Muzikaal tintje aan algemene
ledenvergadering Rabobank Middelhamis
Cursus geologie
OPEN BRIEF n.a.v. huisartsenpost
Ruim 2000 als tussenstand van de
Ouddorpse ClOOO kassabonnenactie
Géén bestuurder, wél een bierflesje...
EHAifDen-lffEUWS
Ingezonden:
Schotejil toont progressie op
schoolslag recordwedstrijd
PAGINA 5
DINSDAG 15 OKTOBER 2002
Na kennis genomen te hebben van de publi
caties naar aanleiding van de opening van de
Huisartsenpost te Middelhamis op 1 oktober
2002, moet mij het navolgende van het hart:
In de eerste plaats blijkt uit de opmerkingen,
die zijn gemaakt door de heer Boer, direc
teur van de verzekeraar OZ Zorgverzekerin
gen, dat de huidige huisartsengeneratie niet
meer 24 uur per dag voor de patiënten klaar
wil staan.
Dit wetende, kan de conclusie getrokken
worden dat kennelijk de zorg voor de patiënt
niet op de eerste plaats komt en dat men voor
gelijkblijvende betaling minder service wil
gaan bieden (zoals reeds in mijn eerste brief
is opgemerkt).
In de tweede plaats wordt er in het artikele
van de Nederlandse Patiëntenvereniging ge
wag gemaakt, onder het kopje: 'Extra Kos
ten?':
Citaat: "dat in een dunbevolkt gebied als
Goeree-Overflakkee de afstand tot de post
relatief groot is. Anders gezegd: Er is een
klein aantal patiënten dat gebruik maakt
van de voorzieningen". Einde citaat.
Men gaat er kennelijk van uit, dat hoe verder
de post van de patiënt verwijdert is, hoe min
der er gebruik van gemaakt wordt. Dit is
geen serviceverlening, om van uitbreiding
van service maar helemaal niet te spreken,
maar een regelrecht ontmoedigingsbeleid.
Bovendien moet geconcludeerd worden dat,
omdat er kennelijk weinig patiënten buiten
de normale uren gebruik maken van de
medische, spoedeisende hulp, waar uiteraard
de huisartsenpost voor is opgericht, het bij
zonder meevalt met de werkdruk van de
huisartsen in de regio.
Als men dan verder bedenkt dat de ene arts,
die de post buiten de normale uren gaat be
mannen, de spoedgevallen van 22 artsen
moet waarnemen, hoe 'fris en wakker' kan
deze arts na een weekend zijn eigen patiën
ten op maandagmorgen weer ontvangen?
Uit de woorden van de heer Boer blijkt dat
hij, zonder het zich bewust te zijn, diegenen,
die kritiek hebben op de huisartsenpost,
gelijk geeft.
Het is voor de patiënten een hele troost dat
de dokter, die 's avonds en in het weekend
voor de deur komt, gereden wordt door een
chauffeur in een auto, voorzien van een
blauw zwaailicht en een sirene.
Daarmee zal hij zeer zeker een stuk sneller
bij 'zijn' patiënten zijn dan met zijn eigen
auto.
Ten tweede staat er onder de kop: 'Spoed
eisende hulp', dat er voor spoedeisende hulp
niets verandert en dat men, als elke seconde
telt, altijd 112 moet bellen.
Hieruit volgt dat diegene die hulp nodig
heeft, ook nog eens voor doktertje moet gaan
spelen, om te bepalen of het gaat om een
spoedeisende, danwei een levensbedreigen
de situatie. Kennelijk weet men niet dat het
in de praktijk ook wel eens anders gaat, zoals
een inwoner van deze regio ondervond toen
hij in paniek 112 belde, omdat hij zo snel het
telefoonnummer van de huisarts niet kon
vinden en van 112 de vraag voorgelegd
kreeg of hij de huisarts al had gebeld.
Op het ontkennende antwoord volgde droog-
weg de mededeling dat hij eerst maar de
huisarts moest bellen. Ter verduidelijking:
het ging hier om een patiënt die, midden in
de nacht, getroffen was door een hersenin
farct.
En terde laat de NPV weten, graag te willen
vernemen wat de patiënten vinden van de
nieuwe huisartsenpost;
Citaat: "En dan niet alleen negatieve maar
vooral ook positieve ervaringen. Dit om zo
te waken voor een goede zorgverlening-
'Einde citaat'.
