Schotejil
Première van 'Atlantis'
Douane controleert
goederenvervoer op het eiland
Win koffiepakket
Spel en snert bij SWO
Echtpaar Los-Van Veen zestig jaar getrouwd
Oostmoer'
Open Ochtend in
Oude Tonge
EIIATiiaMniEUWS
Goede prestaties van
zwemclub de Stelle
tijdens de ZRO-E
competitie
Extra kerkdiensten
Ger. Gemeente
zwemt 3e ronde
Verenigingscompetitie
Uitslagen 'IVIanege
PAGIN,
glNSDAG 21 JANUARI 2003
Op het vrachtwagenparkeerterrein langs de Staverseweg te Sommelsdijk, tegenover het
politiebureau, heeft de douane donderdagmorgen een controle gehouden. Zes douanebe
ambten uit Vlissingen, Temeuzen en Moerdijk hebben gedurende de hele morgen diverse
voertuigen aangehouden, in hoofdzaak vrachtwagens en bestelauto's. Gecontroleerd werd
onder meer op verboden gebruik van 'rode diesel', het aanwezig zijn van vrachtbrieven,
het aanwezig zijn van keuringsrapporten van koehnstallaties (miheuvoorschift), het ver
voer van accijnsgoederen en verdovende middelen en of de BPM was betaald. Ook perso
nenvoertuigen met buitenlands kenteken werden staande gehouden. Meestal wordt zo'n
controle op het eiland éénmaal per jaar en in samenwerking met de politie gehouden, maar
déze actie voerde de douane zelfstandig uit. Tijdens de controle zijn geen ernstige 'onre-
gelmatigheden' geconstateerd en de medewerking van de chauffeurs was prima.
bijRGL
Ouddorp Hoe drinkt u de koffie?!? Deze
vraag staat centraal bij de prijsvraag die
Radio Goeree Lokaal uitschrijft in het kader
van het nieuwe programma Met Twee
Schepjes Zout. Deelname kan voor u een
gratis koffiepakket opleveren ter waarde van
dertig euro!!!
Na een lange periode van afwezigheid keert
presentator Wilbert Moerkerk weer terug -
zoals vertrouwd - op de zaterdagmorgen van
Radio Goeree Lokaal. Ruim drie jaar lang
verzorgde hij het programma Goeiemorgen
Goeree. Nu komt de 23-jarige presentator
met het programma 'Met Twee Schepjes
Zout'. Een programma waarin muziek en het
lokale nieuw.s op de korrel worden geno
men! Maar daarover hoort en leest u binnen
kort meer?
Prijsvraag
Ter introductie van het programma geeft
Radio Goeree Lokaal tijdens de eerste uit
zending van 'Met Twee Schepjes Zout' een
heerlijk koffiepakket weg. Het enige wat u
moet doen is Radio Goeree Lokaal te laten
weten hoe u het
liefst de koffie drinkt. Lekker met twee
klontjes suiker? Of helemaal zwart? Of mis
schien wel met een flinke toef slagroom?
Stuur een brief/kaart/e-mail naar Radio Goe
ree Lokaal en wie weet ontvangt u het pak
ket boordevol met alles wat "een bakkie
troost" nog aangenamer maakt. Alle inzen
dingen worden verwerkt tot in een lijst
waaruit gaat blijken hoe Goeree-Overflak-
kee koffie drinkt. Help dus mee met dit RGL
koffieonderzoek en maak tegelijkertijd kans
op die prachtige prijs!
Shiur uw brief/kaart/email voor vrijdag 7
februari op naar Radio Goeree Lokaal, Post
bus 157, 3253 ZJ in Ouddorp. Uw e-mail
kan naar het volgende adres:
redactie@rgl.nl. Beschrijf in maximaal der
tig woorden hoe u het liefst uw koffie drinkt.
Wanneer u kans wilt maken op het koffie
pakket ter waarde van dertig euro vergeet
dan niet uw gegevens te vermelden inclusief
telefoonnummer. De uitslag wordt zaterdag
8 februari middels loting in het programma
bekendgemaakt tussen 10:00 en 12:00 uur.
