De Gooye wint driekamp Anders dan Anders Dienst Laat dat nooit meer gebeuren! 'Mensen met een handicap' EIIIII1D01-I1IEUWS Sparta-heren wint laatste thuiswedstrijd Uitslag witviswedstrijd 'De Viscromte' Samen zingen in Ouddorp Zaterdag 10 mei werd de laatste wedstrijd gezwommen van de drie- kamp tussen de Duck uit Brielle en de Stelle uit Stellendam. Er werd gezommen in de Dukdalf in Brielle waar het erg warm was. Maar de prestaties hebben daar niet onder geleden, liefst 39 keer wist men zijn of haar tijd te verbeteren. Maandthema Gezondheidswijzer In de maanden mei en juni is het maandthema van de Gezondheidswij zer 'Mensen met een handicap'. 2003 is door de Europese Unie uitgeroepen tot 'Europees jaar van mensen met een handicap'. Het Jaar wil het con tact tussen mensen met en zonder handicap verbeteren en versterken. Het streven is volledige integratie in de maatschappij van mensen met een handicap of chronische ziekte. Volgende wedstrijd: 25 mei a.s is er een anders dan anders (middag)dienst in de Gereformeerde kerk te Mid- delhanrnis (koningin Juliana- weg 64). Op 14 mei 1948 - nu 55 jaar gele den - kondigde David Ben Goerion in de zaal van een museum in Tel Aviv, Israels onafhankelijk-heids- verklaring af. Boven zijn hoofd hing het portret van Theodor Her- zl, de man die het Joodse volk, dat over 130 landen van deze wereld verspreid leefde, opriep naar het land der vaderen terug te keren. En ze zijn gegaan. 55 jaar Lahomei Haghettaot Een museum Een appèl op de jeugd Wat we zagen Scheiding Naar de Heckenholt Stiftung ■öe kampeii des deeds A Voornaamste kampen BACHAu Kampen die reeds in 1939 bestonden Guttn Kampen opgericht van 1939 tot 1942 Andere concenitaiie- kampen Gevangenissen van de Gestapo PAGINA 4 DINSDAG 13 MEI 2001 Het was de Gooye die met Linda Hobbel, Bastian Zoon, Anja de Gelder en Jeroen van Dam de toon zette, zij wonnen overtuigend de 4 X 50 m wisselslag estafette. Vervolgens waren het de jongsten die 25 m vlinder moesten zwemmen, echt een opgave voor deze jonkies. Jorieke Wolfert werd tweede in 32,67 sec. Amanda Schaaf nam het brons mee op de 100 m school in 1.56,47. Anne de Kok haal de er 5 sec vanaf en finishte in 2.00,81 Maar met een verbetering van ruim 20 sec was het Wilco v.d.Veer die de show stal, zijn eind tijd 2.15,48 Anna Kooiman, Danielle Lugthart en Lorai- ne v.Huizen verbeterden zich op de 50 m school. Anna werd eerste en Danielle derde. Verras send was de eerste plaats van Anthony Struik op deze afstand met een tijd van 46,63 De 50 m rug leverde 5 keer een pr op en wel voor Lizzy v.Dijke, Niels Blok, Pascal Lugt hart, Lars Kalle en Anne Terlouw. Anne werd eerste in 36,94 en Lars derde in 39,78 Bij de 87 en later werd er door Leo d.Jong en Maikel Kalle voor het eerst onder de 1 minuut 10 gezwommen. Leo deed het in 1.09,39 en Maikel in 1.09,68. Verder verbe terden Jeroen v.Dam en Jan Robbert Albrechts zich. Miriam Kievit. Bas v.Driel en Anne Terlouw deden het ook in de vol gende leeftijdsgroep. Hun tijden waren resp. 1.15,43 1.06,00 en 1.06,61 Bij de heren was het Jos v.d.Welle die zich verbeterde op de 100 m school, zijn tijd 1.28,15 Hierna werd de ouderestafette gezwommen en deze ging tussen de Stelle en de Gooye en deze werd overtuigend door de Stelle gewonnen. Pieter Wolfert en Anne de Kok verbetrden hun tijd op de 100 m wissel en lieten 2.12,30 en 1.51,38 achter hun naam zetten. Amanda Schaaf en Ramon v.Huizen werden derde in 1.44,33 en 1.49,33 Rowin v.d Baan werd tweede in 1.42,62. Anna Hooiman won overtuigen de 100 m vlinder in 1.51,83 een verbetering van haar tijd met 5 sec. Ook Loraine v.Huizen verbeterde zich en werd keurig tweede in 1.59,20 Bij de jongens was het Anthony Struik die maar nipt wist te winnen, met een pr. in 1.31,04. Niels v.d. Wekken, Niels Blok en Lars Kalle verbeter- der hun tijd op