Overdenking
Open dag 'De Oude Trekker
en MotorenverenÊging'
Ei(ia)ndelijk nieuws
uit de
Heilige Schrift
HET
rjKUkVENSTER
Indachtig...
- Twee uitspraken
- De strafmaat
>f
HMO OF laeHT El?
IttUWS MAffElV
Opbrengst Rommelmarkt
Woord en Daad
Exposities in Tlieetuin
'De Bongerd'
6fPï Itff TTFIV
iOORTEN HOSÉ
OHlQVnOHHlH
Een adiifertentÊe
in Eilanden-Nieuw/s
heeft altijd succes..!
Blik op kerk
en samenleving LJ
Vorige week vrijdag waren er twee uitspra
ken, waarnaar met meer dan gewone belang
stelling was uitgezien. Het gerechtshof in
Amsterdam veroordeelde in hoger beroep
Volkert van der Graaf, de moordenaar van
Pim Fortuyn, evenals de rechtbank dat had
gedaan, tot achttien jaar gevangenisstraf. De
rechtbank in Haarlem sprak op diezelfde dag
uit dat Jan Veerman, de café-baas in Volen-
dam, een jaar voorwaardelijk, en een werk
straf van 240 uur krijgt.
Eerst maar de zaak tegen Volkert van der
Graaf. Het gerechtshof heeft hem dezelfde
straf opgelegd als de rechtbank. Maar de
motivering van dit vonnis was toch anders.
Het hof heeft laten meewegen dat de moord
op Fortuyn de rechtsorde in Nederiand heeft
geschokt, en dat de dader onvoldoende besef
heeft wat hij met zijn daad heeft aangericht.
Dat zou de straf hebben kunnen verzwaard,
maar daar staat tegenover dat de omstandig
heden van de detentie nogal extreem waren.
Je zou dus kunnen zeggen dat het hof het één
tegen het ander heeft weggestreept, en
opnieuw tot de genoemde achttien jaar is
gekomen. Zodoende was iedereen min of
meer tevreden: het Openbaar Ministerie,
omdat het gerechtshof kennelijk de aan
klacht serieus had genomen en Volkerts
advocaten die steeds hadden gehamerd op de
onmenselijke detentie.
Men zou kunnen zeggen dat de rechtbank in
Haarlem ook gerekend heeft met de mense
lijke factoren. Althans, die kwamen als
motivering van het vonnis uitvoerig aan de
orde. Jan Veerman werd gezien als de ver
antwoordelijke voor de brand waarbij veer
tien jonge mensen het leven verloren en
andere voor hun leven zijn verminkt. Hem
werd verweten 'aanmerkeüjk nalatig, onop
lettend, onachtzaam en onnadenkend' te zijn
geweest. Bovendien heeft hij geen blijk
gegeven van meeleven met de slachtoffers
en hun nabestaanden. Juist om dat laatste feit
hoeft hij niet de cel in, maar krijgt hij de
gelegenheid om contact te leggen met de
getroffenen.
We zijn een democratie en dat betekent dat
de machten - de wetgevende, de regerende
en de rechterlijke macht - gescheiden zijn.
Het geeft dus geen pas de uitspraken van de
rechter te becommentariëren, laat staan te
bekritiseren. Als de rechter gesproken heeft,
dan moeten alle burgers zwijgen. Zelfs als is
iedereen overtuigd van de schuld van een
verdachte, als de rechter onvoldoende
bewijs op tafel kan leggen, dan wordt hij
vrijgesproken.
Dat laat onverlet dat we onze gedachten
mogen hebben en ook onze visie op de opge
legde straf En ik denk, ook gehoord de reac
ties, dat een groot deel van de bevolking bei
de genoemde straffen aan de lage kant vindt.
Volkert van der Graaf, die een gevierd poli
ticus als Pim Formyn heeft vermoord, had in
de ogen van velen levenslang moeten krij
gen. Want omdat een derde van de straf
automatisch wordt kwijtgescholden hebben
we er rekening mee te houden dat hij over
een jaar of elf weer op vrije voeten rond
loopt. En aangezien de kans op herhaling
niet uitgesloten is, wordt terecht de vraag
opgeworpen wie dan in zijn ogen het gevaar
voor de samenleving zla zijn.
