Overdenking
Open dag Visserijschool
uit de
Heilige Schrift
Drukwerk
Kruistocht
\marJLeniitgtad
EiuunoBn-niEuws
HET
rJpJKVENSTER
Orgel en bariton concert
in Breepleinkerk
Sing-in te Dirksland
om in te lijsten
VERVOLGVERHAAL
puzznaoEK óezocht
Liocttcras
nmi-MmMittnü
ouoi pomi
'7 GEHim UaN OE HOLUOPS
vniHLEGdEm
f/O00v mi iiHEEPïEi
Vanwaar komt onze hulp?
Mii-ümpEiKam
H0° IN OE SCHMUVI
n^i
Gebr. de Waal
Drukkerij
(0187)47 10 20
«I^aiga-^rilogie - deel 1
JOH.aV£ENHor
PAGINA
VRIJDAG 16 JANUARI 2004
Blik op kerk ^Ni
en samenleving [j
- Veiligheid
- Criminaliteit
- Winkeldieven
- Privacy
De verschillende politieke partijen hebben in
hun beginselprogramma de veiligheid van
de burger opgenomen. En zeker in de ver
kiezingstijd schermen ze daarmee en worden
er grote beloften gedaan dat ze daar in de
toekomst prioriteit aan zullen geven.
Het nieuwe jaar is ook zo'n gelegenheid om
te laten weten dat de overheid de veiligheid
van de burger hoog in het vaandel heeft
staan. Burgemeesters en commissarissen
van politie hebben meestal in hun nieuw-
jaarsspeech wel een paragraaf die hoge ver
wachtingen wekt. Soms heb ik de neiging te
denken dat ze alleen maar een proefballon
netje oplaten om eens te zien hoe de bevol
king daarover denkt.
Dat was ook begin deze maand het geval.
Eerst was er een enorme discussie over de
zogenaamde 'kliklijn'. Burgers die bang zijn
voor represaillemaatregelen van de crimine
len kunnen nu zonder vrees verdachte perso
nen aangeven. De M-lijn (Meld Misdaad
Anoniem), die eerst slechts regionaal func
tioneerde, is nu landelijk geworden.
Daarnaast kwam de Utrechtse commissaris
van politie, Vogelzang, met de suggestie, de
foto's van veelplegers, de zgn. 'draaideurcri
minelen' te publiceren, bijvoorbeeld in een
supermarkt. De voorzitter van de winkeliers
vereniging deed er nog een schepje boven
op: winkeldieven zouden moeten worden
opgesloten in een kooi, tot de komst van de
politie. De overige winkeliers hebben hem
overigens dat voorstel niet in dank afgeno
men!
Een en ander bleek een dankbaar gespreks
onderwerp te zijn. Het is voor iedereen dui
delijk dat winkeliers en burgers de zoge
naamde 'kleine criminaliteit' meer dan zat
zijn. De winkeliers omdat ze voor miljoenen
schade üjden en het winkelend publiek
omdat het zich bedreigd en onveilig voelt.
Geen wonder dat van alle kanten geroepen
wordt dat er iets aan gedaan moet worden.
Temeer daar volgens de middenstand de te
hulp geroepen politie vaak verstek laat gaan.
Het is natuurlijk onverdraaglijk wanneer een
winkeldief in z'n kraag gepakt wordt en de
poUtie komt niet omdat ze te druk is met
andere zaken! Dan moetje ook niet 'ach en
wee' roepen wanneer de getroffenen eigen
rechter gaan spelen.
Dat is één van de bezwaren die tegen deze
plannen worden ingebracht. Dat criminelen
aan de schandpaal worden gezet en het mik
punt worden van het winkelend publiek.
Natuurlijk heeft in een rechtsstaat ook een
misdadiger recht op privacy. Maar de veilig
heid en de bescherming van de burgers zijn
ook grote goederen. Daarom is het een uit
daging voor politie en justitie om er iets aan
te doen. Waarnemer
l».".'>.>.'.^.,'>*<t,,
Deze vraag- en antwoordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer die er
kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu
ren aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8,3240 AA Middelharnis, met
in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door
deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
Een lezeres van onze krant vraagt zich af of
iemand nog het Nederlands Puzzelboek van
Van Kraal, destijds uitgegeven door Elmar
Rijswijk in bezit heeft. Ze wil het graag
kopen, wilt u het verkopen dan kunt u con
tact opnemen met de redactie.
