Koelies en uilenballen in d'n Tuun
KruisPockt
Haar LeMiMgrad
Geslaagde examenkandidaten
Albeda College Oude Tonge
Unieke prestatie
van Good Luck
muraDBn-niEuiiai
Gedeputeerde Van der Sar prijst Goereese
wethouders tijdens laatste werkbezoel(
Scliaken en dammen
in Ouddorp
Muzikaal buffet in
De Gouden Leeuw
VERVOLGVERHAAL
•nfaiga-^rilogie deel 1
De werkbezoeken aan Goeree-Over-
flakkee van de gedeputeerde van de
provincie Zuid-Holland L.E. van der
Sar zitten erop. Tenminste, wat betreft
zijn bezoeken aan de gemeentebe
stuurders, want in het vroege voor
jaar hoopt hij weer deze kant op te
komen, maar dan voor een werkbe
zoek aan andere vertegenwoordigers
in de regio, uit de landbouw (WLTO).
Als laatste van de vier gemeenten op
het eiland bezocht Van der Sar afgelo
pen vrijdagmorgen Goedereede. En
ook hier was dat weer voor een nade
re kennismaking mét en oriëntatie óp
wat er op bestuurlijk terrein leeft en
speelt.
Niet over de vermogensverklaring, "daar
hebben we 't niet over gehad", liet burge
meester Sinke weten, maar wel over tal van
andere zaken, waarvan Van der Sar vrijdag
zei.te hebben genoten!
Natuurlijk betrof dat genieten ook de weers
gesteldheid van vrijdag en het zonovergoten
karakteristieke landschap op de Kop van
Goeree, maar voor Van der Sar viel er méér
te genieten dan dat: "Ook de wijze waarop
hier op divers terrein de wethouders actief
zijn, je merkt dat 't hier bruist." Overigens
wil de gebiedsgedeputeerde hiermee niet
gezegd laten zijn dat in andere gemeenten de
wethouders niet of minder actief zouden
zijn, maar met name bedoelde hij hier in te
zoomen op hetgeen er in de gemeente Goe
dereede op het gebied van woningbouw tot
stand ïs gekomen en nog zdl komen, én de
wijze waarop hier invulling, herbestemming
wordt gegeven aan voormalige agrarische
bedrijfsgebouwen. In dit verband vormden
ook woonzorgcomplexen onderwerp van
gesprek en heeft hij met eigen ogen de gere
aliseerde appartementencomplexen aan
schouwd in de voormahge meestoof te Oud-
dorp en in de voormalige landbouwschuur in
hartje Goedereede - dit tijdens een rondrit
door het gebied en door de woonkernen bin
nen de gemeente Goedereede. "Die hebben
allemaal een eigen structuur", constateerde
de gedeputeerde, "en bij te nemen stappen
op het gebied van ruimteUjke ontwikkeling
moet ook bij die eigen structuren worden
aangesloten. Bouwen naar de eigen behoef
ten van de kern. En ook hier zie je dat de
wethouders flink actief zijn op het gebied
van de beeldkwaliteitsdiscussie", aldus Van
der Sar.
Ook hebben de provincie- en gemeentever
tegenwoordigers doorgesproken óver en
gekeken nédr de kwaliteitsslag Recreatie en
Toerisme, waar - zo zei de gedeputeerde -
"al wel veel is gebeurd, maar toch de puntjes
nog op de i gezet moeten worden. Mede in
dat verband heeft hij vrijdagmorgen het
schurvelingengebied bezocht en kreeg de
streekeigen bloemzaadteelt aandacht.
Ten slotte is samenwerking onderwerp van
gesprek geweest, zowel niet-vrijbUjvend
tussen de eilandelijke gemeenten ^s tussen
de gemeenten en de provincie. En de gede
puteerde wéét natuurlijk hoe op het gebied
van samenwerking op de Kop van Goeree de
Gebiedsgerichte Aanpak model staat voor
hóe het kan en wat er door goede samenwer
king tot stand kan worden gebracht. Boven
dien is het gedeputeerde Van der Sar zelf,
die altijd roept dat 'één plus één drie is...'
