De samenhang der dingen
Vragen over
epilepsie?
Belde
illltepslelljnl
Deitanatuor ontmoetAdrie Lokker en Dick Koppend van gemeente Goedereede en Gert de Groot
van Natuurmonumenten: "De economische waarde van Deltanatuur niet onderschatten!"
delta natuur
^8212411
EIIAI1|»1-I1ICUWS
Ingezonden:
Natuurlijke oorzaken
Bovennatuurlijke oorzaken
Waarden
Praktijk
Vreemdelingenbeleid
Integratiebeleid
Economisch beleid
Im- en exportbeleid
advies en voorlichting
een ïnlwwatief gesprek
itócfe# eft boekjes
Conclusie
Over Deltanatuur
PAGINA 10
VRUDAG 20 FEBRUARI 2004
Normen en waarden, economische
neergang, im- en export, asiel- en inte
gratiebeleid, criminele vloedgolven,
een falend overheidsbeleid, politiek en
kerkelijk geharrewar. Zou er samen
hang bestaan tussen bovenstaande
zaken, of is het gewoon een toevalUge
samenloop van omstandigheden,
waaruit niets geconcludeerd kan of
mag worden? Of geloven we niet meer
in de stelling van oorzaak en gevolg?
Ook al zouden we er niet in geloven,
de grote vraag wordt daardoor niet
minder prangend: hoe overkomt ons
dit? Uiteraard, natuurlijke oorzaken
hebben natuurlijke gevolgen, die zijn
er volop aan te wijzen en de seculiere
mens zal dit in de eerste plaats ook zo
zien, met hooguit een verklaring van
de natuurwet van oorzaak en gevolg
en/of daarnaast ook wel de fllosoflsche
wet van de compensatie, die soms ook
wel is aan te duiden en waaraan een
bepaalde logica niet ontbreekt.
Ook Kardinaal Simonis, die doorgaans rede
lijk dicht in de buurt van de rechtse kerken
verkeert - althans in zaken betreffende
ethiek en menselijke verantwoordelijkheid,
sprak in verband met de nieuwe vogelziekte
over natuurlijke gevolgen. Maar daarmee is
niet alles te verklaren. Natuur en bovenna
tuur, van waaruit oorzaak en gevolg ook nog
in een ander licht komt te staan, dat te erken
nen heeft voor veel mensen kennelijk een te
verregaand karakter te vergaande conse
quenties. Waar we op doelen, zijn niet in de
eerste plaats de materiële stoffelijke, tastba
re en natuurlijke zaken, maar meer de gees
telijke, de ideële zaken, die waarden verte
genwoordigen waar normen aan verbonden
zijn om deze waarden in stand te houden. En
die tot zegen strekken, wanneer ze onder
houden worden. En in een vloek kunnen ver
keren, als ze niet onderhouden worden.
Waarden en normen zijn onmisbaar voor
elke samenleving, voor ons zelf en voor ons
omgaan met de naaste, de verantwoordelijk
heid van en voor elkaar in de maatschappij
waarin we leven en ook daarbuiten. De
noodzaak daarvan zullen weinigen ontken
nen.
Maar deze zaken dient men ook consequent
te promoten en waar nodig aan te vullen en
te beschermen tegen de corrosie van de tijd
geest. En juist dat heeft in de meeste geval
len ontbroken. Sluipend, ongemerkt, meest
al subtiel werden morele waarden in een weg
van geleidelijkheid afgebroken en naar
andere maatstaven, meer naar de logica van
de moderne verlichte mens aangepast. De
promotie van de zgn. trendsetters van de
moderne waarden, door onze politieke en
maatschappelijke leiders - met de slogan 'je
moet met je tijd durven meegaan, je per
spectieven benutten, en pluk de dag - was de
sleutel die bijna op alle deuren paste ja veel
al ook op kerkelijke deuren, en vele leiders
lieten zich dikwijls voor dat moderne kartet-
je spannen. Wie kan dat eigenlijk nog ont
kennen? Onder de vlag van Sociale recht
vaardigheid. En de menselijke waardigheid,
met een beroep op de Rechten van de Mens,
werd de één na de andere morele waarde van
de altijddurende fundamentele wet der tien
geboden ontmanteld, een andere inhoud
gegeven of werden sommige waarden totaal
ontkend en andere voorgesteld als achter
haalde zaken, die alleen maar herinnerde aan
de spruitjesgeur van een achterlijk en ouder
wets verleden. Velen van onze politieke en
kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders, die
vooral niet als fundamentalistisch te boek
wilden staan, volgden slaafs deze uitgezette
maar in wezen seculiere koers en werden
daarmee ontrouw aan hun roeping. De roe
penden in de woestijn? Ze zijn er zeker nog
maar ze zijn weinig in getal, deze mannen
die zich niet kleden en voeden naar en met
wat de moderne smaakmakers als ideaal
voorschrijven. Ze kleden en voeden zich ook
nu nog naar oud profetengebruik, met wat de
woestijn ze levert. Hopelijk kunnen we deze
voorstelling in figuurlijke allen nog volgen.
