Volleyballen Overdenking uit de Heilige Schrift te halen Parkeerproblemen ziekenhuis Ktifistocht naar LeHiMgraal EIIAIIDBI-IIIEUli/5 HET rJgJKVENSTER Minister Veerman bevoegd om producten uit de diervoederketen Blik op kerk ^^y en samenleving Cj -tvl"*/^" ^>*4'' «t*^ ERVEN MmicouiEMEitim GEKttMI mvlMI EEU UIEdOE VENTIEL Regiobijeenkomst Oud Militairen Indië- en Nieuw-Guineagangers mooENfUEpm Levensvernieuwing (ingezonden) 1?aiga-<rilogie - deel l VERVOLGVERHAAL PAGINA 5 - Allochtonen - Integratie - Uitwijzing Elke stad, en langzamerhand ook ieder dorp in ons land, heeft z'n allochtonen. In de gro te steden vormen ze zelfs een flink percenta ge van de bevolking. Turken, Marokkanen, mensen uit de Oostbloklanden, enz. Sommi gen wonen hier al jaren, soms zijn er al drie generaties. Anderen zijn er nog betrekkelijk kort, onder hen zijn asielzoekers. Mensen die gevlucht zijn voor het regiem dat in hun land heerste - öf mensen die in economisch opzicht hun geluk hier komen beproeven. :Over integratie is al veel gesproken. Natuur lijk, gasten richten zich naar de regels van het huis. En vreemdelingen maken zich de taal :en de gewoonten eigen van het land waarin ze vertoeven. Maar daar mankeert nog wel wat aan. Allochtonen zijn soms al jaren hier, zonder dat ze één woord Nederlands kunnen spreken. En begrijpelijk ergeren de burgers rzich daaraan. t Reeds geruime tijd zong het bericht rond dat jde integratie van de buitenlanders is mislukt. .Als dat waar is hebben ze daar zelf schuld Jaan. Velen - de goeden niet te na gesproken •:- isoleren zich van de rest van de bevolking. En ze hebben ook de naam de criminaliteit te verhogen. De populatie van de gevangenis sen is voor het grootste deel niet blank. En in het bekende t.v.-programma 'Opsporing ver zocht' worden criminelen vaak aangeduid 'met een getinte huidskleur'. Natuurlijk zijn de meeste allochtonen niet crimineel. Maar het is niet verwonderlijk dat de bevolking alles over één kam scheert. Intussen is het rapport van de commissie- Blok verschenen en de media hadden er wei nig goede woorden voor over. Dat de inte gratie mislukt was wisten we al, bovendien worden er in het rapport aanbevelingen gedaan die nergens op slaan. Het rapport Mgt dus onder het spervuur van de kritiek en het gevaar is groot dat er weinig veranderd. Kort daarna kwam het bericht dat minister Verdonk van Vreemdelingenzaken alsnog een verblijfsvergunning heeft verleend aan 2300 asielzoekers. Dat zijn over het alge meen mensen die daarop geen recht hadden. Maar dat houdt wel in dat andere, 26.000 asielzoekers het land moeten verlaten. Onder hen zijn velen die hier al lang wonen, gezin nen hebben gesticht en volop ingeburgerd zijn. Bij hen zijn in de loop der jaren ver wachtingen gewekt die nu de bodem ingesla gen worden. Vandaar dat deze mensen ver ontwaardigd zijn, en niet minder zij die hen hebben geholpen. Het besluit van de minister is dan ook nogal omstreden. Het is een gevolg van een ver keerd beleid dat de overheid heeft gevoerd. Maar in ieder geval komt er nu wat rust en duidelijkheid in het asielbeleid. Overigens zijn de uitgewezen asielzoekers nog niet weg. Soms kunnen ze eenvoudig niet terug naar het land van herkomst. Maar dat wil oolc niet zeggen dat ze hier tot in lengte vanjaren kunnen blijven. Waarnemer Deze vraag- en antwoordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer die er kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu ren aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8,3240 AA Middelharnis, met ;in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door ;deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending ;compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd. -Stel dat de samenstelling van een gezin is: 'ouders met twee kinderen, beide kinderen 'zijn gehuwd en