Overdenking
uit de
Heilige Schrift
Toch kostbare
milieumaatregelen
HET
KIJKVENSTER
Coalitieakkoord over vijf
gebakfabriek Melissant
EIIAIflDBn-IIIEUWS
Blik op kerk ^^y
en samenleving LJ
ONGEiniENiT npptimiti
ion EN OlOti
viERoaacsËPiiET
UEHELTIEi VOEHEN
De KMTP/Groei&Bloei
organiseert traditionele
Voorjaarsplantenruil
Ruimte voor Zuid-Holland;
speerpunten, extra
investering mobiliteit
Het gedenkwaardige feit!
Bibliotheek Ouddorp presenteert:
Leven en werken van
Annie M.G. Schmidt
PAGINA 7
VRUDAG 25 APRIL 2003
- Pasen
- Het verlies van dierbaren
- Geen besef meer van de dood
Op de avond van Tweede Paasdag schrijf ik
deze bijdrage, de lezers zullen er wel begrip
voor hebben dat Pasen nog niet uit mijn
gedachten is. Trouwens, het is de vraag of
dat feest ooit uit onze gedachten mag zijn.
Schrijft Paulus niet aan Timotheus: "Houd
in gedachten dat Jezus Christus uit de doden
is opgewekt?"
Dat laatste staat echter niet centraal bij de
meeste landgenoten. We hebben in de kran
ten kunnen lezen dat tweederde van de
bevolking niet meer weet wat de betekenis
van Pasen is. En dat blijkt ook uit de manier
waarop mensen de Paasdagen besteden. De
radio meldde de getallen, die me overigens
niet bijgebleven zijn: zoveel buitenlanders
bezochten ons land, zoveel Nederlanders
namen een korte vakantie in eigen land,
zoveel mensen brachten een bezoek aan een
meubelboulevard, en zo groot was de
belangstelling voor de pretparken. Allemaal
bewijzen voor de enorme secularisatie.
In één van de diensten die ik bijwoonde bad
de predikant voor die gemeenteleden die
moeite hadden met de boodschap van Pasen
omdat ze korter of langer tijd geleden rond
om een open graf hadden gestaan. Het graf
van een man of een vrouw, van een vader of
moeder, van een vriend of een vriendin.
Misschien dat het vaker voorkomt, maar het
trof me. We zijn gewend dat er rondom de
Kerstdagen gebeden wordt voor de eenza
men die in die donkere dagen van het jaar
extra herinnerd worden aan de lege plaatsen
die in huis of in de familie gekomen zijn.
Maar ook met Pasen kunnen mensen daar
moeite mee hebben. De dood is overwon
nen, zeker, dat geloven ze ook wel. Maar
intussen gaat de dood gewoon z'n gang...
En dat doet pijn, dat geeft verdriet.
Nu we het toch over de dood hebben, rouw
advertenties geven dikwijls een beeld van de
opvattingen die onder ons volk leven. Nog
niet zó lang geleden was er bij de meeste
mensen - ook al 'deden ze er niet meer aan'
- nog enig besef van een eeuwigheid, van
een leven na dit leven. In brede kringen van
ons volk is dat besef ten enenmale verdwe
nen. Als je 70, 80, misschien wel 90 jaar
geleefd hebt, dan moet je je plaats afstaan
aan anderen. Daar moetje niet te dramatisch
over doen, dat hoort bij het leven. De dood is
doodgewoon geworden.
En voor zover men nog enige idee heeft dat
het met dit leven niet afgelopen is, is men
van gedachte dat het met alle mensen goed
komt. Dan gaat iedereen 'naar de hemel'.
Maar wat voor voorstellingen men daarvan
heeft, dat is om van te huiveren. Soms blijkt
er iets van in de rouwadvertenties, vooral in
de geseculeerde pers.
Het heeft allemaal met elkaar te maken. Als
we niet meer erkennen dat de dood in de
wereld gekomen is als gevolg van de zonde,
en als we niet meer geloven dat de Vorst van
Pasen de dood heeft overwonnen, dan weten
we ook geen raad meer met het sterven van
onze dierbaren. Dan is, om met Paulus te
spreken, alles 'ijdel', leeg, zinloos.
