Familie Poldervaart bewoont varend
historisch vaartuig in Ooitgensplaat
'Kleine gemeente bijeen in feeststemming';
Honderd jaar Gereformeerden in Melissant
Aanmelden voor Natuurwerkdag
Het is goed wonen in een schip met rijk verleden!
EIIMmBN-HIEUWS
Damvereniging
ENEO'52 Melissant
ft
•SS
•7» 'fi
1: ^;r i^; i& ffg iT* Cr
K' K' K* K* K' K* K* K* K* K* K* K' K* K* K* K* K*
STICHTING
DIERENBELANG
HOEKSCHE
WAARD
Weinig bekend van historie
Trager
In deze tijd
Nieuwe naam onthuld: Ontmoetingskerk
Jubileumboekje aangeboden
Boonstra
Jubileumboekje
Organisatie
Pension 'de Schuur' voortaan
'Pension Ouddorp'
PAGINA 21
:;ÜIS
VRUDAG 15 OKTOBER 2004
In De Dierenstee logeert sinds een paar dagen een asielzoeker uit
Drenthe: een flinke wit-bruine tamme rat en natuurlijk is hij Ciske
genoemd. De rat is ergens in Drenthe onder de motorkap van een auto
gekropen en meegereisd naar de Hoeksche Waard. In de buurt van
Oud Beijerland wilde de auto niet meer starten en werd naar de Toy-
otadealer gesleept. Daar werd het dier onder de motorkap gevonden.
Gelukkig was Ciske nog springlevend, de dierenambulance werd
gebeld en nu zit hij in een comfortabel hok bij te komen van alle emo
ties. Heeft u belangstelling voor hem, komt u dan eens kijken bij De
Dierenstee.
Dan wachten nog verschillende volwassen katten op een nieuwe
baas.
Nero, een zwarte poes van ruim negen jaar.
Het is geen schootkat, zij komt graag bui
ten en is lief voor kinderen.
Titi, een zwart-witte kat van ruim zeven
jaar, dit is een echte schoolkat, is ook lief
voor kinderen, kan goed overweg met
andere katten en komt graag buiten.
Jacky is zwart-wit, een poes van twee jaar,
ook geen schootkat, niet gewend aan kin
deren, zij heeft liever geen soortgenoten
om zich heen.
Schlomo is drie jaar, een zwart-witte kat.
Hij is niet gewend aan
kinderen, doet lelijk
naar honden en katten en
komt graag buiten.
Gabber is zwart-wit,
een grote kat van twee
jaar. Hij is niet gewend "T"
aan kinderen, wordt lie-
ver ook niet opgetild.
Gabber is een vondeling.
Patu is ook zwart-wit,
een poes van bijna acht
jaar. Zij is gewend aan
wat grotere kinderen,
komt heel graag buiten
en kan goed overweg
met andere katten.
Ook wachten nog een
aantal konijnen op een
nieuwe baas.
Ons adres: De Dierenstee, Groene Kruisweg 14a te Numansdorp,
telefoon: 0186-655150. Onze website: www.dierenstee.nl. De ope
ningstijden zijn maandag t/m zaterdag vanaf 11.00 tot 16.00 uur.
Tydens de Monumentendag van
zaterdag 11 september werd in Oost-
flakkee het startsein voor deze dag
gegeven aan de Steigerdijk in Ooit
gensplaat; dit gebeurde in de schaduw
van de varende monumenten die voor
de gelegenheid bij de haven van Ooit
gensplaat lagen afgemeerd. Er was
een aantal historische bedrijfsvaar-
tuigen naar Ooitgensplaat gekomen.
Vaartuigen met elk een rijke geschie
denis. Enkele schepen hebben een vas
te ligplaats in Ooitgensplaat en wor
den bewoond door mensen met een
grote liefde voor deze bijzonder
monumenten. We bezochten de fami
lie Poldervaart aan boord van de
Vrouwe EUsabeth en bespraken met
hen het 'reilen en zeilen' van hun bij
zondere woning.
