Overdenking
Pro Life zorgverzekeringen presenteert
projectvoorstel voor Icennisoverdraclit
Drukwerk nodië?
uit de
Heilige Schrift
Woofd
Daad
I^^fiRMEUlii^,
HET
KIJKVENSTER
ifconcF
Samenwerken in palliatieve zorg:
Goeree Overf lakkee
Goeree Overf lakkee
pracht modellenboek
PAGINA 5
wus^
VRWDAG7JÜNI2002
Blik op kerk ^^y
en samenleving Cj
Waarnemer
4.
UOCHTURETEHINHOUO
mmMiGEMMü
Drukkerij Gebr. de Waal
SOMMELSDIJK
kan het U leveren!
Telefoon (0187) 471020
VtaTCIllüE KOElHaiT
UCaF SOPPEN
SaSUE EN UIISKE
EIEPEN BEViaaEN
Voorafgaand aan het Zorgcongres dat
afgelopen maandagavond in de Prins
Mauritsscholengemeenschap te Mid
delharnis werd gehouden, werd in
dezelfde school een besloten bijeen
komst belegd waarin het projectvoor
stel 'Pilot kennisoverdracht van hos-
picezorg in een netwerk' werd gepre
senteerd.
Ondersteuning Pro Life
Kennisoverdracht door
samenwerking
Stervenskunst
Straks qehoorteki
jdiq?
IS geooortenaartjes noaia'.
Langeweg 13, SOMMELSDIJK
Tel. (0187) 471020
- Bespreekbaar
- Politiek en recht
- De uitspraak
Dat de wereld en de samenleving veranderd
zijn na 11 september van het vorige jaar, of
na 6 mei van dit jaar, geloof ik niet. Dat de
terroristische aanval op het W.T.C, en de
moord op Pim Fortuyn gevolgen zouden
hebben, dat kon iedereen van tevoren op z'n
vingers uittellen.
We weten nu in ieder geval dat ook in ons
land moslims werden of worden opgeleid
om deel te nemen aan de jihad. Dat sta it vast
nu we met zekerheid weten hoe de twee
mannen uit Eindhoven in Afghanistan om
het leven zijn gekomen. En dat linkse
milieugroepen gevaarlijker zijn dan n.en tot
nog toe had gesuggereerd, is ook duidelijk
sinds bekend is dat Volkert van der G. de
vermoedeUjke moordenaar is van Pim For
tuyn. Dingen die voorheen afgedaan werden
als Indianenverhalen zijn tenminste weer
bespreekbaar geworden. En sinds belangrij
ke personen brieven thuis bezorgd krijgen
met kogels erin, en op grond daarvan over
heidsbescherming genieten, kunnen we ook
niet meer in slaap gesust worden met het
geruststellende Uedje dat het hier allemaal
zo'n vaart niet loopt...
Wat het nodige stof deed opwaaien was de
strafklacht die het advocatenduo Spong en
Hammerstein indiende. Zij hebben politici
en journalisten officieel aangeklaagd
wegens het aanzetten tot haat. Ze zouden
daarmee voldoen aan een wens van wijlen
Fortuyn zelf, die vond dat hij met zijn opvat
tingen eigenlijk vogelvrij verklaard was.
Alles mocht in dit land over hem gezegd
worden: hij was een populist en een fascist,
en zelfs een vergelijking met Adolf Hitler
was voor zijn tegenstanders niet te bar.
Anderen zeggen: Ja, maar Fortuyn zelf kon
er óók wat van! Hij heeft ook mensen die
zijn inzichten niet deelden aan de schand
paal gezet. Zoiets hoort nu eenmaal bij de
politieke discussie. En politiek en recht moet
je van elkaar scheiden.
Wat we wel kunnen constateren is dat in dit
land steeds vaker de rechter wordt ingescha
keld. Wie zich verongelijkt voelt, die stapt
meteen naar de rechter. Deze bizarre ont
wikkeling kan ertoe leiden dat de ene burger
de andere bestrijdt met rechtsregels die uit-
eindeüjk zijn bedoeld om wat orde te schep
pen in de samenleving.
Voor de rechter wordt het in dit geval moei
lijk om een uitspraak te doen. Want de media
zullen er als de kippen bij zijn om de rechter
van partijdigheid te beschuldigen. Terwijl,
als de rechter de zaak niet ontvankelijk ver
klaart, de kans groot is dat men de conclusie
zal trekken dat dus de ander straffeloos voor
rotte vis kan worden uitgemaakt.
