Nieuwe directeur Technisciie scliooi
Middelliarnis gaat voor opwaarderen
van liet valimanscliap
GEZOND WEL
Eenzaamheid
Bijbelcursus
Historisch hoekje
Gratis schriftelijke
C-virus
De Fransen komen
lEIIAffDBi-ftlEUlia
H
N
H
N
H
M
H
H
H
Sinds 1 september heeft de Techni
sche school in Middelharnis een nieu
we directeur: de heer A. de Gans
geeft leiding aan het vierkoppige
managementteam. De Gans is geen
vreemde eend in de bijt van de Tech
nische School. Zijn eerste schreden
op het middelbare schoolpad zette hij
zo'n 35 jaar geleden bij diezelfde
school waar hij nu de scepter zwaait.
De heer De Gans is geboren en geto
gen in Sommelsdijk. Op een korte
onderbreking na is hij zijn geboorte
grond trouw gebleven.
Na zijn vroege schooljaren koos De
Gans de richting mechanische tech
nieken en hij heeft diverse functies
vervuld bij verschillende bedrijfs-
scholen. Zo'n dertien jaar geleden
viel zijn keus toch weer op het
bedrijfsleven. Wel bleef hij zich bege
ven op het snijvlak van werk en
onderwijs; bij de firma Holec was hij
hoofdbedrijfsopleidingen en bij Hun-
ter Doughlas hoofd opleidingen.
Toch, dit had hij vroeger niet ver
wacht, het 'gewone' onderwijs bleef
aan hem trekken. En bij het vrijko
men van de functie van directeur van
de Technische School hoefde hij niet
lang te aarzelen om te solliciteren.
Vernieuwing
Opwaarderen vakmanschap
Topsport
Strenge school
Technische School
Honderdjarig bestaan
Gezondheid en Welzijn op de Zuidhollandse eilanden
U Iedereen bevindt zich wel eens in omstandigheden die een gevoel van een-
zaamheid oproepen. Meestal is dit een gevoel als gevolg van een gebeur-
n tenis in het dagelijks leven. Vaak is het ook een gevoel dat zo nu en dan
U om onverklaarbare reden terugkomt.
Eenzaamheid bestaat in vele vormen en wordt door iedereen anders
H ervaren. De een is intens verdrietig of voelt zich verlaten, een ander voelt
U zich buitengesloten, niet gewaardeerd of alleen gelaten.
f] Eenzaamheid ontstaat vooral wanneer men op zichzelf wordt terugge-
n worpen en geen steun meer ondervindt van mensen om zich heen. Het is
U een sterk overheersend gevoel van verdriet om wat niet, of niet meer, met
L anderen gedeeld kan worden.
Eenzaamheid is van iedereen
Eenzaam...
Maar niet voor altijd
Als het alleen niet lukt
Na de bestorming van de Bastille in
1789 was geheel Frankrijk op drift
geraakt. Niet alleen in eigen land
werd alles op de kop gezet, de nieu
we machthebbers wilden hun
idealen ook naar andere landen uit
dragen, waarbij geweld niet werd
geschuwd. In 1792 werden de Zui
delijke Nederlanden bezet en de
opmars leek ongehinderd door te
gaan tot aan de Hollandse gebieden.
Het zuidwesten van Holland leek als
eerste voor een bezetting in aanmer
king te komen. Ooltgensplaat zou
dan in de vuurlinie komen te liggen
en het was niet ten onrechte dat
paniek en angst de bewoners van
het dorp heeft overvallen in het
begin van het jaar 1793. Immers,
het dorp was toen nog niet
beschermd door het Fort!
