Overdenking
Gebedsavond voor Koningshuis
uit de
Heilige Schrift
]PW. VANDEN BERG
ÖJKVENSTER
na mr ZIEL
Inzamelen goederen
t.b.v. Oost-Europa
'Hulpouders' gezocht
Op weg naar Jeruzalem
Juweliers - opticiens
Kwaliteit en service onder een dak
Solistenconcours
'Sempre Crescendo'
VERVOLGVERHAAL
Blik op kerk
en samenleving Lj
Het huwelijk
De trouwdienst
Dankbaarheid
HOE KOMT OC ZEE ZOUT?
UEaBLEKENOE GOUOVISSEH
Op D.V. zaterdag 9 februari a.s.
wordt er weer een inzameling ge
houden voor de Oost-Europa
Werkgroep 'Middelharnis'.
Smi POETiEN
Watersnood, tenzij...
Watersnoodbijbel
ir
PAGINA 5
mmmmmiiSBi^
VRïJDAG 8 FEBRUARI 2002
Niemand zal het me kwalijk nemen, denk ik,
j als we nog wat voortborduren op het huwe-
'■jUjk van afgelopen zaterdag. De media gaven
ijl alle hun aflceuring te kennen over de Oranje-
5! gekte, maar ze deden er ook allemaal aan
mee. Misschien zijn ze dat ook wel verplicht
aan hun lezerspubüek, want een prinselijk
huweUjk maak je niet zó vaak mee, en bhjk-
baar wil ieder er dan uit halen wat er uit te
halen valt.
>jHoe dan ook, Nederland heeft zaterdag mas-
;jsaal gekeken. Het handjevol republikeinen
liet er geen onduidelijkheid over bestaan dat
het andere dingen belangrijker vond dan een
i Oranje-huwelijk. Maar ^gezien van een paar
kleine incidenten was de invloed van de anti-
monarchisten te verwaarlozen.
Eii zij die anders nooit voor de buis zitten,
l nüsschien niet eens een t.v.-toestel hebben,
gingen nu bij buren of vrienden op visite, om
i alles met eigen ogen te kunnen zien.
4: H:
i^ kan niet anders zeggen dan dat de hele
.plechtigheid een stijlvol gebeuren was. Dat
geldt ook van de dienst in de Nieuwe kerk
van Amsterdam, die van tevoren de gemoe-
j'4eren al danig in beweging had gebracht. De
^.verzekering was gedaan dat het geen oecu-
.menische dienst zou worden, zoals destijds
,bij Maurits en Marilène. Maar toch was men
er niet helemaal gerust op. Immers, pater
Braun uit Argentinië zou een bijdrage leve
ren, en zou er dan na de reformatorische
maaltijd toch nog een rooms toetje worden
opgediend?
Natuurüjk, het Ave Maria had voor ons als
protestanten niet gehoeven. En we zouden
zeker vanuit onze traditie een andere invul
ling aan de dienst hebben gegeven. Maar
waimeer onze verwachtingen niet te hoog
gespannen waren, dan is het weUicht achter
af nogal meegevallen. Het was niet een
huwehjksdienst, laat ik maar zeggen, op z'n
Jan-boerefluitjes, maar een waardig en stijl
vol geheel.
De keuze van een tekst uit het boek Ruth was
voor mij een vondst! En gezien de theologi
sche 'ligging' van ds. Carel ter Linden vond
ik de uitleg alleszins acceptabel. Jammer dat
hij daarbij nogal wat liet hggen. Want er is
natuurlijk méér over te zeggen dan dat
iemand de vertrouwde omgeving verlaat en
kiest voor een onbekend land en volk. De
keuze van Ruth voor de God van Israël en
Zijn volk bleef onderbeUcht. En vanuit de
naam van Obed - dienaar - had de Ujn door
getrokken kunnen worden naar Christus, Die
gekomen is niet om gediend te worden, maar
om te dienen. Dat zijn elementen die we er
dan maar bij moeten denken. Maar wat er
gezegd werd, kon althans in grote lijnen onze
instemming hebben.