^•'- /O Oio,
Deze vraag- en antwoordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer die er
kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu
ren aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8,3240 AA Middelharnis, met
in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door
deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
Op de verpakking van de vochtvreter die we
hebben gekocht staat dat men het zakje met
inhoud niet mag inademen. Betekent dit dat
de gebruikte stof erg schadelijk is?
Antwoord: Meestal wordt gebruik gemaakt
van calciumchloride. (calcium is kalk, calci-
umchloride een kalkzout) Dit wordt ook
gebruikt bij de bereiding van geneesmidde
len en in de conservenindustrie, hetgeen
voor u een bewijs kan vormen dat het niet
alleen onschadelijk is, maar bovendien juist
goed voor mens en dier moet zijn. In een
'vochtvreter' gaat genoemde stof een ver
binding aan met water resp. waterdamp en
dan ontstaat geleidehjk een andere chemi
sche verbinding en is de vulling van het
apparaat uitemdelijk uitgewerkt. Er ontstaan
heus geen schadelijke bijproducten geduren
de de tijd dat de waterdamp wordt aange
pakt. Mogelijk is natuurUjk wel dat per pro
duct toevoegingen worden gebruikt, die
mogelijk enigszins schadelijk zouden kun
nen zijn bij te intensieve inademing. Bij nor
maal gebruik hoeft u echter niet bezorgd te
zijn voor uw gezondheid.
Wat mag er wel in brandnetels zitten, dat ze
zo gezond zijn als 'men' zegt?
Antwoord: Brandnetels bevatten veel kalk,
ijzer en nog andere mineralen, maar het
belangrijkste is dat ze behoren tot de zeldza
me planten die ons veel vitamine D kunnen
leveren en die kan vooral de 50-plussers hel
pen in de strijd tegen de verradelijke botont-
kalking (osteoporose) omdat ze onmisbaar is
voor de juiste opname van kalk in ons
lichaam. Maar dan moet u die brandnetels
lüet koken, want dan vernietigt u te veel van
deze nuttige vitaminen.
In welke voedingsmiddelen zit de stof licori
ce? Is dit een E-nummer en is zoethout ook
een E-nummer?
Antwoord: Licorice of liquorice (Glycyr-
rhiza glabra) beter bekend bij ons als zoet
hout wordt in ons land ai eeuwenlang
gebruikt om lekker op te kauwen. Ook wordt
het al heel lang gebruikt in drankjes en pillen
tegen verkoudheid en aangetaste kelen. Het
voedingsmiddel wordt verder gebruikt in
snoepgoed zoals in allerlei soorten drop,
alcoholische dranken, tabak en cosmetica.
De plant is inheems in Zuid-Europa en Azië.
Licorize heeft geen E-nummer.
Vanwege het gevaar voor nitraat moet men
kroten niet opwarmen. Betekent dit dat men
beter geen gekookte kroten of groenten kan
kopen?
Antwoord: Bieten ofwel kroten worden
voorgekookt voor het gemak van de huis
vrouw, omdat ze zo lang moeten koken en
daarbij een onaangename geur verspreiden.
Daarom vond men vroeger in grote plaatsen
de bieten- of krotenkokers, die grote hoe
veelheden tegelijk gaar afleverden. Wie ze
kant en klaar in huis haalt, hoeft ze alleen
maar even op te warmen. In de zomer en
nazomer kunt u bij de groenteman gerust van
die losse voorgekookte bieten kopen, want
die zijn dan kort daarvoor op de akker
geoogst en hebben daardoor een laag nitraat
gehalte, precies als de gesneden bietjes in
potjes, die de bekende fabrikanten via krui
deniers en supermarkten aanbieden.
