Nieuws
Overdenking
LITIE
Bakker van Harberden leert
de kleintjes het vak
Kruistocht
marLeMlMgrad
uit de kerken
uit de
Heilige Schrift
Verkoping Melissantse
vrouwenvereniging
Dualistisch Dirksland
Dagopbrengst en
auto weggenomen
VERVOLGVERHAAL
HET
^KIjkVENSTER
Blik op kerk ^^y
en samenleving Cj
ONOER HOOGiPaNNING
men euEF nnpEN
UITGCKOOKT!
Op woensdag 11 februari hoopt vrou
wenvereniging 'Tabitha' van de
Nederlands Hervomade kerk te Melis
sant een verkoping te houden.
U kunt er terecht voor mooie hand
werken, boerenkaas, Beerenonder
goed, snoeperijen, enz.
De verkoop wordt gehouden in ver
enigingsgebouw 'De Poort' aan de
Voorstraat in Melissant.
De openingstijden zijn van 10 uur 's
morgens tot 4 uur 's middags.
De koffie staat klaar en u bent van
zelfsprekend van harte welkom.
In het huis van Levi
1?ai5a.-trilo0ie deel 1
- Hoofddoekjes
- Religieuze symbolen
- Kerk en staat
Daar is nogal wat over te doen geweest. Over
het al of niet dragen van een hoofddoekje
door de moslims. President Chirac van
Frankrijk heeft het tenslotte zo ver gekregen,
dat op Franse openbare scholen het hoofd
doekje wordt verboden. Religieuze symbo
len zijn immers in strijd met de scheiding van
kerk en staat? Maar dan ook geen andere
symbolen meer. De joodse mannen en jon
gens mogen dan ook hun keppeltje niet op
houden, en kruisen, wanneer ze al te groot
zijn, zijn ook contrabande.
In Den Haag ligt een soortgelijk wetsvoorstel
gereed, dat het dragen van religieuze symbo
len verbiedt. De hoofddoek op straat, in win
kels, op scholen, enz. is langzamerhand een
normaal verschijnsel geworden, en daar kan
de regering niet zoveel tegen doen. Maar het
kan natuurlijk wel verboden worden in open
bare gebouwen, voor ambtenaren, enz.
Het komende verbod heeft een hele discussie
op gang gebracht. Is een regering bevoegd
een dergeüjke maatregel te nemen, of be
hoort het dragen van een reUgieus symbool
tot de individuele vrijheid? Is hier werkelijk
de scheiding van kerk en staat in het geding?
Of wordt door een eventueel verbod de gods
dienstvrijheid aangetast?
Sommige mosüms zijn van mening dat het
dragen van een hoofddoek niets met religie te
maken heeft. Moslimvrouwen zouden hier
mee hun onderworpenheid aan de man uit
drukken. En in de ogen van vele vrouwen is
dat uiteraard en gruwel! Maar tal van mos
limvrouwen betuigen juist dat ze de hoofd
doek vrijwillig dragen.
In Frankrijk ligt het openbaar uiting geven
aan godsdienstige gevoelens moeilijk, al
sinds de Franse Revolutie. Toch is de vraag
of de leuze 'Vrijheid, geUjkheid en broeder
schap' niet in gevaar komt, wanneer de rege
ring kledingvoorschriften gaat geven. En dat
de discussie ook in ons land serieus wordt
gevoerd geeft aan dat steeds minder mensen
willen beseffen wat religie betekent. Wie
godsdienstig wil zijn mag dat privé nog zijn,
daar wordt iemand nog niet op afgerekend,
maar in het openbaar mag men er geen getui
genis van afleggen.
Begrijp me goed, ik wil het dragen van een
kruis, of het ophangen van een kruis aan de
wand niet verdedigen, ook niet het visje op
een auto. Het is mij allemaal te reclame-ach-
tig. Maar dat de overheid op dit gebied gaat
ingrijpen, dat gaat me al te ver. Met de schei
ding van kerk en staat heeft het bovendien
niets te maken.
