Overdenking
Boek 'Een halve eeuw na de watersnoodramp'
nu ook te leen bij de bibliotheek Ouddorp
HET
rjgjKVENSTER
Radio Flakkee
op de Havendag
uit de
Heilige Schrift
Eilanden-Nieuws
EIIAIIDBI-niEUlia
pnimu i uaoEMf
Nieuwe bladmuziek
en orgel-cd Som-
melsdijk
Ophalen oud papier
Ouddorp
Dienst voor
belangstellenden
UITGBnilGBN TENT
ZONNEIILLCIIGIE?
UGGim GIPiKRUlO
een krant die
G-E-L-E-Z-E-N wordt!!
PAGINA 5
VRIJDAG 6 JUNI 2003
Blik op kerk ^Ni
en samenleving Ij
De macht van de vakbonden
De macht van de media
De premier in discrediet
"Ons land wordt geregeerd door de vakbon
den". Deze kreet wordt nogal eens aangehe
ven, en werd onlangs van vakbondszijde
tegengesproken. Toch, wanneer er ergens
wordt gereorganiseerd, of als er ontslagen
vallen, dan reageren de vakbonden furieus.
En tijdens de langdurige kabinetsformatie,
vooral wanneer de arbeidsverhoudingen aan
de orde waren, lieten de vakbonden met veel
tam-tam weten hoe hün visie op de zaak was.
De bezuinigingen die het nieuwe kabinet in
uitzicht heeft gesteld, zijn bij de vakbonden
ook niet erg populair. De nieuwe regering
kreeg meteen het predikaat 'asociaal' mee.
De speelruimte die de onderhandelaars kre
gen was dan ook zeer beperkt, temeer daar
de visie van de vakbonden brede weerklank
vindt in de samenleving. Mensen willen nu
eenmaal niet graag iets inleveren, of, zoals
dat genoemd wordt, afstand doen van ver
worven rechten.
Maar ik wil het nu niet hebben over de macht
van de vakbonden, maar over de macht van
de media. Wie vaker dit hoekje leest kan
weten dat het niet voor het eerste is, dat hier
de macht van de media wordt gesignaleerd.
Met name op het terrein van de rechtspraak,
zelfs als het juridisch onderzoek nog moet
beginnen, weten de media al de schuldige
aan te wijzen en hebben ze de strafmaat
bepaald.
Hoe groot de invloed van de media is bleek
weer eens duidelijk tijdens de informatiepe
riode. Vooral toen CDA en VVD serieuze
onderhandelingen voerden met wat
genoemd wordt 'klein-rechts', de SGP en de
CU. De seculiere pers vond meteen dat de
zogenaamde 'Staphorster variant' geen seri
euze optie kon zijn. Stel je vóór, de CU, en
vooral de SGP in de regering... En véél
meer wist men van die kleine christelijke
partijen niet af.Misschien nog dat, als zij
aan de macht kwamen, het met de vrijheid
van godsdienst en van meningsuiting gedé^
zou zijn in Nederland.
Zo liepen de media de onderhandelaars voor
de voeten en het heeft er alle schijn van dat
ze een willig oor vonden bij Zalm en de
VVD, iets minder bij Balkenende...
Althans, de kleine christelijke partijen wer
den bedankt voor hun medewerking en ze
zochten hun toevlucht bij de D'66.
Over de nieuwe premier zelf gesproken, de
media hebben hun best gedaan, en doen dat
nög, om hem in diskrediet te brengen. Men
hoeft nog geen fan van Balkenende te zijn,
of hem door dik en dun te steunen, om dat te
signaleren. Toegegeven, hij is een man zon
der veel pohtieke ervaring, en ondanks zijn
vlotte babbel lijkt hij niet iemand die op het
juiste moment weet in te grijpen. Maar afge
zien daarvan zijn de media voortdurend
bezig zijn zwakke kanten te laten zien. Daar
bij speelt zelfs een rol dat hij een Zeeuw is,
en dat hij een Calvinist is.
