Schoolkinderen Oostflakkee planten compleet bos!
Vierkorenconcert in Oude Tonge
grandioos succes!
Een advertentie in Eilanden-Nieuws heeft altijd succes 1
Het kerkhof van de zes miljoen vermoorde Joden
YmJDAQ 22 MAART 2002
Deen
In de kinderafdeung
Bij het overdekte museum
'S» 'P *i» "5^
tï «f
STICHTING
DIERENBELANG
HOEKSCHE
WAARD
^^^p^iïaiSSi2«B»SMia
Yad Va'shem
Op de top van de berg die naar Herzl
- de vader van het zionisme - is
genoemd, liebben we een adembene
mend uitzicht op 'de eeuwige stad'.
Daar Ugt naast zijn graf ook de erebe
graafplaats met de Jseurig onderhou
den graven van de vele gesneuvelden
in de verschillende oorlogen voor
Israels onafhankelijkheid. Richten we
onze bUk wat naar het zuidwesten dan
wordt onze aandacht getrokken door
een 21 meter hoge naald, de zuil van
het heldendom, ook wel 'de schoor
steen' genoemd.
Wie daarheen gaat, komt op de droevigste
plaats van heel Israël, bij het monument van
de herinnering, bij Yad Va'shem herinne
ring en naam), een plaats die je niet met dro
ge ogen verlaat. Je vindt er de grootste
begraafplaats van de wereld, een begraaf
plaats zonder graven, indrukwekkend door
zijn soberheid. Op een open terrein en in
gebouwen houden beelden de gedachtenis
levendig aan wat er met het Joodse volk is
gebeurd in Nazi-Duitsland tijdens de jaren
1933 tot 1945. Hier treurt het Joodse volk om
zijn 6 miljoen doden.
Een bezoek aan Yad Va'shem moet bij
iedereen die Israël bezoekt, hoog op de
agenda staan. Zeker bij regeringspersonen.
Toen enige tijd geleden de Britse Minister
van Buitenlandse Zaken weigerde deze
plaats te bezoeken, werd dit als een diepe
belediging van het Joodse volk opgevat.
In HET PARK
De naald, die de schoorsteen van een ver
brandingsoven voorstelt, bestaat uit zes
stukken. Elk deel stelt 1 miljoen vermoorde
Joden voor. In het park er ornheen treffen we
allerlei afbeeldingen aan:
- een Davidster, doorstoken door een speer,
als heriimering aan de gevallen soldaten,
partizanen en gettostrijders;
- de beeldengroep van de Poolse arts -
Janusz Korczak - die zijn gettokinderen
omarmt en vrijwillig de ondergang met
hen wil delen (lees Mila 18 van Leon
Uris);
- de namen van wel 5000 vernietigde Jood
se gemeenschappen in 'de vallei van de
De stille schreeuw.
De doorstoken Davidster.
schoorsteen
verwoeste gemeenschappen', op 9 meter
hoge rotsen;
een wanhopige vrouw, die alles wat ze op
deze aarde had, kwijtgeraakt is;
een moeder met een dood kind in haar
armen, die al haar verdriet uitschreeuwt;
de afrastering van een concentratiekamp,
waar vluchtende Joden in de onder elek
trische stroom staande bedrading zijn
blijven hangen;
- het eind van een spoorwegtraject boven
een afgrond met een dichtgespijkerde
treinwagon, die het concentratiekamp vol
met Joden is binnengereden, gereed om
de grote leegte in te rijden.
Het meest ontroerende is wel het monument
en de afdeUng, die het Amerikaanse echtpaar
Spiegel schonk als herinnering aan hun vijf
jarig zoontje Uziël - dat in 1944 is wegge
voerd naar Auschwitz en nooit is teruggeko
men - en de ruim anderhalf miljoen andere
kinderen (denkt u zich dat aantal eens in!).