Waarnemer
°>r. '^r^.'^ a^ v,'5j«i
Deze vraag- en antwoordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer die er
kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu
ren aan: Redactie Eilanden-Nieuvfs, Postbus 8,3240 AA Middelharnis, met
in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door
deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
Heel graag zou ik van u willen weten wat ik
tegen de oorwurmen en pissebedden moet
doen, die mijn appels helaas erg lekker vin
den.
Antwoord: Oorwurmen (Forficula auricula-
ria) komen op allerlei gewassen voor. Ze
vreten 's nachts en verschuilen zich overdag
in dor blad en tuinafval. Bespuiting of
behandeling van de appels heeft geen nut, de
smaak wordt er door bedorven. O kunt beter
proberen om de schade te voorkomen, in de
eerste plaats door de grond rondom de boom
vrij te houden van onkruid en afval. U kunt
een oud, beproefd middel ter bestrijding
gebruiken: rondom de boom worden op
stokken omgekeerde bloempotten gehangen,
gevuld met houtwol of stro, bespoten met of
gedrenkt in een middel dat een tuinwinkel
verkoopt. U begint hiermee zodra de vrucht
zetting op gang komt. De potten worden elke
morgen nagekeken; zitten er oorwurmen in,
dan worden die eruit geklopt en vernietigd,
waarna de pot opnieuw wordt gevuld. De
pissebedden waren waarschijnlijk al in de
opslagruimte aanwezig. Die moet dus voor
de volgende oogst gereinigd en ontsmet
worden.
Hoe hoog ligt de ozonlaag en waarom is die
zo belangrijk?
Antwoord: De ozonlaag is een deel van de
atmosfeer op 15 tot 35 km boven de aarde.
Ze was ca. 15 km dik, maar dat wordt min
der. De ozonsfeer absorbeert uit het zonlicht
veel ultraviolette stralen (met golflengte 200
tot 3000 nm) die erg schadeUjk zijn voor alle
leven op aarde.
Waar kan ik mij aanmelden voor de Vier
daagse in Nijmegen? Hebt u nog enkele
tips? Hoe je bijvoorbeeld aan een ovemach-
tingsadres komt?
Antwoord: 'Vanaf maandag 3 februari 2003
kon u zich laten inschrijven voor de 87ste
Vierdaagse. U kunt inschrijven via een
inschrijfformulier of via internet. Inschrijf
formulieren kunt u aanvragen bij de Centra
le Administratie. De Centrale Administratie
is bereikbaar op werkdagen van 13.00 tot
16.30 uur, telefoon: 024 3655500. Vraag
toezending van het reglement en de brochu
re en oefen goed. U moet wel kerngezond
wezen, zodat behalve uw voeten ook hart en
bloedsomloop in orde zijn! Wandel dage
lijks, tot u met gemak en zonder pijn of
ademnood de 50 km haalt. Loop vervolgens
enkele weekends twee dagen achter elkaar
de afstand waarvoor u wilt inschrijven. Lukt
dat, probeer dan in uw vakantie minstens
drie dagen zo'n traject af te leggen. Doe zo
mogelijk mee aan een avondvierdaagse in
uw omgeving. Zorg voor stevig en goed pas
send schoeisel over zuiver wollen sokken.
Voor de overnachting kunt u zich wenden tot
de Nijmeegse VVV, tel. 0900-1122344.
Soms is vol pension (incl. luncpakket)
mogelijk, maar ook langs de route is volop
eten en drinken verkrijgbaar.
Ik vond jonge mereltjes. Wat kan ik ze als
voer geven?
