De geschiedenis van de 'Rijndam'
Wim Diepenhorst
Ikijkvenster
College Dirksland zet wat dingen recht...
EIIMIENSMIIEUWa
.S:;*.
concerteert in Zierikzee
HET
Blik op kerk "^Z
en samenleving Ij
- Vakantie
- Een gave van God
- De thuisblijvers
Waarnemer
Deze vraag- en antwoordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer die er
kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu
ren aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8,3240 AA Middelharnis, met
in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door
deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
In de negentiger jaren kwam er bij
de Holland-Amerika Lijn een alge
hele vlootvernieuwing tot stand, zo
ook een nieuwe 'Rijndam'(3).
'Publicatie parkeerverbod Jaarmarkt niet nodig!
Gemeente ziet geen cent van geïnde bekeuringen
Verbaasd, is wethouder P.J. Konings-
woud, van de gemeente Dirksland
over de inhoud van het 'ingezonden
bedankje' van de heer of mevfouw M.
de Gast uit Middelharnis. Het schrij
ven in het Eilanden Nieuws van afge
lopen dinsdag blijkt, volgens de wet
houder, toch wat misverstanden te
kunnen oproepen. Daarom wil hij wel
graag het een en ander rechtzetten.
IM^MZ^tf^ISrfMi^ j^ i^
PAGINA 5
VjaJDAG 18 JULI 2003
Op de warme dag waarop ik dit stukje schrijf
genieten vele landgenoten van hun vakantie,
in binnen- of buitenland. Ik denk dat vakan
tie op dit moment het meest besproken
onderwerp is. Maanden van tevoren werd de
vraag gesteld waar de reis dit jaar heen ging,
en maanden hierna zullen vakantie-ervarin
gen worden uitgewisseld en vakantiefoto's
bekeken.
Uiteraard wordt het genoegen van een paar
weken rust iedereen graag gegund. Wanneer
men een jaar hard heeft gewerkt, is het een
weldaad een poosje niets te moeten doen, uit
te rusten, om straks weer met nieuwe moed
en kracht het werk te mogen hervatten.
Dat vakantie in onze tijd gemeengoed is
geworden lijkt vanzelfsprekend. Het is echter
nog niet zó lang geleden dat vrije tijd slechts
het voorrecht was van enkelingen. De upper-
ten ging met vakantie, op een dorp was dat de
dokter en de burgemeester, en het personeel
van de school, en misschien nog een paar
mensen die 'het konden doen'. Voor de rest
van de bevolking was het werken geblazen,
van 's morgens vroeg tot 's avonds Iaat. En
voor kinderen, die hoogstens vier weken niet
naar school hoefden was het al een hele
gebeurtenis als ze met vader en moeder een
dagje naar het strand konden, of wanneer ze
een weekje bij een oom of tante gingen loge
ren.
De weet ook nog wel dat er gediscussieerd
werd over de vraag of het wel verantwoord
was, vakantie te houden. Sterker, sommige
mensen meenden, met de Schrift in de hand,
het te kunnen veroordelen als zonde. Immers,
de Heere heeft in Zijn wet gezegd dat we zes
dagen moeten arbeiden en op de zevende dag
rusten. Trouwens, op grond van dit gebod
was men in bepaalde kringen ook tegenstan
der van de vrije zaterdag!
Voor zover ik kan nagaan wordt deze discus
sie nergens meer gevoerd. De vijfdaagse
werkweek is breed geaccepteerd en er is,
geloof ik, ook niemand meer die serieus
bezwaar maakt tegen een paar weken vakan
tie. Naarmate het leven drukker en meer
gecompliceerd is geworden, naar die mate
hebben mensen ook meer behoefte aan ont
spanning en vrije tijd. En ook onze vrije tijd
mogen we zien als een gave van de goede
God, die we overigens in Zijn dienst en tot
eer van Zijn Naam mogen besteden. Want
van Zijn dienst zijn we nooit ontslagen, tij
dens ons werk n iet, en in onze vakantie niet.
