iiippiNpiiil
'Henk Koppelaar beroepscommandant
met vrijwylligershart!'
Cakeverkoping
Leen Jordaan, brandweerman-af:
Inzameling goederen
voor Oost-Europa
Oud papier Sommelsdijk
P.V. De Luchtbode
Resultaten driekamp
zwemclub 'De Schotejil'
Schaakkampioenschap
Goeree-Overflakkee 2002
Geslaagde voorspeelmiddag
'De Deltastreek'
In de gemeente Middelharnis heeft
vorige week vrijdag een wisseling
van de wacht plaatsgehad van het
brandweercommando. De wel
haast legendarische Menheerse'
Leen Jordaan heeft het comman
dantschap op 1 april jl. - nee, 't
was geen grap van Leen - neerge
legd en een punt gezet achter een
bijna 38-jarige brandweercarriè
re. Plaatsvervangend bevelvoerder
Henk Koppelaar van de blusgroep
Sommelsdijk heeft de fakkel over
genomen en heeft daarmee de lei
ding gekregen over de korpsen
Middelharnis, Sommelsdijk, Nieu
we Tonge en Stad aan 't Haring
vliet. Tijdens een afscheidsreceptie
vorige week vrijdagavond is Leen
afgezwaaid en heeft loco-burge
meester Slootweg Henk geïnstal
leerd als de nieuwe brandweer
commandant van de gemeente
Middelharnis.
Meer beroepsmatig
Commandant in knop
Vliegtuig neergestort
Opleidingen
te Herkingen
Favorieten maken geen fout
in eerste ronde
Onmisbaar: verantwoordelijk
heid EN GEZELLIGHEID
Het was bij Leen Jordaan al niet anders
dan bij elke spuitgast van de vrijwillige
brandweer: 'brandweerman zijn' maakt
voor hen een deel van het leven uit. Bij
sommigen lijkt het zelfs in de genen te zit
ten: vol enthousiasme en toewijding zijn
ze trots op hun vrijwillige functie, ze heb
ben archieffoto van Leen Jordaan als commandant, tegen het decor van een afgebrande 'Staver',
waarvan hij in het dagelijks leven manager is. Zelden zul je Leen met zo 'n bedrukt gelaat ontmoeten.
"Graag had ik nog een hoogwerker voor 't eiland
gerealiseerd gezien
is een overgebleven wens van Leen Jordaan.
ben er hart voor en weten zich gedreven
vanuit het gevoel medeverantwoordelijk
te zijn voor de veiligheid van de samenle
ving.
Leen Jordaan (h)erkent dat helemaal, al
zegt hij er wel eerlijk bij dat 'ie zelf in 't
begin niet bij de brandweer is gebleven
vanwege 'de brandweer', maar "om de
verhalen van die ouwe knarren". Daarmee
doelt hij op de sfeer die de toenmalige
oudere garde binnen het korps bracht door
hun gezellige vertelsels over wat ze in hun
leven allemaal al meegemaakt hadden.
"De eerste paar maanden vond ik de
brandweer gewoon minder dan die verha
len..."
En ook nu, na zoveel jaren korpservaring,
benadrukt Leen dat gezelligheid een
onmisbare factor, een bindende schakel is
binnen een blusploeg. "Als daar om wat
voor reden dan ook geen ruimte meer voor
zou zijn, ligt binnen de kortste keren het
hele korps plat", verzekert hij.
Na BIJNA 38 JAAR UITGEBLUST
Toch is ook bij hem de brandweervonk
overgeslagen. Nadat hij in 1964
gevraagd was om eens bij de brandweer
van Middelharnis te komen kijken of dat
misschien iets voor hém zou zijn, bleef
hij, en al vrij snel vond men de jonge
Leen geknipt voor bevelvoerder, waar in
die tijd jong bloed voor werd gezocht.
Hij ging er de nodige cursussen voor
volgen en al drie jaar na zijn aantreden
werd hij bevelvoerder. In 1979 werd
Leen ondercommandant, om vier jaar
later - in 1993 dus - 'echte' commandant
te worden.
"Als commandant ben je meer sturend
bezig dan dat je met directe incidentbe-
strijding bezig bent" zegt Leen, "dat was
in het begin wel een beetje wennen". Een
goed commandant heeft een dienende
taak, treedt open naar zijn manschappen
toe en moet absoluut kennis in huis heb
ben, vertelt de scheidende man "Eigen
lijk ben je 'n soort manager, die - als 't
dan tóch over de brandweer gaat - tussen
twee vuren zit: enerzijds de behoeften en
wensen van het brandweerkorps én de
steeds strenger wordende eisen van het
ministerie, anderzijds is er het ambtena
renkorps met het gemeentebestuur dat -
terecht - goede onderbouwingen vraagt
bij het verlanglijstje van de brandweer.