Wie deze schepen in het Havenkanaal van
Ooitgensplaat ziet liggen heeft misschien de
voorstelling dat het wonen op een dergelijk
schip maar behelpen is. Een bezoek aan de
Vrouwe Elisabeth leert dat het comfort op
het schip best meevalt: het schip is van bijna
alle gemakken - zoals bij een 'normale'
woning - voorzien. En.en een zeilvakan-
tie? Die nemen ze aan boord van hun eigen
onderkomen!
Wilma en Carolus Poldervaart verklaren dat
ze heel hun leven al 'gek' van schepen zijn.
In vroeger jaren zijn ze in het bezit geweest
van een plezierjacht en hun beider hobby ligt
al lange tijd op het water. Sinds veertien jaar
woont de familie in Ooitgensplaat. Voor die
tijd hebben ze een periode ontwikkelings
werk gedaan in Afrika, waar ze namens een
'Kerkelijk Uitzendbureau' de Afrikaanse
bevolking hand- en spandiensten verleen
den. Tijdens hun werkzaamheden in Tanza
nia en Malawi hebben ze aan verschillende
ontwikkelingsprojecten meegewerkt, zoals
scholen- en woningbouw in een vluchtelin
genkamp van 80.000 mensen en in Tanzania
waren ze - hoe kan het ook anders - betrok
ken bij de bouw van betonnen vissers
scheepjes voor de bewoners van dat land.
Na het werk in Afrika, waar ook hun twee
kinderen zijn geboren, kwamen ze weer
terug in Nederland. En wéér bloeide de lief
de voor het leven op het water op. Tijdens de
korte tijd dat de familie in een gewoon huis
woonde rijpte het idee om een woning op het
water te betrekken. Dit was in een periode
dat er ten aanzien van de beroepsvaart door
de overheid een 'uitsterfbeleid' werd
gevoerd voor de historische bedrijfsvaartui-
gen. Schippers verkochten hun schepen aan
sloperijen en zochten een baan aan de wal of
er werden moderne schepen gekocht die veel
rendabeler waren dan de verouderde vaartui
gen. Volgens de famihe zijn er in die tijd
De \roiiwf Elisabeth van tJe familie Poldervaart aan ile Steigerdijli hij Ooitgensplaat.
veel schepen met een rijke historie verloren
gegaan.
Van de geschiedenis van de Vrouwe Elisa
beth is niet zoveel bekend als van de andere
schepen. Tussen het bouwjaar 1906 en 1919
heeft het schip voornamelijk gevaren voor
een veevoederfabriek in Meppel, waar zij
zorgde voor de verspreiding van het voeder
door het land. Enige tijd geleden hebben ze
de eerste standplaats van het schip opge
zocht. Van de bouwtekening van het schip is
niets meer terug te vinden. Wel is bekend dat
ene schipper Jan Zeewater geruime tijd het
IJsselmeer heeft bevaren met het schip. Deze
man bleek niet voor een kleintje vervaard te
zijn en voer ook met zwaar stormweer
gewoon door. Het schip is wel in het hele
land gebruikt tot op de Zeeuwse wateren toe.
Ook werd er als zeilschip op de Waddenzee
mee gevaren. Later kreeg het schip een
motor en de mast werd weggehaald. In 1980
kwam er een eind aan de beroepsvaart van
het schip. De familie Poldervaart heeft nog
geprobeerd om door middel van een adver
tentie in het schippersblad Schuttevaer meer
over de achtergronden van hun schip te
weten te komen, maar dit heeft niet veel
opgeleverd.
