Tot veler ongenoegen...
Overdenking
Nieuwe uitgave
Dirlislands Mannenlioor
Eiaa)ndelijk nieuws
Rommel
markt
uit de
Heilige Schrift
Ger. Gem.
Nieuwe
Tonge
Nieuw zangseizoen
JEDUTHUN
Gestolen - bestolen!
HET
.KIJKVENSTER
Blik op kerk ^->y
en samenleving CJ
- Een homoseksuele bisschop
- Ook bij Rome?
- Een les voor ons
Een besliste keus
Nieuws van de Wereldwinkel
De kogel is door de kerk: de benoeming van
de Anglicaanse bisschop Robinson in de
Verenigde Staten is een feit geworden.
Robinson is homoseksueel en maakt daar
bepaald geen geheim van: hij woont al jaren
samen met een vriend. Er was dan ook nog
al verzet tegen zijn benoeming, en beschul
digingen die tegen hem werden ingebracht,
moesten eerst onderzocht worden. Maar ver
rassend snel bleek dat die aantijgingen op
laster berustten, en reeds de volgende dag
kon zijn benoeming tot bisschop worden
doorgedrukt. Een flinke minderheid bleef
echter om principiële redenen tegen.
Ik ga u niet vermoeien met namen en getal
len; de kranten hebben er vol van gestaan. Ik
wil alleen signaleren, dat hier een wissel is
omgegaan. Natuurlijk zijn er onder de pries
ters (zo heten de 'geestelijken' ook in de
Anglicaanse Kerk) mannen met homofiele
gevoelensi Maar Robinson was een soort
testcase: hij kwam er openlijk voor uit dat hij
'anders' is. En de vraag was: kan hij,
ondanks die geaardheid, bisschop zijn? Het
antwoord is nu gegeven en dat is positief.
Zijn homoseksuele leefwijze is geen belet
sel.
Amerika ligt ver bij ons vandaan en wij
behoren niet tot de Anglicaanse Kerk. Maar
van zo'n bericht gaat natuurlijk wel een
bepaalde werking uit. Allereerst naar de
rooms-katholieke kerk, die hoewel niet in de
leer, maar wel in de regering van de kerk
veel overeenkomsten vertoont met de Angli
caanse. Ik beluisterde voor de radio een
vraaggesprek en daarin werd meteen het
probleem opgeworpen; kan dit ook in de
Romana, dat een priester die homofiel is en
daarvoor uitkomt, tot bisschop wordt geko
zen?
Het antwoord was dat dit niet zo gauw zal
gebeuren, omdat de Anglicaanse kerk wat
democratischer is: de 'gelovigen' hebben
daar meer inspraak. De roomse kerk wordt
meer van bovenaf geregeerd en aangezien er
aan de top onoverkomelijke bezwaren leven
tegen homofilie, zal er niet gemakkelijk
iemand benoemd worden die deze levens
wijze praktiseert.
Intussen is het wel om bij te huilen, wanneer
mensen blijkbaar geen bezwaar meer hebben
tegen wat God nadrukkelijk in Zijn Woord
verbiedt. Dat is de les, denk ik, die we in
onze reformatorische kerken kunnen leren.
En dat komt ervan, wanneer niet langer het
Woord van God de norm is voor ons leven
en handelen, maar wanneer we luisteren naar
wat de samenleving aanvaardbaar acht.
Het is nog maar een paar eeuwen geleden,
dat homoseksuele praktijken door de rechter
werden bestraft. Zelfs de doodstraf stond op
het 'crimen nefandum' (de niet te noemen
misdaad). We zullen het er nu wel over eens
zijn dat dit te ver ging. Maar tot voor kort
werd er door iedereen, kerkelijk en onkerke
lijk, schande van gesproken wanneer twee
mannen of twee vrouwen met elkaar samen
leefden.
Er is nu een omslag in het denken gekomen.
Homoseksualiteit is niet langer een afwij
king, maar een legitieme variant. De meer
derheid van de bevolking heeft er geen
moeite mee. En de toonaangevende leidslie-
den in de kerken ook niet. Het is al geen uit
zondering meer dat twee mannen een pasto
rie bewonen. En als Samen-op-Weg door
gaat kan straks in de PKN zo'n verbintenis
worden gezegend. Wat de Bijbel noemt 'een
gruwel in Gods oog', dat kan een kerkelijke
zegen ontvangen!
