Overdenking
uit de
Heilige Schrift
^evange/feff
iHdetaiga
EiüunoEn-tiiEuws
Prijsuitreiking bij
100-jarige slagerij
Activiteiten Foto-
ciub De Rarelcielc
Jeugdmiddag
Winteractiviteiten
SWO Den Bommel
HET
CJgJKVENSTER
Ooltgensplaat
BELEEF DE SHOWROOM VAN
IMABO ESSELINK
4
Blik op kerk ^^y
en samenleving ij
Waarnemer
S^r
fioppv-oav
TOriET IM DE ftUfMTE
TOCHr OF VOCf/T?
Generaties/an9f(W4UreT//
De vrouw en de draak
Winterse Maaltijd
Bingo
EiSiSEiLilNiK!
Nieuws van de Wereldwinkel
•3?a.iga.-<ril«>gie d-^el '2,
PAGINA 5
VRUDAG 12 NOVEMBER 2004
- Expreszo geweigerd
- Subsidie
- HomoHlie
Er is al heel wat over te doen geweest. Over
de weigering van diverse scholen om het blad
Expreszo te verspreiden. De Stichting Ex
preszo is de jongerenorganisatie van het
COC. Zes keer per jaar geeft deze organisa
tie genoemd blad uit, dat bedoeld is voor alle
homo- en lesbische jongeren tot 26 jaar. Het
blad wil geen objectieve voorlichting geven
aan jongeren die 'anders' zijn, maar wil de
homosexualiteit propageren. Alles kan en
mag, zolang de partners het maar prettig vin
den.
Expreszo huldigt de opinie dat de emancipa
tie van homo's nog lang niet ver genoeg is
gegaan en heeft nu het initiatief genomen om
een grote oplage aan allerlei middelbare
scholen te zenden. Maar kennelijk had men
buiten de waard gerekend. Want een behoor
lijk aantal scholen bleek van het blad niet
gediend en stuurde het retour of dumpte het
gewoon bij het oud papier! Onder de weige
raars bevonden zich niet alleen de reformato
rische scholen. De argumenten die werden
aangevoerd voor deze weigering waren ver
schuilend, maar allen waren het er wel over
eens dat de inhoud van het blad platvloers en
banaal was.
Zonder van tevoren kennis te hebben geno
men van de inhoud van het blad had de rege
ring een subsidie toegekend van niet minder
dan 50.000 Euro! Dat wis al een geweldige
blunder. Nog stuitender was de reactie van
ministervan der Hoeven, die nota bene
behoort bij het CDA. Zij onderzocht waarom
diverse scholen het blad niet wilden versprei
den.
Zelfs is er gespeeld met de gedachte of scho
len niet konden worden verplicht het aange
boden materiaal ter beschikldng van de leer
lingen te stellen. Maar zó ver wil de regering
kemielijk niet gaan.
Overigens hebben alle scholen het recht om
zelf de inhoud van hun onderwijs vulling te
geven. Dat wil zeggen dat in het onderwijs
aandacht raag worden besteed aan de kwestie
van de homofilie. En ik denk dat dat op de
meeste scholen ook gebeurt. Maar dat wil
nog niet zeggen dat voorgeschreven wordt
hoe het gebeuren moet.
Laat daarover geen misverstand bestaan dat
alle schepselen, ook de homofiele mede
mens, uit Gods hand zijn voortgekomen.
Daarom zijn alle mensen gelijkwaardig en
mag de één ook niet neerzien op de ander.
Wanneer dat wèl gebeurt, en waimeer bij
voorbeeld homofiele leerlingen achterge
steld of getreiterd worden, dan is dat af te
keuren en wordt dat ook op christelijke scho
len afgekeurd. Maar daarmee wordt de
homosexuele praxis nog niet gelegaliseerd.
Die is duidelijk zondig, dat mogen en moeten
we vanuit het Woord van God stellen.