Laat een ding duideüjk zijn: Als men wil
waken voor een goede zorgverlening neemt
men de kritische kanttekeningen zeer ter
harte, want van kritiek kan men leren en als
gevolg van kritiek kan men eventuele verbe
teringen aanbrengen.
Positieve reacties bevestigen alleen maar de
bestaande toestand en dragen nooit bij tot
veranderingen c.q. verbeteringen.
Resumerend kom ik in de huidige situatie tot
de volgende conclusies:
1Geen prioriteit voor patiëntenhulp.
2. Mindere service van de kant van de art
sen, maar wel dezelfde beloning.
3. Hogere kosten voor de verzekeraar, het
geen maar één ding kan betekenen: hoge
re premies.
4. Er is geen enkele garantie dat de patiënt
op dezelfde dienstverlening kan rekenen.
5. Enorme kosten voor een insteUing, waar
van slechts weinigen gebruik zullen
maken.
6. Ondermijning van de volksgezondheid.
Ik vertrouw er op dat bovenstaande opmer
kingen en de eerder gepubliceerde brief stof
tot nadenken geven bij een ieder, die bij de
ontwikkehng van deze plannen betroldcen
was en dat bij nader inzien en heroverwe
ging het gezonde verstand zal zegevieren.
J. Heuser, Hazersweg 28,
3253 XG Ouddorp
Zaterdag hebben de zwemmers van z.c. De
Schotejil uit Middelhamis de progressie
getoond, die op grond van de verzette trai-
ningsarbeid van de afgelopen weken ver
wacht mocht worden. In het zwembad van
Recreatiecomplex 'De Staver' werd de jaar
lijkse recordwedstrijd schoolslag gezwom
men. De in totaal 95 licentiehouders en
recreatieve zwemmers kwamen tot 125 per
soonlijke tijdverbeteringen, waaronder een
4-tal clubrecords. Voor 10 jarige Esmee
Koedoot waren er 2 clubrecords te vieren.
Op de 50m schoolslag zwom zij naar een tijd
van 42.86, terwijl de 200m schoolslag haar
met de onwaarschijnlijk snelle tijd van
3.18.95 eveneens een clubrecord opleverde.
In de categorie onder 12 jaar waren er
clubrecords voor Sebastiaan Rosendaal bij
de jongens en Anne Volwerk bij de meisjes
op de 200m schoolslag in resp. een tijd van
3.24.79 en 3.34.54.
Ellen van Koppen
neemt samen met Jas
mijn en Wouter de
mand in ontvangst,
(foto: DKS)
OUDDORP - De gelukkige winnares van de levensmiddelenmand, die door Cl OOG-Van
den Hurk in Ouddorp voor de vierde maal ter beschikking is gesteld, is ditmaal gewon
nen door Ellen van Koppen. Samen met haar kinderen Jasmijn en Wouter nam zij zater
dagmorgen de mand in ontvangst van chef Kruidenierswaren Coen Sperling. De
opbrengst van de kassabonnenactie was deze week 516,81Het totale bedrag dat inmid
dels voor de kinderhoek in de nieuwe bibliotheek is bijeengebracht, bedraagt 2317,61.
De actie duurt nog tot eind oktober. ledere week wordt een levensmiddelenmand ter
waarde van 20 euro verloot onder de ingeleverde kassabonnen.
Een voor de Schotejil positieve ontwikke
ling was het onverwacht goed presteren van
een aantal debuterende nieuwe zwemmers,
die zich stevig wisten te nestelen tussen de
'gevestigde orde'.
Zo zwom de 9-jarige Melanie van Gemert op
de 50m schoolslag een tijd van 49.88, waar
mee ze 2e werd achter Esmee Koedoot in de
leeftijdscategorie tot 10 jaar. De 3e plaats op
deze 50m was voor Whitley Vorstenbosch in
50.07. Bij jongens was er een vergelijkbare
ontwikkeling. Op de 50m schoolslag onder
10 jaar werd Martijn Buth Ie in een tijd van
53.25. De 2e plaats was voor Eldin Krijgh
(9) in een tijd van 56.32, terwijl Glenn Mijn-
ders (10) met 56.77 in zijn debuutwedstrijd
meteen de 3e plaats opeiste
Bij de meisjes tot 12 jaar werd Anne Vol-
werk Ie op de 50m schoolslag in 43.48,
gevolgd door Gerriette Stolk (46.61) en
Monique Geldof (47.00). Bij de jongens tot
12 jaar was het goud voor Sebastiaan
Rosendaal (11) in 43.16 en werd Johan van
Nimwegen (11) 2e in 43.87. De 12-jarige
Mark Nolet werd 3e in 48.03. Op de lOOm
schoolslag in de categorie tot 12 jaar bij de
meisjes werd de 11-jarige Mareille de Gast
verrassend Ie in 1.47.33. Joliza van Nimwe
gen (9) eindigde op deze lOOm schoolslag
op een 2e plaats in 1.50.47, terwijl Melanie
van Gemert een tijd zwom van 1.51.08,
waarmee ze 3e werd. Op de lOOm school
slag bij de jongens won Jelle Steenhuis (11)
in een tijd van 1.47.60. De 2e en 3e plaats
waren voor Jordy de Groot (1.48.52) en
Mark Nolet (1.48.72).
