Juridische Column
De rechte weg
Overdenking
Verklaring van erfrecht
uit de
Heilige Schrift
CHE start
cursus Vooii^anger
dovenpastoraat
EIIAIff301-i»euli^
HET
.ÖjkVENSTER
Christus hoogheid
erkend
diuiam mi nsm
Janus o-p zoelQuuir Sjeffo
Blik op kerk ^^y
en samenleving CJ
Waarnemer
door mr. H.P,M. van Lennep, notaris te Oude Tonge
GEKOOIOC KEVEÜi
De Christelijke Hogeschool Ede
(opleiding godsdienst pastoraal
werk, GPW) biedt met ingang van
september 2002 de cursus Voor
ganger Dovenpastoraat aan. Deze
opleiding geeft de mogelijkheid,
bij voldoende theologische kennis,
de bevoegdheid te verwerven om
als voorganger in dovendiensten te
kunnen voorgaan.
Opzet cursus
Bevoegdheid als voorganger
PAGINA 5
VRIJDAG 10 MEI 2002
- De veelbesproken moord
- Over de doden...
- Het klimaat geschapen
Het gebeurt wel eens dat ik naar een onder
werp voor deze rubriek moet zoeken, maar
deze week ligt de stof voor de hand. Waar
over zouden we het anders moeten hebben
dan over wat maandagavond in Hilversum is
gebeurd? Het risico is uiteraard groot dat dit
stukje niets nieuws bevat. Alles wat erover
gezegd kan worden is immers reeds gezegd?
En dan nog schieten alle woorden tekort.
Ongeloof, verbijstering, woede.dat waren
zo de trefwoorden die kort na de laffe moord
op Pim Fortuyn werden gebezigd. En inder
daad, toen de eerste berichten tot ons door
drongen was de reactie: Dat kan toch niet
waar zijn? Zoiets gebeurt toch niet in Neder
land? Dat het wel gebeurd was, was als het
ware een bevestiging wat Pim Fortuyn ons
de laatste maanden steeds heeft voorgehou
den: we maken deel uit van een verziekte
samenleving. En hij zag het als een roeping
daar iets aan te doen. Of hij er de oplossing
voor had, en of zijn methode de juiste was,
laten we nu maar in het midden. Maar dat er
fundamenteel iets mis was, en dat daar ver
andering in moest komen, daar had hij
schoon gelijk in.
Hoe men ook over Fortuyn, over zijn per
soon en over zijn principes denkt en oor
deelt, het is verschrikkeUjk triest dat aan zijn
leven een einde gemaft werd door een
moordenaar. En voor zover we dat nu weten
niet een dwaas die in een onbewaakt ogen
blik tot zijn daad is gekomen, maar iemand
met extreemlinkse sympathieën, die met
voorbedachten rade heeft gehandeld. For
tuyn zelfheeft misschien beter begrepen dan
iemand anders dat dit een keer kon gebeu
ren, omdat de haat tegen zijn persoon en
ideeën zó groot waren.
Het is verbluffend en bijna gênant zoals er
nu van alle kanten wordt gereageerd. De
politiek en de media die voortdurend op hem
afgaven en hem als een rechtse extremist,
zelfs als een fascist voorstelden, putten zich
nu uit in lofredes... Nu ja, over de doden
niets dan goeds natuurlijk, maar ineens bUj-
ken ze persoon en opvattingen wel te kunnen
onderscheiden. En het moet eerlijk gezegd
worden, Fortuyn zelf was daartoe wel in
staat. Hij speelde niet op de man. Ook al was
hij het flagrant met zijn tegenstanders
oneens, dan nóg kon hij als mens respect
voor hen opbrengen.
Het was opvallend dat zijn aanhangers
meteen de politiek en de media aansprake
lijk stellen voor wat er is gebeurd. En een
kern van waarheid bevat deze kritiek onge
twijfeld. Natuurlijk heeft bijna niemand dit
gewild. Maar het optreden van sommige
politici en de beoordeling door de media
hebben wel een klimaat geschapen waarin
dit gebeuren kón. En als er nu luid geroepen
wordt dat hiermee een slag is toegebracht
aan de democratie, dan moeten de Hnkse
partijen eerst maar eens de hand in eigen
boezem steken...