De betere woninginrichting sinds 1920
Zandpad 36, Middelharnis, Tel. (0187) 48 27 84
Op zaterdag 10 mei, van 10 tot 12 uur bij
fam. van der Woude, aan de Dorpsweg 65 te
Ouddorp houden wij onze voorjaarsplanten
ruil. Weet u het nog? Niet alleen plantjes en
stekjes kunt u ruilen, ook allerlei andere pro
ducten die u uit uw tuin haalt, van uw tuin
maakt... Wij denken dan aan:
zaden, bollen pompoenen, noten,
fruit, jam, limonades, recepten, chut-
neys, wijn, tingereedschap, tuinboe-
ken, foto 's, etsen, schilderijen, teke
ningen, reukwaren
Ook deze keer hanteren wij het systeem van
ruilbonnetjes: voor iedere plantje, potje, of
wat u ook meebrengt ontvangt u een bonne
tje waarmee u andere plantjes, potjes, etc.
kunt 'open'.Dat systeem werkte namelijk
heel aardig tijdens de plantenruil vorig
najaar, in Ooltgensplaat. Wij vragen u ook
weer dringend uw plantjes aan te bieden in
potjes. Het liefst voorzien van de relevante
gegevens zoals naam en als u het helemaal af
wilt maken met bijvoorbeeld bloemkleur en
standplaats. Maar niets is verplicht, en ook
uw losse pol, zaailingen of stek blijven wel
kom, al wordt een leuk verhaal als begelei
ding altijd gewaardeerd.
Wij verwachten natuurlijk al onze leden
maar ook zo veel mogelijk niet-leden, in de
hoop dat die ervaren dat het plantenruilen
niet voor niets voor vele leden het favoriete
evenement is.
De onderhandelaars van PvdA, CDA en
VVD hebben voor de komende collegepe
riode de hoofdlijnen van het gewenste beleid
vastgesteld. Het akkoord "Ruimte voor
Zuid-Holland" bevat vijf inhoudelijke speer
punten: economie, mobiliteit, stad en platte
land, samenleving, veiligheid. Voor deze
speerpunten is incidenteel 191.500.00 euro
en structureel 47.250.000 euro uitgetrokken.
De enorme diversiteit aan belangen, proble
men, activiteiten, kansen en bedreigingen op
het relatief kleine grondgebied van Zuid-
Holland, in haperende economische tijden,
vraagt om scherpe keuzen en prioriteiten.
De coalitiepartijen, die samen 58 van de 83
zetels in Provinciale Staten bezetten, zijn
van mening dat een breed draagvlak in PS
bevorderlijk is voor slagvaardige en daad
krachtige besluiten en voor snellere resulta
ten waar overeenstemming met het rijk en
de gemeenten nodig is.
Gebiedsgericht werken
Met gebiedsgericht werken zijn in de afgelo
penjaren goede resultaten bereikt. Het heeft
de provincie herkenbaarder gemaakt in de
regio's. Ook in de komende vier jaar gaat
gebiedsgericht werken door. Het gebiedsge
richt werken wordt echter anders georgani
seerd met vier gebieden in plaats van zes.
Antwoord: Jonge merels of zwarte lijsters
worden door hun ouders gevoederd met
wormen, insecten en soms stukjes van rijpe
vruchten. De wormen zijn eiwitrijk en nood
zakelijk voor de groei. Wat fijn geprakte
appel, bessen of een aardbei zijn gewenst
voor de vitaminevoorziening. In noodgeval
len kunt u gevitaminiseerd kattenvoer
gebruiken.
Houd in gedachtenis, dat Jezus
Christus uit de doden is opge
wekt. (2 Timotheus 2 vers 8a)
'Vader' en 'zoon'
Er bestaat een bijzondere band tussen de
briefschrijver en de ontvanger van het schrij
ven. De eerste voelt zich voor de tweede ver-
antwoordeüjk. Paulus is de schrijver, voor
Timotheus is de brief bestemd. De apostel
Paulus heeft hart voor zijn geesteüjke zoon.
Als ongetrouwde man heeft Paulus geen kin
deren van vlees en bloed, maar als getrouwe
dienstknecht van Jezus Christus heeft hij wel
geestelijke nazaten. Timotheus is er eentje
van. Dat kind is zijn zorg. Daarover bestaat
bij het lezen van de Timothéusbrieven geen
misverstand.
