Overdenking
.Sjkvenster
uit de
Heilige Schrift
Eindtrekking kassabonnenactie GVO
eiMttHiM4llEUli^
HET
f'"pAGïNA5
vrmdagismaS^
Blik op kerk ^^y
en samenleving tj
^V*'
•^/►f.
•h,^*,
UttEEMOE GEII\iaOCHTEN
vmanoM oiE niiNGi
HBRIKOZEN CN BLOEOOaUK
Start computercursus in
omgeving Diricsland
MOE ttUmOPF
BimE umsm
HERFiTW. SPIUW
uaNvmaa oie ouebouen?
Jezus of Bar-Abbas
OE NIET UIT6EBRIICHTE STEM
- De gekozen burgemeester
- Boven de partijen
- Welke criteria?
Het is al jaren geleden dat een burgemeester
bij zijn afscheid zei: "Ik ben altijd nog dank
baar dat ik door de kroon ben benoemd en ik
hoop dat het nooit zo ver komt dat een bur
gemeester door de raad of door de bevolking
wordt gekozen".
Aan die uitspraak moet ik vaak denken, nu
D'66 haar stokpaardje bUjft berijden dat we
de kant op moeten van de gekozen burge
meester.
Bij wijze van proef was er tijdens de
gemeenteraadsverkiezingen van vorige
week in twee gemeenten een referendum,
waarbij de bevolking zich kon uitspreken.
Die gemeenten waren Vlaardingen en Best.
Natuurlijk hadden in beide gevallen de solli
citanten de kans gehad zich aan de bevolking
te presenteren en op die manier de gunst van
de kiezers te winnen.
Voor zover ik er iets van heb gezien vond ik
het een gênante vertoning. Want er kan niet
veel meer beoordeeld worden dan de kleding
die de desbetreffende sollicitanten dragen en
het gezicht dat ze daarbij zetten. Kortom, ze
moeten laten zien of ze - om dat woord te
gebruiken - enige 'uitstraUng' hebben.
Immers, de burgemeester staat boven de par
tijen en zijn of haar politieke kleur mag geen
gewicht in de schaal leggen. Zoals Whn Kok
zich ook heeft gepresenteerd als 'premier
van alle Nederlanders' - naar mijn gevoel
overigens ten onrechte! - zo is de burge
meester het gezicht van heel zijn of haar
gemeente, ongeacht politieke keuze of
levensbeschouwing. Niet voor niets spreken
we van een 'burgervader', tegenwoordig
ook een 'burgermoeder'. Gebeurt er een
ramp, of breekt er een besmettelijke ziekte
uit, dan is de burgemeester present en komt
hij in actie. En zodra er iets fout gaat, dan
wordt hij daarop aangesproken, ook al
draagt hij niet direct de verantwoordelijk
heid. Hij is in de eerste plaats bestuurder en
geen politicus.
Bij deze stand van zaken is een referendum
dan ook een lachertje. Temeer omdat hij of
zij die de meeste stemmen kreeg, niet auto
matisch benoemd wordt. Met andere woor
den: de uitslag van de stemming is niet bin
dend.
Ik vraag me af welke criteria een burger dan
moet aanleggen om zijn of haar keuze te
bepalen. De politieke kleur mag geen rol
spelen, of de sollicitant bestuurlijke kwaU-
teiten heeft kan de burger nog nauwelijks
beoordelen. BHjft over of men hem of haar
een aardige man of een leuke vrouw vindt.
Op deze manier krijgen we Amerikaanse
toestanden, waarbij op de man of vrouw, en
niet op de bal wordt gespeeld.
Bovendien, hoe moet, als er twee solUcitan-
ten zijn, hij of zij zich voelen die de minste
stemmen heeft gekregen? Die staat voor heel
Nederland te kijk als de man of vrouw die
graag burgemeester wilde worden, maar het
niet gehaald heeft.
