Mijn verhaal op rijm:
Door kinderogen
M
Sobere herdenking Middelharnis maakt indruk
Eileinclen-Nieu\A/s:
Lampionnen Optocht
Tenoren gevraagd
'Geef om vrijheid': Eerste landelijke
collecte van Amnesty International
een krant die G-E-L-E-Z-E-N wordt!!
tEllAtflDBf-niEUWS
Watersnoodramp 1953
APPELS en PEREN
VAN ES
Korteweegje 40, Dirksland
Sneeuw speelt Intermezzo parten
Vernieuwend waterbeheer:
Afstudeerders waterschap GO
voor de derde keer in de prijzen
Burgemeester De Vries
in Koffie Radio Plus
Inzamelingsavond twee
de hands kinderkleding
Extra uitnodiging
voor
zwangere vrouwen
Nieuwe inkomsten
Achtergrond mensenrechten
PAGINA 5
DINSDAG 4 FEBRUARI 2003
In opdracht van mijn vader, als kind meegenomen aan moeders veilige arm
een spanning meevoerend, met veel onbegrip en toch zo kalm,
want we waren toch met het hele gezin!,
stevig optomend tegen de wind en de storm in.
Het wassende water kwam steeds dichter aan de rand van de dijk, waarover ik liep.
Ik wi.9t het zeker, dit moest nu éénmaal zo, vader en moeder hadden altijd gelijk.
Het vertrouwen was zo diep.
Niet achterom kijken, niets vragen.
Alleen dacht ik even 'm'n nieuwe rode mantel had ik vandaag mogen dragen'.
Boven op de dijk, nog maar nauwelijks aangekomen
Begon de dijk (gelukkig een eind verderop) scheuren te vertonen.
En door het sterk kolkende water, werd er een groot gat in de dijk geslagen.
Bij mijn grootouders kregen we onderdak voor enkele dagen
Daar moesten we naar de zplder, het water kwam tree voor tree steeds hoger het huis binnen
Ontredderd keek ik naar de volwassenen, wat moesten we nu beginnen?
Een tante knielde en ging in gebed en vroeg of deze ramp aan ons voorbij mocht gaan
als kind komen er zoveel indrukken op je af, je ziet het allemaal aan.
Toen het water over de dijken de polders in liep, kwam langzmm maar zeker het besef
het ergste hebben we nu gehad.
Een plank werd gelegd van de éne naar de andere dijk over het gat.
We zijn allemaal over de loopplank gegaan
en kwamen veilig in Vader's pakhuis aan.
Een weeklang onder jute zakken geslapen, en weinig proviand
Het water zakte en zagen vanuit de pakhuis-ramen, de kadavers in de straten
tussen het modderzand.
Toen werden we gesommeerd te evacueren, ja dat moest, om ziekte te voorkomen
Vanaf de kade te Ooltgensplaat vervoerd per boot en vanaf Rotterdam per bus,
zijn we toen in Baarn aangekomen.
3 dagen in 't Zendingscentrum werden we echt onthaald en daar konden we ons
na lange tijd douchen en verschonen.
In een gebouw met grote opslagruimtes kreeg ik veel kleding zoals ondergoed,
jurk, schoenen en sokken, muts en wanten.
En zelfs Prinses Irene 's bontmantel.
Je houdt het niet voor mogelijk
maar met vele andere evacués werd ik uitgenodigd
om de verjaardag van Prinses Marijke te vieren in Paleis Soestdijk.
Ik zie me nog lopen door de lange marmeren gang,
ik dacht, je kan hier wel verdwalen, maar onder begeleiding van
Piettie van Oranje was ik niet bang.
In Baarn werden we gestationeerd in een pension aan de Vondelstraat
Daar bleven we zelfs langer dan de maand Maart.
Het werd wel Mei, want het défilé,
op 30 April, bij Paleis Soestdijk maakten we óók nog mee.
Daarna gingen we weer terug naar ons gehavende huis op Goeree-Overflakkee.