de 100 m school. De beide Nielsen tikten aan in 1.53,02 en 1,38,93 Lars werd eerste in 1.27,15 Bij de meisjes was het Arianne v.'t Geloof die er 12 sec vanaf zwom en aan tikte in 1.55,29 Lizzy v.Dijke en Karola Hameeteman wisten ook nog hun tijden te verbeteren en brachten resp. 1.42,57 en 1.40,05 in de boeken. Anja de Gelder werd eerste met een pr. bij 87 ers en later in een tijd van 1.27,67 en Jan Rob bert Albrechts werd tweede in 1.25,59 Op de 200 m wissel verbeterde Miijam Kie vit zich met maar liefst 12 sec. Haar tijd was 3.08,39 ook Lydia Terlouw snoepte wat van haar tijd af, 3.13,84 Bij de jongens verbeter de Bas v.Driel zich en hij werd tweede ach ter Bastian Zoon in 2.51,62 Bij de heren wisten Arco Matsinger en Jos v.d.Welle zich op de 100 m rug te verbete ren. Zij lieten resp 1.29,49 en 1.24,10 achter hun naam zetten. Woensdagavond moesten de heren hun laat ste wedstrijd thuis spelen tegen VolleyA'oome, voor Sparta altijd een lastige tegenstander. Gezien het feit dat men maar vijf spelers ter beschikking had, was er wei nig hoop op een goede afloop. De eerste set verliep redelijk met een 23-25 verlies. De volgens sets werden toch met zes spelers gespeeld, Elly Koopman kwam de vijf heren versterken. Het was nu precies deze dame die door het goede spel als spel- verdeler de laatste set tot winst wist te bren gen. Door haar spel ontstond rust bij Sparta. Dat bracht nu een goed en rustig lopend Sparta de verdiende overwinning, de tweede set werd zelfs gewonnen 25-15. Ook deze dingen zijn in het recreatieve spel mogelijk. Voor mensen die meer willen weten over het thema 'mensen met een handicap' heeft de Gezondheidswijzer ZuidhoÜandse eilanden in informatiepakketje samengesteld, dat iedereen gratis kan ophalen of aanvragen. Het informatiepakketje bevat informatie over het europees Jaar van mensen met een handicap. Hiernaast bevat het pakeetje infor matie over de Algemen Nederlandse Gehan dicapten Organisatie (ANGO), een organisa tie die opkomt voor de belangen van mensen met functiebeperkingen. Ook bevat het pak ketje inforamtie over het Regionaal Patiën ten Consumenten Platform (RPCP) Rijn mond en over het Informatie- en Klachten bureau Gezondheidszorg (IKG) wat een onderdeel is van het (RPCP) Rijnmond en over het Informatie- en Klachtenbureau Gezondheidszorg (IKG) wat een onderdeel is van het RPCP-Rijnmond. Voor mantel- zorgers is de folder 'U zorgt voor een ander' Wie zorgt er eigenlijk voor u?' toegevoegd. Tot slot kunt u meer lezen over de nieuwe Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten Op zaterdag 10 mei 2003 organiseerde de HSV de Viscromte een witviswedstrijd in het Voornse-Kanaal. Na de inschrijving bleek dat er 38 deelnemers waren. Het weer was lekker warm en zonnig, prima visweer. Er is veel vis gevangen, iedere deelnemer wist wel een visje te vangen. De een wat meer dan de andere. Maar voor een ieder was het een geslaagde dag. VAK A 1. J. de Visser49,340 kg 2. W. Netten32,440 kg 3. R. Monster24,540 kg 4. M. Knöps23,720 kg 5. A. Schaaf21,400 kg 6. B. Jordaan20,240 kg 7. F. v.d. Bruggen16,540 kg 8. G. v.d. Bos15,380 kg 9. K. Westdijk15,180 kg 10. D. Mierop14,600 kg VAKE 1. J. Bruggeman32,500 kg 2. N. Bazem30,180 kg 3. P. van Nimwegen30,010 kg 4. J. Velthuis28,900 kg 5. A. Koole28,320 kg 6. G. Legierse24,300 kg 7. W. Melissant23,900 kg 8. T. Pijl20,100 kg 9. P. Looij17,740 kg 10. B. Berkenbosch16,600 kg Een geslaagde wedstrijddag. Met in totaal 657,430 kg vis!!!! Zaterdag 24 mei in het Voornse Kanaal. Inschrijven in het clubgebouw van 07.15- 07.45 uur. We vissen van 09.00-14.00 uur. Zaterdagavond 17 mei wordt er van half 8 tot half 9 in de Doopsgezinde Kerk aan de Dorpstienden in Ouddorp, weer samen gezongen. (AWBZ) die op 1 april 2003 .ingrijpend is gemoderniseerd. De gratis informatiepakketjes kunnen op maandag