Vanaf die dag drinkt u elke zaterdagmorgen
de koffie Met Twee Schepjes Zout!
Op zaterdag 18 januari werd in het zwembad
in Rozenburg een zwemwedstrijd gehouden.
In de ZRO-E competitie werd er gestreden
tussen WVH uit Hellevoetsluis, LAC uit
Rotterdam en de Stelle uit Stellendam. De
wedstrijd werd begonnen met een wisselslag
estafette voor de heren. Leander van Splun-
der. Abraham de Ronde, Kees Akershoek en
Arjan Witte behaalden een mooie tweede
plaats. Hierna werd door de minioren 2-4 en
later 25m vlinderslag gezwommen. Marco
Akershoek behaalde een mooie derde plaats,
Philip den Eerzamen kreeg een zilveren
medaille en Willem Jan Hoekman ging er
met de gouden medaille vandoor. Bij de
meisjes ging de zilveren medaille naar
Rosanna Wilmsen. Tijdens de 50m school
slag voor de minioren 6 en later verbeterden
Patty Kreeft, Fleur van Beuningen en Tan-
neke den Eerzamen alle drie hun beste tijd.
Op de 50m vlinderslag voor junioren 6 en
later grepen Wendy Kriek en Carolina van
de Nieuwendijk net naast de medailles, maar
verbeterden wel hun persoonlijke record. In
de eerste helft van de wedstrijd was er verder
nog een zilveren medaille voor LiUan Hessel
op de 50m rugslag en voor Kees Akershoek
op de lOOm schoolslag. In de tweede helft
van de wedstrijd werden er opnieuw goede
prestaties geleverd door de zwemmers van
de Stelle. Naast de medailles die binnen wer
den gehaald waren er vele persoonlijke
records. Aan het eind van de wedstrijd wer
den nog 2 estafettes gezwommen. Wendy
Kriek, Lilian Hessel, Carolina van de Nieu
wendijk en Ellen van Soest behaalden een
derde plaats tijdens de wisselslag estafette.
Patty Kreeft, Marco Akershoek, Fleur van
Beuningen en Pieter Hoekman einigdenop
een vierde plaats tijdens de schoolslag esta
fette.
Op 25 januari zwemt de Stelle een driekamp
in Dirksland met de Gooye uit Dirksland en
de Duck uit Brielle.
HERKINGEN - Woensdag 22 januari
19.30 uur, ds. C. van Krimpen.
Op woensdag 5 februari a.s. organiseert de
Plaatselijke Commissie van de Stichting
Welzijnswerk Oostflakkee voor personen
vanaf 55 jaar van Oude Tonge een spelmid-
dag met snert als afsluiting.
Op deze middag worden Oud-HoUandse
Spelletjes gespeeld. De besten worden be
loond met een prijs. De nüddag begint om
14.00 uur. Deelnamekosten bedragen 2,-
p.p.
U kunt zich voor deze middag opgeven bij
de SWO, tel. 641344, tot en met vrijdag 31
januari a.s. U bent van harte welkom!
Op woensdagmorgen 29 januari houdt de
Ned. Herv. Vrouwenvereniging te Oude
Tonge een open ochtend over het vakantie
werk met gehandicapten en alleenstaanden.
Voor deze morgen is een spreekster uitgeno
digd van de Nederlands Hervormde Vrou
wenbond, die een inleiding zal houden met
behulp van een diaklankbeeld. De ochtend
wordt gehouden in verenigingsgebouw
'Diakonia' aan de Kolfweg te Oude Tonge,
aanvang 9.30 uur. In de pauze wordt een col
lecte gehouden voor dit werk. U bent van
harte welkom!