Ondanks dat men veel reddingswerk aanbood vonden wel 1835 mensen
de verdrinkingsdood.
Zeeland, Zuid-Holland en Brabant zaten toen in diepe rouw en verdriet
Dat het zó omvangrijk was, als kind wist ik dat toen niet.
Veilig en gezond kwamen wij weer thuis na zo 'n grote ramp, met de positieve ervaring,
dat mensen je helpen en goed voor je willen zijn in nood.
Dat men je niet alleen materiële maar ook psychische hulp aanbood.
Bij al het negatieve wat er in de wereld om ons heen gebeurt, is dit ook een waarheid.
Bedankt mensen, ik denk nog steeds met warme gevoelens terug aan de hulp in die tijd.
Rita Wibbelink-Okker, tel. (0547) 261937
Zaterdag 8 februari a.s. houdt de Oranjevereniging Acht-
huizen haar jaarlijkse lampionnen/fakkeloptocht voor de
jeugd van Achthuizen. Net als voorgaande jaren wordt er
ook weer gezorgd voor gratis lampionnen en fakkels; ook
is er weer een koek en zopie tent. Dus kinderen, vaders,
moeders, opa's en oma's, kom zaterdag 8 februari allemaal
om 18.30 uur naar 't Buurthuus in Achthuizen.
Voor uw
Geopend op woensdag en
vrijdag zaterdagmorgen
MTODELHARNIS - Het Opera- en Oratori
umkoor Zuid-West-Nederland zou graag in
contact komen met mannen die tenor zingen.
Mannen die graag wat meer met hun stem
willen doen, worden dan ook van harte uit
genodigd tot het bijwonen van een repetitie,
's woensdagsavonds in het Jeugdgebouw
naast de R.K. kerk, Langeweg 48a te Mid-
delhamis. De repetities beginnen om 19.45
uur en duren tot 22.00 uur. Het repertoire
van het koor bestaat uit uitsluitend klassieke
muziek met de nadruk op de grotere koor-
werken.Op dit moment is het koor druk
bezig met het instuderen van het Requiem
van Mozart. Dit Requiem zal op zaterdag 8
november, samen met begeleidingsorkest
Continuo en professionele solisten, worden
uitgevoerd in Oude Tonge. Naast het
Requiem zal ook Vesperae Solennes, even
eens van Mozart, worden uitgevoerd. Ook
zal het koor op zaterdag 26 april een concert
verzorgen in de grote St. Jacobskerk van het
Belgische leper. Naast tenoren heeft het
koor nog plaats voor één sopraan, voor de
overige stemmen is er een wachtlijst. Diri
gent van het koor is Bas van Houte uit Schie
dam. Bas van Houte dirigeert naast het Ope
ra- en Oratoriumkoor Zuid-West-Nederland
ook diverse projectkoren, waaronder het
Schiedams Bachkoor, dat ieder jaar met het
Randstedelijk Begeleidings Orkest de Mat-
thaus Passion uitvoert. Een groot aantal
leden van het Opera- en Oratoriumkoor par
ticipeert in deze projectkoren. Al met al is
het dus zeer aantrekkelijk om lid te zijn van
een koor waarvan de leden samen een mooie
toekomst opbouwen. Wilt u meer informa
tie, belt u dan met de voorzitter Ina Krijger,
telefoon 0187-485024, of met de secretaris
Gerrit SUgman, telefoon 0187-487829.
MIDDELHARNIS - Afgelopen weekend is
volleybalvereniging Intermezzo er niet in
geslaagd haar wedstrijden te spelen. De
weersomstandigheden zorgden er voor dat
geen enkel team op pad ging. Dames 1 en
heren 1 was afgelopen donderdag in actie
geweest. Beiden verloren bij het Rotterdam
se Fusion. Bij de recreanten speelden zowel
het eerste als het tweede herenteam. Beide
teams woimen respectievelijk van Groen
Wit (3-1) en Sparta (4-0).