Deze vraag- en antvf oordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer die er
kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu
ren aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8,3240 AA Middelharnis, met
in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door
deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
Hoe zit het eigenlijk met de wapenstilstand-
of 'klaproosdag' zoals die elk jaar op 11
november in Engeland wordt gevierd? Klopt
het dat tussen de twee wereldoorlogen in ook
in ons land herdenkingen plaatsvonden
Antwoord: De Britse militairen die na de
wapenstilstand van 11 november 1918 - het
Duitse Rijk tekende toen de wapenstilstand
aan het westelijk front, de Eerste Wereldoor
log was daarmee ten einde - terugkeerden
uit de loopgraven van de Eerste Wereldoor
log, spraken over die datum als 'Poppy Day
(Klaproosdag). Zij vertelden thuis dat zij
toen zoveel bloed zagen liggen op de omrin
gende akkers in Vlaanderen en Noord-
Frankrijk, dat het wel velden vol klaprozen
leken. Bovendien waren in het door het oor
logsgeweld omgewoelde Franse en Belgi
sche land naar verluid de klaprozen zo onge
veer de enige bloemen die daar bloeiden.
Ruim twintig jaar zijn daarom op 11 novem
ber papieren klaprozen verkocht ten bate van
de oorlogsinvaliden en weduwen van
gesneuvelden. Nu de slachtoffers van beide
wereldoorlogen op een zondag in november
op 'Remembrance Day' (Gedenkdag) wor
den herdacht, is die oude traditie gehand
haafd en wordt op die dag nog altijd de kla
proos als symbool gebruikt, ter herinnering
aan het vele bloed dat in deze twee 'Great
Wars' vloeide. Ook in ons land organiseerde
men trouwens tot ongeveer de jaren zeventig
jaarlijks een klaproosdag. Er werd dan
gecollecteerd door het 'Oorlogsgravenco-
mité'. Met de opbrengst liet men o.a. nabe
staanden van hier gesneuvelde militairen
overkomen. In ons land zijn tijdens de Eer
ste Wereldoorlog Belgische militairen geïn
terneerd geweest, een aantal van hen is hier
overleden en begraven. Gedurende geruime
tijd na afloop van de eerste wereldbrand heb
ben de Belgen deze in ons land overleden
militairen nog herdacht.
Je hoort wel van astronautenvoedsel dat
ruimtevaarders moeten nuttigen, omdat er
geen toilet in zo 'n capsule is. Maar wat doen
ze dan in hoge-nood-gevallen?
Antwoord: In de moderne ruimteveren en -
stations zijn wel toiletten, maar de astronau
ten moeten daar een slang gebruiken met
afzuigmechanisme (zoals bij een stofzuiger)
dat de uitscheidingsproducten in een specia
le urinebeker resp. afvaltank stuwt i.v.m. de
gewichtloosheid ervan.
Op sommige etiketten staat een R in een cir
kel Wat zegt dat?
Antwoord: Daarmee maakt de fabrikant van
dat product duidelijk dat de merknaam en
het merkbeeld zijn geregistreerd door het
Merkenbureau in Rijswijk. Namaak en nüs-
bruik kan hij dan in rechte tegengaan.
Wat is 's winters beter: alleen bij vorst de
roosters in de buitenmuren dichtstoppen met
kranten, of maandenlang een plank ervoor?
Antwoord; U hebt al dubbele ramen met
overgordijnen en tochtstrippen aan de deu
ren. Er moet echter beslist enige ventilatie in
stand blijven, om het vocht te verdrijven uit
woonkeuken en kamers, anders krijgt u gere
geld last van condens uit de waterdamp en
'Xï~.
OOLTGENSPLAAT - Tijdens de laatstge
houden consumentenactie in verband met
het jubileumjaar van Slagerij Buth, is de
fam.J. Tiggelman uit Ooltgensplaat de
gelukkige winnaar geworden van een
prachtige crossfiets. De trekking voor de
prijsuitreiking werd verricht door mevrouw
M. Troost. Op de foto ziet u de kleinzoon
van de familie Tiggelman, die glunderend
poseerde met zijn prachtige prijs.
Hoewel hun aantal - mogelijk door de komst
van de digitale fotografie - wat afneemt,
heeft Fotoclub De Rarekiek nog steeds een
aantal enthousiaste diamakers. Hun bijdrage
aan de jaarlijkse bondsdiawedstrijd, een
wedstrijd voor de aangesloten clubs in
Nederland, zorgde voor een hoge score.
Evenals in afgelopen jaren werd een plaats
in de top-10 bereikt.
De club heeft goede contacten met clubs in
de regio. Zo kwam twee weken geleden de
beste Rotterdamse fotoclub, Schiebroek, op
bezoek en ging De Rarekiek op bezoek in
Oud-Beijerland. Op 6 december staat er een
bezoek bij Fotoclub Zwijndrecht gepland.
