Sfeervolle bazaar in de Samaritaan
Ds. Van Mourik en zijn gezin
nemen hun intrek in Sommelsdijk
Druk bezochte voorlichtingsavond
over riolering in het buitengebied
ONGETWUFELD
KrulstocffP
Kaar LeMiMgrad
Probleemloos borstvoeding geven
EiiAiiDai-tiiEyws
VERVOLGVERHAAL
Opstapplaatsen voor
Bondsdag Herv.
Vrouwenverenigingen
Ophalen oud papier
Ooitgensplaat
•j^ai^a-^rilogie deel
PAGINA 5
DINSDAG 2i SIJPTEMBER 2004
I
OUDDORP - Naar schatting 150
belangstellenden kwamen vorige
week vrijdagavond naar de voorlich
tingsavond over de rioleringsplan-
nen in het buitengebied, die door de
gemeente Goedereede in het MFG
Dorpstienden was georganiseerd.
Goedereede gaat namelijk de komen
de jaren fors investeren in de aanleg
van riolering in de buitengebieden.
In het verleden werden de aanlegkos-
ten hiervoor te hoog gevonden, maar
de veranderde milieuwetgeving
schrijft nu voor dat alle Nederlandse
gemeenten voor 1 januari 2005 zo
veel mogelijk aansluitingen moeten
realiseren. Met toestemming van de
Provincie en het Zuiveringsschap
mogen de werkzaamheden over de
komende jaren echter worden ver
deeld tot en met het jaar 2008.
Er was vrijdagavond vanaf half zeven volop
gelegenheid om de diverse kaarten en teke
ningen te bekijken en vragen te stellen aan
vertegenwoordigers van de gemeente, het
zuiveringsschap en het uitvoerend ingeni
eursbureau, waarna om acht uur voor alle
aanwezigen een toelichting werd gegeven.
In zijn welkomstwoord toonde wethouder
Lokker zich verheugd over de grote belang
stelling voor de plannen, waaraan inmiddels
een aantal jaren wordt gewerkt. In het afge
lopen jaar zijn al flink wat stappen gezet om
de aansluitingen in de buitengebieden te
kunnen realiseren, zo deelde hij de aanwezi
gen mede. Vervolgens gaf J. de Nooijer van
de sector Grondgebiedszaken aan de hand
van een powerpoint-presentatie een uitleg
over de voorgeschiedenis, de stand van
zaken op dit moment en de toekomstplannen
tot 2008. Naar aanleiding van deze presenta
tie werden er vanuit de zaal diverse vragen
gesteld. Met name de periode waarin de
werkzaamheden worden uitgevoerd baarde
een aantal mensen zorgen, omdat het buiten
gebied bij uitstek een recreatiegebied is. De
De bus naar de Bondsdag op donderdag
30 september vertrekt op de volgende
tijden en plaatsen. Zorg dat u op tijd aan
wezig bent. Bij verhindering graag bel
len: 681955.
6.20 uur: Ouddorp, Eben Haëzer; 6.25
uur: Goedereede, Provincialeweg; 6.30
uur: Stellendam, busstation; 6.35 uur:
Melissant, garage Mijnders; 6.50 uur:
Middelhamis, carpoolplaats; 6.55 uur:
Nieuwe Tonge, de Tram Nelisse; 7.05
uur: Oude Tonge, busstation; 7.15 uur:
Schaapsweg, carpoolplaats.
slaagt U beter met uw inkopen
als U eerst de advertenties leest!
gemeente zegde toe ernaar te streven deze
werkzaamheden zo veel mogelijk buiten de
drukke periodes, zoals de meivakantie.
Hemelvaartsdag, Pinksteren en de maanden
juli en augustus te laten uitvoeren. Ook de
vraag wat er gebeuren moest met de oude
putten en septic tanks hield menigeen bezig.
De goede raad was om deze te laten volstor-
ten met zand.
De ongeveer 260 percelen waar het nu om
gaat liggen onder meer ten westen van Oud
dorp in de omgeving van het marinezendsta-
tion, het Westeinde en de Groenendijk.
Daarnaast ligt een aantal percelen verspreid
door de gehele gemeente en de Nieuwendijk
tussen de Oostdijk en het Havenhoofd. Er
zullen in de toekomst ongeveer 220 percelen
kunnen worden aangesloten, maar voor circa
40 percelen zijn de aansluitkosten nog steeds
te hoog.