Met cafébaas Veerman staan de zaken een
beetje anders. Volgens vele inwoners van
Volendam werd gezocht naar een zondebok,
en heeft men die gevonden in de persoon van
Jan Veerman. Anderen, die hem wel verant
woordelijk en aansprakeüjk stellen vinden
de opgelegde straf een lachertje. Moet deze
man straks papiertjes prikken in de plantsoe
nen van Volendam? En zal hij daarmee het
vertrouwen van zijn plaatsgenoten winnen?
De straffen roepen in Nederland inderdaad
vragen op. Maar ik geloof niet dat de schuld
daarvoor bij de rechters ligt. Er is door de
jaren heen een wat soft beleid ontstaan en dat
heeft als consequentie dat de strafmaat laag
is. Maar wat jarenlang scheefgegroeid is trek
je niet ineens recht.
WAARNEMER
'«Hf ^«t
«14'
.<./.^,^^.>o'','A-,.>'^*-,
Deze vraag- en antwoordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer die er
kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu
ren aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8,3240 AA Middelharnis, met
in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door
deskundigen beantwoord en zuilen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
Hoe komen ze toch aan die benaming 'ted
dybeer'?
Antwoord: Deze beren van pluche of dgl.
stof zijn geïnspireerd op de Australische bui
delbeer of koala en genoemd naar de Ameri
kaanse president Theodoor Roosevelt. Ted
en Teddy zijn Engelse vleinaarapjes voor
personen die Theodorus en Eduard heten of
daarvan afgeleide namen dragen.
Is een eischaal reeds hard alvorens de kip
een eitje gaat leggen, afblijft de kalk tot het
laatste moment zacht? En vormt zo'n dier
slechts één ei per dag, of méér aan een soort
lopende band?
Antwoord: Een normaal ei wordt helemaal
in de kip gevormd en de schaal ook, maar het
laatst. Het ei wordt met harde schaal er
omheen gelegd. U kunt dat zien bij een kip
die haar ei niet kwijt kan en hevig pijn lijdt.
Men helpt zo'n dier door dat ei voorzichtig
stuk te maken, zodat het er als struif met
kapotte schaal uitkomt. Het aantal eieren dat
tegelijk gevormd wordt, kunt u tellen als
men een kip slacht die nog aan de leg is. U
ziet dan het gave ei met harde schaal dat ze
die dag zou leggen, gevolgd door een menig
te dooiers in afnemende stadia voor de daar
op volgende dagen. Dat een ei van uw hoen
ders vochtig is na het leggen, wil niet zeggen
dat de kalk nog niet verhard is. Een ei kan
alleen vlot de cloaca passeren als het nat is.
Onze dochter kreeg verkering. We zien hem
nu geregeld, maar nooit zijn ouders. Moeten
die nu naar ons, of wij naar hen toe komen?
Antwoord: Vroeger waren daar keurige
regels voor, maar die zijn verwaterd. Als u
nu blijft afwachten, gebeurt er niets. Geef de
jongen eens een boodschap mee, dat u zijn
ouders uitnodigt voor een avondje bij u
thuis. Noem gelijk verscheidene data, zodat
zij een dag kunnen kiezen die hun 't best
schikt. Probeer het dan gezellig te maken,
zodat deze mensen zich op hun gemak voe
len. En stel vooral geen onbescheiden vra
gen, maar begin iets over uw kind en u zelf
te vertellen. De rest volgt vanzelf.
De rommelmarkt voor Woord Daad van
afgelopen zaterdag is weer een groot succes
geworden. Het was mooi weer en de bezoe
kers hadden het naar hun zin.
Hieronder volgen de uitslagen van de diver
se verlotingen:
Fiets: Wit 176496; Boodschappenmand:
Roze 097645; Senseo: Roze 059566; Koffie
zetapparaat: Blauw 074050; Puzzel: Roze
059619.
De netto-opbrengst is ruim 12.000,-. De
familie Grinwis bedankt een ieder hartelijk
die mee heeft geholpen om dit bedrag te ver
wezenlijken. Ook worden alle medewerkers
bedankt voor hun inzet.
De Theetuin is opgenomen in de route:
Rondje Kunst en Cultuur in de gemeente
Dirksland. In het kader van dat project han
gen en staan er tot half september werkstuk
ken van zeven Dirkslandse artiesten
Maar bovendien zijn er gedurende de maand
augustus te zien: Sculpturen van Leny de
Wit-Sitton uit Middelharnis.