Het schip dat nu ongeveer 14 jaar door de
familie Poldervaart wordt bewoond vergt
veel vrije tijd van de eigenaren. In de avon
duren en in het weekend dienen de handen
uit de mouwen gestoken te worden, want het
schip vergt veel onderhoud. Er wordt gepro
beerd om het schip zoveel mogelijk in de
oude staat terug te brengen. Er moest weer
een mast opgezet worden en natuurlijk
mochten de zeilen niet ontbreken ook de
Wilma en Carolus Poldervaart in hun gezellig ingerichte woonkamer aan boord van hun schip.
zwaarden aan de zijkant van het schip moes
ten weer worden bevestigd. Ook inwendig
diende het een en ander aangepast te worden
om het gezin Poldervaart een gerieflijk
onderdak te bieden. In het ruim werd de
woonkamer en de slaapkamers gesitueerd en
dit verklaart dat de ruimte op het schip van
binnen groter is dan dat men op het eerste
gezicht zou vermoeden en door dat elk plek
je op het schip economisch is benut heeft
men ruime vertrekken gekregen die de ver
gelijking met een woonhuis aan de wal met
goed gevolg kunnen weerstaan.
In de vakantietijd trekt de famihe natuurlijk
er met de Vrouwe Elisabeth op uit. De
Nederlandse wateren worden bevaren en
ook worden er uitstapjes gemaakt naar de
Waddenzee. Regelmatig wordt er ook een
bezoek gebracht aan havenplaatsen waar
historische evenementen gehouden worden.
De schepen worden dan gebruikt ter opluis
tering van de evenementen en dergelijke uit
stapjes hebben natuurlijk ook het karakter
van een reünie waar weer eens bijgepraat
kan worden over de wederwaardigheden van
de varende monumenten.
Aan het begin van de herfstvakantie wordt
de traditionele Bietenrace gehouden. Er
wordt dan een mandje bieten geladen in Sint
Annaland en via Goes wordt de oude bieten
route afgelegd richting Steenbergen.
Het blijkt heel wat geld en tijd te kosten om
de schepen in de vaart te houden. En
ondanks dat het erkende monumenten zijn,
blijkt het heel moeilijk om subsidie van de
overheid te verkrijgen voor het onderhoud
van het schip, dit in tegenstelling tot de wat
gemakkelijker te bemachtigen subsidie voor
het onderhoud van monumentale gebouwen.
Er zijn coUega-schippers die met betalende
gasten varen om in de kosten van het onder
houd te kuimen voorzien. Aan deze moge
lijkheid wordt niet door de Ooltgensplaatse
familie gedacht, omdat er dan wettelijk veel
extra voorzieningen aan het schip moeten
worden gemaakt.
Het zeilen met het zesentwintig meter lange
schip blijkt anders te zijn dan met een klein
zeilschip. "Het manoeuvreren met het schip
gaat veel trager en aan een koerswijzigingen
moet veel vroeger worden begonnen", aldus
Poldervaart. Wie de imposante bruine zeilen
aan de tweeëntwintig meter hoge mast ziet
kan zich iets voor stellen van de stuurmans
kunst die er aan te pas komt om met dit schip
te varen.
Tevreden zijn de eigenaren van de schepen
aan de Steigerdijk over de medewerking van
de gemeente Oostflakkee, die er niet alleen
voor heeft gezorgd dat ze verguiming kregen
voor een ligplaats van de boten, maar ze
mogen ook een gedeelte van de wal gebrui
ken als hun achter- of voortuin zodat ze ook
even 'aan land' kunnen om op korte afstand
te genieten van hun prachtige historische
schepen met elk een eigen verhaal.
Zondag was het een feestdag voor de
Gereformeerde Kerk van Melissant,
Dirksland en Herkingen. In een fees
telijke dienst stond zij stil bij het hon
derdjarig bestaan van hun kerk.
Velen bezochten het kerkgebouw aan
de Nieuweweg in Melissant om het
heuglijk feit mee te vieren in een jubi-
leumdienst.
De predikant van de gemeente, mevrouw ds.
A.B. Worst-de Groot, was verheugd dat ze
zovelen in het juist weer helemaal opge
knapte kerkgebouw welkom kon heten in de
jubileumdienst, die ondermeer werd opge
luisterd door het gospelkoor 'Per Amore" uit
Stellendam, onder leiding van haar dirigent
Ad de Joode.
De overweging van de predikante was naar
aanleiding Ezechiël 47:1-12 en 1 Korinthiërs
3:9-11 en 16-17.