Op 29 januari en 18 februari 2004 werd aan
een groot aantal leerlingen van het Albeda
College te Oude Tonge het diploma uitge
reikt. Het betrof leerlingen die gediplomeerd
werden uit de richting Sociaal Pedagogisch
Werk, Helpende Welzijn en Economie.
Ondanks een wat minder gunstig arbeidskli
maat hebben de meeste werkzoekenden
inmiddels een baan gevonden. Dit is mede te
danken aan het feit dat de opleidingen tegen
woordig veel stage/BPV omvat. Bedrijven
en scholen tonen hiermee aan dat zij geza
menlijk borg staan voor maatwerk voor de
huidige MBO-leeriing. Circa 50% van de
geslaagden uit de richting Economie gaat
verder studeren aan het HBO.
Diploma BOEKHOUDKUNDIG
MEDEWERKER en/of ADMINI
STRATEUR
Marin van den Akker, Kees van Gent, Niels
de Graaf, Erik Guequièrte, Robbert van der
Helm, Arnold van Holten, Ilona de Jong,
Maarten Kats, Marleen Klijn, Angela Klink,
Werner Kom, Marieke Koppenaal, Amoud
van der Linde, Jeroen Maliepaard, Lieneke
Melissant, Come Mol, Erika Redert, Irma
Ringelberg, Patricia van Steensel, Jan Pieter
Veerhoek, Patrick Vink, Pascal Vogelaar en
Walter Van der Zwart.
Diploma COMMERCIEEL
MEDEWERKER BANKEN
EN VERZEKERINGEN
Coert van Dis, Ilona Hoogmoed, Stefan
Klink, Jan 't Mannetje, Hans Nagtegaal,
John de Rooij, Eveline Vennaat, Leonie
Vrauwdeunt en Barry Winkels.
Diploma
BEDRUFSADMINISTRATIEF/CO
MMERCIEEL ADMINISTRATIEF
MEDEWERKER
Niels van den Ouden.
Diploma SOCIAAL PEDAGO
GISCH WERKER
Lianne Arensman, Sabina de Boed, Patricia
Dudart, Jeimifer Groenewout, Angela van
der Heiden, Corinda Hoogendoom, Petra
Jansen, Annemarie Kom, Michelle Koole,
Inge Lagerwerf, Diane Luijendijk, Petra
Mastenbroek, Esther Meijer, Daphne Nieu
wenhout, Naomi van Pelt, Els de Ridder,
Christel Struyk, Sandra de Vos, Diana de
Werker en Stephanie Wimmer.
Diploma HELPENDE WELZIJN
Carola van den Berg, Bianca van de Griend
en Addy Kranenburg.
Dammen
Afgelopen maandag, 16 februari, liet P. van
Eek weer eens in positieve zin van zich spre
ken. Hij behaalde zijn eerste overwinning
van het seizoen 2003/2004; een damzet
tegen J. Moerkerk bracht de beslissing. Het
ontlokte Floresteijn de volgende quote: "zeg
Piet, hoe kom je aan die dam? Heb je die van
huis meegenomen?"
In de partij van A.P.C, de Mik tegen J. van
Koppen haalde de Mik zo rond de 40e zet
een dam, acht zetten later gaf Van Koppen
zich gewonnen.
Een interessant middenspel kwam op het
bord bij W. van Schie en H.M. Floresteijn.