Gewaarschuwd is er uitsluitend voor pro
ducten met hoge nitraatgehalten en die
komen meestal 's winters en in 't vroege
voorjaar uit de broeikassen van kwekers die
graag hun gewassen sneller en groter willen
laten groeien door extra bemesting en
tnschakeUng van een aantal uren kunstücht
tijdens de nacht. In dat geval kan het nitraat
gehalte flink stijgen, precies als bij bleeksel
derij, postelein, raapstelen, radijs, spinazie,
gewone sla en veldsla uit de kassen van dgl.
beroepstelers. Wat betreft de groenten uit
eigen moestuin kunt u gerust zijn, die wor
den doorgaans niet overbemest of met axtra
kunstücht in de nacht kunstmatig opgefokt,
dus die kunt u beslistveiUg consumeren. De
meeste diepvriesgroenten uit de winkel wor
den bereid van 's zomers op de koude grond
gekweekte gewassen die minder nitraat
bevatten dan die uit de kassen. Het nitraat
zelf kan geen kwaad, maar wel het nitriet dat
daaruit kan ontstaan bij afkoeling en bewa
ring. Gekookte restjes kunnen daarom beter
niet bewaard worden, ook het gebruik van
het kooknat, waarin veel nitraat verzameld
is, voor de bereiding van soep of dgl. moet
beslist worden afgeraden. Bij groenten uit
pot of bHk is sprake van veel minder omzet
ting van nitraat in nitriet omdat ze snel zijn
afgekoeld, 's Winters kunt u nitraatrijke
groenten beter afwisselen met nitraatarme
producten en bij twijfel aan de herkomst, de
voorgekookte bietjes gebruiken voor een
rauwkostslaatje.
Hoe voorkom ik plasjes water op de koel
kast?
Antwoord: Met veel vochtige lucht in de
keuken is condens moeilijk te voorkomen.
Ventileer meer met afzuigkap of ventilator
en open (blijvende) luchtroosters. En leg een
handdoek over de koelkast, dan zet zich daar
minder damp af en wordt het condenserende
vocht uit de lucht opgezogen.
Nadat hij een nieuw balkonhek geschilderd
had, zei 4^ schilder dat wij het geregeld
moesten afsoppen. Wat kan hij daarmee
bedoelen?
Antwoord: MaandeUjks afsoppen van het
verfwerk buiten voorkomt aantasting van de
verf, en daarna van het hout, door de lucht
vervuiling en de zure regen. Neem dus lei
dingwater in plaats van regenwater voor dat
sopje.
Zijn schrijver en tekenaar van de strips over
Suske en Wiske dezelfde persoon?
Antwoord: Het is de Belg WiUie van der
Steen die de figuren bedacht en ging tekenen
en er de verhalen bij fantaseerde. Gezien het
grote succes is er een grote studio ontstaan,
waar onder zijn leiding tal van nieuwe strips
zijn ontworpen en uitgewerkt voor publica
tie m vele landen. De zaak staat onder lei
ding van Paul Geerts, die een tijdje geleden
een strip 'Het Witte Wief aan de historie
van het landgoed Kemhem bij Ede wijdde.
Ik ben zelf kippen gaan houden, maar vraag
me af hoe lang ik de vers gelegde eieren kan
bewaren.
Antwoord: Dat is niet op een dag af te bepa
len. Als u er een haan bij hebt, zijn de eieren
bevrucht en dan zullen ze bij kamertempera
tuur sneller bederven dan de onbevruchte
eieren die u in de winkel koopt en die u zult
rapen als er geen haan aanwezig is. Maar wat
de één nog best eetbaar vindt, acht een ander
al bedenkelijk. Men is het immers ook nooit
eens over 'verse eieren'. Velen vinden ze
pas op smaak komen, als ze zo'n dag of drie,
vier oud zijn. En zelfs een 'kakelvers'
gekookt ei riekt bij het pellen naar zwavel
waterstof. (H2S) Drie weken bewaartijd Ujkt
ons wel de uiterste termijn. In een (goed
afgestelde) koelkast, dus bij 4 a 5 graden,
kunnen vers geraapte eieren wel vijf tot zes
weken goed blijven. Alleen moeten ze dan
geregeld gekeerd worden, om te voorkomen
dat de dooier helemaal naar één kant zakt en
de luchtkamer te groot wordt.
Johannes 17:21 "Opdat zij allen één zijn,
gelijkerwijs Gij Vader in Mij, en Ik in U, dat
ook zij in Ons één zijn, opdat de wereld gelo-
ve dat Gij Mij gezonden hebt"
Christus' Kerk is één in Christus. Dat is niet
slechts een vrome wens. Dat is niet alleen
een hartelijk gebed. Dat is een machtige
reaUteit vanaf het eerste begin tot in de ein
deloze eeuwigheid.
