Overdenking
Verkoping
vrouwen
vereniging
Creamiddag
uit de
Heilige Schrift
Gedenkdienst tachtig jaar
kiesvereniging SGP
Ger. Gem.
Nieuwe
Tonge
Jeugdbrandweer
Den Bommel eerste
HET
^KIJKVENSTER
Blik op kerk ^-,y
en samenleving tj
in Ooitgensplaat
OONZIGE VtOLKJEi
BEn» aON OF UIT?
HIINI-aMattlLUS?
oiGimii OttcaaNoaiomö
otiiGiaiomtfi
rnmutmmu
Gods kracht in de
opwekking van Cliristus
ziLUEneaoiE
omis GiFcm
Als in de dagen van Noach
- Gemengde huwelijken
- Teleurstelling
- Eén kerk
'Twee geloven op één kussen, daar slaapt de
duivel tussen". Met deze wijsheid werd
vroeger een jongen gewaarschuwd, die ver
kering had gekregen met een meisje van een
andere kerk of uit een andere kring. Omge
keerd natuurlijk ook het meisje dat die jon
gen met andere opvattingen geen probleem
vond. Ik ga nu maar voorbij aan die grap
penmaker, die tegen zijn moeder zei: "Maak
je maar niet ongerust, ik zal zo dicht tegen
haar aankruipen dat de duivel er niet tussen
kan komen.Of het bezwaar van zijn moe
der daarmee weggenomen was weet ik
niet...
Overigens, in die bekende woorden zat veel
waars. Huwelijken waarin de man de ene en
de vrouw de andere kant opgaat, ook 's zon
dags, staan onder extra spanning. Aangeno
men dat beide partners naar hun eigen kerk
blijven gaan. Want je kunt het natuuriijk ook
anders oplossen. Ik heb de onvergetelijke ds.
Jac. Van Dijk eens horen zeggen: "Ik rooms
en ij protestant? Dat is toch geen enkel pro
bleem? Ik geen kapelaan meer en jij geen
dominee meer, dan is er toch niets aan de
hand?" Ik vrees dat het in veel gevallen
inderdaad zo is gegaan: het gemengde huwe
lijk was de poort naar volkomen onkerke
lijkheid.
Vorige week hebben we in de krant kunnen
lezen dat echtscheiding in zogenaamde
gemengde huwelijken naar verhouding meer
voorkomt dan in huwelijken waarin man en
vrouw hetzelfde geloof belijden of dezelfde
levensbeschouwing aanhangen. Ik zal u de
cijfers besparen, maar ik had de indruk dat
het de onderzoekers een beetje tegengeval
len was. Daar maak je toch in onze moderne
tijd geen probleem van dat man en vrouw
van verschillende kerken zijn? De tolerantie
die alom gepredikt wordt kunnen twee men
sen in een huwelijk toch wel opbrengen? De
tijd dat een huwelijk tussen, laten we zeg
gen, een Hervormde jongen en een Gerefor
meerd meisje werd afgekeurd, is toch voor
bij? Als kerken samen op weg kunnen, dan
toch zeker twee volwassen mensen?
En nu heeft die enquête het uitgewezen:
gemengde huwelijken verhogen de kans op
echtscheiding. Je hebt de neiging om te den
ken: dat wisten we toch al?
Er is natuurlijk van alles tegen in te brengen.
Huwelijken worden tegenwoordig meer dan
vroeger uit liefde gesloten. In het verleden
waren andere factoren (mede) bepalend en
soms moest het meisje maar goed vinden dat
zij uitgehuwelijkt werd. De sociale status,
het beroep, of het geld gaven de doorslag.
Kerkelijke verschillen waren er nauwelijks
of deden minder ter zaken. Die komen meer
aan de oppervlakte, naarmate het huwelijk
een vrijwillige verbintenis is tussen twee
jonge mensen. En als er oprechte liefde is,
dan is er dikwijls ook wel de bereidheid om
de geloofsverschillen te relativeren.