Alles samengevat, we mogen dankbaar zijn
dat we nog een Koninkrijk zijn, en geen repu-
büek. Dankbaar ook dat ons Oranjehuis een
band heeft met de kerk die zo nauw verbon
den is met de wordingsgeschiedenis van onze
natie. We kunnen alleen maar hopen en bid
den dat daar ook iets van bhjkt in de regering
van onze Koningin, en straks hopeüjk in de
regering van hem, die Koning Willem IV zal
heten.
We moeten maar de vermaning van de
Spreukendichter in acht nemen: Vrees de
Heere, en de koning; vermeng u niet met hen
die naar verandering staan.
Waarnemer
aDeze vraag- en antwoordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer die er
yiostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu-
'ren aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8,3240 AA Middelharnis, met
jjn de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door
deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
'Waarom is de bodem bij bepaalde wijnfles-
'sen heel ver naar binnen gebogen Bij ande-
're dranken zie je dat niet.
\j
.Antwoord: Volgens de wijnproducenten is
die 'ziel' nodig om het bezinksel, dat in goe-
^e wijnen kan voorkomen, beter vast te hou
den als de glazen worden gevuld. Volgens
leen flessenfabrikant kunnen deze flessen
^ok beter tegen een stootje. En volgens de
I-grootverbruikers gebeurt het om de inhoud
-te verkleinen, zodat je meer flessen van die
,wijn moet kopen...
•Waar komt het zout vandaan dat de zee zo
izout maakt, en hoe bleef ze zout ondanks in
stroming van zoveel zoet water?
Antwoord: Het zeewater bevat allerlei zou-
'ten, zoals natriumchloride (ons keukenzout),
|kaUumchloride, magnesiumchloride, kalk-
£hloride, enz. Al die zouten zijn goed oplos-
jbaar in water en werden vele jaren door het
'regenwater uit de grond opgenomen en door
de rivieren naar de zeeën meegevoerd. Daar
verdampt het water weer, maar de zouten
.Vrijwel niet. De zeeën worden daardoor
steeds zouter. Vandaar, dat men vroeger
dacht dat men de ouderdom van de aarde uit
|iet zoutgehalte van het zeewater zou kunnen
afleiden. Maar de zeeën verplaatsen zich.
Sommige zijn pas laat ontstaan en andere
vielen droog doordat ondieper woedend
water verdampte en er zich zouten afz'ptten.
Denk maar aan de Elzasser zoutlagen, waar
uit kalizout voor de landbouw wordt gewon
nen en aan de steenzoutwirming in het oos
ten van ons land. Bovendien bleek de ene
zee meer zouten te bevatten dan de andere,
ondanks de regelmatige toevloed van zout
water.
Wat kan er aan de hand zijn met goudvissen
die steeds blekere jongen krijgen? Wat man
keert er dan aan voeding of water?
Antwoord: De kleur bij uw goudvissen
'mendelt' uit, dat wil zeggen dat de rode
kleurstof bij jonge vissen mindert of ont
breekt als gevolg van de erfeUjke eigen
schappen van ouders en grootouders. Als u
mannelijke en vrouweüjke vissen hebt die
half kleurloos en half gepigmenteerd zijn,
kan een deel van hun jongen geheel rood,
een ander deel blank en de rest half om half
zijn. Zelfs al kiest u dan de rode exemplaren
uit om die te laten paren, dan komen er nog
blanke, halfblanke en geheel rode nakome
lingen van. Immers, de ouders zijn fokon-
zuiver (heterozygoot) voor de goudkleur (de
rode pigment). Onafhankelijk daarvan
neemt de hoeveelheid pigment af bij het
ouder worden, zodat ook uw eerst zo fraai
gekleurde goudvissen 'grijs' konden wor
den. Het komt ook voor, dat in jonge visjes
Wij kunnen de volgende materialen en spul
len weer gebruiken, o.a. goede gebruikte
schone kleding, bedden, matrassen, kinder-
ledikantjes, kinderstoelen, dekens, schoe
nen, brillen, fietsen, naaimachines, tuinge-
reedschap enz. (geen meubels). Ook is er
grote behoefte aan wol, voor het breien van
dekens. De inzameling is in onze nieuwe
loods aan de Westelijke Achterweg 20 te
Sommelsdijk van 9.30 tot 11.30 uur. Daar
een transport naar Roemenië ongeveer
2.500,- vragen wij u - indien mogelijk - een
minimale bijdrage van 1,15. Mocht u
bewogen zijn dit werk voor de arme naaste,
en wilt u meer geven, dan wordt dit zeer op
prijs gesteld. De nood, zowel materieel als
financieel, is zeer groot. U kunt ons ook
financieel helpen door een gift over te
maken op rekening 3420.07.408 bij de
Rabobank t.n.v. Oost-Europa Werkgroep
'Middelharnis'. Zijn er nog vragen over de
werkgroep, of het inzamelen van goederen,
dan kunt u contact opnemen met tel.:
484228.