Waarnemer
Deze vraag- en antwoordrubrlek staat geheel ten dienste van de lezer die er
kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu
ren aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8,3240 AA Middelharnis, met
in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door
deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
Vogels kunnen telkens zonder gevolgen op
hoogspanningsdraden gaan zitten. Zou een
mens dat óók klaarspelen als hij geen twee
de draad en niet de grond raakt?
Antwoord: Beslist niet. Zelfs al zou u erin
slagen naar een draad te komen zonder de
geaarde mast of een ladder te gebruiken,
want u hebt er geen idee van wat zo'n span
ning van 150.000 Volt, en soms 380.000
Volt, voor spanningsgradiënt oproept. Niet
alleen in de kabel (tegenwoordig vaak een
holle buis), maar ook daar omheen. Want de
lucht rondom elke geleider is eveneens gela
den met elektriciteit. Dicht bij die draad is
dat ongeveer die zelfde hoogspanning en pas
verder er vandaan, in de ruimte tussen de
draden, zakt de voltage. Daarom moeten bij
dat hoogspanningsnet de draden zo ver van
elkaar gespannen worden. Gaat u nu aan één
van die buizen hangen, dan blijft uw lichaam
niet geheel in het spanningsveld van die ene
ader. Door uw lengte komen uw benen
algauw in een geheel anders beïnvloed
gebied terecht en door de enorme potentiaal
verschillen heeft dat ernstige gevolgen. U
zou met uw lichaam een vonk kunnen trek
ken tussen die twee. Want hoogspanningslij
nen kunnen op korte afstanden ontladingen
in het klein veroorzaken zoals de bliksem dat
in 't groot doet. Vogels zijn gelukkig zo
klein, dat ze in 't spanningsveld van één der
aders blijven. Zolang ze niet met uitgesprei
de vleugels te dicht bij een andere draad of
geaarde mast komen, kunnen ze veilig af- en
aanvliegen.
Op een kelderplank vonden wij, achter ande
re flessen, nog geweckte groenten van vijf
jaar geleden. Bezitten zulke groenten nog
wel enige voedingswaarde of zou het eten
daarvan schadelijk kunnen zijn?
Antwoord: Het Voorlichtingsbureau voor
de Voeding adviseert al sinds 1985 géén
groenten en geen vlees meer te wecken,
,doch voortaan in te vriezen. De voedings
waarde en vooral het vitaminegehalte van
die geweckte groenten is gering en het
gebruik wordt afgeraden met 't oog op vaak
voorgekomen voedselvergiftiging. Want
ondanks vele voorzorgen kunnen altijd bac
teriën uw voortaad binnendringen. De eigen
inmaak kan op de duur worden aangetast,
zonder dat dit aan het uiterlijk of aan de
smaak te merken is. Vooral de Clostridium
botulinum fabriceert een gevaarlijke gifstof,
welke bij de mens ernstige verlammingsver
schijnselen kan veroorzaken. Doe die oude
voorraad dus gelijk weg! Hebt u dit jaar
reeds geweckt, kook de groenten dan t.z.t.
nog 15 minuten dóór alvorens ervan te proe
ven en te eten. En bewaar geen resten!
Als je zeker wilt zijn van de melk, moetje dan
gesteriliseerde flessenmelk kopen? Wij vin
den die niet lekker smaken.
Antwoord: Gesteriliseerde melk is in een
nog gesloten fles of pak langer houdbaar,
omdat die in de fabriek zo'n 15 minuten op
120 °C verhit is. Daardoor zijn alle bacteriën
gedood, maar ook alle vitaminen. Bovendien
verandert door dat koken de samenstelling
van de melk en daardoor de smaak. Louis
Pasteur bewees reeds een eeuw geleden dat
het koken niet noodzakelijk is. Verhitting tot
75 "Celsius is voldoende, want bij 70° zijn
alle schadelijke micro-organismen uitge
schakeld, en daar gaat het om in een huis-
houden.De meeste melk wordt daarom bij
De betere woninginrichting sinds 1920
Zandpad 36, Middelharnis, Tel. (0187) 48 27 84
NED. HERV. KERK
Beroepen: te Opsterland-Noord, ds.