Nou ja, een Zeeuw is iiij, maar is daar soms
iets mis mee? Zou het anders zijn als hij bij
voorbeeld een Fries was, of een Drent? En
Calvinist, ja, ik denkt dat hij dat voor velen
niet genoeg is.Maar in de ogen van de gro
te massa is een Calvinist het beeld van de
starheid en de onverdraagzaamheid zelf.
Ben je Calvinist, al is het maar van naam,
dan hoeft er niet serieus naar je geluisterd te
worden...
WAARNEMER
Deze vraag- en antwoordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer die er
kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu
ren aan: Redactie Eilanden-Nieuvfs, Postbus 8,3240 AA Middelharnis, met
in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door
deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
Onze tent van doffe tentstof is aan de bin
nenzijde uitgeslagen. Hoe kan ik die tent
schoonmaken en toch waterdicht houden
Antwoord: Leg uw tent uit en veeg haar aan
de binnenzijde af met een vochtige doek,
waarin u wat lauwwarm synthetisch was
middel hebt gedaan. Die doek regelmatig
uitspoelen en weer vochtig gebruiken. Daar
na laat u de tent drogen in wind en schaduw.
Is ze goed droog, dan kunt u haar rustig
oprollen en opnieuw gebruiken. Bij deze
behandeling zal het tentdoek niet gaan lek
ken en is een afdichtend impregneermiddel
meestal niet nodig.
In nagelaten papieren van mijn voorouders
kwam ik een scheepsjournaal tegen uit 1861,
waarin sprake was van palen, palmen en
vadems. Dat bleken oude maten te zijn. Weet
u de lengte daarvan?
Antwoord: In die tijd was de Franse meter
met het tiendelige stelsel nog niet internatio
naal aanvaard. Velen gebruikten nog de
oude maten die voor de Franse tijd in onze
gewesten werden gehanteerd. Aan de ge
noemde kust waar de stranding plaatsvond,
gold een vadem van zes Amsterdamse voe
ten en die voet mat, in tegenstelling tot de
Engelse en Rijnlandse voet, slechts 0,283
meter. Men heeft geprobeerd de meter als
Nederlandse el in te burgeren, maar dit mis
lukte. Officieel was een vadem echter
1,6987 Nederlandse el (ofwel meter). Een
palm werd gelijkgesteld aan de decimeter.
De palen werden hoofdzakelijk langs stran
den gebruikt en duidden lengten van een
zeemijl aan, uitgezonderd op Java en Suma
tra, waar de mijlpalen op afstanden stonden
van resp. 1506,94 en 1851,85 m. De hier
gebruikte zeemijl was in die jaren gelijk aan
de Franse zeemijl van één twintigste graad
van de omtrek der aarde, ofwel 5,55555 km.
De afstand tussen twee (strand)palen kwam
dan overeen met 'een uur gaans' want in dat
autoloze tijdperk werd vaak gerekend met
uren lopen met een gemiddelde snelheid van
circa 5,2 km per uur. Later werd een zeemijl
hier op 1581,85 meter gesteld, naar de oude
Engelse geografische mijl.
Sinds eenjaar krijg ik in mijn hals rode bul
tjes als ik aan het zonlicht wordt blootge
steld. Nu verschijnen de bultjes ook al op
mijn armen. Ze verdwijnen weer als ik een
tijd niet in de zon ben geweest. Weet uw
medische deskundige raad?
Antwoord: U heeft duidelijk het oorzake
lijk verband aangegeven van de zon en de
jeukende rode bultjes, zogenaamde urticaria.
Zonneallergie als zodanig is bekend. U geeft
echter aan dat deze klachten pas de laatste
jaren zijn ontstaan en ook nog verergeren.