Buiten worden met betonnen palen in diver
se grootte de verschillende leeftijden van de
omgebrachte kinderen afgebeeld, en ga je
naar binnen, dan kom je al tastende in een
donker vertrek. Daar branden vijf kaarsjes,
die hun lichtjes als sterretjes duizendvoudig
weerspiegelen tegen het plafond, om op deze
wijze de aandacht op de vermoorde kinderen
te vestigen.
Op een sombere, monotone wijze noemt een
man de namen van de kinderen, die in de
dodenkampen en gaskamers zijn omgeko
men, met daarbij=het land, waaruit ze afkom
stig waren, en de leeftijd die ze hadden
bereikt.
Komen we vlakbij de ingang van het eigen
lijke museum, dan zien we tegen de buiten
muur een groot monument, dat herinnert aan
de opstand in het getto van Warschau, dat
enerzijds spreekt van moed, anderzijds van
angst en vertwijfeling; met daar vlak naast
de afbeelding van een groep mensen - o.a.
een hoogzwangere vrouw, een rabbijn, een
argeloos kind en op de achtergrond de Duit
se soldaten met de bajonet op het geweer -
die 'de laatste gang' maken vanuit het getto
naar het vernietigingskamp; bij de ingang
van het museum staat een beeldje met het
opschrift 'Job'. Hij staat daar met een
gebedsmantel over zijn schouder, het num
mer van een concentratiekamp in zijn arm,
met een gebalde vuist in een gevouwen
hand, het hoofd biddend ten hemel gericht,
alsof hij om antwoord vraagt.
y.H
4& iQf <i&
Binnenkort zijn er weer loten te koop t.b.v. De Dierenstee
in Numansdorp. U kunt ze bij de beheersters kopen of bij
de medewerkers die bij u langs de deur komen. De prijs is
0.50 euro per stuk en er zijn leuke cadeaubonnen te winnen
en wat vooral belangrijk is, de opbrengst is voor de dieren.
Als u nog een leegstaande parkietenkooi heeft, bij ons is een leuke
hchtblauwe parkiet die een nieuw tehuis zoekt. Hij of zij is bij ons
komen aanvliegen en wacht al enige tijd op een nieuwe baas.
Ook zijn er nog verschillende katten die een nieuwe baas zoeken:
Mannix is een leuke cypers-witte kat van ongeveer 5 jaar, vriende
lijk. Hij is gevonden.
Bert en Ernie zijn twee leuke schootkatten, allebei rood-wit en ruim
4 jaar. Zij zijn altijd samen, slapen bij elkaar, gaan samen naar bui
ten, zijn lief voor kinderen en vriendelijk tegen andere katten. Zij zijn
niet gewend aan honden. Zij willen graag samen geplaatst worden bij
een nieuwe familie die hun veel aandacht geeft.
Gabber is een rode kat van ongeveer 4 jaar. Hij is gewond bij ons
binnengebracht en wij
weten niet of hi jis
aangereden dan wel
flink heeft gevochten.
Gabber is gevodnen.
Morris is een cypers-
witte kat van ruim 2
jaar, een zelfstandige
kat met een ochtendhu
meur. Hij is bang voor
kleine kinderen, doet
lelijk tegen andere kat
ten en is niet gewend
aan honden. Morris
komt graag buiten.
GarHeld is een von
deling, een cypers-
witte kat van ruim TA
jaar. Het is een dier
dat graag zijn gang
gaat en hij is beslist
niet gewend aan kin
deren. Voor Garfield
graag een plaatsje in
een rustig gezin zon
der kinderen.
Joris is een zwart-wit
te kat van ruim 10
jaar, een onafhankelij
ke kat die graag zelf
bepaalt wanneer hij naar buiten gaat, dus voor hem graag een baas
met een kattenluik. Hij is niet bekend met kinderen, negeert andere
katten en is niet gewend aan honden.
Weet u dat het voor de beheersters en de vrijwilligers soms moeilijk
is om een naam te geven aan een gevonden kat. Wij vinden het voor
een dier fijn als het een naam heeft en geen
nummer. Wij hebben daarom aan verschil
lende bekende gevraagd om een Hjstje te
maken met kattennamen want anders wor
den steeds dezelfde namen gebruikt. Mis
schien weet u nog leuke namen.
