Overdenking
Fietstocht
Open dagen
'de Nollestee'
uit de
Heilige Schrift
Verpleegkundigen
liiM
Oud papier ophalen
Stellendam
Schaakvereniging
'de Zwarte Pion'
HET
.KIJKVENSTER
Gereformeerde Gemeente
EIÜVt1I»1-ttlEiJli/S
Blik op kerk ^N/
en samenleving Ij
- Ziekten
- Burnout
- Onverklaarbaar
'^^''.rfJ^^r
^.-^'^.'^
m-^u
LOPENDE KdaKtUS
viaaRou IN OE olie?
(tOMEINS UEHEKEN
Met ons lot bewogen
Bsèïink: 90 jaar professionals
in bouwmaterialen!
M i i i i M i M i M iElSJSiEiLillNiKi
Ambtsdragersvergadering
Gereformeerde Bond
PAGINA 5
VRLJDAG 12 SEPTEMBER 2003
Er zijn van die ziekten die voorheen zeer
gevreesd waren en die praktisch niet meer
vóórkomen. In de Middeleeuwen werd
ongeveer een derde van de bevolking van
Europa uitgeroeid door de zogenaamde
'zwarte dood'Dat was in wezen de pest, die
z'n oorzaak vond in de erbarmelijke hygië
nische toestanden. Het was een zeer besmet
telijk epidemie, de mensen werden ziek en
na twee of drie dagen moesten ze het leven
laten. En nog in de vorige eeuw was er de
tuberculose. Gelukkig had deze ziekte lang
niet altijd een dodelijke afloop, maar de
ouderen zullen zich herinneren dat mensen
soms maanden in een tent lagen, buitens
huis, om anderen niet te besmetten.
Intussen kennen we nu andere ziekten, die
bij het voorgeslacht volkomen onbekend
waren. Wie had bijvoorbeeld vroeger ooit
gehoord van 'anorexia'? En tegenwoordig
zijn er tal van mensen die aan deze ziekte Ui
den.
In 'Visie' van vorige week las ik een interes
sant artikel over 'burnout', een ziekte van de
geest. Vroeger was iemand overwerkt, over
spannen zelfs, later leed iemand aan 'stress',
nu komen er steeds meer mensen die 'bur
nout' zijn. Uitgebrand of opgebrand, bete
kent dat letterlijk. Ik denk dat het voor
iemand die gezond is moeilijk, zo niet
onmogelijk is, maar ook maar bij benadering
aan te voelen wat dat is. De persoon in kwes
tie, een Gereformeerd Vrijgemaakt predi
kant die eraan geleden heeft, formuleert het
zo:
"Het is er ineens. Het is totale lichamelijke
uitputting, en geen depressie of zo. Ik had
nog steeds zin in alles, maar ik kon niets. Ik
kon niet meer tegen prikkels. Je ziet een
boom met een miljoen blaadjes. Ik kon geen
boom meer zien, want ik zal al die blaadjes
tegelijk. Dat gold ook voor stoeptegels. Elke
voeg kwam apart op met af. Televisie was
een kwelUng. Dat is geluid èn beeld, en het
beweegt ook nog snel. Muziek ging niet
meer. Praten ging niet meer. Er was een
absoluut verstoorde prikkelverwerking. En
als ik die prikkels dan toch maar een beetje
liet komen, kreeg ik het gevoel alsof iemand
een stalen band om mijn hoofd vastdraait
Burnout is puur fysiek. Het Uchaam is
op en trekt gewoon de stekkers eruit".
Het zou de moeite waard zijn, nog veel meer
uit dit relaas te citeren, maar dat kan de
bedoeling niet zijn. Het ging me er alleen om
enkele symptomen te laten zien van iemand
die aan deze ziekte heeft geleden en eigen
lijk nóg lijdt. Nogmaals, iemand die gezond
is kan dit in de verste verte niet begrijpen.
Maar ik geloof wel dat deze ziekte te maken
heeft met de tijd waarin we leven. Een wel
vaartsverschijnsel, zouden we bijna zeggen.
Toch is dat een zaak waarover we niet uitge
dacht komen. Aan de ene kant zitten we in
dit land met het probleem van de werkloos
heid. Voor nu we economisch gezien in een
recessie zitten, stijgt het aantal werklozen
met de dag. En zij die werk hebben, zijn
blijkbaar overbelast. Zelfs zó dat de signalen
van oververmoeidheid niet meer doordrin
gen. Tot het ineens niet meer gaat. En dat in
een tijd waarin er zoveel mogelijkheden tot
ontspanning zijn... Dat is iets, wat ik niet
kan verklaren.