Zo belijden wij het iedere zondag met de
woorden van de vroege kerk: "ik geloof één
heilige, algemene, christelijke kerk, de
gemeenschap der heiUgen".
Toch bidt de Heere Jezus om eenheid. Want
in Zijn Kerk op aarde is onderlinge eenheid
vaak ver te zoeken. En de wereld staat er bij,
en kijkt ernaar.
Wat is het erg dat persoonlijke twisten schei
ding maken tussen christenen. Wat is het erg
dat de een voor de ander de minste niet wil
zijn. Wat is het erg dat bijzaken opgeblazen
worden tot scheiding makende hoofdzaken.
Wie van Christus is, zal zoeken naar eenheid
met alle anderen die Gods Naam ootmoedig
vrezen. In het eigen dorp, op het eigen eiland,
in het eigen land, zelfs wereldwijd tot aan de
uiterste einden der aarde. Als een heiüge roe
ping, om Jezus' wil.
En toch, juist als het je gaat om Hem is een
heid op zich niet het hoogste doel. Eenheid
mag lüet ten koste gaan van Zijn waarheid.
De Heere Jezus bidt om eenheid in Hem, een
heid in het ware geloof, eenheid in het vaste
fundament van Zijn onfeilbare Woord.
Wie in het zoeken naar eenheid afwijkt van
de gehoorzaamheid aan Gods Woord heeft
het over een heel andere eenheid dan de een
heid waarvoor Christus bidt. Juist in deze
eenheid luistert het nauw. "De Heere kent
degenen die Zijne zijn, en een iegelijk die de
Naam van Christus noemt, sta af van onge
rechtigheid (2 Timotheüs 2:19)". Dat is
radicaler dan menigeen het horen wil. Want
je kunt niet omwille van de eenheid aan
vaarden wat de Koning van de Kerk ver
biedt.
En bovendien: welk getuigenis gaat er naar
de buitenwereld uit van christenen, van
gemeenten, van kerken die openlijk afwijken
van de gehoorzaamheid van Christus?
Ware eenheid is er alleen in Hem Die bidt:
"opdat zij allen één zijn".
Neemt u dit gebed werkeUjk serieus, van
welke kerk u ook bent?
Zoekt u eenheid, ook over kerkmuren heen?
Zoekt u déze eenheid?
"Ik ben een vriend, ik ben een metgezel van
allen die Uw Naam ootmoedig vrezen, en
leven naar Uw Goddelijk bevel... (psahn
119:32, ber.)".
Wapenveld
J.B. ten Hove, v.d.m.
Zorgverzekeraar Pro Life ondersteunt pallia
tieve en hospicezorg van harte en wil er alles
aan doen dat Nederland deze vorm van zorg
- zorg voor terminale patiënten en hun fami
lie - 'normaal' gaat vinden en dat zorgver
zekeraars het ook in hun pakket op gaan
nemen. Pro Life heeft daarom de hospice
zorg gewoon in haar zorgpoUs benoemd
(zowel ziekenfonds als particulier), evenals
bijvoorbeeld tandarts- en kraainzorg. Ook
steunt Pro Life een project waarin de erva
ringen van twee bestaande hospices voor
palliatieve zorg de basis en het uitgangspunt
vormen voor de overdracht van kennis en
ervaring aan nieuwe netwerken waarbiimen
palliatieve zorg verleend zal worden. Het
zou immers inefficiënt zijn als elke nieuwe
organisatie voor palUatieve zorg opnieuw
het 'hospicewiel' uit zou moeten vinden.
Om aan een en ander gestalte te geven heeft
relatiemanager Dolf Lok van Pro Life haar
nieuwe polisvoorwaarden waarin hospice
zorg expliciet is opgenomen - én het pilot-
projectvoorstel maandagavond gepresen
teerd en overhandigd aan CDA-Tweede
KamerHd de heer dr. A. Mosterd, aan de
voorzitter van de Projectgroep Integratie
Hospicezorg Jonkheer Beelaerts van Blok
land en aan mevrouw C. van Tol-Verhage,
directeur van hospice 'Kuria' te Amsterdam
en tevens voorzitter van de Associatie High
Care Hospices.