Zo 'vader', zo 'zoon'
Uit ons hoofdstuk blijkt dat Timotheus in
moeilijkheden is geraakt. In zijn ambtelijke
dienst ligt de jongeman onder vuur. Deze en
gene oefent kritiek. Onbarmhartige kritiek.
Men lijkt alles in de strijd te werpen om
maar te zorgen dat aan de woorden van Pau
lus' zoon geen geloof wordt gehecht. Zelfs
zijn leeftijd schijnt een punt van discussie te
zijn. Strijd en nog eens strijd. Het komt er
voor Timotheus op aan dat hij in Christus'
kracht de vijanden het hoofd biedt.
Als het over de strijd en de bestrijding gaat
dan overkomt Timotheus niets vreemds.
Zijn geestelijke vader die hem een brief
schrijft vraagt daarvoor aandacht. Paulus
zelf heeft ook steeds onder vuur gelegen, de
moeite in de ambtelijke dienst is aan hem
niet voorbijgegaan. Hij heeft het aan den lij
ve ondervonden. Momenteel zit de brief
schrijver in gevangenschap. Hij lijdt omwil
le van het Evangelie en wordt als een kwaad
doener om Christus' wil geboeid. Dat maakt
hem echter niet moedeloos en werkeloos, de
apostel kümt in de pen en schrijft een brief.
Doet verantwoording waar het mogelijk is
en nodig is. Paulus bezit een geweldige
troost: het Woord Gods is niet te binden.
Ondanks de verdrukkingen maar ook mede
door de verdrukkingen vindt het Woord zijn
weg.
Zoals de Heere het al gezegd heeft dat de
discipel ermee moeten rekenen op dezelfde
haat te stuiten en tegen hetzelfde verzet aan
te lopen als zijn Heere, zo ondervinden deze
twee dienstknechten in hun omgeving de
weerzin tegen het Evangelie.
Een algemeen geldende regel. Die het waar
achtig geloof gekregen hebben moeten
bedenken: allen die godzalig willen leven in
Christus Jezus, die zullen vervolgd worden
(2 Timotheus 3:12).
Volhouden
De briefschrijver houdt vol. Hij is bereid
alles te verdragen. Als het maar is dat velen
er baat bij hebben. Dat juist anderen zalig en
gered worden.
Voor Timotheus gelden dezelfde maatsta
ven. Zijn jonge zoon moet getrouw zijn en
blijven. Volharden in de genade van de Zoon
van God. De strijd van het geloof mag niet
worden gestaakt. De dienst van Christus is
het waard te worden voortgezet. Te langen
leste zal de overwinning er zijn, zal de zege
kroon worden verkregen, zal de eeuwige
heerüjkheid een feit zijn. Wie door het geloof
leeft, wie de strijd van het geloof voert en wie
de verdrukkingen om Christus' wil ver
draagt, die zal met Christus heersen.
Volle kracht
Volhouden. Maar hoe? Hoe kan de jongeman
staande blijven? Je moet dan toch wel over
grote kracht beschikken wil je tot het einde
toe de strijd voeren. Precies, daar is grote
kracht voor nodig. En een goed dienstknecht
van Jezus Christus heeft die kracht! Geen
eigen kracht! Neen, 't is Israels God Die
krachten geeft, van Wien het volk Zijn sterk
te heeft Daarom is het van levensbelang
nooit te vergeten, altijd te gedenken dat Jezus
Christus uit de doden is opgewekt. Het grote
geheim van de dienst, het hartsgeheim van de
dienstknecht: hij houdt in gedachtenis, dat
Jezus Christus uit de doden is opgewekt. Dat
wil dus niets anders zeggen dan dat de jonge
man tot de strijd is toegerust. Voortgaan met
kracht, volhouden zonder aan kracht in te
boeten. Het betekent wel afzien van eigen
kracht en heengaan in Zijn kracht.
Gedenken
Timotheus, houd vol! Ga niet strijdend ten
onder maar ontvang strijdend de overwin
ning. Een goed soldaat aanvaardt de verdruk
king, een voorbeeld dat navolging verdient.