Hun woorden, naar de letter en Geest van het
Woord, gelouterd door ascese, geeft waar
achtigheid aan het getuigenis van hun roe
ping. Geen zoekers van ijdele eer, wars van
toejuichingen, onbevooroordeeld, onge
schokt door kritiek, hoon, spot en laster van
de hen omringende wereld, zuiver, getrouw,
recht op de man, op het scherpst van de sne
de, navolgenswaardig en geënt op een eeu
wenoud concept van de Tien Geboden, sinds
onheuglijke tijden, wat wereldwijd ook door
diverse religieuze groepen werd gehanteerd.
En waar deze zaken consequent in de prak
tijk werden gebracht - slechts uw en ons
welzijn beogend, liet het een zegen achter,
aantoonbaar, onweerlegbaar. Maar het in ere
houden en betrachten van deze geboden kan
ook nog een meerwaarde, een eeuwigheids
waarde verkrijgen, als ze uit dankbaarheid
betracht worden. En niet uit nooddwang. Het
zal duidelijk zijn dat dit een andere insteek
heeft en een nadere uitleg behoeft. Gelukkig
zijn er, die hiervoor zijn opgeleid en de
bekwaamheid hebben en die dat vele malen
beter uit kunnen leggen.
Dat normen en waarden zowel onmisbaar
zijn in het economische verkeer van mensen
onderling als ook in ruimere zin in maat
schappelijk en wereldwijd verband, dat zal
niemand kunnen ontkennen. Dat in diezelfde
verbanden ook nog andere waarden gelden,
ook dat zullen weinigen ontkennen. Maar
onderschrijven en respecteren én ze in prak
tijk brengen, zijn twee geheel verschillende
zaken. Wanneer eeuwenoude waarden, vor
men en gebruiken die hun waarde bewezen
hebben, afgebroken, veronachtzaamd en
verachtelijk worden weggeworpen, wat
komt daar dan voor in de plaats, anders dan
een soort suiTogaat, een luchtledig, een
vacuüm waarin iedereen doet wat goed is in
zijn ogen? Hooguit nog wat vage of voze
normen zonder waarden, waaraan de bezie
ling ontbreekt, omdat we dan terecht komen
bij de filosofieën van Sartre en consorten,
die de zinloosheid van het bestaan hebben
gepredikt.
De huidige discussie over een algeheel asiel
pardon voor duizenden uitgeprocedeerde
vluchtehngen kreeg de afgelopen weken wel
een merkwaardig gezicht. Vooral als we de
vraag bezien wat van de 1,5 miljoen alloch
tonen in ons land geworden is. In geestelijk
opzicht wel te verstaan. Er zijn gelukkig zo
te zien nog demonstranten die op de Chris
tenplicht wijzen en de aandacht vragen voor
de toch wel schrijnende gevallen. Maar er
wordt ook van diverse kanten opgeroepen
tot burgerlijke ongehoorzaamheid; een
oproep nota bene gedaan door politieke en
kerkelijke leiders. Dat is uiteraard ook ver
keerd.
Wat gebeurt als deze moderne martelaren
van de Staat der Nederlanden inderdaad zo'n
generaal pardon zouden krijgen? In welke
situatie belanden ze dan, anders dan de hun
reeds bijgeschreven soortgenoten? Vermoe
delijk delen ze in het zelfde lot wat we
omsclireven vinden in het Evangelie van
Matth. 23 vers 15: 'Wee u gij schriftgeleer
den en Farizeeën, gij geveinsden, want gij
omreist stad en land om één Jodengenoot te
maken; en als hij het geworden is, zo maakt
gij hem een kind der hel, tweemaal meer dan
gij'. Is dit ook niet de situatie waarin al tal
loos vele allochtonen terecht zijn gekomen?