Met het totale project is een investering van
bijna 3 miljoen euro gemoeid. Het zuive
ringsschap en een provinciaal fonds dragen
bij in deze kosten.
Iedere keer wordt er naar uitgeke
ken en voordat je 't weet is het weer
voorbij. De drukke bazaarvoorbe
reidingen in het verpleeghuis De
Samaritaan hebben hun vruchten
weer afgeworpen.
Vrijdag 24 en zaterdag 25 september waren
de bazaardagen gehuld in 'Noord Afrikaan
se Bazaarsferen'. De diverse activiteiten
waren aangepast aan het thema, wat een
sfeervolle aanblik gaf. De mooie gewaden
en kleding, aangevuld met muziek en het
rommelige marktsfeertje, gaven het ver
pleeghuis deze dagen iets bijzonders.
Voor de bezoekers is zo'n bazaar elk jaar
weer iets aparts, zo blijkt uit de reacties. Een
soort ontmoetingsplaats, voor sommigen
een reünie met gezellige activiteiten waar
ook het goede doel mee gesteund wordt.
Kinderen liepen geschminkt rond en lieten
zich, evenals veel ouderen, in prachtige oos
terse sfeer fotograferen. Buiten waren er
zaterdags de paarden en de skelters terwijl
de kleinsten het springkussen vulden. Ook
de magen werden weer goed gevuld want
zowel de oliebollenverkoop als de snack-
kraam draaiden op volle toeren.
Versgebakken vis
Traditiegetrouw stond zaterdag steeds een
lange rij bezoekers geduldig te wachten op
de versgebakken vis.
Het werd al duidelijk bij binnenkomst: een
mengeling van fijne geuren van poffertjes,
vis, oliebollen en frites.
Ook bij de rommelmarkt was het wel eens
wachten want hier was het, ook dit jaar, weer
heel druk.
De enige spelbreker was het weer. Dit was
niet voorspelbaar, want op de momenten dat
men opklaringen verwachtte, was er dan
toch weer een bui. Het mocht echter de pret
niet drukken, hoewel het bezoekersaantal
Directeur van De Samaritaan opende de bazaar als slangenbezweerder.
hierdoor toch minder was dan voorgaande
jaren. Het enthousiasme van de vele vrijwil
ligers vergoedde echter veel.
Vele aspecten droegen er aan bij dat deze
bazaar met vermoeide maar opgewekte
gezichten werd afgesloten.
Natuurlijk de vele bezoekers die gul gaven
maar ook de inzet van het personeel en de
vrijwilligers die het thema goed uit de verf
hebben doen komen.
De bijdrage van de sponsors aan deze bazaar
was dit jaar weer groot. De organisatie
beseft goed dat een bazaar als deze niet zon
der het bedrijfsleven kan en men heeft zich
dan ook weer van de beste kant laten zien.
Bij het advertentiespel kwamen de sponsor-
namen veelvuldig terug.
De directeur van De Samaritaan, de heer F.
van der Wel, opende voor de bewoners don
derdagmiddag met een slang de bazar en
sloot deze zaterdagmiddag af met het
bekend maken van de einduitslag.
De bazaar 2004 bracht 28.464,44 euro op en
de organisatie wil dan ook een ieder bedan
ken voor dit mooie bedrag.
Het zijn er velen die er voor gezorgd hebben
dat het weer onvergetelijke dagen waren.
De winnaars van de verloting, werkstukken-
wedstrijd en andere activiteiten krijgen alle
maal persoonlijk bericht.
Op zondag 3 oktober a.s. hoopt ds. Van Mourik intrede te
doen in de Hervormde Gemeente van Sommelsdijk. Hij zal
worden bevestigd door ds. H. Veldhuizen uit Wapenveld,
bij wie hij vicaris is geweest. Deze heeft hem ook in vorige
gemeenten bevestigd. De komst naar Sommelsdijk betekent
voor het gezin een hele overgang. Van een plaats als Huizen
- met stadsallures, een inwonertal van zo'n 45.000 en vijf
Hervormde predikanten - naar een dorp waar ds. Van
Mourik er, althans voorlopig, alleen voor komt te staan.