WAARNEMER
*^^«i
Deze vraag- en antwoordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer die er
kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu
ren aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8,3240 AA Middelharnis, met
in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door
deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
Vraag: Wat kun je zelf doen tegen het kraken
van schoenen?
Antwoord: U kunt het leer wat soepeler
maken met behulp van blanke vaseline. Vet
daarmee die schoenen in en laat ze een paar
dagen zo staan. Als het leer voldoende zacht
is, kunt u de vaseline eraf vegen met zacht
papier of textiel. Behandel ze vervolgens
met de juiste schoencrème om de kleur te
behouden. Het geluid zal dan geleidelijk
minder worden.
Vraag: Als er olie op zee drijft, kost het gro
te moeite de zeevogels daaruit te redden.
Waarom gaan die vogels juist op de olie
vlekken af?
Antwoord: Zeevogels zoeken, vooral bij
stormachtig weer, rustig water op om naar
vis te duiken. Olie op de golven betekent: de
oppervlakte rustig maken. Dat gebeurde
vroeger al bij reddingspogingen in de storm.
Duikende vogels raken dan echter helemaal
besmeurd en kunnen niet meer wegvliegen.
Vraag: Ik snap niets van die Romeinse cij
fers. Je ziet soms jaartallen op verschillende
manieren staan. Wat betekent bijv. een C in
spiegelschrift en hoe moetje met die letters
rekenen?
Antwoord: De Romeinen (of de Etrusken
vóór hen) zijn begonnen met het zetten van
rechtop staande streepjes voor de eenheden:
waren het er tien, dan kwam er een streep
door de negende. Later liet men de acht
voorgaande I-tjes weg en bleef er een X
staan voor tien. Omdat vijf de helft van 10
was, kreeg 5 de (bovenste) helft van de X,
een V, als symbool. Het getal 100 (10 x 10)
werd oorspronkelijk weergegeven door twee
dwarsstrepen door de verticale I zodat een
stervorm ontstond. Later werd die vereen
voudigd tot C van Centum (honderd in het
latijn). Uit de bovenste helft van een doorge
streepte I zou een omgekeerde pijl en later de
L voor 50 gegroeid zijn. Voor 1000 zijn ver
scheidene aanduidingen in zwang geweest,
zoals de nog in oude jaartallen voorkomende
vorm met een C tegen een I en direct aan
sluitend een C in spiegelschrift. Uit de rech
terhelft daarvan haalde een Romeinse reken
meester de vorm D voor 500. Maar de veel
voorkomende duizendtallen vroegen om een
enkel vereenvoudigd symbool i.p.v. de drie
samengevoegde tekens en daarop kwam de
M van mille in zwang. Tienduizend maakte
men met een X 10) plus een streepje
boven die letter, en honderdduizend door
een rechthoekige omraming. Twee I's in
zo'n lijstje betekenden indertijd 200.000,
een V (van 5) in een vierkant 500.000 en een
X (van 10) in zo'n kadertje stond voor een
miljoen. Omdat men 4 aanvankelijk als IHI
schreef, kreeg 400 de vier Cs naast elkaar,
dus CCCC, en werd 944 DCCCCXXXXmi.
Dat gaf lange rijen letters bij het rekenen in
de handel en daarom bedacht men de truc
De betere woninginrichting sinds 1920
Zandpad 36, Middelharnis, Tel. (0187) 48 27 84
Op vrijdag 19 en zaterdag 20 september
2()03 worden op zorgboerderij 'de Nolles
tee' te Melissant open dagen georganiseerd.
Zorgboerderij en zijn begoimen als veUige
werkplek voor mensen met een beperking.
In heel Nederland zijn er nu 320 zorgboer-
derijen waar dagbesteding wordt geboden
aan een heel verschillende groep mensen.
De opzet van de boerderijen is overal
anders en wordt voor een groot deel bepaald
door de aard van het bedrijf. Zo zijn er
plaatsen waar met dieren wordt gewerkt of
waar groenten worden verbouwd. Biologi
sche akkerbouw, samen met vee komt ook
veel voor. Soms worden producten op de
boerderij verkocht en zijn er activiteiten
zoals kaas maken, groentepakketten samen
stellen, enz.