hebben ook kinderen. Wat 'gebeurt er als één van de kinderen komt te .overlijden en de ouders nog leven? En als beide ouders reeds overleden zijn? Erft dan -een schoonzoon of schoondochter het erf- 'jdeel of erven dan de kleinkinderen? Er is \geen testament opgemaakt. Antwoord: Alleen de erfgenamen in de rechte lijn (kinderen en kleinkinderen) behouden een onaantastbaar recht om een deel van de erfenis op te eisen. Dit deel heet het wettelijk erfdeel of de legitieme portie. Verder kan bij testament bepaald worden wie de rest van de nalatenschap zal erven, dat kan ieder willekeurig persoon of ook wel een instelling zijn. Is er geen testament opgemaakt, dan erven de resp. kinderen. Wij zijn reeds jaren in het bezit van een krul- lenmuts ook wel keuvel genoemd. De muts willen we inlijsten. Weet u een adres dat hiermee ervaring heeft? Of zijn er andere manieren om de muts op een goede manier zichtbaar te bewaren? Antwoord: Het eenvoudigst is om de muts in een glazenkast ten toon te stellen, de tere stof is dan behoorlijk beschermd tegen atmosferische invloeden en vooral tegen stof. Voor verdere informatie m.b.t. conser vering kunt u het beste terecht bij de Neder landse Vereniging voor Kostuum, Kant, Mode en Streekdracht te Rotterdam. Het telefoonnummer is (010) 420 62 73, het e- raailadres luidt ineketirionbeijerinck@het net.nl. Ik lijd aan slapeloosheid en dut pas tegen drieën in. Hoe kan ik een eind maken aan 't vroege gekraai van een haan bij de buren, als die zelf het dier niet stil willen houden of kwijt willen? Antwoord: De eigenaar van de omstreden haan heeft geen vergunning nodig in het kader van de Hinderwet om enige kippen en een haan te houden. Dat zou anders zijn indien het een groot pluimveebedrijf betrof. Het gekraai bij zonsopgang valt dus niet onder genoemde wet, maar in grote gemeen ten kan het, althans in de uren die voor de nachtrust bestemd zijn, volgens de politie verordening in bepaalde gevallen als geluidsoverlast worden beschouwd. U zult zich dan bij het ochtendkrieken tot de politie moeten wenden, want een beëdigd ambte naar moet op dat tijdstip en ter plekke nagaan, in hoeverre er van geluidsoverlast sprake is. In vele gevallen wil de Hermandad ook een bemiddelende rol spelen, indien de pluimveeliefhebber niet naar u wil luisteren. Voorts kunt u bij leden van de gemeenteraad het verzoek indienen om in de politie verordening het houden van hanen in de bebouwde kom der gemeente te verbieden. Dat is in meer plaatsen gebeurd, maar of het in een agrarisch gebied lukt, betwijfelen wij. Normaal vind je aan een trompet drie pis tons. Nu zag ik tijdens een concours trom- SOMMELSDUK - De Vereniging Oud Militairen Indië- en Nieuw-Guineagangers (VOMI) Zuid-Holland Zuid organiseert, in samenwerking met de Bond van Wapen broeders afd. Zuid-Hollandse Eilanden, op dinsdag 10 februari a.s. een regiobijeen komst in recreatiecentrum 'de Staver' te Sommelsdijk; aanvang 13.30 uur, zaal open 13.00 uur. Deze middag zal o.l.v. dirigent John Seegers ook de bekende muziekvereni ging SOREO spelen, het seniorenorkest uit Rotterdam, met bekende Indische liedjes en marsen. De organisatie rekent op een grote opkomst. Ook vrienden en kennissen, die ook in het voormaUg Nederlands-Indië of Nieuw-Guinea zijn geweest en die nog geen lid zijn van de VOMI, zijn welkom tijdens deze regiobijeenkomst. Trek je sportschoenen alvast maar uit de kast, want morgenavond kun je op het OJW je sportieve kanten laten zien. Wij organise ren namelijk een volleybaltoernooi en natuurlijk is het leuk om daaraan mee te doen. Verzamel een team van minimaal 6 mensen en geef je team snel op bij Piet (484845) of Jantine (483526), het is ook mogeUjk om jezelf individueel op te geven (opgeven kan tot morgenmiddag 13.00). Het toernooi wordt gehouden in de sporthal van de Prins