Ds. Worst wees erop dat hoe een huis er van
buiten uit ziet iets zegt van de bewoners van
het huis. Er zijn voor het jubileum veel
opknapwerkzaamheden aan het kerkgebouw
in Melissant verricht "door een handjevol
die een warm hart voor de kerk hebben". Zij
vroeg zich af wat de mensen aan de buiten
kant van de kerk konden aflezen wat voor
gemeente de Gereformeerde Kerk van
Melissant, Dirksland en Herkingen is.
Aan de hand van het jubileumboekje kon zij
constateren dat er in al die jaren veel grote en
kleine gebeurtenissen in de kerk hebben
plaatsgevonden. Ze las over blijde dingen,
maar ook over verdrietige dingen. "Ik lees
over dingen die goed zijn gegaan én over
dingen die anders hadden gemoeten". Toch
waren al deze dingen, volgens mevrouw
Worst, niet kenmerkend voor deze Gerefor
meerde Kerk. "Wel kenmerkend was de
gemeenschap die leeft en gelooft met hun
klein getal en toch steeds moedig is doorge
gaan, waar anderen al lang gestopt zouden
zijn. Volharding en een groot godsvertrou
wen waren door de geschiedenis heen was
kenmerkend voor deze gemeente", aldus
mevrouw Worst.
Veel hoort ze in de gemeente 'dat het geloof
van onze vaderen ons hiertoe heeft
gebracht'. De voorganger tekende hierbij
wel aan "dat we in deze tijd leven" en dat de
gemeenteleden zich zelf steeds moeten toet
sen. In de Korintebrief gaat het niet om een
kerk in een gebouw, maar het gaat uit van de
mensen die soms bijeenkwamen in het ver
borgen in kamers of catacomben. Paulus
wees er op dat de mensen zelf de 'tempel'
dienden te zijn en daar ook naar moesten
leven. "De ben er van overtuigd dat het van
levensbelang is dat onze gemeente blijft
bestaan, want waar kunnen we anders laten
zien dat we steeds nieuwe kansen krijgen en
dat God met ons optrekt in ons eigen leven
en in de gemeente?"
Ezechiël droomde van de ideale gemeente in
de toekomst en hoe de Eeuwige terugkeerde
naar zijn tempel. "De ideale gemeente van
de toekomst". En hier dient ook de Gerefor
meerde Kerk van Melissant, Dirksland en
Herkingen iets van uit te stralen. "Het gaat
niet om de buitenkant, maar om wat we zijn
als gemeente".
Ds. J. Kroeze, die verschillende jaren pasto
raal werk in de gemeente verrichtte sloot de
dienst af, waarna er gelegenheid was voor
een aantal sprekers die hun felicitaties over
brachten aan de jubilerende gemeente.
Namens de gemeente Dirksland sprak bur
gemeester drs. S. Stoop. Hij verzekerde de
gemeente dat hij deelde in de feestvreugde
ill! kerkvehinnv aan de Nieuweweg in Melissanl mei haar nieuwe naam: 'Ontmoelmgskerk
en wees de verschillende tijden die de
gemeente in die honderd jaar had meege
maakt: hoogte en dieptepunten, zoals de eco
nomische crisis van de jaren dertig, de oor
log de watersnoodramp en ook in kerkelijk
opzicht heeft de gemeente veel veranderin
gen meegemaakt. "Ondanks de kerkverla
ting in Nederland mag deze gemeente haar
honderdste verjaardag vieren en dat is een
reden om dankbaar en blij om te zijn". Stoop
onderschreef niet de tendens dat de kerken
door de overheid ontdaan worden van hun
bijzondere positie in de samenleving. Hij
vond dat de kerk een aparte positie heeft in
het maatschappelijk middenveld. En daarom
vindt Dirkslands eerste burger het belangrijk
dat er op verschillende wijze overleg plaats
vindt tussen de kerken en de burgerlijke
gemeente Dirksland. Stoop vond dat de ker
kelijke gemeente toekomstgericht diende te
zijn ook op "God toekomst" en vanuit die
houding dient de kerk dienstbaar te zijn.
"Want ook deze kerk heeft een woord voor
de wereld".
