Gemeente
Dirksland
omantische kaarten
Leerlingen concerteren
tijdens muzielcexamen
VERWOESTEND
WATER
PvdA
Bomen die maat houden: vorm- en leibomen
EIIIUnDEn-IIIEUWS
De wekelijkse rubriek
waarin beurtelings de eilandelijke gemeenten
'fractiegewijs' hun mening geven.
Natuurwandeling
naar het Groene
Strand te Oostvoorne
„Eilanden-nieuws"
VERVOLGVERHAAL
Door technische problemen kan de bijdrage van de fracties
van Dirksland nu pas geplaatst worden.
Dualisering
Qemeentefinanciën
Openbare orde, veiligheid en
normen en waarden
conmzc
voor verloving of huwelijk
Gebr. De Waal Drukkerij
(0187)47 10 20
telt duizenden abonnees
en wordt op Goeree-Overflakkee
zo goed als
huis-aan-huis gelezen!
PAGINA?
DINSDAG 4 MAART 2003
Fractiegewijs
De fractie van de Partij van
de Arbeid in Dirksland wil
graag meewerken aan het
initiatief van Eilanden
Nieuws om een politieke
rubriek te vullen, met als
doel de burger meer bij de
politieke besluitvorming te
betrekken die in de ge
meenteraad wordt genomen.
Het al veel besproken 'Dualisme' dat maart
2002 is ingegaan, is mede ook daarvoor
bedoeld. Wij vinden dat een goede zaak.
Tenslotte weten de 13 gemeenteraadsleden in
onze gemeente ook niet alles.
Om een goede en verantwoorde afweging over
bepaalde zakten te maken, is het van groot
belang dat raadsleden weten wat de wensen
en ideeën zijn die er onder de bevolking leven.
Om daar achter te komen willen wij zoveel
mogelijk voeling hebben met burgers uit alle
lagen van de bevolking.
Zo hebben wij, bijvoorbeeld al jaren geleden de
open frachtievergaderingen ingesteld.
Dit houdt in dat alle leden van de PvdA elke
vierde dinsdag van de maand voorafgaand aan
de raadsvergadering mee kunnen discussiëren
over de raadsagenda. Misschien voor u een
reden om lid te worden? U bent vanzelfspre
kend van harte welkom in onze gelederen.
Verder zijn wij een warm voorstander voor het
instellen van zogenaamde wijkraden in alle drie
de kernen van onze gemeente. Het is de
bedoeling dat deze in de komende maanden
dan ook daadwerkelijk van de grond komen, in
zo'n wijkraad kunnen o.a. zaken betrekking
hebbende op verkeersveiligheid, woonomge
ving, enz. aan de orde komen.
Ook willen wij er nog eens op attenderen dat
sinds maart 2002 het burgerspreekrecht is inge
steld. Dit houdt in dat burgers het woord kun
nen voeren in zowel commissie als raadsverga
deringen over de geagendeerde onderwerpen.
Degene die van het spreekrecht gebruik wil
maken meldt dit tenminste 48 uur voor de aan
vang van de vergadering aan de raadsgriffier in
het gemeentehuis. U moet dan wel uw naam
en adres opgeven en het onderwerjj waarover
u het woord wil voeren.
Enkele belangrijke zaken die de komende
maande in commissieverband of raad aan de
orde zullen komen zijn o.a.:
Het vaststellen van een jeugdbeleidsplan voor
onze gemeenten;
Een nieuw algemeen subsidiebeleidsplan:
Bestuurlijke krachtenbundeling Openbaar
Onderwijs op Coeree-Overflakkee:
Peuterspeelzaal in Herkingen.
Een viertal-zaken-uit-een reeks van andere
belangrijke zaken die voor u als burgers van
Dirksland van groot belang zijn.
Denk mee en laat u vooral horen!
Informatie:
PVDA- Dirksland
CERRIT ROBIJN fractievoorzitter
Telefoon: 0187 tel.: 0187 601660
In de afgelopen tijd
heeft met name de
WD-fractie bijzon
dere aandacht
gevraagd voor de
dualisering van het
bestuur. Hoewel
daartoe inmiddels
een aanzet is gegeven, kan nog niet worden
gesteld dat alles nu functioneert zoals het zou
moeten gaan. Het ontbreken van een griffier is
daar, naar onze mening, voor een deel de oor
zaak van. Het verheugt ons daarom dat inmid
dels een dergelijke functionaris is benoemd. De
aanwezigheid van een griffier is van evident
belang om tot een goede uitvoering van het
nieuwe bestuurssysteem te komen. Het moet
voor de burgers duidelijk zijn hoe de verdeling
van de taken tussen de raad en het college van
burgemeester en wethouders luidt en waar de
verantwoordelijkheden liggen. Dat bij de uit
voering van het nieuwe bestuursstelsel een
kwalitatief goed gemeentebestuur eveneens
van groot belang is, behoeft geen nader
betoog. In dit kader mogen we misschien ook
de aandacht vestigen op het feit dat bij veel
jongeren de belangstelling voor de gemeente
politiek kennelijk gering is, getuige de gemid
delde leeftijd van onze raad. Dat kan niet
anders dan voor vrijwel alle fracties een bron
van zorg zijn en we zullen ons er over moeten
beraden hoe dat patroon kan worden omgebo
gen.