Maurits in Middelharnis,. Om half zeven is de zaal open, we starten om zeven uur. De kosten zijn 1 euro 50 en van ons krij gen jullie 2 consumptiebonnen. Het wirmen- de team wordt beloond met een heerlijke taart. Heb je geen zin om mee te doen? Sup porters zijn natuurlijk ook van harte wel kom! Tot morgen!?! Een volleybalgroet van het OJW petten met 4 ventielen gebruiken. Wat is het geheim van die vierde drukknop? Antwoord: Het vierde ventiel op zo'n kope ren blaasinstrument dient alleen om een lager toonbereik te verkrijgen dan de eigen lijke toonomvang zou toelaten. Dit komt hoofdzakelijk voor bij het zgn. zwaarkoper, zoals de besbassen en de es-bassen. Een uit zondering is de zgn. kleine (lees: korte) bes- trompet hoge stenuning. Er bestaan ook schuiftrombones met zo'n ventiel, en wel in het bereik van de linkerduim, om het zelfde effect te bereiken als bij genoemde trompet ten. Na krampen in de borst, die ik voor een hart aanval hield, kreeg ik te horen dat het mijn middenrif was. Toch laten de dokters mij lopen met louter de boodschap: niet bukken, niet roken, niet drinken en het hoofdeinde van het bed 10 cm hoger dan het voeteneind. Helpt dat wel? Antwoord: Uw borstspieren werden geïrri teerd doordat een stukje van uw slokdarm in 't nauw is gekomen in de opening van het middenrif, dat de scheiding vormt tussen borst en buUcholte en dat de ademhaling helpt regelen. Dat kan gebeuren bij mensen die te veel eten, maar ook bij zwangerschap, en bijv. door ouderdom. Bij voorover buk ken of platliggen kan dan maagzuur terugge- stuwd worden. Vaak wordt de voortgang van voedsel belemmerd. Een betere doorstro ming wordt bevorderd door het hoofdeinde van uw bed wat hoger te stellen en om de 2 3 uur een kleine portie voedsel te nemen i.p.v. enkele grote maaltijden. Roken ver groot de productie van maagsap en alcohol verergert de symptomen, vandaar het ver bod. BUjft u last houden van terugkomend maagzuur, drink dan tussentijds wat lauwe melk. "En Zacheüs stond en zeide tot de Heere: Zie...(Lukas 19: 8) De oppertoUenaar van Jericho heeft hoog bezoek. De Heere Jezus is zijn huis biimen- gegaan. We krijgen de indruk dat het geen vluchtig bezoek geworden is. Er is in deze geschiedenis sprake van büjven (vs.5) en herbergen (vs.7). Mogelijk heeft Jezus enke le dagen bij Zacheüs gelogeerd. Tot grote ergernis van zijn plaatsgenoten. Maar tot grote zegen van hemzelf. In de tekst boven deze meditatie legt Zacheüs een geloofsbelijdenis af. Jezus'be- zoek is voor hem van beslissende betekenis geworden. Voor eeuwig beslissend. We zien hem op een gegeven moment opstaan. Eigenlijk staat er:" En Zacheüs ging staan". Neen, dat is niet zomaar een staan. Het is het opstaan tot een nieuw leven. De tollenaar neemt afscheid van zijn oude, zondige bestaan en doet plechtig belijdenis van de verandering die zich bij hem voltrokken heeft. Een verandering door de ontmoeting met Christus. Die in zijn huis moest zijn. Zo staat het te lezen in vs.5:""Ik moet heden in uw huis blijven"" Een Goddelijk moeten, waar de raad van de hemelse Vader achter staat. Gods verkiezende liefde zoekt deze zondaar, die door iedereen wordt geminacht en gehaat. Opstaan. Dat onderstreept de ernst, het belang van dit moment. Wij kennen dat ook. Bij de belijdenis van het geloof, bij het afleg gen van de doopbelofte. Staande wordt het ja-woord gegeven. Opstaan - dat gebeurt ook wanneer we het Heilig Avondmaal mogen vieren. We belijden dan dat alleen Gods genade voor ons overblijft. En dat we boven dien ons leven aan Zijn dienst en Naam wil len wijden. Dit laatste is het vooral bij Zacheüs. Een moment van levensvemieuwing. Daarbij belooft hij twee dingen aan Christus. In de eerste plaats dat hij de helft van zijn goederen aan de armen zal geven. Het gaat hierbij om zijn bezittingen, zijn vermogen