Zwemclub de Schotejil heeft zaterdag
18 januari in Aquapulca te Dordrecht
de derde wedstrijd van de Vereni
gingscompetitie gezwommen. De
selectie van de Schotejil was goed voor
32 persoonlijke records, 2 clubrecords
en 13 ereplaatsen. De Schotejil zwom
de wedstrijd samen MNC uit Dor
drecht, De Lansingh uit Krimpen aan
den IJssel en Hippocampus uit Mon
ster.
In de leeftijdscategorie vanjaargang 1991 en
later was er voor Melanie van Gemert (10)
een 2e plaats op de 25m rugslag in een p.r.
tijd van 20.93. Óp de 50m vrij zwom zij later
naar een 3e plaats in een tijd van 39.35.
Esmee Koedoot (II) eindigde op de lOOm
rugslag in een p.r. tijd van 1.23.72 op de 2e
plaats. Op de 50m vrij zwom Esmee Koe
doot met haar tijd van 32.28 naar de 2e
plaats.
Sebastiaan Rosendaal (12) wist de lOOm
schoolslag te winnen in een tijd van 1.32.34.
Later zwom hij op de 50m vlinderslag in een
tijd van 38.72 naar de 3e plaats. Sebastiaan
Rosendaal zwom op zijn derde beurt in een
oudere leeftijdscategorie voor het eerst een
200m rugslag. Hierop zwom hij een tijd van
3.03.06, hetgeen meteen al een nieuw
clubrecord betekende.
In de juniorencategorie zwom Martijn van
Hoorn (13) op de 200m rugslag in een tijd
van 2.58.00 naar een 3e plaats. Leander Jon-
gejan (15) zwom op de 200m vrije slag in
een clubrecordtijd van 2.14.41 naar een 3e
plaats. Rhiana van Kempen (13) werd 3e op
de lOOm rugslag in 1.17.06.
Een Ie plaats en dus gouden medaille was er
voor Thijs Trompper (15), die op de lOOm
schoolslag een p.r.-tijd van 1.20.81 neerzet
te. Bij de senioren zwom Willem Joppe (16)
op de 200m schoolslag in een tijd van
2.59.65 naar de 2e plaats.
Vooral in de jaargangen 1990 en later wer
den veel persoonlijke records gezwommen.
Op de lOOm rugslag verbeterden Whitley
Vorstenbosch (10) met 1.36.82, Nicole
Nolet (9) met 1.40.41, Nienke Steenhuis (9)
met 1.40.93 en Danica Koedoot (9) met
1.41.91 allemaal hun tijd met 5 seconden of
zelfs meer. Op de 50m vrij waren er opnieuw
ruime persoonUjke records voor Timo Lam-
bregts (9) in 44.29 en Eldin Krijgh (9) in
50.06. Lisa Uijtewaal (11) zwom voor het
eerst een 200m vrije slag en zwom hierop
3.09.58. Anne Volwerk (12) tenslotte zwom
op de 200m wisselslag een p.r. in 3.18.59 en
verbeterde haar tijd met ruim 8 seconden.
Zestig jaar al hebben ze lief en leed met elkaar gedeeld, het
Dirkslandse echtpaar Los-Van Veen.Was 8 januari jl. dat
ze de huwelijksdag in familieverband mochten herdenken,
met drie kinderen, zes kleinkinderen en één achterklein
kind. Maar afgelopen vrijdagmiddag was het 't moment
dat burgemeester Stoop van de gemeente Dirksland dit
jubilerende echtpaar met een bezoekje vereerde.
"Dus bint de nieuwe burgemeaster?" Zo verwelkomde de 87-jari-
ge bruidegom de heer Stoop in zijn huiskamer, waar de kachel al
volop stond te snorren. "In bin je 't al een beetje gewend hier?"
Gelukkig kon de burgemeester die vraag volmondig met 'ja' beant
woorden. Namens de gemeente bracht hij 'n fraaie fruitmand mee
voor het 60-jarige echtpaar, want ja, zóveel jaren samen, "da's niet
voor iederean weggelegd" beaamde mevrouw Los, die twee jaar later
werd geboren dan haar man. Hij aanschouwde in Dirksland het eer
ste levenslicht en zij in Ooltgensplaat. "Plaetje boven, ee" zegt ze.