In de oudere categorieën was er bij de meis
jes o.a. voor Rhiana van Kempen (13) succes
op zowel de lOOm als de 200m schoolslag.
De lOOm won .zij in een p.r. van 1.28.17 en
op de 200m eindigde zij in een debuuttijd
van 3.16.41 op de 2e plaats. Ook bij de jon
gens ging het er spannend aan toe. Op de
lOOm zwom Willem Joppe (16) naar
opnieuw een mooie winnende 1.19.99, ter
wijl de even oude Piet-Jan van Zoest
(1.21.63) 2e werd en de 3e plaats werd
gedeeld door Thijs Tromper (15) en Leander
Jongejan (15), die beiden 1.21.78 zwom
men. Dezelfde zwemmers deden ook op de
200ra van zich spreken. Willem Joppe zwom
2.56.19, Leander Jongejan vervolgens
2.58.43 en Piet-Jan van Zoest eindigde op
3.01.63. De laatste twee beiden met tijdver-
beteringen van ca. 30 seconden.
Bij de dames won Willemijn Veltman (18)
de 200m schoolslag in 3.10.51.
Bij de allerjongsten in de leeftijd tot 8 jaar
werd 25m schoolslag gezwonmien. Bij de
meisjes waren Natalja Vorstenbosch, Lian-
nora van 't Zand en Kimberley v.d. Heerik
de medaille winnaars, terwijl bij de jongens
Annegies van 't Zand, Sven Koedoot en
Mico Pavlovic de resp. plaatsen 1-2-3 opeis
ten. Geen ereplaats maar toch vermeldens
waardig zijn tenslotte nog de tijd verbeterin
gen op de 200m door Iris Oostdijk (6 sec),
Rianne Noordijk (10 sec), Eveline Hagoort
(8 sec) en Niels Albrechts (13 sec).
Op woensdag 9 oktober jl. organiseer
de Rabobank Middelhamis haar
jaarlijkse algemene ledenvergadering
in 't Prieel van Recreatiecentnun 'de
Staver' te Sonunelsdijk. Bijna 150
leden bezochten deze avond. Na de
reguliere agenda verzorgden de heer
en mevrouw W.B. Soeters, grondleg
gers van het Meekrap Openlucht
theater, een levendige presentatie over
het Meekrapproject. Na afloop van de
vergadering ontvingen alle aanwezi
gen de Meekrap Live CD.
Dialoog tussen leden en medewerkers
De heer H.A. Mijs, voorzitter van het
Bestuur, opende de avond met een woord
van welkom. Dit keer was er vooraf aan de
vergadering een warm en koud buffet klaar
gemaakt, zodat alle leden voldaan aan de
vergadering konden beginnen. Na het buffet
sprak voorzitter Mijs de aanwezige leden
toe: "de algemene ledenvergadering neemt
binnen de coöperatie een bijzondere plaats
in. Het is een gelegenheid om de dialoog tus
sen leden en medewerkers te behouden." De
heer Mijs legde in zijn speech de nadruk op
het 100-jarig bestaan van Rabobank Middel
hamis, de voorbereiding van de overgang
naar de euro, het terugtreden van de heer
W.A. Coremans als algemeen directeur en
de modernisering van de bankhal.
Stijging balanstotaal
Na de heer Mijs lichtte algemeen directeur
de heer drs. M.J. de Nijs de jaarcijfers van de
bank toe. De heer De Nijs bracht de compli
menten over aan de heer W.A. Coremans, hij
is immers degene die verantwoordelijk is
voor de jaarcijfers 2001. Het balanstotaal is
met 24 miljoen gestegen en ook de netto
winst steeg met 3,3% ten opzichte van het
jaar 2000.
In memoriam: de heer P.A.M. Haver-
mans
De heer J.B. van Gerdingen stond stil bij het
overlijden van de heer P.A.M. Havermans.