De Wereld Gezondheidsorganisatie om
schrijft palliatieve zorg als 'de continue,
actieve en integrale zorg voor patiënten en
hun naasten, door een multiprofessioneel
team, op het moment dat medisch gezien
geen genezing meer wordt verwacht'. Het
doel van palUatieve zorg is om voor deze
patiënten en hun naasten de hoogst mogelij
ke kwaliteit van leven mogehjk te maken, üi
dat ücht bezien zijn hospices een 'veilige
plaats' om te hjden - onlosmakelijk verbon
den aan de laatste levensfase - én om dat hj
den te verUchten, zo schrijft Pro Life in haar
projectvoorstel. Binnen die vorm van ster
vensbegeleiding vindt deze zorgverzekeraar
euthanasie niet passen. Namens haar citeer
de Lok ter verduideUjking prof. dr. G.A.
Lindeboom, die reeds in 1960 stelde dat de
bestemming van de medische praktijk (de
zorg in de breedte) typisch ethisch is. 'De
medische grondsituatie is overal daar waar
een zieke een arts om hulp vraagt. De zieke
is een mens die door zijn Uchameüjke of
Dolf Lok van Pro Life zorgverzekeringen overhandigt het pilotproject-voorstel
aan mevr. C. van Tol-Verhage. Links van haar Jonkheer Beelaerts van Blokland,
rechts Tweede Kamerlid dr. A. Mosterd.
geestelijke gesteldheid nood verkeert. Hij
vraagt in die nood de hulp van iemand, van
wie hij mag veronderstellen dat hij die geven
kan en wil. In de arts ontmoeten elkander
twee mensen: één die lijdt en één die tracht
te lenigen. Deze ontmoeting draagt een men
selijk - dus ook een zedelijk - karakter, dat
bepaald wordt door de eerbied en de liefde,
die men de ander als schepsel en beelddrager
Gods verschuldigd is', aldus Lindeboom.
"Een prachtig woord uit 1960, maar ook
voor de 21e eeuw", vindt Lok. "Pro Life wil
dat tot uitdrulddng brengen in haar intense
aandacht voor palliatieve en hospice zorg".
De behoefte aan en de vraag naar deze zorg
zal fors stijgen. Zowel de deskundigheid als
het aanbod zullen moeten worden aange
past/vergroot om in die stijgende behoefte te
kunnen voorzien. Daarbij zal samenwerking
noodzakelijk zijn. Ook maatschappelijke en
politieke ontwikkelingen stimuleren de
opbouw van regionale netwerken van pallia
tieve zorg. Alle high-care hospices in Neder
land maken deel uit van zo'n netwerk, maar
hun partners (ziekenhuizen, thuiszorg, ver
pleeghuizen, e.d.) beschikken in het alge
meen nog niet over de specialistische kennis
en ervaring van de hospices, dus verlenen
die op een andere wijze palUatieve zorg. Via
1^
c
c
o
QQ
00
o
00
ro
een pilotproject, waarbij twee high-care hos
pices zijn betrokken - 'Calando' te Dirks-
land en 'Rozenheuvel' te Arnhem - wordt
gestreefd om die specifieke kennis en erva
ring over te dragen en breder toegankelijk en
inzetbaar te m^en. Daarbij wil Pro Life een
stuwende kracht zijn.
Mevrouw Van Tol van de Associatie High
Care Hospices gaf aan heel blij te zijn met
zoveel steunbetuiging. "Met palliatieve zorg
komt het hart terug in de zorg"
Ook Tweede Kamerlid Mosterd vindt dat de
aandacht voor deze zorg moet worden ver
groot, ook in de politiek en bij de zorgverze
keraars.
En Jonkheer Beelaerts van Blokland sprak
zijn "hulde voor dit initiatief' uit. Met zijn
projectgroep zette ook hij zich naarstig in
voor netwerkvorming in de palliatieve zorg.
"Bij levenskunst moet je niet alleen denken
aan het leven in zijn ademtocht, maar ook
aan stervenskunst. Dan sta je er alleen voor,
al hoort 't ook bij het leven. Hospicevoor-
zieningen zijn de enige die die specifieke
zorg en behandeling geven die stervenden
behoeven. Dat is zorg op maat, toegesneden
op de behoefte van deze patiënt. 'Palliatieve
zorg'dit woord moet de politicus méér in de
mond gaan nemen. De behoefte eraan wordt
in de samenleving alleen maar groter, daar
moetje wat aan doen!"
Bij drukkerij
GEBR. DE WAAL Ugt een
voor u ter inzage.