Wanneer iemand is overleden, moet er meteen veel geregeld worden. ADer-
eerst geldt dit natuurlijk voor de uitvaart. Meestal zijn het de partner en/of
naaste familieleden van de overledene die hierover afspraken maken met de
begrafenisondernemer.
Kort daarna al zullen de nabestaanden worden geéonfronteerd met de zakelijke kant van
het overlijden. Bankrekeningen van de overledene worden namelijk geblokkeerd zodra
de bank van het overlijden in kennis is gesteld. Dit kan overigens ook gelden voor de
zogenaamde 'en/of rekeningen', dit zijn rekeningen die ten name van de overledene
en/of iemand anders (meestal de partner) zijn gesteld.
De bankemployé zal u dan verwijzen naar een notaris voor het opmaken van een 'ver
klaring van erfrecht'Het is gebruikelijk om tevoren met de notaris een afspraak te
maken. U dient naar de notaris in ieder geval mee te nemen het bewijs van overlijden (dit
wordt afgegeven door de gemeente, meestal met tussenkomst van de begrafenisonder
nemer), eventueel trouwboekje van de overledene en een legitimatiebewijs van uzelf.
Wanneer u tussen de bezittingen van de overledene een afschrift van zijn/haar testament
hebt gevonden, kunt u dat ook meenemen.
De notaris neemt inzage bij de Gemeentelijke Basisadministratie (afdeling bevolking
van de geftieente), om alle personalia van de overledene en de erfgenamen te controle
ren. Daarnaast neemt de notaris inzage bij het Centraal Testamenten Register om met
zekerheid te weten te komen of de overledene (in Nederland) een testament had gemaakt
en zo ja, welk testament het laatste is, dus ook bepalend is.
Na ontvangst van een reactie van de gemeente en van het Testamenteitregister kan de
notaris in principe een verklaring van erfrecht maken. Hierin vermeldt hij wie de erfge
namen zijn. Zij kunnen dan samen alles regelen.
In de praktijk geven de erfgenamen er meestal de voorkeur aan dat slechts één van hen
(of eventueel een derde) alles regeh. Zij moeten dan een boedelvolmacht tekenen, waar
mee zij aan die ene persoon de bevoegdheid geven om bepaalde zaken voor en namens
hen te regelen. Deze boedelvolmacht wordt opgesteld door de notaris en ter onderteke
ning naar de betreffende erfgenamen gestuurd.
De erfgenamen dienen deze volmacht te ondertekenen op een notariskantoor, waar de
handtekening wordt gelegaliseerd, opdat de notaris die de verklaring van erfrecht
opmaakt zeker weet dat de juiste persoon de handtekening heeft geplaatst.
Wanneer de notaris alle benodigde boedelvolmachten retour heeft ontvangen, maakt hij
de verklaring van erfrecht op en stuurt hij afschriften hiervan naar degene die alles zal
regelen.
Deze persoon kan daarmee bijvoorbeeld naar de bank om een privé-rekening van de
overledene te deblokkeren, over het saldo daarvan te beschikken en de rekening desge
wenst op te heffen. Ten aanzien van 'en/of rekeningen' kan de tenaamstelling worden
gewijzigd.
Uiteraard is degene die alles afwikkelt verantwoording verschuldigd aan de (andere) erf-
genamen.
'Wat draait er 'üeeCin deze. zuereCd
om het woordje 'recht',
gaat 't om 'te. zijn of niet te zijn',
dan wordt daarmez hetjkit beskcfit.
9{oogst beiaxyrijkjn dit [even,
want iedereen staat op zijn recht
(soms een hedrel(§aargegeven),
dan iszo'n eis Vaal(onterecht.
't Is dus een zwaar Beladen woord,
men weet soms amper uit te (eggen
wat recht is en gerechtigheid,
allaten w'ons dat niet gezeggen.
We heèben recht op dit en dat,
oL verzat^ w'onze pCichten.
Wegaan zeCfs heftig in deBat,
totdat iedereen moet zwichten.
Zo haien we dus vaai(pns recht
ten kQste Van gerechtigheid.
'We weten wel: het was niet echt,
en diep vanBinnen is er spijt.
J^ dat verandert in Berouw,
dan zijn We weer op 't rechte spoor.
