Oi^elbespeling
Verhage
Echtpaar Poortvliet-Wisse 60 jaar gehuwd
Woord
Daad
Drukwerk nodis?
Honden en paarden
Juli 2002: vrijwel normale temperatuur,
aan de sombere kant en nat
Roparun in 2003
toch naar Parijs
Goeree Overf lakkee
Goeree Overf lakkee
Zierikzee - Morgen, 21 augustus
hoopt Rinus Verhage een concert te
geven op het monumentale Kam en
Van der Meulen orgel van de Nieu
we Kerk te Zierikzee. Het concert
begint om 20:00 uur.
Het programma is:
Toelichting
Weerpraatje
Zonuren
Hevig buien
P.V. De Trekvogels
P.V. De Trekvogels
P.V. De Combinatie
Drukkerij Gobr. de Waal
kan het U leveren!
Telefoon (0187) 471020
De toegangsprijs (inclusief koffie na afloop)
is 5 Euro voor volwassenen en 3 Euro voor
65 plussers en scholieren. Kinderen tot en
met 12 jaar mogen gratis naar binnen.
1Ciacona in d J. Pachelbel
(1653-1706)
2. Partite diverse sopra "O Gott, du frommer
Gott" J.S. Bach
(1685-1750)
3. Trio in F J.L. Krebs
(1713-1780)
4. Praeludium et Fuga in c
F. Mendelssohn
(1809-1847)
5. Trio over "Jesu, meine Freude"
E.F. Richter
(1808-1879)
6. Fantasie in f J. Worp
Maestoso, Adagio, Tempo I - Fuga
(1821-1891)
1. De Ciacona is een compositievorm die
afkomstig is uit Spanje. Het is een matig
langzame dansvorm in een driedelige maat
soort, die gekenmerkt wordt door een basso
ostinato (een zich herhalend basthema)
waarboven een groot aantal variaties klin
ken. Pachelbel koos voor een zeer eenvou
dige basthema dat bestaat uit de noten
d-e-f-g-a en dat per variatie twee keer voor
komt. In totaal Idinken er 17 variaties waar
bij de laatste gelijk is aan de eerste.
2. De koraalpartita van Bach kan gedateerd
worden rond 1707/1708 toen hij werkte in
Mühlhausen en is duidelijk geïnspireerd
door de composities van Böhm wiens wer
ken Bach in de jaren 1700 tot 1703 in Lüne-
burg had leren kennen. J. Heermann was de
dichter van het lied en Bach volgt in zijn 8
partita's met zijn muzikale retoriek de 8
coupletten van het lied op de voet. De 9e
partita is een later toegevoegde doxologie
(lofprijzing: Ere zij de Vader en de Zoon en
de HeiUge Geest).
3. "In meinem Bach gibts nur ein Krebs" is
een uitspraak van Bach over zijn meester-
leerling Krebs. Op de prachtige fluiten van
het Kam en van der Meulen orgel klinkt het
trio heel galant en sierlijk en het gevoelige
oor hoort al de muziek van bijvoorbeeld
Haydn of Mozart aankomen.
4. Dit Praeludium en Fuga schreef Men
delssohn in 1837 en droeg hij op aan zijn
vriend T. Attwood die organist was in Lon
den. In deze tijd verandert de positie van het
orgel; naast de limrgische functie krijgt het
ook steeds meer een plaats als concertins
trument. Het fenomeen "orgelconcert" ont
staat in deze tijd. Parallel aan deze ontwik
keling zien we ook een "Renaissance"
plaats vinden van de oude muziek. Exem
plarisch hiervoor is de eerste uitvoering na
de dood van Bach van diens Matthaus Pas
sion in 1829 o.I.v. Mendelssohn. Het orgel-
werk dat u vanavond kunt beluisteren is een
indrukwekkend Bach-achtig muziekstuk
waarbij vooral het fugathema extra verrast.
5. In 1843 werd in Leipzig het conservato
rium opgericht. De oprichter en eerste
directeur was niemand minder dan Men
delssohn. Hij bracht deze instelling tot gro
te bloei en wereldvermaardheid. Een docent
aan dit instituut was Richter, die - evenals
Bach - ook cantor was van de Thomaskerk
van Leipzig. In het trio over "Jesu, meine
1^
c
CD
03
O
3C-
IS»
Freude" vallen vooral de nog barokke arti
culaties op die illustreren dat de barokke
praktijken nog tot ver in de 19e eeuw
gemeengoed waren. De melodie klinkt
zowel in de tenor als in de sopraan.