Het kan mogelijk zijn dat andere factoren
een bijkomstige rol spelen. Bij voorbeeld het
gebruik van medicijnen of bepaalde voe
dingsstoffen. Ik raad u daarom aan een huid-
Metvm-mtle Kerk
Sonnnelsiiijk
Goed nieuws voor de orgelliefhebber! Over
enige tijd verschijnt een nieuwe orgel-cd van
het schitterende Meere-orgel in de Hervorm
de Kerk te Soramelsdijk. Organist is Jan-
Willem Arkeraats, leerling van de ons wel
bekende Paul Kieviet. Jan-Willem Arkeraats
speelt eigen composities over psalmen en
gezangen. Deze in klassieke stijl vormgege
ven variaties komen uitstekend tot hun recht
op het door velen geliefde Sommelsdijkse
orgel. Het vermelden waard is ook de zeer
lage intekenprijs: 11,95 (tot 15 augustus
2003). Intekenen kan bij Boekhandel Van
der Boom in Sommelsdijk, waar overigens
nu reeds alle composities van Jan-Willem
Arkeraats in bladmuziek verkrijgbaar zijn,
zowel in noten als klavarskribo. Als actie
kunt u voor slechts 2,50 kennismaken met
een bundel variaties over Psalm 119. In deze
actiebundel staan ook fragmenten uit de ove
rige 8 delen bladmuziek. Voor meer infor
matie, bestellen of intekenen kunt u ook kij
ken op www.cantabile-muziek.nl, of bellen
naar muziekuitgeverij Cantabile 0184-
615746.
Zaterdag 7 juni zendt Radio Flakkee live uit
vanaf de Havendag in Middelharnis. Om
10.00 uur begint het programma 'Uit-Je-
Slof met uitgaanstips en veel ander nieuws.
Om 12.30 uur het programma 'Aan de draai
tafel', waarin iedereen wat kan winnen. Om
14.00 uur begint het programma 'Flakkee
Sport Centraal', waarin verslag wordt
gedaan van de wedstrijd 'De Sterkste man
van Nederland' die op het Spuiplein wordt
gehouden.
De betere woninginrichting sinds 1920
Zandpad 36, Middelharnis, Tel, (0187) 48 27 84
arts te bezoeken opdat dan uw (over)gevoe-
ligheidsstatus kan worden onderzocht.
Voorlopig zou ik toch de directe zon maar
vermijden of bedekkende kleding of neutra
le zalf gebruiken. Natuurlijk bestaan er ook
tabletjes tegen allergie.
Dit voorjaar heb ik in mijn tuin gipskruid
aangeplant. De stelen zijn ong. 70 cm. lang
geworden, maar liggen deels op de grond
hetgeen ik niet mooi vind. Hoe kan ik dit
gedeeltelijk plat liggen voorkomen?
Antwoord: Het beste kunt u gipskruid
ofwel Gypsophila met dun rijshout of met
speciale stokken die u in de tuinwinkel kunt
kopen, steunen om overeind te blijven.
Daardoor zal uw gipskruid er inderdaad veel
fraaier bijstaan. Het beste resultaat bereikt u
door in de herfst alle stengels bij de grond af
te snijden.
"Zo zeide Sarai tot Abram: Zie toch, de
HEERE heeft mij toegesloten dat ik niet
bare; ga toch in tot mijn dienstmaagd; mis
schien zal ik uit haar gebouwd worden. En
Abram hoorde naar de stem van Sarai".
(Genesis 16:2)
Wat duurt de tijd lang als je moet wachten.
Het lijkt wel of minuten uren duren als je in
de Wachtkamer zit. En wat duren dagen lang
als je vol spanning uitziet naar de uitslag van
je examens. Wat is wachten moeilijk! Voor
al als je moet wachten op de Heere. Abram
en Sarai weten er alles van.
Jaren geleden heeft de Heere hun een zoon
beloofd. Later heeft Hij Zijn belofte her
haald en bevestigd. Wat waren Abram en
Sarai dankbaar toen zij het hoorden. Wat
hebben zij vaak gebeden om de vervulling
van Gods Woord. Biddend gepleit op Zijn
beloften. Hopend op de Hoorder der gebe
den. Hun verwachtingen waren hoog
gestemd. Maar inmiddels is het tien jaar ver
der, zonder dat er iets is gebeurd.
Als wij op de Heere blijven wachten, gaat het
niet goed, denkt Sarai. Zo komt er niets van
terecht. Abram, de vader der gelovigen, is het
met zijn vrouw eens. Laten wij hever zelf
zorgen dat het goed komt. Dan weet je ten
minste zeker dat er iets aan wordt gedaan. En
zo geeft Sarai haar slavin als tweede vrouw
aan haar man. Vervolgens verwekt Abram
een zoon bij Hagar, Sarai's slavin.