Ook uw keus is er zeker bij
Bij tijdige bestelling snel gereed.
-44-
Duidelijk zagen ze dat er één persoon inzat, die toen hij
het geluid van de zacht tjoekende motorboot hoorde,
de auto uitkwam en zonder geluid te maken de koffer
bak opende. Er wordt geen woord gesproken in het
oude pakhuis. Ieder weet tot in de finesses wat zijn taak
is. Op de beide invalswegen naar het dorpje staan
tweemaal zes agenten. Zou de man op de kade kans
zien in z'n snelle auto te ontsnappen, dan zal hij toch
in de armen lopen van één van deze patrouiUes. Het
kan niet misgaan! Als ook de tweede man uit de motor
boot met een volle zak op zijn rug op de auto toeloopt,
komen de rechercheurs in aktie. Vier sterke staaflan
taarns zetten de Mercedes in helder Ucht. Even staan
de drie mannen als vastgenageld. Dan volgen de
gebeurtenissen elkaar in snelle volgorde op. Terwijl
het 'Halt poütie' nog over de kleine kade klinkt, smijt
de man die aan het roer stond, zijn zak met alle kracht
die hij bezit in de richting van de vier recherchetrrs. De
zak treft doel. Rinkelend valt een lantaarn over de hob
belige keien. In de verwarring die hierop volgt, duiken
Jaap en de chauffeur weg achter de auto. De laatste
trekt een revolver en opent het vuur op de drie overge
bleven lantaarns. Een kreet weerkUnkt. Eén van de
rechercheiu-s valt gewond neer. Met een snelle bewe
ging is de chauffeur bij het portier. Hij rukt het open en
duikt naar binnen. Eer de andere poütiemannen, die
van achter het pakhuis komen aanrennen, het kunnen
beletten, trekt hij razendsnel op en zonder zich om iets
of iemand te bekommeren spuit hij er vandoor. Hij
merkt niet dat Jaap, die zich achter aan de auto vast
hield enkele meters wordt meegesleurd. Het deert hem
niet dat de rechercheur, die bij zijn gewonde collega is
neergeknield, zo'n klap van de voorbumper krijgt dat
hij over de gewonde heenvalt en stil bUjft Uggen.
Temidden van al dat tumult, van al dat lawaai springt
Jaaps kameraad aan boord, na eerst razendsnel het
touw van de bolder losgemaakt te hebben. Hij start de
motor, de schroef slaat achteruit en het scheepje maakt
zich los van de wal. Terwijl één van de vier toegesnel
de poUtiemannen zich over Jaap buigt, spurten de
anderen op de motorboot af. De man aan het roer doet
wanhopige pogingen zijn scheepje snel in het midden
van het haventje te krijgen, maar het is te laat. De agen
ten springen aan boord en na een kort gevecht wordt hij
overmeesterd. Naar de beide posten buiteri het dorpje
wordt doorgegeven dat ze uit moeten kijken naar een
auto, die - waarschijnlijk met gedoofde Uchten - met
grote snelheid het dorp zal verlaten.
"De chauffeur is gewapend, hij staat voor niets!"
Vloekend op al wat politie is, stuurt de hypnotiseur zijn
wagen door de nauwe straatjes van het dorpje. Hij durft
niet te stoppen om het kofferdeksel te sluiten. Hij zal
maar denken dat hij niet gevolgd wordt voorlopig, ze
hebben daar op de kade wel wat anders te doen. Stom-
merds zijn het, vier man op zo'n karwei uit te sturen.
Het hadden er minstens acht moeten zijn. Enfin, da's
zijn zaak niet, de kunst is om zonder kleerscheuren dit
verwenste dorp uit te komen. Plots schiet het als een
schrik door hem heen: "Er staat natuurUjk een post
buiten het dorp." Hij drukt op een knopje, de beide por
tierraampjes gUjden geruisloos open. Hoeft-ie tenmin
ste niet dwars door de raampjes te schieten. Zonde van
de ruiten. Vast klemt hij de revolver in zijn linkerhand.
