Overdenking
Daad
uit de
Heilige Schrift
EmurfflErMniEuiia^
Jonge Galloway kalfjes
op Groene Strand
HET
rjKEJKVENSTER
J-:^.
Goeree Overf lakkee
wn lomü
Goeree Overf lakkee
Moedermelk is
goed voor elk
1
^Bl
VR1JBAG31MEI2002
Blik op kerk ^^y
en samenleving Lj
- Priesters in opspraak
- Het celibaat
- Ambtsbewustzijn
Waarnemer
L^4^
anGCKOOKT
M/miVZiMO
Sportlaan Ooltgensplaat
ËMOOP^nnim
^H'fi
#fe:>-
w^^S
lii^te
S^m
■Bj^kB
MHÉ&ft^É
^HËÉ
9{u is Hij Bij zijn meester
De dagbladen hebben ons uitvoerig ingelicht
over de toestanden in de Verenigde Staten,
waar vele kinderen misbruikt zijn door
priesters. Het begon met het bekend worden
van een paar gevallen, intussen is het deksel
van de beerput opengegaan en volgens de
laatste berichten zouden er ongeveer twee
duizend kinderen en jongeren slachtoffers
zijn geworden van misbruik door geestelij
ken.
Schokkender dan deze berichten is nog het
nieuws dat de kerkleiders hoegenaapid geen
maatregelen genomen hebben. Integendeel,
dat de betrokken priesters nauwelijks een
berisping kregen, maar werden overge
plaatst! En soms werden de misstappen in de
doofpot gestopt door aan de slachtoffers
zwijggeld of schadevergoeding te betalen.
De paus heeft zich in ongewoon scherpe
bewoordingen uitgelaten. Hij verklaarde
ontsteld te zijn over deze zware zonde tegen
de kerk. Maar ook vanuit Rome werden de
schuldige priesters ongemoeid gelaten.
Het behoeft nauwelijks te worden gezegd
dat de seculiere pers zich met gretigheid
stort op dit soort berichten. Men heeft een
nieuw wapen gevonden in de strijd tegen
christendom en kerk. Waarbij we eerlijks-
halve moeten opmerken dat de kerk zelf dat
wapen heeft helpen smeden!
Het past ons niet de staf te breken over de
rooms-katholieke kerk. Want ook binnen de
kerken van de Reformatie blijkt het geen uit
zondering te zijn dat predikanten en andere
geestelijke leiders te vér gaan in hun pastor
ale relaties. Er zijn de laatste tijd nogal wat
gevallen aan het licht gekomen., en dat is
dan nog maar het spreekwoordelijke topje
van de ijsberg.Er is dus geen reden dat de
kinderen van de Reformatie de beschuldi
gende vinger uitsteken naar roomse pries
ters... Over de schade die daarbij toege
bracht wordt aan de kerk, meer nog, dat de
Naam van de Heere hierom gelasterd wordt,
zullen we het dan maar niet hebben.
Wat echter opnieuw ter discussie staat is het
roomse ceübaat. Sinds onheuglijke tijden
mogen roomse geestelijken niet trouwen.
Dat heeft alles te maken met de rooms-
katholieke opvatting van namur en bovenna
tuur. Het huweüjk is iets van een lagere
orde, en een geestelijk mens heeft dat niet
nodig. Bovendien kan hij die in dienst van
God staat, zich beter aan zijn taak wijden
indien hij niet de zorg voor een gezin heeft.
De geschiedenis heeft door de eeuwen heen
het bewijs geleverd dat deze opvatting niet
houdbaar is. Om maar één voorbeeld te
nomen, in de eeuw van de Reformatie was
het in ons land bijna regel dat de pastoor met
zijn huishoudster leefde als met zijn eigen
vrouw, en dat ze samen ook een aantal kin
deren hadden. De parochianen deden daar
rüet eens nioeüijk over, men was het
gewend!
Het ceübaat is in onze ogen in lijnrechte
strijd met de Heilige Schrift, die leert dat de
dingen van dit leven, ook sexualiteit, gaven
vin God zijn. Paulus schrijft zelf aan Timo-
theus dat er in het laatste der dagen verlei
dende geesten zouden opstaan, die verbie
den zouden te trouwen! Wie het gebruik van
deze goede gaven aan de dienaren van de
kerk ontzegt, vraag om problemenWat God
als gave in de schepping heeft gelegd, laat
zich niet straffeloos onderdrukken.