Mijn lidcactiis bloeit prachtig, maar de nieu
we knopjes die er aan komen blijven klein en
slap en vallen af. Wat kan ik hier tegen
doen?
Antwoord: Het afvallen van knoppen na de
eerste bloei van lidcactussen is een bekend
verschijnsel, vooral als zij het veel te goed
hebben. Waarschijnlijk schiet de bloeikracht
na de eerste bloei wat te kort. U kunt probe
ren de planten na de eerste bloei drie a vier
dagen rust te geven op een koelere stand
plaats met weinig water en beslist geen mest.
Mogelijk zal het hervatten van gieten en
mesten de nieuwe knoppen dan tot bloeien
brengen, maar een aantal zal toch afvallen.
Het werkt ook gunstiger wanneer u in de
bloeitijd eenmaal in de 14 dagen of minder
mest geeft i.p.v. eenmaal per week, waar
door het gevaar van overvoeren en daarmee
het ontstaan van te veel knoppen, wordt ver
minderd.
Is het echt zo dat de anti-aanbaklaag in pan
nen en tosti-ijzers kankerverwekkend is als
dit loslaat en als je er per ongeluk van eet?
Antwoord: We krijgen vaker brieven van
lezers die iets hebben 'horen zeggen'.
Gelukkig blijken die praatjes vaak loze
geruchten te zijn. Vooral de vrees voor ern
stige ziekten doet sommige mensen de wild
ste geruchten verspreiden. Let wel: als
bepaalde gebruiksvoorwerpen wérkelijk
enig gevaar voor de volksgezondheid zou
den opleveren, waren ze door onze overheid
wel gelijk verboden en uit de handel geno
men! Pannen en bakvormen met een anti-
aanbaklaag van polytetrafluoretheen zijn al
meer dan 30 jaar in gebruik zonder dat
iemand er ooit ziek van is geworden. Dat de
bodem eerst ruw wordt en de anti-aanba
klaag mogelijk loslaat, komt door slijtage.
Wat er aan materiaal wordt afgeslepen,
kwam hoofdzakelijk met uw vaatwasmiddel
en het afwaswater in uw gootsteen terecht en
is heus niet giftig. Ook het resterende metaal
van de pan zonder die anti-aanbaklaag blijft
normaal bruikbaar. Natuurlijk kunnen de
spijzen zonder die teflonlaag geleidelijk wél
gaan aanbranden. Die slijtage moet u bij
nieuwe pannen voorkomen door geen meta
len lepels en schuimspanen, sterke afwas-
middelen, schuursponsjes, e.d., te gebrui
ken. U kunt de binnenzijde maar beter met
keukenpapier uitvegen en met heet water
omspoelen.
In eenfotolijst kwamen wij het bijgevoegde
insect tegen. Wat kan het zijn?
Antwoord: Helaas is het insect zodanig
beschadigd bij ons aangekomen dat onze
entomoloog met geen mogelijk kon achter
halen wat voor een insect het was. Het is om
daarom aan te bevelen om insecten in een
stevig doosje aan ons op te sturen.
Weet u waar ik een cursus kalligrafie kan
volgen?
Antwoord: U kunt een cursus volgen (om er
Op vrijdag 30 januari geeft Martin Man een
orgelconcert in de Breepleinkerk in samen
werking met de baritonzanger Karel Bogerd.
Naast de gebruikelijke verzoekimpovisaties
door Martin, is op de avond de zanger te
beluisteren met zijn warme baritonstam. Hij
zingt liederen uit het geestelijke en klassieke
genre. Organist en bariton hebben samen een
breed repertoire opgebouwd waaruit zij een
selectie hebben gemaakt.
Voor aanvang is er de mogelijkheid verzoe
ken in te dienen die door Martin op het orgel
worden gespeeld. Karel Bogerd is sinds tien
jaar actie als zanger. Hij heeft vele zangles
sen gevolgd en geeft regelmatig concerten.
Tevens treedt hij op als solist bij kooruitvoe
ringen. De CD's die hij heeft gemaakt zijn in
de Breepleinkerk verkrijgbaar.