Het valt me op dat in vele kerkbodes wordt
opgemerkt dat nog tal van mensen niet met
vakantie gaan of zelfs kunnen. Dan denken
we aan bejaarden, aan alleenstaanden (of
-gaanden, zoals je tegenwoordig moet zeg
gen!) en aan langdurig zieken.
Een oproep aan de vakantie-gangers om aan
deze mensen te denken en hen een kaart te
sturen is op z'n plaats.
Het is ook voor de thuisblijvers niet zo'n
gemakkelijke periode. Ouders en grootou
ders zijn onrustig en meestal weer blij als
hun kinderen en kleinkinderen behouden
thuis gekomen zijn. Voor de thuisblijvers is
het ook stiller dan anders. De straten lijken
uitgestorven, in de winkels is het minder
druk en de kranten - waarvoor men juist
meer tijd heeft - zijn dunner van omvang.
Kortom, velen slaken een zucht van verlich
ting wanneer de vakanties weer voorbij zijn
en het gewone leven z'n loop heeft herno
men.
•«04'
i/'t/
PLÜFONDKRUIPERT/EÏ
Bijgevoegde torretjes zitten in dit jaargetij
de overal hij ons in huis. Ze komen van tus
sen het plafond, maar niet op een vaste plek.
Mijn vraag is: wat zijn het precies voor dier
tjes? Zijn ze schadelijk en hoe komen we van
ze af?
Anwoord: De beestjes zijn weliswaar
behoorlijk beschadigd bij ons aangekomen
toch is onze entomoloog er zo goed als zeker
van dat het doodskloppertjes zijn. Deze
insecten kunnen binnen- en buitenhuis tal
rijk voorkomen en dan vooral in de maand
juli. De hu-ve is de bekende (beruchte) hout
worm die aanzienlijk schade kan veroorza
ken. Omdat de larven zoals gezegd flink wat
schade kunnen aanrichten adviseren wij u
om voor alle zekerheid even contact op te
nemen met een ongediertenbestrijdingsbe-
drijf bij u in de omgeving. Adressen kunt u
vinden in de telefoongids of in de Gouden
Gids. Voorkomen kan dan worden dat de
eventuele larven met hun verwoestende
werk kunnen beginnen.
Bijgezonden een paar beestjes die we von
den in ons kleed. Wat zijn het voor beestjes?
Antwoord: De 'beestjes' die u meegestuurd
heeft zijn de poppen van de blauwe vlees-
vlieg. Na een dag of tien, twaalf stapt uit dat
tonnetje een volwassen vlieg tevoorschijn.
Dit is een vaak bij en in huizen voorkomen
de vlieg. U kunt uw huis minder aantrekke
lijk maken voor deze indringers door etens-
en vleeswaren steeds goed weg te sluiten of
er een glazen kap overheen te zetten. Beter is
het de vliegen en andere insecten buiten te
houden met horten in de open ramen.
Mijn poes krabt mijn bankstel kapot. Nu heb
ik twee nieuwe stoelen, daar begint hij ook al
aan. Wat kan ik hier tegen doen?
Antwoord: Krabben aan objecten is een
natuurlijk gedrag van katten. Bij het krabben
worden geursporen afgezet en worden de
nagels gescherpt. Ook willen huiskatten
vaak op die manier uw aandacht trekken als
u (te) weinig met ze speelt of naar ze
omkijkt. Katten kunnen niet de hele dag stil
zitten. Als ze de nagels niet aan de krabplank
uit de dierenzaak willen slijpen, hang er dan
eens een balletje of een soort vogeltje boven,
of besprenkel de bovenkant met enkele
druppels valeriaan, want daar zijn alle poe
zen gek op. Plaatsen waar de kat niet mag
krabben kunnen tijdelijk worden afgedekt
met aluminiumfohe. Het zou ook mogelijk
kunnen zijn dat dat krabben wordt veroor
zaakt door een tekort aan mineralen. Moge
lijk proeft poes bij het krabben kalk, van
daar. Misschien voert u de poes te éénzijdig?