Toch blijkt dat die verschillen er wel dege
lijk toe doen. Zelfs zie je vaak dat de kans op
conflicten groter is naarmate men kerkelijk
dichter bij elkaar staat. Dat is ook weer niet
zo, verwonderlijk, want hoe strenger in de
leer, hoe meer aandacht voor de nuances, die
misschien een buitenstaander niets zeggen.
Het is goed, als jonge mensen inderdaad van
elkaar houden, dat zij het kerkprobleem van
het begin af bespreekbaar maken. Het wordt
niet opgelost door het voor zich uit te schui
ven. En het beste is nog dat gekozen wordt
voor één kerk, hoewel het dan één van de
partners enige pijn zal doen, zijn of haar kerk
te verlaten. Maar naar twee verschillende
kerken blijven gaan is in de meeste gevallen
geen optie. Na afloop van de dienst is er niets
te bepraten, en bovendien, als de kinderen
groter worden zeggen ze: "Gaan we zondag
naar pappa's of naar mamma's kerk?"
Waarnemer
De Vrouwenvereniging 'Kleine Kracht' van
de Ger. Gemeente in Nieuwe Tonge hoopt
woensdag 21 mei haar jaarlijkse verkoping
te houden. Er is van alles te koop, teveel om
op te noemen. De verkoopdag is geopend
van 10.00 uur tot 19.30 uur. Het bestuur
hoopt op uw aller komst.
Op woensdag 21 mei organiseert de Stich
ting Welzijnswerk Oostflakkee een creamid
dag voor de jeugd in 't Centrum, Van Weel-
straat 10 in Ooitgensplaat. De kosten zijn
€1,50 per kind. Voor alle kinderen van
groep 1 t/ra 8 is de iniddag van 13.30 tot
15.30 uur. Aanmelden via de briefjes op
school of bij Gera Knaape, tel. 632060.
Bij de zaterdag gehouden provinciale brand
weerwedstrijd in Bemisse is de Jeugdbrand
weer van Den Bommel eerste geworden.
Deze uitslag geeft recht op deelname tijdens
een gewestelijke wedstrijd in Westerschou-
wen op 21 juni.
'f' v
Deze vraag- en antwoordrubriek .staat geheeJ ten dienste van de lezer die er
kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu
ren aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8,3240 AA Middelharnis, met
in de linkerbovenltoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door
deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antwoord in déze rubriek worden gepubliceerd.
Op mijn vensterbank heb ik twee glazen
gevuld met water en een scheutje schoon-
maakazijn. In de vazen bevindt zich een zij
den bloem. Nu ontstaan er onder blaadjes
'donzige wolkjesHoe kan ik van die 'wplk-
jes' afkomen?
Antwoord: Verklaren kunnen we .dit ver
schijnsel niet. We vermoeden dat door de
combinatie schoonmaakazijn, het materiaal
van de zijden bloem en de warmte van de
verwarming de donswolkjes ontstaan. Het
lijkt ons dat u er gemakkelijk van af kunt
komen door de bloem en de glazen goed te
spoelen.
Iemand die twee of drie maal per dag zijn
computer gebruikt wordt geadviseerd deze
niet na ieder gebruik af te sluiten maar de
gehele dag aan te laten staan omdat dat voor
de computer beter is. Een ander vindt echter
dat enkele malen per dag afsluiten geen
enkele consequenties voor de computer
heeft. Wie heeft gelijk?
Antwoord: Deskundigen zijn het erover
eens dat het enkele malen per dag afsluiten
niet schadelijk is voor de computer. U kunt
overigens gemaldcelijk energiebesparende
maatregelen treffen door de computer zoda
nig in te stellen dat na een door u te bepalen
tijd de monitor, en de harde schijf uitgescha
keld worden. Als u een computer heeft met
Windows dan kunt u dit doen via Energiebe
heer dat u via het Configuratiescherm kunt
bereiken. Ook kunt u de monitor handmatig
uitschakelen, dit vergt slechts één druk op de
knop. Het is niet schadelijk voor de monitor.