Tijdens de laatste algemene beschouwingen is
door ons aandacht gevraagd voor een goede
kostenbewaking gedurende de uitvoering van
projecten. Maar al te vaak worden vastgestelde
budgetten soms met aanmerkelijke bedragen
overschreden. Hoewel we erkennen dat zich
tijdens de uitvoering van een project onver
wachte tegenvallers kunnen voordoen, kan en
mag het niet zo zijn dat dit meer regel dan uit
zondering is. Dat maakt de politiek in de ogen
van de burgers ongeloofwaardig, nog afgezien
van de omstandigheid dat lastenverzwaringen
er het gevolg van kunnen zijn.
Helaas ontkomt ook de gemeente Dirksland
niet aan het algemene beeld van toenemende
onveiligheid en afname van het respect voor de
medeburger en voor voor iedereen geldende
regels. Als sommige volwassenen daar al moei
te mee hebben, dan is het natuurlijk niet onlo
gisch dat ook jongeren zich bezondigen aan
het overtreden van die regels. In veel gevallen
zal de overheid, in welke vorm dan ook, dus
gedwongen worden tot de uitoefening van een
opvoedkundige taak. Een goed jeugdbeleid is
daarvoor uitermate belangrijk en de WD-frac
tie heeft dan ook haar grote zorg uitgesproken
voor de mindere aandacht welke hieraan in
onze gemeente zal worden gegeven.
Overigens is de aandacht voor normen en
waarden, zoals daarover in de landelijke poli
tiek in de afgelopen tijd zoveel wordt gepraat,
niet uitsluitend voorbehouden aan de burgers.
Ook overheden dienen zich in hun contacten
met de burgers aan een bepaalde gedragscode
te houden.
Aan het CDA is tot 31 maart a.s. uitstel ver
leend op de beslissing tot vestiging van een
AZC in Dirksland. Recentelijk heeft het COA
besloten tot vervroegde sluiting van een
behoorlijk aantal asielzoekerscentra. Dat heeft
in veel gemeenten tot de nodige ophef geleid,
soms omdat lopende onderhandelingen met
het COA abrupt worden afgebroken. In dit
licht bezien zullen, mocht COA alsnog beslui
ten tot het vestigen van een AZC in Dirksland,
de door de gemeente daarvoor gestelde voor
waarden nog eens grondig moeten worden
heroverwogen, teneinde niet in de situatie te
geraken waarin andere gemeenten nu verkeren.
Informatie:
WD-fractie Dirksland
A.W. DRIESPRONG
e-mail: a.w.driesprong@wanadoo.nl
telefoon: 0187 601674
Het Zuid-Hollands Landschap orga
niseert zaterdag 8 maart om 10.00 uur
een wandeling over het Groene
Strand te Oostvoorne. Het Groene
Strand is een voormalig strand- en
sUkkengebied uit de tijd dat Oost
voorne nog aan zee lag. Hier kunt u
genieten van vogels en wellicht de eer
ste vlinders. Een ervaren natuurgids
leidt u rond.
Hoewel het Groene Strand goed toeganke
lijk is - er loopt zelfs een met paaltjes aan
gegeven wandelroute, is het gebied niet erg
bekend. En dat is onterecht, het Groene
Strand is uitgegroeid tot een zeer gevarieerd
natuurgebied met vochtige valleien, droge
oude duinen, uitgestrekte struwelen en riet-
gebieden. In de negentiger jaren is aan de
oever van het Oostvoomse meer een vogel-
rijke lagune aangelegd. Enkele maanden
geleden is een duinrei - een natuurlijke
waterloop vanuit de duinen naar het Oost
voomse meer - in ere hersteld. Speciaal voor
het grazende vee is een drinkplas aangelegd.