Katten hebben geregeld een portie spiervlees
of vis nodig. Haal af en toe vers hart en geef
ze ook eens per week (wel 10 minuten
gekookte) vis, gemengd met bruinbrood.
De betere woninginrichting sinds 1920
Zandpad 36, Middelharnis, Tel. (0187) 48 27 84
Op woensdag 23 juli a.s., aanvang 20.00
uur, geeft organist Wim Diepenhorst een
orgelconcert op het Kam Van der Meu-
len-orgel in de Nieuwe Kerk te Zierikzee.
Het concert is gewijd aan de componisten
Bach en Mendelssohn.
Het programma luidt als volgt:
Sonate III in A: F. Mendelssohn
(1809-1847):
- Con moto maestoso
- Andante tranquillo
'Aus tiefer Noth' J.S. Bach (1685-1750)
Sonate VI in d: F. Mendelssohn
- Koraal met variaties
- Fuga
- Andante
'Vater unser im Himmelreich' J.S. Bach
Improvisatie
Sonate V in D: F. Mendelssohn
- Andante
- Andante con moto
- Allegro maestoso
De uit Stad aan 't Haringvliet afkomstige
Wim Diepenhorst (1971) studeerde hoofd
vak orgel aan het Sweelinck Conservatorium
van Amsterdam bij Hans van Nieuwkoop.
Daarnaast studeerde hij musicologie aan de
Universiteit van Utrecht. Hij was docent aan
het Conservatorium van Amsterdam en
orgeladviseur. Sinds 2003 is hij werkzaam
bij de afdeling Instandhoudingstechnologie
bij de Rijksdienst voor de Monumentenzorg
voor de klinkende monumenten (orgels en
klokken). Wim Diepenhorst is organist van
de Oude Lutherse (Witte-orgel 1885) en
Ronde Lutherse Kerk (Batz-orgel 1830) in
Amsterdam.
Wij hebben een leren bankstel van iemand
gekocht, dat doortrokken is met een
rooklucht. Weet u wat we moeten doen om
deze lucht te verwijderen?
Antwoord: Dit komt doordat de rook zich
aan de bekleding hecht. Neem een enmiertje
water met wat azijn erin en veeg dan met een
daarin vochtig gemaakte doek de bekleding
grondig af. Blijf voorlopig goed ventileren.
ffffUfltfFlVDE eONIFERCN
Onze coniferenhaag wordt bruin en er val
len grote gaten in. Wat kan hiervan de oor
zaak zijn? Ik heb kunstmest gegeven en ge
spoten tegen luis en spin.
Antwoord: Oorzaken van het bruin worden
kunnen o.a. zijn: langdurige droogte, varia
ties van de grondwaterstand en een langduri
ge felle wind. Of er iets is gebeurd met het
grondwater in uw omgeving weten we niet
en een langdurige felle wind hebben we ook
niet gehad. Blijft over de droogte. We heb
ben tot nu toe mooi weer met weinig neer
slag achter de rug zodat we vermoeden dat
uw coniferen last hebben gehad van de lang
durige droogte. Ze hebben bUjkbaar te lang
geen water gehad. Ook de naaldjes verdam
pen water, precies als bladeren van loofbo-
men en als er meer vocht verdampt wordt
dan de wortels kuimen aanvoeren dan ziet u
het gevolg. U doet er goed aan langs beide
zijden van de haag een geul te graven en daar
wat goed verteerde stalmest in te strooien.
Giet daar zoveel mogelijk water op zodat de
geul goed vol staat maar niet overloopt en
herhaal dit zo lang tot de kluiten goed door
nat zijn. Doe dit zo vlug mogelijk, zodat de
coniferen de komende winter tegen een
stootje kunnen. Spinrag heeft niets met het
bruin worden te maken, juist in deze tijd van
het jaar is er veel spinrag te zien.