Voor de komende maand ziet het program
ma er als volgt uit:
Vrijdag 12 november: bezoek van de foto
graaf Marcel van Balken, die een keus uit
zijn werk zal laten zien.
Vrijdag 26 november: bespreking van eigen
foto- en diawerk.
Vrijdag 10 december: bespreking van eigen
foto- en diawerk.
Op de website van de club zijn de foto's te
zien die diverse leden dit voorjaar maakten
tijdens gezamenlijke tochten naar Berlijn en
Noord-Frankrijk. Zie de website www.rare-
kiek.nl voor meer informatie, of bel 0187-
602329 of 603582.
De Stichting Welzijnswerk Oostflakkee
organiseert voor de jeugd van Ooltgensplaat
op woensdag 17 november a.s. een middag
voor de jeugd. Op deze middag ga je een
marsepein figuur maken. De deelnamekos
ten bedragen 1,50 per kind. De middag is
toegankelijk voor alle kinderen van groep 1
t/m 8 van de basisschool. Voor meer infor
matie en aanmelding kunt u terecht bij Cori-
na Pieterse, tel.: (0187) 632848.
gaan op den duur de balken en ander hout
werk rotten. Houd dus de ventilatieroosters
open, ook als u stookt, teneinde de lucht in
huis te laten verversen. Die onmerkbare
tocht is beter dan vocht!
En er werd een groot teken gezien
in de hemel; namelijk een vrouw,
bekleed met de zon, enz.
Openbaringen 12
Machtige gezichten werden geschonken aan
de vergrijsde apostel Johannes. Hij was
weggevoerd naar het eenzame rotseilandje
Patmos. Midden uit zijn vruchtbare arbeid in
de gemeente des Heeren te Efeze hebben ze
hem weggehaald. Nu zucht hij in balling
schap. Zo maar gedoemd tot nietsdoen. Ja,
dat hebben de vijanden gedacht. Ze dachten
hem uit te schakelen. Van hem zouden ze
tenminste geen last raeer hebben. Johannes
zelf heeft eerst in moedeloosheid ook zo wel
gedacht. En zijn geliefde gemeente heeft er
heel niets van begrepen. Doch hoe heerlijk
wordt ons hier getoond, dat Gods wegen
hoger zijn dan onze wegen en Gods gedach
ten dan onze gedachten. God had alleen
maar Zijn slaven er op uit gestuurd om deze
dienstknecht in afzondering te brengen,
opdat hij dat bijzondere dienstwerk zou
mogen verrichten, waardoor hij ten zegen
zou worden gesteld niet alleen maar voor de
gemeente te Efeze, maar voor de ganse Kerk
van al de eeuwen, die volgen zouden. Die
slaven de grootmachten der wereld dach
ten nu echt hun zwadder op deze trouwe
getuige Gods te kunnen spuwen. Zij balden
de vuist tegen God, Zijn Christus, Zijn
Gemeente en Zijn dienstknecht. En ze wis
ten niet, o Goddelijke ironie, dat zij aan
Gods leiband liepen. Die in de hemel woont,
zal lachen, de Heere zal ze bespotten. Moch
ten Gods kinderen zich toch meer door het
Woord laten onderrichten, wat zouden ze
meer blijde dagen hebben. Ze zouden
immers getroost hun weg mogen gaan, als
zelfs ze gaan moeten door twee hagen van
spiesen en dolken, als ze gelasterd worden
en de vos en de leeuw hen vervolgen. Johan
nes heeft het mogen begrijpen. Zijn ere
naam, waarmede hij zich graag noemde
werd, medegenoot in de verdrukking en in
het Koninkrijk en in de lijdzaamheid van
Jezus Christus."
Wat is het hem een wonder geworden, dat de
Heere hem hier heen gebracht had door die
beulshanden. Want welke vererende
opdracht heeft hij gekregen! Om namelijk in
de vertroosting, waarmede hij zelf vertroost
werd, zijn broeders en zusters van alle
navolgende eeuwen te vertroosten met de
openbaring van hemelse werkelijkheden
aangaande Gods Kerk in der eeuwen loop.