Maar nogmaals, ook de kerken van de
Reformatie gaan hier niet vrijuit. Want blijk
baar komen getrouwde ambtsdragers ook in
de verleiding grenzen te overschrijden. Het
is ook gevaarlijk, wanneer er een vertrou
wensbasis is tussen pastor en gemeenteUd,
en die twee elkaar regelmatig ontmoeten!
Dan moet de pastor in vele gevallen niet
alleen sterk in z'n schoenen staan, hij moet
zich ook voortdurend bewust zijn van het
ambt dat hij bekleedt en waarin hij de Heere
van Zijn Gemeente vertegenwoordigt. Waar
dat besef uitgesleten is, daar zal de natuur
vaak sterker blijken te zijn dan de leer!
Deze vraag- en antwoordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer die er
kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu
ren aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8,3240 AA Middelharnis, met
in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door
deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
Moetje de melk beslist drie keer laten opko
men bij het koken, teneinde alle bacteriën te
doden Mijn melkpannen zetten altijd zo aan
van dat herhaalde koken en zijn dan lastig
schoon te krijgen.
Antwoord: Welnee, reeds Louis Pasteur, de
grondlegger van de bacteriologie, bewees
meer dan een eeuw geleden, dat bij 15
seconden verhitting tot 72 Celcius de
schadelijke micro-organismen in melk zijn
vernietigd en dat bij temperaturen tot zo'n
80 graden de smaak, diverse sporen en een
aantal vitamines, met uitzondering van C en
in mindere mate B de verder samenstelling
behouden blijven. Daarom wordt in de
fabrieken melk bij dergelijke temperaturen
gepasteuriseerd. Thuis kunt u de melk, ook
die van de boer, tot 80 graden Celcius ver
hitten als u zeker wilt zijn van de vernieti
ging van stafylokokken, streptokokken en
dergelijke ziekteverwekkers. Dan houdt u
vele vitaminen en andere organismen en
daarmee de verdere samenstelling en de oor
spronkelijke smaak van de melk zoveel
mogelijk intact. En uw pannen zetten niet
meer zo aan!
Wat is de hoogste temperatuur geweest die
ooit in ons land officieel werd vastgesteld?
Antwoord: De hoogste temperatuur die ooit
op één meteorologische waamemingsplaats
van het KNMI werd gemeten, bedroeg 38,6
graden Celcius en werd op 23 augustus 1944
vastgesteld te Wamsveld (bij Zutphen)
Van welke plant komt eigenlijk het zoge
naamde maanzaad, dat de bakkers gebrui
ken om over diverse broden en broodjes te
strooien?
Antwoord: Dat zal u verwonderen: het is
het zaad van de Papaver Somniferum. Van
de papaverplanten is het sap giftig, en daar
kan opium uit worden bereid, maar het
Blauwmaanzaad heeft eetbare en smakelijke
zaadjes.
Wat te doen als veiligheidsspelden erg stroef
zijn?
Antwoord: We hopen, dat u geen geroeste
spelden bedoelt, want dat zou bij de baby-
a
co
D
3
PO
In deze rubriek kunnen lezers hun zegje doen of
reageren op hetgeen ze in dit blad gelezen hebben.
Inzendingen mogen geen grotere omvang hebben dan
ca. 400 woorden. De redactie behoudt zich het recht
voor om Ingezonden tekst in te korten of niet te plaat
sen. Tevens draagt de redactie geen verantwoorde
lijkheid voor de Inhoud van wat lezers schrijven.
Ooltgensplaatse dreven,
Waar is Uw schoonheid gebleven?
Zij zijn geworden tot één grote zooi!
Jammer, ze waren eens zo mooi.
Wat een zwerjvuil, wat een troep
Blikjes, flesjes, plastic, hondenpoep
Waar zijn we toch mee bezig met z 'n allen
Geen dorp waar het zo smerig is;
Dit moet toch iedereen opvallen
Eén ding is zeker, hier is het goed mis!