Drie afstudeerders van het waterschap, Ger-
ben Hoekman, Jos 't Mannetje en Mare
Otterspeer, hebben voor hun afsmdeerpro-
ject in opdracht van het waterschap Goeree-
Overflakkee diverse eerste prijzen gewon
nen. Het project werd bekroond met de Vitae
Civiel Award, de AVBB-prijs en Infratech
prijs. Het project is nog in de race voor de
Waterbouwprijs, die maandag 18 februari
a.s. wordt uitgereikt. De studenten hebben
onderzocht of er biimen een peilgebied een
scheiding mogelijk is tussen landelijk en ste
delijk water en daar twee oplossingen en een
beshsmodel voor bedacht. Volgens de heer
Stoutjesdijk van het waterschap, die deze
studenten begeleid heeft, toont dit nogmaals
aan dat de genoemde mogelijkheden een
reële bijdrage kunnen leveren om waterover
last te voorkomen. Dit zal dan ook de
komende maanden met de gemeenten op het
eiland besproken worden. Overigens past dit
geheel in het onlangs gepresenteerde Water
structuurplan, waarover reeds eerder verslag
werd gedaan.
Op zaterdag 7 februari zal in het actualitei
tenprogramma Koffie Radio Plus van Radio
Superstar Burg. De Vries-Hommes aanwe
zig zijn voor een interview. Dit n.a.v. de
gemeenteraadsvergadering van donderdag 5
februari. Radio Superstar zendt deze verga
dering hve uit vanaf 19.20 uur. Koffie Radio
Plus begint om 10.00 uur. Radio Superstar is
te beluisteren op 105.9 (kabel gem. Middel-
hamis) en 107.3 FM (vrije ether).
Een vijftigtal inwoners van Middelharnis gaf gehoor aan de oproep om óók in die plaats een herdenking bij te wonen van de
slachtoffers van de watersnoodramp. Zaterdagochtend vertrok de stoet van de parkeerplaats voor het kerkhof aan de Molen
weg, naar het monument van de Watersnoodramp op de begraafplaats. Na een korte toespraak en het voordragen van een
gedicht werden de aanwezigen in de gelegenheid gesteld bloemen te leggen en zo de zeventien slachtoffers te gedenken, die
in de rampnacht voornamelijk rond het Oostvoorgors waren te betreuren. Onder de aanwezigen was wel wat onvrede te
beluisteren omdat er in Middelharnis op 1 februari geen officiële herdenking werd gehouden, georganiseerd door het
gemeentebestuur. Wel was na afloop het gemeentehuis geopend waar ruimte was voor ontmoeting.
Zaterdag 8 maart wordt er in het vereni
gingsgebouw van de Gereformeerde
Gemeente te Middelharnis een tweede hands
kinderkleding en speelgoedverkoop gehou
den.
Op 4, 11 en 18 februari worden inzame
lingsavonden in het verenigingsgebouw aan
de Chr. de Vrieslaan 38, van 18.30 tot 19.30
uur, gehouden.
Heeft u nog zomerkleding (geen ondergoed
en verwassen kleding) en speelgoed (puz
zels, boeken, fietsen, skelters, schaatsen,
e.d.)? Het is van harte welkom!
Als u niet in de gelegenheid bent het te
komen brengen kan het worden opgehaald.
Voor inlichtingen: 489656 of 486005.
De ervaring leert ons dat een goede
voorbereiding op het geven van borstvoe
ding veel problemen kan voorkomen.
Borstvoedingsorganisatie La Leche League
organiseert daarom maandelijks extra bij
eenkomsten, speciaal voor zwangere vrou
wen, zodat zij straks een goede basis hebben
als zij kiezen voor het geven van borstvoe
ding.
De kraamtijd en de eerste weken na de be
valling zullen tijdens deze bijeenkomsten
centraal staan.
De eerstvolgende bijeenkomst zal zijn op
woensdagochtend 12 februari van 10.00
tot 11.30 uur.