In een land waar ze overgeleverd worden
aan de normen en demonen van onze waar-
de(n)loze maatschappij?
Daar zit ook nog een andere kant aan, één
waaraan we kennelijk gemakkelijk voorbij
gaan en die in de toekomst het zwaard zal
blijken te zijn waarmee we mogelijk door
stoken kunnen worden. Vrijwel alle asiel
zoekers en allochtonen hebben een Islamiti
sche achtergrond, en wij hebben - min of
meer zoals de bekende wafelvrouw - geroe
pen: kom maar binnen, kom maar binnen.
Jacqueline Costa-Lascoux, commissielid
van de Franse Stasi delegatie, die een aantal
weken geleden ons land bezocht in verband
met een onderzoek naar integratieproblema-
tiek, noemde de resultaten van het Neder
landse integratieonderzoek van de commis
sie Blok, schokkend en veelzeggend. Costa-
Lascoux, een juriste en psychologe, geeft
leiding aan één van de instituten van het
Franse wetenschappelijke onderzoek; ze is
verbonden aan de Raad van Europa als des
kundige op het gebied van burgerschap en
mensenrechten en ze is lid van de Hoge
Raad voor de Integratie van Frankrijk. Ze
noemt ons land een schoolvoorbeeld van te
ver doorgevoerd 'culturalisme'. Tegelijker
tijd is Nederland het land van de grote toler
antie, voorloper op moreel gebied in de
wereld. Ze noemde het geen toeval dat het
juist daar zo fout heeft kunnen gaan. Dat is
de tragiek van de Nederlandse morele en
sociale vooruitstrevendheid, het is het
zwaard geworden waarmee het land nu
wordt bedreigd, aldus dit commissielid. En
dit zegt een hoog ontwikkelde vrouw, die
gevoed en gelaafd is aan de borsten en bron
nen van het land waar eertijds de revolutie en
evolutie van de verlichte filosofie begon,
van liberté, égalité en fratemité.
Franse Moslims hebben tegenover haar
gezegd dat Nederland een pakje boter is, een
land waar het moslimfundamentalisme
volop kansen krijgt om vaste grond onder de
voeten te krijgen. Het is veruit het kwets
baarste land van Europa. Nederland is een
zeer open samenleving en moslims zijn zeer
goed internationaal georiënteerd; ze hebben
overal familie en kennissen zitten en kennen
bij uitstek de verschillen in wetgeving. Een
land dus waar moslims in vrijwel alle grote
steden over een zestal jaren of eerder de
meerderheid zullen hebben. De poUtieke
Islam is zich goed bewust van de grote kan
sen die Nederland hen biedt.
De huidige economische malaise waarin ons
land momenteel verkeert, is uiteraard ook in
natuurlijk opzicht verklaarbaar. Onze im- en
export is niet in balans. We zijn blijkbaar als
producerend land te duur geworden, waar
voor talloze factoren zijn aan te wijzen. Om
maar enkele te noemen: onze verzorgings
staat is ten opzichte van andere Europese
landen te ver doorgeschoten en kost handen
vol geld, wat uiteraard voor een groot deel
doorberekend wordt in onze export van goe
deren en diensten. Voor het hoge aantal
werklozen is dikwijls wel werk, maar dat
weigert men omdat het zogenaamd te zwaar.
te vuil, te gewoon of beneden ons niveau zou
zijn; of men heeft domweg geen zin om te
werken - er is toch altijd wel een uitkering te
versieren, al is dat dikwijls te weinig om van
te leven.
Het hoge aantal illegalen, dat op de één of
andere manier aan de kost komt, vormt voor
de staat een enorme belasting in plaats van
dat daar belastinggeld van kan worden
geïnd. Ze koten echter handen vol geld in
verband met misdaad- en drugsbestrijding
en/of door andere onoorbare praktijken. Het
reeds twintig jaar falende integratiebeleid,
wat volgens betrouwbare cijfers ons land
miljarden heeft gekost, heeft geen integratie
geleverd. De misdaad en de uiterst softe
behandeling daarvan - we kunnen eigenlijk
niet eens spreken van bestrijding, want dat
houdt heel wat anders in - is een immens
probleem dat ook miljarden zal blijven kos
ten omdat we domweg poUtiek niet eensge
zind zijn om dit eendrachtig en gezamenlijk
aan te pakken.