Laten we er met z 'n allen
weer iets moois van maken
En het dumpen van die troep
voorgoed staken!
Het is een kleine moeite,
maar een groot gemak:
Alles voortaan in de afvalbak!
E. R. Gernis
MIDDELHARNIS- Ben je
zwanger? Of heb je al een
kindje en geef je borstvoeding?
Borstvoedingorganisatie LLL organiseert in
juni weer een info-avond over borstvoeding
in de kraamtijd en de eerste maanden. Wil je
meer weten en ervaring uitwisselen met
andere aanstaande en voedende moeders,
dan ben je welkom op woensdag 5 juni aan
de Steneweg 57 te MiddeUiamis. Kosten:€ 2
donateurs LLL, 3 niet-donateurs (koffie/
thee inbegrepen) De avond begint om 20:00
uur. Voor informatie over deze avond kunt u
bellen naar Carla van Gils (631716). Voor
huur van de elektrische kolf kunt u bellen
naar Francisca Wagenaar (684433) of Carla
van Gils.
verzorging niet zo best zijn. Haal dan Uever
een kaart nieuwe. Zijn nieuwe veiligheids
spelden stroef, prik ze dan even in een stuk
zeep voor het gebruik.
Ik vond een penning met het jaartal 1861 en
het opschrift Hervormde Diaconie. Wat voor
betekenis kon die gehad hebben?
Antwoord: Dat is een zogenaamde brood
penning uit de Armenzorg van die tijd. Men
wilde de behoeftigen in veel plaatsen geen
geld geven, omdat zij dan misschien flessen
drank of andere dingen zouden kunnen
kopen. Voor deze penningen kregen de
ondersteunde leden van het kerkgenoot
schap alleen brood van een bakker en die
bakker werd betaald door het kerkbestuur.
Verzamelaars geven enkele tientjes voor een
gaaf bewaard exemplaar.
Johannes 17:3 "En dit is het eeuwige leven,
dat zij U kennen, de enige waarachtige God,
en Jezus Christus Dien Gij gezonden hebt".
In Johannes 17 geeft de Heere Jezus ons een
blik in de heiligheid van Zijn binnenkamer.
Hier zien we Hem de verborgen omgang met
Zijn Vader beoefenen. Hier horen wij Hem
bidden als de hemelse Hogepriester voor
Zijn volk.
Wat is Gods Zoon in Zijn bidden vol van de
eer van Zijn Vader.
Het ontroerende daarbij is dat Gods eer onze
zaligheid niet uitsluit. Als Gods Zoon Zijn
Vader verheerhjkt, heeft dat juist alles te
maken met het uitdelen van het eeuwige
leven.
Maar wat is dat eeuwige leven eigenlijk?
We vinden hier geen uitvoerige besclmjving
van een altijddurend paradijs. Hier staat niet
hoe het precies zal zijn als de Heere Zijn
nieuwe hemel en aarde geeft. Want dat is het
belangrijkste niet.
Waar het allermeest om gaat is dit: Hem ken
nen, de enige échte God. Hem liefhebben met
je hele hart. Heel dicht bij Hem leven. Hem
ootmoedig vrezen.
Dat is het hoogste geluk.
Dat geluk zijn wij kwijt geraakt, al in het
paradijs. Sinds de dag dat wij mensen niet
meer van de Heere wilden weten kennen wij
Hem niet meer zoals Hij is. Laat staan dat we
Hem zouden kennen in de diepe Bijbelse zin:
met de liefde van ons hart.
Je kunt je geluk overal zoeken, maar buiten
God vind je het niet.
Er is geen groter bewijs van Gods goedheid
dan dat Hij Zich bekend wil maken aan men
sen die van Hem niet willen weten. Hij heeft
Zijn Zoon gezonden. In Hem maakt Hij
Zichzelf bekend.
Christus is het Leven. En Hij geeft het eeuwige
leven aan mensen die de eeuwige dood verdie
nen. In Hem vindt Zijn Kerk het ware geluk.
Hem leren kennen is het eeuwige leven. Dat
is de hemel op aarde. Dat begint nu al. Als
een noodzakelijke voorbereiding op de eeu
wigheid. En wie Hem eenmaal leert kennen,
heeft aan de eeuwigheid niet genoeg om de
lengte en de breedte, de hoogte en de diepte
van Zijn heerlijkheid te doorgronden.