Ds. Van Mourik weet zich evenwel geroepen door het Woord. Toen
een ouderling in zijn bijzijn een gedeelte uit Handelingen 16 las, waar
Paulus, staande op een tweesprong, door een Macedonisch man
gewenkt werd met de woorden 'Kom over en help ons', sloeg dat bij
hem in. Hij mocht voor vorige beroepen bedanken, Sommelsdijk
moest hij aannemen.
Het staan in een eenmansgemeente heeft als positieve kant datje een
serie preken kunt houden, vindt ds. Van Mourik. In Huizen was dat
door het wisselen van de ene naar de andere kerk niet mogelijk. Ook
preekt hij heel graag uit de catechismus. Die preken worden door de
jeugd vaak heel erg gewaardeerd. Ook het pastoraat heeft zijn hart.
Dat is de manier om met mensen in contact te komen en familierela
ties te leren kermen.
Ds. Van Mourik is 46 jaar oud. Het gezin Van Mourik telt vijf jon
gens en twee meisjes in de leeftijd van 7 tot 22 jaar. De jongste twee
gaan nog naar de basisschool, de twee kinderen daarboven naar de
scholengemeenschap 'Prins Maurits' in Middelhamis, één studeert er
in Ede en doet daar de PABO, één in Amsterdam en volgt daar een
HBO-opleiding Civiele Techniek en één volgt in Rotterdam aan de
Erasmus-universiteit de studie sociologie, na eerst als journalist afge
studeerd te zijn aan de Christelijke Hogeschool Ede.
De pastorie is heel mooi geworden. Er is rekening gehouden met de
grootte van het gezin en de 'aanhang'Daardoor was het nodig dat de
garage studeerkamer werd.
Zowel ds. als mevr. Van Mourik komen uit Delft. Begin dit jaar over
leed de vader van mevrouw Van Mourik. Flakkee is voor hen beiden
niet onbekend. De ouders van mevrouw Van Mourik zijn hier gebo
ren en getogen. De één in Dirksland, de ander in Sommelsdijk. Dat
had tot gevolg dat regelmatig bezoeken werden gebracht aan tantes
en ooms die hier woonden. Ook de vakanties werden jarenlang in
Ouddorp doorgebracht.
Tijdens hun middelbare schoolperiode op de Guido de Brés in Rot
terdam hebben ds. Van Mourik en zijn vrouw heel wat Flakkeese
medeleerlingen leren kennen.
Tijdens de studie theologie in Utrecht werkte ds. Van Mourik enige
tijd als postbesteller in Schoonhoven. Daar kwam hij met de post ook
bij het 'Jagersbuis', de pastorie van ds. De Jager, die later in Huizen
zijn ambtsbroeder werd. Voor hij - in 1987 - als predikant bevestigd
werd, deed hij twee jaar lang pastoraal werk bij ds. A.W. van der Plas
in Bergambacht. Zijn eerste gemeente was Meeuwen (Brabant), een
plaats met 800 inwoners. In 1992 vertrok hij naar Linschoten en in
1996 ging hij naar Huizen, waar hij dus acht jaar gestaan heeft, en
waar het gezin veel relaties had.
Het wordt dus wel even wennen, een plaats als Sommelsdijk. Maar
omdat het echtpaar Van Mourik zag dat de weg hierheen leidde, zal
het wel gaan.
Ds. Van Mourik hoopt op rust en eenheid op het kerkelijk erf. Zou
den de gesprekken tussen dr. Plaisir en ds. Van Kooten, waarover het
RD bericht, een wolkje zijn als eens mans hand, zo vraagt hij zich af?
Wil je graag borstvoeding geven, of voed je
al een kindje? Kom dan naar de informatie
bijeenkomst van Borstvoedingorganisatie
LLL. Bij iedere bijeenkomst wordt één van
de vier maandelijkse thema's behandeld,
verwant aan borstvoeding, moederschap en
baby's. Tijdig voorbereiden, al in de zwan
gerschap, kan veel problemen voorkomen.
De meeste moeders die borstvoeding geven,
doen dit gelukkig zonder problemen. Toch
kan er wel eens iets mis gaan. Dat varieert
van tepelkloven tot het weigeren van de
borst. Het voorkomen en oplossen van deze
en andere problemen staan centraal op
woensdagavond 6 oktober te Sommelsdijk.