De deelnamekosten bedragen 3 euro voor
niet-donateurs en 2 euro voor donateurs van
LLL (incl. koffie, thee en de brochure 'de
eerste weken').
LLL heeft o.a. het handboek borstvoeding,
borstkolven (ook verhuur), lansinoh (zalf bij
tepelproblemen), brochures en draagdoeken
in de verkoop.
Voor aanmelding of vragen kunt u contact
opnemen met:
Diana Göbert, Oostdijk 77,
3241 CN Middelharnis, (0187) 487260
Amnesty International houdt dit jaar haar
eerste landelijke collecte. Van 9 tot en met
15 februari gaan ruim 4000 collectanten in
160 gemeenten langs de deuren om geld op
te halen voor de mensenrechtenorganisatie.
Met de slogan 'Geef om vrijheid' wil Amnes
ty duidelijk maken dat vrijheid niet in alle
landen vanzelfsprekend is en dat er geld
nodig is om de vrijheid van mensen te waar
borgen. Zoals de vrijheid om te zeggen wat
je denkt zonder angst daarvoor in de gevan
genis te belanden of het vrij zijn van discri
minatie of angst om gemarteld te worden.
Amnesty is een onafhankelijke en onpartij
dige organisatie die actie voert voor nale
ving van de mensenrechten wereldwijd. De
organisatie ontvangt geen geld van overhe
den. Daarom is werving bij particulieren
extra belangrijk. Elke euro komt van perso
nen en organisaties die het werk van Amnes
ty belangrijk vinden.
Amnesty International heeft meer geld nodig
om nieuw beleid te kunnen ontwikkelen en
om effectief in te kunnen blijven spelen op
actuele ontwikkelingen. In haar nieuwe
beleidsplan geeft zij onder meer prioriteit
aan:
de strijd tegen straffeloosheid (bijvoor
beeld campagne voor steun van meer lan
den voor het Internationaal Strafhof)
economische relaties en mensenrechten
(bijvoorbeeld het nastreven van gedrags
codes inzake mensenrechten bij meer
bedrijven, en van bindende wet- en regel
geving op dit terrein)
inspanningen om verworvenheden op het
terrein van mensenrechten te behouden in
een tijd waarin zorg om veiligheid
wereldwijd ten koste gaat van naleving
van mensenrechten (bijvoorbeeld de
bescherming van vluchteMngen en het
bestrijden van discriminatie)
het ondersteunen en bescher
men van lokale mensenrech
tenactivisten (zoals het ope
nen van een kantoor in
Moskou in het kader van
de lopende campagne op
Rusland om samenwer
king met de Russische
mensenrechtenbeweging
te intensiveren)
een j aarlij ks terugkerende landehjke actie
om Nederlandse jongeren voor mensen
rechten te interesseren.
Ook zal de organisatie op de langere termijn
beleid ontwikkelen op terrein van sociale,
economische en culturele rechten. Recente
lijk besloot Amnesty haar werkgebied van
burger- en poUtieke rechten uit te breiden
naar deze zogeheten 'sociale mensenrech
ten'.
Schendingen van mensenrechten vinden nog
steeds wereldwijd plaats. In meer dan 110
landen worden gevangenen gemarteld. Ook
kinderen worden het slachtoffer van gruwe
lijke vormen van geweld en [nishandeling.
Politieke gevangenen krijgen vaak oneerlij
ke processen. Nog steeds worden mensen ter
dood veroordeeld (in 50 landen), en in 56
landen kun je vanwege een afwijkende
mening in de gevangenis belanden.
De aanslagen van 11 september 2001 heb
ben wereldwijd strengere veiligheidsmaatre
gelen tot gevolg gehad. De 'oorlog tegen het
tertorisme' gaat wereldwijd ten koste van
verworvenheden op het terrein van de men
senrechten. Sommige regeringen gebruiken
de situatie om de onderdrukking van politie
ke tegenstanders op te voeren, en sommige
sitaaties - zoals in Afghanistan - bieden de
mogelijkheid om te werken aan mensenrech-
tenstandaarden bij de opbouw van een poli
tiemacht of een gevangenissysteem.