Daar moet je altijd maar weer tussen
bemiddelen. Je moet overtuigen. Maar in
Middelharnis is dat altijd buitengewoon
gegaan. Het gemeentebestuur staat pal
achter haar brandweer en daar ben ik
altijd vreselijk dankbaar voor geweest",
zo vertelt Leen een en ander over zijn
voorbije commandantperiode.
In een periode van bijna 38 jaar brand
weer, waren er best gebeurtenissen die
hem iets deden. "Grote bran
den, ernstige ongevallen, het
behalen van het landskam
pioenschap in 1979, allemaal
waar, maar de incidenten waar
bij slachtoffers vielen die ik
persoonlijk heb gekend, die
zijn me bij gebleven. Maar óók
doet het je wat als er naderhand
een bedankje komt over de wij
ze waarop je als korps hulp
hebt verleend! Dan weet je
weer waarvoor je het doet..."
In zo'n lange tijd is er natuur
lijk veel veranderd, ook bij de
vrijwillige brandweer. "De
technieken en de ter beschik
king staande middelen zijn in
de loop der jaren totaal veran
derd, dat kan ook niet anders,
maar de inborst, het brand-
weerhart van de manschappen,
die is hetzelfde gebleven!"
Met het oog op de toekomst
denkt Leen dat bij de vrijwillige
brandweer meer beroepskrach
ten aan zullen treden. Naar aan
leiding van de gebeurtenissen in
Enschede en Volendam zijn er
(versneld) voorschriften geko
men, die de hoeveelheid werk
zaamheden binnen de brandweer
zo zeer doet toenemen dat die
niet nog eens door de vrijwilligers erbij
kan worden gedaan. "Daarvoor worden op
het gebied van preparatie en preventie de
taken te veelomvattend; nu al hebben we
een preventie-afdeling met twee beroeps
krachten. Maar de repressie, het werkelijk
bestrijden van brand, zal op 't eiland altijd
door vrijwilligers uitgevoerd blijven wor
den", verwacht Leen.
Overigens mag best eens hardop worden
gezegd dat door de voortdurend aanscher
pende normen het opleidingsniveau van
de vrijwillige brandweerman dusdanig is,
dat gerust over 'professioneel' ge-sproken
mag worden.
"En wat een nieuwe commandant betreft,
dat moet een beroepsman zijn met een
vrijwilligershart - als je begrijpt wat ik
bedoel - en ik ben blij dat Henk Koppelaar
het geworden is. Want die wordt als nieu
we commandant beroeps, maar wél één
met een vrijwilligershart!", zo besluit
Leen.
Dat de nieuwe commandant het hart inder
daad op de goede plaats heeft, lijdt geen
twijfel. Als kleine jongen had Henk al iets
met de brandweer. Niet zo heel verwon
derlijk, als we weten dat vader Koppelaar
in het verleden óók bij de brandweer was
en daar best eens over verteld zal hebben,
waarschijnlijk op een wijze zoals alleen
een (oud-)brandweerman dat kan... Hét
moment dat bij Henk de vonk oversloeg,
was na nieuwjaarsnacht 1971, ruim een
week voordat Henk 7 jaar werd. In een
woning aan de Groene Zoom in Sommels
dijk had een zolderbrand gewoed die de
bovenverdieping geheel verwoestte. Voor
Henk en z'n vader was het een onderwerp
van gesprek, en daags daarna zouden ze er
eens langs fietsen. En bij wat Henk tóen
zag, voelde hij er iets van: als zoiets
gebeurt moetje wat doen! Daarmee was in
zijn jongenshart het brandweervuur ont
stoken dat zich niet meer zou laten blus
sen.
In de (lagere schooljjaren die volgden,
was Henk tijdens de wekelijkse oefen
avonden op dinsdag steevast bij de brand
weer te vinden. Hij mocht dan slachtoffer
spelen. En ook op zaterdagmorgen, 52
keer per jaar, kon je hem aan de brand
weerkazerne vinden, maar dan om de
toenmalige pompbediende Piet van Nooit
te helpen met het wassen van de brand
weerauto. Henk woonde toen op steen
worp afstand van de kazerne. En als de
eerste tonen van de brandweersirene nog
maar geklonken hadden, was hij door niets
meer te stuiten: eerst ernaar toe!