De Kerk, de bruid des Lams, was in Johan
nes dagen geworpen in de smeltkroes der
verdrukking. De eerste eeuwen waren wel
zeer vol van het bloed der martelaren. Maar
wanneer is de Bruidskerk niet de vervolgde
geweest van de rode draak. De tijden, dat de
wereld het met haar wel stellen kan, zijn
nooit Sions beste tijden geweest. Zij zal van
de wereld gehaat worden om de naam van
haar Koning. Draagt ge de livrei des
Konings, lezer? Dan zult ge weten bij erva
ring, dat er slijk op geworpen wordt. De
wereld heeft het hare lief. Eens mans vijan
den worden zijn huisgenoten. Sluiten we een
voorzichtig verdrag met de Kanaanieten, dan
laten ze ons wel met rust. Maar dan zullen we
dor en mager leven, indien we al niet totaal
vervreemd zijn van het leven Gods. Zijn we
echterom Christus wille de bespotte en onbe-
grepene, dan neemt de Heere ons dicht bij
Zich. We mogen aan Hem kleven als een gor
del aan eens mans lendenen. Daar zullen we
het goed hebben. Want God heeft in het kruis
van Zijn lieve Zoon en in Zijn hogepriester
lijke bediening rijke balsem en vertroosting.
Zulke vertroosting wordt hier geboden in het
teken van de vrouw en de draak. Johaimes
zag een machtig gezicht. Hij zag een groot
teken aan de hemel: namelijk een vrouw,
bekleed met de zon; en de maan was onder
haar voeten, en op haar hoofd een kroon van
twaalf sterren. Zie, gij klein kuddeke, gij uit
eengeslagen, over de bergen en door de dalen
voortgedreven schare, die uw zonen en doch
ters ziet verbloeden in de arena's, bespron
gen en verscheurd door de wilde dieren, hier
hebt ge nu uw portret. Dat zijt ge werkelijk.
Ge zult het eeuwig zijn, maar.... ge zijt het
ook reeds nu, in Mijn hart, voor Mijn troon.
Dit is de hemelse werkelijkheid en waarheid
aangaande uw bestaan. Zie, dat wil de Heere
Zijn strijdende Kerk toeroepen en zo in het
hart griffen, dat het niet uit het geheugen
gewist wordt. De kerkbruid is hemelvorstin,
verhoogd uit het stof. Ze lag op het vlakke
des velde, vertreden in haar bloed. Maar de
Levensvorst is haar voorbijgegaan, haar toe
roepende: Leef, ja. De zeg: leef in uw bloed.
Wat zeg ik? Neen, Hij heeft haar opgeraapt.
Hij heeft haar gekleed met heerlijk fijn lijn
waad, haar een koninklijke hoed opgezet. Hij
wil niet zonder haar verder. Hij heeft het haar
verzekerd in het tonen van Zijn doorboorde
handen en doorstoken zijde. Hij voert haar op
uit de woestijn van dit strijdperk. Hij is met
haar op weg naar de trouwzaal. Mogen we nu
leunen op de arm van onze Liefste, lezer?
Wat voor de Kerk voorwerpelijk geldt, moet
persoonlijk worden ingeleefd. Werden we als
een verslagene, een bedroefde van geest
opgericht en hebben we gezien in Zijn ogen,
welke liefdeblik onweerstaanbaar was en is.
We moesten in Zijn armen vallen, aan Zijn
boezem het moede hoofd neerleggen. Hij
droogde onze tranen, en toch vloeien ze nog,
maar nu van bewondering en aanbidding.