Beiden probeerden over de linkerkant naar
voren te komen. Nadat Roresteijn een remi-
seafwikkelingen niet nam, kwam hij beslis
send in het nadeel. Ook hier kwam er een
dam op het bord, ten faveure van Van Schie,
welke het pleit beslechtte. De damuitslagen
vanjl. maandag:
J. Moerkerk - P. van Eek0-3
A.P.C. de Mik - J. van Koppen3-0
W. van Schie - H.M. Floresteijn3-0
Schaken
Het was een volle bak bij de schakers. De
competitie is nu in een cruciale fase belandt
en in elke partij viel wel wat te beleven, daar
een ieder een verschillend uitgangspunt
heeft.
Hans van Meenen en Jan Grinwis waren
deze avond als eerste klaar; een aangenomen
damegarabiet waar hier en daar wat plaag
stootjes werden uitgedeeld: dat maakt moe
en beide heren konden zich wel met remise
verzoenen.
Wilko Breen voerde de witte stukken tegen
Jaap Santifort. Deze verdedigde zich met het
Siciliaans. De partij was in evenwicht toen
Jaap een dameuitval naar b5 deed. Nog niets
aan de hand, als Wilko zich maar had gere
aliseerd dat er een stuk ongedekt stond op
g5; hij speelde echter na ampel beraad a4
met aanval op de dame. Na het ontnuchte
rende Dxg5 gaf Wilko onthutst op.
Frans Troost en Krijn van der Wende speel
den zoals ze waarschijnlijk al jaren tegen
elkaar spelen. Een damegambietje, hier en
daar wat afruilen, even dreigen naar elkaar
en dan handen schudden en naar de bar.
Deze avond was daarop geen uitzondering:
remise binnen de 20 zetten. Laconiek com
mentaar van Frans: "We speule al vuuftien
jaer remise".
Piet Speelman is een avontuurlijke speler.
Dat werkt soms erg goed, maar meestal
loopt het verkeerd auf. Zo ook deze avond;
zijn tegenstander Eddy Derrez had verder
gekeken dan Piet en wist zijn behaalde mate
riële voordeel uiteindelijk te verzilveren.
Maart Breen bracht Albert Schaefer op. Een
Spaanse partij waarin veel geruild werd en
waarin Albert met een iets mindere pionnen-
structuur werd opgezadeld. In een eindspel
van elk dame en toren wist Maart dit op sub
tiele wijze aan te tonen en het eindspel in
zijn voordeel te beslissen.
Eeuwit Santifort dolf het onderspit tegen
Hans van Esvelt. Een onregelmatige SiciU-
aan waarin Eeuwit iets te voorbarig zijn
pioimen opspeelde zonder adequate dek
king; Hans wist de nadelen hiervan nadruk
kelijk te bewijzen en maakte een paar pion
nen buit. Dit verkregen voordeel werd door
Hans bekwaam naar winst geschoven.
Peter Derrez en Arie Baas hadden verschil
lende belangen. Winst voor Peter zou bete
kenen dat hij een stukje in het klassement
zou opschuiven; winst voor Arie zou beteke
nen dat hij de koploper dichter zou naderen.
Het werd een anti-climax voor beiden; een
soüde Catalaanse partij waarin wat spelden-
prikjes werden uitgedeeld, maar ook niet
meer. Uiteindelijk kabbelde de partij naar
remise.
Willy Tanis Koole smaakte het genoegen
van de winst weer eens en Adam van Huizen
werd het slachtoffer van Willy's daden
drang. Een Siciliaan waarin wit een pion
kwijtraakte maar wel compensatie had in
sterke lopers en een sterke dame. Willy
maakte luer voortreffelijk gebruik van en
lokte de zwarte koning uiteindeUjk in een
matnet.
Bonne Faber en Jan Verzijden vochten een
hartstochtelijk gevecht uit in een Spaanse
partij; de kansen wisselden keer op keer van
eigenaar, maar de partij liep uiteindelijk
MIDDELHARNIS - 't Was alweer de laatste keuzeochtend van dit jaar op de openbare school d'n Tuun in Middelharnis. Deze keer konden
de kinderen o.a. kiezen uit koekjes bakken, uilenballen ontleden, instrumentjes maken, kralen rijgen, maskers maken, stoffen poppen knutse
len en kaarten maken. Dankzij alle hulp van (groot)ouders, belangstellenden en leerkrachten was het wederom een geslaagde ochtend.
vast; beide combattanten namen genoegen
met remise.