Waarnemer
Deze vraag- en antwoordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer die er
kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu
ren aan: Redactie Eilanden-Nieuvcs, Postbus 8,3240 AA Middelharnis, met
in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door
deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
In onze magnolia van zo 'n dertig jaar oud
groeien plotseling vreemde 'gewrochten'.
Deze hebben we nog niet eerder gezien.
Graag zouden wij in uw leerzame rubriek
willen lezen, wat dit verschijnsel nu eigenlijk
is, een speling van de natuur, vruchten voor
de voortplanting of een teken van het begin
van het einde van de boom?
Antwoord: Dat uw magnolia nu pas zaad
vormt, want daar is hier sprake van, moet als
een speling van de natuur worden
beschouwd. Het is wel eens zo dat een boom
plotseling zaden gaat produceren als hij zijn
einde 'voelt' naderen. Maar om u niet te zeer
te verontrusten: een magnoliaboom kan heel
oud worden. Dit is dan afhankelijk van een
aantal omstandigheden zoals de waterstand
en de toestand van het milieu ter plaatse. U
kunt hem helpen bij het ouder worden door
bemesting toe te passen. Informatie over de
in uw situatie juiste bemesting kunt u het
beste krijgen bij een tuincentrum. De door u
genoemde vreemde- 'gewrochten' zijn dus
zaaddozen met pitten en kunnen voor voort
planting worden gebruikt, al is dit zaak van
lange adem. U kunt nu nog net zaaien (liever
in oktober) in turfmolmhoudende compost,
bij voorkeur in een koude bak. Ontkiemen
kan 12 tot 18 maanden duren! Na drie of vier
jaar zijn ze dan geschikt voor een definitieve
standplaats.
Waarom gebruiken doktoren nu juist een
teken van een staf met een soort kronkelende
slang er om heen om zich kenbaar te maken?
Antwoord: Dat is de Esculaap, een afkor
ting van Aesculapius, de Latijnse vorm van
Asklepios, de Oudgriekse god der genees
kunde. Diens voorganger, de Imhotep der
Egyptenarén, iiield in zijn rechterhand reeds
een toverstaf, want de geneeskunst was toen
goddelijk, of magisch. De Griekse schrijver
Homerus uit ca 800 voor Christus, noemt
Asklepios een voortreffelijk geneesheer en
verhaalt over diens faam, dat hij alle zieken
genas en zelfs doden opwekte. De goden
konden dat niet goedkeuren en Zeus doodde
Asklepios met zijn bliksem. Maar zijn beide
zonen zetten zijn werk als arts voort en ook
de beroemde Hippokrates bleef het geleerde
in praktijk brengen. Het zinnenbeeld voor
Asklepios werd de gele adder die gefokt
werd in de aan Asklepios gewijde tempels
omdat haar gif heilzaam zou zijn. Voortaan
werd Asklepios afgebeeld als een god, leu
nend op zijn staf die omkronkeld werd door
een adder. Zo werden staf en slang het sym
bool der geneeskunde.
Is het waar dat abrikozen bloeddrukverla-
gend werken?
Antwoord: Abrikozen zijn een probaat mid
del tegen hoge bloeddruk. Hoewel het een
van ouds bekend volksmiddel is, weten we
niet precies wat de werkzame stof is. In de
zomer kunt u het beste verse abrikozen
gebruiken. In de winter neemt u enkele
gedroogde abrikozen die u 's avonds in
water legt om te weken. De volgende mor
gen kunt u de vruchten met het sap op de
nuchtere maag opeten.
Biimenkort start in de omgeving van de
gemeente Dirksland voor geïnteresseerde
een tweetal computercursussen: de cursus
'kennismaken met de computer' is er voor de
beginner en de cursus 'kermis maken met
internet' voor de iets gevorderde. De cursus
start alleen als er voldoende animo is. Bent u
geïnteresseerd? Bel dan met: 0187-669472.