En als je wil vasthouden aan het Woord, dan
mag dat, mits je die ander ook maar in z'n
waarde laat. Want misschien verstaat die de
Schrift wel beter
Zijn de Verenigde Staten toch dichterbij dan
we eerst dachten...?
WAARNEMER
Langs de Ouddandseclijk tu.ssen Som-
melsdijk en de watertoren nabij
Dirksland hebben bij herhaling (ver
moedelijk jeugdige) vandalen er blijk
van gegeven dat ze zich op geen ande
re manier weten te vermaken dan zich
te vergrijpen aan de groenaanplant
langs de weg - andermans eigendom
trouwens.
't Is nog niet zoveel jaren geleden dat aan
weerszijden de dijk gesierd werd door fraaie
bomenrijen en zwaar lommer. Door ouder
dom moesten de bomen echter het veld rui
men, hetgeen er landschappelijk gezien nog
al een slag was, met recht een kaalslag te
noemen. Door jonge aanplant daarentegen -
waaraan alle mogelijke zorg werd besteed -
zou er voor worden gezorgd dat het verloren
gcganc iand.schapsschoon weer zim worden
hersteld.
Het is nu echter voor de derde keer dat de
jonge boompjes er 'zomaar' worden afge
broken. Inmiddels al weer geruime tijd gele
den gebeurde dit voor het eerst; een aantal
jonge populiertjes lagen er afgeknapt langs
het fietspad. Daar zijn intussen nieuwe
exemplaartjes voor in de plaats gekomen.
Het voorlaatste weekend echter moest een
aantal boompjes het wéér ontgelden en het
laatste weekend was dit opnieuw het geval.
Je hoeft ter plaatse maar even van je fiets af
te stappen en je hoort van de (in deze tijd
vele) voorbijgangers - zowel (brom)fietsers,
wandelaars als skeelers - de nodige reacties
van ongenoegen over zulk vandalistisch
gedrag. "Is dit vandalisme!?" "Wat is hier
gebeurd...?" "Wat vindt li hier nu van?"
"Wie hebben dit gedaan!?" Behalve veront-
De betere woninginrichtmg sinds 1920
Zandpad 36, Middelharnis, Tel. (0187) 48 27 84
De Gereformeerde Gemeente te Nieuwe-
Tonge nodigt iedereen hartelijk uit voor
een bezoek aan haar rommelmarkt op
zaterdag 16 augustus.
Wat vindt u daar? Natuurlijk veel rom
mel, maar ook speelgoed, textiel, houten
figuren, Babybomkleertjes, tassen en
portemonnees van Duifhuizen, bloemen
en planten, heerlijke vers gebakken vis,
nieuwe haring, pannenkoeken, snoep
goed, ijs, slaatjes, kaas, verse groenten
en fruit, taarten, advocaat; al met al te
veel om op te noemen.
Wat kunt u er doen? Grabbelen, skippy-
ballenrace, genieten van koffie of fris
drank en lekkernijen in de koffiehoek,
een gezelüg ritje met het boemeltje door
het dorp. De opbrengst is geheel bestemd
voor het kerkgebouw.
Middelharnis - D.V. 21
augustus zullen de
zangrepetities van
'Jeduthun' weer begin
nen. Het bestuur nodigt
de leden van harte uit
deze avond aanwezig te zijn om 19.45 uur in
'De Hoeksteen' in Middelharnis.
Ook zij die -nog- geen lid zijn worden hier
bij hartelijk uitgenodigd. Met name 'nieu
we' bassen en tenoren zijn van harte wel
kom. Uw komst wordt zeer op prijs gesteld!
De repetities zijn iedere donderdagavond
van 19.45 tot 21.45 uur. Er heerst een goede
sfeer en de onderlinge relaties zijn prima.
Het repertoire van het koor bestaat uit Psal
men en geestelijke liederen. De deskundige
leiding is in handen van Jan Wisse.
Mocht u interesse hebben om te komen zin
gen, schroom dan niet en kom donderdag
avond 21 augustus eens luisteren.
waardigd te zijn over het gegeven dat som
migen zich op zo'n laag niveau uitleven,
zien ook voorbijgangers niet liever dan dat
de groenaanplant de kans krijgt zich er te
ontplooien. Op de redactie ontvingen we
zelfs een ingezonden schrijven, waaruit we
citeren: 'Vandalisme ten top! Wie is tot
zoiets in staat? Kennelijk hadden één of
meer vandalen er een zeker vermaak in om
deze heldendaad te verrichten. Wat is hier
van de bedoeling? Hebben de daders even
veel moed om dit bij de politie of aan wie
dan ook te gaan vertellen als waarmee ze hun
vernielzuchtig werk verricht hebben? We
zouden het dapper vinden. Al was het maar
om spijt te betuigen. Maar omdat we betwij
felen of dat gebeuren zal, vragen we ieder
een die iets van dien aard gezien heeft, dit
even te melden. Want we willen o zo graag
weten, hoe iemand tot zoiets lafs en barbaars
in staat is!'