Wim van Geelen en Peter Klink maakten er
ook een leuk potje van (in de letterlijke zin
van het woord).
Op gegeven moment had wit het twijfelach
tig 22. Te7 gespeeld, waarna Peter met het
krachtige 22f5 op de proppen kwam.
Wit had dit in zijn vooruitberekeningen wel
gezien en antwoordde tempo 23. Te5 met
de gedachte dat slaan middels 23... fxg4 niet
kon wegens röntgenaanval op Dg5. Maar
toen Peter toch 23... fxg4 speelde, kwam
Wim erachter dat het geplande 24. Txg5
faalt op het ontnuchterende 24. gxf3 en
bleef er teveel hangen. Zo zie je maar dat je
makkelijk iets over het hoofd kunt zien.
Wim ploeterde nog wel voort na 23. Te5
fxg4 24. hxg4, maar kon het tij niet meer
keren en gaf zich uiteindelijk gewonnen.
Kees van den Nieuwendijk en Gert-Jan Zon
neveld maakten elkaar het leven zuur; een
Konings Indieër kwam in rap tempo op het
bord en Zormeveld greep een langdurig ini
tiatief door zijn pionnen richting witte
koning te laten opstormen. Het had een
nadeel dat het berekenen hem veel tijd kost
te; in die tijdnood verzuimde zwart een paar
keer en wist Van den Nieuwendijk weer
terug in de partij te komen. Met nog 30
seconden op de klok maakte Zonneveld een
kostbare fout, waarna zijn goed opgebouwde
stelling als een kaartenhuis in elkaar stortte.
Met een welgemikte paardzet brak Van den
Nieuwendijk de laatste tegenstand en zat er
voor Zonneveld niets anders op dan zijn
tegenstander de hand te geven ten teken van
overgave.
Het langste gevecht van de avond kwam op
naam van nummer 2 in het klassement Rei
nier van der Wende en nummer 1 Willem-
Jan Tanis. Een Bird opening waarin Reinier
iets handiger manoeuvreerde dan zijn tegen
stander en een pionnetje wist mee te snoe
pen. Na de tijdscontrole leek het erop alsof
Reinier zijn pluspion tot gelding zou laten
brengen, maar ergens in zijn bovenkamer
vond een kortsluiting plaats en gaf hij deze
pion weg, waarna Willem-Jan met pijn en
moeite een 'eeuwig schaakmechanisme' in
de stelling kon brengen waaruit Reinier niet
kon ontsnappen. Remise derhalve, waar
zwart bUj mee was en waar wit enigszins
teleurgesteld de bittere nasmaak met wat
In november 2003 begon het eerste team van
korfbalvereniging Good Luck aan een moei-
Ujke opdracht. Trainer Jan de Leeuw was net
als nieuwe coach aangesteld en de korfbal
lers uit Middelharnis keken aan tegen een
moeilijk zaalseizoen. Vooraf werd gesugge
reerd dat vrijwel iedere ploeg in de landelij
ke derde klasse A ijioest strijden tegen
degradatie. Vanzelfsprekend betekende dit
ook dat eUce ploeg kans had op de felbegeer
de promotie. Alle ploegen komen elkaar de
laatste jaren regelmatig tegen en kennen
elkaar dan ook door en door. Alleen Storm-
vogels uit West-Kapelle bleek de underdog
en zou wel eens de rode lantaarn kunnen
gaan dragen. De overige teams: DVS uit
Hendrik Ido Ambacht, DSO uit Klundert,
Oranje Zwart uit Mijnsheerenland, TOGO
uit Goes, Korbatjo uit Oud-Beijerland en
vooral ONDO uit Middelburg waren net als
Good Luck dus de titelkandidaten.