waar hij eer lijk aan gekomen is. In de tweede plaats zal hij het gestolene teruggeven. Alles wat hij door bedrog ontvreemd heeft. Eigenlijk staat er: wat hij heeft afgeperst. Zo fraai zijn Zacheüs'praktijken niet geweest. Hij is een echte uitzuiger geweest. In dat ene woord "afgeperst" biecht de tollenaar zijn verleden op. Hij verzacht zijn schuld niet. Genade maakt eerlijk. Het gestolene geeft hij maar Uefst vierdubbel terug. Wat zal dat in Jericho geweest zijn, toen Zacheüs de ronde maakte. Langs de armen. Langs allen die door hem bestolen waren. Overal verbaasde gezichten vanwege de verandering in het leven van deze tollenaar. Weet u wat het wonderlijke is? Dat Zacheüs van dit geven niet armer is geworden. Zijn aardse schatten verminderden, maar zijn hemelse schatten namen toe. En het diepste geheim van dit geven is de Zaligmaker. Zacheüs is onthecht aan zijn bezit, maar vast gehecht aan Christus. Hij is niet langer een leesbare brief van satan, maar van de Heere Jezus. Hij heeft in Zacheüs'leven diens zwakke plek aangepakt en dat is de geld zucht. Een materialistisch leven. Waar je voor eeuwig mee omkomt. Denk aan die rij ke man uit de gelijken is, die zijn ogen opsloeg in de hel. Toen baat te hem zijn vermogen niet meer. Met een onbetaalde schuld had hij voor God moeten verschijnen. Bekering is bij Zacheüs concreet. En dat is het altijd. We kunnen over bekering heel ver heven doen. Maar bekering wil bUjken uit onze handel en wandel. Kunnen anderen het aan ons merken dat we leven bij het Woord? Wat erg als van ons gezegd moet worden:" Die verkeert elke zondag onder het Woord en moet je eens naar zijn of haar leven kij ken,,,". Dat is een smet op Gods goede Naam. Neen, het kan ook anders. Ons leven aan de Heere wijden. Leer mij, o God van zaligheden mijn leven in Uw dienst beste den" (Psalm 143). Misschien hebben wij ook wel van die zwakke plekken die met name om bekering vragen. Het geld, de hebzucht, zoals bij Zacheüs. Of uw verhouding tot uw naaste, uw familie. Of uw scherpe tong. Daardoor kan de zonde steeds weer bij u bin nenkomen. Of een zondige relatie. Of de omgang met de media, de video, internet. Films die uw denken bevuilen. Breek ermee. Sta als het ware met Zacheüs op en neem het voor Gods aangezicht ernstig voor. Niet in eigen kracht. Dat lukt u nooit. Maar ziende op de Zaligmaker. Aanvaard in Zijn kracht de strijd. Opdat er sprake is van levensvemieuwing. En we eerst en vooral ons hart aan de Heere geven. Het beleidscen trum van ons leven. Dan wordt het uw levensdevies: "Juich aarde, juicht alom den HEER', dient God met blijdschap, geeft Hem eer! (Psalm 100:1) Nieuwerkerk a.d. Ussel Ds. M. B. van den Akker Minister Veerman heeft vanaf deze week de mogelijldieid om bestuurlijke maatre gelen te treffen bij diervoederincidenten. Daarmee beschikt hij over de instrumen ten om zelf producten uit de diervoeder keten te halen die een gevaar opleveren voor de volksgezondheid, diergezond heid, of producten die schadelijk zijn voor het milieu. Daarnaast heeft de minister nu ook de mogelijkheid tot het opleggen van andere bestuurlijke maatre gelen, zoals een verbod op het vervoede- ren van dergelijke producten en een plicht tot tijdeüjke opslag of vernietiging ervan. De bevoegdheden vloeien voort uit de Kaderwet diervoeders, die vandaag gedeeltelijk in werking treedt. De overi ge bepalingen van de wet treden naar ver wachting eind 2004 in werking. Daarbij gaat het onder andere om regels met betrekking tot de veiligheid van diervoe ders en grondstoffen. Daarmee wordt de overheid geheel verantwoordelijk voor de uitvoering van de diervoederregelge ving. Tot die tijd wordt de Europese dier voederregelgeving door het Product schap Diervoeder geïmplementeerd en uitgevoerd. Hierdoor büjft dit schap ook nu nog primair verantwoordelijk voor