Hem werkelijk kennen betekent Hem einde
loos aanbidden.
Wapenveld
J.B. ten Hove, v.d.m.
De ramp van 1953
(deel 2)
Welke sporen de verwoestende kracht van het water en van de hevi
ge storm in die angstige februaridagen nalieten is op de hierbij
getoonde foto's duidelijk te zien. De foto's zijn afkomstig van
mevrouw C. Breeman-Markus uit Sommelsdijk. Haar familie woon
de tijdens de Ramp op de Wellestrijpsedijk 64 bij Herkingen. De
vader Cor Markus en de moeder Sina Kamerling waren met drie van
de zes kinderen thuis. De andere drie hadden enige tijd voor de Ramp
de ouderUjke woning reeds verlaten. De familie Markus is gaan
vluchten en kwam eerst in Sommelsdijk terecht. Enige dagen later
werden zij geëvacueerd naar Rotterdam. Na terugkomst konden zij
niet meer in hun oude woning terecht. Die was voor verdere bewo
ning ongeschikt en ging verloren. Naast de familie Markus woonde
op de Wellestrijpsedijk toen Frans van Loon. Deze man is later aan
de Lorre (Oudelandsedijk) gaan wonen. Er zijn op de Wellestrijpse
dijk gelukkig geen slachtoffers gevallen.
PS: Voor verdere medewerking aan de serie over de Ramp zijn al
vele toezeggingen gedaan die ik D.V. in samenwerking met de redac
tie in de komende maanden hoop te publiceren. n TT H
^^^lÈmm
i J
^^■TMI
iLij^_'
De woning van de families Markus en Van Loon aan de Wellestrijpsedijk.
Rechts polder Klinkerland.
De ruïne Wellestrijpsedijk 64.
Wellestrijpsedijk. In het gat staande Cor Markus. Links polder 'd Ouwe
Plaete. In het huisje midden op de foto woonde Aren Vermaat.
Het water was toen al gezakt.
Gezicht op polder Klinkerland vanaf de Wellestrijpsedijk.
De dijk op de achtergrond is de Duivenwaardsedijk
richting Nieuwe Tonge.
OOSTVOORNE - Op het Groene
strand bij Oostvoorne van het Zuid-
Hollands Landschap graast een kud
de Schotse Galoway-runderen. Mo
menteel lopen er diverse jonge kalfjes
in de kudde. Een prachtig schouwspel
tijdens een wandeling.
Op 23 mei is kalfje Nance geboren, 22 mei is
kalfje Heimy geboren. De kalfjes zijn
genoemd naar de presentatrice van de Post
code Loterij Lingo en Henny Huisman, de
ambassadeur van de Nationale Postcode
Loterij. Vorige maand, 22 april, is Lotje
geboren. Dankzij de steun van de Nationale
Postcode Loterij kan het Zuid-Hollands
Landschap diverse natuurprojecten financie
ren.
Het Zuid-Hollands Landschap ziet de Galo
way-runderen als natuurlijk 'beheersmid-
del'. Deze vorm van natuurlijke begrazing
zorgt ervoor dat openheid van dit natte duin
en voormalig schorrengebied blijft behou
den. Doordat de uitbreiding van houtige
gewassen zoals meidoom, vlier en duin-
doom wordt tegengegaan krijgen de speci
fieke natte duinvallei soorten meer kans om
te groeien. Ook veel vogels, zoals de gras
mus, goudvink en kneu maken gebruik van
de openheid. De kudde breidt zich op een
natuurlijke wijze uit. De Galloways zijn
donkerbruin van kleur en kunnen een hoog
te bereiken van ongeveer 130 centimeter. De
dieren zijn ruig behaard en hebben opvallen
de uitstekende oren. De dieren hebben geen
horens. Hoewel hun uiterlijk uitnodigt tot
knuffelen, houden die dieren van enige
afstand. Bij het bezoekerscentrum Tenella-
plas aan de Duinstraat 12a in Rockanje is
meer informatie over de Galloway-runderen
te krijgen. Ook kunnen de medewerkers in
het bezoekerscentrum aangeven waar de
kudde zich bevindt.