Zijn volharding brengt hem de soldij. Het
harde landleven dringt de landman menig
keer van zichzelf af te zien. Het is de wet van
de landman wil hij de vrucht genieten. Zeker
zal hij die genieten.
De jongeman moet op Christus Jezus zien,
Christus streed. Zijn leven was een lange Uj-
densweg. Zijn werk bracht Hem de dood.
Maar maar Hij is opgestaan. Hij heeft de
dood overwotmen. Na de dood het Leven
De dood had niet het laatste woord, de
Levende heeft het woord. Hij heeft het leven
weer opgenomen. De beloning en het loon op
het werk welt in de woorden van de apostel
omhoog: Hij is uit de doden opgewekt. Nadat
de Zoon van God wettelijk had gestreden en
onder de Wet Gods had geleden en daardoor
was vervloekt, is Hij beloond, gekroond. De
Vader heeft Hem opgewekt. Dat stond Chris
tus voor ogen. Hij zag op de vergelding. Hij
zag op de voorgestelde vreugde.
De ontvanger van de brief moet in gedachte
nis houden dat Jezus Christus uit de doden is
opgewekt! Het genadeloon is gegarandeerd.
In gedachtenis houden! Dat betekent m'et:
denk nog eens een keer aan dat grote feit. De
gebeurtenis van Pasen, het Evangelie van
Pasen is geen boodschap van aanbeveling.
Het Paasfeit is geen heilsfeit om zo nu en dan
in de kerk aan herinnerd te worden. Want stel
je voor dat het helemaal vergeten werd en in
het vergeetboek zou raken. AJs het zo is, is er
iets grondigs mis. Zó leeft de Faas vorst niet!
Gedenken dat is: dltijd leven met, bij en
door de werkelijkheid van de opstanding. Het
gedenken van Jezus Chrisms' opwekking
betekent dat Zijn opwekking het dagelijkse
leven kleurt. Zijn opwekking maakt de dienst
uit. Zoals op de dag van de uitslag van het
examen de examenkandidaat alleen maar
beheerst wordt door de uitslag en er geen
moment los van kan komen, zo maakt de
opwekking van Christus Jezus het leven van
de ware gelovige uit. Zoals er voor de bruid
maar niets anders is dan de bruidegom, zo is
er in het gedenken van de opwekking van
Christus Jezus niets anders dan 'al de weg
leidt mij mijn levende Heere en Heiland'.
Zo is Timotheus bevel gegeven de Heere
Jezus Christus in Zijn opwekking te geden
ken. De geestelijke zoon is door het geloof
Christus ingeplant. Hij heeft deel aan Chris
tus' lijden, sterven en opstanding. Blijvende
verbondenheid met de levende Christus door
de Heilige Geest. Zó kan Hij de strijd voeren.
Zó kan Hij overwinnen. Zo kan hij leven:
gelijk Christus is opgewekt alzo zal ook ik
opgewekt worden uit de dood en Hem ter ere
leven. Altijd maar leven bij die opwekking
van Christus.
Het gedenkwaardige feit in ons leven
Wij vieren Pasen. Voor soinmigen is dat een
kwestie van één keer tijdens de Pasen, op de
Paasmorgen de drempel van de kerk over
gaan. Vandaag de dag stouwen op de Paas
zondag 's morgens de kosters de kerken vol.
Op de zondagavond gaat het plaats wijzen
aan de kerkgangers een stuk gemakkelijker
af. Op Paasmaandag draaien veel kosters er
hun hand niet meer voor om. Kerkgangers
raken steeds verder van de Levensbron ver
wijderd. De schare kerkgangers dreigt steeds
minder in de voetstappen van de Heere te
gaan en steeds meer doodlopende wegen te
verkiezen. Er is ook een categorie die de vie
ring van Pasen terugbrengt tot alleen een
trouw bezoek aan de kerk en het driemaal zit
ten onder de prediking. Alsof tussen Pasen
vieren en drie keer naar de kerk gaan een is-
gelijk-teken staat. Maar noem het wel gods
dienst op de brede weg. Want Pasen strekt
zich namelijk over 365 dagen per jaar uit. En
in een schrikkeljaar mag het nog een dag
meer zijn.