Op 'de Nollestee' worden kleine heesters
zoals Buxus, Viburnum, Hypericum en nog
zo'n 20 andere soorten gekweekt. Onder
leiding wordt er gestekt, gepot en geschof
feld. Regelmatig zijn er verbouwingen en
aanpassingen waar ook aan meegewerkt
wordt. De planten worden aan tuincentra en
hoveniers verkocht.
Elke dag werken er elf deelnemers op 'de
Nollestee'. Alle planten worden in potten
gekweekt zodat het heel goed mogelijk is de
werkzaamheden voor ieder individueel aan
te passen. De 'Nollestee' is een dagbeste
dingsproject van stichting 'Zuidwester'.
Deelnemers zijn cliënten van 'Zuidwester'
of, via Zorg-op-maat en PGB, thuiswonend.
Verder zijn er ook stageplaatsen voor leer
lingen uit het speciaal onderwijs.
Iedereen is van harte welkom tijdens de
Open dagen op 19 en 20 september, van
10.00 tot 16.00 uur, aan de Julianaweg 84 te
Melissant. De deelnemers zullen u graag
een rondleiding geven!
Meer info over zorgboerderij en vindt u op
de website: www.zorgboeren.nl Hier kunt
u ook vinden weUce andere zorgboerderijen
in de regio op zaterdag 20 september geo
pend zijn.
Op zaterdag 13 september wordt er namens
de financiële commissie van het open Her
vormd Jeugdwerk oud papier opgehaald.
Wij beginnen om 9.00 uur op de Molenkade,
Nieuweweg en de Schoolstraat. Graag goed
gebundeld gereed zetten. Ook karton is wel
kom.
om met een enkel teken vóór een symbool
aan te geven, dat er een hoeveelheid van het
grootste getal moest worden afgetrokken.
De 9 kon toen als LX worden geschreven of
gebeiteld, en 89 als LXC, maar dat werd toch
LXXXIX, omdat er anders misverstanden
konden ontstaan bij samenstellingen. Men
vertaalde verder 476 door CDLXXVI (100
van 5(X) af en dan vijftig en twee maal tien
erbij en dan nog vijf plus één). Er kan dus
slechts één kleiner Romeins cijfer voor een
grotere eenheid staan, doch de rest moet men
aangeven met tekens achter het grootste
getal en dan in volgorde van groot naar
klein, tenzij er nog eens een aftreksommetje
tussen komt. Dat sonmiige beeldhouwers en
steenhouwers in latere monumenten wel
eens een oudere schrijfwijze toepasten,
stoelt op de verschillende systemen in de
Latijnse geschriften, maar werd ook wel
eens veroorzaakt doordat bepaalde kunste
naars kozen voor een bredere regel i.v.m. de
verkozen vlakverdeling. Vandaar het ver
schil in de jaartallen op oude bouwwerken
uit de christelijke tijd.
Mattheüs 9:36 slot
De Heere Jezus trekt rond door het land
Kanaan.
Overal in de steden en dorpen waar Hij
komt, ziet Hij de mensen.
Hij leert hen zomaar in de open lucht of in de
synagoge.
Hij geneest de zieken die tot Hem komen of
die bij Hem worden gebracht.
En al predikende en al handelende ziet hij de
scharen.
Ja Hij ziet ze. Hij doorziet ze tot op de
bodem van hun hart.
En dan staat er dat de Heere met innerlijke
ontferming bewogen is, want ze zijn ver
moeid en verstrooid als schapen die geen
herder hebben.
Zo ziet Christus de mensen om zich heen.
En Hij de scharen ziende.
Dat zijn zij, die zich dagelijks om Hem heen
verdringen, maar ook diegenen, die langs
Hem heen leven.
Het zijn mensen als wij
Druk bezig met van alles en nog wat.
Mensen die zich inspannen om vooruit te
komen in de wereld of althans de plaats te
behouden die ze hebben.
Mensen die wat van het leven trachten te
maken, ieder op zijn eigen manier.
Mensen die eten en drinken, die leven en
morgen sterven.
En nu kijken wij tegen die mensen aan.
Wij zien wat voor ogen is.
De Heere Jezus kijkt dwars door ons heen.
Hij ziet ons hart.
En dan ziet Hij ons als schapen zonder her
der.