■18-
Zachtjes fluistert Cor, die vlak achter haar loopt: "wel
terusten."
Marieke draait zich om. "Welterusten Cor", zegt ze
zacht en loopt dan snel door, omdat ze niet wil dat Cor
haar vuurrode wangen ziet.
Even later hgt ze in een groot, zacht bed naast Eliza,
maar ondanks haar enorme vermoeidheid is ze bang
om te gaan slapen, want 's nachts ziet ze alles weer
voor zich: de golven, het geschreeuw, de kou, de rade
loosheid.
Urenlang ligt Marieke nog wakker en ze is EUza dank
baar dat ze niets zegt van haar gewoel.
Marieke denkt aan Joke. "Marieke, zing nog eens dat
liedje van die waterval, dan zing ik met je mee",
smeekte haar zusje.
"In 't groene dal, in 't stille dal.Helder klinkt haar
eigen stem en het stralende gezicht van haar zusje
Joke ziet ze duidelijk voor zich. Joke.die altijd zo
graag zong en alle liedjes wilde leren die Marieke op
school had geleerd. Moeder, die altijd druk aan het
werk was, viel dan ook in en samen zongen ze met
zuivere stemmen de prachtigste wijsjes. Waar zouden
ze nu zijn?
Zachtjes huilend valt ze uiteindeUjk in slaap, terwijl de
grote kerkklok juist vier uur slaat. Een bleke maan
schijnt op haar vermoeide gezicht, een raam klappert
zacht. Marieke merkt het niet want ze beleeft haar
tweede nachtmerrie in Oude Tonge.
HOOFDSTUK 9
arieke schrikt wakker. In verwarring kijkt ze
om zich heen en niets komt haar bekend voor
in het schemerige vertrek. Dan beseft ze weer
waar ze is en draait zich voorzichtig om. Ehza ligt ech
ter niet meer naast haar in het grote bed.
Plotseling wordt er op de deur geklopt en het dienst
meisje verschijnt in de deuropening. "Goedemorgen
juffrouw Marieke, Lk kom vragen of u over een half
uurtje wil komen ontbijten?"
Voordat Marieke het in de gaten heeft, is het meisje
alweer verdwenen. Peinzend blijft ze nog even in bed
liggen.
"Juffrouw Marieke", zo hebben ze haar nog nooit ge
noemd. Rietje moet zeker zo deftig praten, omdat me
vrouw Ladage dat wil. Toch vindt Marieke het niet
prettig, op Flakkee noemde niemand haar zo.
Dan springt ze vlug uit bed en loopt naar de wastafel.
Ze gooit het koude water in haar gezicht maar schrikt
als ze in de spiegel kijkt. Onder haar ogen hebben zich
kringen gevormd en haar altijd blozende wangen zien
erg bleek. Het donkere haar is één bende klitten en snel
steekt Marieke haar hoofd onder de kraan om het vuil
eruit te wassen.
"Goedemorgen slaapmuts, kijk eens wat ik voor je
heb!" Met veel kabaal stormt Eliza de praktijkruimte
binnen. Ze toont Marieke een rok, een trui, een wollen
maillot en wat ondergoed.
"Dat is mooi", zegt Marieke bewonderend. "Is dat echt
voor mij?"
"Tuurlijk", lacht Ehza, "ik draag dit toch niet meer en
het is een stuk beter dan de vodden die je gisteren aan
had, die kun je beter weggooien!"
Mariekes druipende haren maken vlekken op de
vloer en verbaasd staart ze naar de dure kleding. Als
ze Eliza wil bedanken is het meisje al de deur uitge
lopen,
In de grote eetkamer naast de salon heeft iedereen juist
plaatsgenomen als Marieke onzeker binnenkomt.