De heer Havermans was ruim 15 jaar lid van
de Raad van Toezicht, waarvan 10 jaar als
voorzitter. "Bij het horen van het bericht was
de Raad van Toezicht geschokt, verbijsterd
en met stomheid geslagen," aldus de heer
Van Gerdingen. De heer Havermans had een
goede conditie, geen berg was hem te hoog.
Van Gerdingen wenste mevrouw Havermans
en de kinderen veel sterkte in dit verUes.
Ook ging Van Gerdingen in op de opvolging
De heer en mevrouw Soeters tijdens hun eenparig optreden.
van het voorzitterschap van de Raad van
Toezicht. Zelf is hij aangesteld als voorzitter
en de heer A. Robijn zal toetreden als lid van
de Raad van Toezicht. De heer Robijn heeft
al eerder een bestuursfunctie bij de Rabo
bank bekleed.
Meekrapproject: bundel kennis,
kracht en kunde
Na de reguliere agenda verzorgden de heer
en mevrouw Soeters uit Nieuwe Tonge een
uitgebreide en zeer interessante presentatie
over het Meekrapproject. Immers, als grond
leggers en schrijvers van het muziektheater
stuk 'Meekrap, alles heeft zijn uur en ieder
ding onder de hemel zijn tijd" kan niemand
de achtergronden van dit project beter schet
sen dan zij. Een productie, die in twee ach
tereenvolgende jaren 11 uitverkochte voor
stellingen beleefde. De heer en mevrouw
Soeters kwamen op het idee van het stuk
door de sloopwerkzaamheden van de voor
malige meestoof aan de Duivenwaardsedijk
in Nieuwe Tonge. Min of meer gelijktijdig
werd de laatste meestoof op het eiland, de
Onverwacht in Ouddorp, vervangen door
een appartementencomplex in dezelfde con
touren als de oude meestoof.
Langzaam ontstond de Stichting Openlucht
theater Goeree-Overflakkee, die vanaf het
allereerste begin tot en met de voorstellingen
gezorgd heeft voor draagkracht en daad
kracht. Dankzij financiële steun van de pro
vincie Zuid-Holland, de vier eilandelijke
gemeenten en van vele sponsors, waaronder
de Rabobank, is het project tot stand geko
men. 45 toneelspelers, 25 koorleden, 22 kin
derkoorleden en 30 orkestmusici moesten
worden aangekleed en opgetuigd.
Het motto, dat in het hele proces nadrukke
lijk aanwezig was, luidt: bundel kennis,
kracht en kunde. Dit motto ligt ten grondslag
aan het succes van het meekrapproject. Het
theaterstuk Meekrap leidde tot verschillende
nevenprojecten, waardoor de bevolking in
brede zin bij het onderwerp betrokken kon
raken. De opzet bleek zeer effectief. Ieder
een weet nu weer wat meekrap is, in tegen
stelling tot vier jaar geleden!
Live optreden
Na deze presentatie speelden de heer en
mevrouw Soeters op de piano samen enkele
fragmenten uit het Meerkrapstuk. Na afloop
van de vergadering ontvingen alle aanwezi
gen de Meekrap Live CD. Hierna was er nog
een informeel samenzijn met een drankje
erbij. Rabobank Middelhamis kan terugkij
ken op een zeer geslaagde algemene leden
vergadering 2002.
Op aanvraag van ouders van de kinderen
die de cursus fossielen en mineralen
gevolgd hebben, heeft de Volksuniversiteit
Hellevoetsluis nu ook een cursus geologie
voor volwassenen georganiseerd. Heeft u
een steen of fossiel uit uw vakantie meege
nomen en u wilt weten wat het is, neem
deze dan mee! Er wordt natuurlijk ook op
de algemene geologie ingegaan, maar ver
der is de opbouw zodanig dat elke les ein
digt met de praktijk, het openhakken van
stenen, eenvoudig sUjpen e.d. U gaat nooit
met lege handen naar huis! De cursus wordt
afgesloten met een bezoek aan de steen
groeve in Limburg (Hemelen - Groeve 't
Rooth) in mei/juni 2003. Heeft u iets met
stenen, schrijf u dan in!
Datum: zaterdag 2/9/16/23 november
Tijd: 10.00 tot 12.00 uur.
Duur: 4 lessen.
Locatie: VU gebouw Hellevoetsluis
Docent: dhr. Rob Mostert, voorzitter GEA
(Geologische Activiteiten Kring
Rotterdam).