Komt u eens langs bij De Dierenstee,
Groene Kruisweg 14a te Numansdorp.
Tel. (0186) 655150.
Onze openingstijden: maandag t/m zater
dag vanaf 11.00 tot 16.00 uur.
Zoals in alle gemeenten op ons eiland, werd ook in Oost
flakkee afgelopen woensdag de Nationale Boomfeestdag
gevierd. Een beetje extra feest was het, omdat het dit jaar
de 45e keer is dat deze dag plaatsvindt!
Maar üefst vijf touringcars waren nodig om alle leerlingen, leer
krachten en andere belangstellenden naar het Zuiderlandse Bos -
langs Rijksweg N59 richting Zeeland - te vervoeren. Het Zuider
landse Bos is nog erg jong en is aangelegd in het kader van de Ruil
verkaveling Flakkee. Het is een gemengd loofhoutbos met een cen
traal gelegen plas met brede rietoevers. Vorig jaar is door het bos
langs de Zuiderlandsedijk een fietspad aangelegd. Het plantwerk,
wat dit voorjaar wordt uitgevoerd, is de laatste fase van de aanleg van
het bos. De schoolkinderen hebben afgelopen woensdag een deel van
dit plantwerk voor hun rekening genomen.
De plantactiviteiten van de enthousiaste schooljeugd van de groepen
7 en 8 van alle basisscholen op Oostflakkee werden bijgewoond door
voormalig wethouder van Onderwijszaken, mevrouw P. J. van Dijke-
van Daalen, die zich persoonlijk heeft ingezet voor deelname aan de
Nationale Boomfeestdag door de schoolkinderen van Oostflakkee.
Ook vertegenwoordigers van het Waterschap Goeree-Overflakkee en
de landinrichtingscommissie Flakkee waren uitgenodigd, gezien hun
betrokkenheid bij de aanleg van het bos en het fietspad. Door bos
wachters van Staatsbosbeheer werd uitleg gegeven over het planten,
omdat de Boomfeestdag in één van hun beheersobjecten werd geor
ganiseerd.
Vrijdag 15 maart jl. was het weer
zover. Vier neutrale koren uit de regio
gaven hun inmiddels traditioneel vier
korenconcert. De koren Smalstads
Gemengd Koor (Brouwershaven),
Gemengd Koor Excelsior (Dirksland),
Gemengde Zangvereniging Apollo
(Nieuwe Tonge) en het Gemengd koor
Advendo uit Ooltgensplaat.
De voorzitter van het koor dat dit jaar de
organisatie heeft verzorgd, de heer Wout de
Vos, doet verhaal. De heer Wout de Vos is
voorzitter van het koor Advendo uit Oolt
gensplaat. De heer de Vos geeft aan dat het
bijna een traditie is om jaarlijks dit evene
ment te houden. Ieder jaar wordt de organi
satie verzorgd door een van de deelnemende
koren. Er staat een ding vast de locatie is De
Grutters wei. Deze locatie is zo dermate
geschikt voor het houden van een dergelijk
evenement en heeft voor koorzang een zeer
hoge akoestische waarde, dat het onverstan
dig zou zijn deze locatie ter discussie te stel
len.
Vooraf wordt er met de besturen van de
deelnemende koren een bijeenkomst gehou
den, zodat er enige afstemming van het pro
gramma kan plaats vinden en wordt de
datum bepaald. Verder verzorgt de organi
serende vereniging de rest. Het idee van een
dergelijk concert is eind 1989 ontstaan.
Rien Knops en Gerrit Poortvliet waren bij
elkaar op de koffie en daar is het idee gebo
ren. Het is heel leuk dat een dergelijk idee
nog steeds wordt uitgevoerd en dat te mer
ken is dat er steeds meer inhoud aan wordt
gegeven.