Wie de schoen past, trekke hem aan.
"Verkiezende liever met het volk
van God kwalijk behandeld te
worden, dan voor een tijd de
genieting der zonde te hebben
(Hebreeën 11:25)
Als Mozes volwassen geworden is, kiest hij
voor zijn vertrapte volk. Deze keus zal niet
zonder strijd geboren zijn. Er zal zeker aan
hem getrokken zijn. Hij zal van zijn moeder
en van zijn pleegmoeder gehoord hebben
van zijn opzienbarende redding in dat biezen
mandje. Het zal hem tot nadenken gebracht
hebben. Was hij gespaard om een overloper
te worden en de God van zijn volk vaarwel
te zeggen? Zou hij op het erf van het verbond
geboren zijn om daarna door het heidendom
geadopteerd te worden? Zou hij de dank
baarheid voor zijn redding tonen door voor
taan de afgoden te dienen? Duidelijk is dat
Mozes kiezen moet.
Het is een besUste keus geworden. Hij kiest
partij voor zijn volk dat het volk van God is.
Hij kiest tegen zijn pleegmoeder aan wie hij
zoveel te danken had. Hij kiest tegen de
hooggeroemde Egyptische cultuur. Hij kiest
tegen de Egyptische rehgie. Hij kiest in het
geloof Hij zegt 'nee' tegen het heidendom en
'ja' tegen Israels God.
Hij verkiest liever met het volk van God
kwalijk behandeld te worden dan voor een
tijd de genieting der zonde te hebben. Mozes
kiest voor het vernederde slavenvolk. Hij
kiest voor mensen die rechteloos zijn en uit
gebuit worden. Die vertrapt en geslagen
worden.
Mozes kiest niet voor een hoge positie. En
ook niet voor een leven in luister en pracht.
Geloof maar dat het leven in Egypte aantrek
kelijke kanten had! En dat aantrekkelijke was
in Israël niet te vinden. Mozes berekent zijn
kansen niet. Hij weigert om een zoon van de
prinses te zijn en hij wordt liever met het volk
van zijn God kwalijk behandeld! Het in zijn
jeugd gestrooide zaad ontkiemt. Mozes
beseft dat het lijden van deze tegenwoordige
tijd niet opweegt tegen de heeriijkheid die
eens aan hem geopenbaard zal worden.
In het geloof kiest Mozes voor een kwalijke
behandehng samen met het volk Israël. Hij
kiest tegen het genieten van de zonde voor
een bepaalde tijd. En dat laatste kon in Egyp
te ongestoord gebeuren. Daar hoefde je geen
rekenschap van je daden te geven!
God liet hem zien dat het genieten van de
zonde een wrange nasmaak achter laat.
Omdat God erdoor onteerd wordt. Mozes zag
het betrekkelijke van de zondedienst.
Zonden zijn surrogaat. Onze zonden ruïneren
ons levenshuis. Wat de boze ons voorzet kan
heerlijk ogen en onze tong strelen. Maar dat
genot duurt niet lang. We hebben op aarde
een beperkte tijd. En zullen we in die korte
tijd onze goede Schepper op het hart trappen?
Mozes kon dat niet. Zijn hart was van andere
dingen vol. Hij had liever de smaad en de
verachting door mensen, als de relatie met
zijn God maar intact bleef Dat is geen klei
nigheid! We oordelen toch niet Uchtvaardig
over zijn besliste keus? Trouwens, wat heeft
de keus van Mozes ons te zeggen? Hoe kie
zen wij? En wat kiezen wij? Ook wij worden
geroepen om te kiezen. Het is voor of tegen.
Voor God of tegen God. Dat lijkt simpel.
Maar die keus is.niet eenvoudig. Vergeet niet
dat onze voorouders in het Paradijs al ver
keerd gekozen heibben. Daar zeiden ze 'nee'
tegen God.
Moet ik nu zeggen, dat het bij die ene daad
van ongehoorzaamheid gebleven is? Dan zou
ik wel blind zijn voor wat er op aarde gaande
is! Kijk eens om u heen. Zie naar wat er leeft
in uw hart. De zonden tegen Gods geboden
worden aantrekkelijk naar ons toegebracht.
