(0oltsenöpIaat
VISBEEN
A. C. Hotting
P. in 't Veld
DE Vos
Vakanties
OKKER'S
A. J. G. van Rossum
Kievit B.V,
Fa. J. M, VAN REIJEN ZN.
EmnDBi-tficiJws
Financieel Adviesburo
Holding Aardappelhandel
Prettiae^ Kevstda^ett
Mevr. J. M. Kampen
'Prettige JCerstdagen
en poor 2003
Geluk, Gezondheid en Succes
mmsmm m ^^^m m m^mm.
zaden en zakkenhandel
Qoexk ^Kerstdagen en een -voorspoedig 2003
Begrafenisverzorging P. Mans
"Prettige feestdagen
en een
voors-poedig 2003
Bergings-, Taxi- en Garagebedrijf
een gezegend Kerstfeest
en een voorspoedig Ylieuwjaar
Wijnand en Teunie v. d. Welle-Bom
Landbouw- en Loonbedrijf
Qezegemk kerstdagen
en ten Uoorspoedig 2003
Woningbouwvereniging
'Beter Wonen'
Ooltgensplaat
Prettige Feestdagen
en een voorspoedig 2003
prettige kerstdagen
m een voorspoedig 2003
Fijne Kerstdagen
en een Voorspoedig Nieuwjaar
Kammeraad Doe-het-Zelf
Elektro-Installatiebedrijf
jPrettige Kerstdagen
en een voorspoedig 2003
Voor al uw:
Qezegende Kerstdagen
en een voorspoedig nieuwjaar
Voor al uw inlijstwerk, modestoffen,
handwerkart.
PANORAMA OOLTGENSPLAAT
Wij wensen u
(We zijn GESLOTEN t/m 6 januari)
^ij zvensen u gezegende 'Kgrstdagen
en een voorspoedig 2003
Aardappelhandel Meijer Zn. v.o.f.
en medewerkers
Groothandel in Landbouwprodukten
goede 'Kg.rstdagen
en een voorspoedig niemvjmr
brandstoffen
smeermiddelen
granen
kunstmest
veevoeders
wenst iedereen prettige feestdagen
en een gelukkig nieuwjaar
wenst u
een gefukkig Kerstfeest
en een voorspoedig 2003
Molendijk 91.
Telefoon (0187) 632329
Fysiotherapie,
zwangerschap-gymnastiek
bejaardengym en conditie
training
Direktie en personeel wensen u
i<C<(y'^ Prins Hendrikstraat 1Ooltgensplaat
www.de-vos.nl
^^###^#«>######^#####^#4^#^
'In deze tijden zoelcen velen
gezelligheid dichtbij huis en elkaar'
PAGINA 46
DINSDAG 24 DECEMBER 2002
*Vrede'
op aarde...
^^ena/s
meer e,
9^Plaatst
""^schouwend
teger
^rant.
'maar
stukje
Het was een dag net als alle andere. Een
gewone oorlogsdag. Een dag waarop je weer
in de rij moest staan voor groenten. Met een
beetje geluk kreeg je voldoende mee. Een
dag waarop je sokken verstelde, de zoveelste
alweer. Een dag waarop mensen elkaar hiel
pen door elkaar een schuilplaats te bieden.
Een dag waarop mensen elkaar verraadden
door over te lopen naar de vijand. Een dag
waarop je met spanning de radioberichten
volgde. Zou het einde nabij zijn? Zou de
oorlog nu zijn afgelopen? Maar de radio
kraakte en vertelde over de geboekte over
winningen door de vijand. Het leek alsof de
oorlog nooit zou stoppen. Alsof het nog
jaren zo door kon gaan. Alsof nog jaren
mensen opgepakt, gemarteld en vermoord
zouden worden.
Grietje wist waar ze het over had. Zij had
elke morgen in de rij gestaan om groenten te
kopen voor een gezin van twaalf kinderen,
waar zij de vierde van was. Zij had haar
moeder getroost toen haar vader opgepakt
werd. Ze had geholpen waar ze kon. Ze had
de vuile tronies van de mannen die haar
vader meenamen, gezien. Maar enkele se
conden, doch die gezichten zeiden genoeg.
Haar vader was nooit teruggekeerd. Pas aan
het einde van de oorlog, in 1945, hoorde het
gezin, dat het hoofd van hen, vader, nooit
meer terug zou keren. Toen leek de oorlog
pas te beginnen. Grietje haatte de vijanden
meer dan ooit. 't Werd haar persoonlijke
oorlog om de landvenaders op alle manieren
dwars te zitten. Maar ze wist dat het onrede
lijk was. Het was haar taak niet om de land
verraders te straffen. Hoe vaak had ze niet
haar handen omhoog geworpen van wan
hoop? Hoe vaak had ze niet vragend naar de
hemel gekeken, zonder antwoord te krijgen?