De secretaris neemt voorzorgen
De dreiging afgewend
VRIJDAG 18 OKTOBER 2002
Bij zijn terugkeer op de Technisciie Scliool
treft hij, zoals overal in het onderwijs, een
stelsel aan wat volop in beweging is door de
steeds weer van bovenop gelegde vernieu
wingen. De Gans vraagt zich af of al die ver
nieuwingen ook verbeteringen zijn. "Het
overgrote deel van de leerlingen komt naar
onze school om te leren en te werken met de
handen. Het aantal algemeen vormende vak
ken, die de leerlingen ook verplicht zijn te
volgen, verdringt de beroepsgerichte vak
ken". Dit laatste zou De Gans graag anders
zien. In het onderwijs zou hij liever de leer
lingen het denken met meer doe-activiteiten
willen laten combineren. Wel is hij van
mening dat de theorievakken en andere vor
mende vakken een duidelijke plaats moeten
blijven innemen in het onderwijs.
Het belang van het technisch onderwijs ligt
volgens hem in het feit dat er op de techni
sche school een basis wordt gelegd. Hij
vindt het daarom aan te bevelen, al zijn er
ambities voor een hogere technische oplei
ding, toch aan de basis te beginnen. Later,
tijdens en na de hogere technische opleidin
gen, kan men nog de vruchten plukken van
het feit dat aan de basis geleerd is met de
handen te werken!
De Gans pleit voor een opwaarderen van het
vakmanschap. Volgens hem kun je niet bui
ten het echte handwerk wat aan de basis ligt
van vrijwel alles waar iedereen elke dag mee
te maken heeft. Ook aan de basis van de
snelle informatietechnologie staat het eerlij
ke handwerk van de elektrotechnici. Hij
voorziet een nog belangrijker plaats in de
toekomst voor goed opgeleid technisch per
soneel. Hij vindt het positief dat er in de
regio een goede samenwerking is met aan
nemers, die verenigd zijn in NVOB. Er wor
den gegarandeerde leerlingplaatsen gebo
den. De leerlingen kunnen op deze wijze
ervaring op doen en zijn verzekerd van een
baan na hun opleiding. Ook met de garage
houders, verenigd in de BOVAG zijn derge
lijke contacten. Graag zou de directeur der
gelijke contacten tot stand brengen met de
metaalbedrijven, de elektrotechnische
Het voltallige managementteam van de Technische School in Middelharnis: v.l.n.r.: de heren M.
Abbas, A. de Gans, F. v.d. Waart en W. Jongejan.
bedrijven en de horecaondernemers op het
"eiland".
Met veel geestdrift beschrijft de nieuwe
directeur wat het is om een vak te beheersen.
"Echte vakmensen hebben hun beroepstrots.
Het zijn heel fanatieke mensen en ze doen er
alles voor om hun vak nog beter te beheer
sen. Het is topsport!" Om ook gelegenheid
binnen de schoolmuren te creëren voor het
volgen van aanvullende opleidingen voor
mensen die de kwaliteit van hun vak nog
meer willen verbeteren, zijn er kontakten
met het Albeda College. De Gans ziet juist in
die richting nog groeimogelijkheden voor de
school.
De technische school in Middelharnis is vrij
uniek: allereerst door zijn kleinschaligheid.
De 375 leerlingen en 32 leraren kennen
elkaar. "Als er op een of andere wijze iets
misgaat, kan hier direct op in gespeeld wor
den; dit bevordert zeker de leerprestaties",
aldus De Gans. Verder is de school bestuur
lijk nog zelfstandig; alleen om administratie
ve redenen maakt de school deel uit van een
samenwerkingsverband van vijf scholen: De
Edudelta onderwijsgroep in Goes.
Zoals in vrijwel elke tak van het onderwijs
geldt ook voor de Technische School in
Middelharnis een personeelstekort. Dit leidt
er toe dat er momenteel verschillende lessen
niet gegeven kunnen worden. Dit blijft voor
lopig nog een probleem dat niet zo gemak
kelijk op te lossen is volgens De Gans.
Onlangs kreeg de heer De Gans van de
schoolinspecteur te horen dat hij bij een
strenge school werkte. Dit was niet bedoeld
als pluim, maar eerder als bedekte kritiek.
Toch vat de directeur dit op als een compli
ment. Hij vindt dat er orde op een school
moet zijn. "Zowel de docent als de leerling
moet zich geborgen weten op onze school.
