DE VUURTORENS VAN GOEREE Mijmeriengetje Unilever betreedt markt koelverse producten in Nederland luis|tlat 1 stul^ I EIIAIIDen-IIIEUWS XJ EIIAItDEri-niEUWq NO 4 Verkenningslicht HMVIEGEHRecIameborden-Autobelettering-Spandoeken-enz... De nieuwe kustlichttoren Koeienhuiden Werksteiger Zeer natte beton Unilever start in september met de verkoop van koelverse producten in de Nederlandse supermarkten. Onder de naam Blue Ban Finesse worden drie alternatieven voor room geïntro duceerd. Conimex begeeft zich op de markt voor koelverse maaltijden met de introductie van Conimex Wok menu's. Daarnaast is Unilever gestart met de verkoop van koelverse maaltij den in de out-of-home markt onder de merknamen Bertolli, Conimex en Unox. Met deze initiatieven geeft Uni lever in Nederland invulling aan haar strategie 'De Weg naar Groei', waarin groei van de leidende merken centraal staat. Dit doet Unilever onder meer door met haar leidende merken actief te worden in nieuwe markten en in te spelen op consumententrends waarin- gemak, gezond en genieten centraal staan. Blue Band Finesse Wokmenu's Big Wordt Great Food PAGINA 4 VRIJDAG 25 JUU 2003 In mijn vorige artikel gaf i]< u ai de teliening mee van de zichtbaarlieidscir- liels van de verscliillende lictitbronnen iangs de Goereese liust, deze telcening belioort bij de 'Memorie van toelicli- ting' van liet jaar 1911. Daarin wordt mededeling gedaan omtrent de verbete ring van de kustverlichting op Goeree. Uit deze 'Memorie van toelichting' wil ik een gedeelte citeren wat voor dit artikel van belang is. Voor het licht 'Flauwe Werk'was in het werkplan voor de verbetering van de primaire kustverlichting gerekend op een bedrag van f. 37.100,-, waarvoor een 'onbe waakt verkenningslicht op een toren van 13 meter hoogte met een verklikker op denzelf den toren', zou worden verkregen. "De sedert het opmaken van het werkplan ingestelde observaties van de zichtbaarheid van de verschillende kustlichten stellen reeds voldoende in staat na te gaan of met dat onbewaakte licht het daarmede beoogde doel werkelijk zal worden bereikt. Uit de voor 1911 afgeleide zichtbaarheidscirkels, aangevende de afstanden, waarbuiten het thans bestaande licht van Goeree en een zo krachtig mogelijk licht op het Flauwe Werk gedurende 90 pet. van het jaar zouden te zien zijn, blijkt dat de 90 pet. cirkel van het Rau we Werk geheel binnen dien van Goeree zou vallen, zodat gedurende meer dan 10 pet van het jaar een groot deel van Den Ooster niet gedekt zou zijn. Een afdoende verbetering ware hierin te brengen door den nabij het Flauwe Werk te bouwen toren zover moge lijk zeewaarts op de duinen nabij het West hoofd (op circa 4 zeemijl afstand van het licht Goeree) te plaatsen, dezen toren tevens zooveel hoger op te trekken, dan voor flau we Werk bedoeld, dat het licht 55 M. boven H.W. wordt getoond, en het lichttoestel van Goeree naar die nieuwen toren over te bren gen. Dit krachtige verkenningslicht zou dan op een punt geplaatst worden, waar van het kostbare toestel, hetwelk voor Goeree aan geschaft werd, zoveel mogelijk partij wordt getrokken. Behalve het belangrijke voordeel van betere dekking der buitengronden, wordt door verplaatsing ook een veel betere verkenning op groten afstand verkregen. Het licht van Goeree is ongeveer 50 pet van het jaar op de geografische dracht te zien, zodat door de verplaatsing bereikt wordt dat bij middelbaar zicht van om de W.Z.W. komende en voor de Rotterdamse Waterweg bestemde schepen dat licht 6,5 mijl vroeger zullen zien, dan thans het geval is, terwijl de schepen, die van om de W. of N.W. komen en naar het zeegat van Goeree zijn bestemd, het licht respectievelijk 6 en 5 mijl vroeger zullen zien". Na het aannemen der begroting werd dan De 'eerstevuurtoren van Ouddorp, waarvan de bouw begon in 1911. ook