Bestaat er zoiets als een mini-amaryllis? Ik
heb nl. een amaryllisbol gekregen waaruit
een plant is gegroeid die veel kleiner is dan
de amaryllis die ik ken.
Antwoord: Het is zo dat onder de naam
amaryllis twee verschillende gewassen
schuilgaan. De eerste is een tuinplant met
roze bloemen op een lange steel. Dit is de
echte Amaryllis belladonna. Wat doorgaans
een amaryllis wordt genoemd en ook in de
winkel onder deze naam wordt aangeboden,
draagt in feite de naam Hippeastrum. De
amaryllis laat zich gemakkelijk kruisen met
andere, nauw verwante geslachten. Uit deze
kruisingen zijn o.a. voortgekomen de Ama-
rine, de Nerine, de Brunsdonna en de Crino-
donna. Mogelijk heeft u een van deze Icrui-
singen gekregen.
Weet u misschien een adres waar we een
digitale dagaanduiding, eventueel met
datum, kunnen kopen
Antwoord: Wij denken dat u een apparaatje
bedoelt waar alleen de dag digitaal op ver
meld staat. Iets dergelijks hebben we niet
kunnen vinden. Wel zijn klokradio's te kijk
met een digitale dagaanduiding. Mogelijk is
dit handig voor uw moeder.
Mijn vraag is ofu misschien een oplosmid
del weet om waardevolle ansichtkaarten die
met gluton in plakboeken zijn geplakt daar
uit te verwijderen zonder ze teveel te bescha
digen. Wanneer de kaarten aan de achterzij
de beschadigd zijn hebben ze dan nog waar
de voor verzamelaars?
Antwoord: U zult in ieder geval het papier
van de plakboeken goed moeten bevochti
gen. Afliatikelijk van de kwaliteit en de
eigenschappen van de ansichtkaarten kunt u
ook het geheel in lauw water leggen en na
korte tijd de kaarten voorzichtig lostrekken.
Leg de kaart vervolgens vlak neer tussen
absorberend materiaal als keukenpapier en
zet er iets zwaars op. Als de ansichten het
meeste vocht kwijt zijn, kunt u ze nog een
drietal dagen tussen zware boeken in een
droge ruimte leggen.
Uit welke eeuw dateren eigenlijk onze fami
lienamen? En hoe komen wij aan onze Bur
gerlijke Stand?
Antwoord: Als we oude doop- en trouwre
gisters raadplegen, zien we dat vaste achter
namen omstreeks 1650 nog zeldzaam waren
...Naar de werking der sterkte
Zijner macht die Hij gewrocht
heeft in Christus, toen Hij Hem
uit de doden heeft opgewekt...
(Efeze l:19c-20a)
Het is alsof de apostel woorden tekort komt
om uit te drukken hoe groot de kracht is,
waarmee de Heere werkt. Hij stapelt ze
zomaar op elkaar: de uitnemende grootheid
van Zijn kracht en de werking der sterkte
Zijner macht. Zwaar geladen woorden, die
toch de grootheid van Gods kracht niet kun
nen uitdrukken.
Er zijn ook geen woorden voor te bedenken.
De kracht van God is niet te meten. Bij een
motor spreken we over zoveel p.k. Bij bom
men over zoveel megaton. Maar met welke
categorieën moet je de kracht van God aan
duiden?
Er is één woord dat we kennen. Voor wer
king staat in het Grieks energie. Naar de
energie van de sterkte Zijner macht. Dat is
vandaag in discussie, energie. Het léék een
zegen dat de mens zoveel energie kan produ
ceren. Maar er zijn ook gevaren aan verbon
den. Als we het niet in de hand hebben wordt
het een bedreiging...
De Goddelijke energie, waaruit blijkt die?
Die Hij gewrocht heeft in Christus, toen Hij
Hem uit de doden heeft opgewekt. Dat doet,
met eerbied gesproken, niemand Hem na.