Ik had aardbeien, bessen, banaan, appel,
peer, perzik, meloen en kersen gebruikt voor
een rumtopf met echte rum, maar de drank
werd helemaal rood, zodat de aardigheid
eraf ging. Hoe kwam dat nu?
Antwoord: Bessen en kersen kleuren zo'n
drank rood. Daarom kunt u ze ook beter niet
in bowl gebruiken.
"Waarom eten we blauwe muisjes als er een
jongen geboren is en roze bij een meisje?
Antwoord: Het is geen restant van een Ger
maans offer aan de godin van de vruchtbaar
heid, of symbool van een nieuw leven, zoals
vaak gedacht wordt maar wel een héél oude
traditie, al bestaan onze beschuiten nog niet
zo lang en zijn die gekleurde muisjes ook
een vinding uit de vorige eeuw. Het gebruik
is afkomstig uit de Zaanstreek. Vroeger was
het een echte luxe. Beschuit met muisjes
werd in de vorige eeuw dan ook uitsluitend
door rijkelui gepresenteerd. Eenvoudige
mensen trakteerden brood met boter en sui
ker. De muisjes bestonden uit anijszaadjes
met een roze, blauw of wit suikerlaagje.
OorspronkeUjk werden bij de geboorte van
een meisje roze muisjes geserveerd en bij de
geboorte van een jongen witte. Reeds voor
dat de muisjes algemeen in zwang kwamen
serveerde men zogenaamde pof (broodbol
len) gebakken van tarwemeel, die Uefst
warm werden opgediend aan de kraamvisite.
Niet als offer, of vanwege de symboUek,
maar zuiver en alleen omdat die mensen die
vaak van verre kwamen en vanwege de des
tijds lange reisduur, in de regel wel trek had
den in zo'n broodje. Deze pof werden door
midden gesneden en van binnen gevulds met
klontjes van een geliefd snoepgoed. De fir
ma De Ruyter zorgde in 1938 voor een gro
te publiciteitsstunt door bij de geboorte van
prinses Beatrix een groot blik oranje muisjes
op paleis Soestdijk te brengen. De muis
wordt beschouwd als symbool van vrucht
baarheid (hij plant zich immers heel snel
voort). De anijszaadjes met de nog aanhan
gende steekjes hebben ook wel iets weg van
een muisje met een staartje. Vast staat in
ieder geval dat we tot op de dag van vandaag
trouw beschuit met muisjes eten bij de
geboorte van een nieuwe wereldburger!
Hoe komt het dat er in de herfst zoveel spin
nenwebben zijn\?
Antwoord: Dat komt simpelweg doordat er
in de herfst de meeste spinnen zijn. De gene
raties die deze zomer ter wereld kwamen
zijn immers groot geworden. Maar het komt
ook doordat de nachten kouder worden en er
veel vocht neerslaat, zodat in het lage zon
licht de webben fonkelend zichtbaar wor
den.
Waar komt de gewoonte vandaag om met
oudjaar oliebollen te eten?