Wordt het Pasen, dan moet het Pasen blijven.
Komt de Levende aan het woord, dan schrijft
Hij de wegen, dan wordt het een wandelen
met de Levende. De apostel schrijft: door de
genade Gods ben ik dat ik ben! De Heere is
verschenen aan Céfas, Jakobus en ten
laatste van allen is Hij ook van mij, als van
een ontijdig geborene gezien! Wat ik leef,
leef ik door de Zoon van God.
De hamvraag. De levensvraag: viert u Pasen
al? Is uw eerste Paasdag al aangebroken? Na
die Goede Vrijdag waarop u met Christus
gestorven bent? Het feit dat Jezus leeft en tot
leven leidt is een alledaagse aangelegenheid.
Sterven en opstaan keert iedere dag terug.
'Ik ben met Christus gekruist en ik leef, niet
meer ik maar Christus leeft in mij; en hetgeen
ik nu in het vlees leef, dat leef ik door het
geloof des Zoons van God Die mij Uefgehad
heeft en Zichzelf voor mij overgegeven heeft.'
Het sluitstuk van de gedachtenis
Wie de opwekking van Jezus gedenkt, die let
op het vooruitzicht. Het blijde vooruitzicht.
De Geest heeft het laatste woord: 'indien de
Geest Desgenen Die Jezus uit de doden
opgewekt heeft in u woont, zo zal Hij Die
Chrisms uit de doden opgewekt heeft, ook
uw sterfelijke lichamen levend maken, door
Zijn Geest Die in u woont.' (Romeinen 8:11)
Ds. J. W. van Estrik
DEN HAAG - Room-, gebak en soes-
jesproducent Brinkers en Culi d'Or in
Melissant moet van de Raad van State
alsnog de door de gemeente Dirksland
voorgeschreven miUeiunaatregelen
nemen.
In een woensdag gepubliceerde uitspraak
veegde het rechtscollege alle bezwaren van
Brinkers tegen de geluidsisolerende maat
regelen van tafel. Brinkers is fel tegen de
dure maatregelen gekant omdat de 'toren
hoge kosten' niet zouden opwegen tegen de
geringe afname van de herrie voor de buurt.
Het bedrijf aan de Ruijgenhil ligt immers
dicht tegen de bebouwde kom van MeUs-
sant. Maar de Raad van State stelt dat
Dirksland gewoon de landelijke milieure
gels op het bedrijf toepast en geen buiten
gewone eisen stelt. Ook andere bedrijven
in de branche moeten aan vergelijkbare
milieueisen voldoen.
Eerder tijdens de rechtszaak bleek al dat
gemeente geen medelijden met het bedrijf
heeft. Gemeentewoordvoerder C. Over-
weel benadrukte toen dat het roombedrijf
in het verleden zonder vergunning illegaal
de productie heeft uitgebreid. Dat feit en
het grote aantal klachten over herrie van
omwonenden heeft Dirksland niet ver
murwd om zich soepeler tegenover Brin
kers op te stellen. Brinkers schat de kosten
van de geluidsmaatregelen, zoals het aan
brengen en vernieuwen van ventilatoren en
koelinstallaties, op minimaal 200.000 euro.
En die kosten kunnen nog oplopen als de
constructie van het bedrijfsgebouw aange
past moet worden.
Bibliotheek Ouddorp organiseert woensdag
14 mei 2003 een avond over het leven en
werk van Annie M.G. Schmidt, Een avond
met voordracht, zang en sketch over haar
leven en wereldwijd bekende werk(denk
bijv. aan: 'Ja zuster, nee zuster', 'Jip en Jan-
neke' en 'Er valt een traan op de tompoes').
Een avond vol herkeiming voor jong en oud,
die gehouden zal gehouden worden in één
van de zalen van verenigingsgebouw
'Dorpstienden', Dorpstienden 4 te Ouddorp.