het toezicht op de naleving van die regels en het opleggen van bestuurlijke maatrege len bij niet-naleving. De Kaderwet diervoeders brengt veran dering in de verantwoordelijkheidsverde ling tussen de rijksoverheid en het Pro ductschap Diervoeder. Veerman bena drukt overigens dat de sector zelf primair verantwoordelijk is voor de kwaliteit en de veiligheid van het diervoer. Hij ver wacht dan ook dat het bedrijfsleven bij incidenten met diervoeders zelf initiatie ven neemt tot het terughalen ervan. Na verschillende meningen gehoord te hebben plus drie eigen ideeën, tijdens de vergadering van de dorpsraad in Dirksland, waarvan het verslag in deze krant heeft gestaan, wil ik toch nog graag reageren op enkele meningen. Het voorstel is geopperd om toch maar bui ten het dorp de auto's te gaan parkeren voor het ziekenhuis, voornamelijk de wagens van het personeel. En wel op de zogenaamde peekaaien aan weerszijden van de haven. Men denkt dan wel aan de auto's die men daar kwijt kan, maar niet aan de verpleeg sters en ander personeel met avond- en nachtdiensten, die daar in het donker en met slecht weer vanaf de Oosthavendijk komen lopen. De denk dat er weinig dames zijn die dat durven in deze onveilige tijd. En zoveel auto's kan men daar niet kwijt, zie maar op de peekaai aan de westkant, die nu al benut wordt, daar is slechts plaats voor één rij, wat neerkomt op 25 wagens. Verder is het grote probleem dat er voor alle andere voorstellen ook nogal wat tegenstan ders zijn. Een parkeergarage aan de Paulina van Weellaan is namelijk te hoog en past niet in de omgeving. Een parkeergarage op het ziekenhuistertein zou praktisch tegen het ziekenhuis aan moeten worden gebouwd gezien de plaats die er nog is. Maar we mogen de patiënten die op bed liggen toch ook wel wat uitzicht gunnen? Ook het boezemplantsoen stuit op tegen stand, namelijk van de bewoners van de Tramweg. Hetzelfde probleem speelt bij een plateau op palen over het boezemgedeelte naast het zie kenhuis. Dat hoeft men niet persé te dempen, want het water van de boezen kan onder het plateau door richting haven bUjven stromen. Maar ook hiervan vinden bewoners van de Boezemweg dit geen succes. Ook is er tegenstand tegen aantasting van dit kleine stuk boezem, wat dan verloren zou gaan als dorpsgezicht, hoewel er toch 1 km. boezem overblijft richting Vroonweg. Dus wat men ook beslist, altijd zullen er tegenstanders bUjven. Maar is het niet zo dat we allen gelukkig waren, toen een aantal jaren geleden werd besloten dat het zieken huis op Goeree-Overflakkee zou blijven bestaan, en we niet voor alle ziekenhuishulp naar Rotterdam moesten? Om aan alles te voldoen, moest er verbouwd worden; geleidelijk aan kwamen er vele poli's bij, zodat men nu bijna voor alles in Dirksland terecht kan. Voor veel bewoners in de omgeving was het toen zo: je kocht of huurde een huis vlak bij een ziekenhuis, dat volop uit ging breiden. Dan nam men toch zelf het risico dat men hier na verloop van tijd hinder van zou ondervinden? In ieder geval, er zal iets moeten gebeuren, want nu is er op verschillende dagen in de week veel parkeeroverlast in wel acht straten rondom het ziekenhuis. Daarom zal men een locatie moeten kiezen waar men veel auto's kwijt kan en waarvan weinig bewoners in de omgeving last heb ben. Dat is een parkeerplateau over het boe zemgedeelte naast het ziekenhuis, vanaf de brug bij het busstation, richting West Haven- dijk. De ingang maakt men recht tegenover de bushalte, en de uitgang aan de andere kant, via de bestaande slagbomen op het zie kenhuisterrein. Het geringe aantal bewoners van dat stukje Boezemweg kijkt toch nu ook al op de geparkeerde auto's die op het ziekenhuister rein staan, ze komen dan alleen wat dichter bij te staan. En mocht men last van autolich ten hebben, dan kan men de bestaande heg