Antwoord: Het heeft volgens onze histori
cus niets te maken met ons Oud Nieuw,
maar wel met het heidense joelfeest. Als de
dagen weer gingen lengen, offerden onze
Germaanse voorouders dieren aan hun
goden en hielden zij eetfestijnen. Daarop
wijst o.m. ook de 'duivekater', gebak in de
vorm van een scheenbeen, dat in de Zaans
treek nog wel te koop is tussen Kerstmis en
de jaarwisseling. De vorm herinnert aan de
af te kluiven beenderen en de naam kan dui
den op katers die werden geofferd en de dui
vel die moest worden bezworen. Eeuwen
lang zijn er duivekaters in broodvorm
gebakken. In de overige gewesten bleven in
die donkere dagen bij de zonnewende ande
re traktaties populair. De oliebol is niet zo
oud. Onze betovergrootouders kunnen dat
baksel uit Vlaanderen gehaald hebben, want
in voorgaande eeuw(en) ging men daar op
nieuwjaarsmorgen met speciaal gebakken
Als zij dan vergaderd waren, zei-
de Pilatus tot hen: Welken wilt
gij, dat ik u zal los laten, Bar-
Abbas of Jezus, Die genaamd
wordt Christus? (Matth.27:17)
Het Sanhedrin heeft Jezus des doods schul
dig bevonden, maar zij hebben het recht niet
om iemand te doden en daarom zijn ze tot de
stadhouder Pontius Pilatus gekomen. Hij
probeerde de last van het proces aan Herodes
te geven. Deze vindt geen schuld in Hem en
stuurt Hem terug tot Pilatus. Deze is ook
overtuigd van Zijn onschuld en zou Hem vrij
moeten laten. Pilatus is de vertegenwoordi
ger van het Romeinse recht, dat toen ter tijd
het zuiverste was op deze wereld. Het
rechtsgevoel heeft onder de Romeinen een
grote plaats. Een van hun schrijvers heeft
geschreven, dat ze liever wUden dat de
wereld instortte, dan dat er een haarbreed
werd afgeweken van recht en gerechtigheid.
Het is des te smarteUjker voor de Heere
Jezus dat Hij na het eerste verhoor op Gab-
batha geen recht vindt. Zo staat Hij voor de
tweede maal voor Pilatus. Hij is aangeklaagd
van oproer, orde verstoring. Maar Herodes
en Pontius Pilatus zijn het eens. Hij is
onschuldig. De enig mogelijkheid voor hem
is om Jezus vrij te laten. Neen, dat doet hij
niet: Ik zal Hem kastijden en daarna vrij
laten. Dit is een onrechtvaardig voorstel,
maar Pilatus zoekt een tussenweg. Hij wil
het Sanhedrin tevreden stellen en zelf geen
rechterlijke moord begaan. Hij is een dub-
belhartig man! Hij wil de Joden te vriend
houden, het rustig houden in Jeruzalem
gedurende het feest en zichzelf veiUg stellen.
De Joden voelen zijn twijfel en uit het volk
wordt geroepen, dat hij een gevangene zou
loslaten op het feest, naar zijn gewoonte. Dit
is niet volgens Gods Woord en is waar
schijnlijk gegroeid om bij het volk in het
gevlei te komen. Pilatus grijpt deze gewoon
te aan om zich te redden. Opnieuw begaat hij
onrecht, want alleen iemand die veroordeeld
is, kan gratie worden gegeven. En Jezus is
geen misdadiger. Pilatus maakt een tweetal.
Wie zal hij naast Jezus plaatsen? Welke
boosdoener zit er in de gevangenis? Bar-
Abbas is een groot booswicht en wacht op
zijn doodsvoimis. Hij is geen vrijheidsheld,
maar een rover en moordenaar. De Joden zul
len zeker voor Jezus kiezen, Die goeddoende
door het land ging en de zieken genas.
Het is een wonderlijk tweetal; Jezus, de
Zoon van God en Bar-Abbas, een kind des
duivels. Jezus is gekomen om Zijn bloed te
storten voor Zijn volk, Bar-Abbas heeft het
bloed vergoten van zijn naaste om zichzelf te
verrijken. De Vrede vorst wordt geplaatst
tegenover een opstandeling. Dit tweetal is de
volvoering van Gods Raad. God stelde Hem,
Die geen zonde heeft gekend of gedaan,
naast deze moordenaar. De Heere heeft onze
ongerechtigheid op Hem doen aanlopen. De
zonde van de uitverkorenen zijn op Hem
gelegd en Christus boog Zich vrijwilüg
onder de vloek. Hoe komt hier de uitnemen
de liefde van Christus openbaar.
"Welke wilt gij, dat Ik u zal loslaten..."
Christus laat Zich vrijwillig plaatsen naast
Bar-Abbas. Het is volgens Gods Raad, maar
Pilatus is schuldig voor dit onrecht. Maar
door de zwakheid van Pilatus heeft het Recht
Gods zijn loop. Gods recht vordert dat de
zonde tegen de Allerhoogste Majesteit
bedreven met de hoogste straf aan Christus
zal worden gestraft, hoewel Hij zonder zon
de is.