Wij kunnen veel met energie, we kunnen er
stroom mee produceren, we kunnen er bom
men mee tot ontploffing brengen. Met onze
energie dringen we door tot hoog in de lucht
en tot ver in de ruimte. Maar dit éne kunnen
we niet: doden opwekken.
En dat kan HIJ nu wel. Dat heeft Hij getoond
toen Hij Christus opwekte uit de doden. Dat
was een wonder! Want het leek erop dat die
andere macht, de macht uit de hel, het
gewonnen had. De vijanden hadden hun zin.
Hij Die nederligt zal niet weer opstaan. En de
vrienden waren bedroefd. Wij hoopten...
Maar het is niet gebeurd.Het was alsof de
almachtige God er machteloos tegenover
stond.
Maar op de Paasmorgen heeft Hij Zijn kracht
getoond. Door Zijn Goddelijke energie beef
de de aarde, ging het graf open, werd de
Dode opgewekt. En niet voor even, maar
voor altijd. Wetende, schrijft Paulus in een
andere brief, dat Christus, opgewekt zijnde
uit de doden, niet meer sterft, de dood heerst
niet meer over Hem. Want Hij had alles
gedaan wat er te doen was. Hij had voldaan
aan alle eisen van Gods wet. Nu had de dood
geen macht meer. Nu kon het graf opengaan.
Maar daarmee was de energie van God nog
lang niet uitgeput. Wantui deze Levensbron
vloeit het leven voor eeuwig. Zoals een ener
giecentrale stroom levert voor een hele regio,
zo is de opgestande Christus krachtbrond
voor een nieuw leven. Door Zijn kracht wor
den we opgewekt tot een nieuw leven.
Is die kracht in ons leven al openbaar geko
men? Het is een daad van God, zegt onze
belijdenis, groter dan de schepping der
wereld of de opwekking uit de doden.
Dat zal ieder die bij zichzelf de dood vond,
toestemmen. Ik lag machteloos en krachte
loos neer. Ik leefde mijn eigen leven, ik ging
mijn eigen gang. Ik kon mezelf niet opwek
ken, maar ik wilde ook niet opgewekt wor
den. Alles in mij kwam ertegen in verzet.
Maar ik werd aangeraakt door die Goddelij
ke energie. Ontwaakt gij die slaapt! Toen
gebeurde het wonder: opgewekt tot een
nieuw leven. En nu leef ik, maar niet meer ik,
Christus leeft in mij.
Dat onvoorstelbaar, zo'n armzalig schepsel,
uit de dood overgegaan in het leven. En elke
dag omgevormd worden naar het Beeld van
de Opgestane. EUce dag te moeten ervaren: in
mij is geen kracht. En toch te mogen weten:
ik vermag alle dingen door Christus, Die mij
kracht geeft.
Gij toch. Gij zijt hun roem, de kracht van
hunne kracht.
Bergambacht
W. VAN GORSEL
in ons land, maar een eeuw later vooral in de
steden gebruikelijker zijn. De adel pronkte
met een aantal fraaie geslachtsnamen. Voor
name burgers gingen zich in navolging van
de 'aanzienlijken' ook een achternaam aan
meten. Sommigen werden al genoemd naar
het huis, de straat of buurt waar zij woonden,
anderen grepen terug op een illustere voor
ganger, of diens geboorteplaats. Toen de
Franse bezetters hier de zgn. 'conscriptie'
invoerden en alle jongemannen voor de
dienstplicht gingen registreren, moest er een
Burgerlijke Stand worden aangelegd met de
familienamen van alle inwoners, maar
menigeen had nog geen vaste naam. Napo
leon gelastte daarom op 18 augustus 1811
dat ieder die nog geen geslachtsnaam bezat,
zich zo'n naam moest aaimieten. Veel
'naamlozen' trokken zich aanvankelijk niets
aan van de dictator, maar op 17 mei 1813
volgde er een bedreiging met fikse straffen,
als de weigeraars voor 1 januari 1814 nog
geen achternaam zouden dragen. Uit die
dagen dateren de fantasienamen als bijv.