Dit schip werd gebouwd in 1994 bij de
scheepswerf Fincantieri in Italië
Dit schip heeft een lengte van 218 meter en
een breedte van 34 meter en is uitgerust met
twee 12 cilinder- en drie 8 cilinder diesel
motoren van Grandi Motori gekoppeld op
twee electro motoren en twee generatoren.
(48.236 rpk)
De voortstuwing geschied d.m.v. twee
schroeven en in de boeg zijn nog twee boeg
schroeven geplaatst. Bemanning: 602 Pas
sagiers: 1629.
Het uit negen dekken bestaande schip is
het paradepaartje van de zeer moderne
passagiersvloot van de Holland-Amerika
Lijn en zou in de eerste plaats 'Schiedam'
gaan heten, maar werd tijdens de bouw
veranderd in 'Rijndam', in de vaart geko
men op 20 oktober 1994 maakt het nog
steeds deel uit van de zeer luxe passagiers
vloot.
Het fonkelnieuwe schip 'Oosterdam', (de
eerste van die naam) bezoekt op 28,29 en 30
juli samen met het 'vlaggeschip' 'Rotter
dam' de thuishaven. De 'Oosterdam' wordt
momenteel afgebouwd op de Fincantieri
werf in Noord Italië en komt gelijk van de
werf naar Rotterdam en zal ligplaats nemen
aan de Wilhehninapier, alwaar het zal wor
den gedoopt
Dat er straks twee van deze schepen aan de
kade liggen, waarvan er één wordt gedoopt
is in jaren niet voorgekomen en komt dat de
Holland-Amerika Lijn dit jaar 130 jaar
bestaat. Na de festiviteiten vertrekt de 'Oos
terdam' naar Harwich, waar haar
'maiden voyage' begint, een cruise naar de
Bahische Zee.
Tot zover de geschiedenis van de 'Rijndam
Het blijft een raadsel hoe het mogelijk is dat
in de laatste 18 maanden er zes vrij grote
schepen zijn versleept die de bestemming de
sloperij hadden. De 'Rijndam' werd door
'Fairplay' uit Hamburg naar India
gebracht, maar kwam niet verder dan de
Dominicaanse Republiek en de sleep zonk!
Zo zijn er nog een aantal schepen gezonken
die bestemd waren voor de sloperij.
Alleen SmitWijs uit Rotterdam kon haar
sleep van A naar B afleveren zoals het hoort
Toch oer Hollands vakwerk!
Schiedam, Maarten Bezuijen
Briefschrijver De Gast lucht zijn hart omdat
hij of zij onterecht een bekeuring achter de
ruitenwisser heeft aangetroffen. De Gast
bezocht de Jaarmarkt in Herkingen en par
keerde de auto, met vele anderen, op de
Molendijk, waar een tijdelijk parkeerverbod
gold. De Gast wist niet van een tijdelijk par
keerverbod af, en ook waren volgens De
Gaast de verbodsborden niet erg zichtbaar
opgesteld. De verbaliserende politieagent
beweerde echter dat het in de krant heeft
gestaan. Deze afkondiging kon De Gast niet
vinden en roept in zijn brief de 'mede gedu
peerden' op om een brief naar het College
van B. en W. te schrijven waarin ze worden
bedankt voor het dure dagje Herkingen.
Vergissing
Volgens wethouder P.J. Koningswoud van
de gemeente Dirksland "is het niet de
gewoonte dat het college op elke ingezonden
brief in de krant reageert". Toch blijkt naar
aanleiding van de inhoud van de brief van
De Gast er wel het een en ander recht te zet
ten. Wel wijst hij op de twee soorten verant
woordelijkheid die er in deze zaak bestaan.
"De gemeente heeft een verantwoording in
deze, maar ook de politie, maar ik reageer
alleen maar als bestuurder", verduidelijkt
Koningswoud.