Aanvang 20.00 uur, zaal open vanaf 19.30
UIU-. Toegangsprijs: 3 per persoon. De
entreekaarten voor deze avond zijn verkrijg
baar bij de bibliotheken in Ouddorp, Mid
delharnis, Oude-Tonge en Hellevoetsluis.
Voor meer informatie kunt u contact opne
men met de bibüotheek van Ouddorp, tel.:
0187-667744.
-40-
Marieke schudt krachtig haar hoofd en medelijden
slaat ze haar arm om zijn schouders.
"Je moeder zou er nooit vrede mee hebben en eerlijk
gezegd, Johan, ik vind je heel aardig en je betekent ook
wel wat voor mij, maar er is iemand anders om wie ik
nog meer geef."
De jongen kijkt haar indringend aan en zijn mond
wordt even een harde streep.
"Je hoeft niets meer te zeggen, Marieke.Ik weet wel
wie je bedoelt. Ik heb gehoord dat Cor je broer niet is,
maar dat julUe zoveel om elkaar geven, dat wist ik
niet."
Teleurgesteld schudt hij zijn hoofd en als hij Marieke
aankijkt, staan er tranen in zijn donkere ogen. "Eigen
lijk had ik beter moeten weten, want je ging natuurlijk
niet zomaar iedere dag naar dat ziekenhuis. Toch zal ik
je vreselijk missen."
Die laatste woorden komen schor uit zijn mond en
voorzichtig pakt hij haar hand, die lichtjes beeft.
"Mag ik je wel schrijven Marieke?" vraagt hij bijna
onhoorbaar.
"Natuiu-lijk Johan", antwoordt ze zacht, "ik zal het
heerUjk vinden om af en toe een brief van jou te krij
gen."
"Beloof me dan datje ook terugschrijft?" zegt hij ern
stig. "En onthoud wat mijn vader je gezegd heeft:
wanneer je ooit iets dringend nodig hebt, geld voor
een studie, kleding, medicijnen noem maar op, dan
moet je nooit twijfelen en het mij meteen laten
weten."
Marieke belooft dit en dan omhelzen ze elkaar. Als hij
haar loslaat, ziet ze opnieuw tranen in zijn ogen en
beschaamd wenst hij haar het allerbeste.
"Ik zal er morgenvroeg niet zijn om afscheid van je te
nemen. Dat doe ik liever nu", zegt hij met een brok in
zijn keel, "maar in gedachten zul je iedere dag van mijn
leven bij me zijn."
Dan graait hij in zijn broekzak en haalt er een klein
doosje uit. Schuchter duwt hij het doosje in haar han
den.
"Wil je dit alsjeblieft aannemen, Marieke. Beschouw
het maar als een teken van vriendschap."
Zonder te wachten op haar reactie, staat hij op en beent
de salon uit. Met het doosje in haar hand staart Marie
ke naar de gesloten deur en op een vreemde, verdrieti
ge manier beseft ze dat er voorgoed een periode in haar
leven afgesloten wordt.
"Dag Johan", fluistert ze bijna onhoorbaar, "ik zal
altijd met een warm gevoel aan jou terugdenken."
Met gemengde gevoelens en de dure ring, veilig opge
borgen in haar koffertje, brengt ze haar laatste nacht
door in Rotterdam.
HOOFDSTUK 18
Veel koffers hoeft dokter Ladage die morgen
niet in zijn auto te laten. Na het vroege ontbijt,
waarbij Eliza, Johan en mevrouw Ladage niet
aanwezig warenj heeft Marieke snel haar schamele
bezittingen bijeengepakt. Het mooie mantelpakje dat
ze ooit van Johans geld kocht, legt ze voorzichtig op
het stapeltje tweedehands kleding in haar koffertje.
De kleren van de jongens zijn in twee plunjezakken
gestopt en Armechien en Elske delen samen een valies-
je-
Het is lief van EUza dat ze nog een koffer met speel
goed heeft gevuld. Oude kinderboeken, poppen,
autootjes en blokken die van haar en Johan zijn
geweest, komen zeker van pas in Stavenisse, waar ze
voorlopig nog met niets moeten proberen een leven op
te bouwen.