De gids van het Zuid-Hollands Landschap
zal u kennis laten maken met de gevarieerde
natuur, vooral vogels hebben in deze tijd van
het jaar de aandacht.
Datum: zaterdag 8 maart;
Tijd; aanvang 10.00 uur, einde 12.00 uur;
Plaats; vanaf paviljoen 'De Duinrand',
Strandweg, Oostvoorne;
Deelnamekosten; gratis;
Tip: in verband met vochtige ondergrond is
goed schoeisel noodzakelijk;
Aanmelden: vooraf, via telefoonnummer
(0181)483909.
Vrijdag 21 maart geven Barendien Bakker, Josca Bolle, Lydia van den Hoek en
Nadine Stolk, leerlingen van Atheneum 6 van de Prins Mauritsscholengemeen-
schap te Middelhamis, hun examenconcert in de Nieuwe Kerk te Zierikzee. Ze
nemen u mee op reis door de tijd en laten u kennismaken met allerlei muziekstij
len. Ze passeren monniken, ridders, narren, katten en panters. Medewerking
wordt verleend door het examenkoor van de Prins Maurits. De avond heeft een
zeer gevarieerd programma met o.a. zang en verschillende instrumenten, zoals
blokfluit, klarinet en dwarsfluit. De avond is gratis toegankelijk, wel wordt er bij
de uitgang gecollecteerd. De aanvang is half 8.
Hét probleem met bomen in tuinen is dat ze vaak snel veel
te groot worden. Met speciaal gekweekte vorm- en leibo
men hoeft dat niet meer. Hun populariteit groeit dan ook
snel. Ook doordat ze met hun strakke vormen zo perfect in
moderne én klassieke tuinen passen. Er zijn tal van in vorm
gesnoeide en geleide soorten bomen te koop met een stam-
omvang van 10 tot wel 50 cm, in de kroonvorm en -maat die
u wilt. De maat bij aanschaf en aanplant houden ze door ze
eenmaal per jaar te snoeien.
Deze bomen worden bovendien vaak met een vorm- of leirek gele
verd. Dan is de snoei wel erg gemakkelijk: eenvoudig tot het rek
terugsnoeien en u heeft er weer eenjaar plezier van. Vormbomen vra
gen niet meer ruimte dan u ze wilt geven. Doordat de kroonomvang
beperkt blijft, blijft ook het wortelvolume binnen de perken. Vorm
bomen kunnen heel oud worden en door de snoei blijven ze sterk. Een
kweker is gemiddeld 7 tot 15 jaar bezig om van een boom een goede
lei- of vormboom te maken. U koopt dus een product dat met grote
zorg is gekweekt.
Erg veel mogelijkheden: keus genoeg
Leibomen waren al in de antieke oudheid bekend: in het platte vlak
geleide en geschoren bomen stonden al bij het begin van onze jaar
telling in iedere Romeinse tuin. Vooral leifruit van appels (Malus),
peren (Pyrus) en pruimen (Prunus) is ook nu nog heel belangrijk: lei-
fruitsoorten geven maximale opbrengst van hoge kwaliteit op een
klein oppervlak en alle soorten bloeien prachtig. Net zo bekend zijn
de schitterende leilindes, bijvoorbeeld de zomerlinde (Tilia platy-
phyllos), maar ook esdooms (Acer), haagbeuk (Carpinus), iep
(Ulmus) en diverse andere boomsoorten laten zich graag leiden. Bij
de vormbomen zijn vooral de plat geschoren platanen die als een dak
de Zuid-Europese dorpspleinen overspaimen, heel bekend. Maar zul
ke platte tot parasolvormige 'daken' zijn ook mogelijk met soorten
als moerbei (Moras) en opnieuw linde. Zo'n boom staat prachtig bij
uw terras. Zuilvormen (als u dat wilt zelfs tot onderaan betakt) zijn er
van esdoom, haagbeuk, linde, beuk enz. Bolvormen op stam kunnen
zo gesnoeid zijn, maar er zijn ook soorten die de ronde kroon al van
nature hebben (Catalpa bignonioides 'Nana', Robinia pseudoacacia
'Umbraculifera'). Verder zijn er blokvormen en piramidaal gesnoei
de bomen en allerlei knotbomen zoals de knotwilg. Ook dat zijn in
feite vormbomen, net als de vele rijkbloeiende sierkersen (Prunus)
die met allerlei kroonvormen (van bol tot zuil) leverbaar zijn.
Leibomen passen perfect in hedendaagse tuinen. Leilinde (Tilia platyphyl-
los), foto: Marco Hofftnan/PPH.