Ook oud-leden van de Kerk waren naar
Melissant getogen. Onder hen was de oud-
burgemeester dr. D. Boonstra, die inmiddels
hersteld is van een erge ziekte. Hij was ook
één van de sprekers tijdens de jubileum-
dienst. Hij sprak zijn dank uit voor de vele
goede contacten die hij had ervaren tijdens
zijn verblijf in Dirksland, maar juist ook tij
dens zijn ziekte. Hij noemde de relatie 'bij
zonder kostbaar'. Boonstra feliciteerde de
gemeente van harte.
Van de praeses van de classis, die zelf niet
aanwezig kon zijn, las de voorzitter van de
kerkenraad J. Sandee een felicitatiebood-
schap voor. Ook ds. Van der Wal uit Voor
burg, die al geruime tijd goede contacten
heeft met de Melissantse gemeenschap
voegde eveneens zijn felicitaties toe aan de
jubilerende kerk.
Ter gelegenheid van het honderdjarig
bestaan werd een jubileumboekje uitgereikt
door één van de samenstellers de heer J.M.
van Kempen, samen met B. Kooijman heeft
hij een jubileumuitgave samengesteld waar
in de wederwaardigheden van de honderdja
rige gemeente worden beschreven. Hij over
handigde twee boekjes aan de heer Sandee,
die ze op zijn beurt weer overhandigde aan
burgemeester Stoop en oud-burgemeester
Boonstra.
Vervolgens was het tijd om de naam van de
kerk te onthullen aan de voorgevel van het
gebouw. In het vervolg zal de Gereformeer
de Kerk van Melissant, Dirksland en Her
kingen door het leven gaan als 'Ontmoe
tingskerk'
Hieronder volgende uitslag van de gespeel
de wedstrijden van maandag 11 oktober.
AfdeUng 1:
A. Doorn-H. Zoon3-0
W. Doorduin-H. Visbeen3-0
C. Visbeen-J. Looij0-3
AfdeUng 2:
T. Knol-H. van Heukelen0-3
H. de Geus-A. Visbeen1-1
T. de Geus-B. Grootenboer0-3
T. Goedegebuur-P. Kom1-1
In de eerste afdeling kwam H. Zoon in zijn
partij tegen A. Doom bij de 24e zet, door een
niets vermoedende afruil, een schijf achter te
staan. Dat dit nog geen partijverlies behoeft
te betekenen is in de damwereld al meerdere
malen bewezen. Zoon verzette zich dan ook
tot het uiterste, maar Doom het zich toch de
winst niet meer ontglippen.
W. Doorduin heeft een mooie overwinning
geboekt op de niet ongevaarlijk H. Visbeen.
In een partij, waarin alle schijven los op het
bord stonden, was het Doorduin die met
prachtige 'vier om vier' combinatie de ach
terlinie van zijn tegenstander geheel schoon
veegde. Visbeen spartelde nog wat tegen,
maar het leed was geschied.
Eenzelfde lot onderging C. Visbeen tegen J.
Looij. Ook hier was sprake van een mooie
combinatie die voor Looij de volle winst
opleverde.
In de tweede afdeling bleek H. van Heukelen
een maatje te groot te zijn voor 'debutant' T.
Knol. Bij de 11e zet moest de nieuwkomer
(overigens geen onbekende van Van Heuke
len) al éé'n van zijn kostbare schijven inle
veren. En dit werd het begin van het einde.
H. de Geus is een dammer die het niet gauw
opgeeft. Hij wist ook nu weer, door zijn aan
houdende strijdlust, succes te boeken door
de sterke A. Visbeen in bedwang te houden.
Een welverdiende remise was het resultaat.
B. Grootenboer was iets te sterk voor T. de
Geus. Mevrouw De Geus bood goed tegen
stand, maar om van Grootenboer te winnen
moetje echt van 'goeie huize'komen.