De betere woninginrichting sinds 1920
Zandpad 36, Middelharnis, Tel. (0187) 48 27 84
-42-
"Och, zo het zelfde als altijd. Allemaal ellende, grote
werkeloosheid, aardbeving in Griekenland, vliegramp
in Rusland en overal stakingen. Moetje ook een stuk?"
Om negen uur gaat de telefoon.
"Met juffrouw Staat, hoe gaat het met u beiden en de
kleine meid? Goed? Gelukkig. Ik ben weer wat meer
over Henk te weten gekomen. Sjaak heeft hem gezien
en gesproken. Wat zegt u? Nee, hij is niet veel wijzer
geworden. Henk heeft namelijk geen woord terugge-
zegd. Maar Sjaak is hem gevolgd en zag hoe hij bij de
Nieuwe Kerk in een zwarte Mercedes stapte, die snel
wegreed. Of hij het nummer heeft opgenomen? Nee,
dat was niet te lezen, het zat onder de modder. Mor
genavond komt Janus, misschien dat hij wat meer
weet, ik zal u in ieder geval, of hij nieuws heeft of niet,
nog bellen. Zondag heeft de dominee gepreekt over:
"Werpt al uw bekommernissen op Hem, Hij zorgt
voor u." Hartelijke groeten aan uw vrouw, ook van
Nel."
Zonder antwoord af te wachten legt ze de hoorn erop.
Met spanning heeft mevrouw Van Wingerden het ge
sprek proberen te volgen. "Henk?" vragen haar ogen
als haar man de hoorn neerlegt.
"Ja, Sjaak heeft hem gezien en wat tegen hem gezegd,
maar hij kreeg geen antwoord. Hij is hem achterna
gelopen om te kijken waar hij heenging. Maar Henk
stapte al gauw in een auto en Sjaak had het nakijken."
"Was het een taxi?" wil moeder weten.
"Dat zei juffrouw Staat niet. Morgenavond beU ze
weer, want dan komt Janus. Misschien heeft die wel
meer en beter nieuws. Ze was erg kort en zakelijk,
zoals gewoonlijk. Toch moest ze nog even kwijt waar
de dominee over gepreekt had: "Werpt al uw bekom
mernissen op Hem, Hij zorgt voor u."
Moeders ogen schieten vol tranen. De trek van span
ning op haar gezicht is verdwenen. "Dat is de beste
raad, die ze ons geven kan Cor. Als we dat mogen
doen, zijn we zeker van Zijn zorg. Zijn zorg over ons,
maar ook over Henk."
Mevrouw Van Wingerden pakt haar naaiwerkje weer
op. Een jurkje voor Ineke, waar de zoom nog in moet.
Haar gedachten zijn bij Henk. Ze ziet hem daar lopen
in die grote stad. "Cor, waar heeft Sjaak hem ont
moet?"
Meneer Van Wingerden kijkt op. "Eh, hoe bedoel je?"
"Nou Sjaak heeft hem toch gesproken?"
"O ja, in een soort koffiebar."
"Toch weer niet in de kraakpand, waar ze drugs ge
bruiken?"
"Dat dacht ik niet, daar zei juffrouw Staat niets over."
Wat gerustgesteld zoomt moeder weer verder. En weer
gaan haar gedachten uit naar haar jongen. Waar is hij
nu, wie zat er in die auto? Zou het die vreselijke man
zijn geweest? Zou Henk nog in de ban zitten van die
kerel?
"Werpt al uw bekommernissen op Hem, Hij zorgt voor
u." Mevrouw Van Wingerden kijkt op, recht in de
ogen van haar man, die haar stilletjes heeft gadegesla
gen.
"Waar zit je met al je bekonmiemissen?" vraagt hij
glimlachend. "Je gezicht sprak boekdelen. Het vertel
de dat je zelf alle zorgen en moeite wilde oplossen. En
wat zei je daarnet? Hij zorgt voor ons èn voor Henk.
Ben je dat nu al weer kwijt? Kom Ank, het oog
omhoog en het hart naar boven, hier beneden is het
lüet."
De zon breekt weer door op moeders gezicht. En
van harte mag ze Lodensteins versje afmaken: "'t
Ware leven, lieven, loven, is daar waar men Jezus
ziet."