Leny de Wit stopte in januari 1998 met wer
ken en wilde een hobby ontwikkelen, waar
mee zij een zinvolle besteding aan haar vrije
tijd kon geven. Zij koos voor het maken van
menselijke figuren en heeft daartoe ver
scheidene cursussen gevolgd, eerst bij Clari-
ne Bemelmans vooral om het materiaal te
leren beheersen, daarna bij Henny Schrijver
shof om de structmu- van gezichten, handen
en voeten in de vingers te krijgen.
Zij maakt haar poppen tot een hoogte van ca.
1 meter en geschikt om buiten geplaatst te
worden.
Theetuin "de Bongerd" (Molendijk 65, Her
kingen) is geopend: van 10.30 tot 22.30 uur,
dagelijks behalve donderdags.
Hoe zou ik enkele gipsbeeldjes weer wit kun
nen krijgen? Ze zijn nogal grauw geworden.
Zou je ze glanzend wit kunnen verven?
Antwoord: Met afstoffen neemt u niet alle
vuil weg. Geef deze beeldjes eerst eens een
wasbeurt in een sopje zoals u dat ook voor de
vaat klaarmaakt. Afborstelen mag ook, maar
schuren natuurlijk niet. Worden ze niet zo
wit als u bedoelt, dan kunt u ze wel gronden
en met een glansverf wit schilderen, doch
niet met beits, waterverf of andere dunne
verf.
In onze familie zegt de éne wijnkenner, dat
rosé gemaakt wordt door schillen te laten
meegisten, en de andere heeft zelf gezien, dat
bepaalde druiven roze sap geven. Wie heeft
er nu gelijk?
Antwoord: Beiden. In Portugsil gebruikt
men van oudsher druiven met roze gekleurd
vruchtvlees. Daarom komen daar zoveel
rosé wijnen vandaan. Ook aan de Rhone
bezitten veel druiven zoveel kleurstof, dat
daar natuurlijke rose's ontstaan. Toen die
veel aftrek vond, is men ze elders gaan
namaken door van blauwe druiven de schil
len zo'n 12 tot 24 uur met het sap te laten
meegisten en pas daarna te verwijderen. In
Champagne maakt men wel eens champag-
ne-rosé uit een mengsel van rode en witte
wijn, maar die is hier zelden te koop.
Mijn vraag is of u misschien een oplosmid
del weet om waardevolle ansichtkaarten die
met gluton in plakboeken zijn geplakt daar
uit te verwijderen zonder ze teveel te bescha
digen. Hebben de kaarten die aan de achter
zijde beschadigd zijn nog waarde voor ver
zamelaars?
Antwoord: U zult in ieder geval het papier
van de plakboeken goed moeten bevochti
gen. Afliankelijk van de kwaliteit en de
eigenschappen van de ansichtkaarten kunt u
ook het geheel in lauw water leggen en na
korte tijd de kaarten voorzichtig lostrekken.
Leg de kaart vervolgens vlak neer tussen
absorberend materiaal als keukenpapier en
zet er iets zwaars op. Als de ansichten het
meeste vocht kwijt zijn, kunt u ze nog een
drietal dagen tussen zware boeken in een
droge ruimte leggen.
"Maar de Trooster, de Heilige
Geest, Die zal u alles leren, en
zal u indachtig maken, alles wat
Ik u gezegd heb.
Joh. 14,26.
De Heilige Geest krijgt hier uit de mond van
de Heere Jezus een aparte naam; de Staten
vertaling vertaalt: ,de Trooster'. Letterlijk
betekent het: 'de er-bij-geroepene'. Iemand
die in een proces voor iemand anders
spreekt. De Voorspreker. Die voor de kerk
opkomt, haar beschermt midden in een
wereld die God vijandig gezind is. Wie het
Griekse woord dat door 'Trooster' vertaald
is, bestudeert, komt erachter dat het geen
eigennaam is, een andere eigennaam voor de
HeiUge Geest, maar de omschrijving van
Zijn werk! Hij doet het werk van een getui
ge, een trooster. Wat doet Hij dan? Hij
neemt het werk van de Heere Jezus over. Hij
behoedt, bewaart, beschermt, onderwijst,
bestraft en vertroost de kerk. Hij blijft in en
bij de discipelen. Hij zet het werk van Chris
tus voort na de Hemelvaart.
Maar er is nog meer te zeggen. De Heilige
Geest is 'maar' geen plaatsvervanger. Het is
eerder zo dat de Heere als de verhoogde
Chrisms Zijn werk op aarde voortzet door de
HeiUge Geest! De dienstbare Heilige Geest,
die niets liever wil dan Christus verheerlij
ken. God de Vader en de Zoon de eer en de
heerlijkheid toebrengen.