We moeten een gevoel van veiligheid uits
tralen". De Gans vindt dat de school de taak
heeft om de leerling voor te bereiden op de
toekomst in de maatschappij. Er moeten dan
afspraken gemaakt en nageleefd worden.
"Als wij bijvoorbeeld niet optreden bij onge
oorloofd verzuim; verwacht de leerling dat
later als hij of zij bij een baas werkt ook niet,
en dat geeft problemen", aldus De Gans. Hij
vindt dat de leerling goed voorbereid moet
worden voor de maatschappij naast de
ouders heeft ook de school hierin een taak.
Er wordt straks na de komende verbouwing
nog meer aandacht geschonken aan een leer-
ling-vriendelijke omgeving.
Er zijn op de Technische School duidelijke
regels en die worden gehandhaafd. De nieu
we directeur heeft wel eens het idee dat als er
iets fout gaat in bus of dorp 'de tech' meest
al de schuld krijgt. Hij wil van dat stempel
af. "Er zijn nog drie grotere scholen in Mid
delharnis; waarom zouden de leerlingen van
onze school dan alleen de oorzaak zijn van
die problemen?" zo vraagt hij zich af.
Middelharnis
Het nieuwe logo beeldt uit hoe de school in
de wereld wil staan. De half open ellips ver
beeldt een soort geborgenheid waarbij zowel
de leraar als de leerling zich veilig voelen,
aan de ene kant, maar aan de andere kant
staat hij ook open naar de maatschappij in
zijn volle breedte; die openheid geldt voor
bedrijven, leerlingen die hun weg zoeken en
volwassenen die straks onderwijs willen vol
gen. De Technische School midden in de
maatschappij. Als het aan de Gans ligt zal dit
in de toekomst steeds duidelijker gaan blij
ken.
De heer De Gans wil benadrukken dat de
docent de spil is in het onderwijs. "Het
enthousiasme van de leraar is heel belang
rijk, want de kinderen kiezen voor leuke
leraren die met geestdrift hun kennis probe
ren over te dragen". Hij vindt dat door het
enthousiasme ook het vak van leraar opge
waardeerd wordt. De school moet, volgens
hem, een zodanige sfeer scheppen dat leer
ling en docent het enthousiasme gaan delen.
Aan de heer De Gans en de Technische
School in Middelharnis zal het niet liggen.
Volgend jaar september hoopt de Techni
sche School haar honderdjarig bestaan te
vieren. Dit zal grootscheeps gebeuren.
Natuurlijk is er een grote reünie. Het is de
bedoeling, naast zoveel mogelijk oud-leer-
lingen ook oud-leraren samen te brengen.
Juist deze laatsten verdienen veel respect
omdat er in het verleden veel energie door de
toenmalige docenten in de school is gesto
ken. "Zonder hen had deze school nooit kun
nen worden wat zij nu is, hen zijn we veel
dankbaarheid verschuldigd!", aldus De
Gans.
Bij eenzaamheid wordt vooral gedacht aan
oudere mensen. Het verlies van een part
ner en het steeds kleiner worden van de
vriendenkring zorgt er inderdaad voor dat
ouderen de grootste groep eenzame men
sen vormen. Maar eenzaamheid is iets wat
in elke levensfase kan voorkomen. Maat
schappelijke ontwikkelingen, zoals het
alleen wonen, het verlies van inkomen, het
meedragen van een groot geheim, een
scheiding, enz., zijn zaken waardoor men
sen zich sterk kunnen isoleren.
Mensen met een psychiatrisch ziektebeeld
weten ook vaak maar al te goed wat een
zaamheid is. Mensen die bijvoorbeeld een
psychose voelen aankomen of er midden
in zitten voelen zich niet zelden alleen
gelaten. Hun familieleden weten niet wat
de weg is naar hun op dat moment onbe
reikbaar familielid. En ook hulpverleners
staan er soms machteloos bij en kunnen
niet altijd de juiste houding bepalen. Hoe
wel er steeds meer en steeds vaker bijeen
komsten georganiseerd worden is een uit
spraak van een patiënt die haar weg in de
samenleving probeert te vinden heel type
rend. "Het is in de eerste plaats niet zo
belangrijk om over een uitgebreid sociaal
netwerk te beschikken. Het is wel belang
rijk om van de weinig mensen die je kent,
echt en altijd op aan te kunnen".