Als schapen die vermoeid en verstrooid zijn.
Als mensen die zichzelf maar moeten zien te
redden.
Het zal bekend zijn dat het in Israël de
gewoonte was, dat de herder dagelijks met
zijn kudde schapen rondtrok.
Dat hij soms dagenlang van huis was om
verderop vruchtbare, grazige weiden op te
zoeken voor de schapen.
Zie de herder daar gaan.
Voorop, zoekend en speurend naar de beste
plaatsen, waar het goed toeven is voor de
kudde. Ja, hij doet ze neerüggen in grazige
weiden; hij voert ze zachtjes aan zeer stiÜe
wateren.
De herder bewaart zijn schapen voor zover
het hem mogeUjk is voor alle mogelijke
gevaren. O, wat is dan een kudde zonder her
der.
Zo nu ziet Jezus de scharen, als schapen zon
der herder.
Hij ziet de schapen van de kudde dwalen en
verdwalen.
De kudde is verstrooid.
Wat bijeen hoort is niet meer bijeen.
Her en der zijn ze verspreid.
Men is de herder kwijt, maar daarmee is men
ook elkaar kwijt.
De leiding wordt gemist.
De schapen lopen maar wat en raken steeds
verder af.
Ja, ze gaan dolen op verkeerde wegen.
De grazige weiden kunnen ze niet vinden.
Dodelijk vermoeid gekweld door honger en
dorst üggen ze dan temeer.
Vaak ook zijn ze verwond door onvoorzich
tige domheid.
Zo vallen ze dan ook vaak ten prooi aan het
wild gedierte.
Ja vermoeid en verstrooid, dat is wel het
beeld van de ellende van de kudde zonder
herder. Het ziet er somber uil.
Als het van die kudde afhangt is er geen
hoop.
Zo zijn wij allen van nature in Gods, in
Christus ogen.
Maar in eigen ogen?
O vaak denken we dat het heel erg goed zit.
We denken dat het wel gaan zal.
We redden ons wel.
Maar we redden het niet, we redden het
nooit, als we geen herder hebben.
Ja zeker, er zijn leiders (verleiders) genoeg in
onze wereld.
Ze wijzen ons wegen, waarlangs we het bes
te en het mooiste zullen vinden.
Maar wat we ook vinden, het eind van die
wegen is de dood.
Nee, die leiders zijn geen herders.
Zij zoeken zichzelf in plaats van dat ze de
schapen in het oog houden.
Onder hun leiding wordt de rust niet gekend
en de vrede niet gevonden.
In Israël waren er ook leiders, geestelijke
leidslieden.
Maar zij waren het die aan het volk ondrage-
Ujke lasten oplegden.
En de een na de ander raakt achterop, raakt
zoek.
Als schapen zonder herder.
Dat is in de geschiedenis van Israël al zo dik
wijls zo geweest.
Denk u maar en leest u maar Ezechiël 34; de
klacht van God over de ontrouwe herders van
het volk.
Maar is er dan geen enkele herder, die de
kudde werkelijk weiden wil en leiden kan.
Ja zeker! Hij, van Wie we in de tekst lezen
dat Hij met innerlijke ontferming bewogen is
over de scharen.
Hij, de Goede Herder.
Hij is met ons lot bewogen.
Zo groot was en is Zijn ontferming dat Hij er
alles voor over had om de verloren schapen
te redden uit de diepste nood.
Daarom werd Hij geboren in de stal, daarom
stierf Hij aan het kruis.
Zo was Hij met ons lot bewogen.
Hij geeft Zijn leven voor de schapen.
En daarom, daarom alleen is er nog verwach
ting mogelijk voor hen die dreigen te sterven
in de ravijnen van ellende, voor hen die dood
moeten bloeden op de rotsen, die om zouden
komen van honger en gebrek.
Want wij allen dwaalden als schapen, wij
keerden ons een ieder naar onze eigen weg.
Maar tot die dwalende schapen is een zoe
kende Herder gekomen.
Hij bindt de strijd aan met de drijvers.
Hij overwint ze.
Hij spreekt tot ons: komt allen tot Mij, die
vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven.
Zo sprak Hij toen in Zijn prediking tot de
scharen.
Zo spreekt Hij nog in Zijn Woord, in de pre
diking daarvan ook vandaag tot ons.
En nu wil de Heere in deze dienst op alle ter
reinen nog weer mensen gebruiken.