6. De nederlander Worp studeerde aan de
conservatoria te Amsterdam en Leipzig. In
Leizig was zijn docent - u raadt het al - E.F.
Richter. Na zijn studie werd hij organist te
Edam, Almelo en tenslotte op het prachtige
Arp Schnitger orgel van de Martinikerk te
Groningen. Worp was en is vooral bekend
vanwege zijn koraalboeken; met name de
psabnvoorspelen klinken nog tot op van
daag in veel kerkdiensten. Hoewel er over
de kwaliteit van het een en ander beslist te
twisten valt, moet in ieder geval aan de
hand van de Fantasie die het programma
afsluit gezegd worden dat Worp zich in dit
werk een componist van allure toont.
Ten onrechte wordt deze compositie wei
nig uitgevoerd. Het eerste deel kenmerkt
zich door majestueuze opening en afslui
ting met een levendig fugatisch midden.
Het Adagio wordt opgebouwd vanuit een
soort modulerende "unendliche Melodie"
die in canon künkt tussen de sopraan en de
tenor (op een ander klavier gespeeld). Bij
het begin van het derde deel wordt even
teruggegrepen op het eerste deel, waarna al
gauw begonnen wordt met een imposante
dubbelfuga. Deze prachtige fuga - die wel
licht laat zien hoe goed Worp les heeft
gehad van Richter - vormt met zijn twee
thema's, die en afzonderlijk en gezamenlijk
behandeld worden, een grootse afsluiting
van deze Fantasie.
De organist
Rinus Verhage is alweer zo'n twaalf jaar
organist van de Nieuwe Kerk, te Zierikzee.
In deze periode verzorgde en organiseerde
hij diverse concerten in deze kerk en was
intensief betrokken bij de restauratie van
het orgel. Tevens werkte hij mee aan de eer
ste C.D. van het orgel na de restauratie en
presenteerde hij het instrument een aantal
keren voor de radio. Rinus Verhage studeer
de orgel (uitvoerend musicus), koordirectie
en kerkmuziek aan het Rotterdams Conser
vatorium bij resp. Arie J. Keijzer, Jan Eel-
kema en Barend Schuurman. Verder stu
deerde hij nog interpretatie bij Kees van
Eersel, organist te Goes. In 1979 was hij
prijswiimaar van het internationale Albert
In deze rubriek kunnen lezers hun zegje doen of
reageren op hetgeen ze in dit blad gelezen hebben.
Inzendingen mogen geen grotere omvang hebben dan
ca 400 woorden. De redactie behoudt zich het recht
voor om ingezonden tekst in te korten of niet te plaat
sen. Tevens draagt de redactie geen verantwoorde
lijkheid voor de inhoud van wat lezers schrijven.
Honden en paarden, daar gaat dit ingezon
den stukje over. Al jarenlang maken wij ons
druk over het feit, dat honden overlast bezor
gen met hun poep. Poep op alle plaatsen
waar wij het niet prettig vinden. Voor op de
stoep, op de straat, op het pad naar de kerk.
De hondenuitlaters staan erbij, kijken ernaar
en.doen niets en ruimen niets op. Velen
maken zich ontzettend druk over honden-
poepoverlast en terecht! Maar wat denkt u
van de paarden. Vele inwoners van ons
mooie eiland fietsen veel. Wat denkt u hoe
wij, als fietsers moeten laveren, op de fiets
paden en de parallelwegen, tussen de enor
me hopen paardenpoep. Hoe komt het toch,
dat niemand zich dmk schijnt te maken over
deze vele hopen. Waarom is een paardberij-
der niet verplicht deze vervuiling op te rui
men. Moeten wij als niet paardrijders dit dan
maar ervaren als normaaJ? Graag zie ik via
deze krant reacties over de feiten. Wij, als
fietsers, zullen namurlijk blijven fietsen
maar bij deze vraag ik hondenbezitters en
paardenberijders, op te ruimen, datgene, wat
overige weggebruikers als zeer vervelend
ervaren!