'We Blijven dan niet lalq, en lauw,
maar geven schuldbewust gehoor
aan Jezus, 'Die Zich overgaf
en, -na aan 't l^uis te zijn gehecht,
wou nederdalen in het graf
om te Voldoen aan 't (joddelijl(recht.
'Wie in de geest hiervan wil handelen
zal dan de rechte weg Bewandelen.
Voor rediteCozen
Opdat in de naam van Jezus zich
zou buigen alle knie dergenen die
in de hemel en die op de aarde en
die onder de aarde zijn en alle
tong zou belijden dat Jezus Chris
tus de Heere is, tot heerlijkheid
Gods des Vaders. (Fil. 2:10,11).
Aan de vernedering van de Heere Jezus is
een eind gekomen. God heeft Hem uiterma
te verhoogd. Hij heeft Hem opgewekt uit de
dood, opgenomen in de hemel, een plaats
gegeven aan Zijn rechterhand. Hem een
Naam gegeven die elke andere naam ver
overstijgt. Inderdaad, Jezus is Kurios. Hij
regeert. Hij heeft alle macht in hemel en op
aarde. Nu blijft er echter een vraag over:
Wordt die hoogheid en dat gezag van Jezus
ook erkend op de aarde?
Het moet gezegd worden dat dit niet het
geval is. Als Christus toestenuning krijgt een
plaats in Gods troon in te nemen en als aan
Hem het bestuur over alle dingen wordt toe
vertrouwd, zegt God: Heers in het midden
van Uw vijanden! Hij is dus wel Koning,
maar wie erkent Hem als zodanig? Er zijn
vijanden, die zich tegen Hem verzetten. U en
ik horen daar ook bij. Wie niet? Door onze
zonden spreken we dat uit. Zonde is immers
ongehoorzaamheid. En daar is de wereld vol
van. Vol van opstandigheid. En als dat zo
blijft, wat heeft de verhoging van Jezus dan
te betekenen?
Het blijft echter niet zo. De verhoogde Chris
tus heeft Zijn Geest gezonden en die Geest is
actief. Allereerst in de harten van mensen.
Nu eens hier dan weer daar grijpt Hij iemand
aan en als Hij dat doet, breekt Hij het verzet
en maakt Hij gewillig. Hij legt een andere
keus in het hart en verandert zo'n leven. Waar
dat gebeurt gaan de knieën zich voor Chris
tus buigen en gaat de tong Hem belijden.
Daar wordt Hij erkend. Bij Hem wordt een
schuilplaats gezocht. Aan Hem wordt het
leven gewijd.
Dat werk vindt plaats en het vindt al eeuwen
lang plaats. Over de hele wereld gebeurt het.
Overal vandaag worden op deze manier men
sen getrokken uit de duisternis en overge
bracht in het Rijk van Christus. Ze verande
ren van meester. Niet langer doen ze de wil
van de boze, maar ze gaan vragen: Heere,
wat wilt Gij dat ik doen zal? Belangrijk om te
weten of dit ook al bij u is gebeurd!
Maar dit is toch niet met ieder mens het
geval? Ondanks dit werk van Gods Geest zijn
er toch nog altijd velen - heel velen! - die in
hun verzet volharden? Is hun getal niet veel
groter dan dat van Christus' discipelen?
Inderdaad, dat kan moeilijk ontkend worden.
Maar toch zegt Paulus, dat alle knie voor
Hem gebogen zal worden en dat alle tong
Hem zal belijden. Hoe zit dat dan?
Dat slaat op wat nog zal gaan gebeuren. Na
de hemelvaart komt de wederkomst. Bij die
gelegenheid zal gebeuren wat Paulus hier
schrijft. Alle schepselen die van God ver
stand gekregen hebben zullen eens erkennen
dat Jezus het waard is dat iedereen voor Hem
buigt. Dat zal gebeuren met hen, die in de
hemel zijn - de engelen en de verlosten -
met hen die op de aarde zijn - de mensen -;
met hen die onder de aarde zijn - de duivelen
en de verlorenen. Zonder uitzondering zal
ieder voor Jezus buigen.
Wil dat dan zeggen dat tenslotte allen nog
zaüg zullen worden en al gewilUge en
gehoorzame onderdanen de Heere erkeimen?