Eenzaamheid is een pijnlijk, maar herken
baar gevoel. Het hoort dan ook een beetje
bij het leven en is niet altijd te voorkomen.
Dat is ook niet nodig. De meeste mensen
zijn in staat om zelf of met een beetje hulp U
van anderen deze gevoelens te overwin- m
nen. Na zo'n periode staat er dan niet zei- U
den zelfs een sterkere persoonlijkheid op.
Het dwingt namelijk om afwegingen en H
keuzes te maken, om over zichzelf na te
denken en stil te staan bij de eigen gevoe-
lens. u
Maar niet iedereen is hetzelfde. Sommi-
gen zien in elke uitdaging juist een beproe- ki
ving en isoleren zich daardoor nog verder.
Eenzaamheid is niet snel op te lossen. Het ki
kan een langdurig proces zijn waarbij men
er eerst achter dient te komen waarom men H
eenzaam is. Het zoeken naar en het wer- i j
ken aan een mogelijke oplossing vraagt f|
veel moed en energie. Praten met anderen li
en het delen van het verdriet is meestal een M
goede manier om alles te verwerken. U
Vrienden kunnen heel goed helpen in
moeilijke, eenzame periodes. Zij kunnen U
luisteren, steunen en troosten en helpen [1
om de eenzaamheid te dragen, om er goed n
mee om te gaan. i j
Voor wie niet zo makkelijk met anderen n
praat is het goed de gevoelens en ervarin- U
gen aan het papier toe te vertrouwen. Dit H
lucht op en geeft de mogelijkheid om alles ki
eens op een rijtje te zetten. Wellicht is het
mogelijk om het geschrevene aan een
vriend, vriendin of naaste te laten lezen.
Verdriet moet worden geuit en gedeeld. M
Dat blijft de beste manier om ervan te u
genezen.
Soms is het niet mogelijk om de oorzaken
van de eenzaamheid zelf te vinden of om
alleen tot goede oplossingen te komen.
Deskundige hulp is dan de aangewezen
weg om de eenzaamheid aan te pakken.
Professionele hulpverleners kunnen dan
helpen bij het herkennen en erkennen van
het probleem en bij het vinden van oplos
singen.
De betere woninginrichting sinds 1920
Zandpad 36, Middelharnis, Tel. (0187) 48 27 84
Bent u nieuwsgierig naar de gratis schrifte
lijke Bijbelcursus? Niet? Neem dan toch
even de moeite om dit stukje te lezen. Er kan
zoveel van afhangen. Zoekt u het geluk? Het
is te vinden in de Bijbel, waarover deze cur
sus gaat.
De cursus bevat een eerste kennismaking
met de Bijbel. De eerste lessen behandelen
het Oude Testament (het eerste deel van de
Bijbel). Zes lessen gaan over de Bijbel als
het Woord van God. Over de schepping van
alle dingen, maar vooral over de mens. Daar
na kwam de zonde in de wereld, met als
gevolg de dood en alle ellende, die we nu om
ons heen zien. Over de ondergang van de
eerste wereld door de zondvloed. Over de
belofte van God aan de voorvaders van
Israël, Abraham, Izak en Jacob. Over de
Messias, de Heere Jezus, de Zaligmaker, Die
uit het volk Israël geboren zou worden.
Eveneens over de voorgeschiedenis van het
ontstaan van het volk Israël, waaruit Hij
(Jezus) geboren zou worden.