Veel mensen hebben een sponsorkind
in een ontwikkelingsland. Met elkaar
zorgen die 'hulpouders' er voor dat
leefomstandigheden worden verbe
terd. Dat kinderen het na verloop van
tijd zonder hulp kunnen stellen.
Door het hulpverleningswerk van Internatio
naal Christeüjk Steunfonds (ICS) hebben
veel kinderen weer een kans gekregen voor
de toekomst. Maar er zijn nog duizenden
kinderen kansloos, die staan op de wacht
lijst. ICS wil graag ook voor deze kinderen
een hulpouder vinden. Een hulpouder die
voor 20,50 per maand zorgt voor een kind
in de sloppenbuurten van Manila op de Filip
pijnen of op het platteland van Cambodja,
Kenia of Oeganda. U kunt zo'n hulpouder
zijn en u kunt met uw bijdrage een kind weer
een toekomst geven. U helpt dan tevens een
gezin en een school. ICS biedt de mogelijk
heid persoonlijk contact op te bouwen met
het kiiid. Zij hopen dat u mee wilt doen arme
kinderen weer een kans op een leefbare toe
komst te geven. Als u eerste meer informatie
wilt, kan dat natuurüjk. U kunt bellen naar
tel.: 035-628 49 84 of schrijven naar: Inter
nationaal Christelijk Steunfonds, Antwoord
nummer 1602, 1200 VB in Hilversum. Ook
kunt u onze website bezoeken: www.ics-
fonds.nl.
wat weinig pigment zit, maar dat er tijdens
de groei wat Ideur verschijnt. Geheel goud
kleurig worden blanke jongen echter nooit.
Er is dus niets aan de hand met het water of
de voeding. Er is ook niets tegen te doen,
behalve dan dat u uw vissen moet selecteren
op de gewenste kleur.
Hoe kan ik een skai bankstel schoonhouden
en oppoetsen?
Antwoord: Skai is een textielvezel met
PVC- of PUR-laag en daar valt niets aan te
poetsen. U kunt de skai met spons en zeem
en wat lauw water schoon houden, maar u
mag niets aan dat water toevoegen en vooral
geen boenwas gebruiken.
"En Hij nam de twaalven bij Zich
en zei tot hen: Ziet wij gaan op
naar Jeruzalem...En zij verston
den geen van deze dingen en dit
woord was voor hen verborgen.
(Lukas 18:31a,34a)
U mag dat heel letterlijk nemen. Als Jezus
hier met Zijn discipelen spreekt,dan zijn ze
in de buurt van Jericho. En van Jericho naar
Jeruzalem, dat was klimmen. De weg liep
geleideüjk omhoog. Het was een verschil
tussen die twee plaatsen van zo'n 750 meter.
Maar u mag dat opgaan ook nog in een ande
re zin nemen. Zoals we dat zingen uit Psalm
43: dan ga ik op tot Gods altaren. In deze
opgang naar Jeruzalem gaat Jezus op naar
het altaar der verzoening. Hij zal voldoen
aan Gods heiUg recht. Hij laat Zich breken
onder het oordeel van de dood als Hij de
vloek op Zich laadt. Naarmate Jezus stap
voor stap omhoog klimt naar de Godsstad,
daalt Hij stap voor stap afin de diepte van de
vernedering. Hij gaat het kruis tegemoet.
