit 'n
stok rond 't huus laope.
Och, d'n ouderdom komt toch ommers mit
gebreeken.
Familie, vrienden en bel<enden
'Geldershof', kamer 014,
Poldersweegje 2, Dirksland
wenst familie, vrienden en bekenden
Verzorgingshuis 'Geldershof', kamer 155
Poldersweegje 2, 3247 KE Dirksland
Alle buren, vrienden en bekenden
Irenelaan 30 Dirksland
Stationsweg 15,3247 BW Dirksland. Tel. (0187) 60 11 24 Fax (0187) 60 58 62
DIRKSLAND
,/Q_fc._S»e*jÊt
wenst u
Voor meer informatie:
Poldersweegje 3, 3247 KE Dirksland
Tel. (0187) 60 52 22 of mobiel: (06) 20 91 51 83
Internet: www.klussenbedrijfvdv.nl
E-mailadres: corvdvelde@2onnet.nl
DIRKSLAND, SCHELPENPAD 26
TELEFOON (0187) 60 12 36
ELECTRO WORLD, DE WERELDZAAK DIE JE KENT
IC-Automatisering: the Intelligent Choice
dames- en herenkapsalon
kinderkapsalon
zonnestudio
Make-up
1K7
=C1S