HOOFDSTUK 12
Het is een donkere avond in november. Bij het voor
malige Nederlands Hervormde kerkje in de duinen is
het druk. Tientallen auto's rijden aan. Mensen stappen
uit en gaan zwijgend het kerkgebouw binnen. De
zwarte gordijnen voor de ramen zijn zorgvuldig dicht-
geschoven. Geen lichtstraaltje komt er door. Voor in
de kerk staat een zwarte doodskist. Er bovenop bran
den een paar kaarsen. Naast dat lugubere altaar staat
een man. Hij is in het zwart gekleed en heeft een hel-
derwit priesterboord om. In zijn donkere ogen weer
spiegelen de flakkerende kaarsvlanmietjes. Hij staat
daar, de armen over elkaar, zonder zich te verroeren.
Langzaam vult het gebouwtje zich. Voor het altaar ligt
een rode mat. Over de elektrische lampen zijn zwarte
doeken gedrapeerd. Er hangt een griezelige, een on
zegbaar lugubere sfeer in de nu bijna geheel gevulde
ruimte. Op de plaats waar vroeger de preekstoel stond
hangt een kruis, een Satanskruis. Dat is het teken van
de gebroken Jood, van de gebroken Christus. De man
met het priesterboord om, staat als een standbeeld. De
deuren van het kerkje worden gesloten. Er kan nu nie
mand meer biimenkomen. De dienst kan beginnen.
Afschuwelijke dingen gebeuren er in het kerkje bij de
zee. Vreselijk wordt er gespot met het lijden en sterven
van de Heere Jezus. Teksten uit het Oude en Nieuwe
Testament worden verdraait en verminkt, zodat Gods
Naam op een verschrikkelijke manier gelasterd wordt.
Maar het ergste is het offer. De priester neemt een
zwarte kat en doodt hem met één haal van zijn scherpe
mes. Een lange magere jongen vangt het bloed op in
een schaal. Zijn afwezige blik doet vermoeden dat hij
onder invloed is van drugs. Er wordt wat bloed in een
beker gegoten. De priester heft deze hoog op en
spreekt lasterUjke woorden over het Avondmaal des
Heeren. En terwijl hij er van drinkt, maakt hij opnieuw
een pakt, een verbond met satan. 'Kumba-Ja my Lord'.
Kumba, de voornaamste demonische geest van satan
wordt plechtig aangebeden. Ieder zingt mee, smekend,
klagend, biddend, ja aanbiddend. 'Kumba-Ja my
Lord.' Satan wordt hier openlijk geëerd, duidelijk kiest
men voor de vorst der duisternis. En naast dat afschu
welijke ahaar staat Henk. Hij doet ook mee met deze
vreselijke godsdienstoefening. Hij zingt ook dat hed,
waarin de demonische geest Kumba wordt verheerlijkt
en aangebeden. Weet hij wat hij doet, begrijpt hij wat
hij zingt? 'De godsdienstoefening' ontaardt in een
bandeloos, gruwelijk festijn, waarbij alcohol en sex de
boventoon voeren. In de klauwen van de satan, wie zal
Henk daaruit kunnen verlossen? Zijn vader? Sjaak?
De dominee misschien? Nee, zwakke mensen tegen
over een machtige duivel, wat zullen ze begirmen?
Maar: "Mij is gegeven alle macht in hemel en op aar
de." En daarom was er hoop voor de dochter van de
Kananese vrouw, voor een Maria Magdalena, voor de
man die bezet was met duizend duivelen. En daarom is
er nu ook hoop voor Henk, die met dubbele ketenen
gebonden is. Gebonden door de ketenen van hypnose,
door de ketenen van de drugs. Want Christus zegt het
immers: "Mij is gegeven alle macht in hemel en op
aarde."
Langs de kust, niet ver van een brede rivier vaart een
flinke motorboot. Er zijn twee mannen aan boord, ze
staan allebei in de stuurhut. Eén houdt het roer en de
ander probeert om zonder knoeien koffie uit een ther
mosfles te schenken. Er is iets vreemds aan die boot, er
is geen enkel boordlicht te zien.
(wordt vervolgd)