Zo komt het gelukkig toch nog goed, denken
zij. En wij begrijpen die redenering maar al te
goed. Want ook ons zit het in het bloed. Maar
van die dwaasheid worden Abram en Sarai
spoedig genezen. Als je de Heere voor de
voeten loopt, begint de ellende pas goed. Dat
hebben Abram en Sarai geweten.
Had ik maar gewacht op de Heere.
Ineens besef je dat je hebt geluisterd naar de
influisteringen van de duivel toen je het niet
meer van de Heere verwachtte. Je plannetjes
leken zo slim, maar wat was je dwaas. En wat
heb je de Heere verdriet gedaan met het wan
trouwen van Zijn Woord. Beschaamd moet
je voor Hem neerknielen.
Door schade en schande moet een kind van
God leren dat niets zo dwaas is als het ver
trouwen op jezelf, en dat niets zo wijs is als
de onvoorwaardelijke overgave aan de
Heere. "Wentel uw weg op de Heere, en ver
trouw op Hem (Psalm 37:5-a)"! Dat is en
blijft in het leven met Chrisms een levenslan
ge les. Een les waarin je eigen ongelovige
hart dagelijks gekruisigd wordt. Een les
waarin de Heere je meer en meer overtuigt
van Zijn betrouwbaarheid. Want Hij doet
altijd wat Hij zegt. Wat is Hij goed!
Wie die les niet wil leren, komt bedrogen uit.
Maar wie vanuit deze wijsheid leert leven,
komt nooit bedrogen uit. Want: "...Hij zal
het maken (Psalm 37:5-b)". Gelooft u dat?
Wapenveld
J.B. ten Hove, v.d.m.
OLDDORP - Mattie de Klepper,
medewerkster van de bibliotheek
Ouddorp, ontving deze week uit han
den van Jeanette Buurveld, bedrijfs
leidster van Restaurant Expo
Haringvliet een aantal exemplaren
van het onlangs verschenen boek
"Een halve eeuw na de water
snoodramp". In het boek, dat is
samengesteld door Herman Scholten,
Frederik Wiedijk en Lars Scholten,
wordt een terugblik gegeven op de
gebeurtenissen rond de water
snoodramp van 1953 en de ontwikke
lingen daarna. De uitgave kwam tot
stand mede op initiatief van Hans
Grinwis van Restaurant Expo
Haringvliet na een ontmoeting met
een van de samenstellers, Herman
Scholten.
De data 1953, 1958 en 2003 worden in het
boek als belangrijke data aangemerkt: 1953,
het jaar waarin de watersnoodramp zich vol
trok, 1958 als het jaar waarin de Deltawet
werd aangenomen en 2003, precies een hal
ve eeuw later. Niet alleen de water
snoodramp komt uitvoerig zowel in foto's
als in de teksten aan bod, maar tevens wordt
een uitgebreid beeld gegeven van het grote
gevolg ervan: de uitvoering van de Delta-
Werken. De bouw van de diverse storm
vloedkeringen tussen 1955 en 1986 in Zee
land zowel als de aanleg van de Lauwers-
zbedam, wordt aan de hand van vele fraaie
foto's en verklarende teksten belicht.
„Er is al veel gepubliceerd over de ramp van
1953," schrijven de samenstellers in hun
voorwoord. Toch denken zij met dit boek
een extra bijdrage te hebben geleverd door
dat zij niet alleen terugkijken maar ook voor
uit. „Wij zijn er nog niet. Wetenschappers
voorspellen een verhoging van de zeespiegel
en toename van het hemel- en smeltwater
Foto: Jeanette Buurveld en Mattie de Klepper in de bibliotheek van Ouddorp.
vanuit de landen grenzend aan Nederland.