overgegaan tot het uitvoeren der vol gende werkzaamheden: Het bouwen van een nieuwe kustlichttoren nabij het Westhoofd en het daarop plaatsen van het bestaande bliksemlicht van Goeree. In dit optiek zal geplaatst worden een Pharo- linegloelichtlamp type A (1), waardoor de lichtsterkte wordt opgevoerd tot 300.000 H.K. Het plaatsen van een verklikkerlicht op vloer 3 van deze toeren, bestaande uit een vast- lichtoptiek van 50 cm. Brandpuntafstand, voorzien van een pharolinegloeilichtlamp, type C, waarmede een lichtsterkte van 6000 H.K. wordt bereikt. (Het bestaande verklik kerlicht aan het Flauwe Werk vervalt hier door). Het plaatsen op de toren van Goeree een geleidelicht voor het invaren van het Slijk- gat, bestaande uit een vast rondschijnend Blauwgasgloeilicht in een dioptrische gord- ellens van 18,75 cm. Brandpuntsafstand, met een lichtsterkte van 1000 H.K. en een versterkten sector van 10°, waarvan het hart samenvalt met de nieuwe geleideUjn. (In den versterkten sector bedraagt de lichtsterkte 700 H.K.). Door het verlopen van het vaarwater kan de IJzeren Baak niet langer dienen als voorste geleidelicht, voor het invaren van het Slijk- gat en was het nodig ongeveer 1000 meter meer westelijk en nieuw geleidelicht op te richten. Het geleidelicht van het IJzeren Baak wordt bijgevolg gebluscht. Dit nieuwe licht, een flikkerlicht, bestaat uit een rond- KUSTLICHTÏOIIBN IN GEWAPEND BJSTON NABIJ niST WESÏIIOlH' roORSNEDK A B. VLOHnEN. ^/Cr,£,/S^.~. On /...f.^^ tJJt^,/Jta^iio^Satn tf«*/o/.- g^ e^IQ .f/t Ji So<^ (l'i^B i! a^<,Cia/yu2. Q^ix>w^ /o /*>*^6ttJfo4 Doorsnede van de toren met de maten. Reklal"® Julianaweg 84c-3248 AN-Melissant Tel.; 0187-487557 Mobiel: 0626-368886i schijnend Blauwgasgloeilicht, geplaatst in een vastlichtoptiek van 25 cm. Brandpunts afstand, met een lichtsterkte van 1200 H.K. Nadat alle neuzen dezelfde richting uitwe zen, zo zouden we nu zeggen, toog men aan de slag. Allereerst moest de grond in erf pacht genomen worden, van kopen was geen sprake, dat moest geregeld worden met het toenmalige polderbestuur en de directeur van het loodswezen in het bepaalde district, dat was en is nog steeds het samengevoegde Rotterdamse vierde en het Brouwershavense vijfde district. De toenmalige directeur was de kolonel Isaac Theodoris van Slooten in de functie van Inspecteur. Voor het polderbe stuur West Nieuwland waren dat als voorzit ter de heer P. Breen en de secretaris was de heer D. Voogd, de datum waarop deze heren tekenden op het erpachtscontract voor de tijdsduur van 99 jaren, hierin duidelijk omschreven, vond plaats op 25 maart 1910. Men nam ook niet teveel grond, want dat was waarschijnlijk teveel geld en ze zaten toch al niet dik in de 'specie', dus 900 c.a. dat moest wel genoeg zijn. Later bleek het tegendeel waar te zijn en men nam er nog wat grond bij voor een toegangsweg naar toeren. Deze keer was het 3912 m2 voor een tijdvak van 91 jaar, dan liep het contract gelijk op met bovengenoemd contract. De polder kon het met een opzegtermijn van een jaar altijd weer opeisen, eind februari 2010 zal er weer over gepraat moeten worden, want dan is het zover. Wanneer die niet opnieuw wordt aangegaan moest alles keu rig opgeruimd worden en in de oorspronke lijke staat worden teruggebracht. Kosten en leges voor het eerste jaar bedroe gen 57,50 gulden en voor alle volgende 50 guldens 's jaar. De erfpachter eiste wel 'vrije en ombelemmerden' toegang voor het onder het Departement van Marine ressorterende personeel en voor aan en afvoer van mate rialen. Tevens eiste men dat voor de bermbekleding uit de aangrenzende duinpannen de benodig de graszoden gestoken mochten worden waarvoor men bereidt was na afloop een bedrag van 100 gulden te betalen aan het polderbestuur en ook dat men wanneer nodig men ook ingravingen en ophogingen mocht