Ach, laat Zijn liefde u overwinnen, versaag
de van hart. Zeg het Hem, dat ge niet verder
kunt, dat ge van honger en dorst om moet
komen. Hij heeft het allang gezien. Hij kan
en wil en zalJa, we mogen u de bruid des
Lams tonen, zoals ze nu reeds is, gerekend
bij God. Dat is toch alles. Stel, dat alles hier
heerlijk was, en voor de troon gold: Zij is mij
een verbroken vaas, wat dan? Maar nu ziet
God haar in Christus: Zo is zij; zij is bekleed
met de heerlijkheid Gods; de zonne der
Gerechtigheid is haar gewaad. De stralen-
bundels van Gods genade en liefde, van Zijn
algemene en bijzondere openbaring omkle
den haar. Zij staat op de zilveren maansikkel
als op de voetbank van haar troon. Ja, zij is
recht vorstelijk. Omdat zij gerekend wordt en
ook gezien wordt aan de zijde van haar Brui
degom, beheerst zij tenslotte de wereld en
haar geschiedenis. Alles draait om haar,
zoals in de dagen van ondertrouw alles draait
om de bruid. Ja, het is inderdaad de Kerk
bruid, die hier bedoeld wordt. Ziet ge die
kroon van twaalf sterren. Ze wijzen op de
twaalf stammen Israels, maar ook op de
twaalf apostelen des Lams. Het is de Kerk
van het Oude en het Nieuwe Verbond. Neen,
ik mag nu niet eindigen in de klacht dat het er
met de Kerk zo treurig voorstaat, als we op
haar gestalte in de wereld zien. Ach, dat mijn
hoofd water ware, om te bewenen de breuken
van de dochter mijns volks. Hoe geesteloos
en verbroken leeft Sion. Wat een scheuren in
haar muren. Kent ge het treuren, het waarlijk
treuren over de diep vervallen staat van Sion,
over de dorheid harer akkers veelal? Er wordt
veel gepraat zonder daad. Maar wie werke
lijk deze smart meedraagt, mag door de tra
nen ook toch weer heenzien op de hemelse
werkelijkheid aangaande haar. Want er is
immers een Trooster, Die het alles uit Chris
tus neemt en ons verkondigt, opdat we niet
ontmoedigd worden. Zie het teken aan de
hemel. Het is een weerloze vrouw. Anders
zal ze in deze wereld nooit openbaar worden.
Maar ze heeft haar geboorte, haar leven, haar
heerlijkheid uit en in de hemel, van waar zij
haar Zaligmaker verwacht. Zij wordt hier
getekend als in barensnood. Zij heeft haar
manlijke Zoon mogen voortbrengen. Hij, Die
de Wortel Davids is. God uit God, heeft het
vlees en bloed der kinderen aangenomen. Hij
is geboren uit een vrouw, geboren onder de
Wet, opdat Hij degenen, die onder de wet
zijn, verlossen zouden, en zij de aanneming
tot kinderen verkrijgen zouden. De grote
rode draak stond gereed om het Kind te ver
slinden, maar God heeft Het weggerukt tot
Zijn troon. Wereld en hel hebben Hem naar
het leven gestaan. Ja, zegt mijn ziel: ook ik.
Maar God rukte Hem weg. In dat wegrukken
ligt samengevat heel de weg der vernedering
en verhoging van Sions Borg en Zaligmaker.
Nu is Hij in heerlijkheid als Borg, Zaligma
ker, Hogepriester, als Hoofd Zijner met Zijn
bloed gekochte Gemeente, om de heidenen te
hoeden met een ijzeren roede tot heil van
haar. Zij mag zich menigmaal eenzaam
gevoelen, zij is nooit alleen gelaten. Daarom
kent zij ook het 'eenzaam, maar met God
gemeenzaam.'
Lezer, kent ge u als het loon van Zijn bloed?
Is uw oor doorboord tot Zijn eeuwige dienst?
Wie Hem vroeg zoekt, zal Hem vinden, wie
Hem vindt, vindt het leven.
wijlen Ds. J. van Sliedregt
De plaatselijke commissie van Den Bommel
van de SWÓ gaat deze wintermaanden voor
afgaande aan de bingomiddagen winterse
maahijden verzorgen in 'het Westerlicht',
Oranjestraat 35a te Den Bommel. Op
woensdag 17 november a.s. staat op het
menu erwtensoep met als nagerecht pannen
koeken. Aanvang van de maaltijd is 12.00
uur, vanaf 11.30 uur bent u welkom. De
deelnamekosten bedragen slechts 3,50 per
persoon. U kunt zich aanmelden tot 15
november bij mevrouw Kamp, tel.: 611453.
Ook op woensdag 17 november, en even
eens in 'het Westerlicht' organiseert de
plaatselijke SWO commissie een bingomid
dag voor alle 55-plussers uit Den Bommel.
De middag begint om 14.00 uur, de zaal gaat
open om 13.30 uur. De toegangskosten
bedragen 2,50.
Wilt u verzekerd zijn van ioo% tijd en
aandacht? Bel dan voor een afspraak
0187-475 440-
gevelstenen dakpannen tegels en
sanitair deuren en kozijnen sfeer
verwarming plafond- en wandpanelen
hout en plaatmateriaal sierbestrating
bouwmaterialen gereedschappen
Middelharnis - Industrieweg 35
GOEREË-
OVERFIAKKEE
Deze week een verrukkelijk recept voor de
herfst: chocolade koffie.