De wethouder verklaart dat de gemeente niet
verplicht is om een tijdelijk parkeerverbod
af te kondigen in de kranten, via de officiële
gemeentepublicaties. Maar toch is het
gebruikelijk dat de gemeente dit in dergelij
ke situaties wel doet. Hij legt uit dat de orga
nisatie van de jaarmarkt vergunning heeft
aangevraagd om een dergelijk evenement in
Herkingen te houden, evenals vorige jaren
heeft de ambtenaar dit vergunningverzoek
op de gebruikelijke wijze afgehandeld. Maar
op dit punt is er volgens wethouder
Koningswoud een fout gemaakt. In tegen
stelling tot voorgaande jaren was er nu
gevraagd om een parkeerverbod op de
Molendijk af te kondigen. En dit laatste had,
volgens Koningswoud, de ambtenaar over
het hoofd gezien. "De vergunning werd op 2
juni verleend en pas vijf dagen voor de Jaar
markt, op 7 juli, reageerde de organisatie van
de Jaarmarkt hierop en bracht ook het par
keerverbod ter sprake, dus pas vijf weken na
ontvangst van de vergunning. Dus daarom
kon er niets meer gepubliceerd worden over
het tijdelijke parkeerverbod", zo verduide
lijkt Koningswoud. Want de gemeente heeft,
niet de plicht maar wel de gewoonte om der
gelijke tijdelijke parkeerverboden te publi
ceren.
Koningswoud begrijpt dan ook niet hoe de
politieambtenaar, tegen De Gans kon zeggen
dat 'het in de krant gestaan heeft'.
Ambtelijke zaak
Wethouder Koningswoud benadrukt dat het
verlenen van dergelijke vergunningen een
taak is van de gemeenteraad. Maar deze
heeft een aantal taken gedelegeerd aan de
ambtenaren, waaronder dus het verlenen van
tijdelijke parkeerverboden. De wet geeft de
gemeente de ruimte om dergelijke parkeer-
maatregelen te nemen, zonder voorafgaande
publicatie.
Verder wijst de wethouder erop dat de poli
tie op eigen initiatief bekeuringen uitschrijft.
De agenten zijn zéker niet door de gemeente
erop uitgestuurd om verbaliserend op te tre
den. Ook het feit dat De Gast suggereert dat
de gemeente garen zou spinnen bij het uit
schrijven van de bekeuringen op de Molen
dijk bestrijdt hij ten zeerste: "Van de uitge
schreven bekeuringen zien wij geen muntje
terug", zo verzekert Koningswoud.
Zoals gezegd heeft de politie een andere ver
antwoording om dat zij het initiatief heeft
genomen om verbaliserend op te treden.
"Als de benadeelden vinden dat de bordjes
niet goed in het zicht zijn geplaatst, moeten
ze proberen dat te bewijzen en in beroep
gaan als zij.de bekeuring ontvangen", zo
raadt de wethouder de gedupeerden aan.
Koningswoud wil er de nadruk op leggen dat
de gemeente niets stiekem doet en verzekert
dat normaal gesproken deze maatregelen
wel gepubliceerd worden, maar dat dit nu
door een fout van de gemeente niet is
gedaan. Hij hoopt hiermee duidelijk te heb
ben uitgelegd 'hoe de vork precies in de steel
zit'. Ook verwacht hij dat volgend jaar der
gelijke zaken beter gecommuniceerd zullen
gaan worden, zodat ook velen weer 'goed
koop' hun auto's kunnen parkeren om de
Jaarmarkt in Herkingen te bezoeken.
Het is weer rustig op de Molendijk in Herkingen, waar het tijdelijk parkeerverbod
veel stof doet opwaaien.
■20-
"Je bent op tijd, Willem", begroet Frederik hem.
De verlegenheid is meteen weg. Hij voelt de genegenheid
van zijn broer in die enkele woorden, die hem gerust stel
len. De hond loopt naar zijn etensbak. Hij heeft honger
gekregen van de grote wandeling.
"Maandag zal ik je bij leven en welzijn helpen", zegt Wil
lem zacht.
"Dat mag", is het rustige antwoord van zijn broer, terwijl
hij verder eet.
Tombo Iaat zich met een tevreden kreun in zijn mand val
len. Zijn maag is gevuld.