M.M.M. Eekels te Breda; te Rijssen (wijk 6),
ds. G.H. Koppelman te Kampen (wijk 2); te
Westerhaar, ds. G.J. Wolters te Hoogeveen.
Aangenomen: naar Waverveen, kandidaat
C.H. Hogendoom te Haastrecht.
Bedankt: voor Hendrik Ido Ambacht
(wijkgem. Elim), ds. J.A. Brussaard te
Schetpenzeel; voor Nunspeet/Hulshorst
(wijk 6), ds. W. van Vreeswijk te Bergam
bacht.
GEREF. KERKEN IN NEDERLAND
Beroepen: te Buitenpost, ds. D.C. Groe
nendijk te Sint Annaparochie, die dit beroep
heeft aangenomen.
Aangenomen: naar Dongen-Rijen
(Prot.Gemeente), ds. J.S. Koops te Middel
burg.
Beroepbaar: drs. H.C. Knegt-de Boer, Pat
rimoniumstraat 9, 8261 KN Kampen.
GEREF. KERKEN (VRIJG.)
Beroepen: te Hasselt, ds. R.M. Meijer te
Hoogezand-Sappemeer (wijk noord); te
Utrecht-Centrum, ds. M.J.C. Blok te
Ommen.
Aangenomen: naar Assen-Kloosterveen,
ds. S. de Jong te Buitenpost.
Bedankt: voor 's-hertogenbosch, ds. J. van
Benthem te Drachten-Oost.
NED. GEREF. KERKEN
Aangenomen: naar Rijsbergen, kandidaat
M. de Kreek te Dordrecht, die bedankte voor
Alkmaar(fed.gem. CGK/NGK).
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen: te Dronten, ds. M. Groen te
Apeldoom-Oost; te Hilversum-Centrum, ds.
H. van den Heuvel te Meppel; te Hoogeveen
(Ichtuskerk-wijk zuid), ds. M. Groen te
Apeldoom-Oost.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen: te Emmeloord, ds. R. Kattenberg
te Arnhem; te Krimpen a/d IJssel en te Mid
delburg-Centrum, ds. W. Visscher te Amers
foort; te Oudemirdum, ds. G.J.N. Moens te
Goes.
Bedankt: voor Kampen, ds. P. Mulder te
Dordrecht.
GEREF. GEMEENTEN NEDERLAND
Beroepen: te Vlaardingen, ds. J. Roos te
Opheusden, die bedankte voor Temeuzen.
die temperatuur gepasteuriseerd en behoudt
dan de gewenste samenstelling, smaak en:
vitaminen.
"En Jezus dat horende zei tot
hen: Die gezond zijn hebben de
medicijnmeester niet nodig, maar
die ziek zijn. Ik ben niet gekomen
om te roepen rechtvaardigen,
maar zondaren tot bekering
(Markus!: 17)
Er is veel gebeurd in het leven van Levi. Hij
heeft Jezus ontmoet. Hij is door de Meester
geroepen. En die roeping van Jezus heeft
grote gevolgen gehad. Ze maakte van deze
tollenaar een ander mens, een nieuw mens.
Levi heeft geen tijd om z'n boeken af te slui
ten, om naar een vervanger om te zien. En
hij opstaande, volgde Hem". Ingrijpend,
vindt u niet? Een leven met Manmion ver
wisselen voor een leven met de Heere Chris
tus. Een leven in rijkdom verwisselen voor
een leven in armoede en vernedering met
Jezus. Wat gaat dat dwars tegen vlees en
bloed in. Dwars tegen onze natuur. Toch
moet het.