Naaktgeboren, Natvantranen, Niemandsver-
driet. Nul (om maar even bij de N te blijven)
en bizarre vondsten waar menigeen in deze
tijd liever van afwil(de). Het waren bedenk
sels van optimisten die indertijd dachten, dat
het na de bevrijding gauw met die Burgerüj-
,ke Stand gedaan zou zijn. Doch koning Wil
lem I handhaafde tal van Franse maatrege
len, ook de meter en het decimale stelsel en
bij K.B. van 8 november 1825 werd onder
bedreiging van een boete bepaald, dat dege
nen die zich nog bij veranderlijke namen he
ten noemen en bij verandering van woon
plaats van naam wisselden, binnen zes
maanden een vaste geslachtsnaam moesten
kiezen en daaromtrent bij de ambtenaar van
de Burgerlijke Stand een verklaring diende
af te leggen. Sindsdien heeft de Gemeente
lijke basisadministratie de taak de belang
rijkste persoonlijke gegevens van aUe inge
zetenen bij te houden.
Ik wit wat zilveren miniatuurtjes schoonma
ken. Wat voor middeltje raadt u mij aan?
Antwoord: Gebruik in elk geval geen bij
tende middelen, want die tasten het zilver
aan. Reinig ze als zilveren sieraden met een
langharig penseel of een oude, zachte tan
denborstel, na de voorwerpen eerst in warm
water te hebben gedompeld, waarin u een
klein beetje wasmiddel hebt opgelost zoals u
het ook in uw wasautomaat gebruikt.
Waarom wordt blauwzuur zo vaak Pruisisch
zuur genoemd?
Antwoord: Doordat wij klakkeloos zoveel
Engelse termen overnemen. De Engels spre
kende landen betrokken al lang voor de oor-
Op 23 april was het tachtig jaar geleden
dat de Kiesvereniging Ooitgensplaat van
de SGP werd opgericht. Het feit werd her
dacht in een dienst in het kerkgebouw van
de Gereformeerde Gemeenten. Voorgan
ger in de dienst was ds. Budding.
Dominee Budding preekte naar aanleiding
van Genesis 6:1-8. De predikant benadrukte
de veranderingen, die zo groot zijn dat als de
maimen van het eerste uur van de SGP zou
den zien wat in deze tijd zich afspeelt in de
samenleving het niet voor mogelijk zouden
houden. Zelfs in hun zwartste verwachtingen
zouden ze niet kunnen denken dat abortus en
euthanasie wettelijk geoorloofd en geregeld
zouden worden evenals het homohuwelijk.
Ze zouden het niet geloofd hebben!
De predikant vergeleek deze tijd met de dagen
van Noach. Zijn vader Lamech maakte zich
ook zorgen over de tijd waar hij in leefde,
want er waren daar ook twee geslachten die
verschillend dachten. Het geslacht van Kain
en Set. Nadat Noach geboren werd mocht
Lamech zeggen, deze zal ons troosten over
ons werk en over de smart onzer handen van
wege het aardrijk dat de Heere vevloekt heeft.
In de eerste gedachte bepaalde Budding zijn
gehoor bij het feit dat er vermenging is tus
sen de zonen van God en de zonen van de
wereld. Toen zeide de Heere "Mijn Geest zal
niet in eeuwigheid twisten met de mens",
dewijl hij vlees is. Zo wordt er gezien dat er
niet veel verschil is tussen de tijd van Noach
en de tijd van nu. Maar de vader van Noach
mocht zich vertroosten bij de geboorte van
zijn zoon en een vergezicht zien door het
geloof van de Grote Trooster de Zoon van
God. Die mens werd om de zonde van zijn
kinderen te betalen. Zo mocht Noach het
type van Christus vertonen.
De Budding memoreerde ook wat in de SGP
in haar 85-jarig bestaan veranderd is. De
kwetsbaarheid en de afhankelijkheid van ons
land. Ook de veranderingen in de partijen. In
log blauwzuur uit Duitse fabrieken, die het
op industriële wijze vervaardigden als be
strijdingsmiddel o.a. tegen houtworm, kak
kerlakken, luizen, vlooien en ander onge
dierte dat zich in grote gebouwen ophield.