Kosten: 31,-(VU-leden)
35,- (niet-leden)
Opgave: Jan Lageweg
Tel. 312387 (na 21.30 uur, ook in
't weekend).
Rond kwart \ooï eli', afgelopen zaterdagavond, werd de brandweer van Middelhar-
nis gealarmeerd voor een personenauto in de sloot langs de Lange weg N215. Ter
plaatse bemerkten hulpverleners echter dat de auto, keurig afgesloten en met de neus
naar beneden, in de sloot was 'geparkeerd', terwijl van de bestuurder geen spoor te
bekennen was. De technische ongevallendienst stelt een nader onderzoek in. In de
auto werd alvast een leeg bierflesje gevonden...
-25-
"De commissaris heeft nog gebeld, hoe je het maakt. De
heb gezegd dat je al tien uur sliep als een os. Hij heeft
gevraagd of ik wilde bellen als je in staat bent hem te
woord te staan. Dan komt hij je even ophalen. Het is
belangrijk voor het onderzoek, zei hij."
"Da's goed mam, bel maar even." Eigenlijk vindt hij
het wel fijn om hier niet te hoeven blijven zitten. Dat
geeft tenminste wat afleiding. Toen hij wakker werd
heeft zijn moeder alles verteld. Van de achtervolging
van de vluchtende boot door de Albatros en de moge
lijkheid dat alle opvarenden zijn omgekomen. Samen
hebben ze gehuild en gebeden.
Even later stopt een witte poUtiemercedes voor het
huis.
"Commissaris, weet u zeker dat John..., dat John...",
hij durft zijn zin niet af te maken en bijt op zijn lip.
De commissaris kijkt hem aan en schraapt zijn keel.
"We kunnen nog niets met zekerheid zeggen, Leonard.
Er is inderdaad een kans dat je vriend bij de explosie is
omgekomen. Maar één ding is vreemd. We hebben tot
nu toe nog geen enkel spoor van slachtoffers kunnen
vinden. En dat terwijl we snel na de explosie ter plaat
se waren met een onderzoeksvaartuig en helikopters.
We weten nog niet wat dat betekent, maar we hebben
tot nu toe gelukkig geen zekerheid dat John, of iemand
anders aan boord was toen het schip explodeerde. Aan
de andere kant weten we zeker dat er geen enkel schip
bij hen in de buurt is geweest tijdens de achtervolging,
dus ze hebben niet kunnen overstappen. Dat hebben de
radarbeelden duidelijk gemaakt. En de kans dat ze
zwemmend de kant hebben bereikt is vrijwel nihil.
Daarvoor is de afstand te groot. Wel zal een team het
strand van Oostvoome afstropen om te zien of daar
nog sporen aangespoeld zijn. Ik kan je dus geen ant
woord geven op je vraag. Ik begrijp je verdriet, jongen.
En ik weet hoe moeilijk dit gesprek voor je is, na alles
watje hebt meegemaaJct. Toch wil ik je vragen zo goed
mogelijk te antwoorden en te proberen om dingen zo
goed mogelijk te herinneren. Dat is voor het onderzoek
ontzettend belangrijk. Wil je dat proberen, Leonard?"
Leonard knikt.
"Oké, dan zal ik je eerst kort vertellen wat we al te
weten zijn gekomen, vervolgens mag jij je verhaal ver
tellen en zullen we je heel wat vragen stellen. We
weten imniddels dat er een bunker in het duingebied is,
waarvan vrijwel niemand het bestaan afwist. Die bun
ker hebben jullie op één of andere manier ontdekt, dat
zullen we zo wel horen. Die bunker werd door een voor
ons bekende intemationaal opererende bende gebmikt
als wapenopslag en transportoverslagplaats. De explo-
sievenopraimingsdienst heeft de hele bunker onder
zocht en heeft naast ontzettend veel wapentuig een
loden kist met razend gevaarlijk spul gevonden: afge
werkt plutonium. Waarschijnlijk uit een oude Russi
sche kernreactor."
Leonard fronst zijn wenkbrauwen. "Afgewerkt pluto
nium", mompelt hij verbaasd.