Zwarte dagen toen, en nog steeds. Vragen
over het hoe en waarom, toen en nu nog
steeds. Het was onrechtvaardig, ze kon haar
vuisten wel ballen. Maar het hielp niet.
Ten einde raad had ze zichzelf erbij neerge
legd. Gevraagd of de haat weg mocht ebben.
Maar de heuse vrede, in de volle betekenis
van het woord, dat had zij nog nooit meege
maakt.
Een dag als andere. Met veel geweld, haat en
verdriet. Zo worden de dagen hier immers
ingedeeld. Het prachtige Israël is al jaren het
symbool van oorlog, geweld, moord en heel
veel haat. Door elkaar op alle mogelijke
manieren te wreken, dwars te zitten en de
bevolking van groepen uit te moorden, den
ken de beide partijen hun standpunt te reali
seren. Dat de bloedbaden de fundamenten
zijn voor beide standpunten hindert niets.
Dat is immers realiteit, dat is gewoon. Je
-'- lagen de ^r^/,, ^^m
kijkt immers raar op als de Joden en de Pale-
stijnen even niet in het nieuws zijn.
Joshua voelde de spanning elke dag groeien.
Hij wist dat alle spanningen zich vandaag
nog konden ontpoppen tot een ontploffing.
Als de Israëli's de Palestijnen gewroken
hadden, was het wachten op de wraak van de
Palestijnen en andersom. Joshua en zijn
vader, moeder, zus en broer hielden zich
zoveel mogelijk aan de zijlijn van het strijd-
veld. Dat de kans op lang neutraal blijven
klein was, wisten ze. Maar dat het zo snel
over zou zijn? Joshua's zus was naar een
trouwfeest van een vriendin, met als achter
grondmuziek het ratelen van de tanks. Dat
was de dag dat de spanningen hoog oplie
pen, té hoog. En op die dag kwamen ze tot
ontploffing. Maar dat juist zijn zus, juist die
plaats, juist dat gebouw het doelwit moest
zijen zijn. Dat juist die plaats erbij betrokken
moest zijn. Zijn zus kwam zwaargewond uit
het gebouw en zal nooit meer kunnen lopen,
nooit kunnen dansen als de oorlog, het con
flict, voorbij is. Want ja, daar hoopt Joshua
nog steeds op.
Het was een dag zoals andere. Een hele
gewone septemberdag, zoals deze elk jaar
terug komt. Maar déze was anders. De tijd
leek stil te staan en alles leek tegelijk met de
torens in één te storten. De gezinnen, de
beurzen, alles stortte als een wankele kaar-
tentoren inéén. De vliegtuigen werden veraf
schuwd, door sommige werd dé plaats angst
vallig gemeden. Anderen legden bloemen en
vergoten tranen tot ze niet meer konden.
Men hoefde de datum maar te noemen en
iedereen wist wat men bedoelde. Niemand
kon de voorpagina' s der kranten ontwijken,
niemand kon de beelden gemist hebben, nie
mand die niet wist welke gebeurtenis bij dé
datum hoorde. In gedachten zien velen de
vliegtuigen weer gaan, in luttele seconden
werd een einde gemaakt aan een paar dui
zend levens. Mensen vluchtten, sprongen uit
de ramen, baanden zich een weg door het
puin. Journalisten renden voor de stofwol
ken uit en probeerden voor zichzelf alles op
een rijtje te zetten. Het leek onmogelijk,
maar een tweede vliegtuig kwam... met
dezelfde taak als het eerste. Mensen gilden,
waren ontdaan en volgden de televisie, volg
den de namen, zaten in angst over dierbaren
en wisten dat elk moment de vermiste per
soon bij de naam kon worden genoemd en
kon worden bestempeld als: niet meer in
leven zijnde. De onzekerheid vrat de mensen
op, de beelden en berichten vaagden alle
hoop van tafel, alles leek verloren.
An kon er over meepraten. De eerste kerst
daarna was vreselijk geweest. De familie was
er in zijn geheel, maar toch had ze zich een
zaam gevoeld. Omdat de familie toch niet
compleet was. De mensen bespraken het bij
na voleinde jaar, maar het noemen van die
datum werd omwille van haar gemeden. Maar
het hielp niet, je kon er inmters niet rond
heen? Ze zag tegen de kerst op; het was een
tijd die eenzaamheid en gemis met zich mee
bracht. Boven op het dressoir brandde een
klein kaarsje met een roosje ernaast. De roos
had de taak om zwijgend de dadg te gedenken
die zo gewoon begon en zo abnormaal ein
digde. De hoge rokende torens hadden haar
doen beseffen wat dit betekende: oorlog, nijd,
pijn, verdriet en heel veel haat. Bush sprak
krachtig en leek heel de wereld aan te kunnen
met zijn indianenkreten, maar toch hadden ze
- zonder dat er een oorlog was geweest - al
verloren, hopeloos verloren.