Mensen die de weg wijzen naar Hem.
Ze zijn dan herders en leraars.
Ze spreken over Hem, ze getuigen van Hem.
Maar ze gaan ook voor op de weg naar Hem
toe.
Wat hebben we zulke herders nodig in de
kerk, in de zending, in de gemeente, in de
gezinnen, op de scholen.
Zo toch zal het worden: één kudde en één
herder.
H. A. Samsom
Morgen, zaterdag 13 september organiseert
de activiteitencommissie weer de jaarlijkse
fietstocht. Er wordt vertrokken vanaf het
nieuwe kerkgebouw aan de Mozartsingel en
tevens is daar ook weer het eindpunt. De
route is overigens dit jaar door een heel
ander stuk van de omgeving dan de voor
gaande fietstochten.
Inschrijven kunt u vanaf 10.30 tot 12.00 uur
in de kerk, waar vooraf koffie of thee wordt
aangeboden. De inschrijfkosten zijn 2,50
voor 16 jaar en ouder, tot 16 jaar 1,50 en
voor een gezin zijn de kosten maximaal
7,50. Tijdens de tocht kan er op de eerste
stopplaats frisdrank met iets erbij worden
gekocht en bij de tweede stopplaats is er de
mogelijkheid tot het eten van de bekende
broodjes, frites, soep, tosti's, etc.
De organisatie hoopt minstens zoveel fiet
sers te verwelkomen (200) als de vorige
keren. Deze tocht staat open voor iedereen
die maar van fietsen houdt en de opbrengst
van de tocht is ten bate van de aflossing van
de kerk.
Na binnenkomst worden de deelnemers in
de kerk nogmaals koffie en thee aangeboden
en kan er nog even worden nagepraat, over
bijvoorbeeld de mooie dingen die onderweg
zijn gezien of waar men verkeerd is gereden!
De organisatie zal iedereen graag begroeten
op zaterdag 13 september, vanaf 10.30 uur
bij de kerk.
Wat moeten we beginnen zonder verpleeg
kundigen? Het wordt als vanzelfsprekend
beschouwd dat ze er zijn, maar ze zijn wel
onmisbaar in de gezondheidszorg. Als je ziet
wat er van ze verlangd wordt, dan vraag je je
wel eens af wat de vreugden en de uitdagin
gen zijn van dit edele beroep. In een afleve
ring van 'Ontwaakt Radio' op 15 september
2003 om 21.00 uur op Radio Flakkee wordt
geprobeerd om daar een antwoord op te krij
gen. De presentatie is in handen van Yvonne
Caka. Dinsdag om 16.00 uur wordt het pro
gramma herhaald.
J U.lj^,^
Een bezoek aan de inspirerende, 1500 m' grote,
showroom van Imabo Esselink is nu nog meer dan
de moeite waard.
Wilt u verzekerd z^n van 100% tijd en aandacht?
Bel dan voof een afspraak 0187-475 440- ^M tïy^
gevelstenen dakpannen tegels en sanitair deuren en kozijnen
sfeerverwarming plafond- en wandpanelen hout en plaatmateriaal
tierbestrating «bouwmaterialen gereedschappen
tCeh"
Mtddethamis - k\üüstriewv8.5$
Overzicht voor ronde 2 in de huishoudelijke
competitie, gespeeld op 8 september jl.:
Verolme - Van Hooffrem.
Moedt -1. Lagendijk1-0
Van der Waal - Dupree 0-1
De Jager - Mulderrem.
Heimekes - Van Prooijen1-0
Boeter - Van den Ouden0-1
Peeman - Markwat1-0
Krijgsman - Visser0-1
Noordijk - De Haan 0-1
Bom - Vis1-0
M. Lagendijk - C. Smit1-0
Lesuis - Loosjesrem.
Neleman - Van der Staaij0-1
MEUWE TONGE - De jaarlijkse ambtsdra
gersvergaderingen, die uitgaan van de Gere
formeerde Bond in de Nederlandse Her
vormde Kerk worden weer gehouden.
Deze samenkomsten staan in het teken van
de bezinning op de kerk, met als thema 'Om
een gereformeerde kerk'. Voor de regio
Goeree-Overflakkee, Voome Putten en de
provincie Zeeland vindt de vergadering
plaats op dinsdag 16 september in Nieuwe
Tonge, in het Hervormd Centrum 'Elim',
Zuiddijk 19. De aanvang is bepaald op 19.30
uur, maar vanaf 19.00 uur is er koffie.