Is het niet heerlijk je uit te leven? Alle rem
men los te gooien? Je doof te houden voor de
eisen van Gods Wet?
Het lijkt zo heerlijk om te genieten van ver
boden vruchten. Verdoezel dat maar niet.
Maar het genot van wat God verboden heeft
duurt niet zo lang. Toch kiezen velen er
hartstochtelijk voor. Het genieten van de
zonden is hun veel waard. En intussen sjoe
melen ze met Gods geboden. Ze spelen met
'hun ambt. Ze zetten het gezinsgeluk op het
spel. Want ze willen genieten en om dat
genot even te proeven zetten ze hun blik op
oneindig en willen ze ongeremd hun gang
gaan. Toch moeten we bedenken, dat we
steeds weer tot kiezen geroepen worden.
Willen we gevierde mensen zijn die de
meerderheid in het kwaad volgen? Of kiezen
we voor een smadelijke behandeling met
allen die God dienen willen in hun leven?
Mensen komen bij ons niet in een strafkamp
omdat ze de Heere Jezus willen volgen.
Maar laatdunkende opmerkingen zijn er wel.
Grievend kunnen woorden klinken in de
richting van christenen. Bijtend kan de spot
zijn. Toch moeten we beseffen dat er een tijd
komen kan dat de kerk ondergronds moet
leven zoals vele jaren in het oosten gebeur
de.
Wat is er dan een moed voor nodig om uit
te komen voor de naam van de Heere Jezus!
We mogen God wel bidden of Hij ons
bewaren wil voor een langzaam afglijden
naar het genieten van de zonden. Laten we
wel wezen: voor dat genot hoeven we niet
met veel tamtam te kiezen. Dat kan heel
ongemerkt in zijn werk gaan. Daarom is
onze tijd net zo gevaarlijk als die waarin
Mozes leefde. Of misschien nog gevaarlij
ker. Het is verraderlijk als de boze op zijn
sokken komt. Maar de HEERE leeft. Hij
ondersteunt Zijn gelovigen. En Hij maakt
hen bereid om de besliste keus te maken.
Een keus die niet eenvoudig is. Een keus
voor Hem, voor Zijn Naam en voor Zijn
dienst!
Sommelsdijk
Ds. G. C. Kunz
GOEREE-
OVERFLAKKEE
Zaterdag 16 augustus is er een avondmarkt
in Nieuwe Tonge, op het terrein van Meer-
markt Klapmuts. Ook de Wereldwinkel
staat daar met een kraam en heeft dan een
leuke aanbieding: een cadeauverpakking
van 2 potjes honing, van 3,49 voor
2.99! Deze aanbieding is ook in de winkel
geldig, die is geopend van vrijdagmiddag
14.00 uur tot vrijdagavond 21.00 uur, en
op zaterdag van 09.00 tot 17.00 uur. U
weet 'm natuurlijk al lang te vinden: aan
het Spuiplein, achter de Winkeldiek van
Middelharnis.
Enne... de koffie staat er klaar!
Afgelopen zaterdag was er in Herkingen de
gezellige toeristendag. Voor dit evenement
had de organisatie borden laten maken en
deze geplaatst in de omgeving van Dirks
land. Toen de organisatie maandagmorgen
één van de borden weg wilde halen was deze
al verdwenen. Zowel bij het waterschap als
bij de provincie en de gemeente Dirksland is
niet bekend dat het bord door hun medewer
kers is weggehaald. Conclusie: het bord (ter
waarde van 125) is gestolen! De organisa
tie betreurt dit ten zeerste, vooral ook van
wege het feit dat dit bord nog geen twee
weken oud was! Het bord was geplaatst bij
de Staakweg te Dirksland (vanuit Mehssant
gezien de Ie afslag naar Dirksland). Wie
'iets' gezien heeft of het bord heeft gevon
den, wordt vriendelijke verzocht contact op
te nemen met: 0187-600203. De eerlijker
vinder ontvangt een passende beloning.