Jezus gaat hier wel voorop, maar de twaal
ven gaan wel mee. Hij zegt niet: "Ik ga op..",
maar: "Wij gaan op". De discipelen moeten
volgen. Hebben zij dat gewild? Was dat de
bedoeling? Ik denk het niet. Want dit door
kruist al hun plaimen. Er gaat een streep door
hun idealen, door al hun verwachtingen.
Want weet u wat ze op deze weg gaan leren?
Ze gaan leren de les die alle discipelen van
Jezus in deze wereld tot vandaag toe leren:
Zijn smaadheid dragen, in Zijn schande
delen, meegaan in Zijn lijden en dood. Het is
een leven onder het kruis. We verleren alle
fierheid en we verhezen alle zelfverzekerd
heid. We worden innerlijk verbrijzeld tot wat
we zijn; arme zondaars en berooide bede
laars, die leven van genade. Dat leren we al
gaande: kruis dragen, zelfverloochening. Om
ons te verbhjden in Hem.
Dat is toch de kern van het Evangelie? Zoals
Jezus zei, ergens op de weg: "Wie zijn leven
zal willen behouden, die zal het verliezen,
maar wie zijn leven zal verliezen om Mij
nentwil, die zal het behouden". In blijde ver
wondering. En ook u wil Hij zo graag mee
nemen op die weg. Hij kruist uw pad. Van
daag nog nu u dit leest.
Hebben ze het verstaan de discipelen hier?
Dat schrijft Lukas duidelijk: En zij verston
den geen van deze dingen. Ze willen wel naar
Jeruzalem. Maar dan naar de troon. "Hosan
na, gezegend is Hij die daar komt in de Naam
des Heeren". Zoals het ook in onze dagen is.
Veel mensen willen Jezus nog wel. O ja,
Jezus is in. Maar dan Jezus als maatschappij-
vernieuwer, de sociale hervormer, de Jezus
van de ware humaniteit. Die gaat erin als
'koek'. Maar de echte Jezus, die naar het
kruis van Golgotha gaat, die daar Zichzelf
offert en Zijn bloed plengt om verzoening tot
stand te brengen met de heihge God en schul
dige mensen, ja dan zijn velen niet thuis. Wat
koop je daar nu voor? Daar kun je vandaag
toch tüet mee aankomen? Zij verstonden
geen van deze dingen. Het is voor hen ver
borgen. Ze hadden zich heel andere voorstel-
Ungen gemaakt.
Verstaat u het? Is het ons mensen niet eigen
het hier beneden goed te willen hebben en
onze wensen vervuld te willen zien? Wij wil
len er graag geestelijk en hchamelijk warm
bij zitten en ais het onvermijdelijke uur van
de dood komt, nou ja, dan spreekt het vanzelf
dat God er zal zijn om ons in de hemel te hel
pen.
Zo is het met ieder mens gesteld van nature.
Maar wat verstaan we ervan dat we diepge-
vallen zondaren zijn en blijven, die de eeu
wige dood verdiend hebben, en dat we daar
om een Borg en Middelaar nodig hebben,die
elke dag, elk uur, elk ogenblik voor ons
intreedt?
Zij verstonden geen van deze dingen.Weet
u wanneer dat anders wordt? Na Pasen. "En
hun ogen werden geopend". Dat schrijft
Lukas in hoofdstuk 24. Na Pasen. Maar hier
zitten ze dicht. Vlakbij de Meester, het beste
onderwijs, bij herhaling... Ach, je ogen moe
ten ervoor geopend worden. Anders hoor je
het aan, maar het zegt je niks. Dan ben je op
klaarhchte dag stekeblind. Dat kan. Een oog
operatie, dat is nodig.
Maar nou is het Pinksteren geworden. Nu
heeft Jezus de Heilige Geest verworven. En
Die geeft: verlichte ogen van het verstand om
God te kennen in het aangezicht van Jezus
Christus. Weet u wat er dan gebeurt? Dan
gaat u alles zien en vinden in de Heere Jezus
Christus; alles zien in Zijn wonden, in Zijn
voorbede bij de Vader. Dan wordt Jezus u
alles. Dan ziet u op naar Zijn kruis om daar
in alleen te roemen.