En dan laat Levi een maaltijd aanrichten. Al
z'n oude vrienden nodigt hij uit. Hij gunt hen
zo van harte dezelfde verlossing die hij heeft
ervaren. Wat zou het geweldig zijn als zij
bevrijd zouden worden uit dat bestaan, dat
Levi nu niet meer anders kan zien dan als
ongelukkig en verloren. Ziet u dat: zo ligt dat
nu in het leven van een mens die de Heere
Jezus leert kennen. Die wordt royaal. Die
gaat ervan getuigen. In zijn omgeving.
Vriendschapsevangelisatie.. Wij gunnen
onszelf helemaal aan Christus en Christus
aan anderen, die in dezelfde verlorenheid hg-
gen als waarin wij gevonden zijn. Zo gaat het
bij Levi. Een maaltijd voor zijn vrienden,
waarbij Jezus de Eregast is.
Had u erbij willen zijn? Wat dacht u: zou u
daar ook aan hebben willen zitten? Zou u
zich hebben thuisgevoeld in dat gezelschap?
Dat is maar een vraag. We stemmen allemaal
toe dat we zondaren. Maar alle pretenties
verliezen en werkelijk van genade leven is
nog wat anders. Jezus schaamt Zich in ieder
geval niet voor tollenaren en zondaren. Tus
sen dit soort mensen, voor wie de godsdien
stige vromen de neus ophalen, wil Hij verke
ren.
De Schriftgeleerden en de Farizeeën ergeren
zich. Weet u wat ze goed gezien hebben? Dat
daar in het huis van Levi allemaal mensen
zitten met een kwaal. Maar weet u wat ze niet
gezien hebben? Dat dit Jezus'werk is: het
verlorene zoeken, zondaren zaligen.
Kohlbrugge zegt:" De Heere Jezus is de
hemelse medicijimieester, en een medicijn
meester kan zich niet ver van de zieken hou
den, maar hij moet juist naar de zieken toe en
wel naar de allerergste, zonder te vragen of
zijn leven daarbij op het spel staat en zonder
zich te storen aan de onreinheid van het zie-
kenvertrek". En nu begrijpt u ook dat woord
uit de mond van Jezus:" Die gezond zijn heb
ben de medicijnmeester niet nodig, maar die
ziek zijn. Ik ben niet gekomen om te roepen
rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering".
Dat is spottend bedoeld. Deze mensen zijn
gezond. Ze zijn"rechtvaardigen"„ja tussen
aanhalingstekens. Ze kennen geen veroot
moediging. Ze zijn het. Ze hebben een
indrukwekkende staat van dienst.
Zulke mensen zijn er nog. Ook in de kerk.
Mensen die het hebben en het weten. Nooit
voelden ze de pijn van het gemis. Nooit
schrijnde het verlangen in hun ziel. Ze zijn
gedoopt en deden belijdenis en doen hun
best. Maar dan hebben we voor Jezus geen
werk. Dan zijn we gezond en rijk. Bent u
zo'n mens? Maar de gemeente des Heeren is
niet anders dan een groot ziekenhuis. En daar
blijven we ons levenlang in behandeling. En
die zich in dit ziekenhuis bevinden zijn noch
tans gezond, hoewel ze hun wonden en litte
kens hun leven lang blijven voelen, al naar
gelang het weer is. Maar ze verbergen hun
kwalen niet. En ze hebben een goede arts.
Weet u hoe Zijn naam is? Jezus Christus, het
Lam Gods, van Wie geschreven staat:" Door
Zijn striemen zijn wij genezen".
Nieuwerkerk a.d.IJssel
ds. M. B. van den Akker
In deze rubriek kunnen lezers hun zegje doen of
reageren op hetgeen ze in dit blad gelezen hebben.