Het Dirkslands Mannenkoor, uitgaande van de Gereformeerde Gemeente aldaar, hoopt
september 2003 een nieuwe dubbel-CD/MC te presenteren die als titel draagt: 'Zo word'
Zijn lof vergroot'. De opname is gemaakt op 6 en 7 juni 2003 in de Sint Catharijne Kerk
in Den Briel. De nieuwe dubbel-CD/MC bevat zowel Psalmen als geestelijke liederen
(Smeekgebed; Looft de Koning, heel mijn wezen; Het is volbracht; Psalm 95; Blijf met
mij Heer; Wees mij genadig. Heer; Psalm 93; Hoog omhoog; Psalm 35; Psalm 116; Psalm
23 en vele andere). Het koor staat onder leiding van Frans Cornet en organist Jan Hoek.
Liselotte Rokyta-Fennema begeleidt enkele stukken met de panfluit.
De prijs van de dubbel-CD bedraagt 17, excl. 1,56 verzendkosten; de prijs van de
dubbel-MC bedraagt 8, excl. 1,56 verzendkosten. U kunt de dubbel-CD/MC telefo
nisch of schriftelijk bestellen bij de verkoopcommissie van het Dirkslands Mannenkoor,
p/a Arjan Koppelaar, West Achterweg 16a, 3245 BJ Sommelsdijk, tel. (0187) 483017, of
bij Anne Knöps, Jozefdreef 47, 3255 AE Oude Tonge, tel. (0187) 640911.
-28-
"Ja, ik weet wel waar ik je mee naartoe neem, zus",
zegt Frederik.
"Dat geloof ik ook", antwoordt Thonia.
Nu rijden ze weer verder. Het begint al wat te scheme
ren, als ze het bos uitkomen. Het zou fijn zijn, als Tho
nia mee koffie ging drinken, denkt Toke, maar ze
vraagt het niet.
Dan zal ze te meer voelen, dat Willem bij hen blijft en
zij alleen naar huis moet. Ik zou het haar graag gunnen,
maar het kan niet, denkt ze verdrietig. Maar tot haar
verbazing vraagt Thonia of zij met haar meegaan.
"Dat zouden we graag doen, maar het wordt al wat
donker", antwoordt Frederik. "Belford moet nog
drooggewreven worden en ik rijd niet graag zo laat met
hem over de weg."
"Dan komen jullie een andere keer", zegt Thonia
vriendelijk.
"Dat doen we snel, zus", belooft Frederik.
"Bij leven en welzijn", voegt Toke er zacht achteraan.
Na het verzorgen van Belford leest Frederik een stuk
uit het dagboek. Daarna zoekt iedereen zijn bed op.
Toch duurt het voor sommigen nog uren, voordat ze de
slaap te pakken hebben. Er is immers zoveel om over
na te denken.
Het was fijn, denkt Thonia. De hoorde er echt bij en
Toke heeft zo'n heerlijk brood voor me gebakken. Ze
heeft er voor ze naar bed ging een snee van gegeten.
Nog even denkt ze aan de rit samen met haar familie.
Dan valt ze in slaap. Op haar gezicht ligt een tevreden
trek.
HOOFDSTUK 14
Fel schijnt de zon op de Duitse aarde. Geen blaadje
beweegt. De vrouw strijkt met een snel gebaar haar
blonde haren, waar enkele grijze doorheen schemeren,
uit haar gezicht. Ze pakt haar ezel en draagt hem haar
buiten. Ze zoekt net zolang, totdat ze een plaatsje in de
schaduw heeft gevonden. Het voelt verkwikkend aan.
Lang rust haar blik op de oude knotwilg naast de sloot,
waar ze plaatsgenomen heeft. Dan zet ze snel een paar
strepen op het doek.
"Moeder!"
Een lange, donkere man komt het kleine, witte huis uit.
Hij blijft even in de lage deuropening staan. Zijn hoofd
raakt bijna de bovendorpel. Dan loopt hij langzaam
naar haar toe. Nog voordat hij zijn mond opendoet,
weet ze de bedoeling van zijn komst.
"Neem me niet'kwahjk, dat ik u stoor", zegt hij.
Ze buigt haar hoofd.
"Moeder!"
Hij ziet de smart in haar ogen. Ze weet waarom hij
komt.
"De moet met u praten. Voordat ik weer naar m'n
kamer ga, moeder."
Ze wist, dat het komen zou. Steeds heeft ze het uitge
steld en gehoopt dat hij niets zou vragen, maar nu is het
moment gekomen, dat ze vreest, maar dat moest
komen.
"Als je groter bent, als je ouder bent", heeft ze steeds
geantwoord, als hij het haar vroeg, maar daar komt ze
deze keer niet mee klaar.
"Ik ben vandaag vijfenveeertig geworden, moeder",
zegt hij.