In de volgende lessen, gaat het over het
Nieuwe Testament (tweede deel van de
Bijbel). Daar zien we Jezus, Die op aarde
gekomen was, grote wonderen doen, maar
Die aan het eind van Zijn leven, onschuldig
veroordeeld, aan het kruis werd gehangen en
is gedood. Tenslotte horen we van zijn
opstanding en Zijn Hemelvaart. Maar ook
vragen, waaróm dit gebeuren moest en wat
het nut daarvan is en voor wie. Nu, dit is
voor hen die Hem nodig hebben, voor hen is
Hij de Weg, de Waarheid en het Leven. En
wie zonder Hem niet kan leven, is Hij hét
leven en gééft Hij het leven. Dat is het ware
geluk, dat is de boodschap van het evangelie.
Voor gevorderden die de eerste lessen vol
tooid hebben en verder willen is er nog een
gratis vervolgcursus. Deze behandelt de tijd
na Jezus en de verspreiding van Zijn evan
gelie over de wereld. Deze twaalf lessen
behandelen het leven en de daden van Jezus
en Zijn discipelen. Daarin kunnen we zien
hoe God de mens verlost en redt van het
kwaad door Zijn Zoon Jezus Christus. Dit
woord is een kracht van God tot zaligheid,
voor iedere die gelooft. Deze Jezus zal een
maal terugkomen naar deze wereld om
iedereen te oordelen naar wat wij gedaan
hebben, goed of kwaad. Verlossing van het
kwade is nodig en mogelijk door Jezus de
Zaligmaker. Dat is de boodschap aan u. De
Bijbel wijst u de weg en daarom wijst de
schriftelijke cursus u op de Bijbel.
Zonodig kunt u via deze gratis cursus ook
een Bijbel verkrijgen en begeleid worden in
het lezen van de Bijbel. Het adres van de cur
sus is:
Schriftelijke Bijbel Cursus (SBC),
Postbus 35, 4413 ZG Krabbendijke.
Een virus wordt doorgaans bestempeld als
een gevaarlijke ziekteverwekker. Het is een
besmetting die het menselijk lichaam kan
aantasten. Een virus is moeilijk te bestrijden:
ook niet met medicijnen of vitaminen. Uit-
zieken is het devies. Maar een c-virus is iets
anders. Het is geen clubziekte. geen manke
ment aan het alfabet of een circa aandoe
ning. Een c-virus is een niet te onderschatten
computerziekte. Veel c-virussen zijn betrek
kelijk onschuldig en gemakkelijk te bestrij
den maar sommige zijn hardnekkig en weer
andere geniepig. Een klein aantal wordt als
gevaarlijk beschouwd. Ze tasten uw com
puterbestanden aan. tn het ergste geval de
harde waren van uw computer, de zgn.
bios.
Deze benaming suggereert leven, maar in
werkelijkheid is dat natuurlijk niet zo. De
bios is het meest vitale deel van uw compu
ter. Ms dit niet meer werkt is het gedaan met
alle andere bestanddelen. Ook het geheugen
van uw computer kan worden geïnfecteerd.
Kortom, uw geliefde pc-tje Weigert dienst.
'Hij doet het niet meer, pap.
V/ie zijn hiervoor verantwoordelijk?
Virusmakers. Hackers en andere computer-
fanatici die er kennelijk plezier in hebben
om in uw e-mail adressenbestand door te
dringen en ermee aan de haal te gaan. Dit
onder het motto: ik ben er voor u. maak mij
open en zelfs 'ik houd van u'. Qeloof het
niet. eerder het tegendeel is waar. Slopers
zijn het. Kapotmakers.
Wie kan er nu plezier hebben in het inbre
ken en kapotmaken van andermans spul
len? De virusverspreiders zijn zelf ziek, ze
moeten behandeld worden. Maar je doet er
weinig tot niets tegen. Kwaad met kwaad
vergelden druist regelrecht in tegen het Qod-
delijk gebod en is alleen daarom al uitgeslo
ten, maar menigeen zou best eens zo'n virus
afzender retour willen sturen. Een virusje
van eigen deeg. Daarna is het vrijwel zeker
voor een tijdje afgelopen met de activiteiten
van de 'ziekteverspreider'. En na meer dan
één confrontatie met de eigen desastreuze
arbeid is het c-virus verspreiden ongetwij
feld voorbij.