"Ben je moe?" vraagt Toke aan het dier.
Het kijkt haar met zijn wijze ogen aan, alsof hij haar
begrijpt. Even later bewijst luid gesnurk, dat hij slaapt. Het
is een vredig geluid op de achtergrond. Op de vensterbank
fluit een merel. Torabo schrikt wakker .en laat een grom
mend geluid horen.
"Stil maat", zegt Toke en het dier slaapt weer verder.
De merel Iaat zijn stem nog harder horen, maar de hond
verwaardigt hem geen blik meer. Hij kreunt enkel in zijn
slaap. Buiten miauwt de poes. Het is een klagend, maar
tevens dwingend geluid.
"Ze moet maar even geduld hebben", zegt Toke, maar haar
woorden zijn niet in overeenstemming met haar wü.
De merel vliegt met veel lawaai weg. Waarschijnlijk heeft
de poes hem opgemerkt.
Fiederik leest een hoofdstuk uit Spreuken. Het is goed om
naar zijn stem te luisteren. Hij lijkt op vaders stem, weet
Willem opeens. Eigenüjk hjkt Frederik op vader. Dat bre
de en blonde heeft hij ook van hem. Thonia en hij hjken
uiterüjk meer op moeder. Die was tenger en donker. Hij
moet luisteren. Nu heeft hij een stuk gemist. Hij probeert
aandachtig te zijn. Gelukkig vraagt Frederik hem nooit om
te eindigen, zoals Thonia altijd doet. Hij is er blij om.
"Een boer is nooit vrij", zegt Frederik, terwijl hij opstaat,
maar zijn ogen twinkelen.
"Ik heb medelijden met je", klinkt het spottend uit Tokes
mond.
Frederik trekt haar aan een krul, die uit haar opgestoken
haren piept.
"Ik ben blij met zoveel begrip" antwoordt hij.
Dan slaat de keukendeur met een klap achter hem dicht.
"Het kan wel wat zachtei'', bromt Toke goedmoedig, ter
wijl ze de etensbak van de gevlekte poes naar buiten draagt.
Die strijkt ongeduldig om haar benen, zodat ze er bijna
overheen struikelt. Ze moet haar zelfs aan de kant zetten
om de bak een plaats te kunnen geven.
"Hongerlap", zegt ze en aait haar over de kop.
De poes buigt zich van aanhankelijkheid in allerlei boch
ten. Als ze terugloopt bekijkt ze de geraniums.
"Ze hebben water nodig", mompelt ze.
In de houten regenton zit water genoeg. Ze laat de zinken
gieter vollopen. Met inspanning sjouwt ze het gevaarte naar
de potten. Nog twee keer maakt ze die tocht. Steeds begiet
ze behoedzaam de grond en voelt met haar vingers of ze
voldoende water hebben. De gieter vindt zijn plaats weer
naast de regenton. Dan gaat ze naar de boerderij. Ze kijkt
nog even om. De geraniums laten hun vuurrode pracht
zien. Ernaast staat de gevlekte poes met haar staart omhoog
te eten. Ze kijkt er een poosje naar. Het is een pracht
gezicht. Dan draait ze zich om en gaat naar binnen.
HOOFDSTUK 10
De zon laat haar zinderende stralen voelen. Ze prikt
in de nek zodat de mannen het zweet steeds moe
ten afbetten met hun grote, rode zakdoek. Toch
klinkt regelmatig een heldere roep. De harken zwaaien
onophoudeUjk heen en weer. De hopen hooi groeien.
Wülem kijkt eens om naar hetgeen gebeurd is. Het geeft
hem een voldaan gevoel. Zijn mouwen zijn omhoog
gerold. De zon beschijnt de blanke huid. Er verschijnen
kleine, rode puntjes op zijn vel. Voor hem loopt Frederik.
Hij heeft het voortouw.