Het concert begint om 20.00 um-. De toegang
bedraagt 7,- voor volwassenen en 3,-
voor kinderen onder de 12 jaar.Kaarten zijn
verkrijgbaar aan de deur vanaf 19.15 uur.
Op vrijdag 30 januari is er van 19.00 tot
2Q.0Q uur weer een sing-in in de Ned.
Herv. kerk van Dirksland. Muzikale
medewerking wordt verleend door de
plaatselijke praiseband 'Image'. De col
lecte die zal worden gehouden, is voor de
helft bestemd voor de nieuwbouw van
verenigingsgebouw 'Onder de Wiek', de
andere helft is voor de aanschaf van mate
riaal van praiseband 'Image'long en oud
hartelijk welkom.
maar een paar te noemen) bij het NTI, post
bus 2222, 2301 CE Leiden, tel: 071-
5610077. Bij Grafikal Vormgeving, Paande
renstraat 20, 2396 EC Koudekerk a/d Rijn,
tel. 071-3415216, e-mail: info@grafikal. Bij
NHA Postbus 7006 5980 AA Panningen.
Maar misschien is het voor u interessant als
u eerst contact opneemt met de kalligrafi
sche vereniging Mercator, M. v.d. Voort-
plein 8, 865 BH Tienray; tel. 0478-691446;
e-mailadres: mercator@wanadoo.nl.
In de jaren zeventig kocht ik potjes met aluin
en borax voor een creatieve hobby. Kunt u
me vertellen waarvoor deze stoffen dienden
en of ik ze nog gebruiken kan?
Antwoord: Aluin of te wel kaliiraialumini-
umsulfaat wordt gebruikt als plakmiddel
voor bladgoud of -zilver, maar ook voor het
reinigen van metalen (100 g per liter water,
verhitten tijdens gebruik). Borax (natrium-
boraat) is een wit mineraal. Bij verhitting
smelt het borax en wordt helder. Er ontstaat
een glasachtige laag die sterke oxidatie
voorkomt en het vloeien van metaal bevor
dert. Borax wordt ook wel gebruikt om mie
ren te verdelgen, aluin als grondverbeteraar.
U kunt de stoffen nog wel gebruiken, doet u
dit niet dan u kunt u ze het beste in de klein-
chemisch afvalbak deponeren.
Waarom zou een opgerolde haring 'rol-
mops' heten?
Antwoord: Volgens de etymologica omdat
het eerste deel komt van (op)rollen, en het
tweede deel vermoedelijk van mop, dat o.m.
brok, klomp en kluit betekent.
Waarom moeten flessen wijn beslist liggen
en mogen ze niet enige tijd rechtop staan?
Antwoord: Omdat bij staande flessen de
kurk uitdroogt en er dan teveel lucht bij de
wijn kan komen. En: laat ze zo lang mogelijk
stil liggen.
Ik verzamel streepjescodes. De meeste
beginnen met 87, maar waar komen die met
begincijfers 30, 40, 50, 54, 84 en 90 van
daan?
Antwoord: De landencode 30 duidt op
Frankrijk, 40 op de Duitse Bondsrepubliek,
50 op Groot-Brittannië, 54 op België, 84 op
Spanje, 87 op Nederland en 90 op Oosten
rijk. Als u de verpakking goed belqjkt, vindt
u op de buitenlandse etiketten wel vermeld
waar het product gemaakt is.
Psalm 121
In een mensenleven zijn er vele bedreigin
gen. En deze bedreigingen en zorgen worden
in Psahn 121 aangeduid met de bergen. De
bergen vormen een bedreiging omdat ze een
onherbergzaam stuk natuur zijn, waar het
voor een mens moeiüjk is om te leven en om
aan voedsel te komen. Maar de bergen zijn
ook de verblijfplaats van de rovers, die de
reizigers overvallen en soms zelfs doden. Op
de bergen waren ook de offerplaatsen voor de
afgoden. In de bergen was er de bedreiging
van de machten die zich tegen de Heere keer
den en die de mensen wilden wegtrekken van
de Heere om hen in him macht te krijgen.