M. M. Kievit, Stellendam
Schweitzer Orgelfestival te Deventer. Naast
organist (ook te Oude Tonge en Stellendam)
is hij dirigent van drie koren en heeft hij een
bloeiende lespraktijk; diverse leerlingen
behalen diploma's en nemen met succes
delen aan concoursen. Naast het musiceren
en lesgeven is hij ook op parttime basis
directeur van de Muziekschool Goeree-
Overflakkee.
Een groot deel van de maand verliep
teleurstellend met wisselvallig, som
ber weer en temperaturen rond of
beneden het langjarig gemiddelde.
AUeen vanaf de 27e was er sprake van
een langere periode met warm en vrij
zonnig zomerweer.
Uiteindelijk kwam de gemiddelde tempera-
mur in De Bilt uit op 17,6 °C terwijl het
langjarig gemiddelde 17,4 °C is. Er werden
22 warme dagen (max.temp. tenminste 20,0
°C) en zes zomerse dagen (max. temp. ten
minste 25,0 °C) geregistreerd. De vijf laatste
dagen verliepen alle zomers, 29 en 30 juli
zelfs tropisch (max. temp. tenminste 30,0
°C). Gemiddeld telt juli 20 warme, zeven
zomerse en twee tropische dagen.
De landelijk hoogste temperamur van de
maand, 34,9 °C werd op 30 juli bereikt in
Westdorpe (Zeeland); de laagste tempera
tuur, 3,7 °C ,werd op 20 juU gemeten te Bel
de.
Het aantal uren zoimeschijn bedroeg lande
lijk gemiddeld 179 uren tegen 201 uren nor
maal. Vooral de eerste tien dagen van de
maand verliepen zeer somber. Gemiddeld
over het land scheen de zon slechts 32 uren
tegen 71 normaal. In De Bilt eindigde de eer
ste tien dagen met 31 uren zon op de vijfde
plaats in de rij van somberste overeenkom
stige tijdvakken sinds 1901. Op de eerste
plaats staat 1980 met 16 uren zon. Het
zomerse tijdvak aan het einde van de maand
verüep zormig. Op zowel 28 als 29 juH
scheen de zon zelfs gemiddeld over het land
ca. 13 uren. Het zonnigste KNMI-station
was Hoorn op Terschelling met 216 zonu
ren, het somberst was Arcen (Limburg) met
147 uren. In De Bilt werden 184 zonuren
geregistreerd, terwijl de zon daar gemiddeld
196 uren schijnt. Er kwam deze maand geen
enkele zonloze dag voor; het normale aantal
is twee.
Gemiddeld over het land was de maand nat
met 88 mm neerslag tegen een langjarig
gemiddelde van 70 mm. De hoogste maand
som op een KNMI-station werd gemeten in
Heino (Overijssel) met 143 mm. Westdorpe
tapte met 49 mm de minste neerslag af. In De
Bilt werd 97 mm geregistreerd tegen een
langjarig gemiddelde van 70 mm.
3 juli was een sombere, kille dag met veel
neerslag. Gemiddeld over het land viel 15
mm. Op 10 juli regende het in de oostelijke
helft van het land langdurig; plaatselijk viel
ruim 10 mm neerslag. Op 13 juli veroor
zaakten traag trekkende buien plaatselijk
grote hoeveelheden neerslag. Op het KNMI-
neerslagstation Temaard (Friesland) viel 73
mm. Op 30 en 31 juli trokken zware buien
van oost naar west over het land, op de 30e
plaatselijk vergezeld van zware windstoten.
Zeer lokaal viel uit de buien in korte tijd
ruim 50 mm neerslag en ontstond water
overlast.
Vorig jaar juli bedroeg in De Bilt de gemid
delde temperatuur 18,5 °C, de hoeveelheid
neerslag 87 mm en het aantal zonuren 216.