Good Luck begon de competitie goed en
kreeg steeds meer vertrouwen. Hoewel ze in
de strijd om de Rotterdams Dagblad Bokaal
werden uitgeschakeld door eerste klasser
RWA Uep men met geheven hoofd van het
veld, want de nederlaag was slechts 21-17.
De ploeg bleef de punten binnenhalen en
streed, in tegenstelling tot eerdere seizoenen,
'spiritualiën' wegspoelde.
De tussenstand (aan kop) na afgelopen
maandag:
1. WUlem-Jan Tanis 547,83
41 20 10 7
2. Reinier van der Wende 489,83
40 21 9 6
3. Arie C. Baas 477,50
39 20 9 6
4. Jaap Santifort 446,17
38 21 7 8
5. Kees L. van den Nieuwendijk 434,33
37 19 6 8
Voor verdere informatie kunt kijken op web
site http://www.flakkee.net/~schaken/ont
spanning, of kom vrijblijvend een keertje
langs tijdens één van de speelavonden.
tot in de laatste seconden voor de overwin
ning. Na 10 duels was Good Luck nog onge
slagen en had het 't volle pond behaald, te
weten 20 punten uit 10 wedstrijden. De eer
ste misstap was tegen TOGO. Vooraf wist
Good Luck dat nummer twee, ONDO - dat
vier punten achter stond op Good Luck, pun
ten had gemorst en deze dag minimaal een
besUssingsduel uit het vuur kon slepen. De
druk bleek te groot en TOGO smeet alles in
de strijd. Het duel werd met 11-12 verloren.
De week daarop moest Good Luck zich her
stellen tegen DSO, die niets meer konden
winnen of verliezen in deze competitie. De
arbiter liet het niet geheel toe en een gelijk
spel was het gevolg. Het kwam er op neer dat
Good Luck het in de voorlaatste competitie
wedstrijd tegen nummer 2, ONDO, moest
klaren. Ook de Middelburgse formatie had
nog kansen voor het kampioenschap, maar
dit was alleen het geval bij winst. Good Luck
won deze gedegen strijd met 7-10. Het kam
pioenschap is binnen en er staat nog één
wedstrijd voor de boeg. De korfballers uit
Middelharnis hebben na jaren hard werken
eindelijk het kampioenschap binnengehaald.
Voor het eerst in de ruim 40-jarige historie
van Good Luck promoveert het naar de lan-
dehjke tweede klasse. Een unieke prestatie
voor deze vereniging. Heel de vereniging
staat door dit kampioenschap op zijn kop en
eind maart zal er dan ook heus feest worden
gevierd, bij welke gelegenheid iedereen wel
kom is om de kampioenen de hand te komen
schudden. De exacte datum volgt nog.
Het muzikaal buffet in hotel restaurant 'De
Gouden Leeuw' is inmiddels een traditie
geworden. Het is de derde maal dat de kunst
stichting Goedereede in samenwerking mef
het hotel restaurant dit culinair en muzikaal
evenement organiseert. Het evenement vindt
plaats op vrijdag 12 maart vanaf 18.30 uur.
De muzikale omlijsting wordt deze keer ver
zorgd door het duo Scala. Dit duo speelt
voor u in een breed scala van stemmingen
muziek uit alle windstreken. De toegangs
prijs, inclusief buffet, bedraagt 25,00.
Informatie en reserveringen: Hotel Restau
rant De Gouden Leeuw, tel: 0187- 491371.
-16-
De hut waarin het tweede peloton was ondergebracht,
is voor een groot gedeelte verwoest. Tijdens de brand
zin veel uitrustingsstukken verloren gegaan. Oprui-
mingsploegen hebben het gedeelte dat behouden is
gebleven, weer enigszins bewoonbaar gemaakt. Er ligt
stro op de grond, waarop de marmen die van wacht
komen, zich te slapen leggen.