Van nature willen we niets weten van Jezus
en zijn met de Joden vol vijandschap tegen
Hem. Maar als we door de Heilige Geest ont
dekt worden wie we zijn, dan wordt het
anders en leren we dat we Hem smart hebben
aangedaan. Bij een versmade Jezus, behoort
een verachte zondaar: Wie mij veracht; God
wou mij niet verachten.
Pilatus is zeker van zijn zaak, want nog maar
enkele dagen geleden heeft het volk geroe
pen: Hosaima, de Zone Davids. De volks
gunst is echter een wankel bezit. Het volk
voelde zich bedrogen met Jezus, want ze
meenden dat Hij een aards koninkrijk zou
oprichten, maar nu is Hij geboeid. Het is
onmogelijk, dat Hij de beloofde Messias is!
Spoedig is hun gunst veranderd in haat.
Onder de leiding van de Joodse leiders wordt
Bar-Abbas verkoren. Dit is geheel onver
wacht voor Pilatus, maar hij kan het niet
meer veranderen: "Zij zeiden allen tot hem;
Laat Hem gekruisigd worden."
We mogen niet neerzien op de schare, want
het toont wat de mens van nature is. Hun
keus is de onze ook. Tegen Jezus, maar voor
de zonde en Satan. We horen de oproep tot
bekering, maar wiUen die weg niet bewande
len We wijzen Christus af. Het komt bij de
een meer uit, dan bij de andere,maar van
nature zijn we allen van een lap gescheurd.
Er is niemand, die verstandig is, er is nie
mand die God zoekt. Niet een
In Gods Woord wordt Christus voorgesteld
als de Rechtvaardige, de Borg, die de schuld
Zijns volk heeft gedragen. Hij is het Paaslam,
dat de zonde der wereld wegneemt. Zijn
bloed alleen kan reinigen. Wie Hem vindt,
die vindt het leven. Maar dan moeten we wel
onze eigen gerechtigheid veriiezen en het
Lam volgen door gebaande en ongebaande
wegen. In die weg leren we de noodzakelijk
heid dat Bar-Abbas boven Jezus werd
gesteld, opdat de mogelijkheid werd gebaand
voor zondaren, boosdoeners, oproerlingen en
doodslagers, die zichzelf zo leren kennen,
door de werking van de Heilige Geest, noch
zaUg konden worden. Dan zien we de nood
zaak dat Christus Zich wilde geven in hun
plaats.
Het plan van Pilatus mislukt, maar Gods plan
wordt volvoerd. Niet alleen het Woord wordt
vervuld, maar ook het heilsplan, dat God
heeft uitgedacht tot verheerlijking van Zijn
deugden. Gods geschonden recht moet vol
daan worden, de breuk hersteld worden, de
zonde verzoend en de overtredingen wegge
nomen. Chrisms wordt ter dood veroordeeld,
opdat doodschuldigen het leven zouden ont
vangen. Jesaja heeft er van gezegd: De straf
die ons de vrede aanbrengt, was op Hem en
door Zijn striemen is ons genezing geworden.
Hoe is het met Bar-Abbas gegaan? Hij wacht
op de voltrekking van het vonnis des doods.
De scherprechter kan ieder ogenblik komen.
Hij hoort de voetstappen naderen: dit zal het
einde zijn. Nee, Bar-Abbas komt vrij. We
weten niet of Bar-Abbas het heeft geleerd,
dat Christus in zijn plaats is gestorven. Wel is
zijn bevrijding een afbeelding van de verlos
sing van de zondaar. Jezus dood is het leven
van de Kerk.