En als dat eens niet helemaal lukte, kwam
er van opletten op school maar weinig
terecht... Heel alleen, op' z'n kamertje,
overdacht hij voor zichzelf verschillende
branden of oefeningen en hoe hij, als hij
den gegaan met de opleidingen tot 'hoofd
brandwacht', en voor bevelvoerenden
'onderbrandmeester' of 'brandmeester'.
"De opleidingen verschaffen inzicht in het
proces van brand, wat er gebeurt als brand
ontstaat, wanneer er zogenaamde flash-
overs zijn te verwachten, enz.", legt Henk
uit. "Je leert een incident interpreteren,
zodat je daar je strategie op af kunt stem
men. En als aankomend bevelvoerder
wordt je voortdurend geconfronteerd met
de vraag of het resultaat dat je beoogt wel
opweegt tegen het risico dat je je man
schappen laat nemen."
Met de opleiding 'adjunct-hoofdbrand
meester' - een opleiding die een officier
van dienst van de noodzakelijke bagage
voorziet - hoopt Henk dit najaar te begin
nen en hij is de gemeente Middelharnis
dankbaar dat hij de nodige opleidingen
mag volgen, want uit ervaring weet hij dat
ze een onmisbare ondersteuning vormen
voor de praktijk.
Druk OP DE KETEL
Niet alleen zijn voorganger, maar ook
Henk zegt dat voor de vrijwillige brand
weerman steeds meer druk op de ketel
komt te staan door de voortdurend stren
ger wordende eisen die aan hen worden
gesteld. "Je vraagt je wel eens af hoe lang
ze dat nog vol kunnen houden" zegt hij,
daarbij benadrukkend dat het grootste deel
van brandweer-Nederland uit vrijwilligers
bestaat.
Op zijn eigen ketel ervaart Henk ook een
zekere druk, maar die is heel anders van
aard: met de overname van het conamando
voelt hij namelijk duidelijk de hieraan ver
bonden verantwoordelijkheid op zijn
schouders rusten. En eerlijk komt hij
ervoor uit: "zonder Gods hulp zal het me
De wacht is gewisseld.
bevelvoerder was geweest, de zaak zou
hebben aangepakt. Zo was hij, zonder dat
aan iemand te laten merken, al bezig met
het nadenken over de meest juiste en ver
antwoorde tactische inzet. Op den duur, bij
zóveel enthousiasme, mocht hij mee naar
wedstrijden. En als korps Sommelsdijk
dan niet als éérste eindigde, dan was voor
Henk de dag mislukt.
Toen hij nog maar net 18 jaar was, ont
stond er bij de Sommelsdijkse blusploeg
een vacature. Mogelijke kandidaten
daarvoor worden onder meer door de
leden van het korps voorgedragen, 't Is
dan ook niet verwonderlijk dat de toen
malige bevelvoerder Wim van de Ree
Henk daarvoor benaderde en 't is nog
minder verwonderlijk dat die al 'ja' had
gezegd vóórdat hij goed en wel
gevraagd was. Op 1 maart 1982 werd hij
aangesteld als adspirant-brandwacht.
Zijn eerste uitruk weet Henk zich nog
goed te herinneren, "'s Morgens vroeg
werden we gealarmeerd: er
was een vliegtuig neergestort
bij BIK sloopwerken op de
Oostplaat in Middelharnis.
Van een dreun of iets derge
lijks had ik niks gemerkt, maar
ja, 't was ook nog vroeg... Ik
had zó'n haast naar de kazerne
dat ik thuis, zonder er erg in te
hebben, de voordeur open had
laten staan.
Op gegeven moment stonden
de overburen aan de open deur
te bellen om te vragen of alles
toch wel in orde was, want om
met die vrieskou zó lang de
voordeur open te hebben...
Het hele huis was inderdaad
steenkoud geworden, terwijl
het bij BIK intussen om een
oefening bleek te gaan.
In de jaren die volgden heeft
Henk, net als iedere brandweer
man, de nodige cursussen moe
ten volgen. Als nieuwkomer ben
je verplicht de cursus 'brand
wacht 2e klas' te volgen; de
meesten stromen daarna nog
door naar 'brandwacht Ie klas'.
Daar zitten, alles bij elkaar
optellend, heel wat uurtjes in.