Als de soldaten na hun rusttijd worden gewekt, horen
ze dat er nog geen nieuwe voorraden zijn gebracht; de
weg is nog steeds niet vrij. Er is wat slappe koffie en
voor elk een paar sneetjes kuch, waarmee ze hun hon
ger moeten stillen.
Na de maaltijd krijgen ze opdracht de telefoonlijn te
herstellen. Wat ze te zien krijgen, grenst aan het onge
looflijke. Tientallen vrachtwagens Uggen als uitge
brande skeletten langs de weg. Overal hebben de par
tizanen bomen laten springen, die nu door soldaten
worden opgeruimd. Op enkele plaatsen zijn zelfs de
takken van de bomen verbrand, zodat de geblakerde
stammen als grillige silhouetten tegen de herfstlucht
afsteken.
Onderweg komen ze de lijnwerkers van de vierde com
pagnie tegen, die de telefoonverbindingen herstellen.
De verhalen die de soldaten van het vierde vertellen,
liegen er niet om. Het bataljon heeft grote offers moe
ten brengen. Bij de derde compagnie is tijdens de
gevechten met de partizanen bijna de helft gesneuveld.
Als de lijn is hersteld, gaan de mannen naar het kamp
terug. Daar er geen verbUjfplaatsen genoeg meer zijn
en ter voorkoming van een zelfde gebeuren, moeten er
nu onderkomens in de grond worden gemaakt. Allen
krijgen schoppen en spaden om te graven. Zodra de
Russische krijgsgevangenen komen, moeten die het
werk afmaken. De volgende morgen komen de krijgs
gevangenen. Het zijn meer dan honderd in lompen
gehulde kerels, met holle ogen, ongewassen gezichten
met baarden van vele weken. Als deze helpers het
lager binnen worden gebracht, vraagt men zich af, wat
zulke stakkers nog voor werk kuimen verrichten. Als
een kudde schapen worden ze op een hoop gedreven.
Wie niet opschiet, wordt met de kolf van het geweer
bewerkt. Dicht op elkaar geperst wachten ze wat er met
hen zal gebeuren.
Met paard en wagens worden vrachten prikkeldraad en
palen het lager binnen gebracht. Hiermee moeten de
krijgsgevangenen hun toekomstig kamp afzetten. Kor
poraal Schreijer is de eer te beurt gevallen om voorlo
pig het commando over de gevangenen op zich te
nemen.
Franz, die dat hoort, vraagt zich af wat de arme kerels
nu boven het hoofd zal hangen. De methodes die
Schreijer hanteert grenzen aan sadisme. Nu hij wordt
losgelaten op een stel weerloze mensen, zal dat voor
hen bittere gevolgen hebben.
De krijgsgevangenen vormen een verscheidenheid aan
rassen, die samen behoren tot de onderdanen van het
grote Russische rijk. Er zijn Mohammedanen bij; Tur
ken uit streken tegen de Iraanse grens; Georgiërs, Oe-
kraïners. Kalmukken, Samojeden, Ostjaken, Toengoe-
zen; mensen uit alle delen van het omnetelijke grote
Rusland. Ook de uiterlijke verschillen zijn groot. Van
grote blonde kerels tot kleine donkere mannetjes met
kronmie benen en spieetogen. AUen zijn in het lager
bijeen gebracht.
Onder zware bewaking moeten de Russen hun kamp in
gereedheid brengen. Ze graven palen in de grond
waaraan vele rollen prikkeldraad worden gespijkerd.
Buiten dit hek wordt nog een tweede en derde versper
ring aangebracht. Slechts een kleine opening wordt uit
gespaard om het kamp in en uit te gaan. Met het over
schot van de afgebrande hutten moeten de gevangenen
zich onderkomens bouwen. Hun verblijven doen eer
der denken aan schuilkelders dan aan woongelegenhe-
den. Het blijkt, dat de Russische soldaten goed gehard
zijn; zolang hun verblijfplaatsen nog niet gereed zijn
slapen ze gewoon onder de blote hemel.