Ook de megaprojecten van Verkeer en
Waterstaat. Zoals de Betuwe lijn, die miljar
den heeft gekost en nog zal kosten - een
ondoordacht en onverantwoord politiek pre
stigieus object - is doorgedramd zonder
deugdelijke onderbouwing en zonder parti
cipatie van het bedrijfsleven, met als reële
kans dat het nooit rendabel wordt.
Ondanks dit alles is er toch nog wel wat te
doen voor onze inventieve, politieke en
maatschappelijke beleidsmakers. We
exporteren de laatste jaren zelfs ideologi
sche producten zoals abortus, euthanasie en
het homohuwelijk - de zogenaamde kroon
juwelen van D66 en Paars I en 2. En uiter
aard niet te vergeten de producten van onze
XTC industrie en onze transitohandel van
drugsproducten, soms verborgen in anale
kanalen en/of holten van het corpus, aange
leverd door inwoners uit onze Overzeese
gebiedsdelen. En als klap op de vuurpijl de
inzet van onze allerhoogste vertegenwoor
digers voor de invoer, van met veel moeite
uit buitenlandse gevangenissen losgeweek
te drugscriminelen. Het is ook voor buiten
landse zaken een enorme opsteker, en zeker
voor onze kersverse leider van dit ministe
rie, die geacht wordt onze nationale belan
gen op maatschappelijk en economisch
gebied wereldwijd te behartigen. En als je
dan in het verre Oosten een paar platvisjes
mocht vangen, dan moet men dat niet
onderschatten. Het loopt in zo'n geval ook
meer over de imaginaire winst, dan over
harde Euro's op termijn. Want laten we eer
lijk zijn. Onze gevoelige en kwetsbare
volksaard was danig getroffen door de
hardvochtigheid en de lichtvaardige toe
passing van het strenge strafrecht elders in
de wereld; dat omrecht daar diende hersteld
te worden, daar moest de grootst mogelijke
prioriteit aan worden toegekend. Het
Koninklijk Botvangers Genootschap mocht
daarvoor nationale eer en toejuiching in
(ló cent per minuBt)
ontvangst nemen. Mogelijk zullen in de
toekomst meer van dergelijke douceurtjes
ons in de schoot vallen. In ieder geval is de
nationale rust en tevredenheid weer her
steld. En de betreffende gabbers kunnen
weer aan de slag in hun oude beroep, ook
zij kunnen hun lusten weer botvieren. Er is
werk aan de winkel als je zo lang gedoemd
bent geweest tot nietsdoen, en je hebt dan
toevallig ook nog zo'n lucratief beroep als
dealer in de high stuff wereld, dan valt er
wat in te halen; hun economie draait binnen
de kortste keren weer als een trein, ze hoeft
niet uit een slop gehaald te worden.
Voldoende oorzaken dus met even zovele
gevolgen. We kunnen onmogelijk volhou
den of ontkennen dat er geen verband zou
bestaan tussen zaken van materiële en
immateriële aard en dat tussen deze zaken,
ook nog andere, bovennatuurlijke invloeden
een rol spelen. Is het voor u een vraag of de
Hemel zal lachen en spotten? En zou daar
enige reden voor kunnen zijn? Mogelijk dat
we hierover eens zouden kunnen mediteren.
Chr. van der Veer
Korteweegje 50
Nieuwe Tonge
Het is de warmste februaridag ooit. Het lijkt wel voorjaar. De Kwade Hoek inaakt zich
op voor een nieuw lenteseizoen. Een lijster laat uitgelaten weten dat hij dat prima
vindt. Lekker zingen, hoog in een boom tussen de knoppen. Nu maar hopen dat ze
niet te vroeg openspringen. Er zijn nog heel wat schaatstochten verreden in februari!
"Dit is het mooiste paadje van
Goeree." Dick Koppenoi is
stafambtenaar bij de gemeente
Goedereede en nauw betrokken
bij de plannen van Deltanatuur.
Samen met de wethouder van
ruimtelijke ordening Adrie Lokker
van gemeente Goedereede en
Gert de Groot van Natuurmonu
menten brengen we een bezoel<je
aan de Kwade Hoek. Vanaf het
'paadje van Koppenoi' lopen we
de aanwas in.