Het vierkorenconcert is bedoeld voor het
publiek. Dit jaar ruim 150 belangstellenden.
Een steeds groeiend aantal. Maar de happe-
Advendo Ooltgensplaat.
ning is ook bedoeld voor de koren. Om aan
elkaar te laten horen op welke wijze de koor
zang in al haar facetten wordt beoefend. Dat
is een zeer belangrijke doelstelling. Juist
omdat koorzang in beweging is. Er worden
andere vormen uitgeprobeerd en de muziek
keuze krijgt ook een steeds modemer tintje.
Dit jaar is er voor het eerst afloop van het
concert een presentatie gegeven van een
piratenkoor. De heren van de deelnemende
koren hebben gezamenlijk een aantal weken
geoefend op deze vorm van muziek maken.
Geheel een andere stijl dan de traditionele
koorzang, maar er straalde veel plezier en
emoties vanaf. Ook het talrijke publiek kon
deze toegift zeer waarderen.
Dit jaar moest het Smalstads koor uit Brou-
werhaven helaas verstek laten gaan, omdat
door een griepgolf teveel alten niet aanwezig
konden zijn. Maar volgend jaar zijn onze
Brouwershavense vrienden zeker weer van
de partij.
Door de organiserende vereniging Advendo
werd het sphs afgebeten. Ook dit koor had
een magere bezetting, maar de uitvallende
stemmen waren over alle partijen verdeeld.
Met deze geringe bezetting werden werken
van Handel (Agnus Dei) Schubert (La pasto-
rella en An die Muzik) en van Ortelli het
Lied van de Bergen ten gehore gebracht.
Vervolgens heeft Excelsior werken uit Ope
ra's van Verdi en Handel (Rinaldo en I
Lombardi) gebracht, maar ook uit de Messe
Solemell van Franck in een arrangement van
T. Peelen het beroemde Panis Angelicus.
Voor de pauze werd er afgesloten door
ApoUo met enige moderne nummers van
Mozart in een arrangement van Tom Parker
het Stay with me still the morning, Perhaps
Love van John Denver en het zeer bijzonde
re Disney Dazzle. De toon voor een goede
tweede helft van het concert was duidehjk
gezet. De dirigenten Elvira Vos, Sartita van
Steeg en Marloes Smit, hadden ér alle drie
zin in.
Na de pauze liet Excelsior zien dat je ook
swingend en zingend het podium kan betre
den. Een fantastische start met nummers als
Oh what a beautifuU morning. Anthem en
Thans you for the music liet Excelsior horen
dat het
moderne repertoire zeer goed aanslaat en dat
het een vreugde in het zingen geeft. Excelsi
or sloot of met een muzikale vraag dat we op
deze wereld toch veel voor elkaar moeten
willen betekenen. Gezien de achterliggende
periode van Excelsior was dit een bijzonder
goed gekozen slot.
Apollo maakte een overgang tussen muziek
soorten. Met twee Franse nummers in een
arrangement van de dirigent Marloes Smit
werd afgesloten met een medley van Eddie
Christiani. Het publiek kon de verleiding
van het meezingen niet weerstaan. De avond
werd afgesloten door Advendo, Nummers
als Muil of Kintyre van Mc Cartney en Take
mij Home Country Roads van Jolm Denver
gaven een kick bij het publiek. Twee num
mers van Boudewijn de Groot het Testament
en Verdronken vlinder leidde tot het slotlied
Goodnight Irene. Een zaal met publiek en
zangers deze afsluiting te horen zingen geeft
een heel goed gevoel, meer nog dat is het
waar je het voor doet. Vreugde en kwaliteit
wordt gevonden in zang. Deze manier van
presenteren zal zeker velen volgend jaar
weer naar de Grutterswei brengen. Wij heb
ben ervan genoten.
De uitsmijter met het Delta Piraten koor mag
er zijn. Maar daar zullen we later nog wel
eens iets van horen.
De zangwereld is in beweging. Zowel op het
gebied van soort muziek, maar zeker ook in
de wijze van presentatie.