Inzendingen mogen geen grotere omvang hebben dan
ca. 400 woorden. De redactie behoudt zich het recht
voor om ingezonden tekst in te korten of niet te plaat
sen. Tevens draagt de redactie geen verantwoorde
lijkheid voor de inhoud van wat lezers schrijven.
Zoals in de krant van vorige week vermeld
scoort het duahsme bij de heer Robijn van
de PvdA-fractie weinig punten. Hij vindt
onze gemeenten te klein en de gemeente
raad kan daarom zelf de problemen wel
oplossen.
Dat kan zeker als het om die losliggende
stoeptegel gaat of straatverlichting. Maar er
zijn. toch wel eens andere zaken en proble
men die spelen, waar de bevolking graag
wat medezeggenschap in wil hebben. Daar
om is ook o.a. een Dorpsraad gekozen,
waar nota bene de heer Robijn zelf voorzit
ter van is. Hoe moeten we dat nu rijmen?
Het is juist goed in Dirksland dat de deels
verouderde gemeenteraad eens meer
geconfronteerd wordt hoe de wat jongere
generatie ergens over denkt.
Ook vindt de heer Robijn, dat de financiële
wensen van de burgerij nog voor geen der
de haalbaar zijn. Laten we nu toch ook eens
mee gaan met de tijd: het is goed dat men
zakeUjke projecten die de gemeenschap
veel geld kost afstoot, en niet zo als vroeger
maar door laat sudderen en maar hopen dat
het weer goed komt. Die tijd is voorbij.
Maar als er iets bijzonders moet gebeuren
laat men dan eens vlugger goede beslissin
gen nemen en niet steeds met noodoploss
ingen komen, die achteraf de burgerij veel
meer geld kosten.
Ook was het mooi dat de Dorpsraad de
straat op zou gaan om de meningen van de
burgers te peilen, maar nu moet dat weer
niet volgens de heer Robijn. Hij vindt dat
de gemeenteraad dit zelf wel op kan lossen.
Ik denk dat als je tweeëntwintig jaar in de
gemeenteraad zit, dat je zo ingeburgerd
bent, dat het steeds moeilijker wordt
bepaalde zaken over te dragen aan anderen.
De Dorpsraad en de burgers willen best
meer betrokken zijn bij de gemeentepoli
tiek. Dan valt die bedorven worst van de
heer Robijn, misschien met een beetje mos
terd, heus nog wel te eten.
Laat de Dorpsraad het buitenwerk doen en
met de inwoners overleggen over zaken die
moeilijk liggen, dan kan daarna de
gemeenteraad hierover een beslissing
nemen.
Voor de gemeenteraad is het op het ogen-
bUk belangrijker zich op de samenwerking
met de andere gemeenten te storten, voor
dat straks alles van hogerhand zal worden
geregeld, die misschien dan ook wel die
'malloot' van een burgemeester, zoals de
heer Robijn zei, zal aanwijzen.
Tot slot wens ik de Dorpsraad in Dirksland
veel succes, alleen is het wel moeizaam
werken als de voorzitter uiteindelijk niet
duaUstische is aangelegd.
A. DE BLOK SR - Dnksland
Rotterdam-Rijnmond
MIDDELHARNIS - Dinsdagavond tussen
half acht en half negen werden een auto en
de dagopbrengst van een bedrijf aan de Van
de Waalsweg weggenomen. Terwijl een 41-
jarige medewerker in het pand aanwezig
was, slopen onbekenden naar binnen en
namen de dagopbrengst en de autosleutels
mee. Vervolgens ging men er in de auto, een
Audi, vandoor.
MELISSANT - Vorige week dinsdagmiddag hebben 17 leerUngen uit groep 3 en 4
van OBS 'De Roxenisse' te Melissant een bezoek gebracht aan de plaatsehjke bak
ker, Van Harberden. Na uitleg over de ingrediënten en de machines moest er natuur
lijk gebakken worden. Daarbij zette de bakker alle kinderen aan het werk. Er werden
bolussen gemaakt en koekjes, heerhjk! En natuurlijk mochten de kinderen hun zelf
gemaakte producten mee naar huis nemen!