Hoe ze elkaar hebben leren kennen? Eigenlijk heel gewoon, zoals
zoveel stelletjes elkaar in die tijd leerden kennen: de jongens liepen
zaterdagsavonds 'op durp' rondjes aan de ene kant van de straat en de
meisjes aan de andere kant, en dan liep er best wel eens één bij waar
van je dacht, nóuhou... En dan laat de rest zich niet meer raden
natuurlijk.
In de oorlog zijn de heer en mevrouw Los met elkaar getrouwd. "Je
oendervoend hier van de oorlog niet zo veul hinder. In bovendien, je
huurde dan geen zaeltje, mar je vierde je bruiloft geweun thuus", legt
mevrouw Los uit. Toch weet de heer Los nog wel te vertellen hoe hij
in 1944 naar Duitsland werd afgevoerd en bij Wierden uit de trein is
gesprongen...
De eerste vijfjaar na het trouwen hebben de heer en mevrouw Los bij
zijn ouders ingewoond. Daarna woonden ze anderhalf aan de Straat-
dijk; maar toen de Oranjelaan gebouwd werd, kregen ze daar een
woning toegewezen. En daar zijn ze nimmer vandaan gegaan.
Aanvankelijk was de heer Los werkzaam in het transport en in de
landbouw, maar na de watersnoodramp van 1953 heeft hij twaalf jaar
aan de Deltawerken gearbeid. Eerst als heimachinist, maar later zat
hij als kraanmachinist op de grootste hijskraan die Nederland die toen
kende. Toen de Deltawerken gereed waren, heeft de heer Los de rest
van zijn arbeidzame leven gewerkt bij scheepswerf Van der Giessen
Het jubilerende echtpaar, samen met burgemeester Stoop.
de Noord te Krimpen aan den IJssel. Dat betekende in die tijd iedere
morgen om zes uur op 't brommertje stappen, richting Stellendam, en
daar vandaan met een wagen verder. Toen hij achter in de vijftig was,
is hij gestopt met werken. Zowel z'n eigen gezondheid als die van z'n
vrouw noopten daar min of meer toe en sindsdien leven ze samen hun
leventje, in hun knusse woninkje aan de Oranjelaan, waar ze inmid
dels alweer 52 jaar een veilig dak boven hun hoofd hebben.
"Jae, in die zestig jaer is t'r heal wat over je hoad gewaoid" zegt zfj.
En hij vult aan: "m'n ha 't durp geweun zieje gróeje, ee. Tussen hier
in de Rieng had je nog niks. Dat was allemaele tuun." En mevrouw
Los vervolgt: "mar gelokkug hei m'n man altied waark gehad. As je
feartig of vuuvenveartig gulden in de weke had, dan wisje niet watje
zag. Dan had je 'n pakket booschappen waer je tegen zei!"
Daarnaast heeft de heer Los veel bondswerk verricht, in besturen
gezeten en vele jaren actief geweest voor de plaatselijke EHBO. En
tot z'n vijfenzestigste was hij lid van de Rode Kruiscolonne. Om al
die inzet werd hij Koninklijk onderscheiden met de Eremedaille in
Goud in de Orde van Oranje Nassau.
Wat beide echtelieden graag mochten doen, was verre reizen maken.
Niet alleen hebben ze bijna alle Europese landen al eens bezocht, tot
in Noorwegen en Denemarken toe, maar ook waren ze in Canada,
Amerika en Rusland, waar ze al pratend, maar vooral ook gebarend,
in gesprek probeerden te komen met de bevolking, "'t Was vreaselijk
interessant om al die verschillende culturen te proeven in om te kie
ken hoe de maansen daer levende", zo bewaart mevrouw Los haar
herinneringen aan die tijd waarin het reizen hen nog gemakkelijk af
ging-
Maar nu de jaren zo geklommen zijn, zijn de activiteiten natuurlijk
afgenomen. Mevrouw Los heeft erg last van reuma, maar wast en
strijkt nog zelf. Verder probeert ze nog wat handwerk te doen en leest
en puzzelt ze graag. Hij heeft nogal last van beverigheid, "in 'k gae
oak mear diengen vergete, geloav "k". Maar als het nu maar weer
eens wat mooi weer wil gaan worden, dan 'scharrelt' hij graag nog
wat in z'n tuintje achter 't huis.