wat hoger laten groeien. Kort samengevat zou een plateau daar één van de beste oplossingen zijn: - Goede bereikbaarheid, en geen overlast voor het verkeer op de doorgaande wegen. - Hier kan men veel auto' s kwijt, twee rijen over de hele lengte. - Afwatering naar de haven geen probleem. - En het dorp is verlost van de parkeerpro blemen. Als men al deze voordelen op een rijtje zet, moet men er toch geen probleem van maken om hiervoor één vijfde gedeelte van de boe zem op te offeren? Vroeg of laat hebben we hier allemaal profijt van. En als alternatief voor het personeel: zou het niet beter zijn om in plaats van op de peekaaien te parkeren, te proberen bij de heer Den Hertog het stuk grond dat braak ligt tussen garage Doom en Maïtre André te huren, zodat daar een gunstige plaats gecreëerd kan worden qua loopafstand en veiligheid? A. de Blok sr. Dirksland Het ziet er naar uit dat Rusland geen zachtgekookt eitje zal worden. Franz krijgt samen met Peter Mayer een post in een uit gebrand huis. Voor hen is een plein, dat als verboden gebied geldt. Een ieder die het plein betreedt, moet zonder pardon worden neergeschoten. Zelfs vrouwen en kinderen mogen niet worden ontzien. Franz krijgt een vreemd gevoel over zich. Om acht uur zal aflossing plaatsvinden en om negen uur wordt hun reis voortgezet. Blijkbaar zijn de Russen op de hoogte hoe er door de bezetter wordt gehandeld; geen mens laat zich in de omgeving van het station zien. Franz en Peter staan met het geweer schietklaar in de hand voor een huis, waarvan de voorgevel is verdwe nen. Vanaf die plaats kuimen ze het hele plein over zien. Zo nu en dan praten ze wat. Peter heeft het over de boerderij en het werk. Franz begrijpt dat de man het erg moeilijk heeft en merkt dat het hem goed doet om zijn hart eens te kunnen uitstorten. Hijzelf zit eveneens vol zorgen over thuis. Maar hij .weet ook dat daar met Peter nu niet over te praten valt; die heeft alleen oog voor z'n eigen problemen. Peter begint hoe langer hoe meer los te komen. Zelfs van de kleinste voorvallen die hij op de boerderij heeft beleefd, maakt hij Franz deelgenoot. Als de wachttijd voorbij is, voelt de man zich bijna herboren. Gelidddg, dat hij een kameraad heeft gevon den die zijn moeilijkheden begrijpt en die naar hem heeft willen luisteren. Enkele malen is er een sergeant geweest, die de wacht posten controleerde. Tegen kwart voor acht is de aflos sing van de wacht. Het zijn SS-ers die lachend en opgewekt de taak overnemen. In hun laarzen en tussen de koppehiem hebben ze handgranaten gestoken en zelfs hebben ze een paar pantservuisten bij zich. Franz krijgt de indruk dat deze kerels met veel genoe gen van hun wapens gebruik zullen maken en er niet voor temgdeinzen om op vrouwen en kinderen te schieten. Er komt een gevoel van afschuw over hem. Dit zijn de mannen die in Rusland beschaving hebben gebracht en waarvan Karl-Heinz vanmiddag vertelde. Als wij terugontvangen wat we de Russen hebben aan gedaan, staat ons nog heel wat te wachten, peinst hij, terwijl ze naar het station worden gebracht, om van daar naar htm onderkomen temg te marcheren. Peter merkt niet, dat zijn maat na de wacht erg in zich zelf gekeerd is; hij voelt zich opgelucht en praat hon derd uit tegen Franz, die hem zo nu en dan ongeïnte resseerd met ja en nee antwoordt. Als de vijfde compagnie weer in het gebouw temg is, wacht hun een aangename verrassing in de vorm van koffie. Echte warme koffie, die ze in lange tijd niet hebben geproefd. In de gang staat een grote ketel. Daaruit kan een ieder naar behoefte scheppen. Zulk een overdaad is men niet gewend, er wordt dan ook dankbaar gebmik van gemaakt. Er is nog even tijd om een sneetje brood te eten, dat zich met de warme kof fie goed laat smaken. Lang duurt het dan niet meer of er worden aanstalten gemaakt om te