En dezelfde bedreigingen zijn er nog steeds
voor ons mensen. De zorgen en angsten van
enkelingen en groepen richten zich op ons
bestaan dat bedreigd wordt door velerlei
ziekten en allerlei vormen van lijden, ook
bedreigd wordt door natuurrampen. We
leven allen maar in een heel betrekkelijke
veüigheid en ieder ogenblik wordt ons leven
bedreigd.
Naast de dreiging van de natuur is er de drei
ging die wij mensen voor elkaar vormen.
Mensen zijn vaak rovers voor elkaar en staan
elkaar dikwijls naar het leven. We zien dat in
het geheel van de volkerenwereld, maar ook
in het leven van de enkeling. Er is een felle
concurrentiestrijd, vooral bij de toenemende
werkeloosheid, en er is een competitie om
vooral maar bij te blijven. Er moeten allerlei
cursussen gevolgd worden om bij te blijven.
en dat heeft vaak weer gevolgen voor het
samenleven met elkaar binnen de maatschap
pij en ook binnen het gezin. Door de concur
rentiestrijd en door de onderlinge competitie
ontstaat er dikwijls vervreemding van man
en vrouw, ouders en kinderen. En ook van
collega's op het werk.
Wij mensen vormen maar al te dikwijls een
bedreiging voor elkaar. We proberen zoveel
mogelijk voor onszelf te verwerven, ons
zoveel mogelijk veilig te stellen, met alle
mogelijke middelen, omdat we ons bedreigd
voelen, maar juist daardoor vervreemden we
nog verder van elkaar en gaan we de ander
steeds meer zien als onze vijand.
Daarnaast is er de dreiging van de machten.
We worden bedreigd omdat er ook in onze
tijd zoveel dingen zijn die moeten, omdat het
in is, omdat het bij onze tijd past, omdat
iedereen het doet. Het wordt steeds moeilij
ker om een eigen leven te leiden. Steeds ster
ker is er het gevaar dat de media voorschrij
ven hoe we moeten leven en hoe we ons
leven moeten inrichten. Als een dreiging
komt het op ons af, omdat we allen daarin
meegesleept dreigen te worden en er in ten
onder dreigen te gaan. De machten en de
afgoden van onze tijd willen ons leven bepa
len en ons aan zich onderwerpen. Daarbij
voelen we ons bedreigd door de grote
wereldmachten, leven we onder de angst
voor een grote oorlog die ook ons leven vol
komen kan vemietigen.
Tegenover al de dreigingen die op ons afko
men, staan we met vrees en beven, we voelen
ons er niet tegen opgewassen, en we gaan in
onverschiUigheid ten onder of we zoeken
naar hulp om ons heen. Vanwaar zal onze
hulp komen? Ondanks alle vooruitgang die
er is en ondanks alle toename van kennis en
wetenschap, voelen we ons net als de pel
grims die uit Jeruzalem, de veihge stad, weer
het gevaarlijke bergland moesten doortrek
ken. Vanwaar zal de hulp komen? Onze hulp
kan alleen komen van de Heere, Die hemel
en aarde geschapen heeft. Bij de Heere is
hulp voor ons mensen, want Hij is de Schep
per van hemel en aarde. Alle bedreigingen
die op ons af komen zijn uiteindelijk afkom
stig vanuit het geschapene, en zijn zo ook
onderworpen aan de Heere. De Heere heeft
de macht om ons te beschermen en Hij wil
ons ook beschermen. Niet zo dat we nooit
moeilijkheden zullen kennen en nooit met de
bedreigingen te maken hebben, maar wel zo
dat de machten die er zijn ons niet wezenlijk
kunnen raken, onze ziel niet kunnen ver
woesten.
In Christus is God met ons. Immanuël. God
de Zoon wilde in onze nood komen, in onze
schuld, en Hij wilde leven temidden van de
bedreigingen die op ons afkomen. In Christus
is God tot ons gekomen, opdat wij ons door
Hem laten redden en laten bevrijden uit onze
nood en uit onze wanhoop. In Christus wil
God onze Vader zijn en wil Hij in alle dingen
voor ons zorgen. God komt tot ons in onze
zonden, on onze nood en in onze ellende
opdat we daarin niet zullen omkomen, maar
ons laten meenemen naar Gods toekomst. De
toekomst verliest dan veel van haar dreiging,
omdat we door Gods genade mogen weten
dat de toekomst in handen van de Heere ügt
en dat Hij ons zal bewaren en geleiden ook op
de weg naar die toekomst toe.