Op elke samenkomst wordt de leiding ver
zorgd door een predikant uit de regio; de
inleiding wordt gehouden door een Ud van
het hoofdbestuur en voor genoemde regio is
dat ds. R.H. Kieskamp uit Lienden. Voor
meer inlichtingen verwijzen wij u naar 'De
Waarheids vriend' van 4 september.
-36-
Als in een droom lopen ze naar elkaar toe. De plastic
zak werpt hij snel van zich af, achter een den. Dan is ze
bij hem.
"Heleen..., mag ik bij je terugkomen?"vraagt hij
zacht.
Heeft hij echt alleen Elske gemist? Hij ziet haar ogen
oplichten. Zoals dat vroeger gebeurde, als hij kwam.
"Heleentje."
Ze hoeft niet te antwoorden. Hij heeft het in haar ogen
gelezen. Ze lopen naar de achterdeur. Zijn arm Ugt om
haar schouder geslagen. Wat is hij blij, dat hij geen
slok jenever genomen heeft. Hij heeft er op het
moment ook geen behoefte aan. Nu is er maar één ding
belangrijk meer. Dronken is hij. Dronken van liefde
voor zijn vrouw. Nu pas merkt hij hoe hij haar gemist
heeft. De deur valt achter hen in 't slot.
Op de tuinstoel ligt het boek. Vergeten. Op de keuken
tafel staat een zakje met een hondje. Ook daar denkt
niemand aan. Totdat het half vier is en de deur met een
bons openvliegt.
"Papa, bent u er weer!" klinkt een heldere kinderstem.
Ze vliegt tegen hem aan en knelt haar stevige armpjes
om zijn hals, alsof ze hem nooit meer los wil laten.
"Ja en papa blijft bij mama en jou."
"Echt?"
"Ja, echt en ga nu maar eens in de keuken op de tafel
kijken. Daar staat wat voor jou."
De kleine is verrukt over het cadeau.
"Ik ben heel bUj met het hondje, maar dat u er weer
bent, is het allerfijnste, papa", fluistert ze echter in zijn
oor.
Dan gaat er een stroom van geluk door zijn lichaam.
Die avond, als ze samen Elske naar bed hebben
gebracht, wordt er heel wat afgepraat.
Want dat hebben ze geleerd. Ze moeten veel meer met
eUcaar praten. Dan was het waarschijnlijk nooit zover
gekomen.
"Ik heb je zo gemist", zegt Heleen steeds.
"Ik jou ook, hoewel ik eerst erg boos op je was",
bekend hij.
"Dat is ook geen wonder", zegt ze beschaamd.
"Ja, wat je gezegd hebt, heeft me inderdaad diep
gekrenkt", geeft hij eerlijk toe.
"De heb er ook enorm spijt van. Ik weet niet hoe het
kwam, dat ik zoiets gemeens kon zeggen. De.
Ze gaat niet verder.
"Ik heb er diep over nagedacht", gaat Rob dan verder.
"Je was jaloers. Jaloers op mij. omdat Elske zo aan mij
hing en jaloers op de band, die wij in de familie heb
ben."
"Dat is ook zo", bekent ze zacht.
"Jij wilde aandacht, maar er is meer en dat zul je me nu
toch eindehjk eens moeten vertellen. Heleen. Zo gaat
het niet langer. Het hoeft niet meteen, maar ik wil
weten wat er met jou gebeurd is. Ik weet, dat er vroe
ger problemen zijn geweest. Dat je het moeilijk vindt
erover te praten. Toen ben ik al verkeerd geweest.De
had je moeten pressen om te spreken. Dan hadden we
niet vanaf het begin zoveel problemen gehad."
Ze kijkt naar de punten van haar schoenen.
"Niet wegkijken. Heleen. Zo komen we er niet uit.
Toe, haal maar een lekkere kop koffie voor me. Die
kun jij aUeen zo lekker zetten Of misschien ben ik die
smaak het meest gewend", plaagt hij en trekt haar naar
zich toe.
Het is heel goed weer samen te zijn. Toch duwt hij haar
na een poosje van zich af, hoewel met tegenzin. Het is
zo verleidelijk nergens over te praten en gewoon weer
van elkaar te houden. Maar hij wU het niet meer zoals
vroeger. Ze moeten praten.