Normaal het langjarig gemiddelde over het
tijdvak 1971 - 2000
Bron: KNMI
HERKINGEN - Ze hebben elkaar ontmoet aan het Herkingense post-
loket: Elena Wisse en Comelis Poortvliet. Zij was kantoorhoudster en
hij was de postbesteller. "Zo zagen we elkaar elke dag en ja, toen
sprong op een bepaald moment de vonk over!" Het echtpaar was
afgelopen zondag precies zestig jaar gehuwd. Vaimiiddag dronk de
burgemeester van de gemeente Dirksland een bakje koffie in het huis
van het echtpaar aan de Klinkerlandsestraat in Herkingen. En een
dag eerder vierden zij met de familie en vrienden het heugelijk feit
met een feest in Ouddorp. Elena Poortvliet-Wisse (geboren te Zaam-
slag op 18 december 1920) en Cornelis Poortvliet (geboren te Dirks
land op 29 augusms 1918) ontvingen drie kinderen. Leen, Jaap en
Jan. Leen en Jaap, bij wielerfans wel bekend, wonen in Dirksland en
Oostburg (Zeeuws-Vlaanderen). De jongste zoon van het echtpaar is
tot groot verdriet verongelukt. De drie zonen zorgden voor acht klein
kinderen. Het echtpaar Poortvliet-Wisse heeft inmiddels ook vier
achterkleinkinderen en "de vijfde is op komst". Na korte tijd in Som-
melsdijk - tijdens de oorlog - en Dirksland gewoond te hebben ves
tigde het echtpaar in 1954 zich definitief in Herkingen.
Bovenstaande postduivenvereniging nam
op 17 augustus deel aan een wedvlucht
vanuit Strombeek. Afstand 104 km. In
concours waren 489 duiven die om 08.00
uur met Z.O. wind gelost werden. De eer
ste duif arriveerde om 09.12.43 uur en
haalde een snelheid van 1432.45 m.p.min.
De gedetailleerde uitslag luidt:
Comb. Grinwis-Alphen 1,12,25,26,28,49,
50,53,55,56,59,65,68,71,72,86,99,102,
116; A. Klijn 2,11,13,17,20,24,32,38,44,
83, 90, 92, 96, 108, 111, 114; M. A. Troost
3, 4, 7, 9, 15, 16, 42, 43, 45, 47, 57, 58, 75,
76, 77, 78, 79, 98; J. W. Nagtegaal 5, 40, 82,
103, 119; P. Mierop 6, 33, 34, 69, 73, 101;
Comb. Akershoek 8, 29, 36, 39, 100; Comb.
Grinwis 10, 14, 27, 35, 66, 74, 87, 89, 117;
J. Kievit Sr. 18, 85, 107; Joh. Grinwis 19,
22, 41, 60, 61, 88; P. Venneman 21, 30, 31,
63, 67, 70, 84, 94, 118; Comb. Pijl-Verhage
23, 105; Comb. Kievit-Bosland 37, 54, 64,
109, 113; A. Kievit 46, 48, 62, 81, 91, 110,
121, 122; J. K. van Wijk 51, 112; H. Kleyn
52, 80, 97, 120; J. H. Ju 93; W. Kievit 95,
106,115; L. Sperling 104.
Bovenstaande postduivenvereniging nam
op 17 augustus deel aan een wedvlucht
vanuit Sourdun. Afstand 366 km. In con
cours waren 416 duiven die om 07.10 uur
met Z.O. wind gelost werden. De eerste
duif arriveerde om 11.45.28 uur en haalde
een snelheid van 1328.43 m.p.min. De
gedetailleerde uitslag luidt:
Comb. Grinwis-Alphen 1, 3, 4, 6, 8, 9, 10,
13,18, 22, 28, 29, 30, 35, 36,42,43,45,49,
52, 53, 54, 63, 76, 80, 81, 85, 88, 90, 102,
104; H. Kleyn 2, 12, 31, 39, 47, 48, 66, 95,
100; A. Klijn 5, 24, 27, 50, 57, 58, 67, 70,
71, 77, 79, 84, 86, 92, 97; Comb. L. Krijger
Zn. 7,17, 75,101,103; J. K. van Wijk 11,
14,15,33,44,64, 68, 82, 87,93,98; A. Kie
vit 16, 51, 56,74, 83,94; J. H. Ju 19, 23, 32,
38, 59, 60, 72; Comb. Pijl-Verhage 20, 21,
25; Comb. Grinwis 26,37,40,46,61,65,89,
91; L. Speriing 34,78; P. Mierop 41,62, 69,
73; J. W. Nagtegaal 55; Joh. Grinwis 96; W.
Kievit 99.