De Engelsen noemden het zuur uit Pruissen
'Prussic acid'. Nu wordt vaak verondersteld
dat de naam ontstond toen de nazi's tussen
1941 en 1945 miljoenen joden en zigeuners
vergasten met behulp van zyklon B-gas. Het
dodelijke bestanddeel daarvan was inder
daad blauwzuur, maar het werd al voor de
eerste wereldoorlog vervaardigd.
1918 is voor het eerst het Mannenkiesrecht
ingevoerd en was er nog geen vrouwenkies
recht. Vanaf 1922 ging de SGP ten strijde
tegen verzekering en inenting. Het bestaans
recht: Wij zijn veel verder verwijderd van de
grondslagen van Gods Woord dan onze
voormannen in meeste sombere verwachtin
gen ooit hadden kunnen denken. Voor ons
dreigt het gevaar van gewenning. Gedurende
de 85 jaar dat de SGP bestaat is de staat vol
ledig geseculariseerd. De orthodoxe christe
nen zijn een minderheid geworden en we
zijn een multiculturele samenleving.
Als er gekeken wordt naar de afval van de
kerken, was vroeger 90% van de bevolking
bij een kerk betrokken. Was 50% van de
bevolking Hervormd, Gereformeerd of bij
een kleiner kerkverband betrokken. Nu in
2003 is het in alle kerken geminimaliseerd.
"De afval begint bij het huis Gods. De
Schrift leert ons dat we een zoutend zout
moeten zijn, dat is bederfwerend en het moet
niet bij elkaar blijven het moet uitwaaieren
en wij moeten getuigenis afleggen van de
hoop die in ons is! De duivel heeft geen
moeite met kerken vol ongeloof. Maar als u
oprecht gelooft in Christus bent u een nieuw
schepsel; het oude is voorbijgegaan, het is
alles nieuw geworden. Voor het oog doet het
Woord niets meer of het nu zwaar is of licht,
en het is niet meer bestand tegen de verwe
reldlijking. Eén of twee generaties is er
gewenning en het Woord heeft geen kracht
meer. Gods ongenoegen is voelbaar, maar
Noach vond genade!", aldus ds. Budding.
De predikant vroeg zich af of het tegen
woordig niet is als in de dagen van Noach:
"de lichten gaan uit; er is nog wel vorm,
maar geen inhoud. Maar in één keer zullen
de hemellichamen en de aarde in beweging
komen, dan zullen alle mensen buiten Chris
tus zeggen, 'bergen valt op ons en heuvels
bedekt ons'. Maar die in het geloof op Jezus
ziet vreest voor dood en helle niet. Want wij
wandelen door het geloof en niet door aan
schouwen. Zie ik kom haastig en mijn loon
is met mij, zit u in de Ark - dat is Christus -
dan heeft u niets te vrezen. Maar buiten is
geen leven, maar een eeuwig zielsverderf.
Eén partij blijft over. Ik geloof in een alge
mene Christelijke Kerk. Die partij heeft een
eeuwige toekomst. En Christus zegt: 'Ik geef
Mijn schapen het eeuwige leven en zij horen
Mijn stem'. En Noach vond genade en
mocht altijd bij de Heere zijn en die heer
heimwee krijgen komen thuis", aldus de ds.
Budding tijdens de herdenkingsdienst.
Hij moet meer aan anderen denken dan aan zijn eigen zor
gen. Maar dat lukt hem niet.
Het kind is van de stoel afgegleden. Ze loopt nu haar het
dressoir. Hij ziet Thonia angstig naar haar snuisterijen kij
ken. Dat begrijpt hij niet.
"Laat haar alles toch bekijken", zou hij willen zeggen.
Maar hij doet het niet. Hij is hier immers maar te gast.