Daarom is het werk bij Hém in goede han
den. "Die zal u alles leren en u indachtig
maken, alles wat Ik u gezegd heb". De Heili
ge Geest voegt dus niets nieuws toe; maar Hij
maakt het wel nieuw! Levend! Wonderlijk,
de Heilige geest overspant alle eeuwen. Hij
maakt het oude Woord actueel, krachtig en
levend. Hier en nu. Hebt u er ervaring mee?
Dat Woord dat een zondaar raakt; dat tevoor
schijn roept; dat doet belijden en toegeven,
alles wat we gedaan hebben; dat de liefde tot
Christus levend werkt. De Heilige Geest ont
sluit de zin en de kracht van het levende
Woord van God. Wat een weergaloos won
der! Dat door het Woord tot ons doordringt
dat wij zondaren zijn en dat God de Heere
Die ons van zich zou moeten wegstoten van
wege onze zonden, dat Hij van genade
spreekt. Dat werpt neer en het richt op.
"Heere, ik heb dat niet verdiend; dat U dat
doet, dat U dat aanbiedt, zo onvoorwaarde
lijk". Daar komt de kracht los waar het
Woord ons meeneemt naar de Heere, van wie
we als een wonder leren dat Zijn barmhartig
heid groter is dan onze zonde.
Luther zegt ergens: "Dat is het ambt van de
HeiUge Geest, dat Hij harten vrolijk maakt".
In Christus en om Christus. Verslagen har
ten. Waar de Heilige Geest werkt, stuwt Hij
ons in onze armoede naar Christus die rijk is
en rijk maakt.
"Leren" en "indachtig maken"". Dat is dus:
levend maken. En dat is meer dan in de her
innering terugbrengen. De Heilige Geest ver
heldert het Woord; Hij stelt Christus er in
tegenwoordig, zodat we Hem ontmoeten.
Wat is de Geest machtig. Wat is Hij... God!
Door het ontsluiten van het Woord werkt Hij.
Zo brengt Hij bij de Heere; zo vernedert Hij
ons in onze eigenwilligheid en hoogmoed; zo
doet Hij zien hoe uitnemend de Heere heeft
liefgehad. En wat Heeft Hij daarbij een
geduld. Hij herhaalt zijn goddelijk onderwijs
zo vele keren. En de zwakste leerlingen heb
ben zijn eerste aandacht. Wat kent Hij de zij
nen. Wat weet Hij van strijd, van ongeloof en
van twijfel. Wat verstaat Hij de harten in hun
klagen en moeite, in hun eenzaamheid en
verlangen. Wat is Hij getrouw.
Door het "leren" en "indachtig maken"
onderhoudt Hij het werk van de Heere. Wat
zijn wij hardleers en vergeetachtig. Dat heeft
met de zonde en de dood te maken. Komt de
Heilige Geest door het geloof inwonen, dan
is dat niet over. Het wordt eerder tot een
schaduw die meetrekt, die verootmoedigt;
die ook verdreven wordt zo dikwijls het
Woord levend is en het hart aan Christus
gebonden.
Wat een belofte. Heeft iemand kracht nodig
om te strijden; om te volgen, om de Heere
lief te hebben... De Heilige Geest schenkt
het. Door het Woord indachtig te maken;
door het levend te maken; door uit te delen.
En Zijn schatkamer is... Christus.
P.
G.C.K.
Op zaterdag 2 augustus wordt voor de dertiende keer een open dag gehouden in De Oostdijk bij Goedereede. Evenals de voor
gaande jaren zullen er ook dit keer tijdens de open dag verschillende activiteiten worden ontplooid rondom oude trekkers, moto
ren en landbouw werktuigen. De dag wordt gehouden op een terrein ter hoogte van de Oostdijkseweg 23. Een greep uit wat er die
dag te zien zal zijn: oldtimer tractoren, stationaire motoren, bromfietsen en legervoertuigen; Ook zal er een demonstratie zijn van
het dorsen met oude dorsmachines, die worden aangedreven door oldtimer tractoren. Er zal ook worden gedorst met een vlegel
op de dorsvloer. Het ploegen en slepen zal ook worden gedemonstreerd. Voor de kinderen is er een antieke draaimolen. Verder
zijn er miniaturen en andere artikelen te koop. De toegang is gratis en er is voldoende parkeergelegenheid op het terrein. De open
dag start tussen 9.00 en 9.30 uur en duurt tot ongeveer 17.00 uur. De organisatie hoopt dat de paraplu's niet gebruikt behoeven te
worden. Dit was wel vorig jaar hèt geval, zoals blijkt uit onze archieffoto. Inlichtingen: J. van Erkelens, telefoon: 0187-492049.