Bovenstaande postduivenvereniging nam
op 17 augustus deel aan een wedvlucht
vanuit Strombeek. Afstand 95 km. In con
cours waren 711 duiven die om 08.00 uur
met Oostenwind gelost werden. De eerste
duif arriveerde om 09.11.26 uur en haalde
een snelheid van 1335.13 m.p.min. De
gedetailleerde uitslag luidt:
Mevr. Dubbeld 1, 27, 34, 42, 51, 54, 73 ,77,
93, 104, 109, 118, 163, 168, 171, 172; A.
Bestman 2, 3, 32, 36, 56, 67, 69, 84, 112,
140,175; C. V. d. Weide 4,29,35,44,46,72,
85, 89, 90, 115, 116, 119, 126, 130, 133,
149,150,155,159,160; J. Groenendijk 5,6,
7,9,10,11,14,22,23,26,40,41,43,52,59,
62, 65, 68, 71, 74, 75, 83, 86, 87, 94, 95, 96,
98, 102, 105, 114, 122, 124, 142, 144, 147,
166, 174; André v. d. Linde 8, 15, 17, 38, 39,
47, 97,143,158,165; I. Koese Zn. 12, 30,
31,49, 60, 61, 78, 79, 80, 99, 100, 123,177;
L. Barendrecht 13,18,19,20,21, 33,45,50,
55, 57, 63, 64, 88, 106, 107, 113, 120, 125,
131,132, 134, 135, 136,138, 139, 141,145,
148, 156; J. Jongejan 16, 70, 101, 103, 108,
lil, 121, 129,137, 146, 151,152,154, 157,
164; J. C. Horseüng 24, 66; M. de Blok 25,
169; D. Vroegindeweij Zn. 28,48,58,91,
92, 117, 127, 167, 170, 176; C. v. d. Bos
Zn. 37, 153; Comb, van Driel 53, 76, 82,
128, 162, 173; C. Kleyn 81, 110, 161, 178.
Bovenstaande postduivenvereniging nam
op 17 augustus deel aan een wedvlucht
vanuit Sourdun. Afstand 362 km. In con
cours waren 415 duiven die om 07.10 uur
met Oostenvrind gelost werden. De eerste
duif arriveerde om 11.55.21 uur en haalde
een snelheid van 1270.22 m.p.min. De
gedetailleerde uitslag luidt:
L. Barendrecht 1,2,11,14,26,28,29,36,43,
56,60,62,65,73,80, 85,88,91,98,99,100;
C. V. d. Weide 3,78; Mevr. Dubbeld 4,6,20,
27, 38, 39,42,49, 50, 51, 52, 53, 57, 58, 69,
77, 79, 94; A. Bestman 5, 8, 21, 24, 46, 96;
André v. d. Linde 7, 10, 18, 33, 34, 89, 102;
I. Koese Zn. 9, 12, 13, 15, 16, 17, 19, 47,
54, 66, 72, 74, 82, 84; D. Vroegindeweij
Zn. 22, 25, 31, 35, 37,41,45, 55, 61, 63, 64,
67, 71, 76, 86, 87, 93, 95, 101, 103, 104;
Comb, van Driel 23, 32,40,48,68,90, 97; J.
Groenendijk 30,44, 59,70,75, 81, 83,92.
Rotterdam - De Roparun, de langste
non-stop estafette loop ter wereld,
gaat in 2003 toch weer van Rotterdam
naar Parijs. Eerder was bekend
gemaakt dat de run in 2003 en 2004
van Parijs naar Rotterdam zou wor-
den gelopen.
Reden hiervoor was dat het tertein bij Dug-
ny, het Pare de la Coumeuve, gebruikt zou
worden voor de Wereld Expo 2004. Inmid
dels is bij de stichting Roparun de bevesti
ging ontvangen dat na het afgelasten van
deze Expo het terrein weer ter beschikking
is.