Ingrediënten voor zes personen: 3 koppen
vers gezette Max Havelaar koffie, 1 stokje
kaneel, 100 gram pure Mascao chocolade,
een halve liter melk.
Bereiding: Roer de koffie, kaneel, chocolade
en melk in een pan op een middelhoog vuur
tot de chocolade gesmolten is (niet aan de
kook brengen). Het kaneelstokje verwijde
ren en serveren in zes glazen.
En de boodschappen hiervoor haalt u natuur
lijk bij de Wereldwinkel aan het Spuiplein
(achter de Winkeldiek) te Middelharnis,
open op woensdag van 13.00 tot 17.00 uur,
op vrijdag van 14.00 tot 21.00 uur, en op
zaterdag van 10,00 tot 17.00 uur.
■7-
Wie op het idee mocht komen, zich iets van de ander te
willen toeëigenen, bedenke zich van te voren vele
malen. De uitspraak van de barakgemeenschap is ver
schrikkelijk.
Franz en Karl kruipen op hun krib. Het is een met stro
gevulde zak waarover ze een deken hebben. Daarmee
moet men het zomer en winter doen. Nu is het be
nauwd heet, maar in de winter, als de sneeuw meters
hoog ligt opgewaaid en de strenge vorst overal dwars
doorheen komt, kermen de gevangenen van ellende en
liggen ze rondom de kachel, die ondanks al hun stoken,
de vorst niet buiten de deur kan houden.
Nu de eerste winter achter hen ligt, hebben ze veel
geleerd, zij het dat dit slachtoffers onder de gevange
nen heeft gekost, die van het leven in de taiga niets
wisten. Nu heeft men door deze verliezen aan mensen
levens geleerd dat de ramen en kieren dichtgestopt
moeten worden met leem en als die te krijgen zijn, met
kranten, die van tevoren nat gemaakt moeten worden.
Door de vorst zet het water uit en wordt hard; een bete
re methode om de boel dicht te krijgen is er niet. Zelfs
de Russen passen deze toe.
Het licht in de barak is zwak. Toch kunnen enkelen het
niet laten, om voor ze gaan slapen nog een babbeltje te
maken. Het zijn vier maimen, die samen met Franz en
Karl-Heinz hun slaapplaats delen. De kribben staan
namelijk drie hoog op elkaar. De onderste man moet
zich op z'n knieën wringen om op bed te komen. De
derde man ligt bijna met zijn hoofd tegen de balken
zolder, zodat hij moet oppassen om zijn hoofd niet te
stoten.
Jupp Schenk, Hans Schlomann, Günter Martin en Lud-
wig Bolwin zijn rumoerig in discussie.
'Kameraden, jullie moeten je koppen dichthouden.
Wij willen slapen', bromt Karl-Heinz dreigend.
'Houd je maar koest', wordt er door één van de man
nen geroepen. Hoewel het viertal nu wat rustiger aan
doet, zijn ze nog luidruchtig genoeg om hen die willen
slapen wakker te houden. Karl moppert dat de maats
hem wakker blijven houden. Eén van de mannen heeft
een sigaret, wat door de andere drie met gejank wordt
bevestigd. Dan valt er een stilte. Vier paar ogen richten
zich op de sigaret die door Jupp Schenk triomfantelijk
omhoog wordt gehouden.
'Die heeft nou altijd geluk', klinkt een stem.
'Jongens, wat zal die smaken', smaalt Jupp, terwijl hij
de sigaret nog eens door allen laat bewonderen.
'Ik vraag mij afzegt hij tergend, 'of ik hem hier of op
de latrine zal oproken. Als ik het hier doe zitten ze mij
m'n eerlijk gevonden saffie uit m'n mond te kijken. Op
de latrine zit je makkelijk en met een brandende siga
ret houd je de muggen van je lijf.'
Zijn maats zeggen niets, maar hun bUk is begerig op de
sigaret gericht.
'Egoïst', gromt een stem.
De man vraagt lachend: "Heeft één van de heren soms
vuur voor mij?' Helaas moet deze vraag ontkennend
beantwoord worden. Welke gevangene heeft nu luci
fers of een aansteker? Niemand toch zeker. Wat moet
een plenny met vuur doen? De ogen blijven begerig op
de sigaret gevestigd.