-11-
Nauwelijks is Elsa Fischer buiten het station of
ze wordt geconfronteerd met een situatie, die
ze nauwelijks voor mogelijk heeft gehouden.
Hele stadswijken zijn door bombardementen van de
aardbodem weggevaagd. Arbeiders zijn bezig om de
straten weer begaanbaar te maken. Overal rijden
wagens met puin.
Op veel plaatsen kringelt nog vuile zwarte rook uit
de puinhopen. Door soldaten zijn enkele straten afge
zet ter voorkoming van plundering, terwijl vrijwilli
gers bezig zijn met het bergen van lijken die nog
onder de ruïnes begraven liggen. Een vreselijke aan
blik!
Een gewapende politieman, die op een straathoek staat
om de burgers in de gaten te houden, brult met barse
stem: 'Hé mens, wat zoek je hier?'
'De moet mij hier melden voor de arbeidsinzet, kunt u
mij vertellen waar het kantoor gevestigd is?'
'Het is hier sinds eergisteren wel een beetje veranderd,
maar de weg is nog wel te vinden', lacht de man wrang.
'Het grote huis naast het stationsgebouw, daar moet u
zijn.'
'Danku.'
Elsa gaat verder. Lang hoeft ze niet te zoeken, het
gebouw ziet er gehavend uit en de meeste ramen zijn
met planken dichtgespijkerd; een bewijs dat de bom
men vlak in de buurt zijn gevallen.
Als Elsa naar binnen gaat, blijkt dat ze niet de enige is
de de eer te beurt is gevallen zich voor het vaderland in
te zetten.
Biimen zit een aantal, meest oudere vrouwen te wach
ten. En voor er een kwartier verstreken is, zijn er nog
een tiental bijgekomen. Na enige tijd komt er een prot
serig gekleed, met decoraties behangen mannetje naar
hen toe. Onder zijn arm draagt hij een bundel papieren
en daarmee stapt hij met krakende laarzen op de vrou
wen af.
'Heil Hitler!'
Terwijl hij zijn heilswens uitroept, kijkt hij de vrouwen
één voor één door zijn goud omrande bril aan.
'Ik lees de namen voor van u die de eer te beurt is
gevallen zich in te zetten voor het grote doel dat onze
Führer zich heeft gesteld. Samen met de soldaten, die
aan de fronten vechten, zult u met inzet van heel uw
persoonlijkheid mee strijden voor de eindoverwin
ning.'
Er volgt nog een stortvloed van woorden, waarmee
aangeduid wordt hoe groot de eer wel is, zelfs al zou
den ze voor het vaderland het offer van hun leven moe
ten brengen. Dan worden de namen voorgelezen waar
op de vrouwen luid 'Hier' moeten roepen. Het gaat op
een manier waarop een kazemesergeant trots zou zijn.
'Enuna Streicher.'
'Hier!'
'EmaMöller!'
'Hier!'
'Elsa Fischer!'
'Hier!'
De man slaat de papieren weer onder zijn arm, trekt de
kraag van zijn overhemd recht en schraapt zijn keel.
'Dadelijk zullen er wagens komen die u naar het lager
zullen brengen. Uw verblijfplaats is buiten de stad. Het
is er rustig.'
Wat dat rustig betekent, begrijpen de vrouwen maar al
te best. Hun toekomstige verblijfplaats is tot nu toe niet
door bombardementen getroffen.