Wat Paulus bedoelt is dat inderdaad de
getrouwe engelen en de verloste zondaren
voor Christus zullen buigen. Zij zullen dat
van harte en geheel gewillig doen, in het
besef dat Hij alle eer en aanbidding waardig
is. En wat straks in de hemel in volmaaktheid
zal gebeuren, begint hier op aarde reeds.
Ieder, die door genade deze Zaligmaker mag
leren kennen wordt ook gewillig gemaakt om
Hem eer te geven.
Maar het zijn niet alleen deze schepselen die
voor Christus buigen. Ook Zijn vijanden zul
len dat doen, zij het dat zij het niet vrijwllig
en van harte doen, maar gedwongen en mis
schien wel knarsetandend. Maar toch....Zij
ook zullen moeten erkennen dat Degene
tegen wie ze gestreden hebben toch Koning
is. Niemand kan aan die conclusie ontko
men.
Wat is dat een aangrijpende gedachte. Zij die
de Heere hebben leren liefhebben en vrezen
zullen dan onbelemmerd Hem de eer toe
brengen voor alles wat Hij voor hen heeft
gedaan. Geen enkele overgebleven zonde
zal daar meer in de weg zitten. Maar ook
allen, die niet gewild hebben dat Hij Koning
over hen zou zijn, moeten dan toch erkennen
dat Hij Koning is. Dat houdt ook de beken
tenis in, dat zij zich vergist hebben. Ja, een
mens kan wel eens denken, dat hij geen
boodschap heeft aan Jezus, maar dat zal
straks wel anders blijken te zijn. Ook zij, die
nu niets met Hem te maken willen hebben,
zullen eens erkennen: Hij is het toch! En
dan?
Hoe zult u straks buigen en belijden? Hebben
we hier de knieën al voor Hem gebogen?
Hebben we nu al geleerd Hem te belijden?
Dan mag u zich er in verheugen, dat straks
zal blijken dat het niet tevergeefs was om bij
Hem te schuilen. Maar als dit buigen en
belijden ons vreemd is? En als het ons
vreemd blijft? Een keer zult u het toch moe
ten doen. Maar dan brengt het u geen heil
meer. Laat het dan zover niet komen. Buig nu
en erken Hem nu!
P. den Butter
Deze vraag- en antwoordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer die er
kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu
ren aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8,3240 AA Middelharnis, met
in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door
deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antwoord in deze rubriek \i(prden gepubliceerd.
OORlOGiPHLEIS
Wij bezichtigden het Haagse Vredespaleis.
Is het waar, dat bij elke belangrijke stap
(aankoop grond, eerste paal, opening) een
oorlog is uitgebroken? En welke waren dat
dan?
Antwoord: In grote trekken klopt dat ver
haal wel. Tijdens de eerste Haagse Vredes-
conferentie in 1899 besloten de belangrijkste
mogendheden tot instelling van een Perma
nent Hof van Arbitrage, dus internationale
rechtspraak bij een geschil.
Prompt brak de Boerenoorlog uit. In 1904
werd met geld van de Amerikaanse miljo
nair Carnegie een stichting opgericht, om
genoemd hof in een nieuwe gebouw in Den
Haag te vestigen. Dat jaar verklaarde Japan
de oorlog aan Rusland. Na lange onderhan-
deUngen kon grond voor het 'Vredespaleis'
worden aangekocht.
Ongeveer gelijktijdig landden er Ameri
kaanse mariniers op Cuba. In 1907 is de eer
ste paal geslagen en dat jaar bezetten Franse
troepen Casablanca als begin van de strijd in
Marokko. In 1912 werd het hoogste punt van
het bouwwerk bereikt en prompt brak de
Eerste Balkanoorlog uit. Toen het gehele
paleis gereed stond, volgde in 1913 de
Tweede Balkanoorlog.
En na de officiële opening van het zgn. Vre
despaleis op 28 augustus 1913 en inwijding
van het Internationale Hof van Arbitrage
stond de (eerste) Wereldoorlog voor de
deur.
N^iCHTELUKE HOCSTKIIICBBLS
De laatste maanden heb ik 's nachts gere
geld last van kriebels in de keel, die me als
maar doen hoesten. Drop, honing, hoest-
drankjes e.d. helpen niet meer. Wat kan er
aan de hand zijn?