Graag tevoren aanmelden bij Carla van Gils,
tel. (0187) 631716. De avond duurt van
20.00 tot 22.00 uur. De entree voor deze bij
eenkomst bedragen 2,50 voor donateurs en
3,50 voor niet-donateurs van LLL. Kom je
samen met je partner, dan betaal je 1 extra
(koffie en thee inbegrepen). Je baby of men
sen uit de zorg zijn natuurlijk ook van harte
welkom.
LLL heeft o.a. brochures, handboek borst
voeding, zoogkompressen, borstkolven (ook
De oud papier commissie van de Gerefor
meerde Gemeente te Ooitgensplaat hoopt
donderdag 30 september a.s. weer oud
papier op te halen voor de zending.
U wordt verzocht het papier tijdig en goed
gebundeld buiten te zetten. Het ophalen
begint om 17.30 uur.
voor verhuur pomp), lansinoh (zalf bij tepel
problemen) en draagdoeken in de verkoop.
Voor meer informatie of vragen over borst
voeding kun je bellen met Carla van Gils.
-75-
Van de vroege ochtend tot de late avond en vaak nog
's nachts wordt er doorgewerkt om in de meeste geval
len slechts een eerste hulp te verlenen.
De soldaten die lopend patiënt zijn, gaan meestal spoe
dig weer naar het front.
Elsa en Hanna Fleischmann hebben als taak om ver
banden te leggen of deze te verwisselen.
'Er is een trein uit Rusland gekomen', vertelt Hanna
die met een arm vol papieren windsels het vertrek bin
nenkomt.
'Uit Rusland? Waar vandaan?'
'Weet ik niet. Ik hoorde het zojuist één van de dokto
ren zeggen.'
'O.'
Elsa gaat verder met een soldaat van de Luftwaffe, die
diepe vleeswonden heeft opgelopen toen er vlak bij
hem een granaat explodeerde. Zijn armen, rug en zit
vlak zijn deerlijk gehavend, maar niet zo ernstig dat hij
naar het vaderland kon worden afgevoerd.
'Ik heb pech gehad, zuster', zucht de jonge soldaat.
'Ja, dat hebben ze allemaal die hier terecht komen',
tracht Elsa te schertsen.
'Ja, maar zo bedoel ik het niet. Mijn verwonding had
erger moeten zijn. Bijvoorbeeld een hand kwijt of
zoiets', voegt hij er gelaten aan toe.
'Wat zeg je?' Elsa staart hem vol onbegrip aan.
'Je zou dankbaar moeten zijn datje het er zo goed hebt
afgebracht', beticht ze hem.
De jongen schudt verdrietig zijn hoofd: 'Nee zuster, ik
meen het. Nu ga ik binnenkort weer naar het front en
de kans om dat te overleven is maar heel klein. Ik had
liever de zekerheid gehad om met één arm verder te
leven, dan met twee gezonde weer naar het front te
moeten.'
Elsa voeh zich diep geschokt en weet geen woorden te
vinden om de jongen wat op te beuren. Ze voelt het;
wat hij zegt is de waarheid. Beter dan ooit dringt het tot
haar door hoe groot de waanzin van deze oorlog is,
waarin zovelen door zo weinigen de dood in worden
gejaagd.
Ze gaat naar de volgende patiënt. Nog in gedachten
maakt ze de verbanden los en verwisseh die. Eén van
de artsen, die haastig even binnen wipt, vraagt of er
nog bijzonderheden zijn. Elsa vertelt hem enkele din
gen waarvan ze meent dat die wat extra aandacht nodig
hebben. De dokter knikt en vraagt: 'Maakt u wat aan
tekeningen, straks zal ik dan even langs komen om
deze uit te werken.'
Inmiddels worden de gewonden uit Rusland birmen
gebracht. Elsa ziet enkele van deze matmen met hun
ingevallen gezichten, waarop baardstoppels staan van
vele dagen. In de ogen van de soldaten ligt een doffe
gelatenheid. Net wezens waaruit het leven is wegge
vloeid en die eigenlijk nog slechts mechanisch reage
ren.
Enkele dagen later is het haar beurt om deze mannen te
verzorgen. Eerste hulp is aan het front verricht en de
nazorg hebben ze van de doktoren gehad. Nu is het
grotendeels werk van verpleegsters en andere hulp
krachten om deze mensen een verdere verzorging te
geven.