Niet alleen Zeeland, Zuid-Holland en de
overige kuststreken liggen in een gevarenzo
ne, ook langs onze grote rivieren loert de
Waterwolf. Ons huidige IJsselmeer is door
polders en verbindingsdijken niet meer hef
waterreservoir dat het eeuwen was. Bij vloed
in de Waddenzee kunnen sluizen en gemalen
het overtollige water daar niet kwijt," aldus
de schrijvers van het boek. Zij wanhopen
echter niet, want zij menen dat meer dan ooit
de verantwoordelijke instanties de vinger
aan de pols hebben en dat er voortdurend
naar oplossingen wordt gezocht. „De waak
zaamheid mag nooit verslappen, want alleen
een continue aandacht voor het delta- en
kustgebied kan een ramp als in 1953 voor
komen."
Wie met eigen ogen eens wil zien hoe de
Deltawerken tot stand zijn gekomen, kan
terecht bij de expositieruimte van Restaurant
Expo Haringvliet in Stellendam. Daar is
ook het boek te koop, tot eind juni voor 10
euro, na die tijd voor 12,50 euro.
Volgens Jeanette Buurveld zijn Herman
Scholten en zijn zoon Lars inmiddels zo
geboeid geraakt door het onderwerp en heb
ben zij zo nog zo veel ongebruikt materiaal,
dat er wordt overwogen om over enige tijd
nog een nieuw boek over de strijd tegen de
zee uit te brengen.
In Ouddorp komt op zaterdag 5 juni de Kon.
Beatrixschool weer langs om oud papier op
te halen. Ook in de Oostdijk en omgeving zal
worden opgehaald. U mag ook uw karton
inleveren. Zet alles s.v.p. goed zichtbaar en
goed gebundeld aan de straat. Vriendelijk
verzoek hierbij is, met het oog op de vrijwil-
ligertjes die helpen bij het ophalen, de pak
ketten niet zwaarder te maken dan ten hoog
ste tien kilo en deze uiterlijk 8.30 uur droog
gereed te hebben staan. Mensen die hun
papier en karton tot nu toe in hun afvalbak
ken hebben gedaan, worden uitgenodigd dit
voortaan gereed te zetten, zodat zoveel
mogelijk gerecycled kan worden. Gelieve
geen papier of karton bij de containers bij de
gemeentewerken of op school neer te zetten;
kunt u het echt niet langer bewaren, dan kan
het na telefonische afspraak worden ingele
verd (tel.: 0187-682124,683676 of 682490).
Ouders wordt verzocht om kinderen jonger
dan 9 jaar niet met broertjes of zusjes mee te
sturen om het papier op te halen. De organi
satie zal niet aansprakelijk zijn indien zich
ongevallen voordoen, dus kinderen jonger
dan 9 jaar die niet onder begeleiding van een
ouder zijn, zullen naar huis worden
gestuurd. De opbrengst over de maanden
april en mei waren tijdens het ter perse gaan
van dit bericht nog niet bekend.
School met de Bijbel 'Kon. Beatrix'
Op zondag 8 juni wordt er in de avonddienst
van de gereformeerde kerk in Ouddorp een
dienst voor belangstellenden gehouden. Het
thema van deze dienst is; 'Wordt vervuld'.
De voorganger is ds. C.P.M. Verrips uit 's-
Gravenzande. Verder wordt medewerking
worden verleend door het kerkkoor 'Canti-
cum' o.l.v. Karin Overweel. Martin Kolff
bespeelt het orgel. De dienst begint om
18.30 uur en wordt gehouden in m.f.g.
'Dorpstienden' in Ouddorp. Iedereen is hais-=
telijk welkom! Wilt u meer weten? Dan kunt
u bellen naar Kees Oost (tel. 0187-683240)
of kijken op www.flakkee.net/~grefkerk.
"Een mens moet eens niet meer door kunnen", zei dominee
onlangs, gaat het door haar heen.
Ze is in gedachten weer bij moeder. Die was ook altijd ijve
rig, maar anders dan zijVaak genoeg las ze een stuk uit een
goed boek en altijd had ze tijd voor iedereen.
Ze moet weer aan.de slag, maar ze kan de gang niet te pak
ken krijgen.