"Jae, 't is hier prima weune" vinden ze allebei, "lekker rustig in de
straete, in 't is hier 'n veilig durp". Oftewel: wat zou je je nog meer
wensen?
De Zierikzeese zangeres Liesbeth Franken
voert op vrijdag 31 januari tijdens de 'Nacht
van het verhaal' in de Grote Kerk van Goes
de première van de compositie 'Atlantis' uit.
Deze compositie alsmede de tekst werd spe
ciaal voor deze gelegenheid geschreven door
de eveneens uit Zierikzee afkomstige com
ponist Mar van der Veer. Dit gebeurde op
verzoek van het organiserend comité van
deze bijkomst die gehouden wordt ter gele
genheid van de herdenking van de februari-
rarap van 1953.
De tekst beschrijft de bloei en de ondergang
van het in het water verdwenen land Atlantis
waar Plato over bericht. Op symbohsche
wijze wordt dit uitgebeeld door de piano die
in het begin van het werk zich onder de toon
hoogte van de zangeres bevindt. Tijdens de
catastrofe waarin het land vergaat kruisen de
partijen elkaar. Als het land definitief ver
dronken is bevindt zich het pianospel hoog
boven de zangstem als symbool van het
water dat het land overstroomde. Het werk is
gebouwd rondom tooncentra die op hun
beurt langzaam dalen. De zangeres zingt in
het werk geen enkele kruis of mol: er wordt
gebruikt gemaakt van zo genoemde kerk-
toonladders die eveneens genoemd zijn naar
oud-Griekse streken: aeohsch, mixolydisch,
lydisch enz.
Nauwelijks gebruikte (lydisch) en zelfs
nooit gebruikte ladders (locrisch) worden
toegepast hetgeen grote spanning in de toon-
afstanden geeft die illustrerend zijn voor de
dramatiek van het werk. De zangpartij is
genoteerd, de pianopartij wordt ter plekke
geïmproviseerd. Opvallend is dat de piano
partij zich niet aan de kerktoonsoorten houdt
hetgeen weer een andere spanning oplevert.
De samenwerking van de zangeres en de
componist is een vervolg op de CD Mi
Coragon die enige tijd geleden verscheen.
Uitslag van de dressuurwedstrijd voor
pony's, proef 2, gehouden op zaterdag 18
januari jl. in Manege Oostmoer, Oostmoer-
sedijk 2a te Stad aan't Haringvliet. Voor
deze proef dient een minimaal aantal pun
ten behaald te worden van 80. Linsey Hop
man, Snoopy, 107 pnt; Willemijn v.
Marion, Diamond, 104 pnt; Emma Adri-
aansen, Karine, 100 pnt; Nikita Eijgels-
heim. Sterre, 98 pnt; Joanne Braber, Dyna
mite, 97 pnt; Aurelia v. Strien, Diamond,
94 pnt; Anne Klooster, Lady, 93 pnt; Bas
de Waai, Diamond, 91 pnt; Hannah Spelt,
Lady, 89 pnt; Mima Korteweg, Sterre, 86
pnt; Marloes Broeders, Brenda, 86 pnt;
Deborah Vroegindeweij, Bobbie, 84 pnt;
Nina Buurman, Carla, 83 pnt.
■14-
"Ik heb ook al navraag gedaan, maar niemand heeft
iets gehoord van ons gezin. We kunnen alleen maar
afwachten en hopen", zegt hij schor.
Even zitten ze somber zwijgend naast elkaar op het
bed, terwijl Henkie door Elske wordt beziggehouden.