En u zegt het tegen uzelf en tegen anderen in
uw omgeving: "Jezus leeft".
Nieuwerkerk a.d. Ussel
Ds. M. B. v.d. Akker
Op donderdagavond 31 januari, de ver
jaardag van Hare Majesteit Koningin
Beatrix, werd in gebouw 'Elim' te Nieu
we Tonge een samenkomst gehouden
die in liet teken stond van gebed en
bezinning rond het koningshuis. De
avond was georganiseerd door een aan
tal christenen dat het koningshuis en de
nood van ons land op het hart draagt.
Het thema van de avond was: 'Het
woord is aan de Hoogste Majesteit', dui
dend op de opperste heerschappij van
de Heere Jezus over ons land en volk.
Assen, Den Haag, Oude Tonge,
Nieuwe Tonge...
Eerder op de dag hadden enige van de initia
tiefnemers een bezoek gebracht aan Den
Haag, waar een brocljiurei -j eveneens getiteld
'De Hoogste Majesteiit' 4 \^erd afgegeven bij
de directeur van het Kabinfit van de koningin
en bij paleis Huis teil Bosch. De boodschap,
opgesteld door ds. JT. dei Admirant, staat
mede in verband met het huwelijk van Prins
Willem Alexander en Maxima Zorreguieta
(thans Prinses Maxiina) en| werd als dermate
dringend ervaren dat zij n<i)g vóór het huwe-
hjk van de kroonprins mb^st worden afgele
verd. Na Den Haag bracht het gezelschap een
bezoek aan de begraafplaats van de water
snoodramp te Oude Tonge. Het was op de
dag af 49 jaar geleden dat de Beatrixvloed
ons land trof, waarbij relatief een groot aan
tal slachtoffers in Oude Tonge vielen. Daar
na volgde de avond in Nieuwe Tonge. Daar
deze avond op korte termijn was georgani
seerd, was de opkomst matig. De avond was
er echter niet minder om. De sprekers op de
avond waren de heer T. van der Weijden uit
Dordrecht, evangehst W. Breedveld uit
Assen en ds. J. den Admirant, uit Hoogeveen.
anno
1870
Zandpad 2-4 Tel. (0187) 48 25 67 3241 GX Middelharnis
De heer Van der Weijden, die zich al jaren
inzet om bruggen te bouwen biimen refor
matorisch en evangeüsch Nederland, richtte
de aandacht erop dat Gods oordeel ons voLk
treffen moet als de kerk zich niet bekeert van
haar verdeeldheid, lauwheid en onderünge
kritiek. Al jaren draagt hij deze boodschap
op het hart en hij waarschuwde tegen een
komende watersnood die ons volk zal mee
maken indien het zich blijft verharden. Als
Nederland zich niet bekeert, zullen rampen
haar treffen. God laat deze oordelen echter
aankondigen in de hoop dat het niet door
hoeft te gaan, zoals Jeremia zegt: 'zo zal het
God berouwen over het kwaad dat Hij tegen
u gesproken heeft' (Jer. 26:13). "Zullen ons
vorstenhuis en onze Kroonprins en zijn a.s.
vrouw luisteren naar Gods Woord tot
beschaming van het naamchristendom?" zo
besloot Van der Weijden zijn indringende
toespraak.
De ene Gemeente waardoor de Geest
spreekt
Evangelist Breedveld, voorganger van de
'Living Water Fellowship', die een lande-
Ujk 'Good News Team' leidt, wist zich uit
zijn jeugd heel goed te herinneren hoe hun
huis, aan de Koningin Wilhelminahaven in
Vlaardingen, verschillende keren, met die
ren en al, onder water stond. In zijn toe
spraak wees hij erop dat er een verandering
moet komen in ons land, die alleen mogelijk
is indien wij ons radicaal keren tot de Heere
Jezus en Zijn aanbod van vrije genade aan
nemen. Ook hij wist zich van Hogerhand
aangesproken over rampen over ons land,
die alleen door radicale terugkeer tot God
zijn tegen te houden. Hij benadrukte dat er
maar één Gemeente is - het Lichaam van
Christus - waardoor de Geest van Christus
kan en wil werken.