Dorpsecretaris Hubert Willem Ferieman
heeft bij het naderen van de Franse legers
in Brabant besloten alle belangrijke dorps
documenten in te pakken en tijdelijk in
Rotterdam onder te brengen. Vandaar dat
er in het dorpsresolutieboek een aantal
maanden niets is opgetekend. Ferieman
begint in juni 1793 weer met zijn aanteke
ningen: maar het eerste wat hij noteert is
een uitgebreid verslag over hetgeen in de
voorgaande maanden gebeurd is. Zodoen
de kunnen we toch navertellen wat er in
Ooltgensplaat en omgeving gebeurd was,
waarmee de bevolking geconfronteerd
werd en hoe de rust (voorlopig) weerkeer
de.
Februari 1793
De opwinding begon op zondag 17 febru
ari. De rentmeester van Prinsenland kwam
Ooltgensplaat binnen, met een vracht
papieren en een som gelds behorend tot de
heer van Prinsenland, prins Willem V.
Deze zaken bleven enkele dagen op het
dorpshuis bewaard. In het kielzog van de
rentmeester zochten ook een aantal inwo
ners van Prinsenland (Dinteloord en omge
ving) veiligheid voor zichzelf en hun bezit
tingen in Ooltgensplaat. Op maandag
schreven schout en schepenen een brief
aan de prins, als opperbevelhebber van het
Hollandse leger, met uitleg over de bedrei
ging van Flakkee en een verzoek om gewa
pende vaartuigen in het Volkerak te leg
gen.
Een week werd angstig afgewacht. Toen
kwam het bericht dat Prinsenland door de
Fransen was ingenomen; vlak ervoor was
uit Den Haag bevel gekomen dat met uit
zondering van een veerschuit, alle schepen
van Flakkee naar Hellevoetsluis moesten
varen. Op de 26ste vertrokken schepen uit
De Plaat: een aantal met vluchtelingen,
naar Hellevoetsluis, en een naar Rotter
dam, mét de door Ferieman geselecteerde
documenten.
De laatste dag van februari stonden de
Fransen voor Willemstad én begonnen de
werkzaamheden voor de verdediging van
Ooltgensplaat. Waar mannen en materiaal
vandaan kwamen, vermeldt het verslag
niet, wel dat het ging om een groot aantal
wagens met planken en kruiwagens en eni
ge artillerie. Onder leiding van de 'fabricq'
(ingenieur) Teunis Blanken moesten batte
rijen (aarden verdedigingswallen) gemaakt
worden aan de bedreigde kant van het
dorp.
Maart
De eerste week van maart zal het een druk
te van belang zijn geweest in Ooltgens
plaat. Er werd gewerkt aan de batterijen,
aan de buitendijken werden wachthuisjes
gezet en er moesten acht compagnieën
mariniers ingekwartierd worden: zes bin
nen het dorp en twee zo dicht mogelijk bij
de Galathese haven. De bevolking kreeg
naast de last van de inkwartiering te maken
met een reisverbod en een avondklok.
Anderzijds kon een ieder die in het bezit
was van schop of spa een daggeld verdie
nen met het werk aan de batterijen.
Ook dragonders reden rond: zij escorteer
den de compagniescommandant, Teunis
Blanken, schout Van Gennip en secretaris
Ferieman naar vergaderingen met andere
gezagsdragers op het eiland. Zo ontkwam
ook Oude-Tonge niet aan inkwartiering:
twee van de in Ooltgensplaat gelegerde
compagnieën vertrokken naar dat dorp.
Ondertussen moet iedereen de beschietin
gen van Willemstad gehoord hebben en
daardoor aangespoord zijn de eigen werk
zaamheden in snel tempo uit te voeren.
Ferieman heeft opgetekend: "op woens-
dagh den 13e wiert des namiddags om 2
uuren van de batterijen alhier voor het eer
sten op den vijant leggende aan den Hel-
sendijk met 36 en 18 ponders gevuurt
Op donderdagh den 14 heeft de vijant van
den Helsendijk ook op deese wal gevuurt
zonder egter eenige schade toe te breng
hen."