Antwoord: Als er geen sprake is van een
nieuwe matras met dons, veren of kapok,
dan wel van een allergie voor huisdieren,
stofmijt of dgl. moet u toch (laten) nagaan
wat de oorzaak is. Werd er misschien vaak
een middel gebruikt ter bestrijding van
insecten die zich in de warme maanden snel
vermeerderen in huis? Het kan ook gebeu
ren, dat er tijden de slaap slijm uit de neus en
het bovenste deel van de keel in uw keelhol
te komt. Deze 'post-nasaldrip' kan tot hoes
ten en soms benauwdheid leiden indien dat
slijm wat taaier is dan normaal het geval is.
Ook kan er in een liggende houding wat
maagzuur gaan terugvloeien, waardoor het
slijmvlies van de slokdarm wordt geprik
keld, hetgeen ook benauwdheid kan veroor
zaken. Raadpleeg zonodig een keel-, neus-
oorarts als de huisarts niets kan vinden.
Ik verschoon wekelijks het zand in de vogel
kooi. Toch zie ik er telkens kleine kevertjes
in. Hoe houd ik mijn kanarie er vrij van?
Antwoord: Uw kanarie zal er geen last van
hebben, want die piepkleine kevertjes van 12
mm, die u in dat blikje opstuurde, zijn clam-
Het programma is ontwikkeld in overleg
met en op verzoek van het Interkerkelijk
Dovenpastoraat. De cursus is zowel voor
belangstellende gemeenteleden als voor
afgestudeerde kerkelijk werkers toeganke
lijk. De cursus geeft de mogelijkheid tot
verdieping in het pastoraat voor doven,
iets wat in bijna elke kerkelijke gemeente
belangrijk is, en in het kunnen voorgaan in
bidae en die leven van vergane planten. Hun
eitjes komen vaak met zand, met zaad of met
planten binnen. Keimelijk konden zij zich in
uw kooi ontwikkelen. Kippen pikken dgl.
kevertjes op, maar kanaries doen dat niet.
Verschoon het zand (liefst schelpzand) voor
taan om de dag en vervang het niet gebruik
te groenvoer dagelijks door vers en goed
gewassen groen. Het zaad moet echter eerst
opgegeten zijn, alvorens u het bakje weer
vult.
Ik heb vrij laat siertabak gezaaid. De plan
ten doen het uitstekend, maar hoe is de
bloeitijd in de regel?
Antwoord: Die kan duren van juU tot eind
oktober.
kerkdiensten voor deze groep gemeentele
den. De Interkerkelijke commissie Doven
pastoraat stimuleert het volgen van deze
cursus vanuit haar bezorgdheid over de
grote terugloop in aantal beschikbare
voorgangers voor dovendiensten.
Belangstellende gemeenteleden kunnen
kiezen tussen de specifieke cursus Voor
ganger Dovenpastoraat (VDP, 20 tot 22
dagdelen les plus een stage) en de eenjari
ge basisopleiding GPW, met als speciali
satie VDP. Deze laatste variant sluit af met
een propedeutisch examen. Op deze wijze
kuimen vele gemeenteleden ook een basis
pakket pastoraat en theologie volgen om
in dit werk te gaan functioneren. De cursus
bevat twee fasen. In de eerste fase wordt
de basis gelegd voor het communiceren
met doven door het volgen van een basis
cursus communicatie. Deze cursus wordt
frequent op verschillende plaatsen in het
land aangeboden, maar kan ook in Ede
worden gevolgd (o.a. in verband met
wachtlijsten elders). De specifieke ver
volgcursus bij de Christelijke Hogeschool
Ede sluit hierop aan. De studieduur is cir
ca 1 jaar en de cursus wordt een vast dag
deel aangeboden (naar gebleken behoeften
op maandag- of zaterdagochtend). Docen
ten bij deze cursus zijn onder andere
mevrouw Zomer uit Enschede en ds. T.
van 't Veld uit Ede.