De Hoogste Majesteit
Ds Den Admirant betoogde dat er een gena
dige ommekeer zal plaatsvinden onder ons
volk als wij weer leren ontzag te hebben
voor God en voor het heerhjke Evangelie
van de Heere Jezus. Hij lichtte zijn bood
schap 'De Hoogste Majesteit' toe, waar hij
de Nederlandse staat vergeleek met het schip
uit Paulus' schipbreuk pas als de nood op
z'n hoogst is en als alle leidinggevenden die
nu aan het roer staan met de rug tegen de
muur staan, zal men luisteren naar diegenen
onder ons volk die van Godswege een bood
schap van redding hebben. "Er is geen red
ding als het schip van ons land niet gebroken
wordt!" aldus de kernboodschap die vanuit
Handelingen 27 wordt toegelicht.
De heer Dorenbos van de stichting
'Schreeuw om Leven' sloot de avond af met
een warm pleidooi om toch vooral Gods
Woord, de Bijbel, te blijven lezen. De spre
ker was onder de indruk van de geschiedenis
van de zogenoemde 'Watersnoodbijbel' uit
de 19e eeuw, zoals verteld in 'De Hoogste
Majesteit'. Het had hem geïnspireerd tot het
idee van een 'Oranjebijbel'een met de hand
overgeschreven Bijbel waaraan een groot
aantal Nederlanders de komende weken zul
len meewerken. De heer B. Spruijt uit Tolle-
beek, voorzitter van de stichting 'Eén kudde,
één Herder', gaf nog een woord door uit
Psalm 74:18-22.
Voor nadere informatie kunt u zich wenden
tot: Stichting 'Eén kudde, één Herder', C.T.
Storkweg 9, 9403 AG Assen, tel.0592-
231771. E-mail: ekeh@uwnet.nl.
De brochure 'De Hoogste Majesteit' kunt u
bij bovengenoemd adres bestellen. Prijs:
2,00 (exclusief verzendkosten).
MIDDELHARNIS - Zaterdag 16 februari
a.s. organiseert de Koninklijke Muziekver
eniging 'Sempre Crescendo' alweer voor de
22e keer haar onderling soHstenconcours va
'de Notenkraker' aan de Juliana van Stol-
berglaan te Middelhamis. Diverse solisten
en ensembles zullen in de Jeugd- en in de
Seniorafdeling hun optreden laten beoorde
len door de jury, de heer Arie Stolk, oud-
dirigent en erelid van 'Sempre Crescendo'.
De pianobegeleiding is, als vanouds, in han
den van Wim Soeters, pianist, docent en diri
gent van verschillende ensembles óp en bui
ten Goeree-Overflakkee. De deelnemers in
de afdeling Jeugd 'strijden' om de Gerrit van
Lente-wisseltrofee, terwijl de winnaar van
vorig jaar. Jan Meijerink, er alles aan zal
doen om zijn beker nog een jaartje te mogen
houden. Wilt u eens nader kennis maken met
de blaasmuziek, dan biedt dit concours u en
eventueel uw zoon of dochter een mooie
gelegenheid eens binnen te lopen. U bent
zaterdag 16 februari van harte welkom in 'de
Notenkraker'. Het concours begint om 19.00
uur en de toegang is gratis.
Aiiihentieke efwmgw ma em mvB-mhtëw efm
nrslrikt rmki m een 0ewM hypume, imgi, akoM,
-75-
Om negen uur zouden ze immers het uitgestelde huis
bezoek krijgen. Vreemd, die onverklaarbare tegenzin
die hij voelde in dat bezoek. Dat had hij nooit gehad.
Om kwart voor negen was hij naar beneden gegaan,
had wat rondgelummeld in de kamer en een stevig
standje opgelopen van vader om z'n onrustige gedoe.
Toen de bel ging en vader opendeed, zweefde even het
gelaat van de man in de kristallen bol voor z'n ogen.