Na een kwartiertje komen er chauffeurs birmen om de
vrouwen te halen. De wagens hebben ze achter moeten
laten, daar het onmogelijk is om door de met puin
overdekte straten naar hier te komen. Achter de
chauffeurs verlaten de vrouwen het gebouw, nog met
goede raad overladen door de man die hen heeft inge
lijfd. Op de vrachtwagen zijn banken geplaatst, waar
op ze plaats nemen. Met veel oponthoud hobbelen de
wagens door de stad; overal ligt puin op de straten,
zodat de bestuurders pas met veel moeite eindelijk op
de goede baan terecht komen.
Even buiten de stad ligt een groot barakkenkamp. Daar
rijden ze heen. Aan de poort staan schildwachten, die
wagens controleren. Het zijn SS-ers die snauwend vra
gen: 'Papieren.'
De chauffeurs geven de een na de ander het gevraagde.
Dan zwaait het van prikkeldraad voorziene hek open
en kunnen de wagens hun weg vervolgen. Ze hobbelen
door smalle kampstraten, waaraan geen eind schijnt te
komen.
Eindelijk zijn ze op de plaats van bestemming en de
vrouwen stappen uit. De opwachting geschiedt door
een vrouw in uniform, die de nieuwkomers meeneemt
naar een zaal waar ze nog eens worden toegesproken.
De vrouw, een Arbeidsfuhrerin, is hun als leidster toe
gewezen en zal hen voorgaan in alles, model volgens
de voorschriften van de partij. Na de ontvangst worden
ze door de vrouw naar hun kamer gebracht. Dit is een
zaal, waarin veertig vrouwen zijn ondergebracht. Voor
elk is een kast beschikbaar waarin ze hun eigendom
men kuimen opbergen. Boven de deiu' hangt een groot
portret van de 'Führer'. Elsa heeft geluk, ze krijgt een
bed vlak bij het raam. Het uitzicht is echter niet groots,
op slechts een vijftal meters afstand is de grauwe muur
van de volgende barak.
Als de spullen zijn weggeborgen, komt de leidster hen
weer halen. Ze gaan naar de zaal waar ze korte tijd
geleden zijn ontvangen en daar wordt koffie en brood
verstrekt.
Terwijl er gegeten wordt, vraagt de leidster aandacht
omdat ze nog wat te vertellen heeft. Het verhaal, dat de
werksters van Hitlers oorlogsindustrie te horen krij
gen, verschilt weinig van al het andere 'goede' dat hun
al is voorgeschoteld. Aan het einde van haar relaas
kijkt de leidster de een na de ander strak in de ogen en
besluit: 'Er zijn een paar dingen waarop ik u dringend
moet wijzen: Achter ons lager zijn barakken waarin
buitenlandse vrouwen zijn ondergebracht. Het is u als
Duitse ten strengste verboden met dit gespuis enige
omgang te hebben. Wie zich toch met deze personen
inlaat, zal daarvoor zeer streng gestraft worden. Per
soonlijk ben ik voor uw doen en laten verantwoorde
lijk: ik kan daarom op geen enkele wijze dulden dat er
handelingen worden gepleegd die buiten de reglemen
ten vallen.' Dan vervolgt ze: 'Morgenvroeg gaat u
werken. Straks zal aan ieder werkkleding en kantine
geld worden verstrekt. Het werk vangt 's morgens om
zeven uur aan. Met onderbrekingen voor de maaltijd
en koffiedrinken, duurt de werktijd tot zes uur namid
dags.'
Later op de middag wordt de werkkleding uitgereikt:
vaalgroene stofjassen waarvan maar één maat aanwe
zig is.
's Avonds komt de leidster nog een praatje maken op
de kamer. Ze gaat dan wat uitvoeriger in op het werk
en het leven in het lager. De vrouwen komen aan de
weet, dat ze na enkele dagen, als ze enigszins zijn inge
werkt, in een drieploegendienst zullen werken: mor
gen-, avond- en nachtdienst.
'Wie zich verslaapt of te laat is zal worden gestraft.'
Daarmee verlaat de leidster de kamer.
(wordt vervolgd)