Na het behalen van de vervolgcursus kan
de student de bevoegdheid als voorganger
in dovendiensten aanvragen bij het Inter
kerkelijk Dovenpastoraat. Deze voert
hierover met elke kandidaat een gesprek,
waarin zij let op motivatie voor deze func
tie en de wijze waarop de kandidaat in de
kerk staat. Voor belangstellenden is een
uitgebreide folder over de cursus beschik
baar en op te vragen bij de Christelijke
Hogeschool Ede via 0318-696300.
-37-
Het is al laat als Jan Harinck in slaap valt.
"Wilt u langs Henks huis rijden vader", had hij
gevraagd toen ze in de auto stapten, "ik wil kijken of er
nog Ucht brandt, dan bel ik even aan."
Meneer en mevrouw Harinck hadden niets gezegd,
maar in hun harten kwam een diepe verwondering om
de woorden van Jan.
Henks vader en moeder lagen nog niet op bed. Ze
waren wel even geschrokken van zo'n laat belletje,
maar die schrik was gauw verdwenen. Jans ouders
moesten ook binnenkomen. Stil hadden ze geluisterd
naar wat Jan vertelde.
"We kunnen het goed begrijpen kerel", had meneer
Van Wingerden gezegd, "jij hebt het zo druk gehad
met je examen. We zijn erg blij datje geslaagd bent en
dat wij de eersten zijn aan wie je je diploma komt laten
zien. En je cijferhjst", voegt hij er aan toe.
"Ga je naar de Havo? En dan zeker conservatorium?"
Het Vvas even stil geworden, pijnlijk stil. Henk zou
immers samen met Jan naar de Havo gaan. Mevrouw
Van Wingerden was de eerste die de stilte verbrak.
"We zijn blij datje ons niet vergeten hebt. Jan", zegt ze
harteUjk, "we hopen dat je ons op de hoogte houdt van
alles watje daar mee zult maken."
Hoofdstuk 11
In een oud pandje in het hartje van de binnenstad
klinkt keiharde popmuziek. Dwars door het einde
loze getamtam roezemoezen tientallen stemmen.
Een grote groep, meest haveloos geklede jongelui
hangt, zit of ligt ui stoelen of op de grond. De meesten
roken een sigaret, een enkele een wat vreemd gevorm
de pijp. Wat apart van de groep zit een lange blonde
jongen. Hij rookt gulzig, in z'n ogen ügt een afwezige
bhk.
"Hé lange, leg je benen eens binnenboord", klinkt een
rauwe stem.
Wat verschrikt kijkt 'de lange' op, een zweem van een
gUmlach op z'n bleke gezicht. Traag trekt hij z'n benen
in, Ujkt dan het hele voorval vergeten en inhaleert diep.
"Kumba Ja, My Lord", zingt een donkere mannen
stem. De jongen kijkt op, er komt een bhk van herken
ning in zijn ogen, z'n Uppen bewegen, z'n lichaam
wiegt mee op de maat van het vers. Na nog een laatste
trek aan de sigaret gooit hij het minuscule peukje op de
vloer en wrijft het met de hak van z'n schoen uit. Hij
merkt niet dat de deur open gaat en een jongeman van
een jaar of tweeëntwintig binnenkomt en op z'n gemak
eens rondkijkt. "Hei, Sjaak", gilt een schelle meisjes
stem, "kom je d'r weer eentje bekeren? Hier, Loes zit
al op je te wachten."
Sjaak steekt z'n hand op en loopt regebecht naar de
radio. Hij draait de knop resoluut om en gaat dan wijd
beens voor het toestel staan. In de plotseünge stilte die
volgt, klinken de stemmen even extra luid, maar Sjaak
heeft bereikt wat hij wilde: iedereen kijkt hem wat ver
wonderd aan. Hij is een goede bekende van hen.
Wekelijks komt hij hen opzoeken en knoopt met ieder
van hen die daar toe in staat is een gesprekje aan. Ze
mogen hem, want wat hij zegt. meent hij, daar staat hij
helemaal achter. Nooit zal hij weggaan zonder een
stukje uit zijn Bijbeltje gelezen te hebben en als er
gelegenheid voor is, voor hen te bidden. De radio of
pickup wordt dan op zijn verzoek even afgezet, maar
na zijn vertrek direct weer op voUe sterkte gedraaid.
Maar wat er nu gebeurt, die plotselinge stilte brengt
hen wat in de war. Sjaak wenkt met de hand.