Heel voorzichtig aait het kind over het kopje van de
opgezette eekhoorn. Thonia kijkt argwanend toe, maar
ze zegt niets. Alleen drukt ze haar hoornen bril weer
stevig op zijn plaats. Hij hoopt zo, dat Thonia het kind
haar gang laat gaan. Dan is het stenen hondje aan de
beurt.
"Ehdoet Thonia haar mond open, maar ze gaat niet ver
der.
Het kind heeft het zeker niet gehoord. Ze bekijkt het hond
je aandacht van alle kanten. Daama zet ze het voorzichtig
terug op zijn plaats.
"Oh, wat mooi!" zegt ze dan.
Nu wordt het Thonia toch te erg. Er mogen geen vingertjes
op haar pas gepoetste koper komen.
"Laat dat maar staan", zegt ze vriendeUjk doch beslist.
Het kind zet het koperen hokje, waarin een klein, wit, ste
nen hondje ligt, terug. Haar ogen kijken teleurgesteld.
Ziet Thonia dat nu niet? vraagt de man zich af. Als het
meisje nu maar niet weggaat, denkt hij angstig.
Zijn vrees is echter ongegrond. Het bUjkt, dat de kleine niet
zo bang uitgevallen is. Ze hijst zich weer op de stoel en ver
telt een heel verhaal over de school, die ze bezoekt. Over de
juffrouw, die zo mooi vertellen kan en over de andere kin
deren uit de klas. De man ziet alles als het ware voor zich.
Er schuilt een goede vertelster in het kind.
Om zo'n kind te bezitten.Wat moet dat een rijkdom zijn,
denkt hij en er tiekt een scherpe pijn door zijn hart. Hij
drukt erop, maar dat helpt niet. Deze pijn is niet üchame-
Ujk. Deze gaat dieper. "Ik moet om zeven uur thuis zijn",
zegt de heldere kinderstem opeens.
Dan blijft ze nog maar een half uur, gaat het door hem heen.
Daama zal hij weer alleen zijn met Thonia.
De koekoeksklok laat het halve uur horen.
"Een vogeltje!" roept het kind verrast en wipt meteen van
haar stoel.
"Vind je het mooi?" vraagt Thonia.
Tot zijn verbazing loopt ze naar de klok toe en dan weet hij
helemaal niet meer wat hem overkomt. Ze tüt het kind
zomaar op haar beste rode, pluchen stoelen
"Goed kijken, hoor!" waarschuwt ze het meisje.
Daama draait ze de wijzers door naar zeven uiu'.
Het kind kijkt met open mond naar het vogeltje, dat uit het
hokje zijn roep laat horen. 'Koekoek koekoek', klinkt het.
Zeven keer achter elkaar klinkt de roep door de kamer.
"Wat is dat mooi!" zegt het meisje adeinloos.
Weer draait Thonia de klok een half uur verder.
"Kijken", sommeert ze het kind.
Dat hoeft ze niet te zeggen. De kleine is één en al aandacht.
"Nog één keer. Dan stop ik ermee", zegt Thonia.
Nu laat de vogel acht keer zijn stem horen.
De oude man zit perplex in zijn stoel. Dit heeft hij nooit
achter zijn zuster gezocht. Maar het doet zijn hart goed. De
klok wordt stügezet en Thonia beurt het meisje met een
zwaai op de grond. De kleine kijkt nog vemJkt naar de
prachtige koekoeksklok.
"Ik wou, dat vrij zo'n klok met zo'n hef vogeltje hadden",
zegt ze verlangend.
Haar blonde krullen glinsteren in het lampUcht. De blauwe
ogen kijken afwachtend naar het deurtje waar het vogeltje
zich achter bevindt. Maar dat komt nu niet meer tevoor
schijn.
"Misschien vraag ik er wel één voor mijn verjaardag", zegt
ze dan.
Wat een aardig kind is dat, denkt de man. Hoe verzint ze
het zo snel.
"Is het al zeven uur?" vraagt het meisje opeens wat angstig.
"Nee hoof', antwoordt Thonia. "Dat duurt nog een kwar
tier."
"Een kwartier? Is dat lang?" vraagt het kind.