Hierdoor is de noodzaak om deze - twaalf
de - Roparun 'andersom' te organiseren
komen te vervallen. Vanaf mei dit jaar is er
door de organisatie gewerkt aan het omzet
ten van de loop. Hoewel nu de noodzaak van
het omdraaien van de runs is verdwenen zijn
ér tijdens deze voorbereidende werkzaam
heden wel positieve aspecten aan een loop
naar Parijs naar Rotterdam gevonden. Deze
mogeüjkheden, onder meer wat betreft de
verdere groei van het evenement, zullen in
de toekomst zeker verder worden bestu
deert. De Roparun heeft als doel het ophalen,
van geld voor palliatieve zorg voor kanker
patiënten. Aan de Roparun deden 183 teams
mee - waaronder een team van het eiland -
en werd er 2,5 miljoen euro opgehaald. In
tien jaar tijd is er in totaal ongeveer tien mil
joen euro bijeengebracht. Ook Hospice
Calando in Dirksland is gebouwd dankzij de
financiële bijdrage van de Roparun.
SOMMELSDIJK
-9-
Het laatste stuk is 'Winter' uit 'de vier jaargetijden'
van Vivaldi. Leonard luistert geconcentreerd naar zijn
favoriete stuk. Niet te geloven dat iemand erop komt
zoiets te componeren. Elke toon is precies de juiste en
volgt automatisch op de vorige. Het stuk heeft iets van
zelf sprekends, iets natuurlijks, alsof het gegroeid is
aan een muziekboom en de componist het alleen maar
heeft geplukt.
Nog nagenietend stappen ze de nog zwoele avondlucht
in. Boven hun hoofden schittert een heldere sterrenhe
mel. "Ga je mee nog even wat drinken?" vraagt John.
"Da's goed."
Op het terras in de tuin, bij het licht van de maan is het
nu heerlijk. John's moeder komt er ook nog even bij
zitten, en op gedempte toon voeren ze een gezellig
gesprek. Als de torenklok half twaalf slaat staat Leo
nard op. "Ik ga, anders ben ik te laat thuis." Hij wenst
de achterblijvers welterusten en springt op zijn fiets.
Het is heerlijk om tussen de korenvelden door naar de
duinen te fietsen. Niet lang nadat Leonard zijn fiets in
de schuur heeft gezet wordt het stü in het duinwach-
tershuis.
HOOFDSTUK 6
De gepantserde Mercedes legt de laatste kilome
ters af over een zanderige en stoffige weg. Die
pe kuilen en rotsblokken die de weg versperren
zijn meer regel dan uitzondering. In de zinderende en
dorre woestijn trekken de brede banden een spoor van
stof dat minuten later nog in de stille lucht hangt.
Mohanmied Al Yasser geniet van de koele lucht uit de
airco en van de herinneringen aan zijn gesprek met de
Grote Leider. Zijne excellentie is zeer tevreden over de
vorderingen van het project. Hij heeft zijn enthousias
me niet onder stoelen of banken gestoken, hem zelfs
bemoedigend op de knie geklopt en gezegd: "Ik wist
wel dat het bij jou in goede handen zou zijn:"
Het laatste bericht is ook positief. Alles ügt gereed om
verscheept te worden, het schip bereikt binnenkort de
plaats van bestemming en zal het materiaal opladen.
Alles is veilig en doordacht. Vandaag bezoekt Moham
med de professor. Want hij houdt zich goed van alles
op de hoogte. Perfectie is het enige waar hij tevreden
mee is. Ik ben benieuwd.
De Mercedes nadert zijn doel. Voor hen rijst een zeker
honderd meter hoge rotswand steil omhoog. Hier gaat
de woestijn over in een rotsachtig berggebied. De
bestuurder kan slechts met de grootste moeite de laat
ste honderd meter afleggen. In de schaduw van de rots
wand zet hij de wagen stil. De overste haalt nog een
maal diep adem in de koele lucht en opent dan het por
tier, voorbereid op de klap van de hete woestijnlucht.
Terwijl hij uitstapt voelt hij het zweet al uit zijn poriën
opkomen. Zijn twee lijfwachten nemen links en rechts
positie van hem in. De chauffeur blijft bij de auto. Ze
lopen zo een heel smal paadje op dat steil tegen de rots
omhoog gaat. De lijfwacht die voorop loopt heeft een
touw om zijn middel geknoopt en geeft dit aan de
Overste. Deze haalt het door een stevige ring aan de
riem van zijn uniform en geeft het door aan de lijf
wacht die achter hem loopt. Zwijgend zwoegen ze het
pad op. het is slopend om met deze temperaturen zo'n
inspanning te verrichten, maar het doel is het wel
waard. Ze brengen hier een bezoek aan het ongetwij
feld best bewaakte en best verborgen wapenontwikke-
lingsinstimut van het gehele Midden-Oosten.