Het was een dag zoals andere. Een hele
gewone oktoberdag die elk jaar weer terug
kwam. Voor sommige mensen was het een
dag met en dikke zwarte rand. Het was een
oktoberdag, de zevende om precies te zijn.
De perfecte dag om te beginnen met de afre
kening. De afrekening met één persoon en
een groep mensen die diegene hielpen. De
perfecte dag om gezinnen uit elkaar te ruk
ken die er niks mee te maken hadden. De
perfecte dag om van gelukkige kinderen
wezen te maken, van gelukkige ouders een
kinderloos gezin te maken. Het was de per
fecte dag om te beginnen met het gooien van
bommen, met maar één doel voor ogen:
destroying, alles vernietigen wat je tegen
komt, hopen de ene persoon te vinden,
hopen dat je alle wraak in jezelf kunt af
reageren op die ene persoon, hopen dat je de
daders vindt. Hopen dat er in één van de hui
zen misschien wel eens een gevaarlijk per
soon zal zitten. Hopen.Voor de onschuldi
ge gezinnen was er geen hoop meer. De
bommen maaiden alle hoop weg.
Mohammed wist waar hij over sprak, hij zag
zijn ouderlijke woning voor zijn ogen weg-
gemaaid worden. Hij wist dat daar zijn vader
en moeder en zusje waren. Hij wist dat zij de
verjaardag van zijn zusje vierden. Hij wist
dat er veel mensen binnen waren. Hij wist
niet hoe hij de mensen, die dit op hun gewe
ten hadden kon wreken. Hij wist niet hoe hij
het moest verwerken. Maar hij wist wel dat
dit niet de eerste en ook de laatste bom was.
Hij wist dat dit het begin was van een lange
reeks. Hij wist dat de hjst met namen, waar
ook zijn familie en vrienden op stonden, zou
groeien. Hij wist niet wat hij kon doen om het
te stoppen. Wanhopig was hij, binnen enkele
seconden, met één druk op de knop was zijn
gelukkig leven veranderd in dadt van een
dakloze wees. Hij zou willen vechten tegen
degene die dit op zijn/haar geweten heeft, hij
zou ze... Maar hij wist dat, al zou hij dat
gevecht winnen, hij toch al verioren had.
Daar sta je dan, met je tasje vol met peper
munten. Afsluitend aan de dienst zingt een
ieder het 'Ere zij God'Met de aloude woor
den; 'vrede op aarde'. Weten wij wat vrede
is? Binnen 100 jaar, twee wereldooriogen en
vele gesneuvelden? Ja, natuuriijk weten wij
wat vrede is, we leven immers in een vrij
land, zolang het duurt. Door als een kluize
naar te leven, je af te sluiten voor het nieuws,
de radio en de kranten kun je jezelf voor de
gek houden door te zeggen dat je weet wat
vrede is. Door de vallende torens in gedach
ten overeind te zetten, door de gevallen
bommen in gedachten terug te stralen, kun je
jezelf gelukkig voelen. En dan nog durven
wij als mensen de Nobelprijs voor de Vrede
uit te delen aan mensen die deze volgens ons
verdienen. Die 'vrede' kunnen we op aarde
echter niet als feit bezingen; we blijven er op
hopen.
Stoofstraat 26 - Ooltgensplaat
Tel. (0187) 63 16 92
f/w adres voor: uienzaad, pootgoed, groente,
bloem- en kruidenzaden.
Netzakken, plasticzakken,
hemddraagtas sen
Weespad 34, Ooltgensplaat
Tel. (0187)63 13 36
Wïj wensen vrienden en bekenden
gezegende kerstdagen en een voorspoedig 2003.
Wij wensen u
Cliënten en medewerlcers
Achthuizen, tel. (0187) 6314 65 6317 77
Wij wensen familie, vrienden en kennissen
Zuid Achtenweg 36, 3257 BG Ooltgensplaat
en medewerkers
Noordzydsedreef 1 OOLTGENSPLAAT
Telefoon (0187) 631800
wij wensen u
Raad van Toezicht,
bestuur en personeel wenst u
Mariniersweg 80
3255'VG OudeTonge
Tel. (0187) 63 24 84 Fax (0187) 63 09 08
Wij wensen u
Voor het in ons gestelde vertrouwen in het
afgelopen jaar zeggen wij u hartelijk dank.