-22-
Om haar heen ziet ze nog licht in de woningen branden. Het
geeft haar een veilig gevoel. Ze is niet de enige die wakker
is. Dichtbij blaft een hond. De ouders van de kleine zijn ook
nog niet naar bed. Zijzelf zal al wel slapen. Een pop dicht
tegen zich aangeklemd.
Ze rilt, hoewel het helemaal niet koud is. Ze kan beter wat
gebruiken, maar ze ziet er tegenop naar beneden te gaan.
Was Willem er inaar, dan was het niet zo doodstil in huis.
Vooral gisteren was de dag ontzettend lang geweest.
Gelukkig kon ze twee keer naar de kerk, maar de uren daar-
tossen en daarna leken dubbel zo lang.
Ze had Willem naast Frederik zien zitten en het had
haar pijn gedaan. Hij hoorde daar niet. Hij hoorde bij
haar.
Uit de kerk had Toke haar aandacht wollen trekken, maar ze
veinsde het niet te zien. Later thuis had ze er spijt van
gehad. Msschien had Toke willen vragen of ze meeging,
peinsde ze. Maar aan de andere kant wilde ze zich niet laten
kennen.
Ze was na het eten naar bed gegaan. Pas laat was ze opge
staan en had een snee brood gegeten. Daarna had ze zich
weer naar de kerk begeven. Uit de kerk was ze meteen weer
naar bed gegaan. Ze heeft die nacht slecht geslapen. Dat
kon ook niet anders. Vannacht zal ze waarschijnlijk ook
wakker liggen. Ze is zo helder. De gedachten blijven maar
doorgaan.
Ze is weer thias in de oude boerderijDe perenboom bloeit.
Moeder zit op de oude, witte tuinbank, die eronder staat,
sokken te stoppen.
Zijzelf kijkt steeds de landweg af. Zou hij langskomen?
vraagt ze zich af. Dan opeens is hij er. Zijn lange gestalte
stapt van de zwarte herenfiets.
"Goedenavond samen", begroet hij vader, moeder en haar
met zijn zware stem.
Zfi kleurt als een jong meisje, al is ze vierentwintig. Ze ziet
moeder naar haar kijken.
"Neem plaats", nodigt vader hem.
Moeder verzoekt haar koffie te zetten. Als ze weer buiten
komt is vader met de bezoeker in gesprek. Moeder stopt
ijverig verder. Een vrouwenhand en een paardentand
mogen immers niet stilstaan. Zelf neemt zij haar breiwerk
ook maar weer ter hand.
Ze ziet alles weer glashelder voor zich. Nu denkt ze er niet
aan, dat ze niet kan slapen. Ze wü aUes weer overdenken.
Ze kijkt af en toe steels naar de bezoeker. Dan vangt zijn
blik de hare en houdt die even vast. Net zoals dat al een
enkele maal gebeurd is in het notarishuis, waar zij dient en
hij een kamer huurt.
Vader en hij bespreken die avond allerlei onderwerpen.
Vader geniet van het spreken met de onderwijzer Zij
geniet van zijn aanwezigheid.
Ze ziet moeder af en toe van de man naar haar kijken. Een
moederoog ziet scherp.
Het wordt al donker als hij opstapt. Ze zou mee wUlen
lopen, maar dat past niet voor een jongedame. Als hij ver
trekt houdt hij haar hand wat langer vast dan nodig is.
Vanaf die tijd kan ze de man niet meer uit haar gedachten
bannen. Dat hoeft ook niet. De volgende zaterdag komt hij
weer. Vader en moeder gaan hem waarderen en hebben
dan ook geen bezwaar, als hij op een avond om haar hand
komt vragen.
Ze" hebben een rustige verkeringstijd, waarin zij veel met
elkaar praten. Diederick is belezen en zij drinkt al de ver
halen in als water. Door haar werk overdag en het hand
werken 's avonds komt ze weinig aan lezen toe. Door hem
wordt zij weer bij allerlei zaken betrokken en begint ze te
lezen. Moeder bromt wel eens goedmoedig, dat ze beter
een breikous ter hand kan nemen, maar ze laat het ooglui
kend toe.