"Eén ding is nodig", zei dominee.
Voelde ze dat maar eens recht! Ze is al zestig jaar.
Zo wij sterk zijn, zeventig jaar en zeer sterk tachtig jaar,
gaat het door haar heen.
De klok tikt de minuten weg en nog steeds zit Thonia op
haar stoel.
Ze ziet op het moment moeder weer voor zich. Gebogen
over een boek. Haar lippen bewegen. Zo verdiept is zij in
de stof.
Moeder heeft het huis goed ondeihouden, maar ze wist, dat
ze hier niet zou blijven. Dat drukte haar meer.
Thonia staat op. Ze loopt even naar buiten. Ze tuurt over de
weilanden, waar de blauwe lucht strak overheen gespannen
staat. Nietig voelt zij zich en opeens heeft ze behoefte eens
met iemand over moeder te spieken.
Ze stopt vandaag met de schoonmaak. Vanmiddag gaat ze
naar tante Maria, moeders jongste zuster.
Het grote bejaardenhuis ligt verscholen achter hoge
bomen. Vooraan sluit een smeedijzeren hek de laan af van
de weg. Voorzichtig duwt Thonia het hek open. Het piept
vervaarlijk. Dan stapt ze weer op haar fiets.
Een lange laan voert naar het huis toe. Hoge bomen staan
aan weerszijden van het pad. De fietsband maakt een geul-
tje in het witte grind. Ze moet oppassen, dat ze niet valt. Ze
zou zich geen raad weten, als ze iets brak.
Voor het huis ligt een prachtige tuin, verdeeld in perkjes.
Hoogbenige rode en gele hilpen wiegen zacht heen en neer.
Er is ook een perkje met vergeet-mij-nietjes. Thonia moet
er even naar kijken.
Vlak bij het huis staan violen. Gele, paarse en witte met
donkere gezichtjes, die haar lijken aan te kijken. Zou tante
daar ook wat van zien, of zou ze amper buiten komen?
Thonia pakt een doosje chocolaatjes uit haar fietstas. Dan
duvrt ze de deur van het bejaardenhuis open. Tante heeft
haar kamer op de derde verdieping. Thonia houdt niet van
de hft. Ze neemt de trappen. Het trappenhuis ziet er oud uit.
De stenen trappen zijn uitgesleten.
Op de gang kijkt ze naar de nummers op de deuren. De der
de deur hnks is het. Zacht klopt ze op de deur.
"Binnen", klinkt een zachte vrouwenstem.
"Kijk nu eens, Thonia!" zegt de oude dame bUj verwon
derd.
Thonia hoort de blijdschap in haar stem en ze schaamt zich.
Tante Maria is al tachtig jaar en ze komt er bijna nooit.
Toen Diederick nog leefde, gingen ze bijna elke week. Nu
is ze er al maanden niet geweest. Ze is altijd maar met het
huis bezig. Diederick remde haar vroeger vaak af. Die vond
dat helemaal niet zo belangrijk-
"Gaat het een beetje met je, kind?" vraagt tante.
Dat kind verbreekt haar hart.
"Niet zo, zeker?" vraagt tante. "Ik weet wat het is, als je je
geüefde moet missen. Jullie hadden ook geen kinderen net
als wij. Dan valt het helemaal niet mee."
"Nee", antwoordt Thonia, maar dan ziet ze opeens hoe oud
tante de laatste tijd geworden is. Of valt dat extra op, omdat
ze haar zo lang niet gezien heeft'^
"Hoe gaat het met u?" vraagt ze daarom vriendelijk en ze
probeert haar eigen verdriet weg te duwen.
"Dat gaat wel, hoor", antwoordt tante.
Nu weet Thonia nog niets. Ze is echt een zuster van moe
der, denkt ze. Die kunnen hun iniierlijk zo moeilijk bloot
geven. Maar och, zij kan dat zelf maners ook niet. Alleen
tegen Diederick kon ze dat, maar die had ook zo'n tact om
iemand aan het praten te krijgen. Dat kwam voornamelijk,
omdat hijzelf zo goed luisteren kon.