"Ja. En zoals je misschien wel eens gehoord of gelezen
hebt, kan dat spul gebmikt worden voor het maken van
kernwapens. We weten niet precies wat ze met dat spul
van plan waren, maar het ziet ernaar uit dat ze het naar
het buitenland wilden smokkelen, waarschijnlijk naar
Zuid-Amerika, Afrika of het Midden-Oosten. Daar be
vinden zich een aantal regimes die dolgraag over kern
wapens willen beschikken. Het spul was trouwens vei
lig verpakt in een driewandige loden kist, die geen stra
ling doorlaat, dus daar hoefje je geen zorgen over te
maken. We hebben de gearresteerde bendeleden al uit
gebreid verhoord, maar zij weten waarschijnlijk niet
eens dat er plutonium in de bunker zat. De enige die
daar van op de hoogte moet zijn geweest is de bende
leider, die helaas is ontsnapt."
"Was dat de Sik?"
"De Sik? Je bedoelt de man met het baardje?"
"Eh ja, die bedoel ik. John en ik noemen hem de Sik."
De commissaris glimlacht. "Dat klopt ja, jullie Sik is
bendeleider. Hij is een gevaarlijk intemationaal terro
rist die niet alleen de Nederlandse politie, maar zo"n
beetje alle korpsen uit heel Europa al jaren te slim af is.
Hij is Nederlander van geboorte, maar heeft rondge
zworven in Afrika en het Midden-Oosten en is specia-
Ust op het gebied van wapen- en mensensmokkel. In
Nederland is hij voor het laatst gesignaleerd in de tach
tiger jaren, maar toen werd de grond hem hier te heet
onder de voeten. Sindsdien is hij spoorloos verdwenen,
en zelfs Interpol heeft hem niet kunnen traceren. En ik
moet zeggen dat we alleen dankzij jouw meesterlijke
foto in staat zijn geweest hem te identificeren. Hoe je
die gemaakt hebt wil ik zo ook graag van je horen, dat
begrijp je wel."
De commissaris laat enkele momenten stil en vervolgt
dan: "Dit is op het moment alles wat we weten. De
belangrijkste vraag is nu: Zijn ze nog in leven? En zo
ja, waar zijn ze dan? Een onderzoeksteam van twintig
rechercheurs probeert die vraag te beantwoorden.
Daarnaast willen we graag de herkomst en bestem
ming van het plutonium achterhalen en eventuele
andere bendeleden op het spoor komen. Daar houden
zich op dit moment vijf rechercheurs mee bezig. En nu
aan jou de vraag: Hoe zijn jullie op het spoor van de
bunker gekomen en wat heeft zich daar allemaal afge
speeld?"
Leonard vertelt hoe ze via de oude kaart op het spoor
van de bunker zijn gekomen en van hun eerste ont
moeting met de Sik, de ontdekking van de uitzichtpost
in de boom en het maken van de foto. Af en toe schudt
de commissaris zijn hoofd van verbazing.
"Waarom ben je niet direct naar huis gegaan om de
politie te waarschuwen toen John gepakt werd?"
"Eh, dat weet ik eigenlijk niet. Daar heb ik niet aan
gedacht. Ik dacht meer zoiets van: Als ik John maar
vrij krijg. Maar ik begrijp nu wel dat dat absoluut niet
verstandig was. Zeker niet toen we allebei opgesloten
zaten in die bunker."
Leonard moet veel vragen beantwoorden over hun ver
blijf in de bunker, ^elke mannen heeft hij gezien door
het luikje en de schietgaten. Hoe die er precies uitza
gen, welke wapens ze droegen. De ontsnapping en de
hernieuwde confrontatie met de Sik, waarbij John weer
gevangen werd genomen en zijn eigen gevangenne
ming zijn zeker een uur lang het onderwerp van
gesprek. Minutieus legt een agent alle gegevens vast.
Het aantal vragen is ontelbaar.
Uiteindelijk zet de commissaris er een punt achter.
"Prima werk jongen, je hebt ons goed geholpen. Je ver
slag is duidelijk, maar de risico's die jullie genomen
hebben zijn echt onverantwoord. Ongelooflijk." Nog
maals schudt hij zijn hoofd en staat op.
"Ik breng je even temg. Ik rijd trouwens nog even
langs Verhoef, om te kijken hoe zij het maken. Ga je
nog even mee?"
Leonard knikt. Hij ziet er vreselijk tegenop om naar
Verhoef te gaan, en is blij dat hij nu samen met de com
missaris kan gaan, maar het bezoek valt erg mee. Hoe
wel John's vader en moeder vreselijk verdrietig zijn en
tussen angst en hoop leven, zijn ze blij Leonard te zien
en willen ze alles weten wat de jongens hebben mee
gemaakt.
Als Leonard weer thuis wordt gebracht is hij doodmoe.
(wordt vervolgd)