uitvoeren, zonder bijkomende kosten. De polder op zijn beurt eiste een hek om het geheel, maar dan wel een met daarin een vrije opening voor de doorgang van vee, van 10 meter breed. Op de foto van het IJzeren baken heeft u kunnen zien dat er in de zomermaanden nogal wat vee rondliep. Bij dé ondertekening van dat tweede con tract, was de secretaris niet meer de heer D. Voogd maar, dat was inmiddels de heer KI. Voogd geworden. De inspecteur van het vierde en vijfde district was de kolonel F.L. Rambonnet geworden. Zo zien we weer dat dat in een korte tijdsspanne zeer snel func ties en namen kunnen veranderen. Keuze uit drie bouwmethoden Het ontwerp van de nieuwste toren is gemaakt na een gedegen studie door de Civiel Ingenieur B.A. Verhey, die kon kie zen uit drie bouwmethoden, die in de achter liggende jaren met succes zijn toegepast. Dit waren baksteen, dus gemetselde torens in ronde of andere vorm, gewapend beton of en dat is ook een succes geweest: de gietijzeren toren. Deze laatste zijn ook in vormen gemaakt van acht-, twaalf- of zestienzijdig. Na 1876 waren de gieterijen ook in staat om ronde platen te gieten, waardoor er een mooie ronde toren ontstond. Ze zijn nu nog te zien in Hoek van Holland, IJmuiden en Ameland. Ir. Verhey heeft ook het kostenplaatje er bij gemaakt, want in 1911 was men ook in staat om een gedegen ontwerp te vervaardigen van gewapend beton en uit berekeningen bleek dat de kosten van een betonnen toren aanmerkelijk lager was dan van gietijzer van baksteen. Dus is besloten om tot uitvoering van een gewapend betonnen toren over te gaan. De toren is berekend op een winddruk van 300 kg per m2, verticale doorsnelde over de as van de toren, terwijl geen reductie coëfficiënt voor de achthoekige vorm werd ingevoerd. De toren is gebouwd op een oud begroeid duinplateau, gelegen op 9,70 m boven hw. De onderkant van de fundering ligt op 6.18 m boven hw. Het brandpunt der lenzen werd bepaald op 56 boven hw. Er werden grondboringen gedaan en tot 15 meter diep bleek het terrein uit zuiver zand te bestaan, zodat besloten werd de fundatie op staal te plaatsen. Is dit dan wel gedaan. Een volksoverlevering verteld namelijk een ander verhaal: toen ik als kind - voor de oor log - met mijn vader meeging vissen in de vakantie, was er bij ons aan boord Marines v.d. Klooster, die vertelde, als we bij de toren visten, dat hij aan de bouw van de toren heeft gewerkt en dat de toren gebouwd was op 'koeienhuiden'Hij vertelde erbij dat die werden aangevoerd vanuit Amerika en ook dat ze een enorme stank verspreiden, toen zie die moesten uitleggen in dat grote gat waar de voet van de toren op gestort moest worden. Dit werd gedaan om de voet veer krachtig te maken, want de hele toren moest in de wind kunnen bewegen want anders zou deze gaan scheuren. De toren was ook flexi bel, want een volle emmer water slingerde met stormweer half leeg. Nee, zeggen de kenners nu, dat is een fabel, met 'koeienhuiden' bedoeld men grote stuk ken basalt, tonnen zwaar, uit Noorwegen, die zijn wit en zwait gelaagd en lijken op koeien. Ik vraag me nu af: hoe hebben ze die vervoerd? Met een binnenvaartscheepje en dan met paard en wagen door de duinen? Conclusie: wie het weet mag het zeggen. Ik ga er voorlopig vanuit dat Merien van Buurt ons de waarheid heeft verteld, want 'hij was erbij!" De positie van de toren werd bepaald op 51°49'08"nb. 3°58'35"ol. Na de publieke aanbesteding op 9 maart 1911 schreven er 10 bedrijven op in. Het Tijdens de bouw werd alles met tuien en staal draden vastgehouden. verschil tussen de hoogste en laagste inschrijving bedroeg maar liefst f. 12.745. De Nederlandse Betonijzerbouw uit Amster dam was als laagste de gelukkige en de bouw werd aan hen gegund. Het complete bestek en voorwaarden is te uitgebreid om hier te beschrijven en berust