vertrekken. Bevelen klinken; er is luid geschreeuw en weldra vertrekt de eerste compagnie naar het station. Vijf minuten later gaat de tweede, tel kens met tussenruimten van vijf minuten een compag nie. Als het bataljan is ingestapt, is men klaar voor de reis, waarvan niemand nog weet, waar die zal eindigen. Het duurt nog een uur voor de trein zich in beweging zet. Dan, zwaar zuchtend, stoomwoUcen uitbrakend. stampt de zware wagentros het station uit, de wijde Russische vlakte in. Er worden allerlei gissingen gemaakt omtrent het doel van de reis. Als de volgende morgen de zon ter rechter zijde van de trein opkomt, kan Franz daaruit opmaken, dat ze naar het noordoosten gaan. Het eerste punt dat hun over de richting die ze gaan enige aanwijzing geeft, is de grote stad Pskow. Vandaar gaat de trein door de oimietelijke Russische mimte naar de stad Loega, gelegen aan de gelijknami ge rivier. Enkele dagen later komt de zon geheel rechts naast de trein op, wat er op wijst dat ze nu naar het noorden gaan. Daar Mgt een van Ruslands grootste steden: Leningrad. Een stad die al meer dan twee jaar onafge broken door de Duitsers belegerd wordt. Het ziet er naar uit, dat, mocht de stad in Duitse handen vallen, dit ten koste zal gaan van nog eens duizenden doden. Zal het bataljon hier opgeofferd worden? Hoe verder de trein naar het noorden gaat, des te zeker der wordt het dat Leningrad de eindbestemming zal zijn en dit wordt nog duidelijker als de trein een eind- weegs de loop van de Loega volgt. De bmggen over de rivier worden zwaar bewaakt. Overal staat afweerge- schut opgesteld. Er is de Duitsers veel aan gelegen de bmggen intact te houden. Steeds verder rijden ze naar het noorden. Als de trein in de buurt van de stad Kras- nowwardejsk komt en door een dichtbebost terrein rijdt, begint plotseling de stoomfluit met korte stoten te gUlen. De soldaten, die niet weten wat dat te betekenen heeft, turen door de ramen naar buiten om te zien wat er gaande is. Hun nieuwsgierigheid wordt onverwachts en op een onprettige manier bevredigd: Ergens uit de wildernis klinkt het driftig knetteren van mitrailleurs. Meteen begiimen de vuurmonden op de trein een moordend antwoord te geven. Hier en daar vliegen de ramen aan splinters en worden de wanden van de wagons aan flarden gereten door een kogelregen. Er klinkt gekerm van gewonden en de eerste doden zijn op weg naar hun bestemming gevallen. De beschieting duurt hooguit enkele minuten, maar voor de soldaten in de trein is het alvast een klein voor proefje van wat hun straks te wachten staat. De spoorlijn wordt door speciale eenheden bewaakt, maar telkens lukt het de partizanen weer de rails op te blazen of de treinen te beschieten. EindeUjk komt de trein ten oosten van Leningrad in de frontstad Mga aan. Van hiemit wordt het bataljon met vrachtwagens naar zijn bestemming gevoerd. Op het station heerst een dmkte van belang, verschei dene treinen worden gelost; allemaal oorlogstuig dat voor het front is bestemd, dat niet ver meer verwijderd is. Gelukkig is het einddoel van de reis niet Leningrad geweest; ze zitten te ver oostwaarts daarvan. Wat hun bestemming wordt is nog steeds niet bekend. Het bataljon moet buiten het station aantreden en wordt afgemarcheerd. Na een lange mars komen ze in de buitenwijken van de stad, waar ze in oude herenhuizen worden ingekwar tierd. Daarna krijgen ze een warme maaltijd, die beter is dan ze in Duitsland of Polen ooit gehad hebben. De volgende morgen worden ze naar de plaats van bestemming gebracht. Ergens tussen Mga en het front. Russische krijgsgevangenen hebben de trein gelost en alles op vrachtwagens geladen. Deze gaan de volgen de morgen op weg met een gedeelte van de eerste compagnie om kwartier te maken. (wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 2004 | | pagina 5