"Kijk eens wie we daar hebben. Ga lekker zitten meis
je dan kunnen we beginnen", zegt dokter Ladage
vriendelijk.
Ongemakkelijk schuift Marieke op de lege plaats naast
Johan, die haar met een brede grijns aanstaart. Ze voelt
haar wangen rood worden onder zijn bewonderende
blik.
Plotseling beseft Marieke, dat ze haar broertje nog niet
heeft gezien. "Waar is Henkie?" vraagt ze verschrikt.
"Die is bij Rietje in de keuken", antwoordt mevrouw
Ladage kalm, "Het leek mij een goed idee, dat kleine
knoeipotje daar zijn ontbijt te laten gebruiken. Maak je
maar geen zorgen hoor, want Rietje verzorgt hem vast
heel goed."
Marieke kan nauwelijks haar verontwaardiging ver
bergen. Henkie heeft nog altijd bij hen aan tafel geze
ten, wat een onzin dat haar broertje nu naar de keuken
wordt verbannen. Ze durft echter niets tegen mevrouw
Ladage te zeggen, want ze zijn tenslotte allemaal maar
gasten.
Zwijgend begint ze te eten, nadat dokter Ladage een
dankwoord heeft uitgesproken. Johan en Ehza kletsen
tijdens het eten honderduit over het lyceum en de ten
nisclub en Marieke voelt zich een buitenstaander in
een onbekende wereld.
Cor, haar broers en de meisjes zijn ook opvallend stil.
Het is voor hen ook vreemd, deze deftige omgeving,
bij deze Rotterdamse mensen, die zo anders praten.
Meer dan ooit mist Marieke hun boerderijtje, waar ze
met z'n allen aan de oude keukentafel zaten. Haar
moeder was altijd als eerste uit bed en smeerde dan
voor de kleintjes het brood. Als dan iedereen aan tafel
plaats nam, rook je de geur van versgebakken spek en
opgewarmde koffie.
Ineens kan ze geen hap meer door haar keel krijgen.
Cor, die tegenover haar zit, merkt het en staart haar
begrijpend aan. Hij heeft ook nauweUjks zijn broodje
aangeraakt en waarschijnlijk voelt hij zich net zo ver
drietig als zij.
"Kom kinderen, jullie moeten wel goed eten, hoor.
Een beetje dikker worden kan geen kwaad", zegt dok
ter Ladage met een opbeurende stem.
Marieke slikt haar verdriet weg en neemt een klein
hapje van haar brood.
"Eet je dat droog op?" vraagt Johan spottend, als hij
ziet dat Marieke er geen beleg op heeft gedaan. "Je
kunt gerust wat rosbief of kaas nemen hoor, of houd je
meer van confimre?"
Marieke forceert een glimlach op haar, gezicht. Ze weet
niet eens wat confiture is. "Och, ik vind een broodje
met boter ook wel lekker hoor."
"Onze kinderen nemen daar geen genoegen mee",
oppert mevrouw Ladage hooghartig, "zij willen iedere
dag allerlei soorten beleg op hun brood."
"Lieveling, niet iedereen is zo gefortuneerd om zich
dat te kunnen permitteren", antwoordt haar man een
beetje geïrriteerd.
Er valt ineens een akelige stilte.
Marieke begrijpt niet precies wat de dokter bedoelt,
maar de woedende bUk die zijn vrouw hem toewerpt,
ontgaat haar niet.
Ehza verbreekt met haar vrolijk gebabbel de stilte en
als Henkie door Rietje wordt binnengebracht, vergeet
Marieke even waar ze is.
"Dag lieve schat, heb je lekker gegeten? Kom maar
even bij mij zitten."
Mevrouw Ladage kijkt misprijzend naar Marieke,
maar deze gaat zo op in haar geknuffel dat ze het niet
merkt.
Cor en haar broers zien het echter wel. De afkeurende
blik van de doktersvrouw is hen niet ontgaan en met
moeite proberen ze zich te concentreren op de maal
tijd, (wordt vervolgd)