Een jongen met een schot door zijn dijbeen en wonden
aan hoofd en armen, wordt door haar geholpen. Elsa
die met allen diep medelijden heeft, maakt hier en daar
een opwekkend praatje. Ze heeft al geleerd om hun niet
te vragen hoe ze hun verwonding hebben opgelopen,
want dan gebeurt het in de meeste gevallen dat de man
nen bij haar hun hart beginnen te luchten. De verhalen
die ze dan te horen krijgt zijn bijna niet om aan te
horen. Het is een brok ellende, verdriet en wanhoop.
De jongen met het schot in zijn dijbeen kreunt zacht als
ze hem helpt. Het is nog bijna een kind, denkt ze en het
liefst zou ze hem moederlijk over zijn blonde haren
hebben gestreeld.
'Zuster?'
'Ja.'
'Zou u misschien een brief voor mij willen schrijven?'
'Een brief schrijven? Heb je een meisje?'
Hij schudt verdrietig z'n hoofd: 'Nee, aan mijn moe
der. Misschien kan ze mij hier op komen zoeken. Ze
woont in Keulen ziet u.'
'O, ik weet niet of dat mogelijk is. Ik heb nog niet
gezien dat hier soldaten bezoek kregen.'
De jongen krijgt tranen in zijn ogen: 'Als ik weer terug
ga naar het front, zie ik haar misschien nooit meer.'
Elsa krijgt een brok in haar keel en achter haar ogen
branden de tranen. Een ogenblik dwalen haar gedach
ten ver weg, maar keren plotseling met een schok tot
de werkelijkheid terug als ze hem hoort zeggen: 'Ik
was aan het Leningradfront; het was vreseUjk, al die
doden. Ze zijn bijna allemaal gesneuveld.'
Elsa staart hem met verbijstering aan: 'Leningrad? Zei
je Leningrad?'
De jongen kijkt haar geschrokken aan. Het vriendelij
ke gezicht is ineens veranderd in een verwrongen mas
ker.
'Wat heb ik nu verkeerd gezegd?' vraagt hij zich af.
Als Elsa zijn vertwijfelde gezicht ziet, komt ze weer tot
zichzelf Een wanhopige glimlach plooit zich om haar
mond.
'Mijn man was er ook.'
'Uw man was er ook? En waar heeft hij gelegen?'
Elsa gaat bij hem op de rand van zijn bed bitten: 'In de
laatste brief schreef Franz dat hij in de sector Oranien-
baum lag.'
'O, daar?'
Hoewel ze graag alle bijzonderheden zou willen
weten, kan ze er niet toe komen er de jongen naar te
vragen. Ze is bang iets van de waarheid te zullen horen.
'Ik moet eerst nog mijn werk afmaken. Als ik klaar
ben, kom ik bij je en zal een brief voor je schrijven. Is
dat goed?'
'Ja, zuster. Ik ben erg blij dat u dat doen wilt. En wie
weet, misschien komt moeder mij dan wel opzoeken?'
'Ja, je kunt nooit weten.' Meteen begrijpt ze dat dit
nooit zal gebeuren. Hier zijn geen getuigen welkom!
'U, hoe heet je?'
'Kurt Schenck zuster.'
'Nou, tot straks dan Kurt.'
Ze gaat verder met het verzorgen van de gewonden. De
vuile verbanden die nog te gebruiken zijn, worden ver
zameld om na gewassen te zijn opnieuw gebruikt te
worden. Steeds is ze met haar gedachten bij de jongen
die zo naar zijn moeder verlangt. Intuïtief voelt ze dat
hij haar meer van de gebeurtenissen en mogelijk van
Franz kan vertellen.
Een uurtje later is ze bij hem terug.
'Zo Kurt, heb je lang moeten wachten?'
'Nee, zuster, u hebt belangrijker dingen te doen dan
brieven te schrijven. Maar ik ben blij dat u er bent.'
Elsa pakt pen en papier en gaat op een krukje bij het
bed zitten.
'Nou, vertel maar wat ik aan je moeder moet schrij
ven.'
De jongen glimlacht gelukkig.
Elsa zit klaar om de woorden op papier te zetten en
Kurt Schenck gaat er gemakkelijk bij liggen, tenminste
voor zover dat in zijn toestand mogelijk is.
'Lieve moeder, even een paar woordjes van uw zoon
Kurt, die door de zuster op papier worden gezet.
Mogelijk verbaast u zich nu, maar ik ben gewond.
(wordt vervolgd)