"Cor", vraagt Marieke na een tijdje, "waar denk je dat
we naar toe worden gestuurd?" Haar stem klinkt zo
angstig, dat Cor overspoeld wordt door medehjden.
"Ik heb net gehoord dat we bij gezinnen uit Rotterdam
en omgeving worden ondergebracht, maar precies
weet ik het niet", antwoordt hij.
Dan vertelt Marieke over het deftige echtpaar, dat klei
ne Henkie zomaar wilde meenemen.
Cors ogen worden donker van woede en een diepe rim
pel verschijnt tussen zijn wenkbrauwen.
"Het is toch vresehjk dat er mensen zijn die nog mis
bruik willen maken van deze ramp", sist hij kwaad. "Ik
weet zeker Marieke, dat Henkie het laatste is op deze
wereld dat je zou willen verhezen en dan durven die
schoften jou nog zo'n voorstel te doen!"
Marieke perst haar lippen op elkaar en voelt opnieuw
de woede. "De kon zo aan hen zien dat ze Henkie nooit
zouden hebben teruggegeven, met hun mooie praatjes
en zo. Hoe kunnen mensen toch zo harteloos zijn?"
Dan mengt Elske zich in het gesprek. "Misschien leven
vader en moeder nog wel en kunnen we gewoon met
hen terug naar een boerderij. Dan hoeven we niet bij
vreemden te logeren... als we een nieuwe boerderij
krijgen."
Marieke schudt haar hoofd en droevig staart ze voor
zich uit. "Ach Elske, ik weet het niet. Het water was zo
wild... en moeder was nog op zolder... Van vader
hebben we ook niks meer gezien. De weet het niet
hoor."
"Zolang ze niet gevonden zijn hoeft dat niet te beteke
nen, dat ze dood zijn", zegt Cor, maar aan de klank van
zijn stem hoort Marieke, dat hij twijfelt aan zijn eigen
woorden.
"Ik zou het liefst telkens op de lijst gaan kijken", mom
pelt Marieke zacht, maar Cor verzekert haar dat dat
weinig zin heeft en dat ze beter één keer per dag kun
nen gaan kijken, als er geen nieuwkomers meer binnen
worden gebracht.
Een vriendelijk meisje komt langs met dampende
mokken soep en vraagt hen of ze nog iets nodig heb
ben. Vervolgens loopt ze snel weer verder om anderen
van soep te voorzien en Marieke kijkt haar dankbaar
na.
"Dat zijn allemaal vrijwilligers", zegt plotseling een
dame tegenover haar. "Ze zijn dag en nacht bezig om
het ons naar de zin te maken."
"Ja", zegt haar buurvrouw, die met een jengelend kind
op schoot zit, "dat meisje is al vanaf gisteravond bezig
en met al die toestiroom krijgt ze het steeds drukker. Ze
vertelde mij vanmorgen, dat er berichten zijn, dat
koningin Juliana ons hier misschien komt bezoeken."
Cor en Marieke kijken elkaar veelbetekenend aan.
"Als de koningin komt", zegt de jongen nadenkend,
"dan moet het toch wel heel erg zijn."
"O jongen", zucht de vrouw tegenover hen, "er zijn er
zoveel verdronken, de berichten spreken nu al van
honderden doden."
Marieke voelt het bloed uit haar gezicht wegtrekken en
onbewust grijpt ze Cors hand. "Hebben ze al namen
van de mensen die zijn verdronken?" vraagt ze bevend.
"Nou, ik geloof het niet", antwoordt de vrouw, "maar
er worden er wel heel veel vermist!"
De vrouw met het jengelende kind naast haar, begint
zacht te huilen." Bij die vermisten horen ook mijn
Theo en vier van mijn kinderen. Allemaal verdronken
in die afschuwelijke zee, omdat ze te laks waren om de
dijken te bewaken. Ik vroeg nog aan Theo: 'Zal het wel
goed gaan met de dijken?' Maar Theo zei dat de bur
gemeester had gezegd dat er geen dijkbewaking nodig
as. Het zal allemaal wel niet zo'n vaart lopen zei hij
nog en nu ligt hij met mijn schatjes in het zoute water.