De Heere wil voor de Zijnen zorgen. De
Heere zorgt voor Zijn kerk in haar geheel,
maar Hij kent ons ook persoonlijk en Hi wil
ook voor ons persoonlijk zorgen. En juist als
we aan het begin van een nieuw jaar vooruit
zien, ook vooruitzien naar de wederkomst
van Jezus Christus, mogen we elkaar erop
wijzen dat de Heere aan de Zijnen denkt en
voor hen wil zorgen. Hij heeft Zijn Zoon tot
ons gezonden om ons te redden, en daarom
mogen we erop vertrouwen dat Hij ook ver
der voor ons zal zorgen en ons mee zal
nemen naar Zijn grote toekomst. Als we bij
de Heere schuilen zijn we veilig, ook te mid
den van de grote dreigingen van onze tijd.
Dirksland
ds. J. Willemsen
Een vriendin gaf mij een anti-Rimpelcrème
die helemaal niet hielp. In de winkels zijn die
flesjes erg duur. Weet u een natuurlijk (en
betaalbaar) middeltje om een gladde huid te
behouden?
Antwoord: De praktijk wijst helaas uit dat
zelfs de gebruikers van allerlei diure zalfjes
en smeerseltjes nooit een behoorlijk of
afdoend resultaat boeken. Wel kunt u rim
pelvorming enigermate voorkomen en
tegengaan door bij zoimeschijn uw gezicht
zoveel mogelijk in de schaduw te houden en
uw huid niet met de hand in plooien te
duwen (zoals sommige mensen tijdens hun
werk of in zorgelijke omstandigheden vaak
doen). Houd uw huid soepel en enigszins
vettig met een klein likje gewone óngeparfu-
meerde crème of een erikel druppeltje olie
als ze i.v.m. uw leeftijd droog aanvoelt, want
eén droge huid verliest haar elasticiteit.
Heeft de thermometer in ons land wel eens
boven de veertig graden Celsius aangewe
zen buitenshuis?
Antwoord: Wij hebben het door het
K.N.M.I. laten nakijken, maar de hoogste
temperatuur die sinds 1854 in de schaduw op
een geijkte thermometer werd gemeten,
bedroeg 38,6° C; dat was op 23 augustus
1944 in Wamsveld (bij Zutphen).
Waarom maakt een mug zo'n afschrikwek
kend zoemend geluid bij het vliegen en hoor
je vliegen en vlinders nooit vliegen
Antwoord: Dat geluid ontstaat door het
bewegen van de vleugels. Als die 450 keer
per seconde heen en weer gaan, horen we het
normale gezoem waarmee ze de aandacht
van soortgenoten trekken. Die kwaadaardige
hoge toon horen we bij circa 500 slagen
p/sec. De huisvlieg bereikt slechts 350 sla
gen en veel vlinders halen niet meer dan 7 tot
10 vleugelslagen p/sec.
Tijdens de open daii v<in iJ< X'nsenjM hooi :al er ook een demonsuaue 'netten maken' zijn.
Jongeren en ouderen die iets meer wil
len weten over de visserij krijgen vol
gende week vrijdag en zaterdag de
kans om hun kennis te vermeerderen.
Op vrijdag 23 en zaterdag 24 januari houdt
het Scheepvaart en Transport College, afde
ling visserij de jaarlijkse open dagen. Op
zaterdag zijn er tal van activiteiten van 10.00
tot 14.00 uur.
Zo zijn er demonstraties visnetten maken en
repareren; vis fileren, panklaar snijden, bak
ken en.eten. Er is ook een mogelijkheid
voor een vaartocht met de viskotter OD 50
en de GO 32 kan bezichtigd worden.
Verder zijn er presentaties van de volgende
bedrijven: Holland Nautic met elctronische
kaartplotter en navigatieapparatuur; Maas
kant Scheepswerf; Productschap Vis; Coö
peratie Westvoom; Van Voorden scheeps-
schroeven, scherfijsmachines, enz.; Visaf-
slag UFA met een presentatie vissoorten en
Radio Holland met Radar, echoloden visop-
sporing apparatuur.