"De heb nooit veel gezegd over de muziek waar jullie
niet meer buiten kunt. Maar nu móét ik wat zeggen.
"Kumba Ja, My Lord." Julhe zingen het mee, omdat
het zo gemakkelijk in het gehoor hgt, maar het is een
afgrijseUjk Ued, het is een vers uit de afgrond, een Hed
waardoor je de satan grote eer bewijst."
Een hoongelach is het antwoord op Sjaaks toespraakje.
Zo welwillend ze altijd naar hem geluisterd hebben, zo
dwars worden de meesten nu.
"Go home, met je mooie praatjes. Zet de radio aan
Jaap."
Twee tellen later klinken de laatste regels van het sata
nische vers keihard door het kraakpand. "Kumba Ja,
My Lord." Sjaak staat machteloos op. Hij weet het, dit
heeft hij helemaal verkeerd aangepakt. Nog even kijkt
hij rond, z'n hart vol medelijden met al die meisjes en
jongens, die avond aan avond weer vluchten in de
onwerkelijke wereld van de drugs. Het is vechten
tegen de bierkaai.
"Neem ook en sticky Sjaak", komt Loes vertrouwelijk.
"Je zult je zo heerlijk los voelen, zo, zo probleemloos,
toe." "Je kan een snuifje van me krijgen, gratis voor
niks", biedt een ander aan. "Lekker stoned wezen."
Met een uitnodigend gebaar houdt ze Sjaak een smal
metalen kokertje voor. "Kijk, zo moet je doen." Ze
wrijft een paar witte korrels fijn schept het poeder op
met de punt van een nagelvijltje. Het kokertje stopt ze
in een neusgat en snel snuift ze in twee, drie keer het
spul op.
"Je voelt je fijn, weetje wel", zegt ze, "probeer het ook
eens."
Als Sjaak nee schudt, draait ze zich om en is hem op
hetzelfde ogenblik vergeten. Niemand neemt trouwens
meer notitie van hem. Met een gevoel van grote mach
teloosheid loopt Sjaak naar de deur. Hij struikelt bijna
over de lange benen van de jongen, die dromend in z'n
stoel hangt. Sjaak werpt een vluchtige blik op het
inbleke gezicht van de knul. "Da's een nieuwe", schiet
het door hem heen. "Arme kerel, op het ogenblik ben
je gelukkig, maar straks als je wakker wordt, als die
rommel uitgewerkt is.
Met het beeld van de jongen nog voor ogen loopt hij de
straat uit. Een klok slaat ergens halftwaalf. Moedeloos
valt hij en kwartiertje later in een gemakkelijke stoel
neer op z'n kamer. Als een kaleidoscoop trekt alles wat
er in het oude kraakpand gebeurde aan zijn geest voor
bij. Dat vreselijke lied, dat gebed tot een demonische
geest. Die jongens en meisjes, in de greep van zo'n
zelfde geest en die armen jongen die van de wereld niet
meer weet maar straks ruw zal ontwaken. Die knul, hij
heeft hem daar nog nooit ontmoet. Hij heeft iets
bekends, die forse neus, dat blonde krulhaar, die...
Met een ruk schiet Sjaak overeind.
"Die neus, die lange benen, dat haar. Maar, maar dat is,
dat moet.
Hij trekt een laadje van z'n buro open en haalt er een
foto uit. "Hij is het! Het kan niet missen. Dat ie hem
niet direct herkende!" Hij kijkt op z'n horloge. Bij
twaalven. Nee, hij kan nou niet meer bellen. Juffrouw
Staat hgt vast al op bed. Zorgvuldig bergt hij de foto in
z'n portefeuille. Twee tellen later trekt hij zacht de bui
tendeur achter zich dicht.
Het is de volgende morgen, negen uur. "Weet je het
zeker Sjaak?" Juffrouw Staat kijkt Sjaak gespannen
aan. "Het kan niet missen", zegt deze beslist. "De ben
direct teruggegaan, maar hij was er niet meer. Eén of
andere kerel had hem meegenomen. Toen ik vroeg hoe
die man er uit zag en of ze ook wisten waar hij naar toe
was gegaan, kreeg ik de gekste antwoorden.
(wordt vervolgd)