God weet waar!"
Haar buurvrouw neemt het kind van haar over en pro
beert met zachte woordjes de vrouw te troosten.
Cor, Marieke, Annechien en Elske lepelen stilletjes
hun soep op, terwijl Henkie lief met de stropoppetjes
speelt. Wat een drama' s spelen zich hier in de hal af en
wat een afschuweUjk verlies hebben velen van hen
geleden.
"Zullen we even rond gaan lopen?" vraagt Cor, als
Marieke haar lege mok op de grond zet.
Marieke is blij met wat afleiding en vertrouwt Henkie
aan Annechien en Elske toe.
Tussen de bedden door lopen ze samen rond, terwijl
hun ogen zoeken naar bekenden. Sommige mensen
staren gelaten voor zich uit, alsof ze niet beseffen waar
ze zijn. Er zijn vaders en moeders die wel hun emoties
tonen en hartverscheurend huilen, zich vastklampend
aan hun overgebleven kroost.
Zonder dat Marieke het zich realiseert, beginnen er tra
nen over haar wangen te stromen. Als Cor haar hand
grijpt, kijkt ze hem wanhopig aan. In haar hart weet ze
dat ze haar ouders nooit meer terug zal zien, net zoals
vele andere weeskinderen hier in de hal. Ineens knip
pert ze met haar ogen en veegt ruw haar wangen droog.
Ziet ze dat nu goed.zijn dat Janus en Dirk, daar ach
ter in de hal?
Ze laat Cors hand los en begint te rennen. De figuren
op het bed komen steeds dichterbij en Marieke weet nu
heel zeker dat haar ogen haar niet hebben bedrogen.
"Janus, Dirk!" schreeuwt ze uitgelaten en de twee jon
gens staren naar Marieke alsof ze een spook hebben
gezien.
Janus is de eerste die opstaat en zijn zus in zijn armen
sluit. Beiden weten niets te zeggen en klampen zich
huilend aan elkaar vast. Ook Dirk slaat zijn armen om
zijn broer en zus heen en samen staan ze zo een tijdje,
zonder zich iets van hun omgeving aan te trekken.
Als Marieke zich losmaakt uit hun omhelzing, is Cor
bij hen komen staan. Hij heeft ook tranen in zijn ogen,
maar deze keer zijn het tranen van geluk.
"Ik had nooit gedacht dat ik jullie nog ooit zou terug
zien", snikt Marieke. "Ik ben zo ontzettend blij dat jul
lie niet zijn verdronken. Weten jullie al iets over de
anderen?"
De jongens schudden ontkennend hun hoofd, maar als
Marieke hen vertelt dat Elske en Henkie bij haar zijn,
zijn ze enorm opgelucht.
"Gelukkig", zegt Janus, "wat ben ik blij dat ik nog wat
meer familie heb. Ik dacht dat wij de enigen waren die
het hadden gered."
"Denk je dat vader en moeder nog in leven kunnen
zijn?" vraagt Marieke bijna onhoorbaar.
"Ik weet het niet, Marieke. Vader kan goed zwemmen,
maar moeder.ik vrees dat ze niet meer in leven is. Ze
was nog als enige op onze zolder toen het dak instort
te. Ze zat als een rat in de val.
Marieke buigt haar hoofd en knikt. Het zou ook een
wonder zijn geweest als moeder de ramp zou hebben
overleefd. Ze kan er maar beter in berusten dat, behal
ve Janus, Dirk, Henkie en Elske, misschien wel ieder
een uit hun gezin is verdronken.
Opeens voelt ze zich doodmoe. De geluiden om haar
heen hjken van heel ver te komen. Haar benen begin
nen te triDen en ze voelt zich misselijk en draaierig
worden. Alles rondom haar wordt zwart en op de kille,
harde vloer zakt ze in elkaar. (wordt vervolgd)