"Als de plannen met het Zuiderdiep doorgaan, gaat het er daar ongeveer zo uit zien als
hier," vertelt Gert de Groot. "Het hangt er een beetje van af welke van de varianten
gekozen wordt. Maar hier krijg je wel een aardige indruk."
De Kwade Hoek is flink gegroeid: een cadeautje van de Noordzee. Die dropte hier zijn
zand na de afsluiting van het Haringvliet.
"Het is één van de weinige stukjes Noordzeekust dat nog steeds spontaan verandert," weet
wethouder Lokker. "De rest is wettelijk vastgelegd als basiskustlijn en wordt kunstmatig in
stand gehouden. Dit is dynamisch en zal ook weer veranderen als de sluizen op een kier
gaan of als Maasvlakte Twee er komt."
Adrie Lokker vindt Deltanatuur belangrijk voor de toekomst van Goeree-Overflakkee.
"Ik begrijp best dat agrariërs het soms met lede ogen aanzien. Aan de andere kant is
recreatie inmiddels één van de belangrijkste economische dragers van onze gemeente."
Natuur trekt recreanten die willen verblijven, eten en dingen doen.
"We hebben daar ook een duidelijke visie op," vult Dick Koppenoi aan. "Het trekt een type
recreanten dat wij willen. We willen hier geen tweede Renesse, wat zich richt op jongeren.
We willen natuurrecreanten en families, mensen die op zoek zijn naar rust en gezelligheid."
Gert de Groot van Natuurmonumenten noemt Goeree graag als voorbeeld hoe natuur en
andere functies goed samengaan. Het landschap blijft aantrekkelijk en open door de
aanwezigheid van zowel natuur- als landbouwgebieden.
"Er wordt natuurlijk wel eens gemopperd dat landbouwgrond voor een deel door de
provicie is aangewezen als toekomstig natuurgebied, maar ja: we zijn daarmee ook een
zekere klant bij de verkoop van gronden!"
Want het komt steeds meer voor dat boeren willen stoppen.
"Er is geen opvolging. Dat blijkt ook uit een WLTO-onderzoek," weet de wethouder.
"De perspectieven voor landbouwers zijn somber."
Koppenoi: "Je ziet dat, sinds de dammen er liggen, veel jonge mensen kiezen voor een
baan elders, zoals in de Europoort. Liever dat dan het harde boerenbestaan."
In die gevallen is de verkoop van landbouwgrond aan bijvoorbeeld Deltanatuur een goede
optie. Gelukkig zijn er nog wel een paar jonge boeren begonnen op gespecialiseerde
bedrijven in de teelt van bloemzaden. Goedereede is daar om meer redenen zuinig op.
"Tot in alle uithoeken van Europa kopen mensen zakjes bloemzaad van Goereese bodem,"
vertelt Lokker. "Ook trekt deze teelt weer bezoekers. We hebben prachtige bloeiende
velden tot diep in de zomer. En de bloemen zijn ook een mooi en kleurrijk gezicht als ze
op de ruiters gestoken worden. Dit soort cultuur is waardevol en moet behouden
blijven."
Maar als het om economische prioriteiten gaat zijn de drie mannen het eens. Die liggen
bij de verschillende vormen van recreatie die in de streek mogelijk zijn. En dan krijgt
natuur plotseling ook een hoge economische waarde. Immers, zonder natuur wordt de
streek een stuk minder aantrekkelijk om er te recreëren.
"In de landbouw neemt de werkgelegenheid af, stelt Lokker nuchter vast. "De visserij is
één van de belangrijkste economische pijlers van onze gemeente. Maar niemand weet
hoe lang nog. Wat bijvoorbeeld als de visserij hier verdwijnt?"
Zo ondenkbaar is het niet, meent de wethouder. De visserij staat onder druk van
Brussel, maar ook de aanleg van Maasvlakte Twee speelt een rol.
"Stel dat daar goede faciliteiten voor de visserij komen? Dan zullen de bedrijven van
hier naar daar trekken. Je moet dus verder kijken. Maar op dit moment staan we
natuurlijk voor het behoud van de visserij in Goedereede."
En dan zijn die talloze miljoenen Randstedelingen die willen recreëren een prima
inkomstenbron. Zelfs een haven zonder visserij wordt dan weer interessant: recreatie
zorgt voor nieuwe activiteiten in de haven van Stellendam. De wethouder ziet ruimte
voor zeewaardige jachten en recreatiewoningen rondom de haven.