"Als je ouder bent.gaat het door haar heen.
"Ik weet het".
Ze zucht, zoals ze deze jaren zo vaak gedaan heeft.
"Je hebt er recht op."
De ezel staat als een schild tussen hen in.
"Wie is het, moeder?"
Hij houdt aan deze keer. Dan staat ze met een ruk op.
"Kom mee", zegt ze.
Haar stem klinkt als een fluistering. Hij volgt haar het
smalle pad op, dat naar het witte huisje voert. Ze gaat
de nauwe gang door en dan de trap op naar boven.
Voor haar atelier, zoals ze de kleine, knusse kamer
noemt die ze als haar werkruimte gebruikt, staat ze stil.
Ze kijkt hem aan met een blik, die hij zijn leven niet
meer zal vergeten. Dan opent ze de deur. Hij kijkt naar
haar smalle rug en medelijden welt in hem op. Bijna
wil hij haar terugroepen, maar hij beheerst zich. Hij
moet het weten. Moeder blijft ook niet altijd in leven
en het niet weten is al van zijn jeugd af een loodzware
last. Het verhindert hem een diepere relatie aan te
gaan.
Is hij een kind van een vrouwenverleider? Hoe
immers is het anders mogelijk, dat zijn serieuze
moeder ooit in zo'n ellendige situatie verzeild is
geraakt? Nimmer is ze getrouwd, hoewel hij van
familie weet, dat ze daar vaak genoeg voor in de
gelegenheid is geweest. Ook al had ze een onecht
kind. Zelfs met hem. Een onecht kind... Hij heeft dit
altijd als een verschrikking met zich gedragen. Tij
dens zijn studie heeft hij vrienden en vriendinnen
genoeg gehad, maar nooit heeft hij zich willen bin
den. Het idee, dat hij net als zijn vader zou zijn.
heeft hem altijd op een zekere afstand gehouden van
het andere geslacht.
Hij ziet, dat zijn moeder zich bukt. Ze haalt onder uit
de kast, waarin ze haar doeken en aquarellen bewaart,
een schilderij. Ze zegt niets, als ze weer opstaat. AUeen
ziet ze ontzaglijk bleek. Dan zet ze het doek op de tafel
tegen de muur.
"Dat.ben ik", wil hij zeggen, maar de woorden stok
ken in zijn keel.
Dezelfde ogen, dezelfde neus ziet hij. Alleen het
gezicht is iets smaller dan dat van hem.
"Is dat m'n vader?" komt het als een fluistering over
zijn Uppen.
"Ja", zegt ze enkel.
Dan moet ze gaan zitten. Hij kan het begrijpen. Zelf
voelt hij zich ook net of hij zweeft. Hij staart naar de
man, die hem aankijkt. Nee, dit is geen vrouwenverlei
der. De ogen zijn immers de spiegel van de ziel. Deze
man kijkt ernstig de wereld in. Wat melancholiek zou
je het kunnen noemen. Hij zou willen roepen:
"Vertel me alles over hem", maar hij doet het niet.
Zijn tong weigert dienst. De emoties hebben zijn moe
der ook sterk aangegrepen. Ze ziet krijtwit.
"Ik ben zo blij, dat ik zijn gezicht nu gezien heb", zegt
hij enkel, om de stilte te verbreken.
"Het zal ouder zijn, verouderd, net zoals dit", ant
woordt ze en bukt andermaal om iets uit de kast te pak
ken.
Er wordt nog een schilderij naast dat van zijn vader
gezet.
"Inderdaad", zegt hij. "Dat vergat ik."
Dit zijn m'n ouders. Hier ben ik uit voortgekomen,
gaat het door hem heen. Het overweldigt hem. Minu
ten lang kijkt hij ernaar. Hij zou het wel uren kunnen.
Uren willen, om te weten wat voor man zijn vader is.
Waarom noemt zijn moeder zijn naam niet en geeft ze
hem nu niet zijn adres? Hij wil hem immers ontmoe
ten. Al zou het maar één keer zijn.
Dan zal hij weten wat voor man zijn vader is. Hij moet
het weten en de eerste indruk is meestal de beste.
Zijn moeder zit ook stil naar de schilderijen te staren.
Alleen een ,spier in haar hals verraadt haar spanning.
Hij kent dat. Door de jaren heen is dat altijd zo
geweest. Na een poosje staat ze wankelend op. Ze wU
de schilderijen opbergen, maar zijn smalle hand houdt
haar tegen.
(wordt vervolgd)