tot en met vrijdag tussen 10.00 en 17.00 uur telefonisch aangevraagd of ophaald worden bij de Gezondheidswijzer in de GGD vestiging die het dichtst in de buurt is. De GGD in Middelhamis is op op: maan dag en vrijdag van 9.00 tot 12.00 uur en op woensdag 13.30 tot 16.30 uur. Het telefoon nummer van de Gezondheidswijzer is; 0181- 652404. De Gezondheidswijzer kunt u vin den in de Van Hogendorpstraat 50 te Spijke- nisse; Oostzanddijk 26 in Hellevoetsluis; Pad van Jongejan 3 te Oud Beijerland en Sportlaan 5 in Middelhamis. Deze dienst richt zich op jongeren vanaf 12 jaar en er wordt medewerking verleend door Gospelband The Miracle uit Hardinx- veld Giessendam. De dienst is anders dan anders omdat de overdenking niet zal bestaan uit een preek maar uit een concer tje van The Miracle. Daarnaast staat het hele samenzijn in het teken van muziek, kerk en geloof. Na afloop is er voor ieder een nog wat te drinken. Alle belangstellenden zijn van harte wel kom! We beginnen om 17.00 uur duszet de datum in je agenda, geef het door aan je vrienden, maak elkaar enthousiast voor deze dienst! The Miracle is een vijfkoppige band en ze schrijven: "Natuurlijk doet the Miracle het ook voor de liefde voor de muziek en om de lol die ze er met elkaar aan beleven, maar bovenal - en dat is geen dooddoener - doen ze het omdat ze iedereen willen laten meedelen in het Mirakelse gevoel. Door de schitterende teksten heen laat deze vijfkoppige band (leadgitaar, drums, bas, slaggitaar en zang) op een swingende, ontroerende, rustige, ruige maar vooral altijd enthousiaste wijze iets horen en zien over hoe zij in het leven staan en welke rol God en zijn zoon Jezus daarin spelen" Zorg datje erbij bent, want dit wordt: Rock for the Gospel and Gospel for THE ROCK! God, die de geschiedenis schrijft, heeft daar mee wel een heel bijzondere bladzij aan de historie toegevoegd. Israël begon, na bijna 2000 jaar, opnieuw. Dat was driejaar na de gruwelijke volkeren moord door nazi-Duitsland. Het is niet te beschrijven wat dit volk in de loop der eeu wen is aangedaan. Het diepste dieptepunt was wel de moord op zes miljoen Joden - meer dan er nu in heel Israël wonen! - waaronder anderhalf miljoen kinderen. Toen kort na de Tweede Wereld oorlog de_foto's van stapels lijken in de con centratiekampen en de films van uitgeteerde en gemartelde gevangenen vertoond werden, werd pas echt duidelijk welke tragiek het Joodse volk getroffen had. Er ging een golf van nieuwe hoop door de wereld toen Duitsland in 1945 gecapituleerd had. Men begon aan de wederopbouw met het vaste voornemen, dat wat had plaatsge vonden nooit meer gebeuren mocht. Er zijn nu talloze aanwijzingen dat die hoop een illusie blijkt te zijn, Israël bestaat nu 55 jaar. Alleen de ouderen onder ons zullen zich misschien nog iets van het begin herinneren. De anderen moeten het hebben van overlevering. Dit artikel is spe- ciaaWoor hen bedoeld. Het is broodnodig dat we nu, 60 jaar na Auschwitz, weer eens herinnerd worden aan de gruweldaden die het Hitler-Duitsland het Joodse volk heeft aangedaan en dat met name onze jonge mensen kennis nemen van het vreselijke, waarvan velen zo weinig weten, omdat het niet doorgegeven is; omdat het zó gruwelijk is, dat het niet te bevatten is of omdat het - en dat komt helaas ook al meer en meer voor - ontkend wordt. Een dringend appèl is nodig, omdat de eerste verschijnselen van antisemitisme zich opnieuw voordoen. De geest van Hitler waart binnen onze grenzen en daarbuiten weer volop rond|ipS?;S" We nemen U daarom mee, nu J||;fSS: eens niet naar Yad Va'shem, ^piï^jï het kerkhof van de zes miljoen ïJ:f|;;Ss::S vermoorde Joden, waar ieder- ^HIIiÊj:' een komt die Israël bezoekt, maar naar een ander museum, naar Lohamei Haghettaot en laten U het een en ander zien van wat zich in die vreselijke oorlogsjaren heeft