Vissers en leerlingen van de school geven
demonstraties, waarbij ook de modernste
visserijsimulator van Europa bezichtigd kan
worden. Natuurlijk kan er ook alle informa
tie gekregen worden over de opleiding aan
de school.
De school is gelegen aan de Deltahaven 4 in
Stellendam (binnenhaven).
De mannen mogen iimikken. Model, een hele slag om
hun as draaiend, waarbij luid 'hoooooi!' wordt geroe
pen. Dan hollen ze zo hard ze kunnen naar biimen.
Op de kamer wordt alles gepoetst en gewreven.
Plotseling schettert de schelle stem van Schreijer door
het gebouw. Hij is op inspectie en heeft in de loop van
een geweer een stofje ontdekt en brult nu dat er een
zandverstuiving in het wapen zit. Een drietal slacht
offers heeft hij op zijn inspectietocht gevonden. Deze
moeten nog voor het eten naar buiten om strafoefenin-
gen te maken. Met volle bepakking moeten ze op de
grond Uggen en zich met de armen weer omhooghef-
fen. Dit gebeurt terwijl de korporaal telt: "Een, twee,
drie vier", tot twintig, waarbij het tempo steeds wordt
opgevoerd.
Als de oefening, naar de mening van Schreijer niet vlot
verloopt, scheldt hij de mannen uit op een manier, die
meer dan vernederend is.
Als ze eindeUjk hun opdracht naar wens hebben vol
bracht, moeten ze nog drie maal roepen: "De ben een
viezerik." Dan mogen ze naar binnen om opnieuw hun
wapens te poetsen en hun kleding te reinigen.
De compagnie maakt zich klaar om eten te gaan halen.
De kans is groot, dat de drie gestraften te laat bij de
veldkeuken zullen komen en naast de maaltijd grijpen.
Wie te laat is, wordt gewoon overgeslagen.
Door hun kameraden worden ze geholpen met het
schoonmaken van de spullen, die overigens best in
orde waren. Maar de korporaal moest zijn slachtoffers
hebben; men weet dat en houdt er rekening mee. Juist
op deze manier wordt echter teamgeest gekweekt. De
mannen voelen zich door het lot verbonden. Vandaag
is hij het, maar morgen ben ik het die geholpen moet
worden.
Nauwelijks zijn de uitrustingsstukken van de gestraf
ten klaar of in de deur van de loods klinkt de stem van
een van de corapagniesergeanten: "Vijfde compagnie,
aantreden voor etenhalen!" Er gaat een luid gejuich op;
niet omdat men zo verheugd is, maar het hoort erbij.
Hoe harder er geschreeuwd wordt, des te beter is het.
Met de etensketel in hun hand hollen de maimen naar
buiten. Ze gaan in het geüd staan en als de laatste zich
heeft aangesloten, wordt er genummerd waarna ze naar
de keuken marcheren.
Het menu bestaat uit een paar sneden kuch en een
schep koolsoep. Rij voor rij loopt langs de keukenwa
gen. Ieder krijgt zijn keteltje volgeschept.
Met hun maaltijd gaan ze naar het gebouw terug om
die daar op te eten. Terwijl de waterige soep wordt
gelepeld, wordt er ineens, luid 'Opstaan' geroepen.
De compagniesergeantmajoor treedt binnen: "Hoe
smaakt het eten matmen?"
"Heerlijk majoor", roepen ze, zoals hun dat is geleerd.
"Zijn er nog klachten?"
"Nee majoor, er zijn geen klachten."
"Doorgaan." De majoor verlaat de kamer en begeeft
zich naar het volgende vertrek. Ook daar smaakt het
eten heerlijk en er zijn geen klachten.
Na het eten worden bestek en etensketels afgespoeld in
emmers warm water, waarvan er per compagnie twee
beschikbaar zijn. Als het etensgerei opgeborgen is,
blijft er nog even tijd over om een praatje te maken en
een sigaret te roken. Met de avondoefening in het
vooruitzicht, zijn de gesprekken niet al te optimistisch.
De soldaten voelen zich niet op hun gemak. Hier en
daar wordt fluisterend overlegd of er een mogelijkheid
is om zich te drukken. Als er werkelijk met scherp
geschoten wordt, zal er geslopen moeten worden, daar
de kans op verwonding niet denkbeeldig is.