Er komen kinderen voorbij het land. Hun stemmen klinken
helder en opgewekt. Ze mogen door het grasland buitelen,
maar worden verjaagd, als ze door de hopen hooi willen
ravotten. Dan vlijen ze zich aan de kant van het land en kij
ken toe. Maar als de koffiemand te voorschijn komt, zijn ze
er meteen als hongerige spreeuwen bij.
De mannen gaan in een kring op de grond zitten. De hoof
den worden ontbloot en even is er stilte. Ook de kinderen
drinken koffie en eten een snee brood met de mannen mee.
Frederik kijkt eens naar zijn broer. De buitenlucht doet
Willem goed. Alleen is het niet goed, dat hij niets op zijn
hoofd draagt. Eén van de kinderen wil op zijn verzoek wel
een pet gaan halen. Op zijn klompen kleppert de jongen
met zijn kameraad weg. Even later is hij terug met de pet
ondeugend op zijn blonde krullenbol en een dropbal achter
zijn kiezen. Zijn wang toont dik alsof hij kiespijn heeft.
"Alsjebheft", zegt Frederik en hij drukt Wülem de pet op
zijn hoofd.
Het voelt vreemd, maar wel goed aan. Het sluit de felle
warmte buiten, die hem soms wat suf en duizelig maakte.
Frederik zelf draagt altijd een blanke, strooien hoed, als hij
gaat hooien. Ook de andere maimen dragen wat ter be-
schenning tegen de hete zoimestralen.
Af en toe moet hij even rusten, het liefst ging hij op een pol
hooi zitten, maar hij wil zich niet laten kennen. Slechts een
moment leunt hij op zijn hark om dan weer verder te gaan.
Hij voelt zich jonger nu hij zich nuttig weet. Als hij mst,
zullen ze hem zien zoals hij altijd is en dat kan hij hier in de
fiisse buitenlucht niet verdragen.
Zijn ogen turen een roofvogel na, die op zoek is naar prooi.
Er is na het maaien heel wat voor hem te vinden. Met een
snelle duik schiet hij af en toe naar beneden om dan pijlsnel
weer het luchtraim in te gaan.
De kinderen spelen aan de slootkant. Ze worden regelma
tig door Frederik tot de orde geroepen, omdat ze te dicht bij
het water komen.
De man harkt. Er komen steeds meer hopen hooi op het
land te staan.
De morgen verstrijkt. De zon wordt steeds warmer. Dan
verscheurt een gil de arbeid van de mannen.
Hij ziet Frederik naar de sloot rennen. Even is er spanning,
dan keert zijn broer temg met het druipnatte kind. Het een
denkroos ügt als een groene sluier op het blonde hoofd.
AUe mannen kijken toe, hoe Frederik het kind zijn kleren
uittrekt tot aan zijn hemd en broek toe. Het knaapje strib
belt tegen, maar Frederik gaat onverstoorbaar door.
"Naar huis", gebiedt Frederik tenslotte en duwt het kind de
natte kierenbundel onder zijn arm.
De blonde krullenbol druipt aan alle kanten. Hij stormt
zonder om zich heen te kijken het grasland uit. Woedend
op de boer, die het goed met hem bedoelt. Het andere kind
volgt hem op de voet.
"Valserd", gilt de hoge stem, als hij het hek uit is.
Dan rent hij achter zijn natte kameraad aan, die een spoor
op de landweg nalaat.
"Ondank is werelds loon", zegt Frederik en hij gaat weer
hard aan de slag.
Regelmatig neemt Wülem een slok van de koude thee, die
zijn schoonzus hem meegegeven heeft. Het vocht maar
vooral het ogenbUk rust, dat hij daarbij krijgt, doen hem
goed. Hij voelt Frederiks blik steeds op zich gevestigd,
maar hij ontwijkt deze. Stug zet hij door. Hij wü net als de
andere maimen de avond halen.
Tussen de middag komt Toke het land op met een rieten
mand, die bedekt is met een rode geblokte theedoek. Ze
legt de theedoek op het gemaaide gras en stalt de inhoud
van de mand erop uit. (wordt vervolgd)