voorgedaan. Lahomei Haghettaot is een kibboets niet ver van Haifa, gesticht door ongeveer twee honderd mensen die de beproe vingen van het Hitler-regime aan den lijve hebben onder vonden. Zij waren de weinige overlevenden van de in Polen en Oost-Europa vernietigde Joodse samenleving: partiza nen, die in de wouden van Polen en Litouwen hebben gevochten en mensen uit de verschillende concentratie kampen. Ook waren onder de stichters van deze nederzetting een paar strijders uit het getto van Wars chau met één van hun com mandanten, Antek genaamd. In 1946 vestigdeti ze zich op een stuk braakliggend land, midden in de woestenij. Als gebroken en verslagen mensen waren ze-aangekomen. David Ben Goerion kondigt de onafhankelijliheidsverklaring afin 1948. Met een heel klein beetje hoop en levens moed gingen ze aan de slag. Het begin was moeilijk. Vrijwel niemand had verstand van landbouw. Ze bouwden stallen en hielden kippen en koeien. Ze verbouwden tarwe en rogge en op de plantages groeiden weldra de bananen en sinaasappels. Zodra hun kinde ren twaalf jaar waren, gingen ze twee jaar de praktijk in onder meer om de landbouw te leren. Ze richtten een barak in, die de herinnering aan de "Endlösung der Judenfrage" (de definitieve oplossing van het Jodenvraag- stuk) levend moest houden. Deze barak groeide uit tot een museum. Het is onvoor stelbaar wat hier aan documenten, boeken, foto's, krantenknipsels, processen verbaal van getuigen, en voorwerpen bijeengebracht is. Het toont ons de voorbereidende maatre gelen die het Derde Rijk heeft getroffen om de Joden te liquideren; het geeft een indruk van de concentratiekampen. In het museum huist de dood. Wie hier komt, zal de beelden die hij ziet, nooit meer vergeten. Voordat Gideon Hausner, de hoofdaankla ger in de zaak van S.S.-Obersturm-bannfüh- rer Adolf Eichmann - de motor achter de moord op honderdduizenden Joden - het proces tegen hem begon, bracht hij acht uur in het museum door. In het gastenboek schreef hij: "In naam van deze doden zal ik de grote aanklager zijn in het proces tegen de man die voor alles, wat ik hier gezien heb, voor de rechterstoel treedt'. Waarom staat dat museum hier? Niet om haatgevoelens te kweken, maar omdat de jeugd kennis moet nemen van wat er gebeurd is. Zij die de holocaust niet hebben meegemaakt, moeten weten, dat Joden wer den gedeporteerd; op een gruwelijke wijze werden gemarteld en vermoord, alleen omdat ze Jood waren! En dat het allemaal was georganiseerd door een regering, en uit gevoerd is door een elite, door professoren, wetenschappers, ingenieurs en zelfs dokters. En dat de wereld zonder ook maar één hand uit te steken naar het Joodse lijden gekeken heeft. Daarom wil het museum een appèl zijn op het hart en verstand van iedereen: Zoiets mag nooit, nóóit meer gebeuren! Bij onze rondwandeling door het museum zagen we een stuk zeep met daarin een num mer geperst. Dat kregen de Joodse slacht offers mee als ze min of meer argeloos op weg gingen naar de gaskamers, die douche cellen heetten. Die zeep, vervaardigd uit menselijke vetten, was eens een mens, een Joods mens, geschapen naar het beeld van God. De geciviliseerde wereld maakte er zeep van! Even verder stond een blik cyclon B-gas, met als opschrift: "Cyclon, 200 gram, ter bestrijding van ongedierte". Eén kilo is al genoeg om duizend mensen te vergassen. Dit herinnert ons aan Auschwitz, een combi natie van concentratiekamp en vernieti gingskamp. Het was het meest uitgebreide complex voor dwangarbeid en tegelijk het grootste mensenslachthuis, waar de schoor stenen van vier crematoria de afschuwelijke geur van 9000 mensen per dag uitbraakten. De vernietiging was geïndustrialiseerd. Nooit zou men door fusilleren in staat geweest zijn zoveel mensen om te brengen als door deze dodenfabriek. Duizenden mensen kwamen dagelijks op een speciaal voor hen gebouwd stationnetje aan. Soms, nadat ze dagen zonder eten en drinken gewacht hadden, rukten S.S.