Vijfhonderd meter verder emdigt het pad in een spe
lonk. In de spelonk loopt een gang horizontaal de rots
in. Het is aardedonker. De Hjfwacht haalt een stevige
zaklantaarn van zijn riem en Ucht bij. Verderop in de
ruwe rotswand zit een stalen deur die toegang geeft tot
een kleine stalen ruimte, waar de drie forse heren net in
passen. In één van de wanden zit een luidspreker en
een knop. De hjfwacht drukt erop en even later klinkt
er een krakerige stem. De lijfwacht geeft antwoord, en
weer die krakerige stem. Stilte. Een zacht gezoem, en
langzaam zakt de stalen kooi me de drie mannen naar
beneden. De lift komt zeker vijftig meter lager uit in
een hel verlichte ruimte die eruit ziet als een fabrieks
hal. In de hoge ruimte staat een volledig machinepark,
draaiend. Maruien lopen af en aan met onderdelen,
elektrische heftrucks rijden zoemend met zwaar mate
riaal rond, felle Uchten beschijnen het tafereel.
De drie mannen worden opgewacht door een officier in
een wit uniform. Hij salueert eerbiedig, begroet hen
hartelijk en gaat hen voor naar een rustiger deel van de
ruimte. Daar is een apart, geluidsdicht laboratorium
gemaakt. Het doel van hun reis.
In het laboratorium wacht de professor hen al op. Hij
schudt de Overste de hand en maakt een lichte buiging.
De Overste komt direct ter zake: "En, waarde profes
sor, vordert uw onderzoek naar wens?"
"Zeker Overste, de testen die we gedaan hebben zijn
zeer overtuigend. Ik ben er vrijwel zeker van dat we de
hele techniek onder de knie hebben. Komende week
doen we nog een paar kleine testjes en dan is het geheel
afgerond. Loopt u even mee? Dan kan ik u de behui
zing laten zien, die is al gereed." Even later staan ze bij
de zacht glimmende titaniumvorm van een soort
geweldige granaat. De slanke en puntige vorm eindigt
in een grote ronde uitlaat, de straalmotor. "Een pracht-
raket. Overste, speciaal ontwikkeld voor dit doel. het
bereik is vijf maal verder dan onze conventionele
raketten, en de besturing is zeer precies."
"Prachtig, want de lading is zeker vijfhonderd keer
zwaarder dan onze huidige raketten. Ze zullen opkij
ken als ze deze op hun dak krijgen", gromt de overste.
De professor grinnikt. "Ik heb begrepen dat we het
materiaal binnenkort kunnen verwachten, Overste?"
"Jazeker, het vervoer ligt op schema."
"Dan kuimen we de lading aanmaken en aanbrengen.
Het wapen moet nog voor nieuwjaar klaar kunnen
zijn."
Schitterend, het lijkt me een mooi nieuwsjaarscadeau
voor onze Grote Leider. Hij zal er erg blij mee zijn",
zegt de Overste ietwat dromerig. Ze praten nog een
half uur over de voortgang van het project en verlaten
dan de ondergrondse ruimte weer. De Overste is trots
op alles wat hij zag en hoorde. Deze ondergrondse
fabriek, dit laboratorium, onzichtbaar, vrijwel onbe
reikbaar, supergeheim. Fantastisch! En dat allemaal
onder mijn supervisie. Dit project gaat lukken. Alles
wat ik doe lukt! Voor hij echter weg kan zwijmelen in
deze zoete gedachten stappen ze de veertig graden hete
buitenlucht weer in en beginnen voorzichtig aan de
afdaling.
HOOFDSTUK 7
Langzaam kan je op het vochtige papier een sil
houet zien ontstaan. Met een tang pakt Leonard
het stuk papier uit de bak met vloeistof en legt
het in een andere bak. John volgt de verrichtingen van
zijn vriend met grote interesse. Even later hangt een
foto aan een knijper te drogen. Niet helemaal scherp,
een paar duindoomtakken lopen dwars over het beeld
maar de breedgeschouderde figuur is ondanks dat goed
te zien.
"Fantastisch, Leonard, helemaal niet zo slecht!"
(wordt vervolgd)