Indien gewenst kan verder wor-
niet gelukken". En daarnaast ook: "zonder
de manschappen van alle de vier de blus-
ploegen en hun aller inzet, zal het me óók
niet gelukken".
Henk drukt het in beeldspraak uit. "Ik zie
het maar als een schip, dat op de boeg
'Vrijwillige Brandweer Middelharnis'
heeft staan en in opdracht vaart van rederij
'Burgemeester&Wethouders'Het schip
heeft een kostbare lading en een onver
vangbare bemanning, waarover mij als
kapitein de leiding is toevertrouwd. Naast
de kapitein heeft ons schip ook bevelvoer
ders, die de machinekamer, de stuur- en de
navigatiehut bemannen.
Dat geeft aan dat samenwerking ontzagge
lijk belangrijk is. Maar de kapitein kan
óók niet zonder de ervaring en steun van
z'n manschappen - een schip zónder
matrozen is geen schip!" Zo hoopt Henk,
in goede haimonie en samen met z'n man
nen, zich te gaan kwijten van zijn nieuwe
taak.
0e nieuwe commandant, Henk Koppelaar.
Op zaterdag 4 mei wordt er een inzameling
gehouden voor de Oost-Europa Werkgroep
'Middelharnis'. De werkgroep is op zoek
naar onder andere goede, gebruikte schone
kleding, bedden, matrassen, kinderledikant-
jes, kinderstoelen, dekens, schoenen, brillen,
fietsen, naaimachines, tuingereedschap
enzovoort (geen meubels).
Er is verder grote behoefte aan wol, voor het
breien van kleding en dekens. Ook is de
vraag gekomen uit Roemenië of de werk
groep kan zorgen voor goede handzaaima-
chines. Wilt u nog eens kijken of er niet
ergens ééntje staat die toch niet meer
gebruikt wordt. U zou er een klein boertje in
Roemenië een groot plezier mee doen.
De inzameling is in de nieuwe loods aan de
Westelijke Achterweg 20 te Sommelsdijk
van 09:30 tot 11:30 uur. Daar een transport
naar Roemenië ongeveer 2.500 euro kost,
vraagt de werkgroep indien mogelijk een
bijdrage van vijftien euro. Mocht u bewogen
zijn met het werk voor onze arme naaste, en
wilt u meer geven, stelt de Oost-Europa
Werkgroep Middelharnis dit zeer op prijs.
De nood zowel, financieel als materieel, is
zeer groot. U kunt ook financieel helpen
door een gift over te maken op rekening
3420.07.408 bij de Rabobank t.n.v. Oost-
Europa Werkgroep Middelharnis. Heeft u
nog vragen over de werkgroep of het inza
melen van de goederen dan kunt u bellen:
0187-484228.
Aanstaande zaterdag 4 mei staan de mannen
van Mannenkoor 'Ons Koor' weer klaar. Het
is dan weer de eerste zaterdag van de maand,
dus zal in Sommelsdijk weer oud papier
worden opgehaald (m.u.v. de Westplaat).
Vanaf 9.00 uur komen de ploegen bij u langs
en om 12.00 uur moet het karwei geklaard
zijn. Papier gaarne goed verpakt aanbieden,
zodat het niet kan verwaaien. Karton goed
aanstampen en plastic/piepschuim in de
vuilnisbak doen. Al het papier en karton
wordt, zoals u ongetwijfeld weet, aangebo
den voor recycling. Het is het streven van
onze gemeente om een nog groter deel van
het afval voor recycling in aanmerking te
laten komen. Wij kunnen daar met z'n allen
een bijdrage aan leveren door papier, karton
en andere voor hergebruik in aanmerking
komende materialen niet weg te gooien,
m_aar ze te bewaren voor inzameling. De
mannen dragen hun steentje bij. U ook?
Uitslag van de wedvlucht uit Hensies d.d.
27 april. Afstand 144 km. De duiven wer
den gelost om 10.10 uur met Westenwind,
de eerste duif om 11.54.45 uur en haalde
een snelheid van 1382.85 m.p.min. De ge
detailleerde uitslag luidt:
C. Logmans 1,4,6,7, 21, 27,42,70; A. Rie-
dijk 2, 3, 11, 14, 30,48; A. Molenaar en Zn.