"Ja. Je krijgt eerst nog een beker chocolademelk. Als je die
op hebt, is het tijd. Je lust toch wel chocolademelk?"
Het kind knikt.
"Alleen lust ik geen velletjes", zegt ze zacht.
De man schrikt. Wat zal Tlionia zeggen? Hij heeft ook een
hekel aan vellen, maar hij durft ze amper uit zijn koffie te
halen, als er één in zit. Thonia vindt dat overdreven.
"Ik zal de melk goed zeven", hoort hij zijn zuster tot zijn
verbazing zeggen.
Hij kijkt Thonia verwonderd na, als ze naar de keuken
loopt. Hij is nu samen met het kind in de kamer.
"U bent al heel oud, hè?" vraagt de heldere kinderstem
opeens. "Dan gaat u sterven. Net als mijn opa."
Haar klare ogen kijken hem medelijdend aan.
"Maar als u een nieuw hart hebt, is dat niet erg, hoor. Dan
krijgt u een wit kleed en mag u bij de Heere wonen."
Hij kan niet antwoorden. Zo raakt het hem. Een wit
kleed.Een vrit kleed.voor een vuUe zondaar! gaat het
door hem heen. Och, meisje, dat kan voor mij niet! kermt
het in zijn ziel. Maar er komt geen woord over zijn lippen.
"Opa sliep in een kist en toen is hij begraven, maar zijn ziel
is bij de Heere", praat de kleine verder.
Hij wil wat zeggen. Maar er komt geen geluid uit zijn
mond.
"Nu is oma alleen. Dat is wel zielig", zegt het kind en haar
lip trilt een beetje.
Als hij dat verdriet ziet, kan hij opeens wel praten.
"Dan moet jij er maar vaak naar toe gaan", zegt hij. "Dat
zal oma fijn vinden."
"Ja", knikt de kleine en haar ogen kijken al weer opgewekt.
Hij voelt eens in zijn broekzak. Daar zit zijn portemonnee.
Met trillende handen zoekt hij er een paar guldens uit.
"Alsjebheft. Daar mag jij morgen wat lekkers voor kopen",
zegt hij.
Hij stopt de portemonnee weer terug in zijn zak.
"Dank u wel. De koop er misschien wel drop voor", zegt het
kind. "Of een ijsje of een kaneelstok."
Ze is in gedachten bij al de heerlijke dingen, die ze ervoor
kan kopen. Thonia komt biimen met een blad, waarop drie
kopjes staan. Eén kopje is versierd met allemaal kleine
bloemetjes.
"Dit kopje is voor jou", zegt ze tegen het meisje.
"Dat is een mooi kopje", antwoordt het meisje. "Er staan
vergeet-mij-nietjes op."
"Ja, die hebben net zo'n kleur als jouw ogen", zegt Thonia.
Dus dat heeft ze ook gezien, gaat het door de man heen. Hij
begrijpt vanavond niets van zijn zuster. Ze is zo anders dan
normaal. Nu is ze helemaal niet zo streng. Een kind.had
van Thonia een andere vrouw gemaakt, weet hij opeens
met zekerheid. Wie weet wat voor verdriet Diederick en zij
om het gemis daarvan gehad hebben. In deze korte tijd ziet
hij hoeveel üefde Thonia kan schenken aan een klein men
senkind.
De kleine handen houden het mooie kopje angstvaUig vast.
Eerstkijktzeof er geen velletje in drijft, ziet hij. Dan geniet
ze met kleine teugen van de chocolademelk. Hij vergeet
zijn koffie te drinken, zo neemt hij de kleine op. Met een
zucht zet ze een poosje later het kopje neer.
"Het was lekkef', zegt ze en veegt dan met haar mouw
langs haar mond.
Thonia ziet het, maar ze zegt niets.
"Nu is het bijna zeven uur'', zegt ze enkel. "Het is bedtijd.
Geef de buurman maar een handje."
Weer rust het handje in zijn grote hand. Even houdt hij het
vast. Iets langer dan de eerste keer.
(wordt vervolgd)