Een zondaar, die zijn diepe ellende staat
moet inleven, zal opening der gevangenis
ontvangen om Christus wil. Ze durven het
dikwijls niet te geloven, ze kunnen het niet
begrijpen. Ze zien het niet, maar het geloof is
het instrument om de weldaden van Christus
te ontvangen. Omdat Christus Zijn bloed
heeft gestort, is er voldaan aan Gods eis,
want er moet betaald worden of door ons of
door een ander. De onheilige woorden van de
Joden,moeten onze bede worden: Zijn bloed
kome over ons en onze kinderen. Niet tot een
oordeel, maar tot verzoening.
Dirksland
Ds. A.M. den Boer
koeken, bollen en ander feestgebak bij fami
lie en vrienden nieuwjaar wensen. Uit de
Vlaamse folklore blijkt, dat er in 't zuiden
van oudsher ook 'gebakmannen' rondtrok
ken, hun beste wensen kwamen aanbieden of
een toepasselijk vers zongen en dan als belo
ning een geldstuk, dan wel een oliebol of
ander gebak mee kregen. Het recept zal in de
loop der eeuwen wel wijzigingen hebben
ondergaan. Vast staat wel, dat er in deze
eeuw veel meer oliebollen werden gebakken
dan men zelf gebruikte, teneinde ervan te
kunnen uitdelen aan familie, kermissen en
aan arme mensen. Dat men zich juist op
oudejaarsavond tegoed ging doen aan aller
lei gebak, zoals óók aan appelbeignets, Oud
hollandse wafels, salades enz. wordt ver
klaard uit het bijgeloof dat men dan in 't
nieuwe jaar geen honger zou lijden. Bij vele
bijgelovige weigestelden zagen we voor de
oorlog immers op nieuwjaarsochtend ook
nog overdadig gevulde ontbijttafels, omdat
zij meenden dan het gehele jaar flink te eten
te hebben. Dat bijgeloof bleek in de oorlogs
jaren geen stand te kunnen houden.
Met het oog op de verkiezingen de volgende
vraag: wat gebeurt er met een niet uitge
brachte stem, vervalt deze stem of gaat die
naar een partij?
Antwoord: Alléén de precies volgens de
regels uitgebrachte stemmen tellen mee.
Verschijnt u niet op het stembureau, of stemt
u blanco of als u een streep zet door het bil
jet, dan wel voorziet van andere namen of
niet terzake zijnde opmerkingen in de stem
bus doet, dan wordt zo'n biljet niet meege
teld. Bij elektronisch stemmen tellen de niet
uitgebrachte stemmen ook niet mee. Besef
echter wel, dat u uw mening niet tot uitdruk
king brengt door niet te stemmen.
Acht eindprijzen, variërend van 25 tot 250 euro. Op de foto de gelukkigen met de felicitaties van de
OVO, een bosje bloemen en gebak.
De hoofdprijs van de kassabonnenactie van de Ondernemersvereniging Ouddorp
ad 453,33 euro (f 999) - gesponsord door Rabobank Westflakkee - ging naar de
familie Van Splunder aan de Dirkdoensweg 35 in Ouddorp. Van het gewonnen geld
overweegt de familie volgend jaar te gaan genieten van een welverdiende (winter-
sport)reis. De familie Van Splunder werd extra verwend met een superbos bloemen
en met gebak, en werden voor de prijsuitreiking thuis opgehaald en teruggebracht
met een Mercedes van taxibedrijf Pikaart te Ouddorp. De totale score van de inge
leverde kassabonnen bedroeg meer dan 10.000. Allen van harte gefeliciteerd!
-23-
O wacht, daar staan de prijzen. Allemensen, logies met
ontbijt 70 Frank. Je zal last van slapeloosheid hebben.
Dan kost je frühstück alleen zo'n zeventig gulden! O
vader is klaar. Als ze de brede deur doorgaan naar bui
ten, draait met veel gegier van de banden een donker
rode Ferrari de parkeerplaats op. Een man in een zwart
pak stapt uit. Henk staat met een schok stil. Vader botst
tegen hem op.