Alleen Karl-Heinz maakt zich geen zorgen: "Wat de
korporaal vertelt is allemaal lariekoek. Ze gaan aan ons
geen kogels verspillen, daarvoor zijn we te kostbaar.
Vergeet niet vrienden, dat we in Rusland nog het een
en ander hebben op te knappen. Wie zal daar de vui
ligheid opruimen? Wij toch zeker!"
Buiten heerst er al een gespannen drukte. De compag
nieën die in de verdediging gaan, worden voor de lood
sen opgesteld. Ze zijn volledig bewapend. Vooraan in
de troep zes lichte M.I. mitrailleurs over de schouders
van de schutters; achter hen de helpers met elk een kist
munitie en het geweer aan de riem. De onderofficieren
en korporaals hebben een machinepistool voor de borst
en verschillende soldaten dragen kruiselings banden
mitrailleurmunitie.
Bevelen kliiiken. Dan marcheert de ene compagnie na
de andere af op weg naar het oefenterrein, ergens in de
Poolse vlakte.
Een uur later is het tijd voor de aanvallende compag
nieën om uit te rukken. Ze hebben geen wapens, maar
wel hebben ze al hun bepakking mee te torsen.
Als ze zijn aangetreden, wordt meegedeeld wat het
doel van de oefening zal zijn. Ergens zit de vijand.
Men wil weten wie het is en waar hij zich verborgen
houdt. De vijand moet worden aangevallen. Echter
zonder wapens en er moeten gevangenen gemaakt
worden. Deze gevangenen moet men bij de comman
doposten afleveren.
Het is al schemerig als ze zich op weg begeven naar de
plaats van bestemming. Aan de bosrand treffen ze hun
conunandant en de rest van de officieren aan. De com
mandopost waar straks de krijgsgevangenen heen
gebracht worden, wordt ingericht. Per peleton moeten
ze de vijand zoeken en overvallen. Waar die zich ver
borgen houdt, weet natuurlijk niemand. Zaak is om
gedekt te blijven, daar een eventuele beschieting niet
erg aanlokkelijk is. De aanval zal alleen door soldaten
worden uitgevoerd, zelfs de korporaals blijven achter.
Dit zeer tot ongenoegen van Karl-Heinz, die er grote
prijs op zou stellen zich samen met het zwijn in het
veld te bevinden.
Maar Schreijer beent met statige pas rond; hem kan
niets gebeuren. Hij geeft de mannen nog enkele aan
wijzingen, daar ze geheel op eigen initiatief moeten
opereren. Dan komt het bevel: Aanvallen!
Diep voorovergebogen gaan ze op zoek naar een vij
and, hoewel ze geen flauw vermoeden hebben waar die
zich ophoudt. Eenmaal uit het gezicht van de officie
ren, zegt Franz: "Jongens, we moeten met krijgsge
vangenen terug komen, daar is geen ontkomen aan. We
kunnen hier niet ergens wegkruipen en wachten tot de
oefening is afgelopen, hoe graag we dat zouden wil
len."
"Ze hebben het zaakje geniepig in elkaar gezet", mop
pert Peter Mayer.
"Luistert nu eens", herneemt Franz, "als het werkelijk
waar is dat er scherpe patronen tussen de losse flodders
zitten, moeten we zekerheid hebben over de verblijf
plaats van de vijand."
"Kun jij ruiken waar die kerels zitten?" vraagt Karl-
Heinz.
"Ec heb lang genoeg in het bos gelopen om te kuimen
zien waar mensen zijn geweest."
Peter Mayer zegt: "Jawel Franz, maar hoe denk je een
spoor te vinden van onze maats, die wie weet waar in
deze oneindigheid verborgen zitten?"
"Laten we er achter zien te komen, hoe ze naar het veld
zijn gelopen. Ze hebben niet de gewone route gevolgd,
dat is zonder meer aan te nemen."
Er wordt instemmend geknikt; al begrijpen ze niet
waar Franz heen wil.
"Kijk, het is zo, dat de voorsprong in tijd die de ande
ren hebben, vrij gering is. (wordt vervolgd)