Vier jaren hebben ze gespaard voor een huis. Toen trouw
den ze. Ze hebben het goed gehad. Het was heerlijk om
samen te zijn. Toch groeide na een tijd het verlangen naar
een pand van hun hefde. Dat ontvingen ze echter niet. Ze
weet, dat Diederick er even zeer naar verlangd heeft als zij,
kindervriend als hij was. Maar hij het het nooit merken. Hij
was en wilde sterk zijn. Ze pakt de foto van het nachtkast
je-
"Diederick", fluistert ze.
In niets lijkt ze nu op de bijdehante, hardwerkende vrouw
die zij altijd is. Een poos kijkt ze naar het vertrouwde
gezicht.
"Jij nam me zoals ik was", zegt ze zacht en ze kan niet ver
hinderen, dat er een paar tranen op het glas biggelen.
Ze veegt ze met de punt van haar nachthemd zorgvuldig
weg. Dan zet ze de foto weer op het nachtkastje terag.
Beneden roept de koekoeksklok twee keer. Ze moet gaan
slapen. Morgen zal ze geradbraakt zijn.
Als ze in bed ügt, voelt ze zich langzamerhand lomer wor
den. De koekoek laat nog één slag horen. Daarna hoort ze
niets meer. Buiten roept een late nachtvogel. In de verte
wordt hij beantwoord. Twee vleermuizen vliegen vlak
langs het slaapkamerraam. De maan laaf zijn züveren
schijnsel door de kier vallen en vindt een slapende vrouw.
Dan glijdt het licht over het glas van een foto, die op het
nachtkastje staat, en beschijnt een mannengezicht. Tenslot
te verdwijnt het.
In een kippenren bij een boerderij klinkt luid gekakel.
Veren vHegen in het rond. Kippen kakelen in doodsnood,
maar de bewoners horen niets. Morgen zal de boerin, die zo
van dieren houdt, twee dode kippen vinden. Het bruine
gevaarte zal dan vertrokken zijn, nadat hij zijn verwoestend
werk heeft verricht. De sluwe vos heeft al veel vernietigend
werk gedaan. Net zolang totdat de boer hem te grazen zal
nemen. Eerst zal hij het gaas weer maken dat kapot is.
Daarna zal hij een nacht waken, als het moet meerdere.
Een gevlekte poes sluipt door het gras. Ze is moe van het
jagen achter een muis en rolt zich op in de hooiberg. De
grote hond slaapt in de mand. Toch zal hij bij het minste
geluid zijn oren spitsen en aanslaan. Hij moet immers de
hofstee van de baas bewaken.
Heel in de verte onweert het. De hond hoort het. Even richt
hij zijn kop op. Hij kan het al horen, als de mensen dat nog
lang niet kunnen.
Zijn gehoor is zoveel sterker dan dat van de mens. De trou
we viervoeter legt zijn kop weer neer Dan vallen zijn ogen
toe.
Aan de rand van het bos glijdt een slanke, braine gedaante.
De vos zoekt zijn hol weer op. Ondermssen zoekt zijn spit
se snuit over de grond of hij nog wat kan bespeuren. Een
konijn springt geschrokken op en vlucht weg. De achter
poten maken een snelle roffel over de grond. De vos heeft
zijn buik vol. Hij laat de prooi gaan. Morgen gaat hij wel
weer op pad. Nu begint het al wat ücht te worden en hij ver
richt zijn werk 's nachts. Dat ligt in zijn vossenaard.
HOOFDSTUK 11
Het hooi is binnen. De hooiberg is tot de nok toe
gevuld. De gevlekte poes kan 's avonds nauwelijks
nog een plek vinden om te slapen.
Frederik is moe, maar voldaan. Hij zit ontspannen op de
tuinbank. Zijn spieren doen pijn, maar dat voelt hij niet.
Wel glijdt zijn bhk regelmatig naar de hooiberg. Hij vindt
het een pracht gezicht, dat die zo vol is met het kostbare
hooi. In het weiland is zijn broer het paard aan het borste
len. Dan rijst er een plan in Frederik op. Hij bespreekt het
meteen met zijn vrouw.
"Rust eerst maar eens uit", zegt ze bezorgd.
Maar hij voelt geen vermoeidheid nu alles zo voorspoedig
verlopen is en hij gunt Willem zo graag wat.
(wordt vervolgd)