"Joh, kijk toch uit!" Maar Henk hoort niet wat vader
zegt. Hij staat als aan de grond genageld naar de auto
te kijken. "Daar, daar is-t-ie weer", stoot hij uit.
Vader schrikt. Het schiet ineens door z'n hoofd: "Juf
frouw Staat had gelijk. Het kwam door die vent."
Gespannen kijkt hij toe. Als Henk een paar onzekere
stappen doet m de richting van die man, houdt hij hem
tegen. "Jij bhjft hier", zegt hij kort maar nadmkkeüjk.
Met een nonchalant gebaar wordt het portier dichtge
smeten. Dan draait de man zich om en kijkt in hun rich
ting. Zijn koolzwarte ogen dwalen onverschillig over
vader en Henk heen. Even staat hij besluiteloos, alsof
hij niet goed weet welke kant hij op zal gaan. Na nog
eens een vluchtige blik op hen geworpen te hebben,
verdwijnt hij door een zij-ingang in het hotel. Vader
laat Henk los.
"Kom kerel", zegt hij zacht, "wé gaan, het is nog een
hele klim naar ons huisje."
Als een automaat zet Henk zich in beweging. Ze kijken
geen van beiden meer om en zien zodoende niet hoe de
man hen nakijkt door een raam op de eerste verdieping.
Er speelt een raadselachtige gUrnlach om zijn durme
hppen.
"Zo jongen", begint vader als ze de smalle zijweg in
slaan. Tot hiertoe hebben ze nog geen woord gezegd.
"Vertel het eens."
Even aarzelt Henk, maar dan, wat hakkelend eerst,
begin hij te spreken. Hij houdt niets achter.
"Ik was niet misselijk in de Sessel omdat ik met de ver
rekijker wat vlug voor m'n ogen heen en weer bewoog.
Die vent zat in een stoeltje dat naar boven ging. En
vanmorgen stond hij stil bij het chalet. Ik móést het
raam uit, ik kón gewoonweg niet anders. Hu, die ogen
van die kerel."
"Gelukkig dat je niet in onze slaapkamer was", valt
vader hem in de rede. "Je had je benen gebroken."
Henk knikt. Ja, de slaapkamer van vader en moeder is
boven de garage. Het zou een sprong van zeker drie
meter geweest zijn.
"Dat zou geen verschil gemaakt hebben", zegt hij, "ik
kón niet anders."
Het laatste stukje leggen ze zwijgend af. Als ze vlak bij
'Haselstude' zijn zegt vader: "Dit blijft onder ons
Henk. Moeder hoeft hier niets van te weten. De man
schijntje vanavond niet herkend te hebben. Of hij hield
zich zo omdat ik erbij was. Het is te hopen, datje hem
nooit meer tegenkomt. Zeg, had hij een nederlands
nummerbord?"
"Ik weet het niet, ik heb er geen erg in gehad."
Op een wat luchtige toon maakt vader een eind aan het
gesprek. Maar van binnen is hij dodelijk ongerust, al
laat hij er Henk niets van merken. Hij neemt zich voor
hem in geen geval alleen thuis te laten om op Ineke te
passen. Moeder wil graag gaan wüikelen in Sankt Gal
len. Dat is best, dan moeten Ineke en Henk ook mee. In
het wandelwagentje kan het best.
"Weet u het latijnse woord voor midden? Het eindigt
op een m en het heeft zes letters."
Vader kijkt op van zijn boek. "Heb je alleen die laatste
letter?"
Henk knikt. Hij is bezig met een kruiswoordpuzzel in
de vrijdagkrant. Het is nu wel maandag, maar de krant
komt per post. Het nieuws is zodoende steeds een paar
dagen te laat, maar dat geeft niet in de vakantie. Het is
gezellig zo ver van huisje eigen vertrouwde dagblad te
ontvangen. Het is wel zaak er vlug bij te zijn. Moeder
pakt direct het gedeelte waar de feuilleton in staat en
vader wil natuurUjk de kerknieuwspagina het eerst.