Zeer ruim toepasbaar
Strakke vormgeving is bepalend voor de hedendaagse tuinarchitec
tuur. Lei- en vormbomen passen daar perfect bij. Zeker als zonnedak
op 2,5 m boven een terras, als prachtige groene en bloeiende wand
langs toegangspad of schutting, als 2 m hoge afscheiding of als 4 m
hoge 'haag op poten' om inkijk te weren. Kleinblijvend leifruit doet
het zelfs geweldig in potten en bakken op balkons en terrassen. Plant
geen besdragende bomen boven uw terras als de vruchten vlekken
geven, zoals bijvoorbeeld met de zwarte moerbei het geval is, en
vraag bij aanschaf naar het onderhoud. Dat verschilt per soort, maar
leibomen (vooral fruitsoorten) vragen wat meer gedetailleerde snoei
en verzorging dan vormbomen die eenmaal per jaar (knotvormen
zelfs maar om de paar jaar) gesnoeid hoeven te worden.
I N G R I D
-26-
"Nee dank je Rietje", antwoordt ze zacht en Johan kijkt
haar ineens bezorgd aan.
"Je moet wel genoeg eten hoor, je bent zo mager als
een lat."
Marieke forceert een glimlachje, want aan zijn ogen
kan ze zien dat hij het toch goed met haar meent.
"Ik heb niet zoveel trek", antwoordt ze zacht.
Johan knikt. "Je hebt vandaag ook niet zo'n leuk
bericht gehad", zegt hij ernstig en kijkt haar onderzoe
kend aan.
"Johan, lieverd, hoe staat het met je Frans?" De schril
le stem van mevrouw Ladage klinkt scherp en Johan
kijkt verschrikt naar zijn moeder, wetend dat ze nu
begint te zeuren over zijn slechtste schoolvak.
Marieke zucht diep. Het ontgaat haar niet dat
mevrouw Ladage haar zoon telkens weer belet om
vriendschap met haar te sluiten. In haar hart weet ze
wel waarom. Wat moeten deze rijke mensen ook met
arme boerenlui van Flakkee? Nee, het is haar overdui
delijk, dat in de ogen van mevrouw Ladage de meisjes
uit Johans lyceumklas alleen goed genoeg voor hem
zijn. Toch kwetst het haar dat de doktersvrouw haar te
min vindt, al zit ze niet verlegen om Johans vriend
schap.
Die nacht kan Marieke weer niet in slaap komen. De
gruwelijke beelden spelen zich opnieuw als een film
voor haar ogen af. Telkens ziet ze haar vader en moe
der voor zich, worstelend in de golven. Ineens ver
schijnt dan haar broertje Wim, die zijn armen naar haar
uitstrekt, sclireeuwend om hulp.
"Marieke, zorg goed voor ze... ik zal altijd bij jullie
zijn", klinkt dan plotseling de lieve stem van haar moe
der. Haar gezicht is zo dichtbij, dat Marieke het bijna
kan aanraken, maar dan verandert het gezicht in een
doodshoofd en gillend vliegt Marieke overeind.
Ze ademt moeilijk en beeft over haar hele lichaam. De
stem, het gezicht.het leek alsof alles echt was en
toen... Marieke probeert rustig te worden. Het was
gewoon weer zo'n nare droom, waarin alles akelig echt
leek.
Met wijd opengesperde ogen staart ze door het kleine
zolderraampje naar de sterren. Wazige stralen maan
licht schijnen precies op haar bed en ze is blij dat ze
alleen op zolder slaapt. Sinds haar broers en Cor weg
zijn, heeft ze het zolderkamertje gekregen en daar kan
ze rustig huilen, zonder zich te schamen voor haar ver
driet. Marieke laat zich weer achterover zakken en ril
lend trekt ze de dekens over zich heen. Het is fris op het
kamertje, maar lang niet zo koud als toen op dat dijkje.
Weer dwalen haar gedachten af en verlangend denkt ze
aan Cor. Waar zou hij slapen, zou hij het ook koud
hebben? Zou hij nu aan haar denken? "O, Cor", zucht
ze zacht, "was jij maar hier. ik wil zo graag dat je
terugkomt."
Krampachtig probeert ze zijn lieve gezicht voor de
geest te halen. Wie had kunnen denken, dat ze verliefd
zou kuimen worden, na die afschuwelijke ramp! Als ze
aan Cor denkt, Ujkt alle verdriet iets makkelijker te
dragen, maar zal ze zich ooit nog echt gelukkig voelen,
na alles wat haar famihe is overkomen?