"Nou jongelui, de koffers zitten in de auto. Het wordt
nu echt tijd om afscheid te nemen."
Mevrouw Ladage is juist opgestaan en gekleed in haar
peignoir schudt ze hen allen de hand.
Ondanks de glimlach op haar gezicht, bemerkt Marie
ke duidelijk opluchting bij haar gastvrouw.
Eliza omhelst haar kort en ze laat Marieke beloven
haar regelmatig te schrijven. Johan komt echter niet
opdagen, zoals Marieke wel had verwacht. Het is voor
hem te moeilijk om nogmaals afscheid van haar te
nemen.
"We zullen Johan uit zijn bed moeten schreeuwen",
zegt de dokter geïrriteerd, maar Marieke schudt haar
hoofd.
"Laat hem maar lekker liggen", zegt ze zacht, "we heb
ben gisterenavond al gedag gezegd."
De jongens kijken haar met opgetrokken wenkbrau
wen aan, maar als ze Marieke's waarschuwende ogen
zien, zwijgen ze.
"Nou, dan moeten we maar eens gaan", oppert de dok
ter, "ik denk dat jullie tante en oom al bij de haven
staan te wachten."
Marieke neemt Henkie op schoot en propt zich naast
Dirk en Cor, die zijn zusje op schoot heeft, in de auto.
Janus gaat voorin zitten, naast de dokter en zet Elske
op z'n knieën. Ze voelen zich als sardientjes in een
blikje, maar gelukkig is het niet ver rijden naar de
haven en in de vroege ochtend is er nauwelijks verkeer
op straat.
"Daar staan ze!" roept Janus enthousiast, als hij in de
verte twee figuren ontwaart.
De dokter parkeert zijn auto vlakbij hen en laadt de
koffers uit. Nu is het ook zijn beurt oin afscheid van
hen allen te nemen. Geëmotioneerd omhelst hij hen en
ze moeten hem beloven om spoedig te laten horen hoe
het met hen gaat.
"We zijn u heel dankbaar, dat we zo'n tijd bij u moch
ten blijven", zegt Marieke zacht en zoent de man ver
volgens op beide wangen.
"Schrijf me snel Marieke", mompelt hij ontroerd,
"vooral als je iets tekortkomt."
Marieke knikt en gaat naast haar tante staan. Haar
broers en Cor schudden de dokter ook hartelijk de hand
en kleine Henkie drukt een natte zoen op zijn gezicht.
Als laatsten zijn Elske en Amiechien aan de beurt en de
dokter tilt hen beiden even op.
"Dag Ueverds", zegt hij zacht, "doe goed je best op
school daar in Zeeland en stuiu' mij maar snel een
kaartje!"
Aiuiechien knikt, maar Elske huilt. Snikkend hangt ze
tegen de man op wie ze zo gesteld is geraakt.
"Stil maar meisje", troost de dokter, aangedaan, "als je
me heel erg gaat missen, kun je misschien een keertje
komen logeren in de vakantie, afgesproken?"
Elske knikt tevreden en tante Bep neemt haar zachtjes
bij de arm. "Kom kind, we moeten nu gaan, de boot
vertrekt zo en je wilt toch niet, dat hij wegvaart zonder
jou?"
Als laatsten schudden tante Bep en oom Gerard snel de
hand van dokter Ladage.
"Ik ben u veel dank verschuldigd voor alles wat u heeft
gedaan voor deze kinderen", zegt Gerard ontroerd,
"niet iedereen zou zijn huis voor vreemden hebben
opengesteld." "Ik heb het graag gedaan", antwoordt de
man zacht, "ik hoop dat ze ons in de toekomst nog een
keer zullen bezoeken, want ze zullen altijd welkom
zijn."
Marieke glimlacht dankbaar naar de dokter, maar
grijpt dan vlug haar koffer.
(wordt vervolgd)