Jupp Schenk laat onwillekeurig zijn blik vallen op de
slaapplaats van Karl-Heinz. Hij weet dat, als er iemand
in de barak is die hem kan helpen, dat zeker Karl zal
zijn.
Karl en Franz liggen zachtjes tegen elkaar te praten,
zodat hij het erop waagt om Karl een vuurtje af te
schooien.
'Hé Karl, heb jij een vuurtje voor mij?'
Karl licht z'n hoofd open geeuwt: 'Je kan de pot op. Ik
heb nog maar een paar lucifers; en als die op zijn, moet
ik maar zien hoe ik nieuwe krijg.'
De soldaat die de vraag stelt, weet dat Karl het niet zo
meent. Ook in deze geldt: Eén voor allen, allen voor
één. Men helpt elkaar zoveel als in het vermogen ligt.
Kameraadschap door dik en dun. Hij loopt naar Karls
bed: 'Kom op, kerel en zeur niet; geef even een vuur
tje.'
Karl griimikt: 'Geef hier die sigaret. De zal hem zelf
voor je aansteken.'
Franz is ook overeind gekomen en gaat op de rand van
zijn krib zitten. Karl staat op en scharrelt in de zak van
zijn broer waar hij het gevraagde vindt.
'Kom op met dat ding!'
De sigaret wordt hem gegeven en Karl steekt er de
brand in. Terwijl hij een flinke trek neemt, stijgt de bij
tende walm naar de zolder. Karl geniet, neemt nog een
trek en geeft de sigaret dan aan Franz door. Die neemt
een paar trekken, waarna het rokertje pas naar de eige
naar verhuist. De andere vier gaan er bij zitten en tus
sen de zes plennies gaat de sigaret rond. Om de beurt
twee trekjes. De peuk die overblijft is het eigendom
van Jupp, want iets mag er wel overblijven.
'Hé Franz, ben jij zoeven op de commandantura
geweest?' vraagt Jupp Schenk.
'Ja, en ik geloof dat ze mij te pakken hebben.'
'Hoe dat zo?' wil Hans Schlomann weten.
En Günter Martin voegt er glimlachend aan toe: 'Ze
willen zeker een communist van je maken kerel?'
'Dat', zegt Franz, 'zou best eens kimnen wezen.'
'Kan dat dan?' Ludwig Bolwin is werkelijk veront
waardigd.
'Ik geloof van wel. In Duitsland hadden we toch ook
conununisten.'
'Dat kan wel waar zijn', valt Günter Martin hem in de
rede, 'maar ik heb hier niet kunnen merken dat Duitse
communisten nou zo hoog aangeslagen worden. Er zit
ten bij ons zeker vroegere communisten, maar na alles
wat ze hier van het communisme hebben gezien, zul
len ze er wel hun bedenkingen tegen hebben gekre
gen.'
'Misschien wel, maar vroegere Duitse communisten
hebben ze ook niet nodig, er moeten nieuwe, een bete
re soort komen. Daarom zal er wel een stel kerels uit
gezocht worden die door de broeders speciaal worden
opgeleid. Die krijgen dan het beste wat de Sowjets te
bieden hebben. Als ze voor Stalin enthousiast gemaakt
zijn, worden ze naar het vaderland teruggestuurd om
daar te vertellen hoe goed het hier wel is', merkt Lud
wig Bolwin op.
Er ontstaat een discussie over het onderwerp 'commu
nisme' onder de gevangenen. Jupp Schenk is van
mening, dat als hij door communist te worden de vrij
heid kan krijgen, hij zelfs in staat is om kolonel Iwan
Sokorsky zijn gat te likken.
Over deze opmerking lachten ze uitbundig.
Franz heeft echter het gevoel dat hij door de Russen in
de boot is genomen en dat zijn aanmelding weleens
onplezierige consequenties kan hebben.
Wie eenmaal de winter in de taiga heeft mee
gemaakt, weet dat die voor de mens ver
schrikkelijk kan zijn. De plennies die in de
gevangenkampen zijn ondergebracht, hebben dat aan
den lijve ondervonden. Duizenden Duitse soldaten zijn
tijdens de oorlog en na hun gevangenneming door de
strenge kou gedood.
(wordt vervolgd)