in het archief aan boord van het lichtschip 12 Noord-Hin der. Het voorgeschreven bouwmateriaal en de samenstelling van het gebruikte beton: Voor de fundering 300 kg. Cement op 4001. duin- zand en 800 1. grind. Voor het overige werk 400 kg cement op 600 1. grindzand en 6001. grind. Rond de toren werd over de gehele hoogte een werksteiger gebouwd met flinke, van leuningen voorziene omlopen, ongeveer op de hoogte van de vloeren, terwijl bij de hogere verdiepingen nog tussenlopen wer den aangebracht, alles van hout, want stalen steigers waren toen nog onbekend. Zorg werd gedragen dat de steiger zo hoog boven het in aanbouw zijnde werk was opgetrok ken, dat de zware ijzeren staven voor de bewapening aan het boveneinde kon worden opgetrokken, ten einde het stellen te verge makkelijken. Vanaf de steiger werden horizontale schoren naar het inwendige van de toren aangebracht en daar onderling gekoppeld. Deze zouden anders slecht te bereiken zijn geweest met een veel zwaardere steigerconstructie. Theo retisch is deze werkwijze niet juist, daar de trillingen van de steiger op het verhardende beton werden overgebracht en dat werkte vertragend gedurende de verharding. In de praktijk heeft deze werkwijze wel voldaan, "maar", zo schrijft de heer Verheij, "bij een volgende toren zou ik toch gebruik maken van een dubbele steiger, die, op zichzelf in staat is de winddruk op te nemen". De in de beton gestorte schoren werden later langs de wand afgezaagd en het hout schoon uit het beton weggehakt. De daardoor ont stane gaten werden natuurlijk voor het af schuren keurig afgewerkt met beton. Op bijgaande afbeelding kunt u ook zien waar de schoren nog niet in het beton gestort waren en hoe alles met tuien en staaldraden bij elkaar gehouden werd. Er is gewerkt met een zeer natte beton, ten einde er zeker van te zijn dat het vele bewa peningsijzer goed door het beton omhul zou zijn. Trilapparatuur was ook toen niet bekend. Toch blijkt als het verslag verder gelezen wordt er bij het ontkisten er nooit holtes of grindnesten werden gevonden. Al het materiaal werd in grote bakken door een paard omhoog gehesen. Gedurende de hele bouw heeft er zich maar een enkel ongeluk voorgedaan en dat gebeurde op 30 september 1911, tijdens een zwar4e noordwester storm. Maar door de goede zorgen van 'den dagelijkschen opzichter' kwam men er zonder persoonlijk letsel af. De bovenste twaalf meter van de steiger, die nog niet was voltooid, werd er vanaf geblazen, maar de toren zelf liep daar geen schade van op. Men kwam dus goed weg! Na de storm is met het oog op de verwachte najaarsstormen de werkwijze aangepast zodanig dat mens slechts zes meter boven het werk bouwde en daar werden dan ook de bewapeningsstaven aan aangepast. Zonder verdere incidenten heeft men de toren afge bouwd. Expliciet wordt dan ook vermeld dat de opdrachtgever buitengewoon tevreden was over de nieuwbouw. En dan behoort hier ook bij het contract, gemaakt door de Minister van Marine met de firma Penn Bauduin te Dordrecht voor het overbrengen van de lan taarn, de lantaamkuip van de toren te Goe- dereede en het aanmaken, stellen en aan brengen van een spiltrap, de omloop, het wachthuis, kortom alle werkzaamheden die nodig waren om er een vuurtoren van te maken. Dit voor een prijs van f. 6.300,-, alle afmetingen waren tot op de millimeter beschreven. Datum 18 april 1911, getekend door de Minister J. Wenthold en voor Penn Baudain tekende de heer C.E.W. van Aar- denne. Het optiek wordt niet beschreven in dit laatste contract. Vermoedelijk is dat in beheer gebleven van de Technische Dienst Kustverlichting te Scheveningen. Maar er kwam nog meer bij, want een vuur toren kon in die tijd (nog) niet bestaan zon der vuurtorenwachters en die hadden weer een huis nodig. Dus moesten er ook huizen gebouwd worden. Maar