Enfin de vrijdagkrant geeft weinig problemen, die is
dik genoeg, zodat je alledrie tegelijk je nieuwsgierig
heid kunt bevredigen.
"Laatste letter een m", denkt vader hardop. "Wacht, ik
heb het: medium."
"Medium?" zegt moeder wat verwonderd. "Een me
dium is toch een persoon? Het is iemand die gemakke
lijk onder hypnose te brengen is."
Henk buigt zich diep over de krant. Hypnose! Bah,
waarom trilt-ie nou ineens als een juffershondje? Hij
lijkt wel niet goed wijs. Verstolen kijkt hij naar vader.
Maar die doet alsof hij nergens erg in heeft.
"Henk vroeg niet wat het woord betekende. Het is een
latijns woord, maar het kan natuurlijk verschillende
betekenissen hebben", zegt hij rustig.
"Vul het maar in Henk, het is vast goed." Het wordt
weer stU, moeder pakt haar breiwerkje weer op en
vader verdiept zich in het kerkeUjk nieuws. Henk doet
alsof hij vol aandacht is voor de puzzel.
"Medium, hypnose, medium, hypnose", dreint het
door zijn hoofd en moeders breinaalden tikken in het
zelfde ritme. En dwars door de hokjes van het kruis
woordraadsel verschijnt het gelaat van de man met zijn
donkere, dwingende ogen. Op de fijnste momenten, op
de gezelligste ogenbükken komt het tevoorschijn om
het fijne, het gezellige kapot te maken.
"Vechten Henk, vechten moet je tegen die duivelse
verleiding in de ogen van die man. Of hij nu in leven
de lijve voor je staat, of als een soort visioen aan je ver
schijnt. Vechten, maar niet in eigen kracht jongen.
Denk aan de woorden van ouderling Van den Bongerd.
Breng je het gebed van Roodbeen voor de geest. Vraag
of de Heere je hierin helpen wil."
Ze hebben de avond na hun wandeling van hotel San-
tis nog lang zitten praten. Moeder was vroeg naar bed
gegaan. Bij het ücht van de nagloeiende houtblokken
is het tot een fijn, vertrouwehjk gesprek gekomen. Als
een vriend tegen een vriend heeft hij vader verteld van
de misselijkmakende angst voor die man. Als Henk
zich dit gesprek weer te binnen brengt, vervaagt het
gelaat van de man en ziet hij de puzzel weer duidelijk
voor zich. Medium, zo nu verticaal. Paradijs. Da's
Eden natuurlijk. Ja dat klopt. Nu nummer 26: droom
beeld, o makkeUjk: illusie. Horizontaal 25: landloper.
Henk werkt verwoed verder, hij krijgt er rode oren van.
32: gebergte in Zwitserland. Churfirsten, dat zou leuk
zijn. Hij moet even grinniken. Begint met een B. Ber-
nina natuurlijk. Een halfuurtje later youwt hij voldaan
de krant dicht.
"Die heb ik, was rüks aan. Zullen we een potje dam
men vader?"
Meneer Van Wingerden vindt het best. Hij heeft wel
gemerkt hoe Henk schrok over wat moeder zei over het
woord 'medium'Henk weet er niets van, maar de vol
gende dag is hij naar hotel Santis geweest en heeft hij
gevraagd naar de man met de rode sportwagen. Hij was
er niet meer. Nee, al vroeg vertrokken. Of hij mocht
weten waarheen? Nee, dat kon men niet zeggen. Hoe
de man heette? Tja, het is niet de gewoonte dit bekend
te maken. Meneer is toch niet van de politie? Nee? O,
dan kunnen we u echt niet helpen."
Van de portier was hij niet veel wijzer geworden. "Der
kerl mit den schwartzen Augen? Ach ja, veel poeha en
verbeelding."
(wordt vervolgd)