Knappe kerel die hem tegenhoudt. Dacht-ie het niet,
een poütieauto dwars over de weg. Roekeloos trapt hij
het gaspedaal in, de wagen springt vooruit. Zo, nou
even een paar blauwe bonen in de richting van de poü-
tiewagen en dan ünks aanhouden, daar is de berm net
breed genoeg. Haalt-ie gemakkeüjk. Boven het gegier
van de banden uit kUnken de felle knallen van de revol
verschoten. Grimmig, vastbesloten zich er doorheen te
vechten, bukt hij zoch over het stuur, mindert wat
vaart, houdt dan even scherp naar links aan. In een flits
ziet hij twee mannen wegspringen voor de aanstor
mende wagen.
"Precies de goede kant uit, kopje onder natuurlijk. De
duivel moge ze halen!"
Het ongelooflijke gebeurt. Zonder een krasje schiet hij
rakelings langs de poUtiewagen. Met een klap is het
kofferdeksel dichtgeslagen door een diepe kuil in de
berm. Een blik in de achteruitkijkspiegel vertelt hem
dat de achtervolging wordt ingezet. Ontspannen leunt
hij achterover. Die blijft hij gemakkelijk voor. Lang
zaam kruipt de kilometerteller naar de honderdtachtig.
In het kleine dorp met z'n haventje en brokkeUge kade
muur, is aUes in de omgeving van de haven in rep en
roer. Wakker geworden door de ongewone geluiden
worden ramen en deuren geopend. In nachtgewaad,
met verschrikte ogen, komen de dorpelingen naar bui
ten. Als ze merken dat er bij het haventje geloop en
gepraat is, worden vlug wat kledingstukken aange
schoten en haast men zich naar die plaats.
Twee agenten houden daar echter de nieuwsgierige
doipeUngen op een afstand. De rechercheur die zijn
coUega wilde helpen en een klap van de bumper kreeg,
is er erg aan toe. Er drupt bloed uit zijn oor en zijn pols
slag is niet te voelen. Zijn collega heeft een schotwond
in de heup, maar is bij kennis. Jaap zit tegen de muur
van het pakhuis geleund. Z'n gezicht is ontveld en
geschaafd en hij heeft waarschijnUjk twee vingers ge
broken, die door één der agenten vakkundig verbonden
zijn. De pijn verbijtend, vervloekt hij diep in z'n hart
de man die hem op zo'n gemene manier in de steek liet.
Als er een politieauto de kade oprijdt, kijkt hij amper
op. Ze zijn er lelijk bij. Ze draaien voorlopig maanden
de bak in. Hij wist het immers wel, het Oui-jabord loog
er niet om. Robert kan nou wel zeggen, dat zo'n bord
goed is voor slappelingen en ouwe vrijsters, het heeft
z'n waarde bewezen. Wat het voorspelde is uitgeko
men. Mislukking, mislukking, was steeds het woord
dat het bord aangaf. Hij kijkt op. Met het blauwe
zwaailicht aan, parkeert een ziekenwagen naast de
poUtieauto. Twee mannen in witte jassen komen eruit
en lopen op de gewonden toe. In het Ucht van de auto
lampen onderzoeken ze snel en handig de beide man
nen. Twee brancards worden uit de ambulance gescho
ven en geen kwartier later güjdt de wagen geruisloos
de kade af het dorpje uit. Jaap en Robert worden naar
de politiewagen gebracht. Enkele ogenblikken later is
de kleine kade verlaten. De motorboot ligt zacht te
trekken aan zijn touwen. Twee agenten zitten in de
stuurhut en bewaken het scheepje. De rivierpoUtie zal
het straks ophalen.
"Die halen we nooit in Kees." Gebogen over het stuur
van de politiewagen haalt agent Kees van Weelden
alles uit de auto wat er inzit. Maar de auto voor hen is
verreweg de meerdere. Eer ze de wagen gekeerd had
den was die vent in z'n sneUe Mercedes al kilometers
ver weg. Via de mobilofoon zijn alle poUtieposten en
-wagens op de hoogte gebracht. Hij móét in de val
lopen. Kilometers lang is er geen enkele uitwijkmoge-
lijkheid langs de rivier.
"Trap em op z'n staart Kees, we züUen hem inhalen",
zegt de man naast de chauffeur.
"O, de smeerl.... Ambulance Kees."De chauffeur
knikt. Hij had het al gezien. Met grote snelheid komt
hen een wagen met blauw zwaailicht tegemoet. In een
flits is hij voorbij. "We zuUen hopen dat het niet ern
stig is", zegt hij zacht.
(wordt vervolgd)