5, 8, 9, 10, 12, 16, 17, 18, 24, 25, 26, 32, 53,
62; J. den Boer 13, 20, 33, 37, 39,40,41,44,
47,55,56; A. het Jonk 15,19,43,45,59, 67;
P. Hogerwerf 22, 51, 54, 58, 63, 66, 68; A.
M. Volaart 23, 57, 61; J. Molenaar 28, 65;
D. Kievit 29, 34; B. v. d. Ochtend 31, 69; M.
V. d. Ochtend 35, 36, 46, 49, 52; M. Huizer
50, 64; G. van Drie 60, 72; H. Kamerling 71.
Op zaterdag 2.7 april heeft zwemclub
'De Schotejil', samen met 'De Stelle'
uit Stellendam en ZOB'66 uit Oud-
Beijerland de tweede wedstrijd van
een vriendschappelijke driekamp
gezwommen in zwembad 'het Zuider-
diep' te Stellendam. Over de 26 te
zwemmen programma's wist 'de
Schotejil' bijna 50 persoonlijke re
cords te realiseren, waaronder een
clubrecord op de 25m rugslag voor
Mark Costeris in 20.07 bij de jongens
onder 10 jaar. Er waren voor de Scho-
tejillers in totaal ca. 40 ereplaatsen.
Succes was er voor Esmee Koedoot (10), die
de 50m schoolslag won in 44.78. Ook Sebas-
tiaan Rosendaal (11) wist zijn 50m school
slag winnend af te sluiten in 43.98, al werd
hij wel op de voet gevolgd door Johan van
Nimwegen (11), die 2e werd in 44.07.
Sebastiaan Rosendsaal was ook de snelste
op de 50m rugslag in een tijd van 39.07.
Martijn van Hoorn (13) zwom op de lOOm
ragslag met een p.r. van 1.25.28 naar de Ie
plaats.
Op de lOOm schoolslag zwom Annemiek
Veltman (15) met een p.r. van 1.30.15 naar
de Ie plaats, terwijl ook Maarten Blanke
(15) bij de jongens met 1.24.91 naar een Ie
plaats zwom. De even oude Thijs Trompper
zette in een oudere categorie ook een win
nende tijd van 1.22.06 neer op deze lOOm
schoolslag. En op de lOOm rugslag wist hij
in een tijd van 1.17.32 opnieuw Ie te wor
den. Lieske van de Polder (18) won de lOOm
rugslag in 1.15.32. Bij de jongens zwom
Leander Jongejan (15) met 1.20.09 eveneens
naar een Ie plaats op de rugslag. Op de 200m
nummers bij de dames wist Rhiana van
Kempen (13) zowel de 200m vrij als de
200m vlinderslag te winnen in tijden van
resp. 2.27.89 en 3.01.07.
Een uitschieter in de sfeer van persoonlijke
records was er voor Leander Noordijk, die
op de 200m vlinderslag bij de heren met
2.41.79 zijn tijd met bijna 12 seconden ver
beterde. Ook in jongste categorie werden
weer goede zaken gedaan. Zo zwom Jeroen
Verduijn (10) op de 25m rugslag maar liefst
6 seconden van zijn tijd af in 25.55, tei-wijl
Manon Verhage (9) bijna 5 seconden sneller
zwom met haar 23.13.
Na een openingswoord van de nieuwe
wedstrijdleider, J. L. Minnaar, wer
den de klokken aangezet. Er wordt de
komende 7 weken gespeeld om het
schaakkampioenschap van Goeree-
Overflakkee 2002. De titelkandidaten
zijn regerend kampioen Jan van Gen
deren en oud-winnaars Martin Verol-
me en Ronald Sparreboom. Natuur
lijk denken alle overige 27 deelnemers
ook een kans te maken.
In zo'n eerste ronde heerst er altijd een
bepaalde spanning. Want het is toch aan de
favorieten om hun rol als aanstaand kam
pioen waar te maken. Het maakt zeker
indruk op de opponenten als er snel wordt
gewonnen. Want dan kun je kritisch gaan
kijken naar de partij van een andere favoriet.
Maar snel ging het allerminst bij sommigen.
Zo had Jan van Genderen een vreemde stel
ling op bord weten te toveren, waar hij zelf
nog het meest moeite mee had. Martin Ver-
olme moest aantreden tegen de enige dame
in het gezelschap. Zij maakte haar debuut bij
dit toernooi. Met slechts 2 jaartjes ervaring
bij haar Ouddorpse club, durfde ze de strijd
aan. En niet zonder succes! Martin Verolme
kwam wel beter tegen haar te staan, maar het
kostte hem de nodige inspanning. De 35e zet
werd voltooid met 1 minuut resterende
bedenktijd op de klok. Daarna was het een
kwestie van het punt binnenhalen.