-ers - als er weer plaats was - de portieren open en joegen hen - voor zover ze onderweg al niet gestorven waren - met hun zwepen de wagons uit. Doodsangst viel uit veler ogen te lezen. Bij de ingang van het kamp kwamen de gevangenen langs twee S.S.-artsen, die met de aanwijzing van hun stok de mensen in twee groepen indeelden. Zij die nog tot werken in staat waren, werden afgezonderd van hen die dat niet meer konden. Zo werden gezinnen uiteengerukt. Daarbij vonden hart verscheurende taferelen plaats. Moeders gingen in rijen van vijf de ene kant op naar het op vier kilometer afstand gelegen werk kamp; kinderen de andere kant uit, richting vernietigingskamp, omdat zij niet tot werken in staat waren. Luidsprekers gaven verdere aanwijzingen. Zij die niet konden werken, kregen bevel naar een grote barak te gaan, de zgn. garde robe, om zich uit te kleden. Waardevolle voorwerpen moesten aan een loket worden afgegeven. Schoenen met veters aaneenge- knoopt, brillen, prothesen, boven- en onder kleren moesten gesorteerd op stapels worden gelegd. Achter de garderobe bevond zich een ruimte met honderd stoelen, de zgn. kap perssalon. Daar werd het haar van vrouwen en meisjes met drie, vier knippen verwijderd en in grote zakken verzameld. Wagonladin gen gingen naar een fabriek voor matrasvul ling. Buiten moesten de slachtoffers zich opstellen aan de ingang van het berkenlaan tje, waar een bord stond met het opschrift: Naar de inhaleer- en badinrichtingen. Op bevel van een S.S.-er zette de stoet zich in beweging. Allen naakt: mannen, vrouwen en kinderen, moeders met zuigelingen aan de borst. In de richting van een soort bad huis, opgesmukt met geraniums. Op een paal bij de ingang stond een bordje: Heckenholt Stiftung. Heckenholt was de man, die er de dieselmotor bediende. Om binnen te komen moest men een trapje op. Aan beide zijden van een gang bevonden zich drie kamers, van vijf bij vijf meter, net garages. Een S.S.-er sprak hen toe. Zij kregen de opdracht om in de kamers diep adem te halen. "Dat inhaleren is nodig om besmette lijke ziekten te voorkomen", zei hij. Aarze lend stapte men naar binnen, voortgedreven door hen, die daarachter kwamen, die op hun beurt weer opgestuwd werden door S.S.-ers met leren zwepen. En zo gingen ze bij duizenden met het Sje- raa, het "Hoor Israël, de Heere, onze God, is een enig Heere" (Deuteronomium 6:5) de gaskamers in. De S.S. propte steeds meer mensen naar bin nen, 700 a 800 in een kamer. Daarna gingen de deuren dicht. De dieselmotor sloeg aan en de uitlaatgassen vulden de kamers. Intussen wachtten de anderen buiten. Na 25 minuten waren de eer sten dood. Na 32 minuten iedereen. Toen het gekrijs ophield, wist men dat ieder een gestorven was. Omdat dit proces nog vrij veel tijd in beslag nam, is men er later toe overgegaan Cyclon-B door kleine ope ningen in de dodenkamers te spuiten. Ondertussen stond aan de andere kant van het gebouw het zogenaamde arbeidscom- mando - bestaande uit Joden - klaar om de deuren te ope nen. Men had aan deze men sen voor hun afgrijselijke diensten de vrijheid beloofd en het een en ander van de ingeleverde waardevolle spullen. Zelfs in de dood her kende men de gezinnen. Ze hielden elkaar vast. Het kost te moeite de verkrampte han den uit elkaar te trekken. Als de kamers waren ont ruimd, kwam een speciaal commando om het goud uit de gebitten en van de vingers te roven. Daarna werden de lijken naar de crematoria of naar de door Joden gegraven kuilen van honderd bij twaalf meter gebracht. (wordt vei-volgd) Auschwitz-Birkenau. I Jn ^SACHSENHAUSEN 'li Ora.'5ieit3ura 4 Birkenau ,tf>' De kampen des doods.

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 2003 | | pagina 4