Met enige verwondering constateerde hij, dat het geen
angst bij hem teweegbracht, maar eerder een soort
nieuwsgierige onverschilligheid. Zo van: hm, ben jij
daar weer, ik ken je wel. De ben niet bang meer voor je.
Ik zou je eigenhjk best eens willen ontmoeten, eens
kijken wat er van al dat voorspellen uitkomt. Maar er
was weinig van die onverschilligheid overgebleven.
Het was zo anders gegaan dan hij gedacht had. De ker
mis was wel degelijk op de proppen gekomen al was
hij al twee dagen uit de stad verdwenen. Madame We-
leda was bittere werkeUjkheid geworden gisteravond.
Ouderling Van den Bongerd en Roodbeen zijn geen
mensen om maar over koetjes en kalfjes te praten. Ze
begoimen na de koffie over de preek van zondagmor
gen. Hij had maar stil zitten luisteren in de hoop dat ze
niets aan hem zouden vragen, maar daar hoefde hij niet
op te rekenen.
"En m'n jongen, hoe gaat het op school?" Hij weet nog
hoe hij verwonderd opkeek, zo van - "ik had een heel
andere vraag verwacht."
Roodbeen had het in de gaten. Hij gaf vader een knip-
oogje.
"Bc.eh goed meneer Van den Bongerd."
"Zo zo, goed. Weetje eigenlijk waimeer het echt goed
gaat?"
Het zweet was hem uitgebroken. Hij begreep best wat
van Den Bongerd bedoelde. Maar nou ja, daar praatje
immers niet zo gemakkehjk over. Hij had maar half
geluisterd naar wat de ouderüng verder zei. Er was een
koude onverschilligheid in zijn hart gekomen, een
gevoel van: praat jij maar, ik ben niet van plan naatje
te luisteren. Hij weet nog hoe hij opschrok, toen hij het
woord kermis hoorde. O, Van den bongerd had het nog
steeds tegen hem.
"Ik zei: "Opa, je kunt me echt niet tegenhouden hoor,
ik ga naar de kermis." Ik weet het nog als de dag van
gister, jongen. Wat opa ook zei, ik trok me er niets van
aan, ik ging. Kun je begrijpen er was op het dorp waar
ik woonde weinig te beleven. Ik wou ook wel eens ple
zier maken. De woorden van opa achtervolgden me,
maar ik duwde ze weg. Dat gezeur! Maar niet alleen de
woorden, nee, het laatste wat ik van hem zag, toen ik
nog even door het raam naar binnenkeek, waren zijn
gevouwen handen. Op de weg naar de stad had ik het
grootste woord. Ik wilde dat gezicht van die biddende
handen wegredeneren. Het lukte wonderwel. Het was
zeker een anderhalf uur lopen naar de stad. We waren
denk ik met z'n zessen of zevenen. Dat weet ik niet
goed meer. Een lawaaierig stelletje en menige vloek
klonk door de gesprekken heen. Ik voelde dan een
soort steek in mijn hart, maar deed net alsof ik die
vloek niet hoorde. Ze zouden je uitlachen als je er wat
van zei. Het was mooi weer toen we op weg gingen,
maar zoals het wel vaker gebeurt 's zomers, kwam er
over zee een bui opzetten en landinwaarts torenden
reusachtige wolkengevaarten op ons af. Arie Priem, de
jongen die elke keer zo vloekte, wees naar de lucht en
zei: "Laten we er een stapje opdoen dan zijn we voor
de bui losbarst nog in de stad. Ik moet en zM de kermis
op jongens." We hepen een vijf minuten zwijgend
door. Af en toe ronmielde het. Van binnen was het bij
mij ook niet zo rustig.
Ik keek eens om en schrok van de dreigende lucht
boven zee. Twee buien tegen elkaar in en hoe ver was
het nog lopen naar de stad? We waren bijna op de helft.
Zou ik teruggaan? Zomaar, zonder dat ik er aan dacht
waren daar de woorden van opa: "Jongen, daar hoor je
niet. Daar kun je de Heere Jezus niet ontmoeten. Als
Hij nu eens kwam op de wolken des hemels, onver
wacht en ongedacht? Wat zou je Hem dan antwoorden
als Hij je vroeg, waarom je Hem nog niet verwachtte?"