Ook Jan van Genderen wist de buit binnen te
halen. Met een mooi paardoffer besliste hij
de partij in zijn voordeel. Ronald Sparre-
boom had vooruit gespeeld en ook gewon
nen. Zij maakten dus hun faam waar. Huis-
schaker Bram Mourik is wellicht de grote
outsider. Hij overspeelde zijn tegenstander
volledig.
De uitslagen van de Ie ronde:
1. W.L Tanis - B. Loosjes1-0
2. J. Noordijk - J. Santifort0-1
3. J. Hennekes - L.C. Struik1-0
4. J. de Haan - G.J.H, van Genderen ..0-1
5. M.L. van der Waal -
K.W. Wijnandsrem.
6. J.W. Budding - J. Boeter0-1
7. A.L. Mourik - J.P. Bosch1-0
8. H. Becker-T.C. van_Prooyen1-0
9. K. Hameeteman - W.T. Breen0-1
10. R. van der Wende - C. Bakelaar1-0
11. R. Sparreboom - MLagendijk1-0
12. R. Bom - J.H. van Dam0-1
13. M. Verolme - W.J. Tanis-Koole1-0
14. P. Lesuis - L.J.F, van den Ouden ...0-1
C. J. Smit-D. Mulder1-0
De tweede ronde wordt op 6 mei gespeeld in
'Dorpstienden' te Ouddorp. Er staan enkele
topduels op het programma, zoals: Jaap Satv-
tifort tegen Martin Verolme, Jan van Gende
ren tegen Ronald Sparreboom en Jan van
Dam tegen Bram Mourik.
Website:
http://www.flakkee.net/~schaken/kgo/
In de week van 6 t/m 10 mei, de week voor
moederdag, zullen tientallen vrijwiüigers
van de SVIK uit Dirksland op pad gaan om
te trachten 1000 overheerlijke cakes aan de
vrouw of man te brengen.
De opbrengst is voor Johan Wachters in Kati
(Mah, West Afrika) waar SVIK een basis
school aan het bouwen is. Tachtig procent
van de kinderen daar kunnen nog niet lezen
of schrijven.
Koopt een cake, dan steunt u de bouw van de
school.
Met een daverende finale, waaraan alle
muzikanten meededen, kwam er een eind
aan de voorspeelmiddag van de leeriingen
klein koper en slagwerk van muziekschool
'De Deltastreek'. In een vol 'Haegse Huus'
traden de leerlingen van docent klein koper,
André Leer, en van de slagwerkleraren Anno
Appelo en Michiel van Vliet op.
Ondanks het stralende weer waren veel
ouders, familie en belangstellenden naar
Stellendam gekomen om de jongelui aan te
moedigen. In de muziekzaal stond het
indrukwekkende slagwerkinstrumentarium
(van fanfare-orkest 'De Hoop') gereed om
door een tiental slagwerkertjes gebruikt te
worden. Er werden drumsolo's uitgevoerd,
maar ook solo's op de pauken, op het klok
kenspel, kleine trom of combinaties hiervan.
Ook werd er in groepjes gemusiceerd of
samen met de leraar. Afgewisseld met de
blazers op bugel, trompet en cornet was het
een zeer gevarieerd programma. Heel dap
per werd er gespeeld door jonge leeriingen
die nog maar net begonnen waren, met bege
leiding van een heus orkest op cd, maar ook
waren er overtuigende voordrachten te
beluisteren van leeriingen die binnenkort
hun C-diploma hopen te behalen. Het
enthousiasme van het publiek was te merken
aan het spontane applaus, dat volgde na elk
optreden van de bijna 25 muzikanten.
Muziekschool 'De Deltastreek' beschikt
over gedreven en ervaren docenten, die hun
enthousiasme en vaardigheid goed weten
over te brengen op hun leeriingen; dat werd
deze middag weer eens bewezen. De vier
muziekverenigingen van de gemeente Goe-
dereede zouden niet zonder kunnen. De vol
gende voorspeelmiddag zal zijn op 25 mei in
Oostdam' in Goedereede. Dan zullen dan
de saxofoonleerlingen van Ankie Loos,
docente aan de muziekschool sinds januari,
aan de beurt zijn. Ook dit belooft een fantas
tische middag te worden.