HOOFDSTUK 12
Elske en Annechien hebben het erg naar de zin op
hun nieuwe school. De regelmaat in hun leven
doet hen zichtbaar goed en Marieke luistert
opgewekt naar hun verhalen, als ze 's middags thuis
komen. Toch merkt Marieke ook, dat de meisjes net als
zij, nog steeds worstelen met hun verdriet. Soms
komen ze 's avonds op haar zolderkamertje en praten
dan met elkaar over hun overleden ouders, broertjes en
zusjes. Zachtjes, zonder dat de familie Ladage hen kan
horen, huilen ze samen om het grote verlies, om hun
familie die ze nooit meer terug zullen zien.
Overdag, als Marieke alleen met Henkie thuis is, voelt
ze zich eenzamer dan ooit. Het grote herenhuis is dan
akelig stil en vertwijfeld denkt ze dikwijls aan het
voorstel van de dokter. Zal ze nu wel of niet naar de
Mulo gaan? Rietje heeft aangeboden om op Henkie te
passen, maar Marieke blijft twijfelen. Ze verveelt zich
in het deftige huis, maar er is ook die angst om als een
vreemd boers meisje zomaar een Mulo in Rotterdam te
bezoeken.
Als mevrouw Ladage thuis is, kan ze Rietje niet met
het huishouden helpen en heimelijk trekt ze zich onop
vallend terug op haar zolderkamertje, waar ze wat
boekjes van Eliza leest. Ze gaat dan alleen naar bene
den om te kijken of de postbode al is geweest, hopend
op een berichtje van haar broers of van Cor.
Warmeer Rietje haar op een morgen weer op een trap
trede in de vestibule ziet zitten, starend naar de brie
venbus, neemt ze Marieke kordaat bij de arm. "Jij moet
er nodig eens uit meid", zegt ze beslist. De neem je
dadelijk mee naar de markt, het is niet meer zo koud,
dus niet tegensputteren."
Het meisje forceert een glimlach. "Je hebt gelijk Riet
je, als er post komt, dan loopt die niet weg."
Marieke trekt Henkie zijn nieuwe winterjasje aan en
graait haar eigen versleten mantel van de kapstok.
"Toch aardig van de dokter om voor Henkie een nieu
we jas te kopen", zegt ze zacht, terwijl ze haar broertje
vertederd aanstaart.
"Ach, die dokter is niet zo'n kwaaie hoor", oppert
Rietje en grijpt een boodschappentas. "Kom dame en
heer, we gaan!"
Het is een zonnige maartse morgen en het is de eerste
keer dat Marieke met Rietje naar de markt gaat. Als ze
op het grote marktplein aankomen, kijkt ze haar ogen
uit. Overal staan kramen en het ziet zwart van de men
sen. Marieke houdt haar broertje stevig vast, terwijl ze
probeert om Rietje bij te houden. Het dienstmeisje kent
haar weg goed en doet snel haar inkopen, zigzaggend
tussen de marktkramen door.
Ineens wordt Marieke bij haar schouders gegrepen. Ze
schrikt en draait zich abrupt om. Ontzet staart ze naar
een paar bekende ogen en dan herken ze tante Bep, de
zus van haar moeder. Onmiddellijk vallen ze elkaar in
de armen, zich niets aantrekkend van de starende men
sen.
"O lieverd", snikt tante Bep, "ben jij nog in leven! Ik
dacht dat jullie allemaal waren verdronken!"
Marieke kan nog steeds geen woord uitbrengen en
klemt zich bevend vast aan haar tante. Zo staan ze een
tijdje midden op de markt, hun omgeving vergetend.
Dan veegt Marieke haar tranen weg en haar stem
klinkt schor als ze zachtjes zegt; "Moeder, vader.
Kees, Wies en Joke zijn allemaal overleden, tante."
Tante Bep strijkt haar huilend over de haren. "O lie
verd, wat afschuwelijk, onze Anna is er dus ook niet
meer, samen met Teun en de kinderen, maar.de rest,
zijn er nog overlevenden?"
"Wira is nog steeds vermist", snikt Marieke, "maar
Elske en Henkie zijn hier bij mij in Rotterdam op een
evacuatie-adres. Janus en Dirk waren eerst ook hier,
maar zij zijn teruggegaan en helpen nu op Flakkee."
Haar tante bet haar ogen, maar ontdekt ineens kleine
Henkie, die kraaiend aan Rietjes arm trekt.
"Och, lieve schat", snuift ze hoofdschuddend, terwijl
ze het ventje optilt, "wat ben ik blij dat jij het tenmin
ste hebt gered."
(wordt vervolgd)