P. Kom heeft een kranige partij gespeeld
Zaterdag 6 november gaan duizenden
deelnemers in Nederland weer een
dag actief aan de slag in bos, heide,
vennen, trilveen of duingebied. In
Zuid-Holland wordt op 28 locaties
samen gewerkt aan onderhoud van
natuur en landschap. In korte tijd
krijgen de deelnemers een goed beeld
van de gevarieerde werkzaamheden
die natuur- en landschapsorganisaties
verrichten.
De werkzaamheden verschillen per locatie.
Men kan onder meer jonge boompjes uit
trekken om open plekken te behouden. Ook
zijn er werkzaamheden als wilgen knotten,
snoeien, plaggen en maaien.
In vier jaar tijd is het aantal deelnemers van
deze landelijke dag gestegen van 1150 naar
7.500 enthousiaste mensen vorig jaar. In
Zuid-Holland doen inmiddels honderden
mensen mee aan de Natuurwerkdag. Er
wordt meegewerkt worden met vrijwilli-
gersgroepen die bij particulieren aan de slag
gaan, of op terreinen van natuurorganisaties.
Maar het is ook mogelijk om aan de slag te
gaan in het Kralingse Bos in Rotterdam of
op de wallen van Gorkum. Er is dus altijd
een locatie bij u in de buurt. In Ouddorp kun
nen belangstellenden terecht in de West-
hoofdvallei bij de Vuurtoren.
Jeugd
Op dit moment zijn er kinderen die zelden of
nooit in natuur en landschap komen en er
niets van af weten. De Natuurwerkdag zorgt
voor actie op mooie plekken buiten. Kennis
over natuur en landschap leidt tot respect
voor de eigen omgeving.
Met speciaal ingerichte jongerenlocaties en
Essent gezinslocaties speelt de Nawurwerk-
tegen de uit de eerste afdeling komende T.
Goedegebuur. Kom verloor de ptraatgrage
Goedegebuur geen moment uit het oog,
zodat deze geen gelegenheid kreeg om zijn
soms verrassende aanvallen uit te voeren. Ze
konden dan ook allebei met een puntende-
Ung genoegen nemen.
dag in op alle leeftijden. Op de gezinsloca
ties zijn ouders met jonge kinderen welkom
om hun kinderen op speelse wijze in contact
te brengen met de natuur. Kinderen kunnen
onder begeleiding takken opmimen, kmiwa-
gens voUaden, maar ook nestkasten bouwen.
Op de jongerenlocaties wordt gezorgd voor
'stoere' werkzaamheden zoals het vellen van
grote bomen, trilveen maaien en hooien van
riet.
De organisatie is in handen van de Neder
landse Jeugdbond voor Natuurstudie (NJN),
Koninklijke Nederlandse Natuurhistorische
Vereniging (KNNV), IVN Vereniging voor
natuur- en milieueducatie, Jeugdbond voor
Natuurstudie en Milieubescherming (JNM),
Landschapsbeheer Nederland, Natuurmonu
menten, Vobula, Staatsbosbeheer, Scouting
Nederland en De Landschappen.
Aanmelding vooraf is gewenst.
Kijk op www.natuurwerkdag.nl of bel
0900-7770900.
Met ingang van 13 augustus jl. heeft famiUe
De Groot uit Sommeisdijk 'Pension de
Schuur' in Ouddorp overgenomen. Vanaf die
datum gaat het pension verder onder de naam
'Pension Ouddorp', dat plaats biedt aan 32
personen, verdeeld over 15 kamers waarvan
10 met een eigen douche en toilet.
Standaard worden de kamers verhuurd met
ontbijt, maar het is ook mogeüjk om half
pension of vol pension te boeken. Gelegen
aan de Dorpsweg 26, op twee minuten loop
afstand van het centrum, heeft het pension de
beschikking over voldoende eigen parkeer
gelegenheid. Het voorziet in overnachtingen
voor toeristen en het bedrijfsleven, maar
biedt ook onderdak voor famihe of vrienden
die op Goeree-Overflakkee na een feestje of
een bruiloft 's avonds laat niet meer naar huis
willen rijden. Dus zoekt u slaapplaats voor
uw gasten, bij familie de Groot van 'Pension
Ouddorp' kunt u altijd terecht.