Weer rommelde het, dreigender nu, langer. Het zweet
brak me uit. Op de wolken des hemels! De lucht was
voor me en achter me vol wolken!
"Ik ga terug", bracht ik er met moeite uit. Ik voegde de
daad bij het woord. Zo'n haast had ik nog nooit gehad,
zo hard had ik nog nooit gelopen. Ik hoorde de jongens
roepen, Arie' s stem klonk er bovenuit. Bc weet niet wat
ze riepen, het kón me niet schelen ook. Die wolken, ze
joegen me een ontzettende angst aan, want op die wol
ken kwam Hij, de Rechter van hemel en aarde! De
angst gaf me vleugels. Ik nam m'n klompen in de hand
en rende op kousenvoeten verder. Voor me, boven de
zee Uchtte het, ver weg maar goed te zien. Achter rom
melde de donder, nog ver weg maar goed te horen. En
boven me de zon. Het zou niet lang meer duren of de
donkere wolken achter mij zouden het ücht van de zon
verduisteren en de dreigende wolkenlucht vóór me
ontmoeten en dan o, dan waren er alleen nog maar
wolken in de lucht en op de wolken.Hoe vlug ik
de weg terug aflegde weet ik niet, maar ik deed er
zeker niet langer over dan een klein halfuur. De werd
pas wat geruster toen ik de eerste huizen van ons dorp
je voorbij holde. Ik bleef even staan en duwde m'n
vuist in mijn zij. Het stak daar zo. Een nieuwe hchtflits
boven zee deed me weer vlug doorlopen. Nu hoorde ik
ook daar een ver verwijderd gerommel. Nog even, dan
zouden de wolken de zon bereikt hebben! Hijgend
stootte ik de achterdeur open en schopte m'n klompen
uit, die ik voor ik het dorp bereikte weer aangetrokken
had. Moeder was op zolder bezig, ze had me niet
gehoord. Opa zat nog aan tafel op hetzelfde plekje. Hij
had de opengeslagen Bijbel voor zich. "Dag m'n jon
gen, ben je daar?" zei hij vriendehjk, "ik verwachtte je
al, kom maar eens bij me zitten."
"Dat had ik niet verwacht Henk", gaat Van den Bon
gerd verder. "Ik rekende op boze woorden, zo van:
"wat kom je doen, je zou toch naar de kermis en nou
kom je met hangende pootjes thuis. Ben je bang voor
de bui? Dat is je kwade geweten." Maar nee, niets van
dat alles.
"Dag m'n jongen, ben je daar? Ik verwachtte je al!" Ik
deed als een kleine jongen, ik, vijftien jaar oud. Bc
bonkte m'n hoofd in m'n armen en snikte het uit. Opa
zei niets, hij legde alleen zijn kromgewerkte hand op
m'n hoofd. Toen ik tot bedaren kwam en met de mouw
van m'n blouse de tranen wegveegde, wees hij op de
opengeslagen Bijbel. "Bc heb voor je gebeden m'n jon
gen", zei hij en z'n stem trilde een beetje. In z'n ogen
blonk een blij licht. "Ik kon je niet zómaar laten gaan.
O ja, ik waarschuwde je, maar je wilde niet luis-teren,
je ging toch! Misschien heb je nog even door het raam
gekeken, ik weet het niet. Maar als je dat gedaan hebt,
dan heb je m'n gevouwen handen gezien. Bram. En al
die tijd dat je met de jongens op weg was naar de stad
bleven die handen gevouwen. Ik heb het alles aan de
Heere verteld en Hij hoorde mijn gebed. Want met
kracht vielen deze woorden in mijn ziel: "Maar zeker.
God heeft gehoord. Hij heeft gemerkt op de stem mijns
gebeds." De heb de Bijbel gepakt en ben gaan zoeken,
jongen. In de Psalmen, ik wist niet precies waar, maar
vóór jij binnenkwam, had ik het gevonden.
(wordt vervolgd)