Hun verblijven worden vele meters diep in de grond
gegraven; ze kennen het land beter dan de Duitsers.
Straks als de winter komt, zullen ze onder de grond
redelijk beschermd zijn tegen de barre temperaturen,
die het land doen verstijven. De gevangenen zijn van
de vroege morgen tot de late avond aan het werk. Om
te voorkomen dat de partizanen nog meer bomen zul
len laten springen, moeten de gevangenen alle bomen
langs de weg omzagen, om daar brandhout en palen
van te maken.
De tijd dat ze in gevangenschap zijn, heeft op hen een
diep stempel gedrukt. De vernederingen en martelin
gen die ze moesten doorstaan, hebben hen tot schuwe
wezens gemaakt, die gelaten met het hoofd gebogen
rondsloffen. Onder het werk praten ze weinig; bijna
apathisch verrichten ze de hun opgedragen werkzaam
heden. Veel Duitse soldaten, door de woorden van
Rijksminister van propaganda. Dr. Josef Goebbels,
beïnvloed, zien de Russen niet anders dan gedweeë
slovers die vergeleken bij de Duitsers een ras vormen,
dat ver beneden het hunne staat. Velen van het 'verhe
ven' ras doorzien niet dat ze door hun leiders worden
misbruikt. Door hun kadaverdiscipline laten ze zich als
willoze marionetten gebruiken. Bevel is bevel!
Wie zich echter niet boven de Russen verheven weet
en hen in de ogen kijkt, zal concluderen dat daaruit
meer spreekt dan een onderworpen slaafsheid. Weini
gen zien de haat die onder de oogleden uitgloeit: een
haat die de schijnbaar lusteloze wezens kracht schenkt
om de zwaarste vernedering te doorstaan.
Toch hebben de Russen het bij het bataljon niet slecht
getroffen. De soldaten zijn doorgaans geen Hitleraan-
hangers, maar mannen die veelal buiten hun wil in
Rusland terecht zijn gekomen. Tijdens het werk zijn er
bijna nooit moeilijkheden. Wel is het de Duitse sol
daat, op straffe van de dood, verboden om zich op eni
gerlei manier met de Russen op te houden. Eén van de
weinigen die zich daar niets van aantrekt, is Karl-
Heinz. Uiterlijk houdt hij zich echter strikt aan de
regels. Zijn intuïtie geeft hem in, dat er tussen hem en
de ruige mohammedaanse Rus Hassan Momedoff iets
is, dat niet met woorden gezegd hoeft te worden. Has
san met zijn koolzwarte ogen, kromme neus en hang-
snor is één van de mannen die zich een onbestreden,
leidende plaats onder zijn lotgenoten heeft verworven.
Nog maar enkele dagen zijn de Russen aan de vijfde
compagnie toegevoegd, als Karl-Heinz met een groep
mee moet om hen tijdens het werk te bewaken. Met
een grote trekzaag zullen ze bomen vellen om die ver
volgens tot brandhout te verwerken. Met paard en
wagen wordt telkens een vracht gehaald en naar het
lager gereden, waar de gezaagde stammen worden
opgetast om er de veldkeuken en de kachels in de
onderkomens mee te stoken.
Terwijl een groepje gevangenen bezig is om de stam
men op de gewenste lengte te zagen, heeft Karl-Heinz
er zijn gemak van genomen. Op een stapel hout geze
ten draait hij een sigaret waarvan hij geniet, evenals
van de omgeving die hem blijkbaar erg boeit.
Nonchalant met zijn rokertje in de uiterste mondhoek,
de benen gekruist en het machinepistool achteloos
voor de borst tuurt hij over de vlakte. Het interesseert
hem niet dat achter hem voetstappen klinken, die snel
in zijn richting komen.
{wordt vervolgd)