"Wat staan de bloemen er in de tuin van het huis prachtig
bij, tante", gaat ze op een veüiger onderwerp over.
Het is immers zo moeilijk om eerlijk met elkaar te spreken,
"Het gaat wel", zei tante, toen ze vroeg hoe het met haar
ging-
Thonia denkt aan hetgeen dominee onlangs zei.
"Er wordt vaak gezegd: het gaat goed. Maar weet u wan
neer het goed gaat?" vroeg hij. "Als een mens een geredde
ziel heeft in een gezond lichaam,"
Ze denkt eraan, maar ze durft het niet te zeggen.
Het is een gezellig uur bij tante in het knusse kamertje. Tan
te lijkt er ook door opgeknapt. Zou zij zich vaak eenzaam
voelen? Dat zal vast wel, Thonia neemt zich voor om voor
taan elke week een poosje naar tante toe te gaan.
Als ze terug fietst heeft ze een voldaan gevoel. Frederik
heeft gelijk, moet ze toegeven. Er zijn veel belangrijker
dingen dan werken. Maar ze kent zichzelf. Het zal vaak
toch niet gaan, zoals het hoort.
Als ze thuiskomt, ziet ze op haar horloge, dat het half vijf
is. De hele avond ligt nog voor haar. Die moet ze alleen
doorbrengen. Opeens benauwt het haar en mist ze Willem.
Ze zet de fiets in het schuurtje achter het huis,
"Buurvrouw", klinkt een heldere stem.
De blonde krullenbol van het buurmeisje verschijnt door de
poort,
"Da-ag", groet ze het kind.
Het meisje drentelt achter haar aan naar binnen. Samen
drinken ze een glas vruchtensap. Het kind maakt geen aan
stalten om weg te gaan,
"We eten pannenkoeken", vertrouwt ze de vrouw tegen
over haar toe,
"Heerhjk", antwoordt Thonia.
"Vindt u die lekker?" vraagt het meisje verrast.
Ze glijdt van haar stoel en is verdwenen. Thonia begrijpt er
niets van. Maar het komt haar goed uit. Ze verkleedt zich
en bindt een schort voor. Ze wil toch de keuken verder
afinaken. Ze heeft de hele avond de tijd. Als ze nu het por
selein wast, kan ze morgen de rest doen. Ze is zo druk in de
weet, dat ze de achterdeur niet open hoort gaan.
"Buurvrouw."
Ze kijkt verschrikt om. Dan ontwaart ze de kleine krullen
bol. Ze staat voor haar met een rieten mand.
"Dit is voor u", zegt ze bhj.
Thonia gaat even zitten. Ze pakt de mand op haar schoot.
Over de mand hangt een geblokte theedoek. Als ze die
wegneemt ziet ze een schaaltje. Daarin liggen vier knappe
rige pannenkoeken.
"Die zijn voor u en voor de buurman", zegt het kind.
"Dat is aardig van je moeder. Dank je wel, hoor. Die zullen
lekker smaken", zegt ze.
Het gebaar doet haar goed.
"U moet ze nu opeten", zegt de kleine. "Ze zijn net gebak
ken."
Ze blijft aandachtig wachten, totdat Thonia eraan begint
"Wil je ook een pannenkoek?" vraagt Thonia.
"De heb er al twee op. Heel dikke", zegt ze parmantig.
Thonia vouwt haar handen. Het kind wacht stü.
'Wat bidt u allemaal?" vraagt het later. "U praat zo lang
tegen de Heere."
De vraag ontroert haar.
"Om een zegen voor het eten", antwoordt ze, "en ook om
een nieuw hart."
"Dat doe ik ook altijd", zegt de kleine. "Lekker zijn ze, hè?'
vraagt ze blij afwachtend aan Thonia.
Ze stapt zo op een ander onderwerp over. Zo'n kleintje
toch, denkt Thonia vertederd.
"Ja, ze zijn heerlijk", antwoordt ze.
"Is de buurman er niet?" vraagt de kleine. "Zijn pannen
koeken worden helemaal koud."
"Nee, die is een paar dagen logeren." (wordt vervolgd)