Wij wensen u
Dorpsweg 16, 3257 LB Ooltgensplaat
Tel. (0187)63 20 17
wenst familie, vrienden en cliënten
Telefoon (0187) 6312 09
Beatrixstraat 16 LANGSTRAAT
•k beitswerken
(binnen en buiten)
schilderwerken
(binnen en buiten)
beglazingen
(enkele, figuur- en
dubbele beglazing)
-k sauswerken
(gevels buiten,
binnen,
wanden en plafonds)
behangwerken
(nieuwbouw en
duplexbehang,
verschillende
soorten vinyl).
Julianastraat 26
OOLTGENSPLAAT
TeL (0187) 632732
Mob.teL (06) 20949612
Wij wensen familie, kennissen, vrienden
en relaties
Ö^togstüde dinsdag- t/m vrijdagmiddag
en zaterdagochtend
Molendijk 1, telefoon 631424
OOLTGENSPLAAT
Ooltgensplaat - Lindenlaan 15
Tel. (0187) 6312 84
wenst familie, vrienden en relaties
ACHTHUIZENSEDUK 53
3256 AP ACHTHUIZEN
Tel. (0187)63 13 02
Fax (0187) 63 26 55
www.vanreijen.nl
Fysiotherapeute
te Ooltgensplaat
Jinénciegfil^iesburo
VVV Vakanties verwacht dat de groei van
het aantal vakanties in eigen land ook in
2003 doorzet. De grootste op Nederland
gespecialiseerde touroperator kende in
2002 een groei van ruim 6 procent, voor
volgend jaar wordt een grotere toename
verwacht. "Het is duidelijk te merken dat
steeds meer Nederlanders in hun \'akantie-
gedrag reageren op de onzekere economie
en de dreigende omstandigheden in de
wereled. Dus blijft men dichtbij huis, voor
in Nederland", aldus Erik Bos van VVV
Vakanties, de touroperator van de VVV
Vakantieboekingscentrales (VBC's).
"Dit jaar hebben we al gemerkt dat de
belangstelling \oor \akanties in het eigen
land blijft groeien en ik ga er\'an uit dat die
ontwikkeüng zich \oortzet". aldus Bos bij
de presentatie van de nieuwe brochures
'Bungalowvakanties' en 'Hotelvakanties'
(inclusief fiets- en wandelvakanties) 2003.
VVV Vakanties haakt het komend jaar nog
gerichter in op de nieuwe trends en wen
sen van de Nederlander die lekker in eigen
land op pad wil. Volgens Bos is het op dit
ogenblik ook steeds meer en meer een
trend om in groepjes met familie en/of
vrienden er op uit te gaan. "Het lijkt er op
dat veel mensen in deze tijden proberen de
gezeüigheid weer nadmkkelijk bij elkaar
te zoeken. Vandaar dat naast hotelvakan
ties ook bungalows steeds meer als over-
nachtingvorm worden gevraagd". Daarom
biedt VVV Vakanties dit jaar het complete
aanbod van de Landal Greenparks bunga
lowparken.
Maar slapen in een goed bed is voor de
(soms wel \'erwende) Nederlander niet
meer voldoende. Daarnaast wil hij ook
actief zijn; wandelen is erg populair, maar
de typisch Hollandse tweewieler scoort
daarbij ook hoog. "De Nederlanders wil
veel dingen zien. zodat hij later thuis ook
nog een interessant verhaal heeft te vertel
len", aldus Bos, die in de nu op de markt
gebrachte nieuwe brochures een aantal
verrassende vakanties heeft opgenomen.
Een goed voorbeeld daarvan is de bunga-
lowvakantie in Ooitse Sferen, waarbij de
Kleine Bazen het voor het zeggen hebben.
Slapen in een echte originele indianentent,
de tipi, is ook erg in. Bij de hotelvakanties
verwacht Bos een grote vraag naar een
Maastricht-trip in de sfeer van d'Artagnan
- de kompaan van de Drie Musketiers die
in de Limburgse hoofdstad overleed. In
Overijssel is er rond het groene en grens
overschrijdende evenemente Laga 2003
een speciale fietsvakantie uitgezet.
Kunstminnaars kunne het komend jaar in
het Brabantse terecht voor de herdenking
van 150 jaar Van Gogh en in de Achter
hoek kun je meedraaien 'op de pedalen
van het woord'. Daarbij maakte de fiet-
stoerist kennis met veel pennenvruchten
van Nederlandse dichters en schrijvers.
Op enkele pleisterplaatsen kan ook wor
den geluisterd naar poëzie, proza en
muziek. In Friesland kan de bezoeker per
fiets of sloep de Turfroute ervaren, maar
de echte fanatiekeling kan ook de Elfste-
denroute afleggen. Per step.
De nieuwe VVV Vakantiegidsen liggen bij
de VVV-kantoren, bij de ANVR-reisbu-
reaus en bij de reizen verkopende Rabo-
banken.