Onbekend is of de beschietingen vanuit De
Plaat veel ertoe hebben bijgedragen, maar
feit is dat de Fransen op 16 maart de aftocht
bliezen bij Willemstad. In Ooltgensplaat
kon een dag later, op zondag, voorzichtig
feest gevierd worden: de vlag van den
dorpshuijse alhier uijtgestooken, ook deet
de predikant de heer Johannis Tuning in de
kerk des namiddags alhier eene dankzeg
ging". De Franse terugtocht uit het naburi
ge Gastel, dat ook onder vuur had gelegen,
werd vastgelegd op een prent met daarbij
een toepasselijk gedicht.
Toch trokken de militairen zich nog niet
gelijk terug van Flakkee. Het garnizoen
bleef waken en ook de burgers werden ver
plicht inspanningen te leveren in de vorm
van wachtlopen. In Den Bommel werd een
burgerwacht samengesteld onder leiding
van Anthony van Weel (kapitein). Jan van
Weel (luitenant), Abraham de TEspine
(vaandrig), Cornells Romeijn, Daniel Gor
don en Leendert van Bokhem (sergeants).
Het gebied tussen Ooltgensplaat en Oude-
Tonge werd niet overgeslagen. Claes van
Schouwen, boer in de Nieuwe Blok, werd
opgedragen de wacht in de Krammerpolder
te verzorgen: hij moest zorgen dat elke
nacht een man te paard en twee te voet in
het gezicht van de Krammerstee speurden
over water en land. Mogelijk hebben uw
voorouders hieraan meegedaan: voor de
eerste nachtwachten worden in het verslag
genoemd de namen Maurits van Es, Corne
lls Spoor, Cornells van de Klundert, Cor
nells Kattestaart, Jan Withagel, Cornells
Berkhoff, Willem Wagemans, Cornells
Buijs, Willem Braber, Aart van den Bos,
Dirk Brenders en Willem den Ouden.
Dorpsbewoners die geen wacht liepen of
inkwartiering hadden, moesten toch ook
nog een bijdrage leveren, in de vorm van
een geldelijke bijdrage. Mogelijk hebben
de Platenaars nog meegedeeld in het
extraatje dat het garnizoen op 21 maart toe
gestuurd kreeg uit Rotterdam: "twee fles-
schen arak, zes pakjes zuijker, een quanti-
teijt citroenen en appelsinaes, een mant
met wijn, een mant met tabacq, een quanti-
teijt korte en lange pijpen, zes hammen,
twee vaetjes jeneever, zes houte bierkraan-
en, twintig vaeten bier".
Op 29 maart werden alle compagnieën sol
daten ingescheept en waren de inwoners
van Ooltgensplaat weer onder ons. De
afwikkeling, vooral de financiële gevolgen
van de inkwartiering, duurde nog enige
tijd, maar voorlopig was de rust weerge
keerd op het oostelijke puntje van Flakkee.
Nog geen twee jaar later deden de Fransen
weer een inval in de Nederlanden, dit keer
via het midden van Brabant, en met meer
succes: in januari 1795 begon de zoge
naamde Franse tijd in onze nationale
geschiedenis. Aan deze Franse overheer
sing heeft Ooltgensplaat het fort te danken.
Keizer Napoleon zag ook in hoe strate
gisch het dorp gelegen was en bepaalde dat
de oude batterijen volstrekt onvoldoende
voor de verdediging. In 1811 werd een
begin gemaakt met de aanleg van de verde
digingswerken waarvan nu nog steeds, zij
het op een andere manier dan de Franse
keizer voor ogen stond, gebruik wordt
gemaakt.
De blijdschap in Ooltgensplaat is niet in
beeld vastgelegd: in de Atlas van Stolk te
Rotterdam bevindt zich een prent waarop
is afgebeeld hoe verheugd de inwoners van
(Oud-)Gastel waren toen de aftocht van de
Fransen een feit was. Zij hadden wel aan
den lijve de aanwezigheid van Franse troe
pen gevoeld.
Eva Lassing-van Gameren