daarover praten we een volgende keer. Of en toe kom ik no«. in Meneerse. Meestal mit de auto, mar dit kear met de bus. Meneerse staet op z'n kop. alemeale vernieuwingen. As je an'taande van de Langeweg komt, weet je niet watje ziet. Dun deurbreak near die nieuwe polder is t u heast geloaf ik, wat un drukte oalemeale. Mar toen ik zo op mun gemakje near de bus kuierde,kwam ik langs de HBS zo deur de Mijslaan. Bel bel dear leek dun tied wH stille te stean. De HBS nog as un steatig gebouw. Nog net zo deftig as vroeger De huuzen dur tegenover, oak nog as vanouds Ik liep nog verdur. In toen bleef ik stille stean. Dear stoeng die patat tente nog. Net as 40jear gele- je, toen ik dear mun voetstappen zette in of in toe in un tussenure un zakje petat kocht... Ik kon u niet geloave, nog as vroeger Dat café dur neffen, aak nog precies eender, hoe is ut meugelijk! Mat huus mit dat platte dek, oak nog. Volgens mine stoenge voeger dezelfde potjus m poesies voor 't ream, misschien weune dezelde maansen dur nog wel m. Mit verbeazmg haak stea kieke. Toch leuk zo'nplekke van herkenning. Mar dear verriest een nieuw HBS. In de ouwe ULO's binne oak naargens meer te ziee. Nog even over die petat.j Opeens schoot nog een leuk voorval in mun gedachten. Mit un krootje meden giengun we in een vrie ure om un zakje petat. 't Was september, de school (ULO) was goed m wel We gienge mit petat in al weer terug near school in atte in de lege klasse oens zakje leeg. Opeens een grote gil van een van de meiden "Oe... un gebakke bieje". Wiele sproenge oalemeale overaande, injwel, dear lag tussen de leste petatjes un gebakke wispe. Wiel oalemeale greizele n'atuurluk. Geen maans wilde zun petat nog opete. Dat beast was natuurluk in de olie gevloge in toen megebakke. Ik geloave dat dat meije Janny Wolfert hiette, ze kwam uut Dirksland. Dear mos ik oalemeale an dienke, toen ik dear stoeng te mijmere bie de bus. Noe stoenge dur oak weer un hoap.joengelui. Ik ha stea verbaezze over deklreren die ze an hadde. In wat dienkje, dur was tur geen een mit un geweune lere schooltas, 't Ware oalemeale rugtassen geloaf ik. Vroeger mog dat oender geen voorwearde, want dan zouwe de boeken beschèdege. Jea de tiejen verandere. Mar 't Wadre toch wel fesoenlukke joengelui. Mit drommen kwamme ze an loape. Ik docht: "Hoe mot dat oalemeale in de bus kenne Mar geen centje piene; dear kwamme zuvul bussen dat oals dur in kon. Tjoenge tjoenge, wear is dun tiet gebleve? Voort wentelen de jearen. Jea ik ha dear nog lange over zitte dienke in de bus. Toen ik over de Flakkeese wegen near d'overkante ree. Geslachten gean, geslachten komen. In dadde me noe oak mar magge zegge, we zijn in Gods ontferming opgenomen. Toen ik oal die joengelui zo zag stean, doch ik: "Wat zou- we die kinders noe nog geloave? Zouwe ze nog wat geloav?" Zouwe ze wete van de enige troost in leven en in sterven. Je hoopt ut zo, in je gunt u ze zo Oal de leraars binnen weg van vroeger Misschien leve ze nog, mar dan bin ze stokoud, 'k Bin zaaluf oud. Jea wear un ritje Flakkee niet toe kan leie ee Zomar mijmeriengen opeens. Ik docht nu za'k us prebere dat op te schrieven in ut Flakkees, in dan stier ik t op near de krante. Misschien zette ze ut dur in. Mar Flkees schrieve is veul meolukkur as Flakkees reate, dat haak intussen wel begrepe. Voor sommige klanken binne geweun geen letters. Noe stop ik. j)g groete van un mijmerear. P.S. Weetje wat me oak opviel bied die joengelui? Ze stoenge oalemeale te eten. Dun enen een dropsleutel, dun oaren en zuurbal. In un oar groepje gieng un zak roend. Oale monden waare in waarking. Ik dacht nog: "Dat was vroeger niet". Wiele hadde echt geen geld. Of in toe un zakje petat, was un luxe, echt wear oor Dat kenne ze 'noe niet geloave, mar 't was zo. Anthonie Stal, directievoorzitter van Unile ver Bestfoods