Gert de Groot: "De Zuid-Hollandse en Zeeuwse Delta is in die zin de tuin van de
randstad."
De kaart wordt er bijgehaald en eensgezind filosoferen Natuurmonumenten en
gemeente Goedereede over de toekomst.
"Verblijfsrecreatie ten oosten van de N57," wijst wethouder Lokker.
"En dan kunnen de mensen hierheen om te recreëren." De vinger van Koppenoi gaat
van Kwade Hoek naar Zuiderdiep. "Fietsers en voetgangers gaan hier al heel
gemakkelijk richting de Scheelhoek. We moeten dan wel zorgen voor een aansluiting
op de Zuiderdieppolder. Wandelaars in de Kwade Hoek lopen zich nu vast in het
moeras. Daar zou je wat aan moeten doen Gert!"
Gert de Groot van Natuurmonumenten sluit niets uit. Dus ook een wandelverbinding
tussen de gebieden niet! "Het Kiekgat is een vogelrustgebied. Maar je moet de dingen
kunnen uitwisselen. Als de inrichting van de Zuiderdieppolder de Bos- en de
Kroningspolder een feit is, dan willen wij wel meedenken hoe we de gebieden logisch
op elkaar kunnen laten aansluiten."
De plooien worden nog eens glad gestreken en vingers schieten over de kaart. Het regent
ideeën. "Als het voetpad langs het Kiekgat opnieuw begaanbaar gemaakt wordt, loop je uit de
Kwade Hoek zo naar de Plaat van Scheelhoek en verder de Zuiderdieppolder in. De
benodigde aansluitingen zijn er feitelijk al," constateert Dick Koppend.
Zo ontstaat een aaneengesloten Deltanatuurgebied wat niet alleen ecologische maar ook
economische waarde heeft, schat Gert de Groot in. "We hebben wel eens uitgerekend wat de
economische waarde van de Hoge Veluwe is. Die is dus enorm. Juist omdat er natuur is, is er
zoveel economische activiteit."
"Je moet dat inderdaad niet onderschatten," besluit Adrie Lokker. "Nu al verblijven tijdens het
hoogseizoen zo'n 25 a 30 duizend gasten in onze gemeente. Als dat aantal gaat toenemen
kun je ook andere delen van het eiland tot verdere economische ontwikkeling brengen. Een
goed alternatief als het voor landbouw en visserij moeilijker wordt."
We vouwen de kaart dicht en kijken uit over de Kwade Hoek. In februari hoort het hier eigenlijk
Siberisch koud te zijn, maar onze jassen hangen open als we teruglopen. Plots schiet een
klein lang bruin dier pijlsnel het pad over. De enige die had kunnen vertellen wat het was, zag
het niet. Een eekhoorn of een marter? Misschien een hermelijn?
"Waarschijnlijk een bunzing," oppert Gert de Groot.
West-Nederland verstedelijkt in hoog
tempo. Er is behoefte aan natuur voor
ontspanning en ruimte voor
waterberging. De deltawerken hebben
voor veel veiligheid gezorgd. Dat zal ook
zo blijven. Er is echter ook een keerzijde
aan de indamming: veel kenmerkende
getijdennatuur ging verloren.
Daarom is het project Deltanatuur
gestart, voor mens, dier en plant.
Overheden en maatschappelijke organisaties werken in Deltanatuur samen
aan de ontwikkeling van robuuste, waterrijke natuur in de mondingen van Rijn
en Maas. Als de zeearmen weer open zijn kan de ecologie zich herstellen.
Planten en dieren, die bij getijdengebieden horen, komen terug. Rond 2010 is
samen met de streek zo'n 3000 hectare nieuwe natuur gemaakt in de Zuid-
Hollandse Delta.
Samen met de streek betekent: elkaar opzoeken. Daarom publiceert
Deltanatuur over een aantal ontmoetingen met betrokken streekbewoners. Wat
vinden we eigenlijk van Deltanatuur? Gaan de plannen niet ten koste van de
veiligheid in het gebied? Blijft er wel ruimte voor de boer? Mogen we straks die
gebieden nog wel in?
Reageren op Deltanatuur?
Of wilt u Deltanatuur ook wel eens ontmoeten?
Stuur dan een email naar deltanatuur@lnvzw.agro.nl
of bel naar 078 - 63 95 467