"Ik durf het niet", zegt ze opeens zacht.
"Waarom niet?" vraagt hij verbaasd. "De weet toch, dat
er iets geweest is en ik vermoed allang, dat het iets vre
selijks is. Zeker na die opmerking waardoor ik een
poos weggegaan ben. Het zal me niet overvaUen,
Heleen."
"De..."
Hij ziet haar worsteling.
"Ga eerst maar koffie klaarmaken. Misschien kun je
het daarna verteUen en anders morgen of overmorgen.
De zal geduld hebben. Ik wil het goed tussen ons heb
ben, omdat ik van je hou."
Hij ziet de tranen in haar ogen. Weer komt even de
gedachte in hem op alles maar zo te laten, maar nee dat
kan niet. Hun huwelijk moet gered worden. Liefst zon
der hulp van buitenaf, maar als het niet anders kan, dan
zal hij die inroepen. Voor Heleen, voor zichzelf, maar
ook voor zijn kind moet hij nu doorzetten.
Heleen blijft een tijd in de keuken. Eindelijk komt ze
terug met een blad waarop de twee bekende mokken
staan. Hij heeft ze zelf eens voor haar gekocht, toen ze
een middag weg waren. Wat is het heerlijk om weer
samen thuis te zijn.
"De ben nog even boven wezen kijken", zegt Heleen.
"Elske lag met het hondje in haar arm te slapen."
Zijn kind! Hij heeft spijt, dat hij haar zolang alleen
gelaten heeft. Hij hoort weer haar stemmetje:
"Dat u er weer bent, is het allerfijnste, papa."
Hij voelt zich opeens ontzettend moe.
"Als je het niet erg vindt, ga ik naar bed, Heleen. De ben
moe van alle wederwaardigheden", zegt hij.
"Dat is goed", antwoordt ze.
Dat is mijn schuld, denkt ze.
Traag loopt hij de trap op. Hij kijkt even om de hoek
bij Elske. Ze Ugt heel rust te slapen, met het hondje
dicht tegen zich aangeklemd. Dan ontsluit hij de deur
van de echtelijke slaapkamer. Eigenlijk zou hij beter
op de logeerkamer kunnen gaan liggen, maar dan weet
Heleen niet wat haar overkomt en zal ze denken, dat hij
boos op haar is. Dat is hij niet, maar er moet een oplos
sing komen. Zo wil hij het niet langer.
In de kast zoekt hij een schone pyama. Dan loopt hij
naar de badkamer. In bed luistert hij naar de geluiden,
die van beneden komen.
Daarna is het stil, maar Heleen komt nog niet naar
boven. De moeheid lijkt opeens verdwenen. Nu hij
ligt, is hij juist heel helder. Hij gaat in zijn gedachten
terug naar de dag, waarop hij vertrokken is. Hij hoort
Heleen de vreselijke woorden weer zeggen. Als hij
daaraan denkt, zou hij bijna toch naar de logeerkamer
gaan. Het waren immers woorden, die hij nooit meer
zal vergeten. Ook al wil hij ze haar vergeven. Het is
immers haar schuld niet, dat ze zo geworden is.
Net als hij wat soezerig begint te worden, komt Heleen
de slaapkamer binnen. Hij houdt zich slapend, maar
volgt al haar bewegingen. Al is het schemerig, toch
ziet hij, dat ze mager geworden is. Dat was hem net
niet opgevallen. In haar witte nachthemd loopt ze naar
haar bed. Wat duurt het lang voordat ze erin stapt. Hij
kijkt tussen zijn wimpers door en ziet, dat ze geknield
Ugt. Het ontroert hem. Zelf doet hij dat allang niet
meer. Een Uchte beweging van haar doet hem zijn
ogen weer sluiten. Ze glipt onder het dekbed. Stil ligt
ze naast hem. Hij zou haar naar zich toe willen trekken,
maar hij doet het niet. Eerst moet dat andere goed zijn.
Heleen draait zich na een tijd op haar rechterzij. Hij
zou ook wel om willen draaien, maar dan zal ze mer
ken dat hij nog wakker is. Hoewel, dat mag ze ook wel
weten. Hij ligt nu ook op zijn rechterzij, maar raakt
haar niet aan. Beiden liggen ze tijden wakker. Samen,
maar toch zo alleen.
(wordt vervolgd)