Nederland, is enthousiast over de introducties: "Met deze nieuwe koelverse producten die we onder onze leidende mer ken Blue Band, Conimex, Bertolli en Unox op de markt brengen, worden we actief op nieuwe markten die al jaren een gezonde groei laten zien en nog volop in ontwikke ling zijn. Bovendien denk ik, dat door deze nieuwe producten de mart voor koelverse producten nog sneller zal gaan groeien. Ver der ben ik ervan overtuigd, dat de Neder landse consument enthousiast is over deze producten. Dit komt met name, omdat onze producten van zeer hoogwaardige kwaliteit zijn en door het innovatieve karakter onmis kenbaar voordelen voor de consument ople veren". Unilever betreedt met de introductie van Blue Band Finesse de markt voor zuivelpro ducten. Vanaf week 36 zijn in de Nederland se supermarkten onder deze merknaam moderne alternatieven beschikbaar voor room, op basis van een mix van melk en plantaardige vetten. Daarbij gaat het om drie alternatieven voor room: een voor opklop pen, een om te koken en een om gerechten te verrijken. Blue Band Finesse biedt de consu ment enkele belangrijke voordelen: het bevat 30 tot 50% minder vet dan vergelijk bare producten, het is langer houdbaar, kent een betere functionaliteit en heeft een her- sluitbare verpakking. Met de introductie van Blue Band Finesse wordt Unilever actief in een marktsegment waar veel ruimte is voor innovaties die voor de consument daadwer kelijke voordelen opleveren. Ook wordt Unilever actief in de markt voor koelverse maaltijden. In september brengt Conimex vijf verschillende wokmaaltijden voor één persoon op de markt. Met de moge lijkheid om zelf in vijf minuten een kwalita tief hoogwaardige maaltijd klaar te maken, speelt Conimex in op de behoefte van de consument aan maaltijden die zowel lekker, gemakkelijk als gezond zijn. De maaltijden voldoen aan de richtlijnen Goede Voeding. Unilever heeft hoge verwachtingen van de verkoop van deze koelverse maaltijden. Dit komt zowel door het hoge kwaliteitsniveau van de maaltijden als het feit dat er nog wei nig A-merken actief zijn in dit jaarlijks sterk groeiende marktsegment. Conimex Wok menu's bestaan alle uit geselecteerde verse groenten, rijst, vlees en een authentieke saus. De recepten van de gerechten komen uit China, Indonesië, Thailand, India en Japan. Naast deze twee producten voor de super markt heeft Unilever Bestfoods Foodsolu- tions voor de out-of-home markt het 'Big World Great Food-concept ontwikkeld. Daarbij gaat het om de verkoop van Itahaan- se. Oosterse en Hollandse maaltijdcompo nenten onder merken Bertolli, Conimex en Unox aan consumenten in de out of home markt. Het 'Big Worid Great Food'-concept IS met alleen bedoeld voor bedrijfsrestau rant, maar ook voor andere restaurants en de groenteman en de slager. Met dit nieuwe concept kunnen eenvoudig dertig gerechten Uit alle windstreken op de kaart worden gezet. Deze gerechten zijn door topchefs speciaal ontwikkeld voor Unilever Bestf oods Foodsolutions. Om dit verhaal af te sluiten kijken we nog even naar de mannen die er toen naar uitke ken om dit mooie nieuwe bouwwerk te mogen beklimmen en te gaan bedienen. De opzichter tijdens de bouw, was de in Vliss- ingen geboren J. van Loo, geb. 1859. De toenmalige hchtwachters waren: Jan Troost no. 3, Kr. Roos, J.M. Padmos, A. Redert, J. Fermijn en J. Westhoeve. Deze laatste man was eigenUjk alleen verantwoordehjk voor de verklikker, die toen nog op het Flauwe Werk stond. Dit is het wat we er tot nu toe van hebben kunnen vinden. Mocht u er meer gegevens van hebben of meer van weten of eventueel wat bij kunnen aanvullen? Heel graag! We krijgen het dan misschien compleet. Met vriendelijke groet, SIEMON BEZUIJN HELLEVOETSLUIS tel.(0187)313890

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 2003 | | pagina 4